Πρωτογενής, Δευτερογενής και Τριτογενής Πρόληψη
1. Η Πολιτεία έχει την υποχρέωση ανάληψης δράσεων πρωτογενούς, δευτερογενούς και τριτογενούς πρόληψης. Η πρωτογενής πρόληψη περιλαμβάνει τις παρεμβάσεις και τις ενέργειες, που έχουν στόχο τη μείωση της συχνότητας εμφάνισης νοσημάτων και πραγματοποιούνται πριν από την εμφάνιση αυτών. Ως τέτοιες δράσεις και ενέργειες ενδεικτικά αναφέρονται οι εμβολιασμοί, η φυσική άσκηση και η αποφυγή καπνίσματος. Η δευτερογενής πρόληψη περιλαμβάνει τις παρεμβάσεις, που έχουν στόχο την πρώιμη ανίχνευση μιας υπάρχουσας, αλλά όχι κλινικά ορατής νόσου, προκειμένου η πρόγνωση της νόσου να καθίσταται πλέον ευνοϊκή. Ως τέτοιες παρεμβάσεις ενδεικτικά αναφέρονται τα προγράμματα μαζικού προσυμπτωματικού ελέγχου για τους διαφόρους τύπους καρκίνου και η εκτίμηση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Η τριτογενής πρόληψη περιλαμβάνει τις παρεμβάσεις, που έχουν στόχο την πρόληψη της ανικανότητας, την αποκατάσταση των βλαβών, καθώς και την πρόληψη των υποτροπών από μία κλινικά ορατή νόσο. Ως τέτοιες παρεμβάσεις ενδεικτικά αναφέρονται η φυσικοθεραπεία στις περιπτώσεις αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και η παροχή ανακουφιστικής φροντίδας σε βαρέως πάσχοντες.
2. Από τη δημοσίευση του παρόντος θεσπίζεται το Εθνικό Πρόγραμμα Πρόληψης με την ονομασία «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ», το οποίο εντάσσεται στο πενταετές Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη Δημόσια Υγεία. Το Εθνικό Πρόγραμμα «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ» αποτελείται από δράσεις δημόσιας υγείας στα πεδία της πρωτογενούς, δευτερογενούς και τριτογενούς πρόληψης, που υλοποιούνται με ευθύνη του Υπουργείου Υγείας, παρέχονται δωρεάν από τους οριζόμενους στο πρόγραμμα δημόσιους ασφαλιστικούς φορείς και υλοποιούνται με σύμπραξη των καθοριζόμενων σε κάθε Εθνικό Πρόγραμμα εποπτευόμενων οργανικών μονάδων και φορέων υπηρεσιών δημόσιας υγείας, συμπεριλαμβανομένων των νομικών προσώπων δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου.
3. Το Εθνικό Πρόγραμμα «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ» αποτελείται από τα ακόλουθα επιμέρους προγράμματα δημόσιας υγείας προς όφελος της υγείας των πολιτών:
Α) Σε επίπεδο πρωτογενούς πρόληψης τα προγράμματα αυτά είναι:
i) Το Εθνικό Πρόγραμμα Προαγωγής της Υγιεινής Διατροφής και της Σωματικής Άσκησης (ΕΠΠΣΑΥΔ) για τον έλεγχο και τη διαχείριση των παραγόντων κινδύνου, που σχετίζονται με την κακή διατροφή και την έλλειψη της σωματικής άσκησης.
α) Βασικοί άξονες εφαρμογής του παρόντος προγράμματος ως προς την προαγωγή της υγιεινής διατροφής είναι:
αα) η υλοποίηση σχετικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων κατά προτεραιότητα σε εκπαιδευτικούς παιδιών σχολικής και προσχολικής ηλικίας,
αβ) η υλοποίηση εκστρατείας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των γονέων και του γενικού πληθυσμού για τα οφέλη της υγιεινούς διατροφής,
αγ) η αναθεώρηση του ρυθμιστικού πλαισίου σε συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία και δημόσιους φορείς με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας των τροφίμων και την ενίσχυση της ασφάλειάς τους σε συνάρτηση με τους βασικούς διατροφικούς κινδύνους,
αδ) η συνεργασία της Πολιτείας με τη βιομηχανία τροφίμων για τη βελτίωση της σύστασης κατά την παραγωγή τυποποιημένων βιομηχανικών τροφών με στόχο τη μείωση προσθήκης άλατος, σακχάρων, κορεσμένων λιπαρών οξέων και βιομηχανικώς παραγομένων trans λιπαρών οξέων,
αε) η διαμόρφωση κοινών συνεργείων ελέγχου των συναρμόδιων αρχών και δημόσιων φορέων ως προς την τήρηση των υγειονομικών διατάξεων, ιδίως σε κυλικεία σχολείων και σε αντίστοιχους χώρους εστίασης στην εργασία.
β) Οι αντίστοιχοι άξονες εφαρμογής του Προγράμματος ως προς την ανάδειξη του ρόλου της φυσικής άσκησης είναι:
βα) η εφαρμογή παρεμβατικών προγραμμάτων για τη βελτιστοποίηση των χώρων και των όρων άθλησης στο σχολικό περιβάλλον,
ββ) η συνέργεια με τους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού ως προς την υποστήριξη προγραμμάτων άθλησης στις κατά τόπους αθλητικές εγκαταστάσεις, καθώς και η διαμόρφωση προγραμμάτων άθλησης για όλες τις ηλικιακές ομάδες του πληθυσμού,
βγ) η ανάληψη κοινής δράσης με το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για την παροχή πρόσθετων κινήτρων άθλησης στις υποδομές κάθε βαθμίδας εκπαίδευσης,
βδ) η παροχή δυνατότητας χρήσης ανοιχτών χώρων άθλησης στο σχολικό περιβάλλον και εκτός του χρονικά καθορισμένου ωραρίου εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων υπό τους αναγκαίους όρους επίβλεψης,
βε) η παροχή δυνατότητας στο μαθητικό δυναμικό της χώρας για συμμετοχή σε πρόσθετες, οργανωμένες με την πρωτοβουλία της πολιτείας, αθλητικές δραστηριότητες εντός και εκτός του υφιστάμενου σχολικού προγράμματος φυσικής αγωγής,
βστ) η διαμόρφωση προγραμμάτων ενημέρωσης της μαθητικής νεολαίας για εξειδικευμένους τομείς αθλητικής δραστηριότητας,
βζ) η παροχή δυνατότητας διασύνδεσης με θεσμικούς δημόσιους φορείς υποστήριξης και προαγωγής ειδικών δραστηριοτήτων σωματικής άθλησης,
βη) η επικαιροποίηση των προγραμμάτων φυσικής αγωγής στα σχολεία με βάση τη σύγχρονη γνώση,
βθ) η διαμόρφωση κινήτρων για την ανάπτυξη ή την επέκταση προγραμμάτων φυσικής αγωγής και άσκησης στους χώρους εργασίας,
βι) η υλοποίηση εκστρατείας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του πληθυσμού σε ό,τι αφορά τα πλεονεκτήματα της φυσικής άσκησης.
γ) Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Υγείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προσδιορίζεται η κάθε επιμέρους αναλαμβανόμενη δράση πρόληψης της υγείας των πολιτών, εξειδικεύονται οι επιμέρους δράσεις του προγράμματος στο πλαίσιο των ανωτέρω, ορίζεται ο τρόπος σύμπραξης των συναρμόδιων δημόσιων αρχών, ο τρόπος εγγραφής των πολιτών και η διαδικασία συμμετοχής τους, υποδεικνύονται οι φορείς, που συμπράττουν στην υλοποίηση των συγκεκριμένων δράσεων, καθορίζεται ως μηδενική η συμμετοχή των πολιτών στην αναλογούσα δαπάνη διενέργειας των συγκεκριμένων δράσεων πρόληψης σε όλους τους συμμετέχοντες φορείς, εφόσον αυτές διενεργούνται υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις συμμετοχής, και ορίζεται η διαδικασία επικαιροποίησης του προγράμματος ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
ii) Το Εθνικό Πρόγραμμα Αντιμετώπισης του Αλκοόλ (ΕΠΑΑ) για τον περιορισμό των παραγόντων κινδύνου από την έκθεση στο αλκοόλ και την ενίσχυση των προστατευτικών παραγόντων, που επιδρούν στην επίπτωση της συγκεκριμένης διαταραχής.
α) Οι βασικοί άξονες εφαρμογής του παρόντος προγράμματος είναι η ακόλουθοι:
αα) η εφαρμογή εκπαιδευτικών προγραμμάτων κυρίως στα σχολεία για τις βλαπτικές συνέπειες της έκθεσης στο αλκοόλ και της κατάχρησής του,
αβ) η εντατικοποίηση ελέγχων στα σημεία διάθεσης αλκοόλ ιδίως ως προς κάθε πράξη παράνομης διάθεσης σε ανηλίκους,
αγ) η επικαιροποίηση και η αυστηροποίηση των κυρώσεων για τις παραβάσεις, που προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία,
αδ) η ενίσχυση των κέντρων απεξάρτησης και η εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του πληθυσμού με έμφαση στους ανηλίκους, τους οδηγούς και τις εγκύους,
αε) η διαμόρφωση δομών τηλεφωνικής υποστήριξης και επικοινωνίας ως προς την εξάρτηση από το αλκοόλ.
β) Με κοινή απόφαση των Υπουργών Προστασίας του Πολίτη, Οικονομικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Υγείας, και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ορίζονται οι διαδικασίες συμμετοχής των πολιτών και της εκπαιδευτικής κοινότητας στο Εθνικό Πρόγραμμα Αντιμετώπισης του Αλκοόλ (ΕΠΑΑ), εξειδικεύονται οι επιμέρους δράσεις του προγράμματος στο πλαίσιο των ανωτέρω στόχων, υποδεικνύονται οι δημόσιοι φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας, που συμπράττουν στην υλοποίηση κάθε συγκεκριμένης δράσης πρόληψης, καθορίζεται ως μηδενική η συμμετοχή των τελικών αποδεκτών των υπηρεσιών στην αναλογούσα δαπάνη διενέργειας της συγκεκριμένης δράσης πρόληψης και κατανέμεται η ανάληψη της δαπάνης μεταξύ των συμμετεχόντων δημόσιων φορέων.
iii) Το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών (ΕΠΕΜΒ), το οποίο απευθύνεται σε ειδικές και ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, παιδιά, ανηλίκους και ενηλίκους, μετακινούμενους πληθυσμούς και πληθυσμούς που βρίσκονται σε κίνδυνο και περιλαμβάνει τα προγράμματα εμβολιασμών όλων των ανωτέρω.
α) Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας προσδιορίζεται η κάθε επιμέρους αναλαμβανόμενη δράση διεύρυνσης ή επικαιροποίησης του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών υπέρ της υγείας των πολιτών με την καθιέρωση των ενδεδειγμένων επιστημονικά εμβολίων, όπως εξειδικεύονται ανά νόσημα, ηλικία και φύλο, ορίζονται οι διαδικαστικές προϋποθέσεις συμμετοχής των πολιτών στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, ο τρόπος εγγραφής και η διαδικασία συμμετοχής τους, υποδεικνύονται οι φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας, που συμπράττουν στην υλοποίηση της συγκεκριμένης δράσης, καθορίζεται ως μηδενική η συμμετοχή των πολιτών στην αναλογούσα δαπάνη διενέργειας της συγκεκριμένης δράσης πρόληψης σε όλους τους συμμετέχοντες δημόσιους φορείς, εφόσον αυτή διενεργείται υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις συμμετοχής και ορίζεται η διαδικασία επικαιροποίησης του προγράμματος ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
β) Σε περιπτώσεις εμφάνισης κινδύνου διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος, που ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, μπορεί να επιβάλεται δυνάμει απόφασης του Υπουργού Υγείας, μετά από σχετική γνωμοδότηση της ΕΕΔΥ, υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού με σκοπό την αποτροπή της διάδοσης της νόσου. Με την ανωτέρω απόφαση ορίζεται η ομάδα του πληθυσμού ως προς την οποία καθίσταται υποχρεωτικός ο εμβολιασμός με καθορισμένο εμβόλιο, η τυχόν καθορισμένη περιοχή υπαγωγής στην υποχρεωτικότητα, το χρονικό διάστημα ισχύος της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, το οποίο πρέπει πάντοτε να αποφασίζεται ως έκτακτο και προσωρινό μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας για συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού, η ρύθμιση της διαδικασίας του εμβολιασμού και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.
γ) Αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας η προσωποποιημένη ενημέρωση ενός εκάστου πολίτη για τον χρόνο και τον τρόπο συμμετοχής του στα προαναφερόμενα Εθνικά Προγράμματα.
Β) Σε επίπεδο δευτερογενούς πρόληψης τα προγράμματα αυτά είναι:
i) Το Εθνικό Πρόγραμμα Προσυμπτωματικού Ελέγχου (ΕΠΠΕ), το οποίο απευθύνεται στον γενικό πληθυσμό για την πρώιμη ανίχνευση νοσημάτων υψηλού επιπολασμού. Στο ΕΠΠΕ εμπεριέχονται δράσεις πρόληψης, με πρωταρχική την καθιέρωση προληπτικών διαγνωστικών εξετάσεων των πολιτών για τον καρκίνο του μαστού, του τραχήλου της μήτρας και του παχέος εντέρου, τον καρδιαγγειακό κίνδυνο και την έγκαιρη διάγνωση του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας προσδιορίζεται η κάθε επιμέρους αναλαμβανόμενη δράση πρόληψης της υγείας των πολιτών με την καθιέρωση των ενδεδειγμένων επιστημονικά προληπτικών εξετάσεων, όπως εξειδικεύονται ανά νόσημα, ηλικία και φύλο, ορίζονται οι προϋποθέσεις συμμετοχής των πολιτών στο ΕΠΠΕ, ο τρόπος εγγραφής και η διαδικασία συμμετοχής τους, υποδεικνύονται οι φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας, που συμπράττουν στην υλοποίηση της συγκεκριμένης δράσης, καθορίζεται ως μηδενική η συμμετοχή των πολιτών στην αναλογούσα δαπάνη διενέργειας της συγκεκριμένης δράσης πρόληψης σε όλους τους συμμετέχοντες φορείς, εφόσον αυτή διενεργείται υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις συμμετοχής, και ορίζεται η διαδικασία επικαιροποίησης του προγράμματος ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
ii) Το Εθνικό Πρόγραμμα Συστηματικού Προγεννητικού και Περιγεννητικού Ελέγχου (ΕΠΠΓΕ), το οποίο απευθύνεται στον πληθυσμό για την προάσπιση της υγείας του κατά την προγεννητική και περιγεννητική περίοδο. Το Πρόγραμμα περιλαμβάνει δέσμη των επιστημονικά συνιστώμενων εργαστηριακών ελέγχων κατά την προγεννητική περίοδο καθώς και την επέκταση του Εθνικού Προγράμματος Προληπτικού Ελέγχου Νεογνών (ΕΠΠΕΝ), ώστε η πρώιμη διάγνωση να αφορά στο σύνολο των σπάνιων αλλά σοβαρών νοσημάτων, που επιδέχονται θεραπείας και μπορούν να καταστούν ελεγχόμενα.
Γ) Σε επίπεδο τριτογενούς πρόληψης τα προγράμματα αυτά είναι:
i) Το Εθνικό Πρόγραμμα Ψυχοκοινωνικής Ένταξης και Αποκατάστασης για άτομα με σοβαρά Ψυχοκοινωνικά Προβλήματα (ΕΠΨΕΑΑΨΠ), το οποίο περιλαμβάνει παρεμβάσεις, που αφορούν στην εργασιακή ένταξη των ατόμων αυτών, στοχεύοντας στη μείωση του φορτίου των ψυχικών διαταραχών στους πάσχοντες, τις οικογένειές τους και την κοινότητα γενικά.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας, Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων προσδιορίζονται το περιεχόμενο, καθώς και κάθε επιμέρους αναλαμβανόμενη δράση διεύρυνσης των Προγραμμάτων [B (ii)] και (Γ) υπέρ της υγείας των πολιτών με την καθιέρωση των ενδεδειγμένων επιστημονικά μεθόδων, όπως εξειδικεύονται ανά νόσημα, ηλικία και φύλο, ορίζονται οι διαδικαστικές προϋποθέσεις συμμετοχής των πολιτών στα προγράμματα, ο τρόπος εγγραφής και η διαδικασία συμμετοχής τους, υποδεικνύονται οι φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας, που συμπράττουν στην υλοποίηση της συγκεκριμένης δράσης, καθορίζεται ως μηδενική η συμμετοχή των πολιτών στην αναλογούσα δαπάνη διενέργειας της συγκεκριμένης δράσης πρόληψης σε όλους τους συμμετέχοντες δημόσιους φορείς, εφόσον αυτή διενεργείται υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις συμμετοχής και ορίζεται η διαδικασία επικαιροποίησης του προγράμματος ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
4. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας καθορίζονται οι όροι, το περιεχόμενο, ο φορέας διαχείρισης και κάθε ζήτημα σχετικό με τη διαδικασία ανάπτυξης από το Υπουργείο Υγείας ηλεκτρονικής ιστοσελίδας ενημέρωσης για θέματα Δημόσιας Υγείας, με αντικείμενο τη διάχυση της πληροφορίας και αγωγής της υγείας στους πολίτες. Η έκταση των αντικειμένων και οι διαδικασίες παραγωγής της πληροφορίας, καθώς και τα μέσα μετάδοσης από το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βασίζονται στις αρχές της τεκμηριωμένης πολιτικής δημόσιας υγείας. Στο πλαίσιο της ίδιας απόφασης δύναται να καθιερώνεται, υπό τους όρους των κείμενων διατάξεων του νόμου και υπό την επιφύλαξη των κανονισμών για την προστασία προσωπικών δεδομένων, η δυνατότητα επικοινωνίας με τους πολίτες με τη χρήση και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ» Άρθρο 5
Αναρτήθηκε
4 Φεβρουαρίου 2020, 14:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
18 Φεβρουαρίου 2020, 15:59
Σχετικό Υλικό
ΠΡΟΛΗΨΗ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ - ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Δημόσια ΥγείαΕργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
183 Σχόλια 1007 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 14135 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19,, την ενίσχυση της προστασίας της δημόσιας υγείας και των υπηρεσιών υγείας, ...
- ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ – ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
- Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την παρακολούθηση και αξιολόγηση της φαρμακευτικής δαπάνης
- Αναμόρφωση του θεσμού του Προσωπικού Ιατρού – Σύσταση Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Υγείας
- Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης
- Δράσεις δημόσιας υγείας - Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας
- Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ)
- Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030
- Σύσταση ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Ογκολογικό Κέντρο Παίδων “Μαριάννα Β.Βαρδινογιάννη–ΕΛΠΙΔΑ”», ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊου COVID-19 και την προστασία της δημοσίας υγείας...
- Εκσυγχρονισμός του δικαίου για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων
Αν και σε επίπεδο ΟΤΑ υπάρχει ένα σημαντικό πεδίο δράσης των Διαιτολόγων Διατροφολόγων δυστυχώς μέχρι σήμερα έχουν γίνει πολύ λίγα βήματα προς τη κατεύθυνση στελέχωσης των δομών. Είχαμε τονίσει και στην προηγούμενη Πολιτική Ηγεσία, κατά τη φάση της διαβούλευσης για τη θεσμοθέτηση των ΤΟΜΥ, ότι ένα σημαντικό κομμάτι παροχής υπηρεσιών που γίνεται στα Νοσοκομεία και στα ΚΥ (που και αυτά είναι υποστελεχωμένα) σήμερα, θα μπορούσε να γίνει σε επίπεδο ΤΟΜΥ.
Πάσχοντες με χρόνια νοσήματα, που χρειάζονται επαναληπτικές επισκέψεις παρακολούθησης, θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν από τα ΤΟΜΥ. Τα προγράμματα ενημέρωσης και οι δράσεις που αφορούν το κομμάτι της Διατροφής θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν από Διαιτολόγους Διατροφολόγους κατόχους Άδειας Άσκησης Επαγγέλματος.
Δυστυχώς η τότε Πολιτική Ηγεσία αν και έγινε αποδέκτης των αιτημάτων μας δεν προχώρησε σε θεσμοθέτηση θέσεων Διαιτολόγου Διατροφολόγου στα ΤΟΜΥ. Εκτιμούμε ότι αν αυτό δεν γίνει τώρα, με αφορμή αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία, τότε σε επίπεδο ΟΤΑ οι όποιες δράσεις που αφορούν τη Διατροφή Διαιτολογία δεν θα μπορούν να προχωρήσουν μιας και δεν θα υπάρχει το κατάλληλο εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό.
Παραπέρα ενώ μέσα από ενέργειες της ΕΔΔΕ έγινε δυνατή η παρουσία Διαιτολόγου Διατροφολόγου σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, η Πολιτική Ηγεσία του Υπ. Εσωτερικών δεν την έκανε υποχρεωτική αλλά μόνο προαιρετική. Πιστεύουμε ότι οι ειδικές συνθήκες της παιδικής διατροφής, η επικοινωνία με τους γονείς στην κρίσιμη φάση της παιδικής ηλικίας αλλά και οι δυνατότητες εκπαίδευσης των γονέων για την διατροφή των παιδιών (μέσα στα πλαίσια μελλοντικών δράσεων του Εθνικού Σχεδίου) καθιστά επιτακτική την αλλαγή της νομοθεσίας και με τη συνδρομή της Πολιτικής Ηγεσίας του Υπ. Υγείας.
Υπενθυμίζουμε ότι στους ΟΤΑ λειτουργούν δομές που παρέχουν υπηρεσίες σε όλο το ηλικιακό φάσμα. ΚΑΠΗ, παιδικές κατασκηνώσεις, βρεφονηπιακοί σταθμοί, δομές φιλοξενίας και υποστήριξης άπορων ατόμων κλπ. Η στελέχωση των ΟΤΑ με Διαιτολόγους Διατροφολόγους κατόχων της Άδειας Άσκησης Επαγγέλματος θα βοηθήσει σημαντικά στη διάχυση πληροφορίας αλλά και υλοποίησης των δράσεων του Εθνικού Προγράμματος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ» Άρθρο 5
Όλα τα παραπάνω βρίσκουν εφαρμογή στη παράγραφο 3 στα εδάφια αα) και αβ) όπου είναι προφανές ότι το έργο της επιμόρφωσης θα πρέπει να κληθούν να το πραγματοποιήσουν οι ειδικοί επιστήμονες της Διατροφής Διαιτολογίας που όμως δεν υπάρχουν σε επίπεδο ΟΤΑ ή ΤΟΜΥ.
Θα θέλαμε συμπληρωματικά με τα υπάρχοντα να προγράμματα, να προτείνουμε σε επίπεδο πρωτογενούς πρόληψης, το σχεδιασμό ανεξάρτητου προγράμματος το οποίο να αφορά την Εργασιακή Υγεία. Παρόμοια όπως και οι μαθητές, οι εργαζόμενοι δαπανούν ένα μεγάλο κομμάτι της ημέρας σε χώρους και περιβάλλοντα με διαφορετικές συνθήκες εργασίας και δραστηριότητας. Τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι τόσο η φυσική δραστηριότητα σε αυτούς (υπάλληλοι γραφείου) όσο και το αν υπάρχει η δυνατότητα λήψης γεύματος, η ποιότητά του αλλά και οι συνθήκες στο οποίο γίνεται αυτό (το γεύμα) μπορούν να αποτελέσουν καθοριστικό παράγοντα για την υγεία των εργαζόμενων.
Πιστεύουμε ότι παράλληλα με τον γιατρό εργασίας ή τον τεχνικό εργασίας θα πρέπει να υπάρχει και ο διαιτολόγος εργασίας που θα έχει καθοριστικό ρόλο στην εκπαίδευση των εργαζομένων για διατροφικά ζητήματα αλλά και στη διαχείριση των χώρων σίτισης των εργαζόμενων.
Αν και σε επίπεδο ΟΤΑ υπάρχει ένα σημαντικό πεδίο δράσης των Διαιτολόγων Διατροφολόγων δυστυχώς μέχρι σήμερα έχουν γίνει πολύ λίγα βήματα προς τη κατεύθυνση στελέχωσης των δομών. Είχαμε τονίσει και στην προηγούμενη Πολιτική Ηγεσία, κατά τη φάση της διαβούλευσης για τη θεσμοθέτηση των ΤΟΜΥ, ότι ένα σημαντικό κομμάτι παροχής υπηρεσιών που γίνεται στα Νοσοκομεία και στα ΚΥ (που και αυτά είναι υποστελεχωμένα) σήμερα, θα μπορούσε να γίνει σε επίπεδο ΤΟΜΥ.
Πάσχοντες με χρόνια νοσήματα, που χρειάζονται επαναληπτικές επισκέψεις παρακολούθησης, θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν από τα ΤΟΜΥ. Τα προγράμματα ενημέρωσης και οι δράσεις που αφορούν το κομμάτι της Διατροφής θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν από Διαιτολόγους Διατροφολόγους κατόχους Άδειας Άσκησης Επαγγέλματος.
Δυστυχώς η τότε Πολιτική Ηγεσία αν και έγινε αποδέκτης των αιτημάτων μας δεν προχώρησε σε θεσμοθέτηση θέσεων Διαιτολόγου Διατροφολόγου στα ΤΟΜΥ. Εκτιμούμε ότι αν αυτό δεν γίνει τώρα, με αφορμή αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία, τότε σε επίπεδο ΟΤΑ οι όποιες δράσεις που αφορούν τη Διατροφή Διαιτολογία δεν θα μπορούν να προχωρήσουν μιας και δεν θα υπάρχει το κατάλληλο εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό.
Παραπέρα ενώ μέσα από ενέργειες της ΕΔΔΕ έγινε δυνατή η παρουσία Διαιτολόγου Διατροφολόγου σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, η Πολιτική Ηγεσία του Υπ. Εσωτερικών δεν την έκανε υποχρεωτική αλλά μόνο προαιρετική. Πιστεύουμε ότι οι ειδικές συνθήκες της παιδικής διατροφής, η επικοινωνία με τους γονείς στην κρίσιμη φάση της παιδικής ηλικίας αλλά και οι δυνατότητες εκπαίδευσης των γονέων για την διατροφή των παιδιών (μέσα στα πλαίσια μελλοντικών δράσεων του Εθνικού Σχεδίου) καθιστά επιτακτική την αλλαγή της νομοθεσίας και με τη συνδρομή της Πολιτικής Ηγεσίας του Υπ. Υγείας.
Υπενθυμίζουμε ότι στους ΟΤΑ λειτουργούν δομές που παρέχουν υπηρεσίες σε όλο το ηλικιακό φάσμα. ΚΑΠΗ, παιδικές κατασκηνώσεις, βρεφονηπιακοί σταθμοί, δομές φιλοξενίας και υποστήριξης άπορων ατόμων κλπ. Η στελέχωση των ΟΤΑ με Διαιτολόγους Διατροφολόγους κατόχων της Άδειας Άσκησης Επαγγέλματος θα βοηθήσει σημαντικά στη διάχυση πληροφορίας αλλά και υλοποίησης των δράσεων του Εθνικού Προγράμματος.
Όλα τα παραπάνω βρίσκουν εφαρμογή στη παράγραφο 3 στα εδάφια αα) και αβ) όπου είναι προφανές ότι το έργο της επιμόρφωσης θα πρέπει να κληθούν να το πραγματοποιήσουν οι ειδικοί επιστήμονες της Διατροφής Διαιτολογίας που όμως δεν υπάρχουν σε επίπεδο ΟΤΑ ή ΤΟΜΥ.
Θα θέλαμε συμπληρωματικά με τα υπάρχοντα να προγράμματα, να προτείνουμε σε επίπεδο πρωτογενούς πρόληψης, το σχεδιασμό ανεξάρτητου προγράμματος το οποίο να αφορά την Εργασιακή Υγεία. Παρόμοια όπως και οι μαθητές, οι εργαζόμενοι δαπανούν ένα μεγάλο κομμάτι της ημέρας σε χώρους και περιβάλλοντα με διαφορετικές συνθήκες εργασίας και δραστηριότητας. Τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι τόσο η φυσική δραστηριότητα σε αυτούς (υπάλληλοι γραφείου) όσο και το αν υπάρχει η δυνατότητα λήψης γεύματος, η ποιότητά του αλλά και οι συνθήκες στο οποίο γίνεται αυτό (το γεύμα) μπορούν να αποτελέσουν καθοριστικό παράγοντα για την υγεία των εργαζόμενων.
Πιστεύουμε ότι παράλληλα με τον γιατρό εργασίας ή τον τεχνικό εργασίας θα πρέπει να υπάρχει και ο διαιτολόγος εργασίας που θα έχει καθοριστικό ρόλο στην εκπαίδευση των εργαζομένων για διατροφικά ζητήματα αλλά και στη διαχείριση των χώρων σίτισης των εργαζόμενων.
Στην παράγραφο 3Γ του άρθρου 5 να περιληφθεί,πέραν του Εθνικού Προγράμματος Ψυχοκοινωνικής Ενταξης και Αποκατάστασης(ΕΠΨΕΑΑΠ),και αναφορά για τις άλλες δράσεις σε επίπεδο τριτογενούς πρόληψης,όπως αυτές που ενδεικτικά αναφέρονται στη τελευταία φράση της παραγράφου 1 του άρθρου 5
Στην παράγραφο 3Γ του άρθρου 5 να περιληφθεί, πέραν του Εθνικού Προγράμματος Ψυχοκοινωνικής Ενταξης και Αποκατάστασης(ΕΠΨΕΑΑΠ),και αναφορά για τις άλλες δράσεις σε επίπεδο τριτογενούς πρόληψης,όπως αυτές που ενδεικτικά αναφέρονται στην τελευταία φράση της παραγράφου 1 του άρθρου 5.
Συμφωνούμε απόλυτα με τις προτάσεις τις ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ : Ένα σχέδιο δράσης για τη Δημόσια Υγεία είναι αυτονόητο ότι πρέπει επιτέλους να συγκροτηθεί, καθώς η μη ύπαρξη προγραμμάτων πρόληψης χρονίων παθήσεων, η έλλειψη ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών, η απουσία εκπαίδευσης των ήδη πασχόντων επιφέρουν ένα δυσβάσταχτο κοινωνικό και οικονομικό φορτίο όχι μόνο για τους πολίτες, τους πάσχοντες και τις οικογένειές τους, αλλά και για το σύστημα Υγείας και την Πολιτεία.
Ωστόσο, θεωρούμε ότι στη Δημόσια Υγεία δε θα πρέπει να μπαίνουν «προτεραιότητες» για μερικές μόνο κατηγορίες παθήσεων, αλλά η Πολιτεία θα πρέπει να εντάσσει σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης όλες τις κατηγορίες χρονίων παθήσεων και αναπηριών. Παρ’ όλα αυτά, διαπιστώνουμε ότι από τις προτεραιότητες που έχουν τεθεί στο παρόν σχέδιο νόμου, λείπουν σημαντικές ομάδες χρονίων παθήσεων, όπως είναι ο Σακχαρώδης Διαβήτης, ο οποίος στην Ελλάδα αφορά σχεδόν 1.000.000 συνανθρώπους μας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης (ΗΔΙΚΑ), καταγράφει ποσοστά επιπολασμού που αγγίζουν το 10% και ο οποίος τέθηκε σε προτεραιότητα κατά τη συνεδρίαση του υπουργικού Συμβουλίου στις 30 Ιανουαρίου από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης έχει χαρακτηριστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως η μάστιγα του σύγχρονου κόσμου που εξαπλώνεται ραγδαία, παίρνοντας επιδημικές διαστάσεις. Σε παγκόσμιο επίπεδο γίνονται προσπάθειες που στοχεύουν στην πρόληψη και στην ανακοπή της κλιμακούμενης συχνότητας της εμφάνισης του Σακχαρώδη Διαβήτη, ο οποίος σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα, συνδέεται, σε αρκετές περιπτώσεις, και με τον τρόπο ζωής. Σύμφωνα με διεθνή δεδομένα, αλλά και με τα δεδομένα από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, το οικονομικό φορτίο του Σακχαρώδη Διαβήτη είναι τεράστιο και επιβαρύνει σε πολλαπλά επίπεδα τόσο το Σύστημα Υγείας, όσο και γενικότερα το κράτος Πρόνοιας μιας χώρας.
Οι στοχευμένες και ολοκληρωμένες δράσεις για την πρόληψή του και την έγκαιρη διάγνωσή του, αλλά και την πρόληψη των επιπλοκών που επιφέρει, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορούν να επιφέρουν σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Όπως γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω, αν στη χώρα μας θέλουμε να μιλάμε για πρόληψη χρονίων παθήσεων, τότε ο Σακχαρώδης Διαβήτης θα πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή, ώστε να γίνει από όλους αντιληπτό ότι πρόκειται για μία εξαιρετικά σοβαρή νόσο που οι επιπτώσεις της απειλούν τόσο τον άνθρωπο που πάσχει και την οικογένειά του, όσο και το Σύστημα Υγείας.
Παράγραφος 3. iii) ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΩΝ (ΕΠΕΜΒ) : Είναι προφανές ότι η φιλοσοφία του άρθρου αφορά την προφύλαξη των συγκεκριμένων ευάλωτων ομάδων που αναφέρονται. Ωστόσο πιστεύουμε ότι θα πρέπει να υπάρξει ειδική αναφορά στην δημιουργία προγράμματος εμβολιασμού κατά του ιού HPV για το σύνολο του πληθυσμού της χώρας που βρίσκεται στην εφηβική και πρώιμη ενήλικη φάση της ζωής του, σύμφωνα με αυτά που προβλέπονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, προκειμενου να υπάρξει σε ορατό χρονικό διάστημα, εξάλλειψη της εμφάνισης διαφόρων μορφών καρκίνου που οφείλονται στον ιό HPV, όπως ο καρκίνος του τραχήλου της Μήτρας και τύποι καρκίνου κεφαλής και τραχήλου.
H ονομασία του παρόντος νομοσχεδίου για την Πρόληψη «Σπύρος Δοξιάδης» είναι πολύ επιτυχημένη διότι ως υπουργός, στη δεκαετία του 1970, υποστήριξε δυναμικά μαζί με πρωτεργάτες/εμπνευστές, ακαδημαϊκούς, τη δημιουργία του Προγράμματος Πρόληψης Θαλασσαιμίας (Μεσογειακής αναιμίας) και Δρεπανοκυτταρικής νόσου στη χώρα με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα Πρόληψης «μοντέλο» όχι μόνο για τη χώρα αλλά και διεθνώς, λόγω του σημαντικού περιορισμού του αριθμού των γεννήσεων πασχόντων.
Από τότε, η συνέχιση και εφαρμογή του Προγράμματος οφείλεται στη λειτουργία και επιστημονική συνεργασία του Κέντρου Αναφοράς Πρόληψης Θαλασσαιμίας και Δρεπανοκυτταρικής νόσου του Γ.Ν.Α. «Λαϊκό» (ΦΕΚ 3054 18 Νοεμβρίου 2012 και πρόσφατα Κέντρου Εμπειρογνωμοσύνης Σπάνιων Αιματολογικών Νοσημάτων-Αιμοσφαιρινοπαθειών, ΦΕΚ 4039/05-11-2019) με τις Περιφερειακές Μονάδες Πρόληψης που είχαν τοποθετηθεί στα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, με αυξημένη συχνότητα νοσήματος, από την αρχή του προγράμματος.
Ωστόσο, η μη επίσημη θεσμοθέτηση του συγκεκριμένου προγράμματος και η απάλειψη των Περιφερειακών Μονάδων από τους οργανισμούς των νοσοκομείων, ελλοχεύει τον κίνδυνο της διάλυσης τους και του σημαντικού έργου που επιτελούν.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα κληρονομικά αυτά νοσήματα εκτός του ότι είναι δυσβάσταχτα σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο, επιβαρύνουν σημαντικά το Σύστημα Υγείας λόγω του μεγάλου κόστους θεραπευτικής αντιμετώπισης αλλά και του ζωτικού προβλήματος της κάλυψης των αναγκών των πασχόντων σε μονάδες αίματος (κόστος ανά μεταγγιζόμενο πάσχοντα περίπου 30.000 Ε ετησίως, λαμβανομένου υπόψην του αριθμού των μεταγγιζομένων πασχόντων, περίπου 2.500).
Συνεπώς, για μια ακόμη φορά η Πρόληψη είναι προτιμότερη της θεραπευτικής αντιμετώπισης, θα πρέπει να προσφέρεται από το Εθνικό Σύστημα Υγείας και η άμεση Θεσμοθέτηση του Προγράμματος Πρόληψης Θαλασσαιμίας και Δρεπανοκυτταρικής νόσου καθώς και των συνεργαζόμενων Περιφερειακών Μονάδων Πρόληψης είναι επιβεβλημένη και η ένταξη του στο παρόν νομοσχέδιο ευτυχής συγκυρία.
Με τιμή,
Δρ. Έρση Βοσκαρίδου, Αιματολόγος,Συντ.Διευθύντρια Ε.Σ.Υ, Κέντρο Εμπειρογνωμοσύνης Σπάνιων Αιματολογικων (Αιμοσφαιρινοπαθειών)& Σπάνιων Μεταβολικών Νοσημάτων, Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών.
Δρ. Σταματία Θεοδωρίδου, Αιματολόγος, Διευθύντρια Ε.Σ.Υ,
Μονάδα Πρόληψης Αιμοσφαιρινοπαθειών, Γ.Ν.Θ.Ιπποκράτειο
Σε αυτό το άρθρο αναφέρονται κάποιοι δημόσιοι ασφαλιστικοί φορείς. Το ερώτημα που δημιουργείται είναι ποιοι είναι αυτοί οι δημόσιοι φορείς και γιατί δεν αναφέρεται ο ΕΟΠΥΥ; Επίσης δεν αναφέρεται από πού θα χρηματοδοτηθεί το πρόγραμμα.
Χαιρετίζουμε τη θέσπιση του Εθνικού Προγράμματος Προαγωγής της Υγιεινής Διατροφής και της Σωματικής Άσκησης (ΕΠΠΣΑΥΔ) για τον έλεγχο και τη διαχείριση των παραγόντων κινδύνου, που σχετίζονται με την κακή διατροφή και την έλλειψη της σωματικής άσκησης. Θεωρούμε ότι έχει όλα τα εχέγγυα να συμβάλει στην αλλαγή του τρόπου ζωής και της υιοθέτησης υγιών διατροφικών συμπεριφορών που προάγουν την υγεία των Ελλήνων.
Οι διαιτολόγοι-διατροφολόγοι με άδεια άσκησης επαγγέλματος κατέχουν εξέχοντα ρόλο στην προαγωγή ενός υγιεινού τρόπου ζωής. Εκπαιδεύονται στη διατροφή, την υγεία, τη συμβουλευτική και τις στρατηγικές τροποποίησης συμπεριφοράς, και εμπλέκονται ενεργά στη δημόσια υγεία, την προαγωγή της υγείας και την πρόληψη νοσημάτων, την κλινική θεραπεία, τη διαχείριση νοσημάτων, την έρευνα, το σχεδιασμό και την προετοιμασία σίτισης. Ως εκ τούτου, πρέπει να θεωρείται δεδομένη η συμμετοχή τους αλλά και να αποτυπώνεται ευκρινώς σε ένα νομοσχέδιο, του Υπουργείου Υγείας, του οποίου οι δράσεις δημόσιας υγείας υπέρ των πολιτών, βασίζονται στην υγιεινή διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα.
Η επένδυση στην υγεία, στην ισορροπημένη διατροφή και στους διαιτολόγους διατροφολόγους αποτελεί μια δια βίου επένδυση στην στρατηγική δημόσιας υγείας, η οποία εκτός από αποτελεσματική είναι και οικονομικά αποδοτική (δείτε κι εδώ http://www.efad.org/en-us/reports-and-papers/efad-reports/efad-white-paper/).
Η συμβουλευτική από τον διαιτολόγο έχει διάφορα κοινωνικά οφέλη. Η υγεία του ασθενούς (και της οικογένειάς του) βελτιώνεται, το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης και της φαρμακευτικής αγωγής μπορεί να αποφευχθεί ή να μειωθεί, ενώ η παραγωγικότητα στην εργασία αυξάνεται κ.α. Η θεραπεία για παράδειγμα των ασθενών με παχυσαρκία και των συνοδών αυτής παθήσεων δημιουργούν κοινωνικά οφέλη από 0,4 έως 1,9 δισ. ευρώ σε περίοδο 5 ετών. Μάλιστα, για κάθε €1 που δαπανάται για τη διατροφική συμβουλευτική των ασθενών αυτών, η κοινωνία εισπράττει καθαρό ποσό €14 έως €63 σε αντάλλαγμα.
Ωστόσο, αν και το Σχέδιο Νόμου ευστόχως προβλέπει δράσεις προαγωγής της υγιεινής διατροφής σε επίπεδο πρωτογενούς πρόληψης, δεν περιλαμβάνει ούτε προβλέπει πουθενά το ρόλο του επιστήμονα Διαιτολόγου – Διατροφολόγου. Θεωρούμε ότι αυτή η παράλειψη μπορεί να επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από τους στόχους του προγράμματος, αφήνοντας το κομμάτι της διατροφικής εκπαίδευσης σε μη ειδικούς, ή σε άλλες ειδικότητες ιατρικών και παραϊατρικών επαγγελμάτων με ελλιπείς γνώσεις πάνω στον τομέα της διαιτολογίας-διατροφής. Κάτι τέτοιο θα ήταν δυνητικά επικίνδυνο για τη Δημόσια Υγεία.
Στα πλαίσια αυτά η ενεργή συμμετοχή και στελέχωση με επιστήμονες Διαιτολόγους-Διατροφολόγους ΠΕ, κατόχων άδειας άσκησης επαγγέλματος Διαιτολόγου-Διατροφολόγου, θα πρέπει να θεωρείται αναγκαία και αυτονόητη, για την εκπλήρωση των σκοπών του Εθνικού Προγράμματος «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ» (ΕΠΠΣΑΥΔ)- εκπαιδευτικά προγράμματα, εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των γονέων και του γενικού πληθυσμού για τα οφέλη της υγιεινούς διατροφής, συμμετοχή των διαιτολόγων στην αναθεώρηση του ρυθμιστικού πλαισίου σε συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία και δημόσιους φορείς με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας των τροφίμων και την ενίσχυση της ασφάλειάς τους σε συνάρτηση με τους βασικούς διατροφικούς κινδύνους, από κοινού συνεργασία των διαιτολόγων με την Πολιτεία και τη βιομηχανία τροφίμων για τη βελτίωση της σύστασης κατά την παραγωγή τυποποιημένων βιομηχανικών τροφών με στόχο τη μείωση προσθήκης άλατος, σακχάρων, κορεσμένων λιπαρών οξέων και βιομηχανικώς παραγομένων trans λιπαρών οξέων, και συμμετοχή στη διαμόρφωση κοινών συνεργείων ελέγχου των συναρμόδιων αρχών και δημόσιων ή και επιστημονικών φορέων (όπως ο Πανελλήνιος Σύλλογος Διαιτολόγων Διατροφολόγων) ως προς την τήρηση των υγειονομικών διατάξεων, ιδίως σε κυλικεία σχολείων και σε αντίστοιχους χώρους εστίασης στην εργασία.
Οι επιστήμονες Διαιτολόγοι-Διατροφολόγοι ΠΕ έχουν εκπαιδευτεί (θεωρητικά και πρακτικά/ Κλινική πρακτική άσκηση) να εφαρμόζουν την Επιστήμη της Διαιτολογίας και της Διατροφής για τη βελτίωση των διατροφικών συνηθειών και της διατροφικής κατάστασης τόσο μεμονωμένων ατόμων, όσο και ομάδων του πληθυσμού, υγιών ή ασθενών, π.χ. νεογνών, βρεφών, παιδιών, και εφήβων, αθλουμένων καθώς και ατόμων με ειδικές ανάγκες. Το αντικείμενο δε, των σπουδών τους, καλλιεργεί επίσης έρευνα υψηλού επιπέδου συμβάλλοντας στην προαγωγή της επιστημονικής γνώσης και της δημόσιας υγεία.
Ρόλος του διαιτολόγου σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα:
Οι διαιτολόγοι διαθέτουν τις δεξιότητες και ικανότητες να μεταφράζουν και να μεταδίδουν τη θεωρητική γνώση διευκολύνοντας τους ανθρώπους να κάνουν τις κατάλληλες επιλογές σε σχέση με την τροφή και τον τρόπο ζωής, διδάσκοντας τους παράλληλα πώς μπορούν να διατηρήσουν τις υγιείς αυτές συνήθειες και συμπεριφορές. Οι διαιτολόγοι εκπληρώνουν το ρόλο τους στην πρόληψη, τη θεραπεία, την παροχή τροφής και την έρευνα σε ποικίλους διαφορετικούς χώρους:
• Υγειονομική περίθαλψη πρωτογενής πρόληψη, οξεία, κατ’ οίκον και ιδιωτική πρακτική
• Εκπαίδευση, στο προσχολικό περιβάλλον, σχολεία, ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα
• Εργασιακοί χώροι
• Βιομηχανία τροφίμων
• Πολυμέσα (πληροφορική, τηλεδιασκέψεις, επικοινωνία)
• Ευρωπαϊκή Ένωση, εθνικές και περιφερειακές κυβερνήσεις
Σύμφωνα, μάλιστα, με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συλλόγων Διαιτολόγων (EFAD), οι Διαιτολόγοι-Διατροφολόγοι στη Δημόσια Υγεία παρουσιάζουν τις εξής δεξιότητες:
• Ενσωματώνουν, συνθέτουν και επικοινωνούν την επιστημονική γνώση σχετικά με τις δομές της δημόσιας υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, προκειμένου να αιτιολογήσουν τις στρατηγικές που θα υιοθετηθούν για την πρόληψη των ανισοτήτων στον τομέα της υγείας.
• Έχουν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν σε ένα απρόβλεπτο και σύνθετο περιβάλλον προκειμένου να προωθήσουν και να εφαρμόσουν την ατζέντα της τοπικής Διακυβέρνησης σε διαιτολογική πρακτική.
• Έχουν την απόλυτη κατανόηση της αξίας των επιδημιολογικών πληροφοριών, ιδιαιτέρως όσων βασίζονται σε δεδομένα τοπικού επιπέδου, και αφορούν στον σχεδιασμό της πρωτοβάθμιας περίθαλψης.
http://www.efad.org/media/1356/briefing_paper_on_role_of_european_ph_dietitian.pdf
Με εκτίμηση,
Δρ. Ντορίνα Σιαλβέρα, Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων-Διατροφολόγων
Παναγιώτης Βαραγιάννης, Γεν.Γραμματέας Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων-Διατροφολόγων
Αρθρο 5
Γ) Σε επίπεδο τριτογενούς πρόληψης τα … ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Να προστεθεί: Αναγνώριση της σημασίας του αποκατεστημένου φραγμού στην άρση των κοινωνικών αποκλεισμών. Διασφάλιση πρόσβασης στην οδοντιατρική περίθαλψη και την αποκατάσταση του οδοντικού φραγμού σε άτομα με ψυχο-κοινωνικά προβλήματα που επανεντάσσονται στην αγορά εργασίας.
Συμφωνούμε απόλυτα με τις προτάσεις – σχόλια της
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ – ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ)
«Ένα σχέδιο δράσης για τη Δημόσια Υγεία είναι αυτονόητο ότι πρέπει επιτέλους να συγκροτηθεί, καθώς η μη ύπαρξη προγραμμάτων πρόληψης χρονίων παθήσεων, η έλλειψη ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών, η απουσία εκπαίδευσης των ήδη πασχόντων επιφέρουν ένα δυσβάσταχτο κοινωνικό και οικονομικό φορτίο όχι μόνο για τους πολίτες, τους πάσχοντες και τις οικογένειές τους, αλλά και για το σύστημα Υγείας και την Πολιτεία.
Ωστόσο, θεωρούμε ότι στη Δημόσια Υγεία δε θα πρέπει να μπαίνουν «προτεραιότητες» για μερικές μόνο κατηγορίες παθήσεων, αλλά η Πολιτεία θα πρέπει να εντάσσει σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης όλες τις κατηγορίες χρονίων παθήσεων και αναπηριών. Παρ’ όλα αυτά, διαπιστώνουμε ότι από τις προτεραιότητες που έχουν τεθεί στο παρόν σχέδιο νόμου, λείπουν σημαντικές ομάδες χρονίων παθήσεων, όπως είναι ο Σακχαρώδης Διαβήτης, ο οποίος στην Ελλάδα αφορά σχεδόν 1.000.000 συνανθρώπους μας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης (ΗΔΙΚΑ), καταγράφει ποσοστά επιπολασμού που αγγίζουν το 10% και ο οποίος τέθηκε σε προτεραιότητα κατά τη συνεδρίαση του υπουργικού Συμβουλίου στις 30 Ιανουαρίου από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης έχει χαρακτηριστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως η μάστιγα του σύγχρονου κόσμου που εξαπλώνεται ραγδαία, παίρνοντας επιδημικές διαστάσεις. Σε παγκόσμιο επίπεδο γίνονται προσπάθειες που στοχεύουν στην πρόληψη και στην ανακοπή της κλιμακούμενης συχνότητας της εμφάνισης του Σακχαρώδη Διαβήτη, ο οποίος σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα, συνδέεται, σε αρκετές περιπτώσεις, και με τον τρόπο ζωής. Σύμφωνα με διεθνή δεδομένα, αλλά και με τα δεδομένα από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, το οικονομικό φορτίο του Σακχαρώδη Διαβήτη είναι τεράστιο και επιβαρύνει σε πολλαπλά επίπεδα τόσο το Σύστημα Υγείας, όσο και γενικότερα το κράτος Πρόνοιας μιας χώρας.
Οι στοχευμένες και ολοκληρωμένες δράσεις για την πρόληψή του και την έγκαιρη διάγνωσή του, αλλά και την πρόληψη των επιπλοκών που επιφέρει, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορούν να επιφέρουν σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Όπως γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω, αν στη χώρα μας θέλουμε να μιλάμε για πρόληψη χρονίων παθήσεων, τότε ο Σακχαρώδης Διαβήτης θα πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή, ώστε να γίνει από όλους αντιληπτό ότι πρόκειται για μία εξαιρετικά σοβαρή νόσο που οι επιπτώσεις της απειλούν τόσο τον άνθρωπο που πάσχει και την οικογένειά του, όσο και το Σύστημα Υγείας.»
Παράγραφος 1 : Πρέπει να συμπεριλαμβάνεται και η ανακουφιστική φροντίδα στην τριτογεννή πρόληψη με ρητή αναφορά και όχι ως παράδειγμα μόνο. Τροποποιείται ως εξής :
1. Η Πολιτεία έχει την υποχρέωση ανάληψης δράσεων πρωτογενούς, δευτερογενούς και τριτογενούς πρόληψης. Η πρωτογενής πρόληψη περιλαμβάνει τις παρεμβάσεις και τις ενέργειες, που έχουν στόχο τη μείωση της συχνότητας εμφάνισης νοσημάτων και πραγματοποιούνται πριν από την εμφάνιση αυτών. Ως τέτοιες δράσεις και ενέργειες ενδεικτικά αναφέρονται οι εμβολιασμοί, η φυσική άσκηση και η αποφυγή καπνίσματος. Η δευτερογενής πρόληψη περιλαμβάνει τις παρεμβάσεις, που έχουν στόχο την πρώιμη ανίχνευση μιας υπάρχουσας, αλλά όχι κλινικά ορατής νόσου, προκειμένου η πρόγνωση της νόσου να καθίσταται πλέον ευνοϊκή. Ως τέτοιες παρεμβάσεις ενδεικτικά αναφέρονται τα προγράμματα μαζικού προσυμπτωματικού ελέγχου για τους διαφόρους τύπους καρκίνου και η εκτίμηση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Η τριτογενής πρόληψη περιλαμβάνει τις παρεμβάσεις, που έχουν στόχο την πρόληψη της ανικανότητας, την αποκατάσταση των βλαβών, καθώς και την πρόληψη των υποτροπών από μία κλινικά ορατή νόσο, την ανακουφιστική φροντίδα και την φροντίδα τέλους ζωής. Ως τέτοιες παρεμβάσεις ενδεικτικά αναφέρονται η φυσικοθεραπεία στις περιπτώσεις αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και η παροχή ανακουφιστικής φροντίδας σε βαρέως πάσχοντες.
Γ) Προστίθεται μια παράγραφος που αφορά την ανακουφιστική φροντίδα η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνεται ως πυλώνας στην τριτοβάθμια πρόληψη, ως εξής :
ii) Το Εθνικό πρόγραμμα παροχής οργανωμένων υπηρεσιών ανακουφιστικής και υποστηρικτικής φροντίδας σε χρονίως πάσχοντες ασθενείς, όπως οι ασθενείς με καρκίνο, οι ασθενείς με άνοια και εν γένει άτομα με λειτουργικές – κινητικές δυσκολίες λόγω ασθένειας ή ατυχήματος. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τη δημιουργία δομών ανακουφιστικής και υποστηρικτικής φροντίδας, κέντρα ημερήσιας φροντίδας και κατ οίκον παροχή υπηρεσιών υγείας.
Άρθρο 5
Β)
Να προστεθεί:
iii) εθνικό πρόγραμμα έγκαιρης διάγνωσης και πρώιμης θεραπευτικής παρέμβασης στις νόσους του στόματος.
Άρθρο 5
3.
Να προστεθεί:
iv) Το Εθνικό Πρόγραμμα Προαγωγής Στοματικής Υγείας και Πρόληψης των νόσων του στόματος (τερηδόνα, περιοδοντική νόσος, οδοντοφατνιακό τραύμα, καρκίνος
του στόματος)
α) Βασικοί άξονες εφαρμογής του παρόντος προγράμματος ως προς την προαγωγή
της υγιεινής διατροφής είναι:
αα) η υλοποίηση σχετικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων κατά προτεραιότητα σε
εκπαιδευτικούς παιδιών σχολικής και προσχολικής ηλικίας καθώς και σε
φροντιστές ατόμων με ειδικές ανάγκες σε δημόσιες δομές
αβ) η υλοποίηση εκστρατείας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του γενικού
πληθυσμού για την σημασία της οδοντιατρικής φροντίδας και της σημασίας της
πρόληψης
αγ) η υλοποίηση εκστρατείας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης παιδιών
προσχολικής και σχολικής ηλικίας, εφήβων, γονέων και εγκύων για την σωστή
φροντίδα του στόματος
αδ) υλοποίηση προγραμμάτων τοπικής εφαρμογής φθορίου και καλύψεων οπών και
σχισμών σε παιδιά του δημοτικού
αε) η υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε γυμναστές και παιδιά
σχολικής ηλικίας για την πρόληψη των οδοντοφατνιακών τραυματισμών
αστ) η υλοποίηση εκστρατείας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του γενικού
πληθυσμού για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του στόματος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
Άρθρο 5
1.Η Πολιτεία έχει την υποχρέωση … και η αποφυγή καπνίσματος …
Να προστεθεί: και η υιοθέτηση συνηθειών στοματικής υγιεινής.
Παράγραφος 1 εδάφιο 7:
Να προστεθεί ο ιατρικός όρος «παρηγορικής αγωγής» πριν τη φράση «ανακουφιστικής φροντίδας». Επιπλέον είναι εσφαλμένος ο περιορισμός παροχής παρηγορικής φροντίδας μόνον σε «βαρέως πάσχοντες», σύμφωνα με τα διεθνή κείμενα (ΠΟΥ). Θα πρέπει να γίνει αναφορά σε «παροχή παρηγορικής αγωγής/ανακουφιστικής φροντίδας σε ασθενείς με απειλητικές για τη ζωή τους νόσους»
Παράγραφοι 2 και 3:
Ενώ στην παρ. 1 εντάσσεται η παροχή παρηγορικής αγωγής στις παρεμβάσεις τριτογενούς πρόληψης, απουσιάζει από την ένταξη από το Εθνικό Πρόγραμμα «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ» και σε επίπεδο τριτογενούς πρόληψης, Εθνικό Πρόγραμμα για την Παροχή Παρηγορικής Αγωγής/Ανακουφιστικής Φροντίδας ως παρέμβασης τριτογενούς πρόληψης.
Θα πρέπει να αναφέρεται ρητά η δημιουργία τέτοιου προγράμματος στο σχέδιο.
Στα πλαίσια της πρωτογενούς πρόληψης υγείας, συμφωνούμε απόλυτα και υποστηρίζουμε την πρόταση του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου που επισημαίνει την ανάγκη δημιουργίας ενός φορέα που θα εποπτεύει και θα ελέγχει την αλόγιστη χρήση φαρμάκων, και ειδικότερα των αντιβιοτικών. Ο ίδιος ή άλλος (σύμφωνα με τα του ΚΕΦ Α΄ΑΡΘΡΟ 3) φορέας θα μπορούσε να επιβλέπει τη διάθεση των αχρησιμοποίητων φαρμάκων τα οποία προκύπτουν είτε από την τροποποίηση της θεραπευτικής αγωγής είτε από το θάνατο του ασθενούς. Η σημερινή νομοθεσία καθιστά υποχρεωτική την καταστροφή τους, γεγονός που επιβαρύνει οικονομικά τα ασφαλιστικά ταμεία που καταβάλλουν εξ ολοκλήρου το κόστος αποζημίωσής τους. Η συλλογή των αχρησιμοποίητων φαρμάκων και η διάθεσή τους για παράδειγμα σε ευπαθείς ομάδες ή η υποστήριξη φορέων που εθελοντικά παρέχουν την υπηρεσία αυτή (π.χ. GIVMED) θα εξοικονομούσε σημαντικούς πόρους υγείας.
Χαιρετίζουμε τη θέσπιση του Εθνικού Σχεδίου δράσης για τη δημόσια υγεία και την ανάδειξη της Πρόληψης, της Προαγωγής και της Προστασίας της Δημόσιας Υγείας που θα συμβάλει στην αλλαγή του τρόπου ζωής και της υιοθέτησης υγιών και ασφαλών συμπεριφορών που προάγουν την υγεία και την κοινωνική ευημερία.
Ειδικά για το θέμα της πρόληψης της μείωσης των τροχαίων συμβάντων και των θεμάτων σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ και την οδήγηση το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας (Ι.Ο.ΑΣ.) «Πάνος Μυλωνάς» έχει να επιδείξει ένα πλούσιο έργο στον τομέα της πρωτογενούς πρόληψης, μέσω της ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του πληθυσμού και την ανάληψη σχετικών πρωτοβουλιών και δραστηριοτήτων καθώς και τη συγκέντρωση στοιχείων από στοχευμένες δράσεις σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού και έρευνες σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Την πολυετή εμπειρία μας αυτή και την προσήλωση μας στο στόχο της πρόληψης και της προαγωγής της υγείας θέτουμε στη διάθεση του Υπουργείου Υγείας και της Πολιτείας.
Η υιοθέτηση διεθνών προτύπων και πρακτικών θα μπορέσει να συμβάλει σημαντικά στην εδραίωση και διασφάλιση αποτελεσματικών ενεργειών και δράσεων. Η συνεργασία με αξιόπιστους πιστοποιημένους φορείς που η δράση τους βασίζεται σε καλές πρακτικές και επιστημονική τεκμηρίωση που ενισχύεται από βιωματική εκπαίδευση και μάθηση μπορεί να συνεισφέρει καταλυτικά στην υιοθέτηση υγειών και ασφαλών συμπεριφορών.
Ακολουθούν επιμέρους σχόλια – επισημάνσεις επί άρθρων του νομοσχεδίου και της αιτιολογικής έκθεσης για το σχέδιο νόμου και τη θέσπιση του Εθνικού Προγράμματος Πρόληψης «Σπύρος Δοξιάδης».
Επί του Άρθρου 2.
1. Αναφορικά με το αλκοόλ ο όρος «χρήση» και ο όρος «κατανάλωση» θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σωστά για την αποφυγή παρανοήσεων καθόσον είναι διαφορετικές οι καταστάσεις στις οποίες παραπέμπουν οι εν λόγω έννοιες.
2. Να τηρείται μητρώο τραύματος στα νοσοκομεία για την καταγραφή στοιχείων περιστατικών εισαγωγής και νοσηλείας που οφείλονται στην κατανάλωση αλκοόλ αλλά και γενικότερα στην εμπλοκή σε τροχαία συμβάντα.
Η υιοθέτηση υγιών και ασφαλών συμπεριφορών πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα και βασικό μέλημα του τρόπου ζωής από τις μικρές ηλικίες, μέσα από την οικογένεια κατ’ αρχήν και ακολούθως ενταγμένη σε προγράμματα αγωγής υγείας και κυκλοφοριακής αγωγής αλλά και του τρόπου ζωής γενικότερα .
Επί του Άρθρου 5.3.β και προσθήκη στο II. α.
Η υλοποίηση εκστρατείας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του πληθυσμού για το θέμα του αλκοόλ και των κινδύνων που συνεπάγεται στην οδήγηση αξιοποιώντας την εμπειρία και τα στοιχεία από δράσεις ενημέρωσης που έχουν ήδη υλοποιηθεί και υλοποιούνται από το Ι.Ο.ΑΣ. (όπως η ενεργεία Ευρωπαϊκή Νύχτα Χωρίς Ατυχήματα, φιλικά αλκοτέστ, προγράμματα για εφήβους και μαθητές, πρόγραμμα ΕΡΜΗΣ για παραβατικούς νέους, διεθνής ερευνά για στάσεις και συμπεριφορές των νέων σχετικά με το αλκοόλ και την οδήγηση). Θέτουμε την εμπειρία μας αλλά και τα ερευνητικά δεδομένα στη διάθεση των Υπηρεσιών του Υπουργείου.
Επί του Άρθρου 9.1.α και 9.1.β.
Το Ι.Ο.ΑΣ. επί 13 χρόνια στη 15ετή πορεία του προωθεί πρακτικές και υιοθέτει πρωτοβουλίες σε στοχευόμενες ομάδες του πληθυσμού σε συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα, τους ΟΤΑ, με θεσμικούς και επιστημονικούς φορείς και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. Η εμπειρία μας από το διεθνή χώρο αλλά και τα αποτελέσματα από σχετικές μας έρευνες μπορούν να αξιοποιηθούν και να συμβάλουν στο σχεδιασμό για τον Προγραμματισμό και την υλοποίηση Δασέων Δημόσιας Υγείας.
Επί του Άρθρου 8.2.β και 8.2.δ.
Συμφωνούμε απόλυτα με τα αναφερόμενα καθόσον η αξιοποίηση της εμπειρίας που διαθέτουν Οργανισμοί και οργανώσεις που έχουν υλοποιήσει σημαντικές δράσεις με αποτελέσματα στο εν λόγω θέμα μπορούν να ενισχύσουν με τη συμμέτοχη τους το έργο του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τη Δημόσια Υγεία να ασκείται έλεγχος όμως ώστε να διασφαλίζεται η οργανωτική επάρκεια και η αποτελεσματικότητα, κατά συνέπεια, των δράσεων που αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν.
Παρακαλώ να αναρτήσετε το τελευταίο διορθωμένο μου e-mail.
Σας ευχαριστώ.
Ρίτσας Γιάννης.
ΕΝΩΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΩΝ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Το νομοσχέδιο μας αφορά, ως ένωση, διότι αναφέρεται στη διενέργεια εμβολιασμών σε όλο τον πληθυσμό σε παιδιά, εφήβους αλλά και ενήλικες.
Οφείλουμε ως Ελευθεροεπαγγελματίες Παιδίατροι να καταθέσουμε τις προτάσεις μας για την πραγματοποίηση των εμβολιασμών σε παιδιά και εφήβους, οι οποίοι αποτελούν μία από τις κύριες επαγγελματικές δραστηριότητες μας.
Η συμμετοχή μας στην συζήτηση, πραγματοποιείται με θεσμικό τρόπο ως Ένωση Θεσσαλονίκης, διότι η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων τελεί υπό ίδρυση.
Επιπρόσθετα επιβάλλεται άμεση παρέμβαση των ιατρικών συλλόγων και ιδιαίτερα του ΠΙΣ, καθώς και των υπόλοιπων επαγγελματικών ενώσεων που δεν έχουν λάβει θέση μέχρι τώρα
Ενδεικτικά αναφέρουμε τις παρακάτω προτάσεις:
1) Υποχρεωτική καθολική εφαρμογή του προγράμματος εμβολιασμών στα παιδιά, σύμφωνα και με τη σύσταση της αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη. (αριθμ. Πρωτοκ. 126/19-10-2018).
2) Αδυναμία εγγραφής σε δομές παιδικού σταθμού, νηπιαγωγείου και σχολείου χωρίς βεβαίωση τήρησης του προγράμματος εμβολιασμών από παιδίατρο.
3) Διενέργεια εμβολιασμών σε παιδιά και εφήβους αποκλειστικά από παιδιάτρους ή νοσηλευτές, σε χώρους ιατρείων, μετά από την απαραίτητη φυσική εξέταση.
4) Ρητή απαγόρευση διενέργειας εμβολιασμών σε παιδιά από φαρμακοποιούς ή σε φαρμακεία.
5) Διενέργεια εμβολιασμών σε παιδιά, εφήβους αλλά και σε ενήλικες που ανήκουν σε μετακινούμενους πληθυσμούς ή σε πληθυσμούς που βρίσκονται σε κίνδυνο, από ιατρικό προσωπικό που ανήκει στον οικείο ιατρικό σύλλογο ή έχει την άδεια του οικείου ιατρικού συλλόγου. Ρυθμίζεται η αυθαίρετη και πολλές φορές έκνομη λειτουργία των ΜΚΟ και στις παρεχόμενες ιατρικές υπηρεσίες.
Με εκτίμηση.
Ρίτσας Ιωάννης.
Γραμματέας Ένωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων Νομού Θεσσαλονίκης.
Παραμένουμε στη διάθεση σας για περισσότερες διευκρινίσεις καθώς για περαιτέρω διαβούλευση.
ΕΠΕΙΓΟΝ!
1)Η ανίχνευση-διερεύνηση ψυχικής διαταραχής/νόσου στις ΛΕΧΩΙΔΕΣ.
2)Η υποστήριξη των εγκύων με ανεπιθύμητες κυήσεις που έχουν περάσει το νομικό όριο άμβλωσης ώστε να αποφεύγεται ο κατ’ οίκον τοκετός με κίνδυνο την απόρριψη του νεογνού και τη ζωή της γυναίκας.
Οι πρόσφατες περιπτώσεις λεχωίδων που απέρριψαν τα νεογνά τους μετά από νοσηλεία σε μαιευτικές κλινικές ή κατ’οίκον τοκετό, αναδεικνύουν την αναποτελεσματικότητα του συστήματος να υποστηρίξει τις γυναίκες που ολοκληρώνουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και δεν έχουν ή δεν επιθυμούν καμία υποστήριξη από τον σύντροφο και την οικογένειά τους.
1)Κάθε λεχωίδα πριν πάρει εξιτήριο από μαιευτήριο δημόσιο ή ιδιωτικό θα πρέπει να υποβάλλεται σε ανίχνευση επιλόχειας κατάθλιψης μέσω της «κλίμακας Εδιμβούργου» η οποία διατίθεται σταθμισμένη και στα ελληνικά. Το ερωτηματολόγιο θα πρέπει να συμπληρώνεται από τη λεχωίδα και να ελέγχεται από εκπαιδευμένες μαίες και ιατρούς της κλινικής και σε περίπτωση ευρημάτων που υποδεικνύουν νόσο να παραπέμπεται προς υποστήριξη και παρακολούθηση.
2)Ενημέρωση μέσω τηλεοπτικών διαφημίσεων,λοιπών μέσων μαζικής ενημέρωσης,αφισών σε δημόσιους χώρους, χορηγούμενων διαφημίσεων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης στοχευμένα προς ηλικιακές ομάδες γυναικών από την εφηβεία μέχρι τουλάχιστον τα 30 έτη καθώς και σε γυναίκες χαμηλών εισοδημάτων ή δύσκολων κοινωνικών συνθηκών ώστε να τις παροτρύνει να απευθυνθούν σε δομές ιδιωτικές( ιατρεία, μαιευτήρια) ή δημόσιες που θα τις ενημερώσουν και θα τις καθοδηγήσουν ώστε να ολοκληρώσουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη σε δημόσια δομή και να δώσουν το νεογνό προς υιοθεσία με άκρα τήρηση του ιατρικού απορρήτου και χωρίς οικονομική επιβάρυνση.
Ελευθερία Λιντοβοή, Γενική Ιατρός, Κέρκυρα.
https://www.who.int/mental_health/prevention/suicide/mmh%26chd_chapter_2.pdf
ΕΠΕΙΓΟΝ!
1)Η ανίχνευση-διερεύνηση ψυχικής διαταραχής/νόσου στις ΛΕΧΩΙΔΕΣ.
2)Η υποστήριξη των εγκύων με ανεπιθύμητες κυήσεις που έχουν περάσει το νομικό όριο άμβλωσης ώστε να αποφεύγεται ο κατ’ οίκον τοκετός με κίνδυνο την απόρριψη του νεογνού και τη ζωή της γυναίκας.
Οι πρόσφατες περιπτώσεις λεχωίδων που απέρριψαν τα νεογνά τους μετά από νοσηλεία σε μαιευτικές κλινικές ή κατ’οίκον τοκετό, αναδεικνύουν την αναποτελεσματικότητα του συστήματος να υποστηρίξει τις γυναίκες που ολοκληρώνουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και δεν έχουν ή δεν επιθυμούν καμία υποστήριξη από τον σύντροφο και την οικογένειά τους.
1)Κάθε λεχωίδα πριν πάρει εξιτήριο από μαιευτήριο δημόσιο ή ιδιωτικό θα πρέπει να υποβάλλεται σε ανίχνευση επιλόχειας κατάθλιψης μέσω της «κλίμακας Εδιμβούργου» η οποία διατίθεται σταθμισμένη και στα ελληνικά. Το ερωτηματολόγιο θα πρέπει να συμπληρώνεται από τη λεχωίδα και να ελέγχεται από εκπαιδευμένες μαίες και ιατρούς της κλινικής και σε περίπτωση ευρημάτων που υποδεικνύουν νόσο να παραπέμπεται προς υποστήριξη και παρακολούθηση.
2)Ενημέρωση μέσω τηλεοπτικών διαφημίσεων,λοιπών μέσων μαζικής ενημέρωσης,αφισών σε δημόσιους χώρους, χορηγούμενων διαφημίσεων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης στοχευμένα προς ηλικιακές ομάδες γυναικών από την εφηβεία μέχρι τουλάχιστον τα 30 έτη καθώς και σε γυναίκες χαμηλών εισοδημάτων ή δύσκολων κοινωνικών συνθηκών ώστε να τις παροτρύνει να απευθυνθούν σε δομές ιδιωτικές( ιατρεία, μαιευτήρια) ή δημόσιες που θα τις ενημερώσουν και θα τις καθοδηγήσουν ώστε να ολοκληρώσουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη σε δημόσια δομή και να δώσουν το νεογνό προς υιοθεσία με άκρα τήρηση του ιατρικού απορρήτου και χωρίς οικονομική επιβάρυνση.
Ελευθερία Λιντοβοή, Γενική Ιατρός, Κέρκυρα.
Λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους του εμβολιασμού, οι οποίοι αναγράφονται στα φύλλα οδηγιών των σκευασμάτων και στις βάσεις δεδομένων για τις παρενέργειες των φαρμάκων της Π.Ο.Υ. (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας) δεν γίνεται ένας γονιός να δεχτεί υποχρεωτικά τον εμβολιασμό του παιδιού του.
Το ΔΙΚΑΙΩΜΑ αυτό είναι κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα της χώρας, τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας και τις Διεθνείς Συμβάσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ κανένα εμβόλιο ή ιατρική επέμβαση σε κανένα παιδί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ατόμου που έχει τη γονική μέριμνα και επιμέλεια του.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ» Άρθρο 5
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ,
ΕΘΝΙΚΟ, & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ-ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΩΑΝΝΑ TRAEGER-ΣΥΝΟΔΙΝΟΥ
ΘΕΜΑ: ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΩΤΙΑΙΑΣ ΜΥΙΚΗΣ ΑΤΡΟΦΙΑΣ
Κάθε χρόνο στην Ελλάδα γεννιούνται 8-10 παιδιά που πάσχουν από Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία (Spinal Muscular Atrophy, SMA) που είναι το πιο σοβαρό γενετικό νόσημα της παιδικής ηλικίας. Η συχνότητα των φορέων είναι περίπου 1/45 (δεδομένα 25 ετών Εργαστηρίου Ιατρικής Γενετικής, ΕΚΠΑ). Όταν και οι δυο γονείς είναι φορείς έχουν πιθανότητα 1/4 να αποκτήσουν παιδί που πάσχει από SMA.
Η πλειονότητα των πασχόντων, χωρίς θεραπευτική αντιμετώπιση, καταλήγουν πριν ολοκληρώσουν το δεύτερο έτος ζωής ενώ οι πάσχοντες, με την ηπιότερη εκδήλωση της νόσου επιβιώνουν με βαρύτατη σωματική αναπηρία. Σήμερα, με την δια βίου χορήγηση του πρόσφατα εγκεκριμένου φαρμάκου στην Ελλάδα (Nusinersen) το κόστος θεραπείας, ανά πάσχοντα, ξεπερνά στα 2-4 εκατομμύρια ευρώ ανάλογα με τη βαρύτητα και χωρίς το κόστος νοσηλείας και φροντίδας**.
Σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες του Αμερικανικού Κολεγίου Μαιευτήρων και Γυναικολόγων, η πρόληψη της νόσου, γίνεται με την εφαρμογή Προγεννητικής Διάγνωσης που εξασφαλίζει στα ζευγάρια φορείς την απόκτηση απογόνων που δεν πάσχουν από το νόσημα. Η ανίχνευση των φορέων, γίνεται με μια απλή αιμοληψία στους υποψήφιους γονείς και μόνο με ανάλυση DNA. Τα ζευγάρια που θα βρεθούν φορείς έχουν την επιλογή να προβούν σε προγεννητικό ή προεμφυτευτικό έλεγχο.
Ο έλεγχος DNΑ όλων των υποψήφιων γονέων μπορεί να πραγματοποιηθεί με κόστος πολύ λιγότερο ακόμα και από τη θεραπεία του ΕΝΟΣ ασθενούς ανά έτος επιφέροντας πολύ σημαντικό οικονομικό όφελος στο Σύστημα Υγείας και απαλλάσσει τα ζευγάρια τόσο από την οικονομική όσο και την ψυχολογική επιβάρυνση ενός πάσχοντος τέκνου*. Ως εκ τούτου ο συστηματικός έλεγχος των φορέων συστήνεται να προσφέρεται για όλους τους υποψήφιους γονείς, από ένα έμπειρο δημόσιο εργαστήριο ως Κέντρο Αναφοράς.
Εν κατακλείδι, η πρόληψη ενός τόσο σοβαρού, χρόνιου και απειλητικού για τη ζωή νευρομυϊκού νοσήματος στα πλαίσια της αποφυγής σοβαρού οικονομικού και ψυχολογικού κόστους είναι προτιμότερη από την δια βίου θεραπευτική υποστήριξη που χρήζουν οι πάσχοντες.
*Committee opinion no. 691 summary: carrier screening for genetic conditions. Obstet Gynecol. 2017;129:597–599
**a. National Center for Pharmacoeconomics. Cost-effectiveness of Nusinersen (Spinraza) for the treatment of 5q spinal muscular atrophy (SMA). (2017).
β.Sanchez S, et al Cost Effectiveness of Nusinersen in the Treatment of Patients with Infantile-Onset and Later-Onset Spinal Muscular Atrophy in Sweden. Pharmacoeconomics. 2019 Jun;37(6):845-865.
Η αποτελεσματικότητα πολιτικών υγείας δεν είναι αποκλειστικά ζήτημα επιβολής του νόμου, αλλά ορθής ενημέρωσης, εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης.
Απαιτεί τη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων, από την Πολιτεία, θεσμικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες, τοπικούς οργανισμούς φροντίδας υγείας και κοινωνικής ασφάλισης, την ακαδημαϊκή κοινότητα, δημοσιογράφους, φορείς της αγοράς, επαγγελματίες της εστίασης και του τουρισμού, ΜΚΟ, μέχρι τα άτομα μεμονωμένα.
Ο κλάδος των αλκοολούχων ποτών εκπροσωπούμενος από το θεσμικό του όργανο, το ΣΠΕΔΑΠ με τις μέχρι τώρα πρωτοβουλίες τους κινείται σε αυτήν την κατεύθυνση προσπαθώντας να ενεργοποιήσει όλους τους εν λόγω φορείς.
Ένα σχέδιο δράσης για τη Δημόσια Υγεία είναι αυτονόητο ότι πρέπει επιτέλους να συγκροτηθεί, καθώς η μη ύπαρξη προγραμμάτων πρόληψης χρονίων παθήσεων, η έλλειψη ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών, η απουσία εκπαίδευσης των ήδη πασχόντων επιφέρουν ένα δυσβάσταχτο κοινωνικό και οικονομικό φορτίο όχι μόνο για τους πολίτες, τους πάσχοντες και τις οικογένειές τους, αλλά και για το σύστημα Υγείας και την Πολιτεία.
Ωστόσο, θεωρούμε ότι στη Δημόσια Υγεία δε θα πρέπει να μπαίνουν «προτεραιότητες» για μερικές μόνο κατηγορίες παθήσεων, αλλά η Πολιτεία θα πρέπει να εντάσσει σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης όλες τις κατηγορίες χρονίων παθήσεων και αναπηριών. Παρ’ όλα αυτά, διαπιστώνουμε ότι από τις προτεραιότητες που έχουν τεθεί στο παρόν σχέδιο νόμου, λείπουν σημαντικές ομάδες χρονίων παθήσεων, όπως είναι ο Σακχαρώδης Διαβήτης, ο οποίος στην Ελλάδα αφορά σχεδόν 1.000.000 συνανθρώπους μας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης (ΗΔΙΚΑ), καταγράφει ποσοστά επιπολασμού που αγγίζουν το 10% και ο οποίος τέθηκε σε προτεραιότητα κατά τη συνεδρίαση του υπουργικού Συμβουλίου στις 30 Ιανουαρίου από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης έχει χαρακτηριστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως η μάστιγα του σύγχρονου κόσμου που εξαπλώνεται ραγδαία, παίρνοντας επιδημικές διαστάσεις. Σε παγκόσμιο επίπεδο γίνονται προσπάθειες που στοχεύουν στην πρόληψη και στην ανακοπή της κλιμακούμενης συχνότητας της εμφάνισης του Σακχαρώδη Διαβήτη, ο οποίος σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα, συνδέεται, σε αρκετές περιπτώσεις, και με τον τρόπο ζωής. Σύμφωνα με διεθνή δεδομένα, αλλά και με τα δεδομένα από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, το οικονομικό φορτίο του Σακχαρώδη Διαβήτη είναι τεράστιο και επιβαρύνει σε πολλαπλά επίπεδα τόσο το Σύστημα Υγείας, όσο και γενικότερα το κράτος Πρόνοιας μιας χώρας.
Οι στοχευμένες και ολοκληρωμένες δράσεις για την πρόληψή του και την έγκαιρη διάγνωσή του, αλλά και την πρόληψη των επιπλοκών που επιφέρει, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορούν να επιφέρουν σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Όπως γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω, αν στη χώρα μας θέλουμε να μιλάμε για πρόληψη χρονίων παθήσεων, τότε ο Σακχαρώδης Διαβήτης θα πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή, ώστε να γίνει από όλους αντιληπτό ότι πρόκειται για μία εξαιρετικά σοβαρή νόσο που οι επιπτώσεις της απειλούν τόσο τον άνθρωπο που πάσχει και την οικογένειά του, όσο και το Σύστημα Υγείας.
Αναφέρεστε σε Εθνικό Πρόγραμμα Υγιεινής Διατροφής και Σωματικής Ασκησης, αλλά δυστυχώς δεν αναφέρεται πουθενά η συμμετοχή του επιστήμονα διαιτολόγου- διατροφολόγου στο πρόγραμμα αυτό. Αν το πρόγραμμα αυτό υλοποιηθεί από μη αρμόδιους και ανεπαρκώς καταρτισμένους υπαλλήλους, με ελλειπή γνώση της επιστήμης της διατροφής, μπορεί να αποβεί ακόμα και επικίνδυνο για το γενικό πληθυσμό και τη δημόσια υγεία. Κρίνω λοιπόν απαραίτητη τη συμμετοχή επιστημόνων διαιτολόγων – διατροφολόγων στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, αν θέλουμε να κάνουμε ουσιατική παρέμβαση και πρόληψη.
Περί υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την αποδεδειγμένα υψηλή πιθανότητα σοβαρότατων παρενεργειών και ανίατων βλαβών -έως θάνατο- που επιφέρουν στον ανθρώπινο οργανισμό οι ανοσοενισχυτικές ουσίες (adjuvants) οι οποίες εμπεριέχονται σε όλα τα εμβόλια (ελλείψει των οποίων τα εμβόλια δεν θα λειτουργούσαν), η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, για μια καθόλου ευκαταφρόνητη μερίδα του πληθυσμού, δεν θα συνιστούσε σε τίποτε λιγότερο από καταδίκη του εμβολιασμένου σε ανίατη ασθένεια για το υπόλοιπο της ζωής του ή ακόμη και σε θάνατο.
Οι ουσίες αυτές (πχ αλουμίνιο), πέραν του ότι ενεργούν σωρευτικά μετά από κάθε εμβολιασμό και λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τον περιβαλλοντικό παράγοντα, καταλήγουν να ευρίσκονται ήδη σε ποσότητες πολλαπλάσιες του ανώτατου επιτρεπτού ορίου «ασφαλείας» μέσα στην πρώτη δόση του κάθε εμβολίου, πολλές φόρες δε, εκατοντάδες φορές πάνω από το όριο αυτό (σε mg/kg βάρους του ατόμου, πχ βρέφη).
Εάν λοιπόν θα έπρεπε κάτι να καταστεί υποχρεωτικό, αυτό θα ήταν η πλήρης (και αληθής) ενημέρωση των υποψηφίων για εμβολιασμό ατόμων όσον αφορά τους κινδύνους που διατρέχουν εάν εμβολιαστούν (και όχι μόνον εάν δεν εμβολιαστούν), η δε απόφαση να προχωρήσουν ή όχι σε εμβολιασμό -βάσει των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων- θα έπρεπε να είναι αποκλειστικά δική τους υπόθεση.
Aναφέρομαι στο β) Σε περιπτώσεις εμφάνισης κινδύνου διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος, που ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, μπορεί να επιβάλεται δυνάμει απόφασης του Υπουργού Υγείας, μετά από σχετική γνωμοδότηση της ΕΕΔΥ, υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού με σκοπό την αποτροπή της διάδοσης της νόσου
Μέτρα αποτροπής επιδημιών (μεταδιδόμενων νοσημάτων) που περιλαμβάνουν τη χορήγηση ιατροφαρμακευτικών προϊόντων χωρίς την ενημερωμένη συναίνεση και συγκατάθεση του παραλήπτη, ΔΕΝ νοούνται και ΔΕΝ νομιμοποιούνται αν ΔΕΝ σέβονται απόλυτα τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις υπερ εθνικές συμβάσεις και νομοθεσιες εγχώριες και διεθνείς και ΔΕΝ είναι ούτε καν απαραίτητα, όπως ξεκάθαρα αναδεικνύεται κάτωθι.
Aρα η ανωτέρω παράγραφος ακόμα και αν ψηφιστεί, είναι αντισυνταγματική Αρθρο5 παρ.5 και δεν μπορεί να εφαρμοστεί.
Λοιμώδη νοσήματα που εξαλείφθηκαν ή περιορίστηκαν δραματικά ΧΩΡΙΣ τη χρήση (και χωρίς καν την ύπαρξη προϊόντων) στην Ελλάδα του προηγούμενου αιώνα, (ή όπου η χρήση τους ήταν ελάχιστη και άρα δεν έπαιξαν κανένα ρόλο στον περιορισμό των επιδημιών και στην εξάλειψη), πανώλη, χολέρα, οστρακιά, κίτρινος πυρετός, άνθρακας, ελονοσία, Φυματίωση (όπου θέριζε η ελονοσία, θέριζε και η φυματίωση, η οποία δεν περιορίστηκε φυσικά λόγω του εμβολίου αλλά για πολλούς και άλλους λόγους που επεξηγούνται απόλυτα από το περιορισμό της νόσου στην Αμερική χωρίς τη χρήση του εμβολίου. Εξανθηματικός (επιδημικός) τύφος (μέσο μετάδοσης = ψείρες), δάγκειος πυρετός, τυφοειδής και παρατυφοειδής πυρετός (κοιλιακός τύφος-σαλμονέλα), ευλογιά (στην Ελλάδα ουδέποτε η κάλυψη των εμβολίων πέρασε στο σύνολο του πληθυσμού το 20% και όπου χρησιμοποιήθηκε προκάλεσε περισσότερο κακό με επιδημίες, ευλογιάς εξ εμβολίου, σύφιλης, λέπρας και άλλων βακτηριακών λοιμώξεων, σε όλο το πλανήτη ειδικά πριν κατασκευαστεί the first, second & third generation of smallpox vaccines μετά τη δεκαετία του ’60, και υπόψη τα τελευταία 13 δηλωθέντα ως ευλογιά κρούσματα στην Ελλάδα ήταν το 1950 και η δήθεν πολυδιαφημιζόμενη εκστρατεία του ΠΟΥ ξεκίνησε το 1967, ήτοι 17 έτη μετά την ήδη εξαφανισμένη ευλογιά!!!!).
Εν κατακλείδι, μέτρα που πραγματικά έχουν αποδειχθεί ως αποτελεσματικά σε περιπτώσεις επιδημιών μεταδιδόμενων νοσημάτων είναι η αναγνώριση, ο διαχωρισμός, η απομόνωση, η σωστή απολύμανση, το vector control, οι σωστοί κανόνες υγιεινής (ειδικά σε δημόσιους χώρους), η σωστή διαχείριση των πόσιμων υδάτων και των λυμάτων, οι σωστοί κανόνες αερισμού χώρων νοσηλείας, η προσωπική υγιεινή π.χ. το πλύσιμο των χεριών, η φυσική ανοσία του πληθυσμού, η ενίσχυση του ανοσοποιητικού με σωστή διατροφή κλπ ανάλογα πάντα της φύσης και του μέσου μεταδοτικότητας (κανόνες που σήμερα θα δούμε ότι ΔΕΝ τηρούνται ούτε κατ’ελάχιστο ακόμα και σε δημόσιους χώρους παροχής υγείας όπως δημόσια νοσοκομεία, κέντρα υγείας, κλπ).
Επιπρόσθετα, Ο κατ’οίκον περιορισμός (εφόσον αυτός που τον θέτει φροντίζει οικονομικά και το ευ ζην του περιορισθέντα) λύνει άμεσα οποιαδήποτε ‘’ατεκμηρίωτη ανησυχία’’ περί προστασίας της αγέλης ή της δημόσιας υγείας από προϊόντα που αδυνατούν να δημιουργήσουν πραγματική ανοσία άρα πραγματική προστασία ή να διακόψουν μια επιδημία.
Ουδέποτε η χορήγηση οποιουδήποτε φαρμακευτικού προϊόντος σταμάτησε επιδημίες και αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχουν έγκυρα, αντικειμενικά, ανεξάρτητα επιστημονικά δεδομένα.
Ο μη εμβολιασμός ή ο μερικός εμβολιασμός, δε θέτουν σε κίνδυνο τον πληθυσμό σε περίπτωση επιδημίας γιατί απλούστατα η πλειονότητα αυτών, ΔΕΝ παρέχουν καν προστασία ενάντια στη μόλυνση και στη μετάδοση και η προστασία/συγκάλυψη από την εκάστοτε ασθένεια είναι σε μεγάλο βαθμό προβληματική, πλείστα δύναται να διασπείρουν το ζωντανό μεταλλαγμένο ιό και φυσικά να προκαλούν τεχνητές (artificial) ασθένειες (που σχεδόν ουδέποτε δηλώνονται και καταγράφονται) και πλείστα προκαλούν διαταραχές και δυσβίωση στο ανθρώπινο μικροβίωμα (όπου η ισορροπία και η ομοιόσταση είναι προαπαιτούμενο Υγείας).
Εν ολίγοις και σε απόλυτο επιστημονικό βαθμό μιας και τα ακόλουθα είναι βασικές ιατρικές γνώσεις και όλοι οι Ε.Υ και αρμόδιοι γνωρίζουν ή θα έπρεπε να γνωρίζουν.
• Εμβόλια που χαρακτηρίζονται ως Non-Live (Inactivated/killed: Polio (IPV), Toxoid, Diphtheria, tetanus (part of DTaP combined immunization του κοκίτη μπορεί να συμπεριληφθεί εδώ αν και θεωρείται Subunit/conjugate) ΔΕΝ έχουν καν ούτε λογική σχέση με τον όρο «ανοσία της αγέλης εξ εμβολίων = προστασία της δημόσιας υγείας = έλεγχο επιδημιών» διότι απλούστατα ΔΕΝ μπορούν να προστατέψουν ενάντια στη μόλυνση και στη μετάδοση, διασπορά (ήτοι δεν υφίσταται ΑΝΟΣΙΑ στη μόλυνση, μετάδοση διασπορά) του παθογόνου οργανισμού και όποια προστασία διαφημίζεται αφορά μόνο το παραλήπτη του εκάστοτε προϊόντος και το βαθμό εμφάνισης συμπτωμάτων ή μετατροπής (όχι και τόσο καλή) της κλινικής εικόνας της νόσου.
Απλά, αν ένας εμβολιασμένος και ένας ανεμβολίαστος έρθουν σε επαφή με το μικρόβιο του κοκίτη ή της διφθερίτιδας και οι δύο θα μολυνθούν και οι δύο θα μεταδίδουν τον ιό στις ευπαθείς ομάδες, μόνο που ο εμβολιασμένος μπορεί να μην εμφανίζει τα εμφανή συμπτώματα της ασθένειας και άρα να είναι μεγαλύτερος κίνδυνος ως ασυμπτωματικός φορέας από ότι ένας ανεμβολίαστος που είναι πιο πιθανό να είναι φανερά άρρωστος και θα αποφύγει φυσικά την επαφή και τη διασπορά του μικροβίου στους γύρω του και σε ευάλωτα άτομα.
ΑΡΑ ο εμβολιασμός στη συγκεκριμένη περίπτωση ΕΚΘΕΤΕΙ σε μεγαλύτερο κίνδυνο όλες τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού που δεν μπορούν να εμβολιαστούν και είναι καταστροφικός για την Δημόσια Υγεία. Και μη ξεχνάμε πληθώρα αποδείξεων του susceptibility που δημιουργείται σε άλλες λοιμώξεις από αυτού του είδους τα εμβόλια.
• Εμβόλια που και αυτά χαρακτηρίζονται ως Non-Live, Subunit/conjugate, Haemophilus influenzae type b (Hib), Pneumococcal, Meningococcal, ήτοι όλα τα εμβόλια που στοχεύουν commensal bacteria (μερικούς από τους πολλούς ορότυπους του Πνευμ/κου, Μην/κου, Αιμ.Ινφλ.) κοινούς ένοικους (και όχι εκ φύσεως παθογόνους) του ανθρώπινου μικροβιώματος του ανωτἐρου αλλά και του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος (αφού πλέον το δόγμα της πνευμονικής στειρότητας έχει ήδη καταρρεύσει και απομυθοποιηθεί από πλειάδα επιστημονικών μελετών), τα οποία απλά διαταράσσουν την ισορροπία ενός πολύπλοκου συστήματος (μια ισορροπία που είναι προαπαιτούμενο για ένα υγιή ξενιστή), μια διαταραχή που δεν έχει καμία σχέση με την έννοια της ανοσίας της αγέλης και προστασία των ευπαθών ομάδων από μόλυνση και διασπορά απλά και μόνο γιατί το μικροβίωμα του εκάστοτε ξενιστή πάντα θα υφίσταται και δισεκατομμύρια μικρόβια θα τον μολύνουν και θα τα μεταφέρει και θα τα μεταδίδει στο βαθμό της συμβίωσης που υφίσταται.
Και ένα πρόβλημα που αγνοείται, είναι ότι τα συγκεκριμένα εμβόλια δύναται να διαταράξουν την ισορροπία του μικροβιώματος και να προκαλέσουν δυσβίωση κάτι που αποδεδειγμένα μπορεί να προκαλέσει ασθένεια βαριάς μορφής επί το πλείστον.
Και η αύξηση της πνευμονίας (all cause) και σοβαρών επιπλοκών αυτής (εμπύεμα, νεκρωτική πνευμονία, κλπ) τις τελευταίες δεκαετίες είναι μια αλγεινή πραγματικότητα που περιέργως η Ιατρική την αγνοεί απλά και μόνο γιατί στοχεύει με γενετικά τροποποιημένα σκευάσματα φιλικούς ένοικους του ανθρώπινου μικροβιώματος επειδή δεν μπορεί να στοχεύσει την ασθένεια καθαυτή (π.χ. πνευμονία).
• Εμβόλια ζώντων (εξασθενημένων) ιών, Live, attenuated: Vaccinia (smallpox), Measles, mumps, rubella (MMR combined vaccine), Varicella (chickenpox), Influenza (nasal spray), Rotavirus, Zoster (shingles), Yellow fever.
Αδυνατούν να δημιουργήσουν πραγματική προστασία της δημόσιας υγείας μέσω της ανοσίας της αγέλης λόγω της υφής τους (ζώντα), ήτοι είναι αδύνατο να σταματήσεις μια επιδημία όταν το μέσο που χρησιμοποιείς για να ανοσοποιήσεις το πληθυσμό είναι ζωντανός ιός που εκλύεται, διασπείρεται και εν δυνάμει μεταδίδεται αλλά και λόγω της πολλαπλής αποτυχίας των ανεξαρτήτων δόσεων (vaccine failures.)
H αποτελεσματικότητα του εμβολίου της Ιλαράς 54% για 2 δόσεις MMR –που είναι πιο κοντά στη πραγματική και όχι στη διαφημιστική αποτελεσματικότητα- π.χ. που αναδείχθηκε σε ελεγχόμενη μελέτη που έγινε σε νοσοκομείο της Ολλανδίας είναι η καλύτερη απόδειξη της παραπλανητικής διαφήμισης που υφίσταται για δεκαετίες). Επίσης η καλύτερη απόδειξη της αλγεινής πραγματικότητας με τη χρήση ζώντων-εξασθενημένων ιών είναι η εξάλειψη της νόσου της ευλογιάς με ένα ‘’εμβόλιο’’ ζώντα ιού που επιτευχθεί ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ σταματήσαμε τους εμβολιασμούς.
ΑΝ και η ύπαρξη και εύρεση αυτού του ιού εξ εμβολίου ακόμα και σήμερα (που δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι και πως ακριβώς δημιουργήθηκε) πλέον ελεύθερου στη φύση θα έπρεπε να ανησυχεί τους αρμόδιους αλλά δυστυχώς αγνοείται επιμελώς. Ενός ιού (Vaccinia Virus, αγνώστου προελεύσεως!!) που ακόμα κυκλοφορεί ελεύθερος στη φύση και προκαλεί κρούσματα ευλογιάς (ή κάτι σαν την ευλογιά με τη συνήθη πρακτική του μασκαρέματος) σε ζώα και ανθρώπους (λατινική αμερική, αφρική, κλπ) και φυσικά η υφή του ιού και το πιθανό πρόβλημα που ενέχει για την δημόσια υγεία αγνοείται έντεχνα ως συνήθως από τους αρμόδιους αφού ο ΠΟΥ έχει εκδώσει το διθυραμβικό «Eradication Certificate for all Planet».
Ένα ακόμα παράδειγμα παραπλανητικής αποτελεσματικότητας εξ Ελλάδος είναι ο καταγεγραμμένος τρόπος που το ΚΕΕΛΠΝΟ εξαφάνισε την ανεμοβλογιά το 2004 και την αύξηση των κρουσμάτων μετά την έναρξη των εμβολιασμών με τη μεθοδολογία του *αστερίσκου «Από το 2004, μέσω του συστήματος ΥΔΝ, δηλώνονται μόνο τα κρούσματα ανεμευλογιάς με επιπλοκές» το 2000 (3122) και από την κατά 50% αύξηση το 2003 (4734) ξαφνικά το 2004 μόνο 34, το μαγικό ραβδάκι έκανε πάλι το εμβόλιο ‘’αποτελεσματικό’’ και ‘’μη μεταδιδόμενο’’ που ουδέποτε ‘’προκαλεί’’ ανεμοβλογιά.
• Εμβόλια Inactivated/killed Hepatitis A, Subunit/conjugate Hepatitis B, Human papillomavirus (HPV) (που χαρακτηρίζονται επίσης ως Non-Live),) και που στοχεύουν μικρόβια που μεταδίδονται με το αίμα, την σεξουαλική επαφή και συνουσία, τις τροφές ή τα πόσιμα ύδατα, επίσης δεν έχουν καμία σχέση με τον όρο «ανοσία της αγέλης εξ εμβολίων = προστασία της δημόσιας υγείας = έλεγχο επιδημιών» διότι απλούστατα πλειάδα άλλων μέτρων μπορούν να ελέγξουν τα μέσα και τους συγκεκριμένους τρόπους μετάδοσης χωρίς να χρειαστεί να χορηγήσουμε έστω και ένα εμβόλιο σε ένα άτομο και χωρίς καν να ασχοληθούμε για το είδος ή το βαθμό προστασίας που διαφημίζεται.
Συνοψίζοντας ο περιορισμός ή η διακοπή της διασποράς της νόσου ή καλύτερα του παθογόνου οργανισμού και της μόλυνσης εξ αυτού (άρα και ο έλεγχος πιθανών επιδημιών) είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να επιτευχθεί με κάποιο από τα άνωθεν προϊόντα και για διαφορετικούς λόγους που έχουν σχέση με το εκάστοτε προϊόν και για πλειάδα άλλους επιστημονικούς λόγους που δυστυχώς παραλείπονται.
Όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, για ένα προϊόν που ουδέποτε έχει καν αναδειχθεί ότι δύναται να προλάβει έστω και μια περίπτωση καρκίνου όπως μας λέει η επιστημονική ιατρική ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ βιβλιογραφία
***«Will HPV vaccination prevent cervical cancer? – Journal of the Royal Society of Medicine – DOI: 10.1177/0141076819899308 – page 10 … It is uncertain whether HPV vaccination prevents cervical cancer. The trials was NOT designed to detect this outcome…»»
και που επιπλέον δυστυχώς έχει αρχίσει να διαφαίνεται 14 έτη από την έναρξη της τυφλής χρήσης αυτού του προϊόντος, αύξηση στους καρκίνους του τραχήλου της μήτρας στους πληθυσμούς που στόχευε
«Cancer Research UK announced an alarming 54% rise in cervical cancer among 24-29 year olds,,,,the first generation to reveive the HPV vaccine,,,,even with attendance rates for screening lower among young womans,,,,Cervical cancer has risen sharply among young women as numbers attending cervical screening reached a record low».
Και εδώ σχεδόν υποχρέωσαν λόγω μιας »επιδημίας» τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας (που ούτε καν έχει αναδείξει ότι δύναται να επιτύχει πρόληψη) σε όλο το πληθυσμό ακόμα και αγοράκια.
Αλήθεια γιατί μετα το 1986 όπου δόθηκε ασυλία στις φαρμακοβιομηχανίες που παράγουν εμβόλια αυξήθηκαν οι εμβολιασμοι? Δηλαδή μια φαρμακοβιομηχανία που παράγει πχ στατίνες και εμβόλιο, για το εμβόλιο έχει ασυλία για οποιαδήποτε βλάβη που μπορεί να παράξει.
Επιπρόσθετα η ποινικοποίηση της ΜΗ χρήσης ενός ιατρικοφαρμακευτικού προϊόντος/παρέμβασης ξεφεύγει όχι μόνο από τα όρια της δημοκρατίας και της ελευθερίας του ατόμου, αλλά ακόμα και από τα όρια της λογικής και σπρώχνει όχι μόνο κάθε δημοκρατικό πολίτευμα αλλά και την ίδια την κοινωνία σε ατραπούς που καταλήγουν σε θαλάμους αερίων.
Ήτοι οι συστάσεις της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών για τη εισαγωγή στο ΕΠΕ των εμβολίων της Ηπατίτιδας Α, της Ηπατίτιδας Β, όλων των εμβολίων που στοχεύουν ορότυπους του μην/κου, της Ανεμοβλογιάς και του Ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (αν και είναι στο πρόγραμμα της Δανίας η κάλυψη είναι ένα μονοψήφιο νούμερο και ήδη στα δικαστήρια, όπως και στην Ιαπωνία όπως και σε άλλες χώρες για την επικινδυνότητα του), δεν θα έπρεπε να έχουν εγκριθεί από το αρμόδιο υπουργείο απλά και μόνο γιατί η Δανία δεν τα έχει συμπεριλάβει και σίγουρα έχει πιο επιστημονικούς και αξιόπιστους λόγους για να μη το κάνει.
Αυτή θα μπορούσε να είναι η πρώτη αποσυμφόρηση σε ένα ήδη υπερβολικά προβληματικό σύστημα υγείας, απόλυτα τεκμηριωμένη αφού το νέο σύστημα ακολουθείται από μια χώρα της Ε.Ε. με ανώτερο σύστημα υγείας από αυτό της Ελλάδος
Μετά τιμής
Ευχαριστώ.
ΕΝΩΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ
ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΕΕΚΕ)
Χαρ.Τρικούπη 12 & Καρνεάδου 1 Ηλιούπολη
Τηλ.: 210-9924980-9959181
Fax: 210-9916854
email: enosielke1@gmail.com
ΠΡΟΛΗΨΗ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ-
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
Διαβούλευση
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ» Άρθρο 5
Ως Ένωση Ελευθεροεπαγγελματιών Καρδιολόγων Ελλάδος, υποστηρίζουμε τις στρατηγικές δράσεις που αποσκοπούν στην ανακούφιση των ασθενών, μέσω έγκαιρης διάγνωσης, κατάλληλης παρέμβασης και πρόσβασης στην βέλτιστη θεραπεία.
Ορμώμενοι της δημόσιας διαβούλευσης επί του καίριου για την Δημόσια Υγεία Νομοσχεδίου, θέτουμε υπόψιν σας το μείζον πρόβλημα των σοβαρών καρδιαγγειακών νοσημάτων, από τις οποίες πάσχει ένα σημαντικό ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας, κυρίως συνταξιούχοι άνω των 65 ετών.
Βασική παράμετρος για την θεραπεία των εν λόγω ασθενών είναι η ενίσχυση της οικονομικής δυνατότητάς τους για απρόσκοπτη πρόσβαση σε αυτή. Στα πλαίσια αυτά, εκφράζουμε για ακόμη μία φορά την ανάγκη τα φάρμακα που αφορούν κατηγορίες καρδιαγγειακών παθήσεων – κυρίως Καρδιακή Ανεπάρκεια, Στεφανιαία νόσος μετά από αορτοστεφανιαία παράκαμψη, Αγγειοπλαστική και Μυοκαρδιοπάθειες – να υπαχθούν σε χαμηλότερη κλίμακα οικονομικής συμμετοχής για τον ασθενή, γεγονός που ίσχυε προ της ιδρύσεως του ΕΟΠΥΥ σε αρκετά ασφαλιστικά ταμεία.
Εκτιμούμε ότι μία τόσο στοχευμένη για την Δημόσια Υγεία παρέμβαση θα συνεισφέρει πολλαπλά οφέλη τόσο για τον ασθενή που συμμορφώνεται στην θεραπεία, μέσω μείωσης των επιπλοκών της νόσου και αύξησης των ποιοτικών χρόνων ζωής, όσο και για το Σύστημα Υγείας συνολικά, μέσω αποσυμφόρισης των νοσοκομειακών μονάδων.
Η Ένωσή μας, σε συνεργασία με την Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία, είναι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε συνεργασία ή γνωμοδότηση για το μείζον αυτό θέμα.
Φ.Ν.Πατσουράκος
Καρδιολόγος-Αρχίατρος ε.α.
Πρόεδρος Ενωσης Ελευθ/τιών
Καρδιολόγων Ελλάδος
.
Αναφορικά με το 5.3Αii, μια σημαντική παρατήρηση σχετικά με τον τίτλο του προγράμματος αφορά στη διατύπωση που θα πρέπει να είναι εναρμονισμένη με τη λογική που κινείται και η στρατηγική του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.), που στοχεύει όχι γενικά στο αλκοόλ, αλλά συγκεκριμένα στη μείωση της επιβλαβούς κατανάλωσης αλκοόλ (WHO Global Strategy to reduce harmful use of alcohol) όπως και του περιφερειακού γραφείου του για την Ευρώπη (European action plan to reduce the harmful use of alcohol).
Είναι σημαντικό να υπάρξουν και προγράμματα που αναδεικνύουν την ανάγκη επαρκούς ύπνου σε ενήλικες και παιδιά καθώς βρισκόμαστε εν μέσω μιας επιδημίας ανεπάρκειας ύπνου τις τελευταίες δεκαετίες. Δείτε παράδειγμα εφαρμογής στο NHS:
https://www.theguardian.com/society/2019/apr/28/sheffield-sleep-problems-families-nhs-programme
Οι νομοθέτες θα πρέπει να γνωρίζουν και να μη ξεχνάνε ότι η έννοια της «ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (για οποιαδήποτε ιατρική παρέμβαση)» αν νομοθετηθεί έρχεται κατ’ελάχιστο σε αντίθεση, καταπατά τον ν. 2619/ΦΕΚ Α΄ 132/19.6.1998, που αποτελεί εσωτερικό δίκαιο με υπέρ-νομοθετική ισχύ, υπερισχύοντας έναντι κάθε ΑΝΤΙΘΕΤΗΣ διάταξης νόμου (28 §1 Συντ), ήτοι η οποιαδήποτε μορφής υποχρεωτικότητα (ως νομοθετική έννοια) τίθεται άκυρη εξ ορισμού ακόμα και αν εγκριθεί δια ψήφου και κανένας πολίτης δεν υποχρεούται να την τηρήσει και για οποιαδήποτε δικαιολογία.
Και για να μην υφίσταται εσκεμμένες παρερμηνείες (με παραγράφους στο Νόμο που δε σέβονται τα Ανθρωπινα Δικαιώματα) το ακόλουθο άρθρο πρέπει να εισαχθεί στην αρχή του Νόμου.
«Υπεράνω όλων των κάτωθι άρθρων του παρόντος Νόμου, έχουν ισχύ τα ακόλουθα. Όλα τα θεμελιώδη, απαρέγκλιτα, αναφαίρετα και εκ γενετής δικαιώματα του ανθρώπου όπως αυτά έχουν ορισθεί από συνταγματικές, υπερεθνικές και παγκόσμιες συμβάσεις (τα οποία εκφράζουν την έννοια της Ανθρώπινης Υπόστασης και της Ανθρώπινης Ακεραιότητας και Αυτονομίας). ΔΕΝ είναι ούτε συζητήσιμα ούτε προς διαπραγμάτευση ούτε υφίσταται θέμα εξαιρέσεων και καταστρατήγηση τους για οποιοδήποτε λόγο, από οποιοδήποτε άλλο άρθρο του παρόντος νόμου ή άλλου νόμου προγενέστερου ή μεταγενέστερου, ήτοι 1.-Το δικαίωμα της «πλήρης ενημέρωσης και της απόλυτης συναίνεσης» για οποιαδήποτε ιατρική πράξη (Ως ιατρική πράξη εννοούμε κάθε επέμβαση στο σώμα του ασθενούς για λόγους διαγνωστικούς, θεραπευτικούς ή προληπτικούς), 2-Το απόλυτο και αναφαίρετο δικαίωμα της ακεραιότητας και αυτονομίας του ανθρώπινου σώματος και τον ορισμό ως βασανιστηρίου και εγκλήματος ενάντια της ανθρωπότητας της υποχρεωτικής εξαναγκαστικής χορήγησης οιουδήποτε προϊόντος χωρίς συναίνεση, 3–Τα συμφέροντα και η ευηµερία του ανθρώπινου όντος θα υπερισχύουν έναντι μόνο του κοινωνικού συµφέροντος ή της επιστήµης ήτοι θα υπερισχύουν έναντι οιουδήποτε πρότασης υποχρεωτικής εξαναγκαστικής χορήγησης οιουδήποτε προϊόντος χωρίς συναίνεση για τον έλεγχο οιονδήποτε καταστάσεων αφορούν τον αυθαίρετο ορισμό της Δημόσιας Υγείας, 4-του αναφαίρετου και απαράβατου δικαιώματος στην εκπαίδευση όλων των παιδιών χωρίς διακρίσεις οιασδήποτε μορφής και εκβιασμούς για την στέρηση αυτού
Συνταγματικές, παγκόσμιες και Υπερεθνικές νομοθεσίες που αποτελούν εσωτερικό Δίκαιο με υπερ-νομοθετική ισχύ που σέβονται τον Άνθρωπο και ΔΕΝ επιτρέπουν καμία υποχρεωτικότητα οποιασδήποτε ιατροφαρμακευτικής παρέμβασης ενδεικτικά και προς υπενθύμιση. 1ον -Τις Συνταγματικές διατάξεις των άρθρων 2 § 1 Συντ., όπου κατοχυρώνεται ο σεβασμός και η προστασία της ανθρώπινης αξίας ως πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας, (διάταξη η οποία ανήκει στον σκληρό και μη αναθεωρήσιμο πυρήνα του Συντάγματος), το άρθρο 5 § 1 Συντ., το οποίο θεσπίζει το θεμελιώδες δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, καθώς και το άρθρο 9 § 1 Συντ., που αφορά στην προστασία του ιδιωτικού βίου.
2ον -Τον ‘’Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης’’ άρθρο 3 § 2 περ. α΄: «Στο πεδίο της ιατρικής και της βιολογίας πρέπει να παρατηρούνται ιδίως τα εξής: α. Η ελεύθερη και εν επιγνώσει συναίνεση του ενδιαφερόμενου, σύμφωνα με τις λεπτομερέστερες διατάξεις του ορίζονται από το Νόμο»
3ον -Την Σύμβαση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ατόμου σε σχέση με τις εφαρμογές της βιολογίας και της ιατρικής η οποία υπογράφηκε στις 4 Απριλίου του 1997 στο Oviedo της Ισπανίας και κυρώθηκε από τη χώρα μας με τον ν. 2619/ΦΕΚ Α΄ 132/19.6.1998, και αποτελεί έκτοτε εσωτερικό δίκαιο με υπέρ-νομοθετική ισχύ, υπερισχύοντας έναντι κάθε ΑΝΤΙΘΕΤΗΣ διάταξης νόμου (28 §1 Συντ). Ειδικότερα, τα άρθρα 5 έως 10 της ως άνω Σύμβασης. «Επέμβαση σε θέματα υγείας μπορεί να υπάρξει μόνον, αφού το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δώσει την ελεύθερη συναίνεσή του, κατόπιν προηγούμενης σχετικής ενημέρωσής του» (5 § 1), «Το πρόσωπο αυτό θα ενημερώνεται εκ των προτέρων καταλλήλως ως προς το σκοπό και τη φύση της επέμβασης, καθώς και ως προς τα επακόλουθα και τους κινδύνους που αυτή συνεπάγεται. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο μπορεί ελεύθερα και οποτεδήποτε να ανακαλέσει τη συναίνεση του. (5 § 2), «Τα συμφέροντα και η ευηµερία του ανθρώπινου όντος θα υπερισχύουν έναντι μόνο του κοινωνικού συµφέροντος ή της επιστήµης»
4ον -Τον νόμο 3418/2005 ο οποίος συμπεριέλαβε την ‘Σύμβασης του Οβιέδο’ και αποτελεί πλέον τον ισχύοντα Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας στη χώρα μας και επανέλαβε ουσιαστικά τις προαναφερόμενες ρυθμίσεις της Σύμβασης του Οβιέδο, ρυθμίζοντας διεξοδικά τα ζητήματα της ενημέρωσης και της συναίνεσης στα υπ’ αριθ. 11. Άρθρο. Υποχρέωση ενημέρωσης 1. «Ο ιατρός έχει καθήκον Αληθείας προς τον ασθενή. Οφείλει να ενημερώνει πλήρως και κατανοητά τον ασθενή για την πραγματική κατάσταση της Υγείας του , το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα της προτεινόμενης ιατρικής πράξης , τις συνέπειες και τους ενδεχόμενους κινδύνους ή επιπλοκές από την εκτέλεσή της, τις εναλλακτικές προτάσεις , καθώς και για τον πιθανό Χρόνο αποκατάστασης , έτσι ώστε ο ασθενής να μπορεί να Σχηματίζει πλήρη εικόνα των ιατρικών , κοινωνικών και οικονομικών παραγόντων και συνεπειών της κατάστασής του και να προχωρεί, ανάλογα , στη λήψη αποφάσεων». και Όπου, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 12: «Ο ιατρός δεν επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε ιατρικής πράξης χωρίς την προηγούμενη συναίνεση του ασθενή», ενώ στην παρ. 2 του ιδίου άρθρου ορίζεται λεπτομερώς πως για να είναι έγκυρη η εν λόγω συναίνεση χρειάζεται να συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις
– η ικανότητα για συναίνεση:
– η προηγούμενη ενημέρωση του ασθενούς από τον θεράποντα ιατρό κατ’ άρθρο 11 ΚΙΔ, η οποία πρέπει να είναι ΠΛΗΡΗΣ, σαφής και κατανοητή
– η απουσία ελαττωμάτων κατά τον σχηματισμό της βούλησής του: η ελαττωματικότητα της βούλησης για συναίνεση του ασθενούς λόγω ΠΛΑΝΗΣ, ΑΠΑΤΗΣ, ΑΠΕΙΛΗΣ έχει ως συνέπεια την αυτοδίκαιη ακυρότητα της τυπικά δηλωθείσας συναίνεσης, χωρίς να απαιτείται η δικαστική προσβολή της ή οποιαδήποτε άλλη ενέργεια αμφισβήτησής της εκ μέρους του ασθενούς.
– η απουσία αντίθεσης της συναίνεσης του ασθενούς στα χρηστά ήθη, η οποία θα πρέπει να αναζητηθεί, κυρίως, στον σκοπό και στα κίνητρα που οδηγούν στη διενέργεια της ιατρικής πράξης
– η πλήρης κάλυψη της ιατρικής πράξης από τη δοθείσα συναίνεση, αφού η συναίνεση αφορά συγκεκριμένη κάθε φορά ιατρική πράξη και καλύπτει μόνο αυτήν κατά περιεχόμενο και χρόνο. Αντιθέτως, η «λευκή» συναίνεση, η οποία περιλαμβάνει κάθε απαραίτητη ιατρικά ενέργεια για την αποκατάσταση της υγείας του ασθενούς δεν θεωρείται ισχυρή.
-Η κατά τα ανωτέρω, λοιπόν, ενημέρωση απαιτείται να είναι πλήρης, σαφής και ευχερώς κατανοητή από τον ασθενή, ώστε να του επιτρέπει να σχηματίσει πλήρη εικόνα των ιατρικών, κοινωνικών και οικονομικών παραμέτρων της κατάστασής του και να λαμβάνει αποφάσεις ο ίδιος ή να μετέχει στη λήψη αποφάσεων σχετικά με την παροχή της συναίνεσής του ως προς τη διενέργεια των προτεινόμενων ιατρικών πράξεων που είναι δυνατόν να προδικάσουν τη μετέπειτα ζωή του (άρθρο 47 § 4 εδαφ. γ΄ ν. 2071/1992). Η ενημέρωση του ασθενούς από τον ιατρό αφορά, βέβαια και στα τρία είδη της: Τη γενική ενημέρωση/πληροφόρηση, τη θεραπευτική και, φυσικά, τη νομιμοποιητική. Οποιαδήποτε άρνηση ή παράλειψη ως προς τη συγκεκριμένη υποχρέωση μπορεί κάλλιστα να συνιστά ιατρικό σφάλμα γενεσιουργό της αστικής, της ποινικής αλλά και της πειθαρχικής ευθύνης του ιατρού. Και ο νόμος 3252/2004 σχετικά με τη σύσταση της ΕΝΕ που ανάγει πλέον την παράβαση των καθηκόντων και των υποχρεώσεων του Κώδικα Νοσηλευτικής Δεοντολογίας σε πειθαρχικό παράπτωμα (άρθρο 25) και προβλέπει επιβολή πειθαρχικών ποινών σε περίπτωση διαπίστωσής τους. Κατά συνέπεια, μη συνδρομή στην ενημέρωση του ασθενούς συνιστά νοσηλευτικό σφάλμα γενεσιουργό της πειθαρχικής ευθύνης του νοσηλευτή.
5ον -Τη ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΊΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ, σύμφωνα με την σχετική πρόβλεψη της οποίας «ο ασθενής έχει το δικαίωμα, αφού ενημερωθεί για την κατάσταση της υγείας του, να συμφωνήσει με τη θεραπεία που του προτείνεται ή να διαφωνήσει με αυτήν και να μη δεχθεί θεραπεία». Και σύμφωνα με υπέρτατη αρχή της ιατρικής επιστήμης, «voluntas aegroti suprema lex» . Ο υπέρτατος νόμος «Είναι η βούληση του ασθενούς».
6ο –Τις διατυπώσεις του ‘’Κώδικας της Νυρεμβέργης’’ που εν ολίγοις προστατεύει τους πολίτες από την αυθαιρεσία, τον δογματισμό και τους απάνθρωπους πειραματισμούς της επιστημονικής κοινότητας σε διαγνωστικό, προληπτικό, ερευνητικό ή θεραπευτικό επίπεδο. «Η εθελοντική ενημερωμένη συναίνεση του ανθρώπου είναι απολύτως απαραίτητη» και όσοι δεν τήρησαν αυτή την αρχή κατέληξαν στην κρεμάλα σε κάποιους αλγεινούς χρόνους «The voluntary informed consent of the Human Subject is absoltely essential»
7ο Το άρθρο 16 του Συντάγματος και το άρθρο 28 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (ΟΗΕ, 1989, επικυρώθηκε στη χώρα μας με τον ν. 2101/1992, ΦΕΚ Α’ 192) όπου κατοχυρώνεται το αναφαίρετο και απαράβατο δικαίωμα στην εκπαίδευση και σύμφωνα με το Σύνταγμα (άρθρο 5) και της Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρο 29) όπου κατοχυρώνεται το δικαίωμα στην ανάπτυξη της προσωπικότητας σε συνάρτηση με τον σκοπό της εκπαίδευσης.
Καμία αρχή, κυβέρνηση, οργανισμός δημόσιος ή ιδιωτικός, κρατικός ή παγκόσμιος και κανένας Ε.Υ. δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει το αναφαίρετο δικαίωμα της σωματικής αυτονομίας και ακεραιότητας οποιουδήποτε πολίτη και για οποιοδήποτε λόγο και να χορηγήσει το οποιοδήποτε προϊόν χωρίς την πλήρως ενημερωμένη και απόλυτα εθελοντική συγκατάθεση του παραλήπτη. Στην αντίθετη περίπτωση ο παραλήπτης δεν θεωρείται ΑΝΘΡΩΠΟΣ αλλά αντικείμενο.
Τέλος προτείνω η χώρα μας να αντιγράψει το Εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών της Δανίας, (απλά και μόνο γιατί σίγουρα έχουν πλείστες φορές καλύτερο σύστημα Υγείας) και να μειώσει το ήδη υπερβολικό και λίαν επικίνδυνο Ελληνικό πρόγραμμα.
////
Επιδημίες και σοβαρά προβλήματα που μαστίζουν την Υγεία στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως και που το Νομοσχέδιο δεν τις αγγίζει καθόλου ενδεικτικά ως ακολούθως. (Πραγματικές επιδημίες που πρέπει να τις ελέγξετε διότι πλέον η Ιατρική έχει γίνει η Νέμεση της Υγείας)
-δημιουργία ανθεκτικών μικροβίων (και θανατηφόρες λοιμώξεις) λόγω της υπέρμετρης και αλόγιστης χρήσης των αντιβιοτικών αλλά και των εμβολίων (διαταραχές του ανθρώπινου μικροβιώματος και όχι μόνο) που ευθύνονται για ένα μεγάλο αριθμό νοσηλειών και θανάτων ετησίως αλλά και αντίστοιχα υπέρμετρο κόστος για την οικονομία και την δημόσια υγεία
-επιδημία οπιοειδών (φαρμακευτικής φύσης)
-επιδημία αυτοάνοσων ακόμα και σε παιδιά (διαβήτης 1, κλπ)
-επιδημία χρόνιων νοσημάτων από τη παιδική ηλικία (άσθμα, αλλεργίες, κλπ)
-επιδημία νευρολογικών χρόνιων προβλημάτων (επιληψία, κλπ)
-επιδημία νευροαναπτυξιακών δεξιοτήτων (αυτισμός, κλπ)
-επιδημία ανοσοκατασταλμένων λόγω φαρμακευτικών αγωγών και εσφαλμένης ιατρικής προσέγγισης
-επιδημία νοσοκομειακών λοιμώξεων (HAP, VAP, κλπ)
-επιδημία παχυσαρκίας (και σε σχέση με την υπερβολική χρήση αντιβιοτικών από τη γέννα και από τη γέννηση, επιστημονικά αποδεδειγμένη αφού η χρήση αντιβιοτικών για τη πάχυνση των ζώων προς σφαγή ακολουθείται για δεκαετίες)
-επιδημία αχρείαστων χειρουργείων, εξετάσεων, διαγνώσεων
-επιδημία αλόγιστης χρήσης πλήθους φαρμάκων αδιαμφισβήτητα ατεκμηρίωτης προληπτικής ή και θεραπευτικής φύσης που προωθούνται από τα συνήθη κέντρα ελέγχου μιας διεφθαρμένης βιομηχανίας που έχει καταδικαστεί πλείστες φορές και ενός απαθούς ανίσχυρου και παθητικού συστήματος φαρμακο-επαγρύπνησης, που ευθύνεται έμμεσα για χιλιάδες θανάτους και βλάβες παγκοσμίως αφού αδυνατεί να αναγνωρίσει το 90% με 99% των παρενεργειών και στην Ελλάδα είναι ακόμα στην παλαιολιθική εποχή, «Παρενέργειες φαρμάκων-θάνατοι 106.000-κόστος 12 δις-Lazarou et.al/Suh et.al», «ο αριθμός των ασθενών που υποφέρουν από παρενέργειες συνταγογραφημένων φαρμάκων είναι 2.2 μύρια….Lazarou J, Pomeranz B, Corey P: Incidence of adverse drug reactions in hospitalized patients. JAMA, 1998; 279:1200-1205»
-επιδημία αμέτρητων τοξικών στη διατροφική αλυσίδα (ειδικά στη βιομηχοποιημένη) λόγω της αδιαφορίας των αρμόδιων ρυθμιστικών αρχών και αρχών ελέγχου
-Γενικευμένη επιδημία Ιατρική διαφθοράς σε όλο το εύρος της Ιατρικής, από την έρευνα ως το καταναλωτή εδώ και δεκαετίες και χρόνο με το χρόνο χειροτερεύει, «Ιατρική διαφθορά: συνέπειες για την ποιότητα των προσφερόμενων ιατρικών υπηρεσιών, Επιστήμη και Κοινωνία, Τεύχος 26/2011, Ιωάννης Στ. Παπαδόπουλος, Αν. Καθ. Ιατρικής Παν. Αθ», The full story of The BMJ’s campaign on Tamiflu at http://www.bmj.com/tamiflu, «Rethinking credible evidence synthesis Analysis, BMJ, doi: 10.1136/bmj.d7898», «Deadly Medicines and Organised Crime: How Big Pharma Has Corrupted Healthcare, Book fromGøtzsche, the head of the Nordic Cochrane Centre, entitled»,«The Truth About the Drug Companies:How they deceive us and what to do about it», Marcia Angell,, Dr Marcia Angell, a member of Harvard Medical School’s Department of Social Medicine, a former editor of the New England Journal of Medicine
-επιδημία θανάτων,παρενεργειών και βλαβών (Iatrogenic Death & injury) ως παράπλευρες απώλειες μιας ανεξέλεγκτης πλέον Ιατρικής Βιομηχανίας που ο στόχος της δεν είναι η Υγεία πλέον αλλά το κέρδος, «Ιατρικό λάθος-θάνατοι 98.000-Insitute Of Medicine», «Leape LL: Error in medicine». JAMA, 1994; Dec 21, 272(23): 1851-7.», «Death by Medicine, Gary Null, Ph.D. Carolyn Dean, M.D., N.D. Martin Feldman, M.D. Debora Rasio, M.D.», «Lazarou J, Pomeranz B, Corey P: Incidence of adverse drug reactions in hospitalized patients. JAMA, 1998; 279:1200-1205», «Why Drug Safety Should Not Take a Back Seat to Efficacy The PLoS Medicine Editors* doi:10.1371/journal.pmed.1001097», «Godlee F. Research misconduct is widespread and harms patients. BMJ 2012 Jan 05;344(jan05 1):e14-e14. [doi: 10.1136/bmj.e14]», «250.000 εκτιμώμενοι θάνατοι από ιατρικά λάθη, ήτοι το 10% των συνολικών ετήσιων θανάτων στην Αμερική- το οποίο αγνοείται συστηματικά από το ιατρικό κατεστημένο-Johns Hopkins Medicine org», «Άνω των 400.000 πρώιμων θανάτων στα νοσοκομεία, η εκτίμηση για σοβαρές βλάβες είναι 10 ως 20 φορές περισσότερες από ότι οι θανάσιμες βλάβες-Journal patient safety, John T.James, PhD»
-η γενιά του 21ου αιώνα είναι η πρώτη στην οποία το τέλεια σχεδιασμένο σύστημα προστασίας (ανοσοποιητικό σύστημα) πλέον υπολειτουργεί και δυσλειτουργεί με συνέπεια όλα τα άνωθεν και λόγω των υπέρμετρων ιατροφαρμακευτικών προληπτικών και θεραπευτικών παρεμβάσεων.
Μετά τιμής
Αναμφισβήτητα, η πρόληψη ενός νοσήματος είναι καλύτερη από την θεραπεία του, όταν αυτό εκδηλωθεί. Συνεπώς το Πρόγραμμα «Σπύρος Δοξιάδης» Β5 (i και ii) είναι στη σωστή κατεύθυνση. Όμως στα εξαγγελλόμενα Προγράμματα πρέπει να προστεθεί ονομαστικά και ουσιαστικά και η πρόληψη των κληρονομικών αιμοσφαιρινοπαθειών (θαλασσαιμία – παλαιότερα Μεσογειακή Αναιμία-και δρεπανοκυτταρική αναιμία) που αποτελούν έναν από τους κύριους στόχους για την πρόληψη στην χώρα μας. Οι αναιμίες αυτές είναι κληρονομικές. Με μηχανισμούς που δεν μπορούν να αναφερθούν εδώ, οι γονείς που φέρουν την μισή βλάβη δεν έχουν καμία παθολογική ένδειξη εκτός από μια ήπια ανωμαλία στο αίμα που μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα («ετεροζυγώτες»). Όμως όταν δύο τέτοιοι γονείς προχωρήσουν σε τεκνογονία, τότε 1 στα τέσσερα παιδιά τους έχει πιθανότητα να πάσχει από βαρύτατη αναιμία («ομόζυγη» θαλασσαιμία). Η αναιμία αυτή είναι βαρύτατη, απαιτεί μεταγγίσεις αίματος και πολλά φάρμακα δια βίου (σήμερα το προσδόκιμο επιβίωσης φθάνει τον κανονικό) και φέρνει δυστυχία για τον ασθενή και την οικογένειά του. Επί πλέον, συνεπάγεται τεράστια επιβάρυνση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (περίπου 30,000 Euros κάθε χρόνο για κάθε ασθενή x 50+ χρόνια επιβίωσης), που συνεχώς αυξάνεται αφού οι νέες θεραπείες δεν επιφέρουν ίαση, αλλά απλά παρατείνουν τη ζωή των ασθενών. Σήμερα στη χώρα μας υπάρχουν 4,000 ασθενείς, αλλά, αν δεν ληφθεί κανένα μέτρο πρόληψης, αναμένονται 80-100 νέοι ασθενείς κάθε χρόνο.
Η πρόληψη περιλαμβάνει την πληροφόρηση του κοινού, την αναγνώριση των ετεροζυγωτών–φορέων-δυνητικών γονιών, την γενετική συμβουλή και την προγεννητική διάγνωση (στη 10η εβδομάδα της κύησης). Η χώρα μας υπήρξε πρωτοπόρος στην οργάνωση ενός εθνικού προγράμματος πρόληψης και αποτελεί υπόδειγμα για πολλές άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν μεγάλους αριθμούς ασθενών με αιμοσφαιρινοπάθειες. Το εθνικό πρόγραμμα λειτουργεί σχετικά αθόρυβα εδώ και σαράντα περίπου χρόνια χάρη στην συνεργασία του Υπουργείου Υγείας με μια ομάδα αφοσιωμένων επιστημόνων και έχει επιτύχει σημαντική μείωση, όχι όμως και εξάλειψη, των γεννήσεων θαλασσαιμικών ασθενών. Όμως σήμερα, για διάφορους λόγους αλλά και ως συνέπεια της επιτυχίας, η πληροφόρηση του πληθυσμού και το γενικό ενδιαφέρον για την πρόληψη της θαλασσαιμίας, τόσον από πλευράς Κράτους όσο και από πλευράς Κοινού, έχουν μειωθεί αισθητά με συνέπεια την εμφάνιση νέων περιπτώσεων θαλασσαιμικών ασθενών που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Είναι φανερό, ότι η χαλάρωση αυτή επιβάλλει αναδιάρθρωση του συστήματος με καλύτερη θεσμοθέτηση της λειτουργίας του και προσαρμογή στις νέες τεχνολογικές εξελίξεις που μπορούν να το καταστήσουν περισσότερο αποδοτικό. Για τους λόγους αυτούς πιστεύω ότι η πρόληψη των αιμοσφαιρινοπαθειών πρέπει να παραμείνει ως κύριο Πρόγραμμα στο Νομοσχέδιο για την ανάπτυξη των Υπηρεσιών Υγείας στην Ελλάδα. Επισημαίνω, ότι ο Σπύρος Δοξιάδης ήταν από τους αρχικούς υποστηρικτές του Προγράμματος.
Σχεδόν κάθε οικογένεια σήμερα έχει και έναν βαριά ασθενή στις τάξεις της (καρκίνος, διαβήτης κτλπ) Το μέλλον προμηνύεται δυσοίωνο αφού όλα τα μοντέλα πρόβλεψης δείχνουν ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων. Είναι πλέον ολοφάνερο ότι κάτι δεν κάνουμε καλά. Η άσκηση, οι καταχρήσεις, το επιβαρυμένο περιβάλλον είναι παράγοντες που πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν.
Αυτό που αλλάζει ραγδαία είναι η επιδείνωση της ποιότητας της τροφής που τρώμε και η αύξηση της ηλεκτρομαγνητικής ρύπανσης. Με στοχευμένες δράσεις και σοβαρότητα μπορεί η πολιτεία να ενημερώσει και να ελέγξει όπου χρειάζεται.
Επίσης η καθολικότητα του εμβολιασμού δεν συνάδει με την εξατομικευμένη προσέγγιση που θα έπρεπε να υπάρχει, αφού οι ανάγκες του καθενός διαφέρουν.
Η διατύπωση ως προς το ΕΠΠΕΝ είναι ανεπαρκής. Όποια απόφαση για το ΕΠΕΝΝ θα πρέπει να συνάδει με τις αρχές που διέπουν αυτά τα προγράμματα (κατευθυντήριες οδηγίες WHO, Ευρωπαϊκής ένωσης ) και να αξιοποιούν τις διαδικασίες προσθήκης νέων νοσημάτων , λειτουργίας ,αξιολόγησης, ελέγχου, που ήδη εφαρμόζονται σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες ( π.χ. https://www.gov.uk/government/publications/population-screening-our-approach-to-screening-standards/our-approach-to-nhs-population-screening-standards). Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να είναι σαφές πως το ΕΠΠΕΝ είναι ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ,που όπως προβλέπεται από τις κατευθυντήριες οδηγίες , δεν σταματά στην ανάλυση της αποξηραμένης σταγόνας αίματος αλλά καλύπτει την επιβεβαίωση της διάγνωσης , την ιατρική παρακολούθηση και την θεραπευτική αντιμετώπιση.
Επιπλέον δεδομένου ότι στην χώρα μας πλέον του ΕΠΠΠΕΝ που υλοποιείται από το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, ήδη από την ίδρυσή του από τον Σπύρο Δοξιάδη, προσφέρονται και από ιδιώτες υπηρεσίες προσυμπτωματικού ελέγχου νεογνών, είναι απαραίτητο και αυτές οι υπηρεσίες να ακολουθούν τους ίδιους κανόνες και να ενταχθούν στο γενικότερο πλαίσιο λειτουργίας κι ελέγχου αυτού του σημαντικού προγράμματος Δημόσιας Υγείας. Χρειάζεται λοιπόν η εκπόνηση ενός επιμέρους εξειδικευμένου σχεδίου δράσης που θα αφορά τον προσυμπτωματικό έλεγχο νεογνών .Για την εκπόνησή του και συνεχή αξιολόγησή του προτείνουμε την δημιουργία Εθνικής Επιτροπής Προσυμπτωματικού ελέγχου νεογνών με την συμμετοχή εμπειρογνωμόνων (Ελλήνων και αλλοδαπών), επιστημονικών εταιρειών και συλλόγων ασθενών.
Πρόγραμμα Προαγωγής της Υγιεινής Διατροφής και της Σωματικής Άσκησης
Ως προς τις παραγράφους αγ, αδ βρίσκω τα μέτρα πολύ χρήσιμα και θα πρόσθετα την παρότρυνση σε προμηθευτές/ αγοραστές την διακίνηση προϊόντων στα κυλικεία, προερχόμενων από βιολογικές καλλιέργειες ή εν δυνάμει ολοκληρωμένης καλλιέργειας με μειωμένη χρήση αγροχημικών. Η συγκέντρωση βιταμινών και ιχνοστοιχείων σε βιολογικά προϊόντα υπερέχει έναντι αυτής των προϊόντων συμβατικής καλλιέργειας.
https://www.liebertpub.com/doi/abs/10.1089/107555301750164244
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24968103
https://nutritionfacts.org/2017/04/13/organic-versus-conventional-which-has-more-nutrients/
Βέβαια αυτό να έγκειται στην επιλογή του παιδιού/γονιού λόγω αυξημένου κόστους αυτών των προϊόντων. Επίσης τρόφιμα με ελάχιστα, ει δυνατόν μηδενικά επιβλαβη συντηρητικά, θα ήταν ευχαρίστως πιο αποδεκτά σε αυτή τη κατηγορία καταναλωτών.
Φυσική άσκηση
Καλές οι προτάσεις που αναφέρονται αλλά θα σταθώ στην υποπαράγραφο «βα». Είναι άμεση ανάγκη να βελτιωθούν οι χώροι φυσικής αγωγής ως προς την έκταση και την υγιεινή τους, τόσο στις σχολικές μονάδες όσο και σε αυτές που εντάσσονται απ’ευθείας στους δήμους. Θέρμανση, στεγανότητα, αερισμός και καθαρίοτητα αποτελούν αναγκαιότητα πρότερης σημασίας. Και το αναφέρω διότι βλέπουμε μερικούς χώρους ακατάλληλους που όμως χρησιμοποιούνται προς φυσική άσκηση.
Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών
Θα έβαζα κι εγώ έναν αστερίσκο και θα αποδεχόμουν με επιφύλαξη την πρόληψη σε περιπτώσεις πανδημίας και γενικά όταν συντρέχει επικείμενος κίνδυνος με τη μέθοδο των εμβολιασμών. Επιπροσθέτως θα πρέπει να προστατευθεί το θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα του κάθε πολίτη να προβεί σε συνιστώμενους εμβολιασμούς καθ’ολες τις υπόλοιπες περιόδους κατόπιν συνενέσεως του και μόνο. Αυτή η δυνατότητα θα πρέπει να διατηρηθεί αναλλοίωτη για διάφορους λόγους όπως αντενδείξεις, προσωπικά/θρησκευτικά δικαιώματα κ.α.
Εξ’αλλου γενικά, αυτή η ελευθερία αναφέρεται και σε καταστατικό του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας
https://www.ohchr.org/Documents/Publications/Factsheet31.pdf
Σε περιπτώσεις αναγκαστικότητας διενέργειας κάποιων εμβολιασμών σε κάποιες ομάδες να παρέχεται ενδεχομένως και η απαραίτητη γραπτή διαβεβαίωση ασφάλειας του για να αποφεύγονται τυχόν παρερμηνείες στην όλη διαδικασία
Η Πρόληψη, την οποία επιχειρεί το Πρόγραμμα «Σπύρος Δοξιάδης¨είναι θεμιτή, ωστόσο, για να υπάρχει ένα βασικό μέτρο υγείας στην κοινωνία δεν αρκούν οι καλές προθέσεις.
Ειδικά το σημείο
iii) Το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών (ΕΠΕΜΒ) δεν μπορεί να θεωρείται μέτρο πρόληψης και διαφύλαξης της υγείας, όταν παγκοσμίως είναι γνωστά τόσο τα βλαβερά συστατικά των εμβολίων, όσο και το γεγονός πως περισσότερο υπονομεύουν παρά διφυλάσσουν την υγεία, δημόσια ή ατομική.
Ο ίδιος ο ΠΟΥ μιλά σχετικά. https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=s2IujhTdCLE&feature=emb_logo
Παράλληλα οι Κατασκευάστριες Εταιρίες των Εμβολιών βρίσκονται στο απυρόβλητο, αφού η νομοθεσία δεν επιτρέπει ήδη *ειδικά στις ΗΠΑ* την άσκηση αγωγής από άτομα που έχουν υποστεί βλάβες ή και θάνατο εξαιτίας αυτών των σκευασμάτων ενάντια σε αυτές.
Υπ΄αυτό το πρίσμα κάλλιστον είναι ο εμβολιασμός να παραμείνει στην ελεύθερη βούληση του ατόμου και των γονέων (αν πρόκειται για παιδιά), δεδομένου πως την ευθύνη για την υγεία τους έχουν τα ίδια τα άτομα. Σαφώς οφείλει να γίνεται προηγουμένως ορθή ενημέρωση με τα υπέρ και κατά του εμβολιασμού.
Μέτρο οφείλει να είναι η υγεία και η διατήρηση της μέσο και μακροπρόθεσμα
Οι ενώσεις υδραργύρου, αλουμινίου και τα τοξικά συστατικά τους, όπως και τα νανο/στοιχεία που πλέον εμπεριέχουν υπονομεύουν και δεν προάγουν την υγεία.
Το παράδειγμα της Ιαπωνίας στο θέμα του εμβολιασμού είναι αυτό που οφείλουμε να ακολουθήσουμε και στη χώρα μας.
Επίσης στο σημείο
i) Το Εθνικό Πρόγραμμα Προσυμπτωματικού Ελέγχου (ΕΠΠΕ), το οποίο απευθύνεται στον γενικό πληθυσμό για την πρώιμη ανίχνευση νοσημάτων υψηλού επιπολασμού και το σημείο που αφορά τον προληπτικό έλεγχο για τον καρκίνο του μαστού οι γνώμες διίστανται… Πολλοί γιατροί και ερευνητές μιλούν για πρόκληση καρκίνου από τον ίδιο τον έλεγχο…
Θα ήθελα επίσης να σημειώσω πως για τη διατήρηση ή και βελτίωση της υγείας των κατοίκων μιας χώρας και ειδικά των αστικών κέντρων βασική αρχή είναι η μείωση των τεχνητών ακτινοβολιών και των αθερμικών κυρίως επιπτώσεων των μικροκυματικών ακτινοβολιών της μικροκυματικής ακτινοβολίας. Τα ‘ορια ασφαλείας, τα οποία και ιδιαίτερα παλιά είναι και δεν λαμβάνουν υπόψη τους τη μόνιμη σχεδόν έκθεση σε πολλαπλές πηγές ακτινοβολίας καθημερινά, θα πρέπει να αναθεωρηθούν, μειωθούν και να γίνουν αυστηρότερα.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να μην επιτραπεί η εισαγωγή της 5G η οποία καταστρατηγεί με κάθε τρόπο την υγεία όλων.
https://static1.squarespace.com/static/5b8dbc1b7c9327d89d9428a4/t/5dbf73fd5dce6b050becca00/1572828160656/%CE%94%CE%99%CE%95%CE%98%CE%9D%CE%97%CE%A3_%CE%95%CE%9A%CE%9A%CE%9B%CE%97%CE%A3%CE%97_%CE%9D%CE%B1_%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9_%CE%B7_5G_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%93%CE%B7_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%BF_%CE%94%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1.pdf
Στα πλαίσια της υποχρέωσης της Πολιτείας και μάλιστα πρωτογενούς πρόληψης θα πρέπει να είναι το σημείο της μείωσης ηλεκτρομαγνητικής μόλυνσης και όχι τα εμβόλια.
Η φροντίδα της ορθής διατροφής, με αγνά και όχι επεξεργασμένα τρόφημα, και η κίνηση μέσα σε πόλεις που έχουν καθαρή ατμόσφαιρα παρέχουν το κάλλιστο πλαίσιο για την υγεία. Κι αυτό επίσης σε πρωτογενές επίπεδο.
Οι προγνωστικές εξετάσεις, τα φάρμακα και όλες οι άλλες επεμβάσεις θα έπρεπε να ανήκουν στο τριτογενές επίπεδο… ΑΝ κρίνεται πως θα έπρεπε να υπάρχουν.
Θα μπορούσε και σε αυτό το άρθρο να γίνει μνεία της παρουσίας των Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας, διότι ως υβριδικοί φορείς δεν ανήκουν στους ΟΤΑ. Είναι βέβαια τα « Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας» (άρθρο 61 του ν.3459/2006), κατά νόμο εποπτευόμενα νπιδ του Υπουργείου Υγείας, αλλά καλό είναι να αναφέρονται ονομαστικά προς άρση παρεξηγήσεων που συχνά γίνονται εξ’ αιτίας αυτής της υβριδικότητας.
Για μία ακόμα φορά, ενώ προβλέπετε την διαδικασία υποχεωτικόυ εμβολιασμού (σε έκτακτη ενάγκη που ΔΕΝ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ποια είναι αυτή και από μία ομάδα παρά τω υπουργώ …) δεν φροντίζετε να υπάρξει αποτελεσματικός τρόπος ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ και καταγραφής της ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ των υπαρχόντων ΕΜΒΟΛΙΩΝ και του τρόπου που χρησιμοποιούνται.
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΩΡΗΘΕΙ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΟΥ ΕΠΙΠΟΛΑΙΗ ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΥΓΕΙΑΣ όπου:
Υψηλά ιστάμενοι αξιωματούχοι του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας εκφράζουν μπροστά στην κάμερα, στις ομιλίες τους, την ανησυχία τους σχετικά με τα:
1. Ελλιπές σύστημα αξιολόγησης και παρακολούθησης της ασφάλειας των εμβολίων (ειδικά σε κάποιες χώρες είναι σχεδόν ανύπαρκτο)
2. Έλλεψη μελετών σχετικά με πιθανές διασταυρούμενες αλληλεπιδράσεις των ανοσοενισχυτικών και συντηρητικών ουσιών που περιέχουν τα εμβόλια.
Αυτά ειπώθηκαν στις 2/12/2019 στο Παγκόσμιο Συνέδριο Ασφαλείας των Εμβολίων που διοργανώθηκε από τον ΠΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=s2IujhTdCLE&fbclid=IwAR2lzSulIxupg5Y5P_iyh3Dk_9qG8_8FSxPYdrYEiTGooIkA2n9XDGqQsZM
ΑΙΔΩΣ, ΓΙΑΤΙ ΛΟΓΟΚΡΙΝΑΤΕ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΗ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΕΚΦΡΑΖΩ ΟΤΙ: «ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ Ο ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ». ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΤΗΡΙΞΑ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΠΟΥ ΠΑΛΙ ΑΝΑΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΔΕΙΞΕΤΕ ΤΟΝ ΑΝΑΛΟΓΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΤΕ:
ΣYNTAΓMA THΣ EΛΛAΔAΣ
Άρθρo 2
1. O σεβασμός και η πρoστασία της αξίας τoυ ανθρώπoυ απoτελoύν την πρωταρχική υπoχρέωση της Πoλιτείας.
Άρθρo 5
1. Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την πρoσωπικότητά τoυ και να συμμετέχει στην κoινωνική, oικoνoμική και πoλιτική ζωή της Xώρας, εφόσoν δεν πρoσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει τo Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
2. Όλoι όσoι βρίσκoνται στην Eλληνική Eπικρά- τεια απoλαμβάνoυν την απόλυτη πρoστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τoυς, χωρίς διά- κριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτι- κών ή πoλιτικών πεπoιθήσεων. Eξαιρέσεις επιτρέπoνται στις περιπτώσεις πoυ πρoβλέπει τo διεθνές δίκαιo.
Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός με πρόσχημα την προστασία της δημόσιας υγείας με ουσίες που δεν γνωρίζει μάλιστα επακριβώς ο εμβολιαζόμενος αποτελεί φασιστική χιτλεροσταλινικήε μορφής καταπάτηση της Δημοκρατίας και Ελευθερίας και αντίκειται στο Σύνταγμα της Ελλάδας που προστατεύει την αξία και ελευθερία του ανθρωπίνου προσώπου των Ελλήνων Πολιτών όπως βλέπουμε στο Άρθρο 2. παράγραφος 1. «O σεβασμός και η πρoστασία της αξίας τoυ ανθρώπoυ απoτελoύν την πρωταρχική υπoχρέωση της Πoλιτείας» και στο Άρθρο 5. παράγραφος: 1. «Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την πρoσωπικότητά τoυ και να συμμετέχει στην κoινωνική, oικoνoμική και πoλιτική ζωή της Xώρας, εφόσoν δεν πρoσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει τo Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη». Και παράγραφος 2. «Όλoι όσoι βρίσκoνται στην Eλληνική Επικράτεια απoλαμβάνoυν την απόλυτη πρoστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τoυς, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πoλιτικών πεπoιθήσεων. Eξαιρέσεις επιτρέπoνται στις περιπτώσεις πoυ πρoβλέπει τo διεθνές δίκαιo». ΠΗΓΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/8c3e9046-78fb-48f4-bd82-bbba28ca1ef5/SYNTAGMA1_1.pdf .
Γιατί δεν εντάσετε ενα μεγάλο κομμάτι που αφορά την Πρόληψη των εξαρτήσεων;
Γιατί θα πρέπει τα Κέντρα Πρόληψης να ανήκουν στους Δήμους;
Θα πρέπει να συντονίζονται ενιαία, να έχουν επιστημονική επίβλεψη και εποπτεία απο φορείς απεξαρτησης και να μην είναι τόσο εξαρτημενα από τους δήμους, παρά μονο ως φυσικός χώρος.
Υπάρχουν τόσο αξιόλογες προσπάθειες που θα μπορούσαν να ενταχθούν στους ήδη υπάρχοντες επίσημους φορείςαπεξάρτησης για μία ολιστική και σφαιρική αντιμετώπιση του φαινομένου των εξαρτήσεων από ουσίες.
Έχει απόλυτο δίκιο η κα Νομίδου. Θα πρέπει να συμπεριλάβετε σε όλους τους βαθμούς πρόληψης και την ψυχική υγεία. Εμείς που έχουμε ανθρώπους ψυχικά πάσχοντες δεν θέλουμε τα νοσοκομεία πάντα. Αν είχαμε σημεία αναφοράς στην κοινότητα θα ήμασταν πιο καλά. Δεν μπορεί να αναγκαζόμαστε να φτάσνουμε στην υποτροπή του ανθρώπου μας και άρα να καταλήγουμε στο νοσοκομείο, ενώ θα μπορούσε να προλάβουμε πράγματα και καταστάσεις στην κοινότητα.
Φυσικά αν κοιτούσαμε λίγο παραπάνω τα προβλήματα ψυχικής υγείας στα παιδιά, θα προλαβαίναμε πολλά πολλά πράγματα που αργότερα εξελίσσονται σε χειρότερες καταστάσεις και ανεξέλεγκτες με ανάγκη πλεον πολυφαρμακεία,πιο δυνατά φάρμακα και υποτροπές έντονες.
Κοιτάξτε λίγο τη ψυχική υγεία των παιδιών γιατί αυτά είναι το μέλλον της κοινωνίας μας.
Στο Εθνικό Πρόγραμμα «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ» θα πρέπει να προστεθεί:
Α) Σε επίπεδο πρωτογενούς πρόληψης:
i) Καταγραφή (σωματομετρήσεις- ΔΜΣ)όλων των παιδιών σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας. Η Καταγραφή είναι πολύ απλή με τη χρήση μιας ζυγαριάς και ενός αναστημόμετρου καθώς επίσης και ο δείκτης WHR (περίμετρος μέσης/λεκάνης). Η καταγραφή μπορεί να γίνει από τους γυμναστές των σχολείων σε συνεργασία με τους Διατολόγους και τους επισκέπτες Υγείας των Κέντρων Υγείας ανά νομό και περιφέρεια.
Β) Σε επίπεδο δευτερογενούς πρόληψης
ι) Τα στοιχεία αυτά θα αξιοποιηθούν από το Υπουργείο Υγείας και όπου υπάρχει Διαιτολόγος (επιτακτική ανάγκη η ίδρυση Διαιτολογικών κέντρων στην ΠΦΥ) θα γίνεται παρέμβαση και παρακολούθηση των παιδιών. Αυτό το πρόγραμμά λειτουργεί πιλοτικά στο Κ.Υ Ηρακλείου τόσο με διαιτολογική παρέμβαση και παρακολούθηση των παιδιών και των οικογενειών τους όσο και με ομιλίες για τη διατροφή σε σχολεία, γονείς, συλλόγους και φορείς. Χρειάζεται συνδυασμός για να υπάρχουν μετρήσιμοι δείκτες και όχι μόνο ομιλίες οι οποίες δεν είναι μετρήσιμες.
Ναταλία Τσουμάνη
Νοσηλεύτρια- Διαιτολόγος Διατροφολόγος Κ.Υ Ηρακλείου
Οι παρεμβάσεις πρωτογενούς πρόληψης λαμβάνουν ήδη χώρα εδώ και 4 συναπτά έτη από πολλά Κέντρα Υγείας (και πρώην ΠΕΔΥ) ανά την Ελλάδα. Δεν αρκεί μόνο η καταγραφή ενός αριθμού μαθητών ή γονιών ή η ομιλία σε ένα σύλλογο όπως μας ζητάει το Υπουργείο. Μας έστειλε πίσω τα στατιστικά ανά νομό και ανά ΥΠΕ..και;; ένα νούμερο..δεν υπάρχει ανατροφοδότηση και μετρήσιμοι δείκτες σχεδόν σε όλα τα προγράμματα που έχει το Υπουργείο Υγείας. Ο σχεδιασμός είναι λάθος από την αρχή..σαν συντονίστρια των προγραμμάτων Προαγωγής και αγωγής Υγείας του Κ.Υ Ηρακλείου Κρήτης έχουμε κάνει επανειλημμένα σχόλια για τις παρουσιάσεις που μας στέλνει το Υπουργείο Υγείας οι οποίες δεν ταυτίζονται με την πραγματικότητα!!! Επίσης..είναι Φεβρουάριος και μόλις πριν τα Χριστούγεννα εγκρίθηκαν από το Υπουργείο Υγείας οι παρουσιάσεις εκ νέου για να μπούμε στα σχολεία. Ακόμα περιμένουμε έγκριση για παρουσιάσεις που τρέχουμε περιφεριακά..πότε θα έρθουν;; τα σχολεία σε λίγο θα κλείσουν..αυτό γίνεται κάθε χρόνο..Τις ίδιες παρουσιάσεις να πρέπει κάθε χρόνο το υπουργείο χωρίς να έχει αλλάξει ΤΙΠΟΤΑ να τις ξαναεγκρίνει…και να τις ξαναεγκρίνει…έχουμε ζητήσει και γραπτά οι εγκρίσεις να γίνονται έστω ανά δύο έτη..ώστε το Σεπτέμβριο να μπαίνουμε δυναμικά στα σχολεία..να φανταστείτε οτι στην Κρήτη με το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ευρώπη σε θανατηφόρα ατυχήματα που τα περισσότερα οφείλονται στην χρήση αλκοόλ και την παράλληλη οδήγηση και ακόμα δεν έχει έρθει η έγκριση για το πρόγραμμα που αφορά το αλκοόλ..
Τσουμάνη Ναταλία Συντονίστρια προγραμμάτων προαγωγής και αγωγής Υγείας Κ.Υ Ηρακλείου Κρήτης
Σε ότι αφορά τους επιτόπιους ελέγχους στο αλκοόλ για να διαπιστωθεί αν διατίθεται σε ανηλίκους είναι σωστό μέτρο, αλλά δεν αρκεί από μόνο του στα πλαίσια μιας συνολικής στρατηγικής για το αλκοόλ.
Η μεθανόλη είναι μία τοξική αλκοόλη με ανώτατο επιτρεπτό όριο στα ποτά 0.75% vol. Στα λαθραία ποτά όπου δεν έχουν παραχθεί με συστήματα διασφάλισης ποιότητας και στα νοθευμένα η μεθανόλη έχει συγκέντρωση 20-400 φορές το όριο που προβλέπει ο ΕΚ 110/2008.
Δηλητηρίαση από μεθανόλη αντιμετωπίζεται με χορήγηση φομεπιζόλης, ενέσιμο φάρμακο που βάσει δημοσιεύματος της εφημερίδας το Ποντίκι είναι ζήτημα η Ελλάδα να διαθέτει 4 δόσεις τον χρόνο. Είναι το ίδιο αντίδοτο για δηλητηρίαση από αντιψυκτικό. Απλά επισημαίνω την έλλειψη αντιδότου έγκαιρα.
Το ΙΟΒΕ από μελέτη του 2011 προτείνει επιτόπιο έλεγχο στα ποτά για να πάρει το κράτος τους φόρους, όμως τότε η επιστήμη δεν είχε να προτείνει κάτι. Μετά την τύφλωση και την νεφρική ανεπάρκεια της τουρίστριας στη χώρα μας ο ΑΝΤ1 έκανε ρεπορτάζ βάσει του οποίου 8.300.000 φιάλες είναι μη νόμιμες, κατά συνέπεια μη κανονικές σε μεθανόλη. Κοστολόγησε την απώλεια φόρων σε 300.000.000,00 € ετησίως. Βάσει εκθέσεων πεπραγμένων του 2017 το ΣΔΟΕ κατέσχεσε 11.211 φιάλες και το Χημείο του Κράτους ήλεγξε 1.662. Μαθηματικά δεν λύνεται το πρόβλημα χωρίς το τεστ στην κυκλοφορία. Τον Σεπτέμβριο του 2019 το κράτος με το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας GR1009603 που φέρει τίτλο «γρήγορο τεστ ανίχνευσης μεθανόλης και αιθυλενογλυκόλης σε ποτό» έχει πιστοποιήσει μία σωτήρια τεχνολογία που μας επιτρέπει επιτόπου και στιγμιαία να γνωρίζουμε τι πίνουμε και κατά συνέπεια και να προστατευθεί η υγεία του καταναλωτή και να εισπράξει το κράτος τους διαφυγόντες φόρους και τα πρόστιμα. Το τεστ βάσει της Διεθνούς Έκθεσης Έρευνας του Οργανισμού Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας είναι μοναδικό παγκοσμίως και έχει όριο ανίχνευσης μεθανόλης 0.30% και πάνω.
Πρέπει να δοθεί λύση από το κράτος. Ο μόνος τρόπος να εφαρμοστεί ο νόμος είναι το τεστ. Και τότε η χώρα θα απαλλαγεί από την νοθεία, τα λαθραία, τις δηλητηριάσεις και την υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος. Πρέπει να βρεθεί τρόπος να γίνει η επένδυση από τον ιδιωτικό τομέα, ειδικά τώρα που υπάρχει το κίνητρο του συμψηφισμού του clawback με επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη και να δοθεί το τεστ στην αγορά.
Το Υπουργείο Υγείας να αναλάβει πρωτοβουλία για να δοθεί αυτή η σωτήριος τεχνολογία στον άνθρωπο. Πρέπει να γίνει εθνική πολιτική.
Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΩΖΕΙ ΚΑΙ Η ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.
ΝΑ ΜΗΝ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ.
ΝΑ ΠΑΡΕΙ Η ΧΩΡΑ ΤΑ 300.000.000,00 € ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.
Εδώ παρατίθεται ενδεικτικό δημοσίευμα: https://www.kathimerini.gr/1012312/article/epikairothta/ellada/ellhniko-test-kata-twn-potwn-mpompa-menei-ana3iopoihto
Να γινει υποχρεωτικη η διαθεση αντιβιοτικων φαρμακων απο τα φαρμακεια ΜΟΝΟ με συνταγη ιατρου, με αυστηρες ποινες επι παραβασης.
Θα συμβαλλει στη μειωση των ανθεκτικων μικροβιων και λοιμωξεων.
ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΠΡΟΛΗΨΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
Σχετικά με την μείωση χρήσης αντιβιοτικών που είναι ένα από τα πιο σοβαρά θέματα με πολλές προεκτάσεις, γιατί δεν προτείνεται η διάθεση να γίνεται μόνο και εφόσον υπάρχει συνταγογράφηση ιατρού και όχι η ελεύθερη διάθεση των αντιβιώσεων από τα φαρμακεία?
Θεωρώ ότι δεν υπάρχει πιο σημαντική παρέμβαση για την δημόσια υγεία, από τον περιορισμό χρήσης αντιβιώσεων, όχι μόνο για το κόστος, αλλά για τις πολλαπλές επιπλοκές σε όλα τα επίπεδα από την υπερκατανάλωση της χρήσης του.
Κίνητρα σε μαθητές σχολείων για την συμμετοχή σε αθλήματα, σχολικά πρωταθλήματα και συλλόγους, μέσω της θέσπισης συγκεκριμένων ποσοστών (πχ.5%-10% αναλόγως επιτυχίας) για την αύξηση μορίων για πανεπιστήμια. Ή κίνητρο ως εφαρμογή για υποτροφία, όπως γίνεται για τους αθλητές των αμερικανικών κολλεγίων.
ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗ ΠΡΟΛΗΨΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑΣ
Προτείνεται η συνταγογράφηση της άσκησης (όπως στο ΗΒ) βάζοντας τις κατάλληλες προυποθέσεις και συνθήκες, και σε περίπτωση που δεν ακολουθείται, να μην γίνεται αποζημίωση του ασθενούς από την ασφαλιστική του. Καινότομο, δύσκολο στην εφαρμογή (απαιτεί απαραίτητα ηλεκτρονικό φάκελο υγείας ασθενούς), αλλά μπορεί να ξεκινήσει πιλοτικά.
ΤΡΙΤΟΓΕΝΗ ΠΡΟΛΗΨΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
Ενίσχυση των θεσμών των ΚοιΣΠΕ, που αποτελεί τον ουσιαστικό εκφραστή της ψυχοκοινωνικής ενσωμάτωσης και επανένταξης ατόμων με ψυχικά προβλήματα, και εφαρμογή συγκεκριμένης πολιτικής από όλα τα Νοσοκομεία της χώρας, με μνημόνιο συνεργασίας κεντρικά, και όχι κατά περίπτωση και βούληση του καθενός διοικητή ή πολιτικού κόμματος εξουσίας.
1) Με τις στατιστικές να λένε ότι το 75% των ψυχικών ασθενειών ξεκινούν πριν το παιδί κλείσει τα 18, ότι το 50% των προβλημάτων ψυχικής υγείας των ενηλίκων έχουν τις ρίζες τους πριν την ηλικία των 15, ότι 10% των παιδιών ηλικίας 5-16 ετών έχουν διαγνωσθεί με κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας, ότι το 75% των παιδιών με κάποια ψυχική ασθένεια δεν λαμβάνει την απαραίτητη αγωγή, ότι η αυτοκτονία αποτελεί το μεγαλύτερο δολοφόνο νέων ανθρώπων και ότι ο φόβος του στίγματος και η ντροπή ακόμα εμποδίζει πολλούς γονείς και νέους να αναζητήσουν βοήθεια.
Με το δεδομένο ότι τα παιδιά του σήμερα θα είναι οι ενήλικες του αύριο, και ότι η χώρα αντιμετωπίζει μεταξύ άλλων προκλήσεων και την επιδείνωση της ψυχικής υγείας του πληθυσμού, λόγω των επιδεινούμενων κοινωνικωοικονομικών συνθηκών και την έλλειψη συστηματικών προγραμμάτων αγωγής και πρόληψης (όπως αναφέρεται επί της αρχής στην Αιτιολογική Έκθεση), αποτελεί σοβαρή παράλειψη η μη συμπερίληψη Εθνικού Προγράμματος για την Πρωτογενή και Δευτερογενή Πρόληψη στον τομέα της ψυχικής υγείας και η εστίαση του νομοσχεδίου μόνο στην τριτογενή πρόληψη με το Πρόγραμμα ΕΠΨΕΑΑΨΠ για την εργασιακή ένταξη ατόμων με σοβαρά ψυχοκοινωνικά προβλήματα.
2) Η συνέχιση του νοσοκομειοκεντρικού συστήματος που δίνει έμφαση στη θεραπεία της νόσου και όχι στην πρόληψη αυτής (πρόβλημα που επεσήμανε και ο ΠΟΥ, όπως αναφέρεται και στην Αιτιολογική Έκθεση), Η ΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗ στο νομοσχέδιο δράσεων ενίσχυσης υπηρεσιών ψυχικής υγείας στην κοινότητα περιλαμβανομένου και για την αντιμετώπιση στην κρίση, το συνεχές στην ολιστική φροντίδα, την κατ’οίκο περίθαλψη και την υποστηριζόμενη διαβίωση στην κοινότητα– Η ΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗ δράσεων για τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ατόμων με ψυχικές διαταραχές στους χώρους νοσοκομειακής και εξωνοσοκομειακής περίθαλψης και αποκατάστασης, περιλαμβανομένης και της κατάρτισης επαγγελματιών υγείας, χρηστών υπηρεσιών ψυχικής υγείας και των οικογενειών τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα των ατόμων με ψυχικές διαταραχές – Η ΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗ σχεδίου δράσης για την υποστήριξη και ενδυνάμωση των συλλογικών οργάνων που στηρίζουν τους χρήστες υπηρεσιών ψυχικής υγείας και τις οικογένειές τους, δεν επιτρέπει στο σχέδιο νόμου να λουστεί από το από το φως των σύγχρονων διεθνών τάσεων στον τομέα της δημόσιας υγείας https://www.who.int/mental_health/publications/action_plan/en/ – https://www.who.int/publications-detail/who-qualityrights-guidance-and-training-tools, τα οποία το νομοσχέδιο διατείνεται ότι ακολουθεί.
3) Οι σύγχρονες διεθνείς τάσεις επιτάσσουν την ουσιαστική συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερομένων στην ανάπτυξη νομοσχεδίων που τους αφορούν και όχι την προσχηματική συμμετοχή (tokenism) όπως είναι η παρούσα διαβούλευση.
Οι σύγχρονες διεθνείς τάσεις δεν είναι απλές βιβλιογραφικές αναφορές. Είναι δεσμεύσεις νομικές (Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες) και πολιτικές (Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τους Στόχους της Βιώσιμης Ανάπτυξης, 2015-2030).
Η ψυχική υγεία είναι δημόσια υγεία. Μπορεί το νομοσχέδιο να τιτλοφορείται «Πρόληψη, Προστασία και Προαγωγή της Υγείας – Ανάπτυξη των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας», όμως ούτε πρόληψη, ούτε προστασία, ούτε προαγωγή της ψυχικής υγείας αλλά ούτε και ανάπτυξη υπηρεσιών δημόσιας ψυχικής υγείας περιλαμβάνει. Για μια ακόμη φορά η ψυχική υγεία είναι ο φτωχός συγγενής της υγείας και της παραχωρούνται ψίχουλα.