Αρχική Σχέδιο Υπουργικής Απόφασης, κατ΄ εξουσιοδότηση της διάταξης της παρ. 8 του άρθρου 8 του ν. 4498/2017 (Α΄172), αναφορικά με τις κρίσεις των ιατρών Ε.Σ.Υ..Άρθρο 03 – Κριτήρια συγκριτικής αξιολόγησης των υποψηφίων.Σχόλιο του χρήστη Πελεκάνου Αιμιλία | 12 Δεκεμβρίου 2017, 12:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πελεκάνου Αιμιλία' | 12 Δεκεμβρίου 2017, 12:40

    1. Αδυνατώ να κατανοήσω το σκεπτικό βάσει του οποίου εξισώνεται ως προς την προϋπηρεσία ο επιμελητής Β (μόνιμος ή επικουρικός) με τον παρατασιακό ειδικευόμενο, όταν είναι γνωστό και νομικά κατοχυρωμένο ότι ο παρατασιακός ειδικευόμενος με τίτλο ειδικότητας δεν ασκεί τα καθήκοντα ούτε έχει την ευθύνη ενός επιμελητή. 2. Για ποιο λόγο η προϋπηρεσία σε νοσοκομείο του εξωτερικού προσμετράται περισσότερο από την προϋπηρεσία σε ελληνικό νοσοκομείο; Πρόκειται για ένα διαρκή υποβιβασμό των ελληνικών νοσοκομείων και του αγώνα που δίνουν μέσα σε αντίξοες συνθήκες. 3. Τι θα ισχύσει για εργασία σε ερευνητικά εργαστήρια του εξωτερικού; 4. Θα πρέπει να διευκρινιστεί το κριτήριο της άγονης και προβληματικής περιοχής. Στις παρούσες κρίσεις γίνεται αποδεκτό ή όχι κατά το δοκούν. Τι γίνεται στις περιπτώσεις εκείνες όπου κάποιος ήδη δούλευε σε επαρχιακό νοσοκομείο, όταν άρχισε να ισχύει η διάταξη; 5. Γιατί δεν πριμοδοτείτε την προϋπηρεσία σε επαρχιακό νοσοκομείο, ανεξαρτήτως άγονης και προβληματικής περιοχής; 6. Θεωρώ ότι τα κοινωνικού τύπου κριτήρια δεν έχουν θέση σε μια διαδικασία επιλογής επιστημονικού προσωπικού. Φαντάζομαι πως δεν εμπιστεύεστε τον παιδίατρο ή τον καρδιολόγο σας με βάση την καταγωγή ή την οικογενειακή του κατάσταση. 7. Με ποιον τρόπο θα διασφαλιστεί το αδιάβλητο της συνέντευξης; Και από ποιους θα απαρτίζεται το Συμβούλιο Κρίσης; 8. Νομίζω πως θα πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός μεταξύ συνεδρίων και σεμιναρίων/κλινικών μαθημάτων-φροντιστηρίων, καθώς τα δεύτερα συνήθως απαιτούν μεγαλύτερη δέσμευση από πλευράς συμμετέχοντα και προσεγγίζουν σαφώς περισσότερο την έννοια της συνεχιζόμενης ιατρικής εκπαίδευσης.