Αρχική «Μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας»Άρθρο 01 – Γενικές Αρχές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας ΥγείαςΣχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Γεωργαντάς | 1 Μαΐου 2017, 01:01
Υπουργείο Υγείας Αριστοτέλους 17, Αθήνα 104 33 Τηλ: 2132161000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@moh.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) αποτελεί τον βασικό πυλώνα του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Η αναδιοργάνωσή της είναι η καλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει η Πολιτεία στον τομέα της Υγείας, καθώς η εύρυθμη λειτουργία της είναι ευεργετική για τους πολλούς, τους λιγότερο προνομιούχους, και μέσω της πρόληψης των νοσημάτων επιτυγχάνεται σημαντική μείωση του συνολικού κόστους της περίθαλψης. Κεντρικό ρόλο σε κάθε σύγχρονο σύστημα ΠΦΥ παίζει ο οικογενειακός γιατρός. Αυτός είναι ο πυρήνας του συστήματος, είτε είναι γιατρός του Κέντρου Υγείας, της Τοπικής Μονάδας Υγείας, του Περιφερειακού Ιατρείου, είτε είναι ελεύθερος επαγγελματίας. Είναι αυτονόητο ότι οι ειδικότητες που μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτό το ρόλο είναι ο Παθολόγος και ο Γενικός Γιατρός για τους ενήλικες και ο Παιδίατρος για τα παιδιά. Κατά τη γνώμη μου αυτές οι τρεις ειδικότητες έχουν τα εφόδια και είναι αριθμητικά επαρκείς για να σηκώσουν το βάρος. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία τελικά είναι να δοθεί στον κάθε πολίτη, στην κάθε οικογένεια η δυνατότητα να επιλέξει ελεύθερα ανάμεσα στους γιατρούς πρωτοβάθμιας φροντίδας της περιοχής του αυτόν που θα φροντίζει την Υγεία του, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για γιατρό του ΕΣΥ, του ΠΕΔΥ, ή αν πρόκειται για ιδιώτη. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργείται μία σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στον πολίτη και το γιατρό, καθώς ο δεύτερος θα αποτελεί ελεύθερη επιλογή του πρώτου. Θα ενισχύεται, επίσης, το αίσθημα ευθύνης του γιατρού προς τον πολίτη που τον επέλεξε, και θα αποφεύγεται η άσκηση της Ιατρικής με τρόπο απρόσωπο και διεκπεραιωτικό. Θα λειτουργεί ευεργετικά η άμιλλα ανάμεσα σε γιατρούς του Δημοσίου και τους ιδιώτες, προς όφελος, τελικά, τόσο του πολίτη, όσο και της Πολιτείας. Η ετήσια αμοιβή τόσο του γιατρού της δημόσιας δομής, όσο και του ελεύθερου επαγγελματία που προσφέρει υπηρεσίες στην ΠΦΥ θα είναι συνάρτηση του αριθμού των πολιτών που τον επέλεξαν ως οικογενειακό τους γιατρό. Εξυπακούεται ότι θα πρέπει να θεσμοθετηθούν κανόνες λειτουργίας, κριτήρια επιλογής και αποκλεισμού γιατρών, τρόποι αξιολόγησης του έργου των γιατρών με έλεγχο μετρήσιμων στόχων τόσο ως προς την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών (πχ εμβολιαστική κάλυψη, ποσοστά διακοπής καπνίσματος, ποσοστά ικανοποιητικής ρύθμισης χρόνιων νοσημάτων, μείωση των επισκέψεων σε εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων, μείωση των νοσηλειών χρονίως πασχόντων κ.α.), όσο και ως προς την οικονομική διαχείριση των πόρων που δαπανώνται για την παροχή αυτών των υπηρεσιών. Ως προς τον ποιοτικό έλεγχο των υπηρεσιών θα πρέπει να συγκεντρώνονται συγκεκριμένα στοιχεία ( πχ κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ, τιμές λιπιδίων, Γλυκοζυλιωμένης Αιμοσφαιρίνης, τιμές Αρτηριακής Πίεσης, ποσοστό γυναικών με μαστογραφία μετά τα 40 έτη κτλ ). Τα δεδομένα που θα λαμβάνονται υπόψη μπορούν να καθοριστούν από επιστημονικές ομάδες ειδικών σε κάθε αντικείμενο. Ως προς την οικονομική διαχείριση, είναι λογικό σε κάθε πολίτη να αντιστοιχεί μία αναμενόμενη υγειονομική δαπάνη ανά έτος, ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, την καταγωγή, την περιοχή διαμονής, το επάγγελμα που ασκεί και άλλες παραμέτρους που μπορούν να καθοριστούν επιδημιολογικά. Όταν ο οικογενειακός γιατρός καταφέρνει να πιάνει τους υγειονομικούς στόχους σε μεγάλο ποσοστό των πολιτών που παρακολουθεί, και ταυτόχρονα να κρατά τη δαπάνη ανά πολίτη σε χαμηλότερα από το αναμενόμενο επίπεδα, ο γιατρός θα επιβραβεύεται οικονομικά από την Πολιτεία, ανάλογα με το βαθμό της επιτυχίας του. Όταν, αντίθετα, επανειλημμένα αποτυγχάνει στους υγειονομικούς στόχους, ή/και υπερβαίνει συστηματικά και σε σημαντικό βαθμό την αναμενόμενη δαπάνη ανά πολίτη, τότε θα πρέπει να δίνει εξηγήσεις σε επιτροπή γιατρών της Υγειονομικής Περιφέρειας, και, αν οι εξηγήσεις δεν είναι επαρκείς, θα αντιμετωπίζει κυρώσεις. Απαραίτητη προϋπόθεση για να εφαρμοστούν οι παραπάνω μηχανισμοί αξιολόγησης και ελέγχου είναι η καθολική εφαρμογή λεπτομερούς Ηλεκτρονικού Φακέλου Υγείας. Η τήρηση των ηλεκτρονικών στοιχείων και η επικαιροποίηση σε κάθε επίσκεψη θα είναι υποχρεωτική τόσο από τον οικογενειακό γιατρό, όσο και από οποιονδήποτε άλλο γιατρό επισκεφθεί ο πολίτης ( πχ επίσκεψη σε Εξωτερικό Ιατρείο Νοσοκομείου, νοσηλεία, επίσκεψη σε εξειδικευμένο ιδιώτη γιατρό ). Τα αποτελέσματα των παρακλινικών εξετάσεων θα πρέπει να εισάγονται στον Ηλεκτρονικό Φάκελο αυτοματοποιημένα από το εργαστήριο, χωρίς την παρέμβαση του θεράποντα, τόσο για λόγους ευκολίας του γιατρού, όσο και για λόγους διαφάνειας. Προτείνεται να πραγματοποιούνται δειγματοληπτικοί έλεγχοι της εγκυρότητας του Ηλεκτρονικού Φακέλου. Τα δεδομένα του φακέλου θα φυλάσσονται σε servers και θα είναι διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή μέσω internet στον οικογενειακό γιατρό, αλλά και σε κάθε άλλο γιατρό (ιδιώτη ή του Δημοσίου) που θα εξετάσει τον πολίτη, με τη συγκατάθεση, βεβαίως, του πολίτη (με τη χρήση ίσως κωδικού εισόδου που θα τον διαχειρίζεται ο πολίτης). Εννοείται ότι για να λειτουργήσει ο θεσμός του Ηλεκτρονικού Φακέλου Υγείας θα πρέπει να δοθεί τεράστια προσοχή ώστε το λογισμικό να είναι απόλυτα φιλικό στο χρήστη (δηλαδή το γιατρό), και τα δεδομένα που θα συλλέγονται να είναι ασφαλή. Με την εφαρμογή των παραπάνω εξασφαλίζεται μία σειρά ωφελειών, τόσο για τον πολίτη, όσο και για την Πολιτεία, αλλά και τους γιατρούς. 1.Ο πολίτης επιλέγει ελεύθερα τον οικογενειακό γιατρό που επιθυμεί, εμπιστεύεται, και με τον οποίο αναπτύσσει μία μακροχρόνια σχέση. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούν να υπάρξουν διαμαρτυρίες γιατρών για αποκλεισμό από το σύστημα ΠΦΥ. 2.Λειτουργούν οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς στην παροχή υπηρεσιών ΠΦΥ, με αποτέλεσμα ο γιατρός να καταβάλει κάθε προσπάθεια να ικανοποιήσει τον πελάτη του. 3.Δημιουργούνται συνθήκες άμιλλας μεταξύ των γιατρών, είτε πρόκειται για ιδιώτες, είτε για γιατρούς δημόσιων δομών. 4.Θεσμοθετείται ο Ηλεκτρονικός Φάκελος Υγείας και αποκτά κεντρικό ρόλο, τόσο στη σωστή επικοινωνία μεταξύ των επιστημόνων υγείας ( γιατρών, φαρμακοποιών, φυσικοθεραπευτών κτλ), όσο και στη συλλογή δεδομένων που είναι απαραίτητα για την αντικειμενική αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του οικογενειακού γιατρού. Από την επεξεργασία, εξάλλου, των δεδομένων αυτών θα μπορούν να προκύπτουν χρήσιμα συμπεράσματα επιδημιολογικά και δημογραφικά-οικονομικά. 5.Επομένως, με βάσει τα ανωτέρω, για πρώτη φορά εισάγεται αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης των γιατρών με βάση μετρήσιμα στοιχεία. 6.Περιορίζονται φαινόμενα διαφθοράς, αφού με τη σύγκριση της ετήσιας δαπάνης για την Υγεία των πολιτών που παρακολουθεί ο κάθε οικογενειακός γιατρός με την αναμενόμενη ετήσια δαπάνη που έχει υπολογισθεί όπως περιγράφεται παραπάνω, είναι εφικτό να επιβραβευτούν οι γιατροί που είναι συνετοί οικονομικά και να ελεγχθούν αυτοί που έχουν σοβαρές υπερβάσεις. Παναγιώτης Γεωργαντάς Επιμελητής Α' Παθολογίας, ΓΝ Σπάρτης