Αρχική Σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας με τίτλο «Σύσταση Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), Ρυθμίσεις για τα προϊόντα καπνού και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Υγείας»ΜΕΡΟΣ Α΄ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ (ΕΟΔΥ) – Άρθρο 01 – Σύσταση – επωνυμία – έδραΣχόλιο του χρήστη Κώστας | 1 Οκτωβρίου 2019, 12:17
Δεν είναι νομικά αναγκαία η επί της ουσίας μεταβολή του νομικού καθεστώτος του οργανισμού από δημοσίου σε ιδιωτικού δικαίου που εγείρει μάλιστα θέμα αντισυνταγματικότητας, προκειμένου να προσφέρει τις υπηρεσίες ταχύτερα. Η έλλειψη διαδικασιών και η ενός ανδρός αρχή εξαιτίας της ανυπαρξίας σοβαρού εσωτερικού κανονισμού είναι ο λόγος που όλα τα προηγούμενα χρόνια το ΚΕΕΛΠΝΟ δεν παρείχε έργο αποδοτικά, παρά τις προσπάθειες των εργαζομένων. Αντί λοιπόν να καταργηθεί ο οργανισμός και να δημιουργηθεί νέος με άλλο νομικό καθεστώς, το υπουργείο σε συνεργασία με ειδικούς θα μπορούσε να δουλέψει προς την κατεύθυνση της δημιουργίας στιβαρού οργανογράμματος και καθηκοντολογίου εντός τριμήνου. Αυτά είναι τα θεμέλεια που λείπουν ώστε ο ΕΟΔΥ να προχωρήσει επιτέλους μπροστά, ενώ το άρθρο 8 διασφαλίζει καθοριστικά ότι μπορούν να γίνονται διαδικασίες fast track. Δεν είναι λοιπόν η γραφειοκρατία το πρόβλημα, είναι η έλλειψή της. Επί του γράμματος του Νόμου, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν τροποποιεί τον ΕΟΔΥ, αλλά τον καταργεί και δημιουργεί ένα νέο νομικό πρόσωπο ως καθολικό διάδοχο. Αυτό έγινε και στο ν. 4600/2019 (Α΄ 43), όμως η σημαντική διαφορά έγγυται στο ότι προηγούμενα ένας οργανισμός ιδιωτικού δικαίου καταργήθηκε και ένας δημοσίου δικαίου ιδρύθηκε. Ακολούθως, η αυτοδίκαιη μεταφορά των εργαζομένων με το ίδιο καθεστώς σύμβασης αορίστου χρόνου με την παρ. 3 του άρθρου 63 του ν. 4600/2019 δεν αποτέλεσε βλαπτική μεταβολή. Αντιθέτως με το παρόν νομοσχέδιο, η αναφερόμενη στην παρ 3 του άρθρου 16 μεταφορά των εργαζομένων αποτελεί βλαπτική μεταβολή, εφόσον εργαζόμενοι ενός Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου μεταπηδούν σε ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου εγείροντας θέμα αντισυνταγματικότητας. Οδηγός για την άρση αυτού του διαφενόμενου προβλήματος είναι η απόφαση 1757/2019 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία κρίθηκε ότι οι υπηρετούντες ειδικοί άμισθοι υποθηκοφύλακες (των καταργηθέντων υποθηκοφυλακίων) μπορούν να διορισθούν σε θέσεις Προϊσταμένων ή να επαναδιορισθούν ως δικηγόροι ή να διορισθούν ως συμβολαιογράφοι χωρίς να προσβάλεται το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας των άμισθων υποθηκοφυλάκων ούτε την επαγγελματική τους ελευθερία (άρθρα 5 παρ. 1 του Συντάγματος και 8 της Ε.Σ.Δ.Α.) αφού ελήφθη υπόψη ότι οι ειδικοί άμισθοι υποθηκοφύλακες εντάσσονται σε θέσεις Προϊσταμένων (τακτικές οργανικές θέσεις Προϊσταμένων ή προσωποπαγείς θέσεις Αναπληρωτών Προϊσταμένων με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου) των Κτηματολογικών Γραφείων και των Υποκαταστημάτων τους (άρθρο 18 παρ. 4 του ν. 4512/2018), ενώ οι υπάλληλοι των ειδικών αμίσθων υποθηκοφυλακείων σε θέσεις υπαλλήλων των ίδιων υπηρεσιών (προσωποπαγείς θέσεις του προσωρινού κλάδου υπαλλήλων Κτηματολογικών Γραφείων και Υποκαταστημάτων Κτηματολογικών Γραφείων, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 20 παρ. 5-7 του ν. 4512/2018).