Αρχική Ακούσια ψυχιατρική περίθαλψηΆρθρο 03 – Ακούσια νοσηλείαΣχόλιο του χρήστη Αλέξης Κροκιδάς | 15 Μαΐου 2019, 16:09
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξης Κροκιδάς' | 15 Μαΐου 2019, 16:09

    Πως τεκμηριώνεται η σοβαρή διαταραχή ελέγχου της πραγματικότητας? Δεν υπάρχει διεθνώς καμμία κλίμακα, κανένα σταθμισμένο αξιόπιστο και έγκυρο ψυχομετρικό εργαλείο που να τεκμηριώνει σοβαρή διαταραχή ελέγχου της πραγματικότητας. Ο όρος είναι εξόχως προβληματικός, ασαφής και ρευστός και επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε ψυχιάτρου να κρίνει τι είναι σοβαρή και τι λιγότερο σοβαρή διαταραχή ελέγχου προσωπικότητας και ως εκ τούτου ο κίνδυνος για αυθαιρεσία είναι τεράστιος. Στον βαθμό που αυτό αποτελεί μια απο τις προϋποθέσεις για την ακούσια νοσηλεία, η οποία εξ ορισμού σημαίνει στέρηση ελευθερίας, δεν μπορεί να αφήνει τέτοια τεράστια περιθώρια αυθαιρεσίας. Ακόμα και αν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε έναν γενικά αποδεκτό ορισμό της διαταραχής του ελέγχου της πραγματικότητας, πάλι δεν συνεπάγεται, παρά μόνο ταυτολογικά, οτι κάποιος δεν είναι ικανός να κρίνει για το συμφέρον της υγείας του. Η κάποιος μπορεί να είναι ικανός να κρίνει για το συμφέρον της υγείας του αλλά να αποφασίζει να πάρει ρίσκα, πχ ένας καπνιστής που πάσχει απο ψυχική διαταραχή και κρίνεται οτι η σχέση του με την πραγματικότητα είναι σοβαρά διαταραγμένη αλλά ο οποίος ξέρει πολύ καλά οτι είναι για το συμφέρον τη υγείας του να σταματήσει να καπνίζει αλλά αποφασίζει να το ρισκάρει, η μπορεί να μην τον ενδιαφέρει ιδιαιτερα αν θα πεθάνει πιό νωρίς απο έναν μη καπνιστή. Η προύπόθεση γ είναι επίσης άκρως προβληματική. Κάποιος μπορεί να αντιλαμβάνεται κάλιστα την διάκριση ανάμεσα σε ακούσια περίθαλψη στην κοινότητα και ακούσια νοσηλεία αλλά να αρνείται και τις δυο παρεμβάσεις. Πώς κρίνουμε αν κάποιος αντιλαμβάνεται την διάκριση? Εκτός αν το γνωσιακό έλλειμα είναι τόσο μεγάλο απο άνοια, οργανικό ψυχοσύνδρομο, βαρειά νοητική στέρηση και συναφείς διαταραχές.