Αρχική «Μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας»Άρθρο 07 – Κεντρικά Διαγνωστικά ΕργαστήριαΣχόλιο του χρήστη Ε. Δημητριάδης | 20 Απριλίου 2017, 21:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ε. Δημητριάδης' | 20 Απριλίου 2017, 21:18

    Τα κεντρικά διαγνωστικά εργαστήρια και ειδικά αυτά που αφορούν την ανάλυση δεικτών σε βιολογικά υγρά (αιματολογικό, βιοχημικό, μικροβιολογικό, κυτταρολογικό) πρέπει η να είναι κεντρικά η να μην δημιουργηθούν καθόλου Ο τρόπος λειτουργίας τους θα πρέπει να είναι αντίστοιχος με αυτό που έχουν τα πλέον σύγχρονα ιδιωτικά κεντρικά εργαστήρια. Δηλαδή πλήρης αυτοματοποίηση από την λήψη του δείγματος έως την κοινοποίηση των αποτελεσμάτων με την εκτεταμένη χρήση της πληροφορικής και όλων των σύγχρονων συστημάτων ανάλυσης που επιτρέπουν την αξιόπιστη και γρήγορη εκτέλεση των αναλύσεων. Η δημιουργία δημόσιων κεντρικών διαγνωστικών εργαστηρίων ως ένα βαθμό θα είναι σε βάρος των συμφερόντων των ιδιωτών ιατρών που κάνουν εκτεταμένη χρήση των κεντρικών ιδιωτικών εργαστηρίων (οι άλλες ειδικότητες επιστημόνων πχ βιολόγοι-βιοχημικοί που εκτελούν το μεγαλύτερο μέρος των αναλύσεων λίγα έχουν να χάσουν). Οι απόψεις ότι θα συμφέρει το δημόσιο να χρησιμοποιήσει αυτή την αλυσίδα « ιδιώτης μικροβιολόγος-κεντρικο ιδιωτικό διαγνωστικό εργαστήριο» πρέπει να απαντήσουν στο πως είναι δυνατό όλοι να βγάζουν κέρδος και να έχουν και χαμηλότερο κόστος από ένα απευθείας κεντρικό εργαστήριο? Η μακρόχρονη εμπειρία μου ως εργαζομένου σε ιδιωτικό κεντρικό εργαστήριο με έπεισε πως αυτό γίνεται σε βάρος της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών και επειδή τα όποια δημόσια εργαστήρια του πρώην ΙΚΑ «λειτουργούσαν» με ολότελα λαθεμένο τρόπο. Η μη ύπαρξη δημοσίων εργαστηρίων θα ευνοήσει τους ιδιώτες ιατρούς αλλά θα «αποχαλινώσει» τον ήδη ανεξέλικτο ιδιωτικό τομέα( δεν υφίσταται σήμερα ουσιαστικά κάνεις δημόσιος έλεγχος ποιότητας) και θα ζημιώσει του ασθενείς. Όσο αφορά την δημιουργία τμημάτων γενετικής στα κεντρικά εργαστήρια υποθέτω θα εννοούνται τμήματα που θα εκτελούν μια σειρά αναλύσεων που κάνουν χρήση μεθόδων μοριακής βιολογίας , και όχι καθ αυτό τμήματα Γενετικής που αφορούν τον έλεγχο για την γενετική κληρονομούμενων νοσημάτων η νοσημάτων ειδικού χαρακτήρα πχ καρκίνος. Η λειτουργία τέτοιων εργαστηρίων με τα σημερινέ δεδομένα είναι ουσιαστικά εκτός των δυνατοτήτων ενός συστήματος Π.Φ Υ. και αν γινόταν ποτέ ο πληθυσμός της χώρας θα δικαιολογούσε μόνο ένα η το πολύ δύο κεντρικά αργαστήρια για όλο το σύστημα υγείας πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο