Αρχική «Μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας»Άρθρο 14 – Συντονιστής Τομέα Π.Φ.Υ.Σχόλιο του χρήστη ΤΖΑΝΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ | 2 Μαΐου 2017, 01:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΤΖΑΝΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ' | 2 Μαΐου 2017, 01:03

    Λυπάμαι που θα διαφωνήσω με τους αξιότιμους συναδέλφους. Οι δεξιότητες που πρέπει να έχει ΚΑΘΕ προϊστάμενος, είναι βιβλιογραφικά γνωστές [1-3]: 1. Τεχνικές ικανότητες (εξειδικευμένες γνώσεις και τεχνικές πχ πτυχίο Ιατρικής, Νοσηλευτικής, ειδικότητα, μεταπτυχιακό κτλ) 2. Διαπροσωπικές ικανότητες (καλός χειρισμός των ανθρώπων) 3. Συνολικής θεώρησης (ικανότητα αντίληψης ολόκληρου του οργανισμού ως σύνολο) Είναι επίσης γνωστό, ότι όσο χαμηλότερο είναι το επίπεδο διοίκησης, τόσο οι τεχνικές ικανότητες αποκτούν και μεγαλύτερη συγκριτική αξία. Ο Δ/ντης ενός ΚΥ, αποτελεί την κατώτερη βαθμίδα διοίκησης στην ΠΦΥ (δεν προΐσταται άλλων προϊσταμένων). Για αυτό και η συνάφεια των τεχνικών γνώσεών του με το αντικείμενο της ΠΦΥ έχει τεράστια σημασία. Αναρωτιέμαι, πώς ένας Πνευμονολόγος, ή ακόμη χειρότερα ένας Οδοντίατρος, ή μια Νοσηλεύτρια θα μπορούσαν να απαντήσουν στα ακόλουθα ερωτήματα της καθημερινότητας: 1. Με ποιο τρόπο πρέπει να επενδυθούν κάποια χρήματα από δωρεές ώστε να έχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή μείωση της νοσηρότητας στον πληθυσμό μας: με την αγορά αυτού του ειδικευμένου μηχανήματος (που ζητά επίμονα ο ειδικός ιατρός), ή την καλύτερη εκπαίδευση των Ιατρών να αντιμετωπίζουν τα επείγοντα της εφημερίας; 2. Οι ιατρικές πράξεις του Γενικού ιατρού κ. τάδε είναι ιατρικά (επιστημονικά) τεκμηριωμένες και εκτελούνται με ακρίβεια και ικανοποιητική ποιότητα; 3. Οι παραπομπές στο Νοσοκομείο ή στις άλλες ειδικότητες από τον Οικογενειακό ιατρό είναι δικαιολογημένες; Χορηγεί την κατάλληλη ΦΑ σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες και ρυθμίζει σωστά τους διαβητικούς, εμβολιάζει τα παιδιά όπως πρέπει κτλ; 4. Ποιος ετήσιος στόχος πρέπει να επιλεγεί για τη συγκεκριμένη μονάδα (ώστε να γίνει η μεγαλύτερη επένδυση πόρων σε αυτόν); Η μείωση του καρκίνου του πνεύμονα ή η αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης; Ποιος είναι ο αποτελεσματικότερος εφικτός τρόπος (από τους πολλούς εναλλακτικούς) ώστε να επιτευχθεί ο όποιος στόχος τελικά επιλεγεί; Σαφώς και ένας καλός ΓΙ ή Παθολόγος δεν σημαίνει ότι θα είναι και καλός manager. Όμως, με όλα τα άλλα χαρακτηριστικά να παραμένουν σταθερά, έχει σε επίπεδο ΠΦΥ ένα αναμφισβήτητο προβάδισμα! Φυσικά και δεν είναι το ίδιο με την «ράπτρια του παλιού ΙΚΑ ή την Επισκέπτρια Νοσηλευτικής ή τον διοικητικό οικονομικού τμήματος» που προαναφέρθηκαν. Πέρα από όλα αυτά σε ότι αφορά τα όποια τυπικά προσόντα, οφείλω να ξανατονίσω, ότι εφόσον το άρθρο παραμείνει ως έχει, μετατρέπει ΠΛΗΡΩΣ και με τη βούλα του Νόμου εκατοντάδες θέσεις ευθύνης του χαμηλότερου μάλιστα διοικητικού επιπέδου της ΠΦΥ, ΣΕ ΚΑΘΑΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ. Ελπίζω αυτή ο εξόφθαλμη ευχέρεια να τοποθετούμε όπου θέλουμε «τα δικά μας παιδιά», να περιοριστεί με κάποια μελλοντική τροποποίηση. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 1. Δ. Μπουραντάς «Μάνατζμεντ» 2. Montana P. Charnov «Μάνατζμεντ» 3. Δικαίος Κ. et al «Βασικές αρχές Διοίκησης ΥΥ» Γεώργιος Τζανίδης, Γενικός Ιατρός, ΚΥ Πάρου MSc Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας ΕΣΥ