• Η ΕΛΕΓΕΙΑ (Ελληνική Εταιρεία Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής – Ετος ιδρύσεως 1986) και η ΕΝΩΣΗ (Ελληνική Ενωση Γενικής Ιατρικής – Ετος ιδρύσεως 1994) λειτουργούν από δεκαετίες και είναι οι μόνοι έγκριτοι ανεγνωρισμένοι φορείς (Επιστημονικός και Επαγγελματικός) της ειδικότητός μας, γεγονός αποδεκτό διαχρονικά από όλες τις Κυβερνήσεις, τα Κόμματα και τους άλλους έγκριτους Ιατρικούς φορείς της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Η Ελληνική νομοθεσία επιτρέπει την δημιουργία «συλλογικοτήτων» κάτω από οιανδήποτε ονομασία αλλά η συνισταμένη άποψη όλων των συναδέλφων Γενικών Ιατρών, ειδικών και ειδικευομένων, εκφράζεται από την ΕΛΕΓΕΙΑ και την ΕΝΩΣΗ. Αγωνιζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια για την εγκαθίδρυση του Οικογενειακού γιατρού συνολικά για όλους τους Ελληνες, γιατρού που θα βρίσκεται δίπλα στον πολίτη «από την κούνια του μέχρι την κουνιστή πολυθρόνα του», γιατρού παρόχου, συμβούλου και διευκολυντή αναφορικά με οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας του αλλά και πέραν αυτού, γιατρού που θα οργανώνει ατομικά την πρόληψη αλλά και την αποκατάσταση της υγείας του. Δηλώνουμε όλα αυτά τα χρόνια ότι ο Οικογενειακός γιατρός πρέπει να λειτουργεί με την λίστα πολιτών που καλύπτει και να αμείβεται αναλογικά με αυτήν, όπως συμβαίνει σε όλες τις προηγμένες χώρες που εγκατέστησαν Συστήματα Υγείας με βάση την Πρωτοβάθμια Φροντίδα. Οι φορείς μας, μετά από την δημοσιοποίηση και κλήση για διαβούλευση του υπό κατάθεσιν Σχεδίου Νόμου, έχουν να παρατηρήσουν τα εξής : 1. Παρατηρούμε ότι διατηρούνται όλες οι αγκυλώσεις που εμπόδισαν χρόνια τώρα την δημιουργία καθαρού και πλήρους συστήματος ΠΦΥ. Αναφερόμαστε στις πολλές και διάφορες εργασιακές σχέσεις (γιατροί ΕΣΥ ΠΦΥ, Οικογενειακοί γιατροί οιονεί ΕΣΥ, συμβασιούχοι Οικογενειακοί γιατροί, γιατροί άλλων ειδικοτήτων). Στο παρελθόν ζήσαμε την λειτουργία των ΚΥ, ως δομών ΕΣΥ στην Επαρχία και –λόγω της μή εγκαθίδρυσης ΚΥ Αστικού Τύπου- την διατήρηση των δομών του ΙΚΑ στις πόλεις. Αυτό απέτυχε και τα αποτελέσματα είναι πια γνωστά άλλωστε, αν αυτό δεν είναι σωστό, γιατί καταργήθηκαν; Φοβούμαστε ότι το νομοθέτημα απλώς επαναφέρει από το παράθυρο την λειτουργία του ΙΚΑ, λειτουργία γνωστή πια Παγκοσμίως ως λειτουργία Σοβιετικού Πολυϊατρείου, που βέβαια αξιολογήθηκε αρνητικά από τον Π.Ο.Υ. και δεν εφαρμόσθηκε ποτέ στα προηγμένα σύγχρονα Συστήματα Υγείας. 2. Επί πολλές δεκαετίες έχουμε δει πάμπολλα «Πιλοτικά Προγράμματα». Κανένα από αυτά δεν τελεσφόρησε, κανένα δεν επιτέλεσε τον σκοπό του, που ήταν βέβαια, μετά την επιτυχία του, να μεταλαμπαδευθεί και να συμπεριλάβει ολόκληρη την χώρα. Δυστυχώς, το ίδιο αντιλαμβανόμαστε και τώρα, ένα πυροτέχνημα που θα σβήσει και θα χαθεί. Μια μόνον επιπόλαιη ματιά στα οικονομικά θα πείσει και τον πιο δύσπιστο. 3. Οι διάφοροι τρόποι αμοιβής των Οικογενειακών γιατρών είναι τρεις : • Κατά πράξη και περίπτωση: Ο γιατρός είναι ικανοποιημένος από τις αμοιβές, ο πολίτης είναι ικανοποιημένος από την εν γένει λειτουργία του γιατρού, όμως παρατηρήθηκε παντού, όπου εφαρμόσθηκε, πλασματική παροχή και χρήση ιατρικών υπηρεσιών, με τελικό αποτέλεσμα την οικονομική αποτυχία αλλά και αποτυχία αναφορικά με τους δείκτες υγείας. • Πάγια αντιμισθία: Οι αμοιβές πάντα σμικρύνονται, ο γιατρός γίνεται αδιάφορος, μη αναγνωρίζοντας το ρόλο του ασθενούς, ο ασθενής δεν είναι ικανοποιημένος. Η Πολιτεία ελέγχει απολύτως το σύστημα, αδυνατεί όμως να πείσει πολίτες και υγειονομικό προσωπικό για την επιτυχία του. Οι δείκτες υγείας τελικά δείχνουν πτώση. • Κατά κεφαλήν : Οι αμοιβές είναι λογικές, ικανοποιούν τον γιατρό αλλά, επί πλέον, το σύστημα αυτό θέτει τον πολίτη στην θέση του αξιολογητή, γεγονός που οδηγεί στην αλλάγή στάσεων του γιατρού και στην ικανοποίηση του πολίτη. Το σύστημα απεδείχθη οικονομικώτερο και αποτελεσματικώτερο, βελτιώνει τους δείκτες υγείας και εφαρμόζεται ήδη σε όλες τις προηγμένες Ευρωπαϊκές χώρες. 4. Γνωρίζουμε πολύ καλά και από πρώτο χέρι τί οδήγησε τις Κυβερνήσεις, από την δεκαετία του ’80 ακόμη, στο αμφιλεγόμενο μέτρο της «πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης». Από τότε και μέχρι τώρα ερωτούμε : Τί νόημα έχει το μέτρο όταν μιλούμε για Οικογενειακό γιατρό, για γιατρό της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας; Από τότε και μέχρι τώρα δηλώνουμε : Ο Γενικός/Οικογενειακός γιατρός ΔΕΝ είναι Νοσοκομειακός και κακώς εντάχθηκε εκεί από τον νόμο. Η Πολιτεία οφείλει να αγοράσει 7 ώρες ημερησίως από τον γιατρό, απαιτώντας πλήρη και αποκλειστική λειτουργία του κατά αυτό το 7ωρο. Πέραν τούτου ουδέν. Η Παγκόσμια και κακή πρωτοτυπία της Ελλάδος με γιατρούς ΠΦΥ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης είναι ανάγκη να σταματήσει εδώ. 5. Θεωρούμε ότι οι λίστες των Οικογενειακών γιατρών μπορούν να αποτελούνται από 500 – 2.000. Ο αριθμός αυτός δεν είναι δυνατόν να αυξηθεί χωρίς ουσιαστική εκπτωση της λειτουργίας του γιατρού. Το γεγονός αυτό έδειξαν όλες οι Ευρωπαϊκές μελέτες. 6. Μια λογική αμοιβή για τις ιατρικές υπηρεσίες 1 ολόκληρου χρόνου δε μπορεί να είναι κάτω από 40 Ευρώ κατά κεφαλήν. Η άποψή μας είναι ο πολίτης να συμμετέχει στο ποσό αυτό, με ένα ποσοστό 25% – 50%, το οποίο να καταβάλλεται ως «παράβολο επιλογής» όταν καλείται κάθε Ιανουάριο να επιλέξει τον γιατρό του. 7. Η κοστολόγηση της λίστας είναι σημαντική. Υπάρχουν ποιοτικά χαρακτηριστικά (ηλικιακές ομάδες, νοσολογικά προφίλ κ.α.) αλλά και γεωπολιτικά χαρακτηριστικά (τοποθεσίες, συγκοινωνίες κ.α.) που, ιδιαίτερα στην χώρα μας πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν. Εχουμε πάρα πολλές νησιωτικές αλλά και ορεινές περιοχές που έχουν από δυσχερή έως και απαγορευτική πρόσβαση. Ο πληθυσμός συνήθως είναι πολύ μικρός σ’ αυτές τις περιοχές, αν θελήσουμε να τον υπαγάγουμε σε κοινές λίστες Οικογενειακών γιατρών. Απαιτείται σοβαρή μελέτη που θα καθορίσει και τα κίνητρα αποκέντρωσης. 8. Η Εταιρεία μας εκφράζει την ικανοποίησή της επειδή επί τέλους η Πολιτεία, μετά από θέσεις, έγγραφα και προτάσεις μας για δεκαετίες, αντελήφθη την σημασία της ιατρικής παραπομπής και το ΥΥΠ προτίθεται πια να νομοθετήσει σχετικά. Υπάρχουν παγίδες, πρέπει για κάθε περιοχή να καθορισθούν οι επιτρεπόμενες παραπομπές. Πρέπει να είναι ενήμεροι και ο παραπέμπων και οι μονάδες υποδοχής και πρέπει τέλος να καθορισθεί η αναγκαιότητα της αμοιβαίας γραπτής επικοινωνίας τους. 9. Επειδή φοβούμαστε ότι δεν θα υπάρξουν διαθέσιμοι παιδίατροι, ειδικά σε κάποιες δύσβατες περιοχές, προτείνουμε οι προκηρύξεις αναφορικά με τους Οικογενειακούς παιδιάτρους να δημοσιοποιούνται ως εξής : «... οι θέσεις αυτές καλύπτονται από Παιδιάτρους, ή, ελλείψει τούτων, από Γενικούς Ιατρούς». 10. Είναι αναγκαίο να διατηρηθεί η 24ωρη λειτουργία των Μονάδων ΠΦΥ στις Μή Αστικές περιοχές (Ενεργός Εφημερία). Αντίστοιχα στα Αστικά Κέντρα πρέπει να υπάρξει σύστημα On Call (Εφημεριών Ετοιμότητος ;) για την παροχή συμβουλών ή την παραπομπή σε νοσοκομείο. 11. Το ΥΥΠ θα αποταθεί σε όλους τους Γενικούς Ιατρούς, Παθολόγους και Παιδιάτρους, αναντίστοιχα με το σημερινό καθεστώς λειτουργίας τους. Θεωρούμε λοιπόν ότι η ύπαρξη οργανωμένου Ιατρείου απαιτεί μηνιαία αποζημίωση από την Πολιτεία (περιγραφή, προϋποθέσεις ποσά), το ίδιο και εάν υπάρχει Νοσηλευτής/γραμματέας. 12. Εχει αποδειχθεί από εφαρμογές σε όλη την Ευρώπη ότι τα Solo Practice (μονήρη ιατρεία) είναι προβληματικά, ιδιαίτερα αναφορικά με τους εργαζομένους σ’ αυτά. Δεν είναι δυνατό να απαλειφθούν γενικώς, όμως η Πολιτεία πρέπει να δείξει με κίνητρα την προτίμησή της σε Group Practice.