Αρχική «Μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας»Άρθρο 01 – Γενικές Αρχές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας ΥγείαςΣχόλιο του χρήστη Πυρπασόπουλος Μάριος | 26 Απριλίου 2017, 09:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πυρπασόπουλος Μάριος' | 26 Απριλίου 2017, 09:31

    Δελτίο Τύπου του Ι.Σ. Χαλκιδικής για το Νομοσχέδιο της Πρωτοβάθμιας Πολύγυρος 21/4/2017 Η αλλαγή στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας αποτελεί σοβαρή και μείζονος σημασίας κοινωνική αλλαγή και σίγουρα είναι απαραίτητη . Με μια πρώτη ματιά όσο προλάβαμε να το μελετήσουμε λόγω των στενών χρονικών πλαισίων της διαβούλευσης καταλήγουμε επιγραμματικά στα εξής και επιφυλασσόμαστε εάν κληθούμε να αναπτύξουμε λεπτομερέστερα τις απόψεις μας 1)Παραβίαση της αρχής της ισοτιμίας Δεν διασφαλίζεται η ελεύθερη επιλογή ιατρού . Οι Έλληνες πολίτες αναζητούν φροντίδα υγείας τόσο στο ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέας υγείας . Το παρόν νομοσχέδιο θέτει κανόνες ποιότητας και απόδοσης των υπηρεσιών υγείας μόνο στο δημόσιο και ξεχνά τους πολίτες που απευθύνονται στον ιδιωτικό τομέα. Αναρωτιόμαστε, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ενιαίοι κανόνες για όλους ώστε όλοι οι πολίτες να απολαμβάνουν στοιχειώδης ποιοτικές υπηρεσίες όπου και εάν απευθύνονται; Μήπως ο ιδιωτικός τομέας δραστηριοποιείται σε άλλη χώρα και δεν αφορά την πολιτεία ; 2) Αδυναμία ενσωμάτωσης και διαχείρισης της παρούσας πραγματικότητας στον χώρο της υγείας που χαρακτηρίζεται από τα εξής Άναρχο πλαίσιο διακίνησης ασθενών με αποτέλεσμα να είναι δαπανηρό και επώδυνο για τους πολίτες Αυξημένο αριθμό αυτοαπασχολούμενων ιατρών κάποιοι με και κάποιοι χωρίς σύμβαση Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Αυξημένο αριθμό αυτοαπασχολούμενων εξειδικευμένων ιατρών . Ένδεια οικονομικών πόρων. Υπέρ- εξειδικευμένο προσωπικό που αρνείται τις χαμηλές αμοιβές είτε σιωπηρά είτε φανερά. Στο πρώτο ζήτημα το νομοσχέδιο θέτει ένα πλαίσιο κανόνων μόνο για το δημόσιο δίκτυο υγείας . Στα υπόλοιπα ζητήματα θίγει με απολυταρχικό τρόπο βασικά επαγγελματικά δικαιώματα θέτει αδικαιολόγητα εκτός του σχεδιαζόμενου νέου μοντέλου Π.Φ.Υ., το σύνολο των ελευθέρων επαγγελματιών ιατρών που εδώ και χρόνια υπηρετούν και στηρίζουν την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στη χώρα μας. Η ανάγκη αποφυγής των εισαγόμενων περιορισμών στην άσκηση των επαγγελμάτων και την παροχή υπηρεσιών προκύπτει: - Από τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του Συντάγματος. - Από τις διατάξεις του ν. 3919/2011, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. - Από τις διατάξεις του κοινοτικού δικαίου, και συγκεκριμένα από τις διατάξεις της Συνθήκης για ελευθερία εγκατάστασης, παροχής υπηρεσιών κ.ο.κ. - Από το δικαίωμα του ασθενούς της ελεύθερης επιλογής γιατρού και του ιατρού της ελεύθερης παροχής ιατρικών υπηρεσιών χωρίς περιορισμούς να επιλέγουν γιατρό, ιατρικές υπηρεσίες ή φαρμακείο σε οποιαδήποτε χώρα της Ένωσης και χωρίς προέγκριση από το ταμείο τους. (Σχετικά άρθρο 20 του ν. 2071/1992 Φ.Ε.Κ. Α` 123 για τη δυνατότητα ελεύθερης επιλογής ιατρού και θεραπευτηρίου και άρθρο 47 της ΣυνθΕΕ για την αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών.). Ενδεικτικά, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (αποφάσεις του ΔΕΚ επί των υποθέσεων C – 384/08, Attanasio Group Slr, C-171/07 και C – 172/07, Apothekerkammer des Saarlandes και C – 94/04 και C – 202/04, Cipolla), κρίνει κατά περίπτωση, επιτρέποντας την επιβολή περιορισμών μόνο όταν δικαιολογούνται από λόγους θεραπείας επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος προσηκόντως αποδεδειγμένου. Το εθνικό μέτρο θα πρέπει, κατά το ΔΕΚ, να είναι κατάλληλο για την εξασφάλιση της υλοποίησης του επιδιωκόμενου σκοπού και να μη βαίνει πέραν αυτού που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Θεωρούμε πως όλα τα παραπάνω προκύπτουν από την λάθος ιεράρχηση των δομικών αρχών του νομοσχεδίου που περιγράφονται στο άρθρο 1. Ο συντάκτης θέτει ως πρώτη προτεραιότητα την καθολικά δωρεάν περίθαλψη πιστεύοντας πως έτσι διασφαλίζει την υγεία των πολιτών ως κοινωνικό αγαθό θέτοντας έτσι δεύτερη την αρχή της Ισότιμης πρόσβασης των πολιτών. Σκεπτόμενος με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να φτιάξει πρώτα απ’ολα ένα καθολικά δωρεάν σύστημα με δυσαρεστημένο προσωπικό και οριακή χρηματοδότηση και κατά δεύτερο ισότιμο !!! Λόγω αυτής της οπτικής αδυνατεί να συγκεράσει την παρούσα πραγματικότητα με το επιθυμητό . Οι δίκαιες κοινωνικές δομές δεν δομούνται βάσει του οικονομικού παράγοντα αλλά τον υπολογίζουν στην εφαρμογή του. Προτείνουμε λοιπόν επί της αρχής 1)Την παράταση της διαβούλευσης και επίσημη συζήτηση σε θεσμικό επίπεδο με τους ενδιαφερόμενους φορείς 2)Οποιαδήποτε σύμβαση των αυτοαπασχολούμενων να είναι συλλογική μέσω του ΠΙΣ. Ειδικότερα παραθέτουμε προτάσεις που μπορεί να βοηθήσουν στην επίλυση των παραπάνω προβλημάτων που θέτουμε . 1)Οικογενειακοί ιατροί να είναι γιατροί του ΕΣΥ , Γιατροί Συμβεβλημένοι με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ και γιατροί Πιστοποιημένοι με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. με διατιμημένη ανώτατη αμοιβή επίσκεψης . 2)Το ίδιο να ισχύει για τους εξειδικευμένους ιατρούς της πρωτοβάθμιας. 3)Τα πληθυσμιακά κριτήρια να μην ισχύσουν για μια μεταβατική περίοδο , να δοθούν προσωποπαγείς άδειες που δεν θα ανανεώνονται μετά το κλείσιμο του ιατρείου. Έτσι σε βάθος χρόνου η πολιτεία θα μπορέσει να επιτύχει τα πληθυσμιακά κριτήρια που θεωρεί πως χρειάζονται εναρμονίζοντας τις θέσεις ειδικότητας με τους ιατρούς που αποχωρούν. 3)Οι παραπομπές στους ειδικούς να ισχύουν μόνο για τους έκτακτους και πρώτο-διαγνωσμένους ασθενείς και όχι για τους χρόνιους που χρήζουν ειδικής παρακολούθησης. 4)Δικαίωμα παραπομπής , πέραν των επειγόντων απειλητικά για την ζωή , στις δευτεροβάθμιες δομές απ όλους τους ιατρούς δημόσιους και αυτοαποσχολούμενους. 5)Λίστα Ιατρών που θα μπορούν καλύπτουν τα πρόσκαιρα κενά του συστήματος. 6)Επιστημονική διασύνδεση εξειδικευμένων ιατρών (συμβεβλημένων και μη ) με τους ιατρούς της πρωτοβάθμιας όπου οι εξειδικευμένοι ιατροί θα παρέχουν συμβουλευτική για ζητήματα διάγνωσης και πρώτης αντιμετώπισης ενώ οι πρωτοβάθμιοι ιατροί θα παραπέμπουν τους ασθενείς στους διασυνδεδεμένους ειδικούς. 7) Να διασφαλιστεί η 24ωρη λειτουργία των Κ.Υ. ( τροποποίηση παρ.6 στο άρθρο 5) 8)Να διασφαλιστεί ότι ιατροί της πρωτοβάθμιας θα απασχολούνται αποκλειστικά στην πρωτοβάθμια και μόνο τροποποίηση άρθρου αρθ .5 παρ .4 9) Η συνταγογράφηση να είναι αποκλειστικό δικαίωμα των ιατρών. 10) Προγράμματα αγωγής και προαγωγής υγείας στην κοινότητα αφορούν όλες τις πληθυσμιακές ομάδες και όλες τις ειδικότητες της πρωτοβάθμιας και όχι μόνο τους παιδιάτρους όπως ορίζει το άρθρο 11. 11) Να μην υπάρξει αλλαγή της παρ. 5 του άρθρου 5 του ν. 4238/2014 διότι σε απομακρυσμένες περιοχές δεν υπάρχουν παιδίατροι . 12) Το άρθρο 17 δεν διασφαλίζει τον πάροχο υπηρεσιών υγείας από δημόσιο διασυρμό χωρίς αυτό να σημαίνει πως είμαστε ενάντια στον κοινωνικό έλεγχο. Τέλος να προστεθεί η Τροπολογία-προσθήκη για τη ρύθμιση της αποπληρωμής των δεδουλευμένων πρόσθετων εφημεριών του Γ.Ν. Χαλκιδικής για το έτος 2015.