Αρχική Ακούσια ψυχιατρική περίθαλψηΆρθρο 06 – Διαδικασία για διενέργεια ψυχιατρικών εξετάσεων για χορήγηση γνωματεύσεωνΣχόλιο του χρήστη ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ | 20 Μαΐου 2019, 22:48
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ' | 20 Μαΐου 2019, 22:48

    Θεωρώ ότι η κατ' οίκον εξέταση στην κοινότητα κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας θα είχε, ίσως, θεωρητικά νόημα μόνον στα πλαίσια εκτέλεσης "προγενέστερα εκφρασθείσας επιθυμίας του ασθενούς" και κατόπιν επίδειξης του σχετικού έγγραφου (συμβολαιογραφικής πράξης ή ιδιωτικού εγγράφου, όπως αναφέρεται στο αρ.17 ) προς τον ασθενή σε υποτροπή. Με αυτή την προσέγγιση, αφ' ενός δεν καταπατάται η ελεύθερη βούληση του ασθενούς (όπως αυτή εκφράζεται σε περίοδο που εκείνος δεν έχει ενεργό ψυχοπαθολογία, π.χ. σε φάση νορμοθυμίας), και, αφ' ετέρου δεν του στερείται το δικαίωμα έγκαιρης θεραπείας προς αποφυγή των συνεπειών μιας υποτροπής (που, π.χ. σε φάση παραληρητικής μανίας θα μπορούσε να είναι η κατασπατάληση χρήματος, ο κίνδυνος για τη σωματική του ακεραιότητα λόγω ριψοκίνδυνης συμπεριφοράς κ.α.). Και πάλι βέβαια εγείρονται πολλά διαδικαστικά θέματα, όπως: α) ποιος ψυχίατρος θα ήταν ενδεδειγμένο να επιφορτιστεί με αυτόν το ρόλο (θεράπων η της κοινοτικής δομής); β) ο ψυχίατρος να επισκεφτεί τη οικία του ασθενούς μόνος η με ομάδα και εάν ναι, ποια (κοινοτικής δομής, αστυνομίας , συνδυασμού των ανωτέρω, παρουσία συγγενών του ασθενούς); γ) πως διασφαλίζεται η ασφάλεια της ομάδας που θα επισκεφτεί τον ασθενή; δ) πως διασφαλίζεται η αποφυγή ψευδούς ενημέρωσης του εισαγγελέα για ασθενή με ιστορικό ψυχικής νόσου, ο οποίος δεν είναι σε υποτροπή (π.χ. για λόγους περιουσιακούς, αντεκδίκησης κ.α.) και η οποία δυνητικά θα μπορούσε, ως ψυχοπιεστικό γεγονός, να πυροδοτήσει την υποτροπή του;