Αρχική Σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας με τίτλο «Σύσταση Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), Ρυθμίσεις για τα προϊόντα καπνού και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Υγείας»Άρθρο 18 Απαγόρευση κατανάλωσης καπνού σε υπαίθριους χώρουςΣχόλιο του χρήστη Βασίλειος Παπαδόπουλος | 2 Οκτωβρίου 2019, 00:50
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλειος Παπαδόπουλος' | 2 Οκτωβρίου 2019, 00:50

    Συμφωνω με το συνάδελφο νομικό κο Διαμαντόπουλο ως προς τις παρατηρήσεις του. Ειδικότερα θα πρέπει να απαγορευτεί η απαράδεκτη δυνατότητα που δίνει ο νομοθέτης στην πώληση καπνικών και ηλεκτρονικών τσιγάρων σε βιβλιοπωλεία, καταστήματα ηλεκτρονικών ειδών που υπάρχουν και προϊόντα για ανηλίκους. Προσθέτω δε ότι θα πρέπει να αποτυπωθούν με σαφήνεια οι χώροι ψυχαγωγίας ανηλίκων της περ. στ) προκειμένου να μην δίνονται περιθώρια παρερμηνειών, και να καταστεί σαφής η πρόθεση του νομοθέτη για το ποιοι ανοικτοί χώροι εννοούνται και με ποιο κριτήριο ακριβώς. Τα κριτήρια της συγκέντρωσης και της ψυχαγωγίας ανηλίκων είναι επιδεχόμενα πολλών ερμηνειών, ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο της περιστασιακής χρήσης εκάστου χώρου ως ψυχαγωγικού για τους ανηλίκους, π.χ. πάρκα, άλση, αλσύλια, όπως και της περιστασιακής παρουσίας πολλών ανηλίκων,π.χ. σχολικές εκδρομές, εκδηλώσεις, κλπ. Αυτο δημιουργεί αναπόφευκτα μεγάλα ζητήματα κρίσης εκ των ελεγκτικών οργάνων για την διενέργεια των ελέγχων, όπως και ενδεχόμενες δυσεπίλυτες προστριβές μεταξύ των χρηστων - μη χρηστών για την υπαγωγή του χώρου εντός της απαγόρευσης. Επίσης, οι χώροι, ειδικότερα οι παιδικές χαρες, θα πρέπει απαραιτήτως να οριοθετούνται εκ του νόμου ως προς την ελάχιστη απόσταση για την απαγόρευση. Επιπλέον, θεωρώ εξαιρετική ευκαιρία και παράλληλα ντροπή διαχρονική της ελληνικής πολιτείας να μη νομοθετείται η απαγόρευση της κατανάλωσης καπνού και άλλων παρόμοιων προϊόντων, σε χώρους όπου εκ των πραγμάτων υπάρχει σημαντικό κενό προστασίας της δημόσιας υγείας, όπως τα θερινά σινεμά ή τα ανοικτά θέατρα, οι χώροι των θεατών σε ανοικτούς αθλητικούς χώρους και τα αρχαιολογικά μνημεία, για τους οποίους θα πρέπει άμεσα να υπάρξει μέριμνα. Ωστόσο, θα πρέπει να παρατηρήσω ακόμα ότι η διάταξη της περ. στ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 όπως τροποποιείται είναι πολύ προβληματική και καταδεινύει μια προχειρότητα στο σχεδιασμό, καθώς στην πλειονότητα των δημόσιων χώρων δεν είναι δυνατό να τιμωρείται για παράδειγμα με 500 € ο υπεύθυνος διαχείρισης, που είναι ο κάθε Δήμαρχος ή η αρμόδια τοπική υπηρεσία, για παραβάσεις που δεν είναι δυνατόν να εποπτεύονται με επάρκεια εκ των πραγμάτων ιδιαίτερα σε χώρους μεγάλης έκτασης. Αυτό έχει νόημα προφανώς σε χώρους ιδιωτικής διαχείρισης και χώρους σχετικα μικρής έκτασης, κάτι για το οποίο θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα από το νομοθέτη. Γενικότερα ζητήματα νομοτεχνικά υπάρχουν και στα υπόλοιπα άρθρα. Βασίλειος Παπαδόπουλος Δικηγόρος Αθηνών.