Αρχική Σχέδιο Υπουργικής Απόφασης, κατ΄ εξουσιοδότηση της διάταξης της παρ. 8 του άρθρου 8 του ν. 4498/2017 (Α΄172), αναφορικά με τις κρίσεις των ιατρών Ε.Σ.Υ..Άρθρο 03 – Κριτήρια συγκριτικής αξιολόγησης των υποψηφίων.Σχόλιο του χρήστη Πελεκάνου Αιμιλία | 12 Δεκεμβρίου 2017, 10:55
1. Αδυνατώ να κατανοήσω με ποιο σκεπτικό εξισώνεται ως προς την προϋπηρεσία ο επιμελητής Β (μόνιμος ή επικουρικός) με τον παρατασιακό ειδικευόμενο, όταν είναι γνωστό και κατοχυρωμένο εκ του νόμου ότι ο παρατασιακός ειδικευόμενος με τίτλο ειδικότητας δεν ασκεί τα καθήκοντα ούτε έχει την ευθύνη ενός επιμελητή. 1. Θεωρώ πως το ΕΣΥ χρειάζεται ανθρώπους με επαγγελματική κατάρτιση, όχι ανθρώπους που προσλαμβάνονται με βάση την εντοπιότητα ή την οικογενεική κατάσταση. Το συγκεκριμένο κριτήριο πρέπει να απαλειφθεί. 3. Για ποιο λόγο θεωρείται σημαντικότερη η προϋπηρεσία σε ένα νοσοκομείο του εξωτερικού σε σχέση με ένα ελληνικό νοσοκομείο; Επίσης, γιατί δεν πριμοδοτείτε την προσπάθεια των ελλήνων γιατρών να δουλέψουν στα νοσοκομεία της επαρχίας, άσχετα από τη μοριοδότηση της άγονης περιοχής; 4. Το κριτήριο της άγονης και προβληματικής περιοχής πρέπει να διασαφηνιστεί, στις τρέχουσες κρίσεις γίνεται αποδεκτό ή όχι κατά το δοκούν. 5. Τι γίνεται με την προϋπηρεσία σε ερευνητικά εργαστήρια του εξωτερικού; 6. Πώς αποδεικνύεται το πλήθος των ιατρικών πράξεων που έκανε κάποιος σε μη χειρουργικές ειδικότητες; 7. Θα πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός των συνεδρίων από τα σεμινάρια ή τα κλινικά μαθήματα και φροντιστήρια, καθώς τα δεύτερα συνήθως απαιτούν μεγαλύτερη δέσμευση στην παρακολούθησή τους και είναι περισσότερο στοχευμένα, εξυπηρετώντας καλύτερα την έννοια της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης. 8. Πώς θα κατοχυρώνεται το αδιάβλητο της συνέντευξης;