Αρχική Σχέδιο Υπουργικής Απόφασης, κατ΄ εξουσιοδότηση της διάταξης της παρ. 8 του άρθρου 8 του ν. 4498/2017 (Α΄172), αναφορικά με τις κρίσεις των ιατρών Ε.Σ.Υ..Άρθρο 03 – Κριτήρια συγκριτικής αξιολόγησης των υποψηφίων.Σχόλιο του χρήστη ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ | 12 Δεκεμβρίου 2017, 13:22
Είναι ορθό και φιλόδοξο, ότι επιχειρείται αντικειμενική μοριοδότηση των κριτηρίων με την χρήση συντελεστών , σε μια συγκυρία που αναμένεται να ακολουθήσει ενίσχυση των κενών των νοσοκομείων με θέσεις κυρίως Επιμελητών Β, από μια δεξαμενή υποψηφίων ειδικευμένων ιατρών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Να θυμίσω ότι ουδέποτε στην ιστορία του ΕΣΥ, υπήρξε διαθέσιμος προς αξιοποίηση τέτοιος αριθμός τόσο έμπειρων , επαρκών και ολοκληρωμένων ειδικευμένων ιατρών για κατάληψη θέσης Επιμελητή Β. Να θυμίσω επίσης ότι μέχρι το τέλος του 2010, οπότε και σταμάτησε η πρόσληψη ιατρών Επιμελητών Β, θεωρούνταν σημαντικό προσόν η ύπαρξη προϋπηρεσίας υποψηφίων με ένα και δύο έτη προϋπηρεσίας Επιμελητή Β, προϋπηρεσία αποκτημένη με τον θεσμό των επικουρικών ιατρών. Προσελήφθησαν δε τότε, υποψήφιοι με μοναδική προϋπηρεσία ένα 6μηνο προϋπηρεσίας ως επικουρικοί ιατροί, δηλαδή υποψήφιοι που δεν είχαν καν ολοκληρώσει την ετήσια σύμβαση τους. Συνεπώς ας μου επιτραπεί ένα πρώτο σχόλιο, ότι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν, η επάρκεια και η ικανότητα να στελεχώσουν θέσεις Επιμελητή Β στο ΕΣΥ, ιατροί με προϋπηρεσίες 3, 4, 5 ή 6 έτη, ιατροί ειδικευμένοι, με βαθμό Επιμελητή Β, δηλαδή έμπειροι επικουρικοί ιατροί. Τα κριτήρια του 97 που χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται, παρά την 20ετή χρήση τους ,έχουν τύχει διαφορετικής ερμηνείας και μοριοδότησης ανάλογα με τον εισηγητή στα συμβούλια κρίσεων. Συνεπώς τα νέα κριτήρια που έρχονται να αντικαταστήσουν τα προηγούμενα δεν πρέπει να υποπέσουν στα ίδια λάθη του παρελθόντος ούτε να νομιμοποιούν αυθαιρεσίες μοριοδότησης. Πρέπει να εγκαταλείπουν ένα αίσθημα δικαίου σε κάθε υποψήφιο και αυτό θα επιτευχθεί εάν είναι συγκεκριμένα και όχι ασαφή οπότε και δεν θα επιδέχονται διαφορετικής ερμηνείας. Η συγκεκριμένη όμως μοριοδότηση που έχει κατατεθεί για διαβούλευση, και θα επιμείνω σε ουσιαστικά κατά την γνώμη μου θέματα και όχι σε λεπτομέριες τεχνικές, είναι ‘’τουλάχιστον προβληματική’’. 1ον. Διότι μοριοδοτεί χωρίς ορθή λογική ιεράρχησης τις διάφορες ιατρικές υπηρεσίες των υποψηφίων που οριοθετούν προϋπηρεσία 2ον . Διότι φαίνεται να πριμοδοτεί στοχοποιώντας συγκεκριμένες κατηγορίες υποψηφίων 3ον . Διότι φαίνεται να αντιμετωπίζει ως κάτι το εκλεκτό την προϋπηρεσία στο εξωτερικό 4ον. Διότι υποβαθμίζει στοχευμένα την προϋπηρεσία επιμελητών Β, που έχει αποκτηθεί με τον θεσμό των επικουρικών ιατρών Και θα γίνω συγκεκριμένος : 1. Ιδιωτικό ιατρείο ή εργαστήριο, σύμβαση με φορέα κοινωνικής ασφάλισης, ιδιωτική κλινική ως συνεργάτης και ιδιωτική κλινική με έμμισθη θέση ή υπεύθυνος τμήματος έχουν πολύ υψηλό συντελεστή μοριοδότησης έναντι της κλινικής προϋπηρεσίας νοσοκομειακού ιατρού και θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξει. 2. Δημόσια δομή ΠΦΥ ορθά πρέπει να μοριοδοτείται ειδικά για κατάληψη θέσης με εισαγωγικό βαθμό Επιμελητή Β , ο συντελεστής μοριοδότησης όμως είναι εξαιρετικά υψηλός αναλογικά με την μοριοδότηση νοσοκομειακού ιατρού και θεωρώ ότι έχει υπερεκτιμηθεί. 3. Δημόσιο νοσοκομείο στην Ελλάδα ως ιατρός κλάδου ΕΣΥ ή επικουρικός ιατρός ή παρατασιακός ειδικευόμενος με τίτλο ειδικότητας. Απόλυτη σύγχυση. Ο επικουρικός ιατρός είναι ειδικευμένος ιατρός με βαθμό Επιμελητή Β, έχει επιστημονικά καθήκοντα και έργο εντελώς διαφορετικό από τα καθήκοντα του ειδικευομένου και δεν νοείται να συμψηφίζονται οι δύο προϋπηρεσίες. Ο επικουρικός ιατρός είναι ειδικευμένος ιατρός και προσφέρει υπηρεσίες ειδικευμένου ιατρού. Ο ειδικευόμενος σε παράταση με τίτλο ειδικότητας είναι ειδικευμένος ιατρός και προσφέρει υπηρεσίες ειδικευόμενου ιατρού. Πρόταση : να εξαιρεθεί ο ειδικευόμενος σε παράταση με τίτλο ειδικότητας και να δημιουργηθεί νέα κατηγορία με μικρότερο συντελεστή μοριοδότησης έναντι του επικουρικού ιατρού « Ειδικευμένος ιατρός σε δημόσιο νοσοκομείο της Ελλάδας ή του Εξωτερικού που κατέχει θέση έμμισθη και προσφέρει υπηρεσίες ειδικευόμενου» . Στην ίδια κατηγορία πρέπει να προστεθεί και οι του Εξωτερικού διότι η πλειονότητα των ιατρών του εξωτερικού , εάν και είναι ειδικευμένοι στην Ελλάδα στο εξωτερικό προσφέρουν υπηρεσίες ειδικευόμενου. Συνεπώς πρέπει να συμπεριληφθούν στην κατηγορία ειδικευμένος ειδικευόμενος. Κύριο παράδειγμα αποτελεί η προϋπηρεσία ιατρών στην Αγγλία που αφορά μεγάλο αριθμό Ελλήνων ιατρών που εάν και έχουν ειδικευθεί στην Ελλάδα, εργάζονται με βαθμό μη ειδικευμένου ιατρού της Αγγλίας κατά την τελευταία επταετία κυρίως. Ειδικευμένοι ιατροί στην Αγγλία που εργάζονται με καθήκοντα ειδικευόμενου είναι όσοι εμφανίζονται ως specialty registrars, clinical fellows junior ή senior και πριν το 2013 και οι specialists registrars(παλαιότερος όρος). 4. Ξεχωριστή κατηγορία με τον υψηλότερο συντελεστή μοριοδότησης πρέπει να αποτελέσει η προϋπηρεσία σε Δημόσιο νοσοκομείο στην Ελλάδα ως Ιατρός κλάδου ΕΣΥ ή επικουρικός ιατρός ή ιατρός σε Δημόσιο νοσοκομείο του Εξωτερικού που είναι έμμισθος και προσφέρει υπηρεσίες σε βαθμίδα ειδικευμένου της αντίστοιχης χώρας. Πάλι αναφέρω το παράδειγμα της Αγγλίας όπου εκεί υπηρεσίες και καθήκοντα ειδικευμένου ιατρού είναι όσοι φέρουν τον τίτλο consultant. Και διευκρινίζω περαιτέρω ότι ο τίτλος consultant είναι ο τίτλος του ιατρού που έχει ολοκληρώσει την εκπαίδευση του στην ειδικότητα και εργάζεται και προσφέρει υπηρεσίες ειδικευμένου ιατρού στην Αγγλία . Στην Ελλάδα ‘’εκ παραδρομής’’ μεταφράζεται ως διευθυντής κάτι το οποίο είναι εντελώς αναληθές. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον ιατρικό σύλλογο της Αγγλίας (GMC) καθώς και από το NHS Careers. Στην Αγγλία δεν υπάρχουν βαθμίδες των ειδικευμένων ιατρών που προσφέρουν υπηρεσίες ειδικευμένου ιατρού στο Αγγλικό Σύστημα Υγείας αντίστοιχες του Επιμελητή Β, του επιμελητή Α και του Διευθυντή όπως στο ΕΣΥ. Εκεί όλοι οι ειδικευμένοι φέρουν τον τίτλο Consultant και εάν επιχειρούσε κάποιος να αναζητήσει τον αντίστοιχο βαθμό με τον Επιμελητή Β αυτός είναι το “ junior Consultant” δηλαδή ‘’νεαρός ειδικευμένος με καθήκοντα ειδικευμένου ιατρου’’ στο αγγλικό σύστημα υγείας. 5. Η κατηγορία Δημόσιο νοσοκομείο του εξωτερικού ως παρατηρητής πρέπει να εξαιρεθεί εντελώς από την μοριοδότηση του υποψηφίου ως προϋπηρεσία διότι δεν είναι έμμισθη, μπορεί ή όχι να έχει μερική κλινική συμμετοχή στην λειτουργία του τμήματος, και αποκτάται με αυτοχρηματοδότηση του ιατρού, σχεδόν οποιοσδήποτε ιατρός μπορεί να επιτύχει μία τέτοια παρουσία σε οποιοδήποτε νοσοκομείο ή κέντρο της Ευρώπης και εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την οικονομική δυνατότητα του Ιατρού. Συνεπώς μοριοδότηση τέτοιας «προυπηρεσίας» συνιστά εξαγορά προυπηρεσίας. Υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να μοριοδοτηθεί τέτοιο προσόν στην μετεκπαίδευση με ειδικό συντελεστή χαμηλο κατά την γνώμη μου στο εκπαιδευτικό κομμάτι σε καμία όμως περίπτωση ως προϋπηρεσία, τέτοια όμως εκπαιδευτική δραστηριότητα θα πρέπει να αναγνωριστεί και σε νοσοκομεία ή ‘’κέντρα’’ της Ελλάδος. 6. Η έννοια Δημόσιο νοσοκομείο του εξωτερικού είναι προβληματική από μόνη της, Εξωτερικό είναι και η Κύπρος και η Αγγλία και η Νότια Αφρική κλπ. Συνεπώς θα πρέπει να οριστεί τι θα μοριοδοτείται ως προϋπηρεσία ανάλογα με την χώρα προέλευσης. Και για τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης θα υπάρξουν και νομικά ζητήματα περί ισότητας μεταξύ των κρατών μελών. 7. Για τις προϋπηρεσίες από χώρες του εξωτερικού και ειδικά πολύ περισσότερο από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπουργείο θα πρέπει να γνωρίζει και να δημοσιοποιήσει ποιοι είναι οι βαθμοί των ειδικευμένων ιατρών σε κάθε χώρα και ποιοι οι βαθμοί των ειδικευόμενων ιατρών στο κάθε σύστημα υγείας της χώρας κράτους μέλους. Σε κάθε περίπτωση υποψήφιος του οποίου η προϋπηρεσία από το εξωτερικό θα μοριοδοτείται , θα πρέπει να καταθέτει βεβαίωση από το αντίστοιχο γραφείο προσωπικού του νοσοκομείου ή κέντρου του εξωτερικού όπου θα φαίνεται ο βαθμός με τον οποίο προσλαμβάνεται, δηλαδή εάν προσφέρει υπηρεσίες ειδικευμένου ή ειδικευόμενου ιατρού καθώς και εάν πρόκειται για έμμισθη θέση. Επίσης θα πρέπει να καταθέτει διοικητικό επίσημο έγγραφο υπογεγραμμένο και από τον υπεύθυνο του τμήματος για το ποιο ήταν αναλυτικά το έργο του υποψηφίου στην εν λόγω προϋπηρεσία στο εξωτερικό. Εάν δε η προϋπηρεσία αυτή πρόκειται να αναγνωριστεί και να μοριοδοτηθεί ΚΑΙ ως μετεκπαίδευση, αυτό πρέπει να πιστοποιείται από σχετικό έγγραφο. Απουσία τέτοιου εγγράφου καθιστά ατεκμηρίωτη την μετεκπαίδευση σε κέντρο και εύλογα θα γίνει απαιτητή η αναγνώριση και η προϋπηρεσία των επικουρικών ιατρών ΚΑΙ ως μετεκπαίδευση. 8. Σύμφωνα με όλα τα ανωτέρω η προϋπηρεσία σε Δημόσιο νοσοκομείο εξωτερικού σε έμμισθη θέση με συντελεστή 2Χ θα πρέπει να καταργηθεί 9. Γιατί η προϋπηρεσία μετράται σε εξάμηνα και όχι σε έτη; Γιατί όχι σε απόλυτο αριθμό μηνών; Υπάρχει ή υπήρξε ποτέ μέχρι τώρα στην Ελλάδα η δυνατότητα εξάμηνης σύμβασης για ειδικευμένο νοσοκομειακό ιατρό όπως κατa κανόνα υπάρχει στην Αγγλία; H Αγγλική προϋπηρεσία θα καθορίσει την αναγκαιότητα υπολογισμού της προϋπηρεσίας σε εξάμηνα; Εάν πρόκειται να επιμείνετέ στην εξάμηνη καταγραφή της προϋπηρεσίας προτείνω τότε προυπηρεσίες αυτόνομες 6μηνες να υπολογίζονται με τον μισό συντελεστή έναντι των ετήσιων. Αλλιως πρέπει να υπολογιστεί απόλυτος αριθμός μηνών προϋπηρεσίας. Τέλος ας μου επιτραπούν δύο σχόλια για την εκπαιδευτική δραστηριότητα του υποψηφίου ως εκπαιδευόμενος για την κατάληψη θέσης Επιμελητή Β. - Η μετεκπαίδευση σε κέντρο του εσωτερικού ή του εξωτερικού είναι εξαιρετικά ασαφής ως προς το τι είναι κέντρο, ποια είναι τα κέντρα αυτά και ποια η χρονική διάρκεια μετεκπαίδευσης. - Μετεκπαιδευτικές δραστηριότητες της τελευταίας 5ετίας για θέσεις επιμελητή Β πρέπει να λογίζονται ΟΛΕΣ, και όχι μόνο των τελευταίων 5 ετών για τους κάτωθι λόγους: 1. Ο Βαθμός Επιμελητής Β είναι ο πρώτος εισαγωγικός βαθμός στο ΕΣΥ 2. Η μετεκπαιδευτική δραστηριότητα σχετίζεται με την οικονομική δυνατότητα του υποψηφίου και στην συγκεκριμένη δημοσιονομική συγκυρία η τελευταία 5ετία δεν ευνοεί τους ειδικευμένους ιατρούς της Ελλάδας 3. Λόγω αναστολής των προσλήψεων την τελευταία 7ετία έχει αυξηθεί η ηλικία των υποψηφίων που πρόκειται να διεκδικήσουν θέση Επιμελητή Β και ενώ έχει υπάρξει πρόβλεψη το ηλικιακό όριο των 45 ετών έχει γίνει 50 δεν βλέπω τον λόγο να μην αξιολογείται το σύνολο των μετεκπαιδευτικών δραστηριοτήτων ανεξαρτήτως της τελευταίας 5ετίας.