Αρχική Διαρθρωτικές Αλλαγές στο Σύστημα ΥγείαςΆρθρο 36 Εφημερία φαρμακείωνΣχόλιο του χρήστη Κουτέπας Γεώργιος | 26 Δεκεμβρίου 2010, 22:11
Υπουργείο Υγείας Αριστοτέλους 17, Αθήνα 104 33 Τηλ: 2132161000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@moh.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Οι κύριοι λόγοι που καθιστούν λανθασμένη την απόφαση εκτεταμένης λειτουργίας των φαρμακείων το Σάββατο είναι: 1) Ο νόμος προβλέπει την αυτοπρόσωπη διεύθυνση του φαρμακείου από τον υπεύθυνο φαρμακοποιό. Κατά συνέπεια ακόμα και η προαιρετική λειτουργία των φαρμακείων κατά το Σάββατο παραβιάζει την κοινοτική οδηγία περί του μέγιστου επιτρεπόμενου χρόνου εργασίας. Εάν το ωράριο κανονικής λειτουργίας των φαρμακείων προσεγγίζει το ανώτατο όριο που τίθεται από την κοινοτική οδηγία 2003/88/EC τότε κατά τις εβδομάδες που το φαρμακείο υποχρεώνεται σε υπηρεσία επιπλέον εφημερίας ή διανυκτέρευσης παραβιάζεται η κοινοτική οδηγία που προβλέπει μέγιστο όριο χρόνου εργασίας και περιλαμβάνει και τους λειτουργούς υγείας. Τούτο σημαίνει ότι κατά την επιβολή (ακόμα και προαιρετικού) ωραρίου λειτουργίας άνω των 40 ωρών αυτόματα η πολιτεία στερείται του δικαιώματος της να επιβάλει υποχρεωτικές υπηρεσίες εφημερίας και διανυκτέρευσης. Η ερμηνεία αυτή ενισχύεται από τις αντίστοιχες αποφάσεις C-303/98 και C-151/02 του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων οπού ορίζουν ως εργάσιμο χρόνο το χρόνο των εφημεριών ο οποίος συνυπολογίζεται για τον υπολογισμό του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας. 2) Συρρικνώνεται το δίκτυο φαρμακευτικής περίθαλψης. Η αύξηση του λειτουργικού κόστους θα οδηγήσει σε μείωση των διαθέσιμων σημείων πρόσβασης στο φάρμακο. Ο πολίτης όταν ακούει για ελεύθερο ωράριο φαρμακείων έχει την αίσθηση ότι το πλησιέστερο σε αυτόν φαρμακείο θα είναι διαρκώς ανοικτό και ότι θα μπορεί να εξυπηρετηθεί όποτε θέλει χωρίς ταλαιπωρία. Αυτό δεν είναι αληθές. Το ατομικό φαρμακείο καθίσταται μη αποδοτικό. Εάν η πολιτεία επιλέξει αυτό ή άλλα μέτρα που να οδηγούν σε συνενώσεις και συγχωνεύσεις φαρμακείων, με αντίστοιχη μείωση των σημείων πώλησης και οι φαρμακοποιοί οδηγηθούν προς αυτή την κατεύθυνση θα εγκαταλειφθούν τα συνοικιακά σημεία που αυτοί προηγουμένως κατείχαν ώστε να συστεγαστούν στο κεντρικότερο από τα διαθέσιμα σε αυτούς σημεία. Κατά συνέπεια θα υπάρξει ελάττωση του αριθμού των συνοικιακών φαρμακείων, μείωση της διασποράς και της πρόσβασης των πολιτών που δεν έχουν δυνατότητα μετακίνησης. Είναι απαραίτητο για την κοινωνία να ενημερωθεί πως ρυθμίσεις τέτοιες κλείνουν το φαρμακείο της γειτονιάς τους και εξαρτούν την εξυπηρέτησή τους από το πόσο κοντά θα είναι στα νέου τύπου φαρμακεία που θα προκύψουν από αυτές. Για πολλούς συμπολίτες μας θα υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να χρειάζεται να ταλαιπωρηθούν πολύ περισσότερο για να προμηθευτούν τα φάρμακά τους σε κάποιο έκτακτο περιστατικό ή ακόμα και στις καθημερινές τους ανάγκες φαρμακευτικής περίθαλψης. 3) Είναι άνευ αντικειμένου και δεν εξυπηρετεί υγειονομικό σκοπό καθώς δεν υπάρχει ιατρική συνταγογράφηση το Σάββατο αλλά εξυπηρετεί εμπορικές σκοπιμότητες. Τα ιατρεία, τα θεραπευτήρια ΙΚΑ, και τα νοσοκομεία πλην αυτών που έχουν εφημερία δεν λειτουργούν. Έτσι από την στιγμή που δεν υπάρχει συνταγογράφηση δεν υπάρχει αντίστοιχα και ζήτηση για φάρμακα. Από τα στοιχεία του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής την ημέρα του Σαββάτου απο τις 08:00 έως τις 14:30 (Στοιχεία Δεκεμβρίου 2010) με ανοικτά το 20% των φαρμακείων ο αριθμός των πολιτών που προσέρχονται είναι σχετικά πολύ χαμηλός. Ειδικότερα ο μέσος όρος επισκέψεων ανέρχεται σε 30-40 άτομα ανά εφημερεύον φαρμακείο. Από αυτά το 85-90% αφορούν παραφαρμακευτικά είδη ενώ μόνο το 10-15% αφορά συνταγογραφούμενα φάρμακα. Συνεπώς εάν λειτουργούσαν όλα τα φαρμακεία θα αντιστοιχούσαν γύρω στις 10 επισκέψεις κατά μέσο όρο σε κάθε φαρμακείο εκ των οποίων μια (1) θα ήταν για φάρμακα! Αναγκαία προϋπόθεση για το εκτεταμένο ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων είναι η λειτουργία από την πολιτεία αντίστοιχων σε αριθμό κέντρων συνταγογράφησης. Ποια σκοπιμότητα θα είχε το συνεχές ωράριο των σημείου παροχής φαρμακευτικής περίθαλψης εάν δεν μπορεί να συντελεστεί η κύρια ιατρική πράξη π.χ της διάγνωσης; Ο αριθμός εφημερευόντων φαρμακείων που ορίζεται από το νόμο θα πρέπει να συμβαδίζει με τις εφημερίες των υπόλοιπων υγειονομικών υπηρεσιών. 4) Δεν διευκολύνει την πρόσβαση όλων των πολιτών σε φαρμακείο αλλά μόνο όσων μένουν σε εμπορικές περιοχές ή πυκνοκατοικημένες συνοικίες. Η επέκταση του ωραρίου του Σαββάτου δεν αποτελεί μια διευκόλυνση παροχής υγείας στην οποία θα έχουν πρόσβαση όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες (και ιδιαίτερα αυτοί που έχουν άμεση ανάγκη). Θα καταλήξει στο να είναι ανοικτά όλα τα φαρμακεία του κέντρου και κλειστά η συντριπτική πλειοψηφία των συνοικιακών. Προσπαθώντας να ικανοποιήσει δευτερεύουσες καταναλωτικές ανάγκες θα αποτύχει στην κάλυψη των πρωτευόντων θεραπευτικών. Με το σημερινό καθεστώς υπάρχει σε λειτουργία των 20% των φαρμακείων την ημέρα του Σαββάτου ισομερώς κατανεμημένο σε όλες τις συνοικίες και γειτονίες των αστικών κέντρων. Ο κάθε πολίτης έχει ισότιμη και ευχερή πρόσβαση για να καλύψει τις ανάγκες του καθώς το 20% ορίζεται βάσει προγραμματισμού και ισοκατανομής. Αποτελεί παραλογισμό η πολιτεία να αντικαταστήσει την προγραμματισμένη λειτουργία με προαιρετικό άνοιγμα που θα επαφίεται στην εμπορική ελκυστικότητα της λειτουργίας κατά την ημέρα του Σαββάτου. Τι θα συμβεί όταν διαπιστωθεί από τους φαρμακοποιούς ότι το Σάββατο παρά τις ελπίδες τους δεν είναι προς το συμφέρον τους; Θα καταλήξουμε με λιγότερα φαρμακεία και από αυτά που διημερεύουν κατά το Σάββατο σήμερα; 5) Αυξάνεται το λειτουργικό κόστος των φαρμακαποθηκών. Αυτό αποτελεί επιπλέον επιβάρυνση που έρχεται να προστεθεί στη μείωση του ποσοστού κέρδους τους που προβλέπεται στο προσχέδιο νόμου. Η κατά μία μέρα επέκταση της λειτουργίας διανομής των φαρμακαποθηκών συνεπάγεται αύξηση του λειτουργικού και εργατικού κόστους, ανάγκη μετατροπής και επέκτασης των συμβάσεων εργασίας του προσωπικού τους από πενθήμερες σε εξαήμερες, αύξηση κατανάλωσης καυσίμων για τα μεταφορικά τους μέσα κλπ. Αυτό έρχεται να προστεθεί στην επιβάρυνση που υπάρχει λόγω της μείωσης του ποσοστού κέρδους και αποτελεί ένα επιπλέον χτύπημα στους συνεταιρισμούς των φαρμακοποιών. Η βιωσιμότητα των φαρμακευτικών συνεταιρισμών τίθεται σε κίνδυνο με ότι συνέπειες μπορεί αυτό να έχει στη δημιουργία μονοπωλίων στη διανομή του φαρμάκου από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες. 6) Το σημερινό καθεστώς υπερκαλύπτει τις ανάγκες και συμβαδίζει εάν δεν υπερτερεί των ισχυόντων στην Ευρώπη. Στα αστικά κέντρα της Ελλάδας η υπαρκτή αναλογία κατοίκων ανά φαρμακείο είναι 1 προς 1000 κατοίκους. Ο μέσος όρος των χωρών της Ευρώπης είναι 1 φαρμακείο προς 4000 έως 6000 κατοίκους. Θέτοντας στην Ελλάδα σε λειτουργία το 20% των φαρμακείων την ημέρα του Σαββάτου η υπαρκτή αναλογία εξυπηρέτησης κατοίκων ανά φαρμακείο προσεγγίζει στα αστικά κέντρα το 1:5000. Θα αναλογεί δηλαδή ένα φαρμακείο σε 5000 κατοίκους. Αυτό ισούται με το μέσο όρο αναλογίας που απαντάται στην Ε.Ε. όταν όλα τα φαρμακεία τους είναι ανοικτά! Ακόμα δηλαδή και αν δεχτούμε ότι θέλουμε να επιτύχουμε πρόσβαση ίση με των Ευρωπαίων πολιτών η εφαρμογή του σημερινού καθεστώτος επιτυγχάνει αυτό το σκοπό χωρίς άλλη ενέργεια. Κατόπιν αυτών ελπίζω να επανεξετάσετε την πρόθεση σας να ορίσετε ελεύθερη λειτουργία των φαρμακείων την ημέρα του Σαββάτου καθώς με τον τρόπο αυτό δεν επιτυγχάνεται ο σκοπός της καλύτερης εξυπηρέτησης του κοινού και να ορίσετε σε συνεργασία με τους φαρμακευτικούς συλλόγους εύλογο αριθμό εφημερευόντων φαρμακείων που θα εξυπηρετεί υπαρκτές ανάγκες. Σωστή αναλογία κατά την άποψή μου θα ήταν ο προσδιορισμός ενός φαρμακείου ανά 10000 κατοίκους αλλά αυτό μπορεί να συζητηθεί μέσα στα πλαίσια της καλής συνεργασίας. Εκτός εάν πράγματι ο σκοπός σας δεν είναι άλλος από αυτόν που αναφέρεται μεταξύ των φαρμακοποιών οτι σχεδιάζετε την παράδοση της φαρμακευτικής περίθαλψης σε επενδυτικά συμφέροντα του ευρύτερου λιανεμπορίου. Με τιμή Κουτέπας Γεώργιος Φαρμακοποιός - Πτυχιούχος Επιχειρησιακής Έρευνας κ Μάρκετινγκ Οικονομικού Πανεπιστ. Αθηνών