Αρχική ΠΡΟΛΗΨΗ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣΆρθρο 2 Αρχές της Εθνικής Στρατηγικής Δημόσιας ΥγείαςΣχόλιο του χρήστη Χρήστος Λιονής και Ελένη Πιτέλου | 18 Φεβρουαρίου 2020, 02:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Λιονής και Ελένη Πιτέλου' | 18 Φεβρουαρίου 2020, 02:31

    Γενικό σχόλιο: Θεωρούμε ότι οι παρατηρήσεις μας στο άρθρο 1 σχετίζονται σαφώς και με το άρθρο 2. Θεωρούμε ότι ο διαχωρισμός του άρθρου 1 και 2 για τις -θεμελιώδεις- αρχές και αντίστοιχες δράσεις μοιάζει μάλλον άτοπος, ιδιαίτερα καθώς δεν συνιστάται η άκριτη υιοθέτηση συστάσεων διεθνών οργανισμών χωρίς αξιολόγηση και προσαρμογή στα τοπικά δεδομένα (βλ. προβλέψεις άρθρου 28 του Συντάγματος). Κατά συνέπεια, αντίστοιχες αρχές θα πρέπει να διέπουν τον σχεδιασμό δράσεων ΔΥ, ενώ για κάθε σχετικό μέτρο ή πρόγραμμα απαραίτητη είναι η αξιολόγηση, που δεν θα πρέπει να περιορίζεται σε θεραπευτικές παρεμβάσεις. Περαιτέρω, ιδιαίτερα σημαντική είναι η αναφορά στη διπλωματία της υγείας που δεν είναι δυνατόν να μεταγραφεί σε πράξη χωρίς σαφή προσδιορισμό διυπουργικών δραστηριοτήτων, συνεργειών και του αντίστοιχου συντονισμού. Βεβαίως, θεωρούμε επιτυχή τη μνεία της λόγω της σημασίας της σε θέματα διακρατικών συμφωνιών, ασφάλειας, διασυνοριακής φροντίδας και αντιμετώπισης σύγχρονων προκλήσεων στην παγκόσμια (οικουμενική) δημόσια υγεία, αλλά ακριβώς αυτούς τους λόγους θεωρούμε ότι θα πρέπει να υπάρξει μια διεξοδικότερη προσέγγιση ως προς τον σχεδιασμό για την ανάπτυξή της και για τυχόν σχετικές πρωτοβουλίες. Στο σύνολο του σχεδίου νόμου, με έμφαση στο άρθρο 2, θα ήταν καλό να αναγνωρίζεται ρητά η σημασία της συμμετοχής των εκπροσώπων συλλογικών οργάνων με προσδιορισμένο ρόλο σε διαδικασίες διαβούλευσης, ενώ σημαντικό είναι να υπάρχει σαφήνεια σε διακριτούς ρόλους ειδικών/εμπειρογνωμόνων, εκπροσώπων συλλογικών οργάνων, εκπροσώπων ασθενών, φροντιστών, αλλά και πολιτών (Κοινωνία των Πολιτών) πάντοτε με διαφάνεια, σαφείς κώδικες δεοντολογίας και τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων για αξιολογικά κριτήρια. Περαιτέρω ειδική μνεία καλό θα ήταν να γίνεται για τον ρόλο των ασθενών, των φροντιστών τους, αλλά και των ειδικών σε χρόνια νοσήματα όπως ο καρκίνος, μη την ενεργή συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για καλύτερες εκβάσεις, αλλά και για την παροχή όλων των απαραίτητων πληροφοριών ώστε να καθίσταται δυνατή η ορθή αξιολόγηση παρεμβάσεων και η ενημερωμένη χάραξη πολιτικής, με έγκυρο τρόπο. Το σύνολο των σχολίων μας σε ενιαίο κείμενο και με τις σχετικές παραπομπές: https://docs.google.com/document/d/1RDuoKCLgVRgDRI8LAQl8DE05RYLZ9Hb7TavAPm_G1As/edit?usp=sharing Χρήστος Λιονής και Ελένη Πιτέλου (Elena Petelos)