Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: "ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ, ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ"Άρθρο 10 Απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα των ιατρών Εθνικού Συστήματος Υγείας και των ιατρών μελών Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού και Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων – Τροποποίηση περ. α’ παρ. 1 και αντικατάσταση παρ. 4 άρθρου 11 ν. 2889/2001Σχόλιο του χρήστη Πασκαλης Γεώργιος | 21 Οκτωβρίου 2022, 18:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πασκαλης Γεώργιος' | 21 Οκτωβρίου 2022, 18:49

    Δεν μπορούν όλοι οι γιατροί, ακόμα και αν το θέλουν, να συμμετάσχουν στην ολοήμερη λειτουργία του νοσοκομείου, είτε διότι δεν υπάρχει ολοήμερη λειτουργία στο νοσοκομείο, είτε διότι υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός γιατρών που συμμετέχουν σε αυτή, είτε γιατί η θέση τους δεν το επιτρέπει (πχ γιατροί μεθ). Πως καθορίζεται μια συνθηκη που δεν μπορεί να εκπληρώσει όποιος θέλει, ως κριτήριο για τη δυνατότητα ιδιωτικής άσκησης της ιατρικής; Αντιπαρερχομαι βέβαια το παράλογο του ότι η ιδιωτική άσκηση της ιατρικής για το γιατρό του ΕΣΥ δεν είναι απλώς πειθαρχικό παράπτωμα, αλλά "πειθαρχικό αδίκημα της χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς για υπάλληλο συμπεριφορά", αλλά αν κάνει απογευματινό ιατρείο είναι καθόλα αποδεκτή συμπεριφορά. Πως γίνεται για την ίδια πράξη ο ένας να τίθεται σε αναστολή και να οδηγείται σε οριστική παύση και ο άλλος να το κάνει νομιμα; Η διαφορά για το αν χαρακτηρίζεται κάτι αναξιοπρεπές ή αποδεκτό είναι αν κάνει απογευματινό ιατρείο; Θεωρώ τη χρήση του κριτηρίου αυτού άκρως προβληματική, ενώ και η αντίθεση ανάμεσα στην εσχάτη των πειθαρχικών ποινών και την πλήρη αποδοχή για την ίδια πράξη βάσει ενός ασχετου κριτηρίου πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει, καθώς δεν έχει καμία λογική.