• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλειος Αλεβίζος' | 18 Μαΐου 2019, 17:16

    Η κατ’ αρχήν θεραπεία στην κοινότητα προσβλέπεται ως «ρωμαντική» και ελάχιστα εφαρμόσιμη και φαίνεται ότι οι συντάκτες του νομοθετήματος δεν έχουν επαρκή γνώση της φύσης της ψυχικής νόσου, της συμπεριφοράς του βαρέως πάσχοντος και της ενδεχόμενης επικινδυνότητας, την οποία αποκρύπτουν «κάτω από το χαλί». Αντίθετα, η επιλεκτική μεταφορά ακουσίως νοσηλευόμενων σε θεραπεία στην κοινότητα, για παρακολούθηση και συνέχισης της θεραπείας τους, θα είναι επωφελής, διότι θα περιορίσει τις υποτροπές και τις συχνές επανεισαγωγές. Θα μπορεί να γίνεται κατ’επιλογή, για τους ασθενείς με μειωμένη συνεργασιμότητα στη θεραπεία και κίνδυνο υποτροπής, κατά την κρίση των θεραπευτών της μονάδας Ψυχικής Υγείας, στην οποία νοσηλεύτηκαν, χωρίς να απαιτείται εισαγγελική παρέμβαση, διότι δεν επισύρει στέρηση της προσωπικής ελευθερίας. Συνήθως οι ασθενείς μετά τη νοσηλεία αφήνονται στην τύχη τους και συχνά υποτροπιάζουν. Βασίλειος Αλεβίζος τ. Αναπλ. Καθηγητής Ψυχιατρικής Παν/μίου Αθηνών Μέλος της συντακτικής επιτροπής του Ν. 2071/92 για την ακούσια νοσηλεία