Αρχική ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡEΣΙΕΣ ΤΟΥ EΘΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΕΡΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΠΟΣΟΥ ΔΑΠΑΝΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ Άρθρο 9 Αναζήτηση υπερβάλλοντος ποσού εξαμηνιαίας δαπάνης του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 100 ν. 4172/2013Σχόλιο του χρήστη MEDTRONIC HELLAS AEE | 18 Απριλίου 2022, 15:33
Ωςένα καταρχήν γενικότερο σχόλιο θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι ο κλειστός προϋπολογισμός πρέπει να είναι κατ' ουσίαν προϋπολισμός, και όχι να καταλήγει να δρα εν δυνάμει ως "ανακατανομή δαπάνης". Για το λόγο αυτό είναι επιτακτικό ο κλειστός προϋπολογισμός να έχει καθορισθεί και κοινοποιηθεί στους παρόνους το αργότεροε μέχρι το τέλος της αμέσως προηγούμενης ημερολογιακής χρονιάς από εκείνη, κατά την οποία θα τεθεί σε ισχύ. Αυτό είνια κρίσιμο για τη διασφάλιση της αρχής της διαφάνειας και την τήρηση της αρχής της χρηστής διοίκησης. Αναφορικά με το 1ο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 100 του Ν. 4172/2013, θεωρούμε ιδιαιτέρως επωφελές τόσο για τον Οργανισμό, το ευρύτερο σύστημα Υγείας, για τους συμβεβλημένους παρόχους όσο και για τους ασθενείς να αρχίσει η αποζημίωση να βασίζεται σε ένα μοντέλο value based healthcare. Προσεγγίζουμε το VBHC ως μια προσπάθεια ανάπτυξης και εφαρμογής προϊόντων, υπηρεσιών και ολοκληρωμένων λύσεων που βελτιώνουν τα αποτελέσματα για τους ασθενείς ανά «ευρώ» που δαπανάται στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, μετρώντας την αξία με όρους διαχρονικών αποτελεσμάτων με επίκεντρο τον ασθενή και όχι με όρους βραχυπρόθεσμων συναλλαγών. Το VBHC είναι ένα μοντέλο παροχής υγειονομικής περίθαλψης στο οποίο οι πάροχοι, αποζημιώνονται με βάση τα ασθενοκεντρικά αποτελέσματα υγείας. Το VBHC διαφέρει από την προσέγγιση «αμοιβή για προϊόν/υπηρεσία», κατά την οποία οι πάροχοι αποζημιώνονται με βάση την ποσότητα των προϊόντων/υπηρεσιών που παρέχουν. Η «αξία» στο μοντέλο VBHC προκύπτει από τη μέτρηση των αποτελεσμάτων υγείας σε σχέση με το κόστος παροχής των αποτελεσμάτων. Πχ. σε περιπτώσεις ασθενών που πάσχουν από διαβήτη τύπου 1 η αποζημίωση της θεραπείας τους να γίνεται με κριτήριο τη βελτίωση που αυτή εμφανίζει στα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης του ασθενούς. Λαμβανομένων υπόψη των προεκτεθέντων, πιστεύουμε ότι το clawback θα πρέπει σταδιακά να αντικατασταθεί από ένα μοντέλο αποζημίωσης με βάση την αποτελεσματικότητα της θεραπείας για τον ασθενή. Όσον αφορά δε στο clawback και τον τρόπο που μέχρι σήμερα εφαρμόζεται, θεωρούμε ότι ο ΕΟΠΥΥ δε θα έπρεπε να καθορίζει δαπάνη η οποία να υπολείπεται της δαπάνης για την οποία μετά αυξημένης πιθανολόγησης γνωρίζει ότι θα προκληθεί με βάση τα πληθυσμιακά δεδομένα που έχει διαθέσιμα από τα προηγούμενα έτη και τον αριθμό των ασθενών στο μητρώο ασθενών. Η δαπάνη πρέπει να καθορίζεται λαμβανομένων υπόψη των πραγματικών αναγκών και δη όπως αυτές διαμορφώνονται με βάση την ορθή χρήση των υλικών (αναλωσίμων) και τις ποσότητες που χρειάζεται ένας μέσος θεραπευόμενος ώστε να λαμβάνει αποτελεσματική θεραπεία. Όσον αφορά στην αναφορά περί μη αναγνώρισης υποβολής δαπανών μετά την 20η εκάστου ημερολογιακού μήνα, προτείνεται η ημερομηνία να αλλάξει σε 30η καθώς στην πράξη κάθε μήνα οι πάροχοι αιτούνται παράταση γα συμπληρωματικές υποβολές και τη λαμβάνουν, ως εκ τούτου δέον να αποτυπώνεται αυτό που συμβαίνει στην πράξη και να μην υπάρχει η ίδια αναμονή στο τέλος κάθε μήνα για δημοσίευση της απόφασης περί έγκρισης της παράτασης.