Αρχική ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡEΣΙΕΣ ΤΟΥ EΘΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 31 Κέντρα Υγείας – Τροποποίηση παρ. 5 και 6 άρθρου 4 ν. 4486/2017Σχόλιο του χρήστη Παναγιώτα Παμπουκτσή | 14 Απριλίου 2022, 20:46
Σύμφωνα με το Προφίλ Υγείας 2021 της Ελλάδας του ΟΟΣΑ - «Το 2019 η Ελλάδα διέθεσε 7,8 % του ΑΕΠ στην υγεία σε σύγκριση με 9,9 % που διατέθηκε στο σύνολο της ΕΕ3 . Το ίδιο έτος οι κατά κεφαλήν δαπάνες ανήλθαν σε 1 603 ευρώ (προσαρμοσμένο ποσό ανάλογα με τις διαφορές στην αγοραστική δύναμη), ποσό το οποίο είναι χαμηλότερο από το ήμισυ του μέσου όρου της ΕΕ (3 523 ευρώ)». - «Η χρηματοδότηση από το δημόσιο ως ποσοστό των συνολικών δαπανών για την υγεία ήταν 60 % το 2019 —ποσοστό το οποίο είναι το δεύτερο χαμηλότερο μετά την Κύπρο και σημαντικά χαμηλότερο από τον μέσο όρο στην ΕΕ (80 %)». - «Αυτό σημαίνει ότι ένα πολύ μεγάλο μερίδιο των δαπανών για την υγεία προέρχεται από τα νοικοκυριά (35 %) με τη μορφή άμεσων ιδιωτικών πληρωμών —οι οποίες συνίστανται κυρίως σε συμμετοχές των ασφαλισμένων για τα φάρμακα και άμεσες πληρωμές για υπηρεσίες που δεν περιλαμβάνονται στη δέσμη παροχών, επισκέψεις σε ιδιώτες ειδικούς ιατρούς, νοσηλευτική περίθαλψη ΚΑΙ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ». - «Η Ελλάδα είχε το δεύτερο υψηλότερο επίπεδο ΜΗ ΚΑΛΥΠΤΟΜΕΝΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ιατρικής περίθαλψης μεταξύ των χωρών της ΕΕ το 2019». - «Το κόστος ήταν ο κύριος παράγοντας των μη καλυπτόμενων αναγκών, όπως ανέφερε το 7,5 % όσων απάντησαν —το οποίο είναι το ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ποσοστό στην ΕΕ (όπου ο μέσος όρος είναι 0,9 %)». - «Το χάσμα μεταξύ των εισοδηματικών ομάδων στην Ελλάδα όσον αφορά τις αναφερόμενες μη καλυπτόμενες ιατρικές ανάγκες είναι το μεγαλύτερο στην ΕΕ (Τα στοιχεία αναφέρονται σε μη καλυπτόμενες ανάγκες για ιατρική εξέταση ή αγωγή λόγω ΚΟΣΤΟΥΣ, ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ που πρέπει να διανυθεί ή ΧΡΟΝΟΥ ΑΝΑΜΟΝΗΣ)». - «Το δημόσιο μερίδιο της χρηματοδότησης στην Ελλάδα είναι ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ από τον μέσο όρο της ΕΕ στους περισσότερους τομείς». ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ: 0% !!!! - «Δεδομένης της έλλειψης δημόσιας κάλυψης, το σχετικά χαμηλό ποσοστό άμεσων ιδιωτικών πληρωμών για ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ μπορεί κάλλιστα να αντικατοπτρίζει έναν σημαντικό μερίδιο υπηρεσιών φροντίδας που παραμελήθηκαν: το 2019 η Ελλάδα κατέγραψε το τρίτο υψηλότερο ποσοστό μη καλυπτόμενων αναγκών ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ στην ΕΕ (1 στα 12 άτομα), με ακόμη υψηλότερα επίπεδα (ένα στα έξι άτομα) μεταξύ των χαμηλότερων εισοδηματικών ομάδων». Από τις βασικές διαπιστώσεις του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα είναι ότι «στην πράξη, ορισμένες υπηρεσίες μπορεί να μην είναι πάντα διαθέσιμες, επειδή, για παράδειγμα, υπάρχει έλλειψη συμβεβλημένων παρόχων (στην περίπτωση της ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ). Ακόμη και πριν από την πανδημία λόγω της νόσου COVID-19, η Ελλάδα κατέγραφε σταθερά το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό μη καλυπτόμενων αναγκών ιατρικής περίθαλψης στην ΕΕ, με τη μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των εισοδηματικών ομάδων». πηγή: ΟΟΣΑ/Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τα Συστήματα και τις Πολιτικές Υγείας (2019), Ελλάδα: Προφίλ Υγείας 2019, Η Κατάσταση της Υγείας στην ΕΕ, ΟΟΣΑ, Παρίσι/Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τα Συστήματα και τις Πολιτικές Υγείας, Βρυξέλες https://ec.europa.eu/health/system/files/2022-01/2021_chp_gr_greek.pdf Με βάση τα παραπάνω επίσημα δεδομένα για την Ελλάδα και γνωρίζοντας ότι ένα κράτος οφείλει να παρέχει στους πολίτες του ισότιμη πρόσβαση σε ένα σωστά δομημένο, αποτελεσματικό και αποδοτικό Σύστημα Υγείας, ενώ παράλληλα να φροντίζει μέσω της Κοινωνικής του Πολιτικής να προλαμβάνει και να διορθώνει τις ανισότητες που προκύπτουν μέσα στον κοινωνικό ιστό και να διασφαλίζει την ευημερία όλων των ατόμων, είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπει κανείς, στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, με τίτλο «ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡEΣΙΕΣ ΤΟΥ EΘΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ», να αποκλείονται οι Οδοντίατροι από τις κατά προτεραιότητα ειδικότητες στελέχωσης των Κέντρων Υγείας, σε ένα ήδη υποστελεχωμένο Σύστημα Υγείας όσον αφορά στην Οδοντιατρική Περίθαλψη! Το αναμενόμενο σε ένα νομοσχέδιο, που αφορά στην Υγεία, θα ήταν να ενισχυθεί η περίθαλψη που υστερεί, ήτοι η Οδοντιατρική περίθαλψη και να στελεχωθούν όλες οι Δημόσιες Δομές ΠΦΥ με Οδοντιάτρους, ώστε να καλύπτεται η ισότιμη πρόσβαση όλων των πολιτών, ακόμα κι εκείνων σε απομακρυσμένες περιοχές, αλλά και να είναι δυνατή η παροχή οδοντιατρικής περίθαλψης σε όλους τους πολίτες με χαμηλά εισοδήματα, που αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες τους στις ιδιωτικές δομές παροχής οδοντιατρικών υπηρεσιών. Παράλληλα θα πρέπει να υπάρξει επιτέλους συμμετοχή του κράτους στις ιδιωτικές δαπάνες για οδοντιατρική περίθαλψη μέσω των ασφαλιστικών ταμείων και του ΕΟΠΥΥ και ανάδειξη της Οδοντιατρικής Πρόληψης ως αναπόσπαστο κομμάτι της πρόληψης νοσημάτων και προαγωγής της υγείας των πολιτών. Παναγιώτα Πμαπουκτσή Οδοντίατρος Κάτοχος MSc στη Διοίκηση Μονάδων Υγείας.