Υπουργείο Υγείας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία' | 28 Απριλίου 2017, 14:16

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ένα βασικό σημείο που πρέπει να θίξουμε είναι ότι κρίνεται αναγκαία η προσθήκη άρθρου για την διαχείριση των χρόνιων παθήσεων ή να αναφερθεί ρητά ότι οι χρόνιοι πάσχοντες εξαιρούνται από το υπό διαμόρφωση σύστημα ΠΦΥ. Στην χώρα μας, είναι αναπτυγμένα στα δημόσια νοσοκομεία, κέντρα αναφοράς χρόνιων παθήσεων είτε ως κλινικές, είτε ως τμήματα, που παρακολουθούν χρόνια πάσχοντες όπως οι αιμοκαθαιρόμενοι νεφροπαθείς (ΜΤΝ), οι μεταμοσχευμένοι συμπαγών οργάνων (κλινικές μεταμοσχεύσεων), οι αιμορροφιλικοί, οι θαλασσαιμικοί κ.α. Επίσης είναι αναπτυγμένες στον ιδιωτικό τομέα ειδικές μονάδες υγείας για την παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών υγείας και παροχής θεραπευτικών σχημάτων, όπως είναι η υποκατάσταση της νεφρικής λειτουργίας με τακτικό πρόγραμμα αιμοκάθαρσης στις ΜΤΝ και στις ΜΧΑ. Ο χρόνια πάσχοντας τόσο για την συνέχιση της θεραπείας του, όσο και για έκτακτα περιστατικά απευθύνεται αμέσως στο κέντρο παρακολούθησής του, όπου το ανθρώπινο δυναμικό είναι σε θέση να αντιμετωπίσει το περιστατικό με βάση τα χαρακτηριστικά του πάσχοντα, ενώ μόνο σε επείγουσες περιπτώσεις απευθύνεται στα εφημερεύοντα νοσοκομεία. Για παράδειγμα, ένας μεταμοσχευμένος νεφρού με λοίμωξη, για την αντιμετώπιση του περαστικού απευθύνεται αμέσως στο μεταμοσχευτικό κέντρο που τον παρακολουθεί, διότι εάν καθυστερήσει σε άλλες διαδρομές ή σταθμούς της ΠΦΥ, τότε ο χαμένος χρόνος και η μη εξειδικευμένη περίθαλψη, μπορεί να του κοστίσει το μόσχευμα ακόμη και τη ζωή του. Επίσης ένας αιμοκαθαρόμενος που παρουσιάζει συμπτώματα υπερκαλιαιμίας, πρέπει αμέσως να μεταβεί στο κέντρο που υποβάλλεται σε τακτικό πρόγραμμα αιμοκάθαρσης, προκειμένου να συνδεθεί άμεσα στο μηχάνημα αιμοκάθαρσης για την μείωση των επιπέδων καλίου στο αίμα. Με βάση τα παραπάνω, είναι αναγκαία η ένταξη και τα κέντρα χρόνιων παθήσεων (ΚΧΠ) τόσο του δημόσιου όσου και του ιδιωτικού τομέα στην ΠΦΥ, έτσι ώστε οι χρόνιοι πάσχοντες να έχουν πρόσβαση σε εξειδικευμένες υπηρεσίες υγείας χωρίς εμπόδια, ενδιάμεσους σταθμούς και καθυστερήσεις, ενώ ταυτόχρονα θα διευκολυνθεί η κίνηση τους στο σύστημα. Ο χρόνια πάσχοντας κατά βάση είναι πολυπαραγοντικός και χρειάζεται υποστηρικτικές υπηρεσίες υγείας (οδοντιατρική περίθαλψη), αποκατάστασης, και κοινωνικής υποστήριξης. Ως εκ τούτου είναι αναγκαία η διασύνδεση των ΚΧΠ με τις δομές του συστήματος της ΠΦΥ. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί η διαδικασία επικοινωνίας των ΚΧΠ με τα κέντρα υγείας, τα Το.ΜΥ κ.λ.π, με τους συντονιστές των Το Π.Φ.Υ και την αξιοποίηση των πληροφοριακών συστημάτων. Για παράδειγμα ένας αιμοκαθαρόμενος που έχει ανάγκη για υπηρεσίες αποκατάστασης ή ψυχολογικής υποστήριξης, ή οδοντιατρικά θέματα, η διαδρομή πρόσβασης στις υπηρεσίες αυτές, θα πρέπει εξ αρχής να είναι καθορισμένες από τον θεράποντα ιατρό στο ΚΧΠ που τον παρακολουθεί. Επίσης είναι δυνατό, ιατροί των ΚΧΠ να αναλάβουν και ρόλο οικογενειακού ιατρού, προκειμένου να διευκολύνουν την κίνηση των πασχόντων που παρακολουθούν σε τακτικό πρόγραμμα. Ένα ακόμη σημείο που πρέπει να τονίσουμε, είναι η λήψη μέτρων για την καθολική πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία σε όλους τους χώρους που παρέχονται υπηρεσίες υγείας και σε όλους τους διαδικτυακούς τόπους αυτών με την οριζόντια ενσωμάτωση των αρχών «Σχεδιασμός για όλους» σε όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας. Επιπρόσθετα, στο εν λόγω σχέδιο νόμου, υπάρχουν πολλές ασάφειες, ελλείψεις και δυσκολίες εφαρμογής. Αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά από τα σημεία που έχουν εντοπιστεί και τα οποία αφορούν στα εξής σημεία: 1. Βασικό χαρακτηριστικό της πρωτοβάθμιας φροντίδας είναι η πρόληψη, στο σχεδιασμό της οποίας πρέπει να εντάσσεται η τοπική αυτοδιοίκηση, όμως τα ιατρεία που λειτουργούν στους δήμους δεν αναφέρονται πουθενά. 2. Δεν αναφέρεται η σταθερή χρηματοδότηση των υπηρεσιών υγείας, με αποτέλεσμα να μην διασφαλίζεται η συνεχής λειτουργία της. 3. Δεν εξασφαλίζεται η ελεύθερη επιλογή ιατρού από τον ασθενή, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή η διαρκής παρακολούθηση του ασθενούς με χρόνια πάθηση από το θεράποντα ιατρό του. 4. Δεν αναφέρεται πουθενά η στελέχωση της υπηρεσίας Αποκατάστασης με ιατρό Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης, ο οποίος πρέπει να συμμετέχει και να συντονίζει την ομάδα που αποτελείται από επαγγελματίες διαφόρων ειδικοτήτων όπως νοσηλευτή, φυσικοθεραπευτή, γυμναστή, εργοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, ψυχολόγο κ.α. και η οποία πρέπει να κινητοποιείται ολόκληρη προκειμένου να είναι αποτελεσματικό το έργο της. 5. Στη στελέχωση των Κέντρων Υγείας απουσιάζουν ειδικότητες όπως, τεχνικής υποστήριξης, υποστήριξης υποδομών, καθαριότητας, φύλαξης, οδηγών κ.α. χωρίς τις οποίες δεν μπορούν να λειτουργήσουν οι υπηρεσίες.