Αρχική ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡEΣΙΕΣ ΤΟΥ EΘΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 31 Κέντρα Υγείας – Τροποποίηση παρ. 5 και 6 άρθρου 4 ν. 4486/2017Σχόλιο του χρήστη Ευάγγελος Ν. Καρακούλας | 15 Απριλίου 2022, 11:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ευάγγελος Ν. Καρακούλας' | 15 Απριλίου 2022, 11:38

    Στο δελτίο πληροφοριών για την υγεία του World Health Organization (2012), έχει καταδειχθεί η «τρωτότητα» από τις στοματικές παθήσεις, καθώς από οδοντική τερηδόνα υποφέρουν το 60-90% των παιδιών σχολικής ηλικίας και το σύνολο σχεδόν των ενηλίκων (100%), ενώ σε ενήλικες μέσης ηλικίας(35-44 ετών) η γενικευμένη περιοδοντίτιδα, η οποία μπορεί να έχει ως κατάληξη ακόμη και την απώλεια δοντιών, εμφανίζεται σε ποσοστό 15-20% και περίπου 30% των ανθρώπων ηλικίας65-74 ετών δεν έχουν τα δικά τους δόντια (https://www.eoo.gr). Επίσης, στη μελέτη «Global Burden of Disease Study» (2012) του Ινστιτούτου Μετρήσεων και Αξιολόγησης της Υγείας (IHME), από ένα σύνολο 291 παθήσεων, βρέθηκε πως η παραμελημένη και μη θεραπευμένη οδοντική τερηδόνα αποτελεί την πιο διαδεδομένη πάθηση, καθώς πλήττει περίπου το 44% του παγκόσμιου πληθυσμού (Marcenes et al.,2013). Αξίζει να σημειωθεί πως τα παιδιά σχολικής ηλικίας με κακή στοματική υγιεινή τείνουν να χάνουν περισσότερες σχολικές ημέρες και να συμμετέχουν λιγότερο στις καθημερινές δραστηριότητες από εκείνα με καλή στοματική υγεία (Nourijelyani et al., 2014). Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, η απουσία από το σχολείο πλήττει και τους γονείς και τους φροντιστές, αφού επιβάλλεται και η δική τους απουσία από την εργασία και άλλες δραστηριότητες (Bhaskar et al., 2014). Η στοματική υγεία, είναι γενικά αποδεκτό πλέον πως αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της γενικής υγείας και συμβάλλει τόσο στην ευεξία των ατόμων, όσο και στην προαγωγή της ποιότητας της ζωής τους (WHO, 2007), καθώς έχει διαπιστωθεί πως οι στοματικές παθήσεις μπορούν να συνοδεύονται από σωματικές, ψυχικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, μπορούν να επηρεάσουν την αυτοπεποίθηση, την επικοινωνία, τη διατροφή και τον ύπνο, ενώ μπορεί να συνδέονται και με σοβαρό πόνο, άγχος, οξείες και χρόνιες λοιμώξεις (Moynihan & Petersen, 2004). Με βάση τα ανωτέρω θεωρώ πως στο άρθρο 31 οι οδοντίατροι θα πρέπει να συμπεριληφθούν στους ιατρούς που κατά προτεραιότητα θα στελεχώνουν τα Κέντρα Υγείας και όχι κατά περίπτωση, αναγνωρίζοντας η Πολιτεία με τον τρόπο αυτό και την έως τώρα προσφορά τους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, τη συμμετοχή τους στα Οδοντιατρικά Εφημεριακά Κέντρα των Νοσοκομειακών Μονάδων μετακινούμενοι σε αυτά ακόμη και σε αποστάσεις 50 Km από τα Κέντρα Υγείας που υπηρετούν για εφημερίες "μικτού τύπου", αλλά και τη συμμετοχή τους στα Εμβολιαστικά Κέντρα όλη αυτή την περίοδο της πανδημίας.                   Με εκτίμηση Ευάγγελος Ν. Καρακούλας Επιμελητής Α΄ Οδοντιατρικής Αναπληρωτής Επιστημονικά Υπεύθυνος Κ.Υ. Αριδαίας Βιβλιογραφία: Bhaskar, V., McGraw, A., Divaris, K. (2014). The importance of preventive dental visits from a young age: systematic review and current perspectives. Clinical,Cosmetic and Investigational Dentistry. 6:21-27. Marcenes,W., Kassebaum, N.J., Bemabe, E., Flaxman, A., Naghavi, M., Lopez, A., Murray,C.J. (2013). Global burden of oral conditions in 1990-2010: a systematicanalysis. Journal of Dental Research.92(7):S592-S597. Moynihan,P., Petersen, PE. (2004). Diet, nutrition and the prevention of dentaldiseases. Public Health Nutrition,7:201-226. Nourijelyani, K., Yekaninejad, S., Eshraghian, R., Mohammad, K., Foroushani, R., Pakpour, A. (2014). The influence of mothers’ lifestyle and health behavior on their children: An exploration for oral health. Iran Red Crescent Medical Journal. 16(2): E16051-E16055. WHO (2007) Oral Health: action plan for promotion and integrated diseaseprevention, 60th World Health Assembly. A60/16, 22 March 2007. Ηλεκτρονικές Πηγές: https://www.eoo.gr/wp-content/uploads/2020/07/ELL_10_key_facts_on_ORAL_DISEASE.pdf