Αρχική Ακούσια ψυχιατρική περίθαλψηΆρθρο 02 – Θεραπεία στην κοινότητα κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίαςΣχόλιο του χρήστη ΚΑΤΣΑΜΑΓΚΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ - ΕΤΑΙΡΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ «Π. ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ» | 22 Μαΐου 2019, 13:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΤΣΑΜΑΓΚΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ - ΕΤΑΙΡΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ «Π. ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ»' | 22 Μαΐου 2019, 13:10

    Άρθρο 2 Η έννοια της θεραπείας στην κοινότητα δεν συνάδει με την έννοια του εξαναγκασμού και της ακούσιας ψυχιατρικής περίθαλψης. Ιδίως διατυπώσεις όπως «σε περίπτωση μη συμμόρφωσης… μπορεί να μετατραπεί σε ακούσια νοσηλεία» ηχεί ως τιμωρία και αναιρεί την έννοια της επιθυμίας για θεραπεία. Η θεραπεία στην κοινότητα κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας πρέπει να επανεξεταστεί στο σύνολό της, δεδομένου ότι η λύση αυτή βεβαίως και θα πρέπει να υπάρχει, αλλά σε άλλη βάση. Εξάλλου, το γεγονός ότι κάποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί τη διάκριση μεταξύ θεραπείας στην κοινότητα και ακούσιας νοσηλείας (πρβλ. άρθρο 3) δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι ενδείκνυται νοσηλεία αντί για θεραπεία στην κοινότητα. Παρ. 2. Η απαιτούμενη συναίνεση του ασθενή, όταν σε περίπτωση μη συμμόρφωσης απειλείται ακούσια νοσηλεία, δεν είναι ελεύθερη συναίνεση. Αυτό προκύπτει και από το Παράρτημα Β’ όπου το πρόσωπο που βρίσκεται σε κρίση είναι δυνατόν να τρομοκρατηθεί όταν αναγράφεται ότι «αποδέχεται….αποφεύγοντας την ακούσια νοσηλεία η οποία είναι περισσότερο περιοριστική της ελευθερίας του» και «έχει ενημερωθεί ότι σε περίπτωση που δεν συνεργασθεί και δεν ακολουθήσει τα παραπάνω συμφωνηθέντα θα λάβει ψυχιατρική φροντίδα με ακούσια νοσηλεία». Επίσης στο Παράρτημα Β προβλέπεται μόνο η περίπτωση που γίνει κατ’ οίκον εξέταση και όχι οι περιπτώσεις του άρθρου 6 παρ. 1. Στις περιπτώσεις αυτές δεν προβλέπεται συναίνεση; Τέλος, οι παράγραφοι 1β, και 2, περιγράφουν προϋποθέσεις που περιγράφουν κυρίως την έναρξη μιας υποτροπής. Όταν η υποτροπή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη δύσκολα μπορούν να ισχύσουν οι προϋποθέσεις που αναφέρονται. Η διάταξη αυτή δύναται να λειτουργήσει προληπτικά και να περιορίσει τον αριθμό των ακούσιων νοσηλειών, αλλά δημιουργεί ένα θέμα για το πότε εφαρμόζεται. Γνωρίζουμε π.χ. ότι ένα ασθενής που πάσχει από ψύχωση, αν δεν δεχθεί φαρμακευτική αγωγή η κατάσταση της υγείας του θα επιδεινωθεί με κλιμακούμενο τρόπο. Σε ποια στιγμή εφαρμόζεται ο νόμος; Υπάρχει ο κίνδυνος η διάταξη αυτή να γίνει αντικείμενο κατάχρησης, είτε να καταργηθεί στην πράξη γιατί όλες οι περιπτώσεις στο τέλος θα μετατρέπονται στο τέλος σε ακούσιες νοσηλείες.