Μεταφορτώστε εδώ το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030.
Αρχική Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030.
Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030.
- 108 ΣχόλιαΕθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030.
Πλοήγηση στη Διαβούλευση
Αναρτήθηκε
2 Φεβρουαρίου 2023, 23:30
Ανοικτή σε Σχόλια έως
23 Φεβρουαρίου 2023, 15:00
Σχετικό Υλικό
ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΕΛΙΚΟ- ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ 2021-2030Εργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σεΣτατιστικά
108 Σχόλια 108 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 14135 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19,, την ενίσχυση της προστασίας της δημόσιας υγείας και των υπηρεσιών υγείας, ...
- ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ – ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
- Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την παρακολούθηση και αξιολόγηση της φαρμακευτικής δαπάνης
- Αναμόρφωση του θεσμού του Προσωπικού Ιατρού – Σύσταση Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Υγείας
- Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης
- Δράσεις δημόσιας υγείας - Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας
- Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ)
- Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030
- Σύσταση ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Ογκολογικό Κέντρο Παίδων “Μαριάννα Β.Βαρδινογιάννη–ΕΛΠΙΔΑ”», ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊου COVID-19 και την προστασία της δημοσίας υγείας...
- Εκσυγχρονισμός του δικαίου για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Νομιζω πως ηρθε η ατιγμη να συμπεριλαβετε στο πλαισιο της ψυχολογικης υποστηριξης που προωθειται και τους αποξενωμενους γονεις αλλα και παιδια που στερουνται τον εναν γονεα κατα κυριο λογο τον πατερα..Οι πατεραδες που δεν βλεπουν τα παιδια τους πεφτουν σε καταθλιψη,αυτοκτονουν χανουν τη γη κατω απο τα ποδια τους.Σε ολα τα κρατη με τα οποια θελουμε να λεμε πως εχουμε κοινη φιλοσοφια υπαρχει ψυχολογικη υποστηριξη γονεων καιτων 2 φυλων..Και οχι μονο της μαμας.
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Eνα φαινόμενο που σχετίζεται με την ψυχική υγεία είναι η γονεική αποξένωση. Η βίαιη απομάκρυνση μεταξύ ενός γονέα και του παιδιού του, οπως επιβάλλεται απο τα δικαστήρια μέσω της αποκλειστικής επιμέλειας, εχει ως αποτέλεσμα την πλήρη αποξένωση-σταδιακά- μεταξύ των δύό. Ως πλήρως αποξενωμένος από δύο κορίτσια 16 και 18 ετών, βιώνω τον πόνο ενός πατέρα που κυριολεκτικά θρηνεί δύο εν ζωή παιδιά.
Ο αντίκτυπος της αποξένωσης είναι τέτοιος που παλεύω να βρω νόημα υπαρξης. Οταν έχεις να αντιμετωπίσεις την εχθρότητα ενός παιδιού συντρίβεσαι. Βλέπεις ενα παιδί που το έχουν στρέψει εναντίον σου και δεν ξέρεις πως να το βοηθήσεις.
Το αποξενωμένο παιδί έχει μάθει να φοβάται, να μισεί τον άνθρωπο στον οποίο θα έπρεπε να έχει εμπιστοσύνη.
Το αποξενωμένο παιδί έχει την θλίψη χαραγμένο στα μάτια του και την ψυχή του. Γιατί να επιτρέπουμε αυτό το έγκλημα. Ειμαστε χιλιάδες αποξενωμένοι γονείς, ανήμποροι να βοηθήσουμε τα παιδιά μας.
Κάνω εκκληση στον αρμόδιο υπουργό να βοηθήσει στην εξάλειψη της αποξένωσης.
Harman, J. J., Kruk, E., Hines D.A. (2018) Parental alienating behaviors: An
unacknowledged form of family violence. Psychological Bulletin 144 (12): 1275-1299
Μια επισκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας σχετικά με τη γονική αποξένωση
Lohse, J. (2020) “Parental alienation”
Πρόσφατη έρευνα σχετική με τη γονική αποξένωση στη Δανία
James, J. (2020) “The UK parental alienation study”
Πρόσφατη έρευνα σχετική με τη γονική αποξένωση στo Ηνωμένο Βασίλειο
Bantekas, I. (2016) Discrimination against fathers in greek child custody proceedings:
failing the child’s best interests. The International Journal of Children’s Rights 24:
330-357
Ίσως η μοναδική συστηματική ανάλυση της απόδοσης της επιμέλειας τέκνων από τα
ελληνικά δικαστήρια από την οπτική των δύο φύλων
Το φαινόμενο της γονικής αποξένωσης λαμβάνει διαστάσεις τραγικές. να δημιουργηθούν δομές, κέντρα στίρηξης για τα αποξενωμένα παιδιά, για τους αποξενομένους γονείς. η γονική αποξένωση ειναι παιδική κακοποιηση
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση!!
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση.
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Η γονεϊκή αποξένωση ειναι μάστιγα, κατέστρεψε και καταστρέφη παιδιά της τελευταίες δεκαετίες, καιρός να λυθεί. Ισότητα στούς Γονοίς, κανένας αποκλεισμός
Επιτελους καντε κατι για την γονεϊκή αποξένωση
Η Γονική Αποξένωση που βιώνουν αθώες παιδικές ψυχές απο τον γονέα που έχει την επιμέλεια είναι παιδική κακοποίηση. Θα πρέπει να δημιουργηθούν δομές και επιστημονικές ομάδες σε επαγρύπνηση που θα επισκέπτονται σχολεία και θα βοηθούν τα παιδιά. Είναι μέιζον θέμα της χώρας μας και πρέπει να αντιμετωπιστεί πριν είναι αργά .Επίσης απαιτείται η Λειτουργία Τηλεφωνικής Γραμμής που θα απευθύνεται αποκλειστικά στα παιδιά και τους εφήβους που χρειάζονται βοήθεια.
Απο την στιγμη που η κηβερνιση ειναι ανηκανη να επιβαλη την νομολογια της ευροπαικης ενοσης και την εφαρμογη της ,γιατι καποιοι βγαζουν δισεκατομοιρια απο αυτο.. (δικιγορικος συλογος) ας κανει κανει για την γονικη αποξενοση που εχι φερει τους μπαμπαδες σε αθτοκτονιες εως και μεταναστευση…αφου δεν υπαρχει δικαιωσινη με το σημερινο οικογενειακο δικαιο…ας σωσει εστω τα μελοντικα παιδια οσα προλαβενουν…. γιατι τα παιδια των χωρισμενων μεχρι σημερα…. ειναι ιδη αργα…
Η πρώτη έννοια σε τέτοια θέματα είναι τα παιδιά της κάθε κοινωνίας.
Τα παιδιά μας θα μας δείξουν τον δρόμο. Έτσι επιβάλλεται ισχυρή ποινή σε καθέναν που επιτρέπει να μεγαλώσει οποιοδήποτε παιδί ορφανό, παρότι οι δύο γονείς του είναι εν ζωή.
Βαρύτατη ποινή σε όσους γονείς ή συγγενείς στέκονται εμπόδιο στην οποιαδήποτε επικοινωνία κάθε παιδιού με έναν από τους γονείς του !
Ονομάζομαι Χαράλαμπος Κατόγλου. Είμαι Υπεύθυνος της Μ.Ο.ΘΕ. του ΟΚΑΝΑ Κατερίνης.
Ως κλινικός ψυχίατρος στην τοπική κοινωνία της Πιερίας από την υπηρεσιακή μου ιδιότητα διαπιστώνω τα κενά και ελλείψεις δομών και υπηρεσιών στον τομέα των εξαρτήσεων και αναφέρομαι σχετικά για τις ελλείψεις αυτές.
Δεν υπάρχουν Δομές – Υπηρεσίες ικανές να αντιμετωπίσουν τα βιο-ψυχο-κοινωνικά προβλήματα των εξαρτημένων τόσο από νόμιμες ψυχοδραστικές ουσίες όπως Αλκοόλ, Βενζοδιαζεπίνες όσο και από παράνομες αντίστοιχα όπως κάνναβη, αμφεταμίνες, κοκαΐνη και άλλες.
Δεν υπάρχουν Δομές – Υπηρεσίες ικανές να αντιμετωπίσουν τις Εξαρτήσεις από Τυχερά Παιχνίδια, Διαδίκτυο και άλλες Εξαρτησιογόνες συμπεριφορές.
Η ΜΟΘΕ ΟΚΑΝΑ Κατερίνης μπορεί να αντιμετωπίσει μόνα τα άτομα εξαρτημένα από ηρωίνη – οπιούχα και την συνοσηρότητα.
Στην Ελλαδα ήδη έχουν καταγραφει αυτοκτονιες παιδιών και ενηλίκων λογω της αποξενωσης γενικότερα αλλά και ειδικοτερα της γονεικης αποξενωσης. Το τελευταιο ειδικα εχει την μορφη «πανδημιας» όπου κάθε χρόνο τα παιδια ζουν ολο και περισσοτερο ειτε επειδη ο ενας γονέας το επιδιωκει είτε όχι αλλά το «ζει» .Οι ανθρωπο αυτοι και ιδιαίτερα τα παιδια θα πρεπει να βρίσκουν δομές ετοιμες να τους υποδεχτουν και να τους στηρίζουν ειτε λεγεται αποξενομένο παιδι είτε γονέας. Ιδιαιτερο ενδιαφέρον και πολύ σημαντικο είναι ότι παρόλο που υπάρχουν δομές για πολλες περιπτωσεις , ολες όμως δεν υποστηριζουν τον αντρα, σε καμια δομή μεχρι σημερα δεν μπορει να απευθυνθει ενας αντρας που εχει υποστει βια ειτε λεκτικη ειτε ψυχικη ειτε σωματικη. Γνωριζουμε ότι υπαρχει βια και η βια δεν εχει φυλο. Η γονεικη αποξένωση ειτε για το παδι ειτε για τον ενηλικα είναι ψυχολογικη βια. Ιδιαιτερα την γονεικη αποξένωση, αυτην την ψυχολογικη βια, την δεχονται περισσότερο οι αντρες πατεραδες που μεχρι και σημερα ακομα παρόλο τις αλλαγες που εγιναν το 80% των περιπτωσεων διαζυγιου με παιδια η επιμελεια δινεται στην μητερα με αποτελεσμα ένα ποσοστο των παιδιων σε περιπτωση διαζυγιου να δεχονται αυτην την ψυχολογικη βια που λεγεται γονεικη αποξένωση και πόσο δε ο πατερας οπου δεν μπορει να βρει στηριξη πουθενα καθως δεν υφισταται οποια δομη υποστηριξης για αντρες ή ακομα καλύτερα πατερες.. Πέραν των υπολοιπων δομων που πρέπει να δημιουργηθουν για την ψυχικη υγεια είναι και μια δομη για όλα τα φυλα και όλα τα παιδια που εχουν υποστει την κακοποίήση που ονομαζεται γονεικη αποξένωση ..
Εχει πάρει μεγάλες διαστάσεις το φαινόμενο της γονικής αποξένωσης με την ανοχή της πολιτείας . Η ψυχική κακοποίηση και βία που υφίστανται τα παιδιά χωρισμένων γονιών από τον γονέα που έχει την επιμέλεια (προκειμένου να του στερήσουν τον εταίρο γονέα), είναι υπεύθυνη για ψυχικές ασθένειες ή μεγάλα ψυχολογικά προβλήματα των παιδιών. Πρέπει να δημιουργηθούν δομές και επιστημονικές ομάδες σε επαγρύπνηση που θα επισκέπτονται σχολεία και θα βοηθούν τα παιδιά . Είναι μέιζον θέμα της χώρας μας και πρέπει να αντιμετωπιστεί πριν είναι αργά .Επίσης απαιτείται η Λειτουργία Τηλεφωνικής Γραμμής που θα απευθύνεται αποκλειστικά στα παιδιά και τους εφήβους που χρειάζονται βοήθεια.
Yποβάλλω τα σχόλια εκ μέρους της Ειδικής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Oselotos.org Οσελότος Ειδική Μονάδα Ψυχικής Υγείας
Α.Μ.Κ.Ε ΕΛΕΘΕ ΓΕΜΗ 160233901000
Λασκαράτου 5,Πατήσια ΑΘΗΝΑ 11141
τηλ 210 5714433
info@oselotos.org
Επιστημονικά Υπεύθυνος Κωνσταντίνος Μπόλιας, Παιδοψυχίατρος
Αναπληρώτρια Επιστημονικά Υπεύθυνην Φανή Πασσία, Κοινωνιολόγος
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η ψυχική υγεία είναι ένα κρίσιμο συστατικό της συνολικής ευημερίας, ιδιαίτερα στην περίπτωση των ανήλικων παραβατών. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, HΠΑ, περίπου το 50% των νέων στο σύστημα δικαιοσύνης ανηλίκων έχουν τουλάχιστον μία διαγνώσιμη πάθηση ψυχικής υγείας και πολλοί από αυτούς δεν λαμβάνουν κατάλληλη θεραπεία. Δεδομένου του υψηλού επιπολασμού των ανησυχιών για την ψυχική υγεία μεταξύ των ανήλικων παραβατών, είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν προγράμματα που μπορούν να παρέχουν υποστήριξη και πόρους σε αυτούς τους νέους. Ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι μια κινητή μονάδα ψυχικής υγείας, η οποία μπορεί να προσφέρει μια σειρά από υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε ανήλικους παραβάτες που διαφορετικά δεν θα έχουν πρόσβαση σε αυτές.
Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας για Ανήλικους Παραβάτες:
Μια κινητή μονάδα ψυχικής υγείας για ανήλικους παραβάτες είναι μια υπηρεσία που μπορεί να ταξιδέψει σε διαφορετικές τοποθεσίες για να παρέχει υποστήριξη ψυχικής υγείας και πόρους σε νέους που εμπλέκονται στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης. Αυτές οι κινητές μονάδες μπορούν να προσφέρουν μια σειρά από υπηρεσίες, όπως συμβουλευτική, θεραπεία, διαχείριση φαρμάκων και διαχείριση περιπτώσεων, μεταξύ άλλων. Με την παροχή αυτών των υπηρεσιών, μια κινητή μονάδα ψυχικής υγείας μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των αναγκών ψυχικής υγείας των ανήλικων παραβατών και στη μείωση της πιθανότητας υποτροπής.
Επιτυχημένα προγράμματα:
Αρκετοί οργανισμοί έχουν εφαρμόσει επιτυχημένες κινητές μονάδες ψυχικής υγείας για ανήλικους παραβάτες. Ένα παράδειγμα είναι η Mobile Crisis Response Team στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Αυτή η ομάδα παρέχει μια σειρά από υπηρεσίες ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της παρέμβασης σε κρίσεις, της διαχείρισης φαρμάκων και της διαχείρισης περιπτώσεων. Από την ίδρυσή της το 2012, η Κινητή Ομάδα Αντιμετώπισης Κρίσεων μείωσε τον αριθμό των ανήλικων παραβατών που στέλνονται σε χώρους κράτησης κατά 25%.
Ένα άλλο επιτυχημένο πρόγραμμα είναι η Ομάδα Παρέμβασης Ψυχικής Υγείας (MHIT) στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια. Αυτό το πρόγραμμα παρέχει υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε νέους που βρίσκονται υπό κράτηση, καθώς και σε όσους βρίσκονται υπό δοκιμασία. Το MHIT προσφέρει μια σειρά από υπηρεσίες, όπως συμβουλευτική, διαχείριση περιπτώσεων και διαχείριση φαρμάκων. Από την έναρξή του το 2000, το πρόγραμμα MHIT μείωσε τον αριθμό των νέων που στέλνονται σε εγκαταστάσεις κράτησης κατά 77%.
Συμπέρασμα:
Μια κινητή μονάδα ψυχικής υγείας για ανήλικους παραβάτες είναι μία ουσιαστική πηγή που μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των αναγκών ψυχικής υγείας των νέων που εμπλέκονται στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης. Παρέχοντας συμβουλευτική, θεραπεία και άλλες υπηρεσίες ψυχικής υγείας, αυτές οι κινητές μονάδες μπορούν να μειώσουν την πιθανότητα υποτροπής και να βοηθήσουν τους νέους να ζήσουν πιο υγιείς, πιο ικανοποιητικές ζωές. Οργανισμοί όπως η Mobile Crisis Response Team στο Πόρτλαντ του Όρεγκον και η Ομάδα Παρέμβασης Ψυχικής Υγείας στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια, έχουν εφαρμόσει με επιτυχία κινητές μονάδες ψυχικής υγείας για ανήλικους παραβάτες, αποδεικνύοντας την αποτελεσματικότητα αυτών των προγραμμάτων στη μείωση των ποσοστών φυλάκισης νέων και τη βελτίωση της ψυχικής αποτελέσματα υγείας.
Βιβλιογραφικές αναφορές:
Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας. (2021). Ψυχική Υγεία Ανηλίκων Δικαιοσύνης. Ανακτήθηκε από https://www.nimh.nih.gov/health/topics/juvenile-justice-mental-health/index.shtml
Κομητεία Multnomah. (2021). Κινητή ομάδα αντιμετώπισης κρίσεων. Ανακτήθηκε από https://multco.us/multnomah-county/programs-services/mobile-crisis-response-team
Γραφείο Δημοσίου Υπασπιστή του Σαν Φρανσίσκο. (2021). Ομάδα Παρέμβασης Ψυχικής Υγείας (MHIT). Ανακτήθηκε από https://sfgov.org/defender/mental-health-intervention-team-mhit
Με εκτίμηση,
Μαγαληνή Αγραφιώτη, Ψυχολόγος/Οικογενειακή Θεραπεύτρια ΜΑ,AAMFT Clinical Designation Fellow
Τηλ 6943755680
Η αυτοκτονικότητα είναι η μοναδική θανατηφόρος κλινική ψυχιατρική οντότητα. Περισσότεροι από 500 άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια στη χώρα, σύμφωνα με τα επίσημα δεδομένα, αφήνοντας πίσω τουλάχιστον 5000 πενθούντες ετησίως. Στην πραγματικότητα οι αυτοκτονίες είναι πολύ περισσότερες αυτών που καταγράφονται ενώ δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία για τις μη θανατηφόρες απόπειρες, οι οποίες εκτιμάται ότι είναι 15 – 20 φορές περισσότερες των καταγεγραμμένων αυτοκτονιών.
Η Ελλάδα παραμένει μία από τις ελάχιστες χώρες σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, που δεν έχει λάβει καμία θεσμική πρωτοβουλία για την προστασία των ευάλωτων συνάνθρωπων μας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, συστήνει από ετών την ενεργοποίηση Εθνικών Σχεδίων Δράσης για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, στις χώρες όπου απουσιάζει μία ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική. Επιπρόσθετα, η χώρα έχει δεσμευτεί ήδη από το 2013, στο πλαίσιο του Σχεδίου Δράσης για την Ψυχική Υγεία της 66ης Γενικής Συνέλευσης του ΠΟΥ, του οποίου αναπόσπαστο μέρος αποτελεί η πρόληψη των αυτοκτονιών σε ποσοστό 10% μέχρι το 2020. Προκαλεί, λοιπόν, εντύπωση, παρά την αναφορά σε συνδρομή του ΠΟΥ στο παρόν Εθνικό Σχέδιο Δράσης, η παντελής έλλειψη πρόβλεψης δράσεων και Μονάδων στα πεδία της πρόληψης της αυτοκτονίας και των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών. Άλλωστε, μία στρατηγική για την πρόληψη της αυτοκτονίας είναι αυτονόητα, αναπόσπαστο τμήμα μίας συνεκτικής και ολοκληρωμένης πολιτικής για την ψυχική υγεία στη χώρα.
Η ανάληψη μίας τέτοιας σημαντικής πρωτοβουλίας όχι μόνο θα προωθήσει την ευθυγράμμιση των πολιτικών δημόσιας υγείας της χώρας με αυτές των ευρωπαϊκών κρατών (το 77% των ευρωπαϊκών κρατών αναγνωρίζει την αυτοκτονία ως ένα μείζον ζήτημα δημόσιας υγείας, σύμφωνα και με τις σχετικές κατευθύνσεις του ΠΟΥ ήδη από το 1990), αλλά θα αποτελέσει και τον πυρήνα της απαιτούμενης αναβάθμισης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
Σε συνέχεια των ανωτέρω, το επιστημονικό προσωπικό του Κέντρου για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας & της 24ωρης Γραμμής Παρέμβασης για την Αυτοκτονία – 1018, δεδομένης και της θέσης εθνικού αντιπροσώπου της χώρας στη Διεθνή Ένωση για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, έχει αναπτύξει ένα διευρυμένο και δυναμικό πλαίσιο ανάπτυξης ενός εθνικού σχεδίου δράσης για την πρόληψη της αυτοκτονίας μέσω συντονισμένων, διεπιστημονικών παρεμβάσεων, χαμηλού κόστους, σε διάφορα επίπεδα της κοινωνικής σφαίρας καθώς και στους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης.
Από την Τεχνική Ομάδα Εργασίας Αττικής για την Ψυχική Υγεία και την Ψυχοκοινωνική Υποστήριξη αιτούντων άσυλο και προσφύγων (ιδρύθηκε από την UNHCR και συμμετέχουν εκπρόσωποι φορέων που παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες στη συγκεκριμένη ομάδα πληθυσμού) ακολουθούν σχόλια, προτάσεις και ερωτήσεις στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030.
Σχόλια
Άξονας 2:
Επισημαίνεται ότι συχνά οι πρόσφυγες αντιμετωπίζουν την άρνηση παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας ή ψυχιατρικής εκτίμησης στα ΤΕΠ των νοσοκομείων των νησιών.
Στο κοινοτικό δίκτυο υπηρεσιών ψυχικής υγείας, δεν διευκρινίζεται ποιες θα είναι οι δομές φιλοξενίας για τους αιτούντες άσυλο/πρόσφυγες και γεννιέται το ερώτημα αν οι πρόσφυγες θα έχουν πρόσβαση σε προστατευόμενα διαμερίσματα (τόσο οι ανήλικοι όσο και οι ενήλικοι πρόσφυγες με ψυχικές διαταραχές).
Σε πολλά σημεία αναφέρεται η τομεοποίηση παρόλα αυτά δεν είναι σαφές αν για τον προσφυγικό πληθυσμό οι δομές θα ειναι τομεοποιημένες με βάση τις ανάγκες του πληθυσμού (τόπο διαμονής).
Όσον αφορά την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού δεν αναφέρεται οι ενίσχυση με διερμηνείς, οι οποίοι υποστηρίζουν την πρόσβαση του μεταναστευτικού/προσφυγικού πληθυσμού στη νοσοκομειακή φροντίδα .
Άξονας 7:
Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ο αριθμός των ακούσιων νοσηλειών οι οποίες πραγματοποιούνται σε ασθενείς που διαμένουν σε δομές φιλοξενίας προσφύγων. Η ακούσια νοσηλεία χρησιμοποιείται ως κατασταλτικό μέτρο για καταστάσεις ψυχικής υγείας που θα μπορούσαν να τύχουν διαφορετικής διαχείρισης, μέσω δράσεων πρόληψης, παρουσίας εξειδικευμένου προσωπικού στις δομές φιλοξενίας προσφύγων και τακτικής παρακολούθησης των ασθενών σε εξωτερική βάση με σκοπό την πρόληψη των υποτροπών. Η γεωγραφική τοποθέτηση των δομών φιλοξενίας σε περιοχές όπου είναι δύσκολη η πρόσβαση σε ΠΦΨΥ δυσχεραίνει την τακτική παρακολούθηση των ψυχιατρικών ασθενών και οδηγεί μεταξύ άλλων σε συνεχείς υποτροπές.
Προτάσεις
Άξονας 1:
Επισημαίνεται η αδυναμία στέγασης και υποστήριξης σε διαμερίσματα αυτόνομης διαβίωσης των προσφύγων-ισσών που αντιμετωπίζουν θέματα ψυχικής υγείας και χρήζουν επισταμένης εποπτείας. Δημιουργία κατάλληλων δομών φιλοξενίας και υποστήριξης υπάρχουσων δομών με εξειδικευμένο προσωπικό για μετανοσοκομειακή φροντίδα και πιο μακροπρόθεσμη αυτόνομη διαβίωση ατόμων με ψυχικές νόσους που ανήκουν στον προσφυγικό πληθυσμό.
Άξονας 2:
Είναι σημαντική η διασφάλιση προσωπικού εξειδικευμένου στην διερμηνεία και την πολιτισμική διαμεσολάβηση σε θέματα ψυχικής υγείας στα δημόσια νοσοκομεία και τις δομές ψυχικής υγείας καθώς και η παροχή εκπαίδευσης στους επαγγελματίες ψυχικής υγείας για ζητήματα που αφορούν τη διαπολιτισμική επάρκεια και τη συνεργασία με διερμηνείς/πολιτισμικούς διαμεσολαβητές ρομά/μεταναστευτικών προσφυγικών κοινοτήτων.
Προτείνεται η δημιουργία κρατικής διαπιστευμένης λίστας εκπαιδευμένων σε θέματα ψυχικής υγείας διερμηνέων/ πολιτισμικών διαμεσολαβητών.
Για την υποστήριξη των υπαρχουσών και μελλοντικών νοσοκομειακών και εξωνοσοκομειακών δομών ΨΥ είναι βοηθητικό να υπάρχει η δυνατότητα θεσμικής εποπτείας των φορέων με σκοπό την ενίσχυση της θεραπευτικής τους λειτουργίας και την αποφυγή της απορρύθμισης των ομάδων.
Άξονας 3:
Προτείνεται η δημιουργία μεταβατικών δομών για την φιλοξενία ανηλίκων αιτούντων άσυλο και προσφύγων που έχουν νοσηλευτεί για ψυχικές διαταραχές .
Προτείνεται η εφαρμογή προγραμμάτων ημιαυτόνομης (ασφαλούς) διαβίωσης για εφήβους αιτούντες άσυλο, η εφαρμογή των θεσμοθετημένων εναλλακτικών μέτρων όπως η αναδοχή για ασυνόδευτα παιδιά και εφήβους με προσφυγικό προφίλ, κατόπιν διαμόρφωσης ατομικού σχεδίου οικογενειακής αποκατάστασης με βάση το βέλτιστο συμφέρον τους, η διασφάλιση της τακτικής παρακολούθησης κατά την μετεφηβική περίοδο μέχρι το 21ο έτος (όπως στα ορφανά ανήλικα ελληνικής καταγωγής) .
Άξονας 7:
Όσον αφορά τους ψυχιατρικούς ασθενείς με προσφυγικό προφίλ, προτείνεται η δημιουργία πρωτοκόλλου για την ψυχιατρική εκτίμηση και την αποφυγή προστατευτικής κράτησης ψυχικά πασχόντων που χρήζουν επείγουσας παρέμβασης και φροντίδας.
Ερωτήσεις
Άξονας 3:
Το mhGap έχει δημιουργηθεί για χαμηλές ή μεσαίου εισοδήματος χώρες όπου υπηρεσίες ψυχικής υγείας δεν είναι διαθέσιμης. Πώς θα χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα και για ποιο σκοπό?
Τα εργαλεία ψυχολογικής και μαθησιακής αξιολόγησης που χρησιμοποιούνται στα ΚΕΔΑΣΥ είναι προσαρμοσμένα στον ελληνόφωνο πληθυσμό. Παρόλα αυτά, στα ΚΕΔΑΣΥ παραπέμπονται επίσης παιδιά από μη ελληνόφωνες οικογένειες. Πώς διασφαλίζεται η ορθή αξιολόγηση και οι ορθές συστάσεις της ομάδας του ΚΕΔΑΣΥ για τα συγκεκριμένα παιδιά;
Σελίδα 58
Η κατάργηση των εναπομεινάντων Τμημάτων (χρονίων) στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία θα πρέπει να συνοδεύεται, όπως προβλέπεται στο σχέδιο δράσης) από ΜΨΑ κατάλληλες και προσαρμοσμένες στις ιδιαίτερες ανάγκες των ατόμων με ιδιαίτερα σοβαρές ψυχικές διαταραχές. Εδώ θέλουμε να υπογραμμίσουμε, ως προς την πρόβλεψη μίας νέας μονάδας ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης καλούμενης Ενδονοσοκομειακό Οικοτροφείο για να γίνει η προετοιμασία της μετάβασής τους σε οικοτροφεία στην κοινότητα και την αντίστοιχη στελέχωση των τμημάτων: α) χρειάζεται ιδιαίτερη εκπαίδευση των επαγγελματιών για να ανταποκριθούν και εποπτεία, β) να ληφθούν υπόψη βέλτιστες πρακτικές από άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως και ο αριθμός της αναλογίας προσωπικού ασθενών, γ) τα οικοτροφεία να είναι μικρότερου αριθμού φιλοξενουμένων.
Επίσης, για την κατάργηση της ιδρυματικής περίθαλψης θα πρέπει να καταγραφούν λεπτομερώς οι ασθενείς που νοσηλεύονται μακροχρόνια σε ιδιωτικές κλινικές και να προβλεφθεί η διαδικασία αποασυλοποίησης και για αυτούς: ανάπτυξη οικοτροφείων αλλά και άλλες εναλλακτικές λύσεις που ενδεχομένως για κάποιους είναι εφικτές, παραδείγματος χάρη επιστροφή στην ίδια την οικογένεια με ταυτόχρονη οικονομική, υλική, θεραπευτική στήριξη των φροντιστών.
Σελίδα 69
Για την περαιτέρω ανάπτυξη και ολοκλήρωση του κοινοτικού δικτύου Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας προτείνουμε εκπαίδευση των γιατρών της ΠΦΥ (https://www.who.int/teams/mental-health-and-substance-use/treatment-care/mental-health-gap-action-programme). Σχετικά με την προαγωγή ψυχικής υγείας, την πρόληψη, τον έγκαιρο εντοπισμό ευάλωτων ομάδων και την έγκαιρη παρέμβαση θα είναι βοηθητικό α) να εφαρμόζεται σε κάθε τομέα συγκεκριμένο πλάνο δικτύωσης υπηρεσιών και β) συγκεκριμένο πλάνο ευαισθητοποίησης των λειτουργών – κλειδιά (με πρώτη ομάδα τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς) με την συμμετοχή όλων των υπηρεσιών. Η συμπληρωματική λειτουργία των υπηρεσιών στην υλοποίηση προγραμμάτων πρόληψης και προαγωγής ΨΥ καθώς και η συστηματική και με τη χρήση καινοτόμων εργαλείων αγωγή κοινότητας θα συμβάλει στις δράσεις πρόληψης και προαγωγής ψυχικής υγείας. Η εμπειρία της ΕΚΨ Π. Σακελλαρόπουλος στην ευαισθητοποίηση της κοινότητας και στην εκπαίδευση επαγγελματιών με ρόλο – κλειδί στην προαγωγή της ψυχικής υγείας, την πρόληψη και την έγκαιρη παρέμβαση είναι πολύ μεγάλη και συστηματική.
Δείτε ενδεικτικά: https://ekpse.gr/programmata/scholeia/
https://ekpse.gr/poioi-eimaste/etisies-anafores-drasis/
Σελίδα 82
Σχετικά με την ολοκλήρωση του δικτύου Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας για Παιδιά και Εφήβους, οι υπηρεσίες αυτές θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν δράσεις προαγωγής ψυχικής υγείας και αντίστοιχης επιμόρφωσης σε σχολεία (συμπεριλαμβανομένων των μαθητών, των γονέων και των εκπαιδευτικών).
Προτείνεται να περιλαμβάνεται η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και η ψυχοεκπαίδευση της οικογένειας για την έγκαιρη παρέμβαση σε παιδιά και εφήβους που αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην ψυχική τους υγεία και την καλύτερη ενσωμάτωση στο σχολικό περιβάλλον. Η επιμόρφωση καλό είναι να περιλαμβάνει και το θέμα των δικαιωμάτων του παιδιού.
Επίσης, οι ΥΨΥΠΕ, σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα πρέπει να προσφέρουν επιμόρφωση και σε δικαστές και εισαγγελείς (εκτός βέβαια από τους εκπαιδευτικούς) για τον έγκαιρο εντοπισμό και τη σωστή προσέγγιση παιδιών θυμάτων βίας, αλλά και την σωστή αντιμετώπιση των (προ)παραβατικών παιδιών και εφήβων. Η εμπειρία της ΕΚΨ Π. Σακελλαρόπουλος στην εκπαίδευση λειτουργών της δικαιοσύνης είναι σημαντική.
Δείτε ενδεικτικά:
Το έργο Φιλική προς τα παιδιά δικαιοσύνη στα δικαστήρια της Ελλάδας και της Κύπρου στο οποίο συμμετέχει ως εταίρος.
https://ekpse.gr/programmata/justice/childfront/
Το έργο Πλατφόρμα Δράσης για τα Δικαιώματα στην Ψυχική Υγεία
https://ekpse.gr/programmata/eea-grants-eimaste-oloi-polites/platforma-drasis-gia-ta-dikaiomata-stin-psychiki-ygeia/
Σελίδα 100
Σχετικά με την μεταρρύθμιση δικαστικών ψυχιατρικών υπηρεσιών, από ιδρυματικές σε κοινοτικές υπηρεσίες και ανάπτυξη Ψυχιατρικών Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, προτείνουμε την δημιουργία μικρότερων μονάδων (πχ αυτή των 20 ατόμων είναι πολύ μεγάλη), τόσο για την αποφυγή της ασυλοποίησης όσο και για την δυνατότητα εφαρμογής εξειδικευμένου και εξατομικευμένου πλάνου αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης.
Σχετικά με την εκπαίδευση του προσωπικού κυρίως στις τεχνικές αποκλιμάκωσης θέλουμε να δώσουμε μεγάλη έμφαση στην χρήση έγκυρων πρωτοκόλλων και στην επάρκεια του προσωπικού ώστε να εξαντλούνται τα περιθώρια πριν προβούν στη χρήση προστατευτικού κλινοστατισμού.
Σελίδα 110
Προτείνουμε στρατηγικές συμπράξεις των ΚοιΣΠΕ με την τοπική οικονομία και συνεργασίες με την τοπική αυτοδιοίκηση για την κάλυψη αντίστοιχων υπηρεσιών ή προμήθειας αγαθών (με όλους τους κανόνες).
Εκπαίδευση σε νέες τεχνολογίες και καινοτομίες ώστε να γίνουν ανταγωνιστικοί. Επίσης, κατά την διάρκεια της εργασίας των ΛΥΨΥ στους ΚοιΣΠΕ θα πρέπει να υπάρχει εξατομικευμένο πλάνο για τα επόμενα βήματα ένταξης στην αγορά εργασίας.
Στους ΚοιΣΠΕ προτείνουμε να εφαρμοστεί το peer support (υποστήριξη ομοτίμων), με εκπαιδευμένους ΛΥΨΥ, οι οποίοι έχουν προχωρήσει στην διαδικασία της δικής τους ανάκαμψης και θα έχουν εκπαιδευτεί στην υποστήριξη άλλων ΛΥΨΥ.
Η εμπειρία της ΕΚΨ Π. Σακελλαρόπουλος στην υποστήριξη ομοτίμων είναι σημαντική.
Δείτε ενδεικτικά:
Το έργο Accommodating a Travelling Life: A Journey Back Home Supporting Peers.
https://ekpse.gr/programmata/erasmus-se-exelixi/atl/
Το έργο «EUROPEAN PROFILE FOR PEER SUPPORT WORKERS»
https://ekpse.gr/wp-content/uploads/2021/06/Flyer-in-Greek.pdf
Σελίδα 120-124
Η τομεοποίηση θα πρέπει να συνοδευτεί από την ανάπτυξη των αναγκαίων υπηρεσιών για τη συνέχεια στη φροντίδα του ασθενή και της οικογένειάς του.
Ο ασθενής και η οικογένειά του θα πρέπει να έχουν μια συγκεκριμένη υπηρεσία αναφοράς η οποία (ενδεχομένως με έναν case manager, είναι μια πρόταση που μπορεί να ληφθεί υπόψη) να κάνει την αναγκαία διασύνδεση με τις υπηρεσίες του τομέα που χρειάζεται σε κάθε φάση ο ασθενής.
Στην Τροποποίηση του Νόμου 4461/2017 (Α΄ 38) θα πρέπει να ληφθεί επισταμένως μέριμνα για την ξεκάθαρη και ευέλικτη διαδικασία και αποφυγή της γραφειοκρατικοποίησης.
Επίσης κάθε Επιτροπή θα πρέπει να έχει τους αναγκαίους πόρους υποστήριξης για να λειτουργήσει και λίγα μέλη για να είναι ευέλικτη.
Στο ολοκληρωμένο φάσμα υπηρεσιών του τομέα θα πρέπει να προβλέπονται ρητά οι υπηρεσίες κατ΄ οίκον και σε απομακρυσμένες περιοχές και στον αστικό ιστό.
Σελίδα 129-132
Σχετικά με την ανάθεση στις ΜΨΥ των ΝΠΙΔ της μεταφοράς του φερόμενου ως ψυχικά ασθενή για ακούσια εξέταση, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι χρειάζονται διευκρινήσεις και διευθετήσεις για να λειτουργήσει.
Χρειάζεται ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο που θα εφαρμοστεί μέσα στο όριο της τομεοποιημένης περιοχής (αλλά δεν έχουν όλοι οι τομείς τις ανάλογες υπηρεσίες), ποιος θα είναι ο ρόλος των ΜΨΥ, του συντονιστικού του ΕΚΑΒ, της αστυνομίας όταν χρειάζεται να παρέμβει και βέβαια πώς θα εξασφαλιστεί το σωστά εκπαιδευμένο προσωπικό για να το υλοποιήσει, όπως και οι επαρκείς ανθρώπινοι πόροι, διευθετήσεις στον χώρο, όπως και πόροι για τον μηχανισμό ελέγχου.
Σελίδα 132
Σχετικά με την μείωση του αριθμού ακούσιων νοσηλειών, θεωρούμε σημαντική την ανάπτυξη των αναγκαίων ΚΨΥ και την δημιουργία κινητών μονάδων αστικού τύπου για follow up και παρέμβαση στην κρίση ενταγμένων στα ΚΨΥ.
Επίσης, πρωτόκολλα που εξασφαλίζουν την συνέχεια στη φροντίδα και το αναγκαίο follow-up.
Στις δράσεις που αφορούν την ψυχοεκπαίδευση οικογενειών και την υποστήριξη και εκπαίδευση των φροντιστών θα μπορούσε να υπάρξει μέριμνα, εκτός των άλλων που ορθά αναφέρονται, ανάπτυξης κάποιων κοινοτικών μονάδων βραχείας φιλοξενίας στις περιπτώσεις που είναι απολύτως αναγκαία η αποφόρτιση του οικογενειακού περιβάλλοντος για ένα μικρό διάστημα, ώστε να μην υπάρξει νοσηλεία απαραίτητα.
Σελίδα 160-161
Σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων των ψυχικά ασθενών και καταπολέμηση του κοινωνικού στίγματος, με ταυτόχρονη ενδυνάμωση της φωνής των ψυχικά ασθενών και των οικογενειών τους, προτείνουμε την ανάπτυξη περισσοτέρων από 2 γραφεία Συνηγορίας, με στόχο την υποστήριξη του δικαιώματος σεβασμού στη προσωπικότητα, στην ισότητα, στην ενημέρωση, στη προστασία των προσωπικών δεδομένων, στη κοινωνικοποίηση και στην επαγγελματική αποκατάσταση. Πρέπει να επισημανθεί ότι εκτός από τις υπηρεσίες συνηγορίας που θα παρέχουν θα πρέπει να αποτελέσουν τον πιλότο, συλλέγοντας και μελετώντας τα δεδομένα για την ουσιαστική ανάπτυξη της αυτοσυνηγορίας και την ενδυνάμωση των ατόμων με ψυχοκοινωνικά προβλήματα.
Πρέπει να προβλεφθεί ρητά και εδώ ότι στην ομάδα θα συμπεριλαμβάνονται και λήπτες υπηρεσιών ως peer supporters / peer workers.
Θα πρέπει να υπάρχει επάρκεια θέσεων ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης στο δημόσιο και ιδιωτικό μη κερδοσκοπικό τομέα για άτομα που έχουν ανάγκη θεραπευτικού υποστηρικτικού περιβάλλοντος. θα πρέπει να υπάρξει ένας συντονισμός με το Υπουργείο Εργασίας για την «άρση των εμποδίων στην πρόσβαση αγαθών και υπηρεσιών που παράγει διακριτική μεταχείριση, όπως πχ ορισμένες περιπτώσεις πιστοποίησης της αναπηρίας από τα Κ.Ε.Π.Α», όπως επισημαίνει στον απολογισμό της πενταετούς θητείας της η Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές.
Σχετικά με την αντιμετώπιση του στίγματος θέλουμε να επισημάνουμε ότι προτείνουμε μια ευρεία επικοινωνιακή καμπάνια για την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού, αλλά και στοχευμένες εκπαιδεύσεις για λειτουργούς της ενημέρωσης, υπαλλήλους υπηρεσιών που έρχονται σε επαφή με άτομα με ψυχοκοινωνικά προβλήματα, λειτουργών της δικαιοσύνης, αστυνομία και επαγγελματίες με ρόλο – κλειδί στην προστασία των δικαιωμάτων και την άρση του αποκλεισμού.
Η ΕΚΨ Π. Σακελλαρόπουλος έχει βαθειά γνώση και εμπειρία γενικότερη, αλλά και ειδική με τα έργα:
Πλατφόρμα Δράσης για τα Δικαιώματα στην Ψυχική Υγεία
https://ekpse.gr/programmata/eea-grants-eimaste-oloi-polites/platforma-drasis-gia-ta-dikaiomata-stin-psychiki-ygeia/
Σβήνουμε το στίγμα. Στο λόγο μας.
https://ekpse.gr/programmata/eea-grants-active-citizens-fund/svinoyme-to-stigma-sto-logo-mas/
https://svinoumetostigma.gr/
Θέμα: Προτάσεις για διαβούλευση Εθνικό Σχέδιο Δράσης Ψυχικής Υγείας (Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας)
Προτείνουμε τη λειτουργία:
1ος Άξονας:
1. Κέντρου Ημέρας για άτομα με άνοια στον ΤΟΨΥ Φθιώτιδας-Ευρυτανίας και συγκεκριμένα στη Λαμία.
2. Κινητή Μονάδα και Πρόγραμμα Υπηρεσιών κατ’ οίκον φροντίδας για την υποστήριξη των ασθενών και των οικογενειών στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας
3ος Άξονας:
1. Ανάπτυξη μίας (1) τουλάχιστον ΜΕΠαΨυ σε κάθε Περιφέρεια της χώρας, με στόχο την έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπιση συμπτωμάτων ψυχωτικών διαταραχών, κυρίως σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες.
2. ΚΜ για παιδιά και εφήβους στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας
5ος Άξονας: Δημιουργία ΚΟΙΣΠΕ στην Εύβοια
8ος Άξονας:
1. Λειτουργία Εξειδικευμένων Γραφείων Υποστηριζόμενης Απασχόλησης από ΚοιΣΠΕ για την εύρεση και διατήρηση θέσεων εργασίας ΑμΣΨΠ σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και σε δημόσιους οργανισμούς
2. Κατάρτιση και υλοποίηση τριών (3) δομημένων προγραμμάτων για την προστασία των εργαζομένων στο πλαίσιο της δευτερογενούς πρόληψης
9ος Άξονας:
1. Υλοποίηση προγράμματος ευαισθητοποίησης για πρόληψη ψυχικών διαταραχών, ενδυνάμωση ψυχικής ανθεκτικότητας και αποστιγματισμό στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση
2. Υλοποίηση προγραμμάτων κατάρτισης επαγγελματιών ΨΥ & ΛΥΨΥ στην συνηγορία & αυτοεκπροσώπηση
10ος Άξονας:
Δημιουργία δικτύου παρέμβασης σε κρίσεις με συμμετοχή δημόσιων φορέων και ΝΠΙΔ για τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ τους, με την ΓΓ Δημόσιας Υγείας και την ΓΓ Πολιτικής Προστασίας.
Αναλυτικότερα:
Ήδη υπάρχει σύμφωνο συνεργασίας με τον Δήμο Λαμιέων για την σύσταση και λειτουργία της Τοπικής Ομάδας Προαγωγής Ψυχικής Υγείας, Ήδη λειτουργεί 1 έτος με συμβαλλόμενους Δημοσίους φορείς και Ν.Π.Ι.Δ. Άρα μέσα από την παραπάνω δράση θα επιτευχθεί αφενός ένα οργανωμένο δίκτυο με στόχο την προαγωγή ψυχικής υγείας της τοπικής κοινότητας και αφετέρου παρέμβαση σε καταστάσεις κρίσης. Η παραπάνω δράση θα συμβάλλει στην ενίσχυση του ήδη υπάρχοντος δικτύου και περαιτέρω εξέλιξής του.
Στο σύνολο τους όλες οι παραπάνω προτάσεις προκύπτουν από την πάγια ανάγκη δημιουργίας υπηρεσιών σε παιδιά και εφήβους και συγκεκριμένες ομάδες στόχου που απουσιάζουν από την Περιφέρεια και δυσκολεύουν το έργο της τομεοποίησης αλλά και της δημιουργίας δικτύων υπηρεσιών που να ανταποκρίνονται στην ολιστική κάλυψη των ολοένα αυξανόμενων προβλημάτων που αναδύοντια στην Περιφέρεια μας.
Επίσης, να αναφέρουμε ότι ως Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής Π. Σακελλαρόπουλος όλα αυτά τα χρόνια λειτουργία μας έχουμε συμβάλλει στην Διαβούλευση της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας με προτάσεις για υπηρεσίες και Δομές. Ο παραπάνω σχεδιασμός προτάσεων στηρίζεται τόσο στα αιτήματα που λαμβάνουμε ως υπηρεσία ψυχικής υγείας στο Ν. Φθιώτιδας όσο και από την συνεργασία με τους υπόλοιπους φορείς και υπηρεσίες της ΤοΠΨΥ .
Τέλος απουσιάζουν υπηρεσίες Κινητής Μονάδας για ενήλικες για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Έχουμε απευθυνθεί τουλάχιστον 5 φορές την τελευταία 10ετία με κατάθεση πρότασης για ίδρυση και λειτουργία Κινητής Μονάδας.
Αναγκαιότητα δημιουργίας Άξονα για την Περιγεννητική ψυχική υγεία ως βασικού πυλώνα πρόληψης ψυχικών διαταραχών για γονείς και παιδιά
Η πρόληψη, έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία των περιγεννητικών ψυχικών διαταραχών αποτελούν αναγκαίες συνθήκες οικοδόμησης ενός ολοκληρωμένου και αποτελεσματικού συστήματος υπηρεσιών ψυχικής υγείας, εξαιτίας των σοβαρών μακροχρόνιων συνεπειών που αυτές επιφέρουν σε όλη την οικογένεια. Οι περιγεννητικές ψυχικές διαταραχές (όπως η επιλόχεια κατάθλιψη), πλήττουν σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), 2 στις 10 γυναίκες κατά την εγκυμοσύνη και μέχρι ένα έτος μετά τον τοκετό. Παράλληλα, σύγχρονες έρευνες επισημαίνουν ότι και 1 στους 10 άνδρες υποφέρει από κάποια ψυχική διαταραχή στην αρχή της πατρότητας.
Αποτελώντας την πιο συχνή «επιπλοκή» της περιγεννητικής περιόδου, οι διαταραχές αυτές μπορούν να επιφέρουν σοβαρές συνέπειες, συμπεριλαμβανόμενων του κινδύνου για αυτοκτονία, των μαιευτικών επιπλοκών (αποβολές, πρόωρος τοκετός, λιποβαρή νεογνά), των δυσκολιών στη σχέση του ζευγαριού και της ενδοοικογενειακής βίας, των αυξημένων διαζυγίων. Επιπλέον, τα παιδιά των γονιών που πάσχουν από κάποια περιγεννητική ψυχική διαταραχή, έχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν προβλήματα στο συναίσθημα, στην κοινωνικότητα, στη συμπεριφορά, καθώς και μαθησιακά προβλήματα κατά την ανάπτυξή τους, ενώ είναι ευάλωτα για την εμφάνιση ψυχικών διαταραχών στην ενήλικη ζωή τους, όπως φαίνεται από τη διεθνή βιβλιογραφία.
Στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία διαπιστώνουμε την έλλειψη προγραμματικών στόχων και δράσεων που αφορούν την προαγωγή και υποστήριξη της ψυχικής υγείας των νέων γονέων και των οικογενειών τους, στην κύηση και τον πρώτο χρόνο της ζωής (στο εξής Περιγεννητική Περίοδος) παρόλο που η πρόληψη και η έγκαιρη αντιμετώπιση αναφέρεται στο κείμενο (σελ. 15) ως θεμέλιο της ψυχικής υγείας, που πρέπει να βρίσκεται εφεξής στο επίκεντρο των πολιτικών της δημόσιας υγείας και, παρόλο που το Εθνικό Σχέδιο συμπορεύεται με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (βλ. πιο κάτω Α.). Επιπλέον, και ενώ γίνεται αναφορά στη σελ. 71 στην αναγκαιότητα πρόληψης σε κρίσιμες επιθυμητές ομάδες («Πρόληψη ανάμεσα στις κρίσιμες επιθυμητές ομάδες π.χ. παιδιά και εφήβους στο σχολείο, υπάλληλοι στο χώρο εργασίας, άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας συννοσηρά με παθολογικά προβλήματα, μεγαλύτερης ηλικίας ενήλικες, νέες μητέρες»), δεν υπάρχει διακριτά συμπερίληψη της κύησης, της περιγεννητικής περιόδου και των νέων πατέρων, οι οποίοι πλήττονται σε διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό από ψυχικές διαταραχές κατά την περιγεννητική περίοδο.
Η περιγεννητική περίοδος, ως αρχή της ζωής για το παιδί και τους γονείς στον νέο τους απαιτητικό ρόλο, νοείται ως και η πλέον κατάλληλη περίοδος για την ανίχνευση ψυχικών προβλημάτων και ως το πιο πρόσφορο έδαφος για παρέμβαση σε όσους περιμένουν παιδί και σε νέους γονείς. Σε ποσοστό άνω του 75%, οι γυναίκες και οι άνδρες που πάσχουν από κάποια ψυχική διαταραχή ή και εμφανίζουν κάποια ψυχική διαταραχή στην κύηση ή μετά τον τοκετό, παραμένουν χωρίς διάγνωση, επειδή δεν γίνονται αντιληπτά τα συμπτώματα ή η βαρύτητα αυτών από τις ίδιες τις πάσχουσες και τους πάσχοντες, τους οικείους τους, ακόμα και από τους επαγγελματίες υγείας με τους οποίους έρχονται σε επαφή ή επειδή οι ασθενείς δεν έχουν πρόσβαση στις κατάλληλες υπηρεσίες υγείας. Το κόστος των συνεπειών είναι τεράστιο, αν λάβουμε υπόψη τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας, τις γυναικοκτονίες, βρεφοκτονίες και παιδοκτονίες, την εγκατάλειψη βρεφών και τις εξαιρετικά αυξημένες προσφυγές στις εισαγγελίες ανηλίκων, και τις αυτοκτονίες. Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε ως αδήριτη αναγκαιότητα την ενσωμάτωση της διάστασης της ψυχικής υγείας της αναπαραγωγικής και περιγεννητικής περιόδου στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία.
Η πρότασή μας για ενσωμάτωση της διάστασης της περιγεννητικής ψυχικής υγείας και των σχετικών δράσεων, στους άξονες του Εθνικού Σχεδίου Δράσης, συνάδει με τα εξής:
Α. τις Κατευθυντήριες γραμμές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την προώθηση πολιτικών έγκαιρης παρέμβασης στην περιγεννητική περίοδο για την πρόληψη της ψυχικής υγείας παιδιών και των γονιών τους
Β. τα πορίσματα της Έκθεσης Πισσαρίδη, όπου γίνεται ρητή αναφορά στην ανάγκη δημόσιων επενδύσεων σε προγεννητικά προγράμματα και στη βρεφική και πρώτη παιδική ηλικία, ως τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο επένδυσης για υγιέστερους ψυχικά και σωματικά πολίτες. Οι πολιτικές για τη φροντίδα και υποστήριξη της γονεϊκότητας είναι αποδεδειγμένα η καταλληλότερη απάντηση στο Δημογραφικό ζήτημα.
Γ. τα πορίσματα σημαντικών ερευνών σε συνεργασία με το London School of Economics για τις οικονομικές επιπτώσεις των περιγεννητικών ψυχικών διαταραχών αν αυτές αφεθούν χωρίς παρέμβαση. Σύμφωνα με σχετική αναφορά, το κόστος της κατάθλιψης, των αγχωδών διαταραχών και της ψύχωσης κατά την περιγεννητική περίοδο υπερβαίνει κατά πολύ το προβλεπόμενο κόστος για την πραγματοποίηση απαραίτητων αλλαγών ώστε να προσαρμοστεί το σύστημα υγείας (NHS εν προκειμένω) στις κατευθυντήριες οδηγίες για πρόληψη και έγκαιρη παρέμβαση. Οι γυναίκες με περιγεννητική κατάθλιψη χρησιμοποιούν περισσότερο τις υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής φροντίδας, για αρκετά χρόνια μετά τον τοκετό, χωρίς να υπολογίσουμε τους άντρες, πατέρες των παιδιών . Αντίστοιχες μελέτες εκτίμησης οικονομικού αντικτύπου έχουν δημοσιευτεί και για άλλα κράτη .
Οι προτάσεις μας συνοψίζονται στα κάτωθι σημεία:
1. Συμπερίληψη της Περιγεννητικής Ψυχικής Υγείας, ως διακριτό πεδίο ενδιαφέροντος και τομέας προτεραιότητας στους άξονες του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ψυχική Υγεία.
2. Εθνικό πρόγραμμα ανίχνευσης (universal screening) των περιγεννητικών ψυχικών διαταραχών στις δημόσιες δομές υγείας, παράλληλα με τον προγεννητικό έλεγχο και στους δύο γονείς, εφόσον υπάρχουν.
3. Ανάπτυξη δομών προαγωγής της περιγεννητικής ψυχικής υγείας και στήριξης της γονεϊκότητας σε όλη την Ελλάδα. Δημιουργία Κέντρων Ημέρας για την Περιγεννητική Ψυχική Υγεία σε μεγάλα αστικά κέντρα ανά περιφέρεια. Παροχή υπηρεσιών μέσω τηλεδιάσκεψης σε όλες τις απομακρυσμένες περιοχές της επικράτειας.
4. Ίδρυση παρατηρητηρίου περιγεννητικών ψυχικών διαταραχών, με αντικείμενο την ψηφιακή καταγραφή των ψυχιατρικών διαγνώσεων και των νοσηλειών που λαμβάνουν χώρα στην περιγεννητική περίοδο για γυναίκες και άνδρες, καθώς και των επιπτώσεων αυτών (π.χ. βίας, βρεφοκτονιών, αυτοκτονιών, κλπ.), με ευρύτερο στόχο τη δικτύωση μεταξύ των υγειονομικών φορέων, την υποστήριξη στον σχεδιασμό πολιτικών ψυχικής υγείας και τέλος, την συνεχιζόμενη παρακολούθηση στις ευπαθείς οικογένειες.
5. Δημιουργία μονάδων μητέρας – βρέφους (mother-baby units) για τις ψυχικά πάσχουσες, σε νοσοκομεία ή/και μαιευτήρια σύμφωνα με διεθνείς προδιαγραφές.
ΑμΚΕ Φαιναρέτη
Βιβλιογραφικές Αναφορές
1. WHO (2022) Guide for integration of perinatal mental health in maternal and child health services https://www.who.int/publications/i/item/97892400020986
2. Βλ. Σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία (2020), σελ. 153, όπου προτείνεται «να καθιερωθεί ένα πρόγραμμα παιδικής μέριμνας και ανάπτυξης που να προσφέρει υπηρεσίες από το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης μέχρι την έναρξη του δημοτικού σχολείου. Όλες οι υπηρεσίες θα παρέχονται δωρεάν και θα αφορούν υποστήριξη εγκυμοσύνης, ψυχικής υγείας, θηλασμό και κοινωνικό-διανοητική διέγερση του παιδιού
https://government.gov.gr/wp-content/uploads/2020/11/growth_plan_2020-11-23_1021.pdf
3. Bauer, A. (2015). Estimating the costs of perinatal mental health problems.
4. Βλ. Bauer, A., Knapp, M., Matijasevich, A., Osório, A., & de Paula, C. S. (2022). The lifetime costs of perinatal depression and anxiety in Brazil. Journal of affective disorders, 319, 361-369, Bauer, A., Garman, E., Besada, D., Field, S., Knapp, M., & Honikman, S. (2022). Costs of common perinatal mental health problems in South Africa. Global Mental Health, 9, 429-438.
Οποίος γνωρίζετε η γονεϊκή αποξένωση είναι μια τραυματική εμπειρία για όλα τα παιδιά , δεν υπάρχει κάποια δομή στην Ελλάδα η οποία να είναι υπεύθυνη για την αντιμετώπιση της , συνήθως ο ένας γονέας χρησιμοποιεί το παιδί του για τους δικούς του λόγους χειριστικά και αποξένωση το παιδί απο τον άλλο γονέα αλλά και απο τους συγγενείς του , αυτό έχει τραγικές συνέπειες για το παιδί και για τις οικογένειες ,Σε περίπτωση διαζυγίου ο γονέας με την αποκλειστική επιμέλεια χειραγώγηση το παιδί , δημιουργώντας του ψεύτικες αναμνήσεις , οι Έλληνες δικαστές ενώ γνωρίζουν κάποιο το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν έχουν κάποια δομή για να στείλουν και να βοηθήσουν τα συγκεκριμένα παιδιά ,επίσης δεν υπάρχει μετά την αντιμετώπιση και την αναγνώριση κάποια δομή η κέντρο για την αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ του άλλου γονέα με ειδικούς ψυχολόγους και παιδοψυχολόγους η οποίοι γνωρίζουν το θέμα και ανά τακτά διαστήματα , το επισημάνουν σε ανάλογες εκπομπές και ημερίδες, σεμινάρια , σύμφωνα με το άρθρο 8 για τα δικαιώματα του παιδιού , είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει και τους δυο γονείς Στην ζωή του ,η παιδική κακοποίηση απο την γονεϊκή πρέπει σε πολιτισμένα Κράτη όπως και η Ελλάδα να σταματήσει .
Ένα μεγάλο πρόβλημα στην σημερινή κοινωνία μας στις μέρες μας είναι η γονεϊκή αποξενωση που συντελείται σε παιδικες ψυχές , ένα πρόβλημα που δυστηχως δεν αντιμετωπίζεται τόσο ώριμα όσο θα έπρεπε στην Ελληνική κοινωνία οι ψυχολόγοι το γνωρίζουν οι παιδοψυχολόγοι επίσης το γνωρίζουν δεν υπάρχουν όμως δομές , αλλά ούτε και κάποια στελεχώσει που θα βοηθούσε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα , Τα παιδιά γίνονται δυστηχως έρμαια απο κακόβουλους γονείς η οποίοι τα χειραγωγούν συνήθως ενάντια στον άλλο γονέα , σε περίπτωση δικαστικής διαμάχης τα παιδιά βρίσκονται στο επίκεντρο με βλαβερές συνέπειες για αυτά , Οι δικαστές ενώ βλέπουν ότι υπάρχει το θέμα τις χειραγώγησης απο τον ένα γονέα και η γονεϊκή αποξενωση στον άλλο γονέα δεν μπορούν να κάνουν κάτι , διότι δεν υπάρχει κάποια δομή η οποία να βοηθήσει αυτά τα παιδιά στην ψυχική τους υγεία , δεν υπάρχει μια δομή για όλους αυτούς τους αποξενωμενους γονείς που αντιμετωπίζουν αυτό το θέμα , να υπάρχει μια αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ του αποξενωμένου γονέα και του παιδιου,σπάστε επιτέλους αυτό το καρκίνωμα και δώστε ελπίδα σε γονείς και παιδιά για την ψυχική τους γαλήνη , η γονεϊκή αποξενωση είναι παιδική κακοποίηση .
Στην Τεχνική Ομάδα Εργασίας Αττικής για την Ψυχική Υγεία και την Ψυχοκοινωνική Υποστήριξη που δημιουργήθηκε το 2016 με πρωτοβουλία της UNHCR συμμετέχουν εκπρόσωποι οργανισμών και οργανώσεων που ασχολούνται με αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες. Ακολουθούν τα σχόλια της Ομάδας στο υπό διαβούλευση Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030.
Άξονας 2:
Επισημαίνεται ότι συχνά οι πρόσφυγες αντιμετωπίζουν την άρνηση παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας ή ψυχιατρικής εκτίμησης στα ΤΕΠ των νοσοκομείων των νησιών.
Στο κοινοτικό δίκτυο υπηρεσιών ψυχικής υγείας, όταν αναφέρονται στο δεν διευκρινίζεται ποιες θα είναι οι δομές φιλοξενίας για τον προσφυγικό πληθυσμό. Γεννιέται το ερώτημα αν οι πρόσφυγες θα έχουν πρόσβαση σε προστατευόμενα διαμερίσματα (τόσο οι ανήλικοι όσο και οι ενήλικοι πρόσφυγες με ψυχικές διαταραχές). Επιπλέον, δεν διευκρινίζεται η πρόσβαση σε Νοσοκομειακή περίθαλψη. αφού δεν αναφέρεται πουθενά η στελέχωση με διερμηνείς ή πολιτισμικούς διαμεσολαβητές.
Σε πολλά σημεία αναφέρεται η τομεοποίηση παρόλα αυτά δεν είναι σαφές αν για το προσφυγικό πληθυσμό οι δομές θα ειναι τομεοποιημένες με βάση τον τόπο διαμονής.
Όσον αφορά την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού δεν αναφέρεται η ενίσχυση με διερμηνείς/πολιτισμικούς διαμεσολαβητές, οι οποίοι προαγάγουν την πρόσβαση του προσφυγικού πληθυσμού στη νοσοκομειακή φροντίδα .
Άξονας 7:
Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ο αριθμός των ακούσιων νοσηλειών οι οποίες πραγματοποιούνται σε ασθενείς που διαμένουν σε δομές φιλοξενίας προσφύγων. Η ακούσια νοσηλεία χρησιμοποιείται ως κατασταλτικό μέτρο για καταστάσεις ψυχικής υγείας που θα μπορούσαν να τύχουν διαφορετικής διαχείρισης, μέσω δράσεων πρόληψης, παρουσίας εξειδικευμένου προσωπικού στις δομές φιλοξενίας προσφύγων και τακτικής παρακολούθησης των ασθενών σε εξωτερική βάση με σκοπό την πρόληψη των υποτροπών. Η γεωγραφική τοποθέτηση των δομών φιλοξενίας σε περιοχές όπου είναι δύσκολη η πρόσβαση σε ΠΦΨΥ δυσχεραίνει την τακτική παρακολούθηση των ψυχιατρικών ασθενών και οδηγεί μεταξύ άλλων σε συνεχείς υποτροπές.
Προτάσεις
Άξονας 1:
Επισημαίνεται η αδυναμία στέγασης και υποστήριξης σε διαμερίσματα αυτόνομης διαβίωσης των προσφύγων-ισσών που αντιμετωπίζουν θέματα ψυχικής υγείας και χρήζουν επισταμένης εποπτείας. Δημιουργία κατάλληλων δομών φιλοξενίας και υποστήριξης υπάρχουσων δομών με εξειδικευμένο προσωπικό για μετανοσοκομειακή φροντίδα και πιο μακροπρόθεσμη αυτόνομη διαβίωση ατόμων με ψυχικές νόσους που ανήκουν στον προσφυγικό πληθυσμό.
Άξονας 2:
Είναι σημαντική η διασφάλιση προσωπικού εξειδικευμένου στη διερμηνεία και την πολιτισμική διαμεσολάβηση σε θέματα ψυχικής υγείας στα δημόσια νοσοκομεία και τις δομές ψυχικής υγείας καθώς και η παροχή εκπαίδευσης στους επαγγελματίες ψυχικής υγείας για ζητήματα που αφορούν τη διαπολιτισμική επάρκεια και τη συνεργασία με διερμηνείς/πολιτισμικούς διαμεσολαβητές ρομά/μεταναστευτικών προσφυγικών κοινοτήτων.
Προτείνεται η δημιουργία κρατικής διαπιστευμένης λίστας εκπαιδευμένων σε θέματα ψυχικής υγείας διερμηνέων/ πολιτισμικών διαμεσολαβητών.
Για την υποστήριξη των υπαρχουσών και μελλοντικών νοσοκομειακών και εξωνοσοκομειακών δομών ΨΥ είναι βοηθητικό να υπάρχει η δυνατότητα θεσμικής εποπτείας των φορέων με σκοπό την ενίσχυση της θεραπευτικής τους λειτουργίας και την αποφυγή της απορρύθμισης των ομάδων.
Άξονας 3:
Προτείνεται η δημιουργία μεταβατικών δομών για την φιλοξενία ανηλίκων αιτούντων άσυλο και προσφύγων που έχουν νοσηλευτεί για ψυχικές διαταραχές .
Προτείνεται η εφαρμογή προγραμμάτων ημιαυτόνομης (ασφαλούς) διαβίωσης για εφήβους αιτούντες άσυλο, η εφαρμογή των θεσμοθετημένων εναλλακτικών μέτρων όπως η αναδοχή για ασυνόδευτα παιδιά και εφήβους με προσφυγικό προφίλ, κατόπιν διαμόρφωσης ατομικού σχεδίου οικογενειακής αποκατάστασης με βάση το βέλτιστο συμφέρον τους, η διασφάλιση της τακτικής παρακολούθησης κατά την μετεφηβική περίοδο μέχρι το 21ο έτος (όπως στα ορφανά ανήλικα ελληνικής καταγωγής) .
Άξονας 7:
Όσον αφορά τους ψυχιατρικούς ασθενείς με προσφυγικό προφίλ, προτείνεται η δημιουργία πρωτοκόλλου για την ψυχιατρική εκτίμηση και την αποφυγή προστατευτικής κράτησης ψυχικά πασχόντων που χρήζουν επείγουσας παρέμβασης και φροντίδας.
Ερωτήσεις
Άξονας 3:
Τα εργαλεία ψυχολογικής και μαθησιακής αξιολόγησης που χρησιμοποιούνται στα ΚΕΔΑΣΥ είναι προσαρμοσμένα στον ελληνόφωνο πληθυσμό. Παρόλα αυτά, στα ΚΕΔΑΣΥ παραπέμπονται επίσης παιδιά από μη ελληνόφωνες οικογένειες. Πώς διασφαλίζεται η ορθή αξιολόγηση και οι ορθές συστάσεις της ομάδας του ΚΕΔΑΣΥ για τα συγκεκριμένα παιδιά;
Από το πρόγραμμα σας μοιάζει να λείπει η πρόβλεψη για υπηρεσίες ψυχικής υγείας της γυναίκας με έμφαση στην ψυχική υγεία της αναπαραγωγής.
Ήδη από το 2006 ο Π.Ο.Υ έχει ορίσει κατευθυντήριες οδηγίες για ιδιάιτερες ανάγκες φροντίδας της υγεία και της ψυχικής υγείας των γυναικών. Πάνω από το 10% των εγκύων και λεχώνων κατ’ έτος αντιμετωπίζουν σημαντικά ψυχολογικά και ψυχιατρικά προβλήματα, πράγμα που για τον Ελληνικό πληθυσμό φτάνει τις 10-15 χιλιάδες νέες μητέρες κατ΄έτος. Αυτοί οι αριθμοί ανάγουν το ζήτημα σε πρόβλημα δημόσιας υγείας, όχι μόνο για τις γυναίκες αλλά και για τα παιδιά που αυτές μεγαλώνουν και τις οικογένειες. Σε μια χώρα με υπογεννητικότητα όπως η Ελλάδα, το ζήτημα των ψυχικών ζητήματων που σχετίζονται άμεσα με την γονιμότητα και την αναπαραγωγή θεωρούμε πως είναι μείζον. Η Α Ψυχιατρική Κλινική του ΕΚΠΑ έχει την μόνη ψυχιατρική μονάδα που ασχολείται με αυτά τα θέματα καί οι ανάγκες στην υπόλοιπη χώρα είναι ακάλυπτες. Σημειωτέον ότι κανένα από τα τρία μεγάλα δημόσια μαιευτήρια της Αθήνας δεν έχει ειδική ψυχιατρική/ψυχολογική κάλυψη. Κατα τη γνώμ,η μας,. όπως έχετε προβλέψει υπηρεσίες ψυχικής υγείας για παιδιά και εφήβους είναι απαραίτητο να γίνει το ίδιο για τις γυναίκες κατα την αναπαραγωγή.
Ιωαννης Ζέρβας
Καθηγητής Ψυχιατρικής -Ψυχοσωματικής Ιατρικής ΕΚΠΑ
Υπεύθυνος Ψυχικής Υγείας Γυναικών και Ειδικού Ιατρείου Ψυχιατρικής της Αναπαραγωγής Αιγινητείου Νοσοκομείου
Πρόεδρος Εταιρείας Ψυχικής Υγείας της Γυναίκας
Δουλεύω σε δομή ψυχικής υγείας.πρεπει και εμείς να πάρουμε το ανθυγιεινό επίδομα.
Χάρης Βαρουχάκης
Πρώην Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής
Περί της ούτως ειπείν « Δημόσιας ηλεκτρονικής διαβούλευσης για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την ψυχική Υγεία 2021-2030, λόγος.
Πρώτο σχόλιο
1. Ουσιαστική διαβούλευση είναι αδύνατη, στον περιορισμένο χρόνο ,για ένα τόσο σοβαρό θέμα, που διατίθεται,. Απόδειξη ο πολύ μικρός αριθμός των μέχρι σήμερα σχολίων .
2. Το Σχέδιο πολύ βιαστικά νομίζω ονομάζεται «Εθνικό». θα μπορούσε να ονομαστεί «Εθνικό» αν εξασφάλιζε τη συναίνεση όλων των Κομμάτων ή έστω μιας μεγάλης πλειοψηφίας .
Εν όψει των εκλογών , αυτό μου μοιάζει αδύνατο ,λόγω του εθισμού των κομμάτων να αντιπαρατίθενται ακόμα και σε ζητήματα που προφανώς πρέπει να συναινούν και επίσης του πάντοτε ακμαίου εμφυλιοπολεμικού ταλέντου της φυλής μας. Υπάρχουν άπειρα σχετικά παραδείγματα. Παραθέτω μόνο ένα που ήρθε στη δημοσιότητα στις 2 Ιουνίου του έτους 2015, πριν από οκτώ δηλαδή χρόνια , αλλά και σήμερα είναι επίκαιρο και διδακτικό .Αντιγράφω :
Το απόγευμα της Τρίτης ανακοινώθηκε από το υπουργείο Υγείας η “λήξη της θητείας του κοινού διοικητή του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (ΨΝΑ) και του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής ‘Δρομοκαΐτειο’, Παύλου Θεοδωράκη.. .Την απόφαση έλαβε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου…Στο μεταξύ, τον καθηγητή Ψυχιατρικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και πρόεδρο της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, Δημήτριο Πλουμπίδη, όρισε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας ως εκπρόσωπο της Ελλάδας για την Ψυχική Υγεία στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ)….Τη θέση αυτή κατείχε μέχρι σήμερα ο Παύλος Θεοδωράκης.»
Δεν νομίζω ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας άλλαξε από τότε συνήθειες Αυτό επισημάνθηκε άλλωστε και στην εκδήλωση στη μνήμη του Γιάννη Κυριόπουλου που οργανώθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2023 από το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου. Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου .
3. Στο όλο Σχέδιο είναι εμφανής η προνομιακή μεταχείριση του Ιδιωτικού Τομέα που θα οδηγήσει στη λιπώδη πάχυνσή του και επομένως στην αντίστοιχη καχεξία του Δημόσιου Τομέα.
Εμφανές και προκλητικό και προσβλητικό για τον Δημόσιο Τομέα παράδειγμα είναι η ήδη ισχύουσα νομοθετική διάταξη ( άρθρο 96Α που εισέβαλε στο Ν.2071/92 με το Νόμο 4931/2022), που επιτρέπει , παντελώς ανεπίτρεπτα. την ανάμειξη του Ιδιωτικού Τομέα στην όλη διαδικασία της ακούσιας νοσηλείας προσώπου ,που ενδεχομένως εμφανίζει ψυχική διαταραχή .
Επί πλέον μάλιστα αναθέτει αποκλειστικά στα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, (που συντονίζονται διαχρονικά και επιτυχώς από την Ομοσπονδία ΑΡΓΩ), ένα καίριο και έντονα τραυματικό ,για το πρόσωπο που αφορά.
Χρειάζεται περισσότερη διαβούλευση
Χάρης Βαρουχάκης
Πρώην Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής
Περί της ούτως ειπείν « Δημόσιας ηλεκτρονικής διαβούλευσης για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την ψυχική Υγεία 2021-2030, λόγος.
Δεύτερο σχόλιο
Νομίζω ότι είναι ανεπαρκείς οι προβλέψεις του Σχεδίου, για να αποφευχθούν τα παρακμιακά φαινόμενα στη διαχείριση της χρηματοδότησης από Εθνικούς ή Ευρωπαϊκούς πόρους , όπως και της εποπτείας της λειτουργίας των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Και υπάρχει έτσι σοβαρός κίνδυνος να επαναληφθούν , στα προσεχή δέκα χρόνια , όσα σκανδαλώδους οσμής καταγγέλθηκαν ακόμη και από Κυβερνητικά χείλη , τα προηγούμενα είκοσι.
Τα παραδείγματα είναι άπειρα , όπως και οι σχετικές καταγγελίες.
Οι κυβερνητικές έγιναν κατά καιρούς και δημοσιεύτηκαν στον Τύπο της εποχής από τους:
1. Δημ. Αβραμόπουλο της Νέας Δημοκρατίας. Γ. Κωνσταντόπουλο επίσης της Νέας Δημοκρατίας Υπουργούς την περίοδο 2006-2009 ,
2. Μαρ. Ξενογιαννακοπούλου και Φώφη Γεννηματά του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 2009-2010
3.Αν. Λυκουρέντζο της Νέας Δημοκρατίας και Φωτ.Σκοπούλη της ΔΗΜΑΡ τη περίοδο2012-2013,
4. ,Ζέττα Μακρή το 2014
Έκτοτε ακολούθησαν και άλλοι μέχρι και πρόσφατα
Επιφυλάσσομαι να επανέλθω και να θυμίσω τα όσα καταγγέλθηκαν ,αν ο χρόνος που διατίθεται για τη διαβούλευση μού το επιτρέψει ή, αν όχι, με παρέμβασή μου στη κοινοβουλευτική διαδικασία , όταν το Σχέδιο έλθει στη Βουλή .
Είμαι Νοσηλευτής ΔΕ σε μονάδα ψυχικής υγείας-οικοτροφειο με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου σε Ν.Π.Ι.Δ.Δεν είναι σωστό όλα αυτά τα χρόνια να μην παίρνουν το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας οι εργαζόμενοι των δομών ψυχικής υγείας!
Θα πρεπει να συμπεριληφθουν δρασεις και δομες για την καταπολεμηση της γονεικης αποξενωσης.
Χάρης Βαρουχάκης
Πρώην Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής
Περί της ούτως ειπείν « Δημόσιας ηλεκτρονικής διαβούλευσης για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την ψυχική Υγεία 2021-2030, λόγος.
Πρώτο σχόλιο
1. Ουσιαστική διαβούλευση είναι αδύνατη, στον περιορισμένο χρόνο ,για ένα τόσο σοβαρό θέμα, που διατίθεται,. Απόδειξη ο πολύ μικρός αριθμός των μέχρι σήμερα σχολίων .
2. Το Σχέδιο πολύ βιαστικά νομίζω ονομάζεται «Εθνικό». θα μπορούσε να ονομαστεί «Εθνικό» αν εξασφάλιζε τη συναίνεση όλων των Κομμάτων ή έστω μιας μεγάλης πλειοψηφίας .
Εν όψει των εκλογών , αυτό μου μοιάζει αδύνατο ,λόγω του εθισμού των κομμάτων να αντιπαρατίθενται ακόμα και σε ζητήματα που προφανώς πρέπει να συναινούν και επίσης του πάντοτε ακμαίου εμφυλιοπολεμικού ταλέντου της φυλής μας. Υπάρχουν άπειρα σχετικά παραδείγματα. Παραθέτω μόνο ένα που ήρθε στη δημοσιότητα στις 2 Ιουνίου του έτους 2015, πριν από οκτώ δηλαδή χρόνια , αλλά και σήμερα είναι επίκαιρο και διδακτικό .Αντιγράφω :
Το απόγευμα της Τρίτης ανακοινώθηκε από το υπουργείο Υγείας η “λήξη της θητείας του κοινού διοικητή του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (ΨΝΑ) και του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής ‘Δρομοκαΐτειο’, Παύλου Θεοδωράκη.. .Την απόφαση έλαβε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου…Στο μεταξύ, τον καθηγητή Ψυχιατρικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και πρόεδρο της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, Δημήτριο Πλουμπίδη, όρισε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας ως εκπρόσωπο της Ελλάδας για την Ψυχική Υγεία στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ)….Τη θέση αυτή κατείχε μέχρι σήμερα ο Παύλος Θεοδωράκης.»
Δεν νομίζω ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας άλλαξε από τότε συνήθειες Αυτό επισημάνθηκε άλλωστε και στην εκδήλωση στη μνήμη του Γιάννη Κυριόπουλου που οργανώθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2023 από το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου. Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου .
3. Στο όλο Σχέδιο είναι εμφανής η προνομιακή μεταχείριση του Ιδιωτικού Τομέα που θα οδηγήσει στη λιπώδη πάχυνσή του και επομένως στην αντίστοιχη καχεξία του Δημόσιου Τομέα.
Εμφανές και προκλητικό και προσβλητικό για τον Δημόσιο Τομέα παράδειγμα είναι η ήδη ισχύουσα νομοθετική διάταξη ( άρθρο 96Α που εισέβαλε στο Ν.2071/92 με το Νόμο 4931/2022), που επιτρέπει , παντελώς ανεπίτρεπτα. την ανάμειξη του Ιδιωτικού Τομέα στην όλη διαδικασία της ακούσιας νοσηλείας προσώπου ,που ενδεχομένως εμφανίζει ψυχική διαταραχή .
Επί πλέον μάλιστα αναθέτει αποκλειστικά στα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, (που συντονίζονται διαχρονικά και επιτυχώς από την Ομοσπονδία ΑΡΓΩ), ένα καίριο και έντονα τραυματικό ,για το πρόσωπο που αφορά, στάδιο της όλης διαδικασίας: Τη σύλληψή του, δηλαδή, και τη μεταφορά του , πολύ πιθανό με άσκηση βίας αν προβάλλει αντίσταση , από το άσυλο του σπιτιού του, στη Μονάδα Ψυχικής Υγείας, όπου και θα εγκλεισθεί. για μικρό ή μεγάλο ή πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ή και ίσως δια βίου.
Προσπάθησα ανεπιτυχώς να καταλάβω τι ακριβώς προβλέπει το αδιαπέραστο πολυδαίδαλο πλέγμα της σχετικής Κοινής Υπουργικής Απόφασης . Εντόπισα όμως τη προνομιακή αναφορά της στα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου μη Κερδοσκοπικού χαρακτήρα και την επιμελή φροντίδα της να αναλάβουν μόνον αυτά τη διεκπεραίωση αυτού του σταδίου της ακούσιας νοσηλείας. Να αποκλεισθεί δε ρητά η ανάμειξη των Δημόσιων Μονάδων Ψυχικής Υγείας.
Η προκλητική εύνοια του Ιδιωτικού τομέα και ΄της Ομοσπονδίας «Αργώ» ομολογείται εξ άλλου και από τον ίδιο τον Πρόεδρό της που με το σχόλιό του συγχαίρει τους συντάκτες του σχεδίου «… για την εκπόνηση του τόσο δομημένου και καλογραμμένου Εθνικού Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030 …» , τους ευχαριστεί «… για την συμπερίληψη πολλών από τις προτάσεις μας ως Ομοσπονδία ΑΡΓΩ….» και τους ζητάει να δεχτούν « τα σχόλια και τις προσθήκες του»..
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ(Σ.Ο.Φ.Ψ.Υ) Ν. ΡΕΘΥΜΝΟΥ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ 2021-2030
1. Κρίνεται αναγκαία η άμεση ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων στο χώρο ψυχικής υγείας στο δημόσιο τομέα, ώστε να βελτιωθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες στους λήπτες/λήπτριες των υπηρεσιών τους, αλλά και οι εργασιακές συνθήκες των ιδίων.
2. Κρίνονται αναγκαία⁚
• Με άμεση νομοθετική ρύθμιση η κατάργηση και πλήρης απαγόρευση των μηχανικών καθηλώσεων (και των απομονώσεων και όλων γενικά των κατασταλτικών πρακτικών) και άμεση εφαρμογή του νόμου στην πράξη, ενώ για τις χημικές καθηλώσεις να εφαρμόζεται πρωτόκολλο και συγχρόνως εναλλακτικές πρακτικές διαχείρισης οξέων περιστατικών
• Η απλοποίηση της διαδικασίας μεταφοράς, με απόλυτο σεβασμό των δικαιωμάτων των φερόμενων ως ψυχικά ασθενών και νοσούντων συνανθρώπων μας, στο πλαίσιο της ακούσιας νοσηλείας. Ανάθεση σε Δημόσια Κοινοτική Μονάδα Ψυχικής Υγείας σε κάθε περιφέρεια, η ορθή μεταφορά και διαχείριση των φερόμενων ως ψυχικά ασθενών και νοσούντων, εξοπλισμένη με εξειδικευμένο προσωπικό και ειδικό μέσο μεταφοράς γι αυτό το σκοπό, χωρίς την παρέμβαση-συνοδεία των αστυνομικών αρχών.
• Η ανάπτυξη προγράμματος με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό για την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας στους χρονίως πάσχοντες για κατ’ οίκον νοσηλεία. Η ψυχολογική υποστήριξη, που είναι απαραίτητο να εμπεριέχεται σε ένα τέτοιο πρόγραμμα των ασθενών και των μελών της οικογένειας-φροντιστών, θα λειτουργήσει εκτός των άλλων και ως μέτρο για την πρόληψη των ακούσιων μεταφορών και των υποτροπών
• Με άμεση νομοθετική ρύθμιση, η λειτουργία επιτροπών ελέγχου προστασίας των δικαιωμάτων των ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας σε όλες τις περιφέρειες της χώρας, με αυτοεκπροσώπηση των ληπτών και εκπροσώπηση των συλλόγων για την ψυχική υγεία
• Η δημιουργία και λειτουργία γραφείων ευρέσεως εργασίας ανά περιφέρεια, με την υποστήριξη των κοινωνικών υπηρεσιών των δήμων και των ΚοιΣΠΕ, για την ένταξη ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας στην αγορά εργασίας-απασχόλησης στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα
• Η δημιουργία και λειτουργία δικτύου συνηγορίας και αυτοεκπροσώπησης εργαζομένων και μη ληπτών Ψ.Υ, με σκοπό την ενίσχυση της φωνής και της εκπροσώπησής τους, με έμφαση σε θέματα εργασίας και βελτίωσης πρόσβασης στα κοινωνικά αγαθά.
• Η άμεση υποστήριξη των οικογενειών-φροντιστών με εκπαίδευση και οικονομική ενίσχυση
• Η συνεχής διασύνδεση και επαφή των οικογενειών-φροντιστών των ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας με τις δομές ψυχικής υγείας
• Η συνεργασία, επικοινωνία, συνοχή, συνέχεια και δικτύωση των δομών Ψ.Υ σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας, για την καλύτερη υποστήριξη και εξυπηρέτηση των ωφελούμενων στην κοινότητα
• Η ανάπτυξη προγραμμάτων ενημέρωσης-ευαισθητοποίησης σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, με σκοπό την καταπολέμηση του στίγματος, την πρόληψη και την σωστή ενημέρωση για τις ψυχικές νόσους
3. Σε τοπικό επίπεδο, άμεσα και όχι σε πλάνο δεκαετίας(στο οποίο αναφέρεται το εθνικό σχέδιο δράσης) κρίνεται αναγκαία η συνέχιση, η άμεση ανάπτυξη, βελτίωση, ενίσχυση της λειτουργίας των υπαρχόντων δομών ψυχικής υγείας σε όλη την Ελλάδα και των ακόλουθων δομών ψυχικής υγείας που υπάρχουν στο Νομό Ρεθύμνου⁚
• Ψυχιατρικής Κλινικής Ενηλίκων του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου
• Κέντρου Ψυχικής Υγείας Ρεθύμνου
• Κοινοτικού Κέντρου Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων Ρεθύμνου
• Μετανοσοκομειακού ξενώνα βραχείας παραμονής «Ηλιοτρόπιο»
• Ξενώνα «Ψυχαργώ»
• Κοι.ΣΠΕ του ΤΟΨΥ Ρεθύμνου «Αρωδαμός»
οι οποίες λόγω της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης, παρουσιάζουν προβλήματα στέγασης, έλλειψης επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού, συντήρησης υπαρχόντων κτιρίων, ελλείψεις υλικοτεχνικής υποδομής, επιμόρφωσης προσωπικού, διασύνδεσης μεταξύ τους , κ.ά. Το Κ.Ψ.Υ και το ΚΟΙ.ΚΕ.ΨΥ.ΠΕ φιλοξενούνται σε χώρους ακατάλληλους και με μειωμένο κατά πολύ προσωπικό. Άμεση και υπαρκτή ανάγκη, η στέγασή τους σε κατάλληλους χώρους για την ανάπτυξη των προγραμμάτων τους και η στελέχωσή τους. Αναγκαία επίσης είναι η άμεση επαναλειτουργία της Κινητής Μονάδας του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Ρεθύμνου
Ακόμα, κρίνεται αναγκαία η άμεση ίδρυση και λειτουργία των κάτωθι δομών:
• Τριών (3) τουλάχιστον Προστατευόμενων Διαμερισμάτων για λήπτες ψυχικής υγείας στην Περιφέρεια Ρεθύμνου
• Ενός (1) τουλάχιστον Δημοσίου Κέντρου Ημέρας, ανά δήμο στην Περιφέρεια Ρεθύμνου σε συνεργασία με δημόσιες δομές(Νοσοκομείο, Κ.Ψ.Υ), Δήμους και τον Σ.Ο.Φ.Ψ.Υ Ρεθύμνου
• Ενός (1) τουλάχιστον Δημοσίου Κέντρου Ημέρας, για θεραπευτική φροντίδα ασθενών με Αλτσχάιμερ και άλλες συναφείς διαταραχές, ανά δήμο στην Περιφέρεια Ρεθύμνου σε συνεργασία με δημόσιες δομές(Νοσοκομείο, Κ.Ψ.Υ) , Δήμους και τον Σ.Ο.Φ.Ψ.Υ Ρεθύμνου
Επιπρόσθετα, κρίνεται απαραίτητη η υποστήριξη της λειτουργίας – όχι μόνο του Συλλόγου Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία (ΣΟΦΨΥ)Ρεθύμνου- αλλά και όλων των αντίστοιχων Συλλόγων της χώρας. Η μόνιμη στέγαση του ΣΟΦΨΥ σε δημόσιο-δημοτικό χώρο και η χρηματοδότησή του, θα συμβάλλουν στο σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων για την ψυχολογική υποστήριξη των ληπτών και των οικογενειών-φροντιστών και για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών, με στόχο την αποστιγματοποίηση της ψυχικής ασθένειας.
ΡΕΘΥΜΝΟ, 18-02 -2023
ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ
Ως πρόεδρος του Συλλόγου Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία (ΣΟΨΥ) Κορυδαλλού και δυτικών προαστείων έχω να προτείνω: -Ένα σχέδιο δράσης αποκομμένο από τις τοπικές κοινωνίες θα είναι αναποτελεσματικό. -Τη συμμετοχή και ενίσχυση των ΣΟΨΥ,συλλόγων οικογενειών και ληπτών όπου αυτοί υπάρχουν,με θεσμικές αρμοδιότητες όπως η εκπαίδευση των άτυπων φροντιστών κ.α. -Να υπάρχει δικτύωση σε μια τομεοποιημένη κοινότητα, με σαφή προσδιορισμό γεωγραφικό και πληθυσμιακό, όλων των ενδιαφερομένων φορέων ψυχικής υγείας δημόσιων και ιδιωτικών και των ΣΟΨΥ. -Στα θέματα απασχόλησης των ληπτών να εφαρμόζεται ο νόμος της ποσόστοσης των ΑΜΕΑ στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που μαζί με τους ΚΟΙΣΠΕ που νομικά προσδιορίζονται ως μονάδες ψυχικής υγείας και τα προγράμματα με τις γέφυρες απασχόλησης θα καλύψουν πιθανόν περισσότερες θέσεις υποστηριζόμενης εργασίας και κοινωνικής επανένταξης. -Το κλείσιμο των ψυχιατρείων και η κατ¨οίκον νοσηλεία .όπως προβλέπεται δημιουργεί μεγάλο οικονομικό πρόβλημα στις οικογένειες που θα πρέπει να ενισχυθούν οικονομικά γιατί έχουν απώλεια εισοδημάτων με το χρόνο απασχόλησης και φροντίδας των ψ. ασθενών τους,όπως εφαρμόζεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας είναι το πρώτο σημείο επαφής για άτομα που ανα-ζητούν υγειονομική περίθαλψη και είναι συχνά η πιο προσιτή μορφή περίθαλψης. Η συμπερίληψη της φυσικοθεραπείας στα συστήματα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση σωματικών και λειτουργικών προβλημάτων έγκαιρα, προτού γίνουν πιο σοβαρά και δύσκολα στη θεραπεία.
Επιπλέον, με την αντιμετώπιση σωματικών και λειτουργικών προβλημάτων σε ένα πλαίσιο πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, τα άτομα με ψυχικές παθήσεις μπορούν να λάβουν πιο ολοκληρωμένη και συντονισμένη φροντίδα. Αυτό μπορεί να βοηθή-σει στον εξορθολογισμό των οικονομικών της υγείας λόγω της μείωσης της επιβάρυνσης σε άλλα μέρη του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης.
Η ενσωμάτωση της φυσικοθεραπείας στα συστήματα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας μπορεί επίσης να βελτιώσει την πρόσβαση στην περίθαλψη για άτομα με ψυχικές παθήσεις, ειδικά εκείνων που μπορεί να έχουν εμπόδια στην πρόσβαση σε εξειδικευμένη φροντίδα, όπως γεωγραφική θέση, κόστος ή στίγμα.
Η φυσικοθεραπεία μπορεί επίσης να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στα συστήματα δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας για άτομα με παθήσεις ψυχικής υγείας.
Η δευτεροβάθμια υγειονομική περίθαλψη παρέχεται συνήθως από ειδικούς και περιλαμβάνει πιο περίπλοκη ή εξειδικευμένη φροντίδα από ό,τι παρέχεται στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Η φυσικοθεραπεία σε συστήματα δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση σωματικών και λειτουργικών προβλημάτων που μπορεί να σχετίζονται ή να επιδεινώνονται από καταστάσεις ψυχικής υγείας, όπως χρόνιος πόνος ή προβλήματα κινητικότητας.
Η φυσικοθεραπεία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες, όπως φάρμακα ή ψυχοθεραπείες, για να παρέχει μια πιο ολιστική προσέγγιση στη φροντίδα της ψυχικής υγείας. Συνεργαζόμενοι με άλλους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, οι φυσικοθεραπευτές μπορούν να βοηθήσουν να διασφαλιστεί ότι τα σωματικά και λειτουργικά προβλήματα αντιμετωπίζονται με συντονισμένο και ολοκληρωμένο τρόπο.
Επιπλέον, τα συστήματα δευτεροβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να παρέχουν ένα πιο εξειδικευμένο και εντατικό επίπεδο φυσικοθεραπευτικής φροντίδας για άτομα με πιο περίπλοκα ή σοβαρά σωματικά και λειτουργικά προβλήματα. Για παράδειγμα, η φυσικοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τα άτομα να αναρρώσουν από σωματικούς τραυματισμούς ή να διαχειριστούν χρόνιες παθήσεις, όπως η αρθρίτιδα, που μπορεί να επηρεάσουν την ψυχική υγεία.
Η ενσωμάτωση της φυσικοθεραπείας στα συστήματα δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας είναι σημαντική για την παροχή πρόσβασης σε άτομα με ψυχικά νοσήματα σε εξειδικευμένη και ολοκληρωμένη φροντίδα για σωματικά και λειτουργικά προβλήματα που σχετίζονται με την ψυχική τους υγεία.
Η φυσικοθεραπεία μπορεί επίσης να διαδραματίσει και ρόλο στα συστήματα τριτοβάθμιας φροντίδας υγείας για άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας.
Η τριτοβάθμια φροντίδα υγείας είναι συνήθως το υψηλότερο επίπεδο εξειδικευμένης φροντίδας και παρέχεται από ειδικούς σε νοσοκομείο ή εξειδικευμένη δομή. Η φυσικοθεραπεία στα συστήματα τριτοβάθμιας φροντίδας υγείας μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση σωματικών και λειτουργικών προβλημάτων που είναι πολύπλοκα ή σοβαρά και μπορεί να απαιτούν εξειδικευμένες παρεμβάσεις ή θεραπείες.
Για παράδειγμα, η φυσικοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τα άτομα να αναρρώσουν από σωματικούς τραυματισμούς ή να διαχειριστούν σύνθετες χρόνιες παθήσεις, όπως τραυματισμούς του νωτιαίου μυελού ή σκλήρυνση κατά πλάκας, που μπορεί να επηρεάσουν την ψυχική υγεία. Τα συστήματα τριτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης μπορούν επίσης να παρέχουν ένα πιο εντατικό επίπεδο φυσικοθεραπευτικής φροντίδας για άτομα με πιο περίπλοκα ή σοβαρά σωματικά και λειτουργικά προβλήματα.
Επιπλέον, τα συστήματα τριτοβάθμιας φροντίδας υγείας μπορούν να παρέχουν πρόσβαση σε ένα ευρύτερο φάσμα φυσικοθεραπειών, όπως τεχνολογίες αποκατά-στασης και υποβοήθησης, που μπορεί να μην είναι διαθέσιμες σε άλλα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας να λάβουν την πιο κατάλληλη και αποτελεσματική φροντίδα για τα σωματικά και λειτουργικά τους προβλήματα.
Η ενσωμάτωση της φυσικοθεραπείας στα συστήματα τριτοβάθμιας φροντίδας υγείας είναι σημαντική για την παροχή πρόσβασης σε άτομα με συνθήκες ψυχι-κής υγείας σε εξειδικευμένη και ολοκληρωμένη φροντίδα για πολύπλοκα ή σοβαρά σωματικά και λειτουργικά προβλήματα που σχετίζονται με την ψυχική τους υγεία.
Για όλα τα παραπάνω αιτούμαστε όπως
1. καταγραφεί ο ρόλος των φυσικοθεραπευτών στο σχέδιο δράσης για την ψυχική υγεία
2. οι ψυχίατροι να συνταγογραφούν συνεδρίες φυσικοθεραπείας και στους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, δίνοντας το δικαίωμα στους συμπολίτες μας με ψυχικά νοσήματα στην πληρέστερη & δωρεάν αντιμετώπιση της νόσου των μέσα και από την φυσικοθεραπευτική παρέμβαση
3. στελεχωθούν με φυσικοθεραπευτές όλες οι δημόσιες δομές ψυχικής υγείας.
Οι φυσικοθεραπευτές / τριες μέλη του ΝΠΔΔ «Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθερα-πευτών» έχουν τις απαραίτητες δεξιότητες, την εμπειρία και την υποστήριξη της Ελληνικής πολιτείας (άρθρο 4 και 6 του Νόμου 4461 / ΦΕΚ. 38, τ. Α / 28-3-2017) για να βοηθήσουν & να διευκολύνουν ισότιμα με τους άλλους επαγγελματίες, που παρέχουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας, την προώθηση ενός ενεργού τρόπου ζωής με αποτέλεσμα την υγεία και την ευημερία των ατόμων με ψυχική ασθένεια
Ο ρόλος των φυσικοθεραπευτών στα πλαίσια της ψυχικής υγείας
Η ψυχική υγεία προκαλεί μια αυξανόμενη ανησυχία στην κοινωνία.
Οι ψυχικές ασθένειες αποτελούν την τρίτη συχνότερη αιτία ασθενειών, όπως ο
καρκίνος και οι καρδιαγγειακές παθήσεις, ενώ σύμφωνα με τον ΠΟΥ συνιστά και την κύρια αιτία των ετών διαβίωσης με αναπηρία & χωρίς την εντατικότερη πρόληψη και διαχείριση, η επιβάρυνση των ψυχικών ασθενειών εκτιμάται ότι θα αυξηθεί α-κόμη περισσότερο.
Τα άτομα με κακή ψυχική υγεία έχουν αυξημένο επιπολασμού καρδιαγγειακών
παθήσεων, υπέρτασης, διαβήτη και αναπνευστικών παθήσεων λόγω υψηλών επιπέδων καθιστικής συμπεριφοράς, χαμηλών επιπέδων σωματικής δραστηριότητας,
κακών διατροφικών συνηθειών, υψηλών ποσοστών χρήσης καπνού και κακής χρήσης ουσιών αλλά και των παρενεργειών των ψυχοφαρμάκων.
Επιπλέον, τα άτομα με σωματικές διαταραχές συχνά εμφανίζουν συνοσηρότητας με ψυχικές ασθένειες. Χαρακτηριστικό είναι ότι ένας στους τέσσερις ανθρώπους με
χρόνιες μυοσκελετικές παθήσεις έχει τουλάχιστον μια ψυχική διαταραχή
Οι συνέπειες των προβλημάτων ψυχικής υγείας είναι καταστροφικές για το άτομο και την κοινωνία στο σύνολό της και συνοδεύονται από συνοσηρότητα σωματικής υγείας που συνυπάρχει στα περισσότερα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας.
Οι συννοσηρότητες της σωματικής υγείας είναι η κύρια αιτία της μείωσης του προσδόκιμου ζωής του εν λόγω πληθυσμού κατά 15 έως 20 έτη
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική
Υγεία απαιτεί επέκταση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή και την ψυχοθεραπεία, η άσκηση και η κίνηση είναι σημαντικές παρεμβάσεις στο πλαίσιο της ολιστικής θεραπευτικής αγωγής των ατόμων με ψυχικές ασθένειες και αποτελούν βασικές προϋποθέσεις στα
προγράμματα φυσικοθεραπείας στην ψυχική περίθαλψη.
Υπάρχουν ενδείξεις για την προστατευτική επίδραση της σωματικής δραστηριότη-τας ενάντια στην ανάπτυξη της κατάθλιψης, ενώ πρόσφατες σοβαρές ενδείξεις
υποδεικνύουν ότι η φυσικοθεραπεία, ως συμπληρωματική θεραπεία με φάρμακα και ψυχοθεραπεία, βελτιώνει την ψυχική και σωματική υγεία σε ασθενείς με σοβα-ρές ψυχικές διαταραχές
Στην Ελλάδα η φυσικοθεραπεία παρέμεινε μια ανεπαρκώς χρησιμοποιούμενη
υπηρεσία στον τομέα της ψυχικής υγείας καίτοι το ΝΠΔΔ «Πανελλήνιος Σύλλογος
Φυσικοθεραπευτών» έχει εναρμονιστεί άμεσα με τα παγκόσμια δεδομένα έχοντας δημιουργήσει το επιστημονικό τμήμα «Φυσικοθεραπεία στην ψυχική υγεία» από το 2014 δυνάμει της με αρ Υ7γ/ΓΠ/62030 (Φ.Ε.Κ 2743, τεύχος δεύτερο, 2/12/2011) που με το πλούσιο επιστημονικό το έργο είναι από το 2016 ισότιμο και πλήρες μέλος από το 2016 της Διεθνούς Οργάνωσης Φυσικοθεραπείας στην Ψυχική Υγεία, υποομάδα της Παγκόσμια Συνομοσπονδίας Φυσικοθεραπείας (επίσημος σύμβουλος των Ηνω-μένων Εθνών & του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας από το 1952) και από το 2020 μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ενεργού Διαβίωσης για την Ψυχική Υγεία(ENALMH) & Προώθησης Βελτίωσης Υγείας μέσω Σωματικής Δραστηριότητας (HEPA, WHO/Europe).
Επιστέγασμα όλων αυτών η ανάθεση στην Ελλάδα του 9ου παγκόσμιου συνέδριου φυσικοθεραπείας στην ψυχική υγεία στις 4-6 Μαΐου 2022
Ένα συνέδριο που συμμετείχαν φυσικοθεραπευτές και επαγγελματίες υγείας από
όλες τις ηπείρους και την έναρξη του έκανε η Υφυπουργός Υγείας αρμόδια για θέ-ματα ψυχικής υγείας κα Ζωή Ράπτη.
Για όλα τα παραπάνω αιτούμαστε όπως:
1. καταγραφεί ο ρόλος των φυσικοθεραπευτών στο σχέδιο δράσης για την
ψυχική υγεία
2. οι ψυχίατροι να συνταγογραφούν συνεδρίες φυσικοθεραπείας και στους
ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, δίνοντας το δικαίωμα στους συμπολίτες μας με ψυχικά νοσήματα στην πληρέστερη & δωρεάν αντιμετώπιση της νόσου των μέσα και από την φυσικοθεραπευτική παρέμβαση
3. στελεχωθούν με φυσικοθεραπευτές όλες οι δημόσιες δομές ψυχικής υγείας.
Οι φυσικοθεραπευτές/τριες μέλη του ΝΠΔΔ «Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών» έχουν τις απαραίτητες δεξιότητες, την εμπειρία και την υποστήριξη της Ελληνικής πολιτείας (άρθρο 4 και 6 του Νόμου 4461 / ΦΕΚ. 38, τ. Α / 28-3-2017) για να βοηθήσουν & να διευκολύνουν ισότιμα με τους άλλους επαγγελματίες, που παρέχουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας, την προώθηση ενός ενεργού τρόπου ζωής με αποτέλεσμα την υγεία και την ευημερία των ατόμων με ψυχική ασθένεια
ΛΥΜΠΕΡΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ
«Οι φυσικοθεραπευτές / τριες μέλη του Ν.Π.Δ.Δ «Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών έχουν τις απαραίτητες δεξιότητες, την εμπειρία και την υποστήριξη της Ελληνικής πολιτείας (άρθρο 4 και 6 του Νόμου 4461 / ΦΕΚ. 38, τ. Α / 28-3-2017) για να βοηθήσουν & να διευκολύνουν ισότιμα με τους άλλους επαγγελματίες, που παρέχουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας, την προώθηση ενός ενεργού τρόπου ζωής με αποτέλεσμα την υγεία και την ευημερία των ατόμων με ψυχική ασθένεια»
Καλημέρα σας, με αφορμή την δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030 θα ήθελα να υποβάλλω παρατηρήσεις και οι προτάσεις ως πολίτης προκειμένου τύχουν επεξεργασία από την Ένωση σας και σε θετική περίπτωση να ενσωματωθούν στις δικές σας ή να αξιολογηθούν σε μετέπειτα δράσεις σας.
Ως Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ) χαρακτηρίζονται τα άτομα με σοβαρές ανεπάρκειες, ανικανότητες ή μειονεξίες που οφείλονται σε σωματικές, νοητικές ή ψυχικές βλάβες, οι οποίες περιορίζουν ή αποκλείουν την εκτέλεση δραστηριοτήτων που θεωρούνται κανονικές. Στην Ελλάδα αποτελούν το 8 % περίπου του συνολικού πληθυσμού. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες αξίζουν ίσης μεταχείρισης και πρόσβασης στις κοινωνικές ή ιατρικές υπηρεσίες σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου.
Καθένας μας έχει ανάγκη από ένα υγιές στόμα, τόσο για να καλύπτει τις διατροφικές του ανάγκες όσο για αισθητικούς και κοινωνικούς λόγους. Τα ΑμεΑ έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν προβλήματα στο στόμα, ενώ ταυτόχρονα εναπόκειται σε άλλους η φροντίδα και η εξασφάλιση της στοματικής τους υγείας.
Τα ΑμεΑ εμφανίζουν αυξημένη προσβολή από τερηδόνα και από νόσους του περιοδοντίου (ουλίτιδα η περιοδοντίτιδα). Αυτό οφείλεται κυρίως στην παραμέληση της στοματικής υγιεινής. Ο βαθμός της παραμέλησης της στοματικής υγιεινής ποικίλλει από άτομο σε άτομο και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως ο βαθμός συνεργασίας των ιδίων των ατόμων, η ύπαρξη γονέων και το κοινωνικό και πνευματικό επίπεδό τους, η διαμονή στην οικογένεια ή σε ίδρυμα και η δυνατότητα πρόσβασης σε οδοντιατρικές υπηρεσίες. Το πτωχό γενικά επίπεδο στοματικής υγείας ενδέχεται να οφείλεται και στην ύπαρξη συχνών εμέτων, ξηροστομίας ή επιβλαβών συνηθειών, όπως η συγκράτηση τροφών για πολλή ώρα στο στόμα, η στοματική αναπνοή και ο βρουξισμός(το σφίξιμο η τρίξιμο των δοντιών). .
Τα ΑμεΑ, επίσης, μπορεί να πάσχουν από νοσήματα του στόματος.Ορισμένα, όμως,νοσήματα εκδηλώνονται συχνότερα από ό,τι στον γενικό πληθυσμό. Παρατηρείται π.χ. υπερπλασία των ούλων λόγω λήψης αντιεπιληπτικών φαρμάκων σε συνδυασμό με την παραμέληση της στοματικής υγιεινής. Ακόμη, μπορεί να παρατηρηθεί λευκοπλακία σε νεαρά άτομα με νοητική υστέρηση ή ψυχική νόσο λόγω της συνήθειας του μανιώδους καπνίσματος, ή καντιντίαση ως επακόλουθο ξηροστομίας λόγω λήψης φαρμάκων ή στοματικής αναπνοής. Επίσης, πολλά άτομα με αναπηρία πάσχουν από γενετικά νοσήματα, τα οποία έχουν εκδηλώσεις από την στοματογναθοπροσωπική περιοχή και τα δόντια.
Στην οδοντιατρική τα ΑΜΕΑ μπορούν να εξεταστούν και να θεραπευθούν από οποιονδήποτε οδοντίατρο, αρκεί ο τελευταίος να είναι σε θέση να διαχειριστεί τις φυσικές και νοητικές τους ιδιαιτερότητες.
Γεγονός όμως είναι ότι η οδοντιατρική θεραπεία των ατόμων με ειδικές ανάγκες απαιτεί ιδιαίτερες δεξιότητες από την πλευρά του οδοντιάτρου, όπως η κοινωνική ευαισθησία, οι γνώσεις ψυχολογίας, οι γνώσεις οδοντικής παθολογίας που εμφανίζουν τα γενετικά σύνδρομα και περισσότερες γνώσεις γύρω από τις πιθανές ευαισθησίες του ασθενούς.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι ένα οδοντιατρείο πρέπει να διαθέτει την κατάλληλη υποδομή για την πραγματοποίηση της θεραπείας με κύριο παράγοντα την ύπαρξη βοηθού οδοντιάτρου και άλλα ειδικά βοηθήματα.
Επίσης, ο οδοντίατρος πρέπει να είναι σε θέση να δουλεύει με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, γιατί οι ασθενείς αυτοί δεν αντέχουν τις μακροσκελείς συνεδρίες.
Εξίσου σημαντική είναι η διατήρηση αρχείου παρακολούθησης των ασθενών για την μακροχρόνια σταθεροποίηση του αποτελέσματος της θεραπείας. Ιδιαίτερα τα άτομα με ψυχιατρικά προβλήματα είναι πιο δύσκολο να τα προσεγγίσει ένας γιατρός, διότι είναι εκ φύσεως πιο κλειστοί χαρακτήρες και έτσι, αντιδρούν στην εξέταση αλλά και στη θεραπεία.
Η οδοντιατρική φροντίδα των ατόμων αυτών θα πρέπει να είναι πλήρης και προσαρμοσμένη στις ατομικές τους ιδιαιτερότητες. Στην οδοντιατρική φροντίδα δεν περιλαμβάνεται μόνο η αντιμετώπιση των ήδη εγκατεστημένων βλαβών αλλά και η πρόληψη, η οποία κατέχει την κυρίαρχη θέση αφού η οδοντιατρική θεραπεία στα ΑμεΑ παρουσιάζει αυξημένη δυσκολία εξαιτίας της δυσκολίας συνεργασίας τους.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ΑμεΑ μπορεί να αντιμετωπισθεί με τοπική αναισθησία ή καταστολή, οι οποίες προτιμώνται έναντι της γενικής αναισθησίας. Σε μη συνεργάσιμα, όμως, άτομα, η οδοντιατρική αντιμετώπιση επιτυγχάνεται μόνο με την μέθοδο της γενικής αναισθησίας. Σε αυτά συγκαταλέγονται άτομα με νευρολογικές παθήσεις (π.χ. νοητική υστέρηση μέτρια ή βαριά, επιληψία, εγκεφαλική παράλυση, αυτισμός, φυσική αναπηρία, σύνδρομα) ή με σοβαρό ψυχικό νόσημα (κατάθλιψη, σχιζοφρένεια, μανίες).
Γενικά, η μέθοδος της γενικής αναισθησίας, όταν συνδυάζεται με τον σωστό σχεδιασμό της θεραπείας και με την απαιτούμενη εμπειρία και συνεργασία της επεμβαίνουσας οδοντιατρικής, ιατρικής και νοσηλευτικής ομάδας, δίνει τη δυνατότητα παροχής ασφαλούς, αποτελεσματικής και ολοκληρωμένης ποιοτικής θεραπείας στα ΑμεΑ σε μία και μόνη συνεδρία.
Συμπερασματικά, τα άτομα με αναπηρία αποτελούν μία ευαίσθητη κοινωνική ομάδα, η οδοντιατρική θεραπεία της οποίας περιλαμβάνει αρκετές ιδιαιτερότητες. Η οδοντιατρική αντιμετώπιση με βάση τις γνώσεις, την εμπειρία και την ευαισθησία μπορεί να είναι αποτελεσματική και να προσφέρει χαρά και ικανοποίηση σε όλους.
Κατόπιν των προαναφερθέντων θεωρώ επιτακτική την ανάγκη δημιουργίας Ειδικών Μονάδων Οδοντοθεραπείας ΑμέΑ σε όλα τα Δημόσια Νοσοκομεία.
Επίσης, ελλείψει δημοσίων δομών θεωρώ ότι απαιτείται η πλήρης κάλυψη από τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης της οδοντιατρικής περίθαλψης των ΑμεΑ, με οδοντιατρικές πράξεις (προληπτικής, θεραπευτικής, προσθετικής) που εκτελούνται σε ιδιωτικά οδοντιατρεία ή πολυοδοντιατρεία, συμπεριλαμβανομένων οδοντιατρικών εργασιών αποκατάστασης ελλειπόντων δοντιών με οστεοενσωματούμενα εμφυτεύματα.
Θα έπρεπε επίσης ο Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης να αποζημιώνει πλήρως και την οδοντιατρική περίθαλψη που διενεργείται σε ιδιωτικά οδοντιατρεία ή πολυοδοντιατρεία, ατόμων με βαρείες αναπηρίες όπως αυτισμό, νοητική αναπηρία, εγκεφαλική παράλυση, βαρείες πολλαπλές αναπηρίες, που η αντιμετώπιση τους απαιτεί χορήγηση γενικής ή περιοχικής αναισθησίας ή μέθης.
Τα άτομα με ειδικές ανάγκες, αξίζουν ίσης μεταχείρισης και πρόσβασης στις κοινωνικές ή ιατρικές υπηρεσίες σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου.
H αντιμετώπιση των ατόμων με ειδικές ανάγκες από την σύγχρονη κοινωνία θα πρέπει να βασίζεται στην ενσωμάτωση τους στο κοινωνικό σύνολο.
Προϋπόθεση απαραίτητη για την ενσωμάτωση τους είναι η εξασφάλιση της πρόσβασης στο σύνολο των υποδομών και λειτουργιών που σκοπό έχουν να άρουν τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες ως συνέπεια της φυσικής ή νοητικής αναπηρίας τους. Με τον τρόπο αυτό τα ειδικά άτομα εξασφαλίζουν την ανεμπόδιστη χρήση των υπηρεσιών εκπαίδευσης, υγείας, εργασίας και συμμετοχής τους στις κοινωνικές δραστηριότητες. Τα προβλήματα, όμως, που σχετίζονται με την πρόσβαση των πληθυσμών αυτών στις οδοντιατρικές υπηρεσίες ποιότητας και στην οδοντιατρική περίθαλψη, αγνοούνται σε μεγάλο βαθμό στη χώρα μας. Δυστυχώς, βλέπουμε ότι τα άτομα με ειδικές ιατρικές ανάγκες εξακολουθούν να έχουν χειρότερη στοματική υγεία σε με τους υπολοίπους λόγω των εμποδίων που αντιμετωπίζουν στην πρόσβαση τους προς τις οδοντιατρικές υπηρεσίες
Καθένας μας έχει ανάγκη από ένα υγιές στόμα, τόσο για να καλύπτει τις διατροφικές του ανάγκες όσο για αισθητικούς και κοινωνικούς λόγους.
Αφού σας συγχαρώ για την εκπόνηση του τόσο δομημένου και καλογραμμένου Εθνικού Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030 και σας ευχαριστήσω για την συμπερίληψη πολλών από τις προτάσεις μας ως Ομοσπονδία ΑΡΓΩ θα ήθελα να δεχτείτε τα σχόλια και τις προσθήκες μου .
Το βασικό μου σχόλιο είναι ότι πρέπει να συνδεθεί το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030 και με τις προβλέψεις της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και ειδικά με την υποστηριζόμενη λήψη απόφασης και τις συνακόλουθες αλλαγές στο πλαίσιο των περιορισμών στην δικαιοπραξία.
Στο παρακάτω κείμενο θα βρείτε τα υπόλοιπα σχόλια και τις προσθήκες μου ανά σελίδα. Τα βασικά σχόλια έχουν να κάνουν με την αφαίρεση των Μονάδων μακράς νοσηλείας και για δυσίατα περιστατικά γιατί αφενός τα πρώτα συνεπάγονται την ασυλοποίηση των νέων ασθενών μακροχρόνιας νοσηλείας και αφετέρου τα δυσίατα περιστατικά δεν ορίζονται πουθενά στην σχετική βιβλιογραφία και αποτελούν στιγματιστικό όρο. Σχετικά με την ανάπτυξη των Μονάδων Αυξημένης ασφάλειας διαφωνώ αν προβλέπεται να ιδρυθούν στα υπάρχοντα ψυχιατρεία γιατί πιστεύω ότι θα συνεχίζουν την ασυλική λογική.
Επίσης εστιάζω σε ότι έχει να κάνει με την Υποστηριζόμενη Απασχόληση στην υλοποίηση της οποίας θεωρώ ότι πρέπει να συμμετέχουν και επιλεγμένα Κέντρα Ημέρας με την ήδη διαμορφωμένη μεθοδολογία από το πρόγραμμα «Γέφυρες Απασχόλησης» που σας επισυνάπτω
Με εκτίμηση
Μενέλαος Θεοδωρουλάκης
Σελίδα 73 προσθήκη στο σχετικό κείμενο
Λειτουργία Τηλεφωνικής Γραμμής Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306 για τον
γενικό πληθυσμό κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σε συνεργασία με την Α΄
Ψυχιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών και την Ομοσπονδία ΑΡΓΩ.
Υλοποίηση του Προγράμματος Κανένας Μόνος στην Πανδημία σε συνεργασία με
την Ομοσπονδία ΑΡΓΩ από 22 Κέντρα Ημέρας και 2 Κινητές Μονάδες ΑμΚΕ με
παροχή μεταξύ άλλων και εξ αποστάσεως υπηρεσιών σε νοσούντες με covid 19 και ενδυνάμωσης του προσωπικού του ΕΣΥ
Σελίδα 150
Ανάπτυξη νέων υπηρεσιών έτσι ώστε να υπάρξει ισόρροπη κατανομή ανά τη χώρα
των ειδικών ψυχιατρικών υπηρεσιών. Προτείνεται η σύσταση και λειτουργία
Δικτύου Ψυχιατρικών Υπηρεσιών ανά ΥΠε με τη χρήση των υπαρχουσών δομών
συμπεριλαμβανομένων των ΨΝ, το οποίο σε μεγάλο βαθμό θα ανταποκρίνεται στο
πυραμιδικό μοντέλο του ΠΟΥ. Κάθε Δίκτυο θα περιλαμβάνει [41]:
Δημόσιες και ιδιωτικές δομές παροχής ΥΨΥ
Ψυχίατρους, ψυχολόγους, άλλους ΕΨΥ καθώς και οικογενειακούς
ιατρούς
Εξωτερικά Ιατρεία και διαγνωστικές δομές
Κλινικές Οξέων
ΚΗ
Κλινικές δυσίατων περιστατικών (μέσης διάρκειας νοσηλείας) Δεν πρέπει να περιλαμβάνονται τέτοιες κλινικές λόγω του στιγματιστικού τίτλου τους και της προβλεπόμενης διάρκειας νοσηλείας.
Κλινικές μακράς νοσηλείας Δεν πρέπει να περιλαμβάνονται τέτοιες κλινικές γιατί συνεχίζουν την ασυλική λογική
Τμήματα οργανικών ψυχοσυνδρόμων και ψυχογηριατρική
Διαμερίσματα-ξενώνες (ανοικτοί)
Οικοτροφεία (ενδονοσοκομειακώνκλειστά) των νέων (προερχομένων από
τις κλινικές δυσιάτων) χρονίων ψυχικώς ασθενών εκτός η και εντός του
Νοσοκομείου.
Κλινικές μέσης ασφαλείας (κλειστές)
Ολοκληρωμένες ψυχιατροδικαστικές υπηρεσίες με κλινικές υψηλής
ασφαλείας κατ’ αρχάς εντός Νοσοκομείου.
Οικοτροφεία αυξημένης ασφάλειας
Ειδικές παιδοψυχιατρικές υπηρεσίες
Υπηρεσίες απεξάρτησης
Υπηρεσίες υποστηριζόμενης εργασίας και εργασιακής ένταξης (μέσω
ΚοιΣΠΕ και ΚΗ)
Ένταξη στα Ψυχιατρικά Δίκτυα και των Προνοιακών Δομών του
Κράτους.
Σελίδα 129
Παρόλο που είναι μια πολύ θετική παρέμβαση σε επίπεδο δικαιωμάτων και ανθρώπινης αξιοπρέπειας η συμμετοχή επαγγελματιών ψυχικής υγείας στην πραγματοποίηση των ακούσιων νοσηλειών. Πρέπει να επισημανθεί ότι στο παρόν δεν μπορούν οι πολυκλαδικές θεραπευτικές ομάδες των ξενώνων και των οικοτροφείων να υλοποιούν τις μεταβάσεις για τις ακούσιες νοσηλείες γιατί δεν απασχολούν σε καθημερινή βάση ψυχίατρο όπως και τα περισσότερα ΚΗ. Είναι ελλειμματική η προσέγγιση του άρθρο θα έπρεπε να εμπλακούν τα ΚΨΥ που έχουν καθημερινά παρουσία ψυχιάτρου. Η εφαρμογή των σχετικών προβλέψεων και της ΚΥΑ δημιουργεί διάφορα προβλήματα που πρέπει να συζητηθούν αναλυτικά.
Σελίδα 177
Σε θεσμικό επίπεδο για την απασχόληση των ΛΥΨΥ πρέπει να αναφερθεί ότι έχουν αρθεί με το άρθρο 23 του Ν 4488/17 Απασχόληση λόγω ψυχικών παθήσεων τα βασικά εμπόδια που αντιμετώπιζαν οι ΛΥΨΥ κατά την πρόσληψη τους στην ελεύθερη αγορά και αυτά αφορούσαν την διακοπή του επιδόματος βαριάς αναπηρίας και της όποιας σύνταξης καθώς και την άρση της πιστοποίησης αναπηρίας ως ανίκανος προς πάσα βιοποριστική εργασία που οδηγούσε σε απώλεια δικαιώματος σύνταξης θανάτου γονέα. Αυτή η θεσμική αλλαγή δίνει την δυνατότητα αξιοποίησης του μοντέλου της Υποστηριζόμενης Εργασίας και σε θέσεις εργασίας στην ελεύθερη αγορά αξιοποιώντας αρχικά τα προγράμματα της ΔΥπΑ αλλά και την εταιρική κοινωνική ευθύνη των μεγάλων επιχειρήσεων.
Το ΥΥ έχει αποκτήσει πολύ μεγάλη εμπειρία και εξειδίκευση στις παρεμβάσεις
υποστηριζόμενης απασχόλησης, μέσω των Κοινωνικών Συνεταιρισμών και έχει
υλοποιήσει μέσω ΕΣΠΑ πιλοτικό πρόγραμμα το «Γέφυρες Απασχόλησης» υλοποιήθηκε από την ΠΕΨΑΕΕ με συμμετοχή 15 ΚΗ και ΚοιΣΠΕ. Το πρόγραμμα αυτό έχει ως παραδοτέα την προσαρμογή της σχετικής μεθοδολογίας Individual Placement and Support (IPS) που συνεχίζει να υλοποιείται από δύο ΚΗ στην Αττική. Η εμπειρία αυτή ενισχύεται ιδιαίτερα κατά την τρέχουσα περίοδο, μέσω Ευρωπαϊκού προγράμματος που υλοποιεί εκ μέρους του ΥΥ η ΠΟΚοιΣΠΕ με τίτλο «Ολοκληρωμένο πρόγραμμα παρέμβασης για την υποστήριξη των ΚοιΣΠΕ στην κατεύθυνση βελτίωσης της διοικητικής και διαχειριστικής τους ικανότητας» (μετά από έγκριση σκοπιμότητας και προγραμματική συμφωνία με το ΥΥ), η οποία ολοκληρώνεται στο τέλος του 2022.Μέσα από αυτή την παρέμβαση δημιουργείται μία εκδοχή Εξειδικευμένου Μοντέλου Υποστηριζόμενης Απασχόλησης με το μοντέλο του Individual Placement and Support
(IPS) στα ελληνικά δεδομένα για τους ΚοιΣΠΕ, με την επιμόρφωση στελεχών τους σε αυτό. Τα δύο παραπάνω έργα με τα παραδοτέα τους διαμορφώνουν την αναγκαία μεθοδολογία για την εφαρμογή της υποστηριζόμενης εργασίας στην Ελλάδα που αναμένετε να θεσμοθετηθεί ως ένας ειδικός τύπος εργασίας για τα άτομα με αναπηρίες μετά την σύσταση σχετικής διυπουργικής επιτροπής από το Υπουργείο Εργασίας.
Στο ανωτέρω πλαίσιο, το 2020 στο Ν. 4675/2020 περί της Μεταρρύθμισης της
Δημόσιας Υγείας, προβλέφθηκε στο άρθρο 4 η θεσμοθέτηση του Εθνικού
Προγράμματος Ψυχοκοινωνικής Ένταξης και Αποκατάστασης για ΑμΣΨΠ μέσω της
εργασίας (ως μίας παρέμβασης τριτογενούς πρόληψης) στο πλαίσιο των επιμέρους
προγραμμάτων-προγραμμάτων του Εθνικού Σχεδίου Δημόσιας Υγείας και των
Δράσεων Πρόληψης «Σπύρος Δοξιάδης». Στο πρόγραμμα αυτό προβλέπονται
ολοκληρωμένες παρεμβάσεις που αφορούν στην εργασιακή ένταξη των ατόμων
αυτών, στοχεύοντας τη μείωση του φορτίου των ψυχικών διαταραχών στους
πάσχοντες, στις οικογένειες τους και στην κοινότητα γενικά. Βάσει του ανωτέρου
θεσμικού πλαισίου δύναται να αναπτυχθεί για πρώτη φορά αυτό το Εθνικό
Πρόγραμμα και με φορείς υλοποίησης τους ΚοιΣΠΕ και την Πανελλήνια Ομοσπονδία ΚοιΣΠΕ
Η παραπάνω μεθοδολογία και οι σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις, αναπτύχθηκαν κατόπιν των νεότερων δεδομένων που σχετίζονται με τις εκβάσεις στην ψυχική υγεία. Έχει παρατηρηθεί ότι με την έγκαιρη έναρξη θεραπείας και υποστήριξης πολλά ΑμΣΨΠ
καταφέρνουν να εξελιχθούν ολοκληρώνοντας την τριτοβάθμια εκπαίδευση και
προχωρούν και σε μεταπτυχιακές σπουδές, με αποτέλεσμα την απόκτηση ικανοτήτων και δεξιοτήτων. Τις εργασιακές ανάγκες αυτών των ατόμων δεν μπορούν να καλύψουν οι ΚοιΣΠΕ μέσω των λίγων υφιστάμενων επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων και εξ αυτού του λόγου απαιτείται η εύρεση θέσεων απασχόλησης στη ελεύθερη αγορά εργασίας μέσω του μοντέλου της υποστηριζόμενης απασχόλησης . Για τον λόγο αυτό
το ΥΥ ήθελε να προχωρήσει σε νέες μορφές παρεμβάσεων υποστηριζόμενης
απασχόλησης, αξιοποιώντας την πολύχρονη εμπειρία των ΚοιΣΠΕ και όσων ΚΗ έχουν αναπτύξει σχετικές δράσεις και τυποποιώντας μεθοδολογία και διαδικασίες μέσω του προαναφερθέντος προγράμματος που υλοποιεί η Ομοσπονδία των ΚοιΣΠΕ και της μεθοδολογίας του προγράμματος «Γέφυρες Απασχόλησης».
Η ανάπτυξη και υλοποίηση του 1ου κύκλου του Εθνικού Προγράμματος τριακοσίων
σαράντα (340) ωφελουμένων ΑμΣΨΠ διάρκειας έως 24 μήνες έχει προϋπολογιστεί στο ποσό των 10.000.000 € ενώ η ετήσια δαπάνη από την λειτουργία των δομών και των υπηρεσιών που θα αναπτυχθούν ανέρχεται στο ποσό των 908.000 € μέσω του τακτικού προϋπολογισμού του ΥΥ. Για την ευχερή υλοποίηση του προγράμματος κατά τη διάρκεια των 24 μηνών αλλά κυρίως αναγκαία και ικανή συνθήκη για την διατήρηση του προγράμματος μετά την παρέλευση του ανωτέρω διαστήματος είναι η σύμπραξη με την ΔΥπΑ, με σκοπό την χρηματοδότηση θέσεων απασχόλησης στο ανωτέρω ολιστικό πλαίσιο παρέμβασης. Στην επόμενη ενότητα και στο παράρτημα,
αποτυπώνονται αναλυτικά το φυσικό και οικονομικό αντικείμενο του Εθνικού
Προγράμματος Η υλοποίηση δύναται να επιτευχθεί με την ενίσχυση του ρόλου των ΚοιΣΠΕ ως Μονάδων Ψυχικής Υγείας και την δημιουργία και λειτουργία Εξειδικευμένων Γραφείων Υποστηριζόμενης Απασχόλησης σε αυτούς καθώς και επιλεγμένων ΚΗ που εξυπηρετούν διαφορετικούς πληθυσμούς από τους ΚοιΣΠΕ και έχουν μεγαλύτερη γεωγραφική κατανομή. Τα ΕΓΥΑ σε συνεργασία με ΥΨΥ, με εργοδότες, με την ΔΥπΑ και άλλους φορείς θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις εργασίας περισσότερων ΑμΣΨΠ, με υψηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο και περισσότερες δεξιότητες, τόσο σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα όσο και σε οργανισμούς του δημοσίου τομέα. Η κατεύθυνση αυτή, της μετάβασης εργαζομένων με προβλήματα ψυχικής υγείας στην ελεύθερη
αγορά εργασίας μέσα από την υποστήριξη των ΚοιΣΠΕ προβλέπεται και στο Ν.
2716/1999, όπου ο Συνεταιρισμοί είναι εξ’ορισμού οι φορείς υλοποίησης
παρεμβάσεων υποστηριζόμενης απασχόλησης για ΑμΣΨΠ. Η διαδικασία υλοποίησης
σε ότι αφορά τους ΚοιΣΠΕ μπορεί να ακολουθήσει την ΚΥΑ υπ’αριθμ.
Γ3α,β/Γ.Π.οικ.83874/2020 ΦΕΚ 6004/Β/31-12-2020 με θέμα: «Όροι και προϋποθέσεις
επιχορήγησης των Κοινωνικών Συνεταιρισμών Περιορισμένης Ευθύνης του άρθρου 12
του ν. 2716/1999» και την διαδικασία σύναψης προγραμματικών συμβάσεων
(ΠΟΚοιΣΠΕ και ΚοιΣΠΕ). Αναλυτικότερα, προτείνεται η οργάνωση και λειτουργία επτά
(7) ΕΓΥΑ σε ΚοιΣΠΕ στην Αθήνα (μεγαλύτερη δομή), και σε έξι ακόμα μεγάλες πόλεις με
τον συντονισμό της Ομοσπονδίας. Ενώ σε ότι αφορά τα ΚΗ μπορεί να αξιοποιηθεί η
δυνατότητα που δίνει η YA Αριθμ. Γ3α,β/ΓΠ/οικ.49291/19 (ΦΕΚ 2809 Β/4-7-2019)
Σύστημα διοικητικής και οικονομικής διαχείρισης, ελέγχου, επιχορήγησης και
παρακολούθησης της ποιότητας σε μονάδες ψυχικής υγείας για επέκταση των
δραστηριοτήτων.
Σελίδα 185
Πίνακας 40: Οι κύριες προτεινόμενες δράσεις για τον Άξονα 8 στους δύο
υποάξονες αυτού
α/α Άξονας 8 Ενίσχυση της ένταξης ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας στην
αγορά εργασίας & ανάπτυ-ξη προγραμμάτων για την προστασία της ψυχικής
υγείας των εργαζομένων
Ενίσχυση της ένταξης ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας στην αγορά εργασίας
Δημιουργία διυπουργικής επιτροπής με τα συναρμόδια Υπουργεία & φορείς για την
βελτίωση & τον εκσυγρονισμό του ρυθμιστικού πλαισίου υποστήριξης της
προσβασιμότητας & της απασχόλησης των Ατόμων με Σοβαρά Ψυχοκοινωνικά
Προβλήματα στην ελεύθερη αγορά εργασίας, τις δημόσιες υπηρεσίες & την δημόσια
διοίκηση εν γένει
Υλοποίηση «Εθνικού Προγράμματος Ψυχοκοινωνικής Ένταξης ατόμων με σοβαρά προβλήματα
ψυχικής υγείας μέσω της εργασίας» εντός του Σχεδίου Δράσης Δημόσιας Υγείας «Σπύρος
Δοξιάδης»
Λειτουργία επτά (7) δεκατεσσάρων (14) Εξειδικευμένων Γραφείων Υποστηριζόμενης Απασχόλησης ΑμΣΨΠ στους ΚοιΣΠΕ και επιλεγμένα ΚΗ, για την εύρεση και διατήρηση θέσεων εργασίας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις & δημόσιους οργανισμούς
Α. Ενίσχυση της ένταξης ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας στην αγορά
εργασίας
α) Δομές:
• Δημιουργία και λειτουργία επτά (7) δεκατεσσάρων (14) Εξειδικευμένων
Γραφείων Υποστηριζόμενης Απασχόλησης ΑμΣΨΠ στους ΚοιΣΠΕ και επιλεγμένα
ΚΗ, για την εύρεση και διατήρηση θέσεων εργασίας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και
δημόσιους οργανισμούς.
• Δημιουργία και λειτουργία ενός (1) Γραφείου Δικτύου Συνηγορίας και
Αυτοεκπροσώπησης εργαζομένων – ΛΥΨΥ με σκοπό την ενίσχυση της φωνής και της
εκπροσώπησης τους με έμφαση σε θέματα εργασίας και βελτίωσης πρόσβασης στα
κοινωνικά αγαθά. Στο Δίκτυο αυτό θα συμμετέχουν ΚΗ, ΚοιΣΠΕ και ΣΟΨΥ που θα
υποστηρίζονται από μια κεντρική επιστημονική ομάδα νομικών που θα απαντά σε
εξειδικευμένα ερωτήματα των ΛΥΨΥ και μέσω των κοινωνικών λειτουργών των
μονάδων θα απαντώνται τα σχετικά ερωτήματα των ΛΥΨΥ
Σελίδα 186
γ. Προγράμματα:
• Ανάπτυξη προγράμματος Ολοκλήρωση του ρόλου των ΚοιΣΠΕ μέσω προγράμματος
εξειδίκευσης και προτυποποίησης της ήδη παρεχόμενης υποστήριξης στην εργασία
εντός αυτών με εφαρμογή μεθοδολογίας IPS και αντίστοιχη διαμόρφωση της
μεθοδολογίας για τα ΚΗ.
• Ανάπτυξη ψηφιακών εργαλείων και πλατφόρμας για συντονισμό και ευχερή
υλοποίηση προγραμμάτων υποστήριξης της εργασίας από όλους τους εμπλεκόμενους
φορείς.
• Ανάπτυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων εργαζομένων Γραφείων Υποστηριζόμενης
Εργασίας και στελεχών λοιπών φορέων που θα συνεργαστούν,
• Διενέργεια 1ου κύκλου «Εθνικού Προγράμματος Ψυχοκοινωνικής Ένταξης ατόμων με
σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας μέσω της εργασίας» εντός του Σχεδίου Δράσης
Δημόσιας Υγείας «Σπύρος Δοξιάδης», διάρκειας τριών (3) ετών.
Σελίδες 188-189
Αντίστοιχες με τα παραπάνω διορθώσεις
Ως Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ) χαρακτηρίζονται τα άτομα με σοβαρές ανεπάρκειες, ανικανότητες ή μειονεξίες που οφείλονται σε σωματικές, νοητικές ή ψυχικές βλάβες, οι οποίες περιορίζουν ή αποκλείουν την εκτέλεση δραστηριοτήτων που θεωρούνται κανονικές. Στην Ελλάδα αποτελούν το 8 % περίπου του συνολικού πληθυσμού. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες αξίζουν ίσης μεταχείρισης και πρόσβασης στις κοινωνικές ή ιατρικές υπηρεσίες σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου.
Καθένας μας έχει ανάγκη από ένα υγιές στόμα, τόσο για να καλύπτει τις διατροφικές του ανάγκες όσο για αισθητικούς και κοινωνικούς λόγους. Τα ΑμεΑ έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν προβλήματα στο στόμα, ενώ ταυτόχρονα εναπόκειται σε άλλους η φροντίδα και η εξασφάλιση της στοματικής τους υγείας.
Τα ΑμεΑ εμφανίζουν αυξημένη προσβολή από τερηδόνα και από νόσους του περιοδοντίου (ουλίτιδα η περιοδοντίτιδα). Αυτό οφείλεται κυρίως στην παραμέληση της στοματικής υγιεινής. Ο βαθμός της παραμέλησης της στοματικής υγιεινής ποικίλλει από άτομο σε άτομο και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως ο βαθμός συνεργασίας των ιδίων των ατόμων, η ύπαρξη γονέων και το κοινωνικό και πνευματικό επίπεδό τους, η διαμονή στην οικογένεια ή σε ίδρυμα και η δυνατότητα πρόσβασης σε οδοντιατρικές υπηρεσίες. Το πτωχό γενικά επίπεδο στοματικής υγείας ενδέχεται να οφείλεται και στην ύπαρξη συχνών εμέτων, ξηροστομίας ή επιβλαβών συνηθειών, όπως η συγκράτηση τροφών για πολλή ώρα στο στόμα, η στοματική αναπνοή και ο βρουξισμός(το σφίξιμο η τρίξιμο των δοντιών). .
Τα ΑμεΑ, επίσης, μπορεί να πάσχουν από νοσήματα του στόματος.Ορισμένα, όμως,νοσήματα εκδηλώνονται συχνότερα από ό,τι στον γενικό πληθυσμό. Παρατηρείται π.χ. υπερπλασία των ούλων λόγω λήψης αντιεπιληπτικών φαρμάκων σε συνδυασμό με την παραμέληση της στοματικής υγιεινής. Ακόμη, μπορεί να παρατηρηθεί λευκοπλακία σε νεαρά άτομα με νοητική υστέρηση ή ψυχική νόσο λόγω της συνήθειας του μανιώδους καπνίσματος, ή καντιντίαση ως επακόλουθο ξηροστομίας λόγω λήψης φαρμάκων ή στοματικής αναπνοής. Επίσης, πολλά άτομα με αναπηρία πάσχουν από γενετικά νοσήματα, τα οποία έχουν εκδηλώσεις από την στοματογναθοπροσωπική περιοχή και τα δόντια.
Στην οδοντιατρική τα ΑΜΕΑ μπορούν να εξεταστούν και να θεραπευθούν από οποιονδήποτε οδοντίατρο, αρκεί ο τελευταίος να είναι σε θέση να διαχειριστεί τις φυσικές και νοητικές τους ιδιαιτερότητες.
Γεγονός όμως είναι ότι η οδοντιατρική θεραπεία των ατόμων με ειδικές ανάγκες απαιτεί ιδιαίτερες δεξιότητες από την πλευρά του οδοντιάτρου, όπως η κοινωνική ευαισθησία, οι γνώσεις ψυχολογίας, οι γνώσεις οδοντικής παθολογίας που εμφανίζουν τα γενετικά σύνδρομα και περισσότερες γνώσεις γύρω από τις πιθανές ευαισθησίες του ασθενούς.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι ένα οδοντιατρείο πρέπει να διαθέτει την κατάλληλη υποδομή για την πραγματοποίηση της θεραπείας με κύριο παράγοντα την ύπαρξη βοηθού οδοντιάτρου και άλλα ειδικά βοηθήματα.
Επίσης, ο οδοντίατρος πρέπει να είναι σε θέση να δουλεύει με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, γιατί οι ασθενείς αυτοί δεν αντέχουν τις μακροσκελείς συνεδρίες.
Εξίσου σημαντική είναι η διατήρηση αρχείου παρακολούθησης των ασθενών για την μακροχρόνια σταθεροποίηση του αποτελέσματος της θεραπείας. Ιδιαίτερα τα άτομα με ψυχιατρικά προβλήματα είναι πιο δύσκολο να τα προσεγγίσει ένας γιατρός, διότι είναι εκ φύσεως πιο κλειστοί χαρακτήρες και έτσι, αντιδρούν στην εξέταση αλλά και στη θεραπεία.
Η οδοντιατρική φροντίδα των ατόμων αυτών θα πρέπει να είναι πλήρης και προσαρμοσμένη στις ατομικές τους ιδιαιτερότητες. Στην οδοντιατρική φροντίδα δεν περιλαμβάνεται μόνο η αντιμετώπιση των ήδη εγκατεστημένων βλαβών αλλά και η πρόληψη, η οποία κατέχει την κυρίαρχη θέση αφού η οδοντιατρική θεραπεία στα ΑμεΑ παρουσιάζει αυξημένη δυσκολία εξαιτίας της δυσκολίας συνεργασίας τους.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ΑμεΑ μπορεί να αντιμετωπισθεί με τοπική αναισθησία ή καταστολή, οι οποίες προτιμώνται έναντι της γενικής αναισθησίας. Σε μη συνεργάσιμα, όμως, άτομα, η οδοντιατρική αντιμετώπιση επιτυγχάνεται μόνο με την μέθοδο της γενικής αναισθησίας. Σε αυτά συγκαταλέγονται άτομα με νευρολογικές παθήσεις (π.χ. νοητική υστέρηση μέτρια ή βαριά, επιληψία, εγκεφαλική παράλυση, αυτισμός, φυσική αναπηρία, σύνδρομα) ή με σοβαρό ψυχικό νόσημα (κατάθλιψη, σχιζοφρένεια, μανίες).
Γενικά, η μέθοδος της γενικής αναισθησίας, όταν συνδυάζεται με τον σωστό σχεδιασμό της θεραπείας και με την απαιτούμενη εμπειρία και συνεργασία της επεμβαίνουσας οδοντιατρικής, ιατρικής και νοσηλευτικής ομάδας, δίνει τη δυνατότητα παροχής ασφαλούς, αποτελεσματικής και ολοκληρωμένης ποιοτικής θεραπείας στα ΑμεΑ σε μία και μόνη συνεδρία.
Συμπερασματικά, τα άτομα με αναπηρία αποτελούν μία ευαίσθητη κοινωνική ομάδα, η οδοντιατρική θεραπεία της οποίας περιλαμβάνει αρκετές ιδιαιτερότητες. Η οδοντιατρική αντιμετώπιση με βάση τις γνώσεις, την εμπειρία και την ευαισθησία μπορεί να είναι αποτελεσματική και να προσφέρει χαρά και ικανοποίηση σε όλους.
Κατόπιν των προαναφερθέντων θεωρώ επιτακτική την ανάγκη δημιουργίας Ειδικών Μονάδων Οδοντοθεραπείας ΑμέΑ σε όλα τα Δημόσια Νοσοκομεία.
Επίσης, ελλείψει δημοσίων δομών θεωρώ ότι απαιτείται η πλήρης κάλυψη από τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης της οδοντιατρικής περίθαλψης των ΑμεΑ, με οδοντιατρικές πράξεις (προληπτικής, θεραπευτικής, προσθετικής) που εκτελούνται σε ιδιωτικά οδοντιατρεία ή πολυοδοντιατρεία, συμπεριλαμβανομένων οδοντιατρικών εργασιών αποκατάστασης ελλειπόντων δοντιών με οστεοενσωματούμενα εμφυτεύματα.
Θα έπρεπε επίσης ο Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης να αποζημιώνει πλήρως και την οδοντιατρική περίθαλψη που διενεργείται σε ιδιωτικά οδοντιατρεία ή πολυοδοντιατρεία, ατόμων με βαρείες αναπηρίες όπως αυτισμό, νοητική αναπηρία, εγκεφαλική παράλυση, βαρείες πολλαπλές αναπηρίες, που η αντιμετώπιση τους απαιτεί χορήγηση γενικής ή περιοχικής αναισθησίας ή μέθης.
Τα άτομα με ειδικές ανάγκες, αξίζουν ίσης μεταχείρισης και πρόσβασης στις κοινωνικές ή ιατρικές υπηρεσίες σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου.
H αντιμετώπιση των ατόμων με ειδικές ανάγκες από την σύγχρονη κοινωνία θα πρέπει να βασίζεται στην ενσωμάτωση τους στο κοινωνικό σύνολο.
Προϋπόθεση απαραίτητη για την ενσωμάτωση τους είναι η εξασφάλιση της πρόσβασης στο σύνολο των υποδομών και λειτουργιών που σκοπό έχουν να άρουν τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες ως συνέπεια της φυσικής ή νοητικής αναπηρίας τους. Με τον τρόπο αυτό τα ειδικά άτομα εξασφαλίζουν την ανεμπόδιστη χρήση των υπηρεσιών εκπαίδευσης, υγείας, εργασίας και συμμετοχής τους στις κοινωνικές δραστηριότητες. Τα προβλήματα, όμως, που σχετίζονται με την πρόσβαση των πληθυσμών αυτών στις οδοντιατρικές υπηρεσίες ποιότητας και στην οδοντιατρική περίθαλψη, αγνοούνται σε μεγάλο βαθμό στη χώρα μας. Δυστυχώς, βλέπουμε ότι τα άτομα με ειδικές ιατρικές ανάγκες εξακολουθούν να έχουν χειρότερη στοματική υγεία σε με τους υπολοίπους λόγω των εμποδίων που αντιμετωπίζουν στην πρόσβαση τους προς τις οδοντιατρικές υπηρεσίες
Καθένας μας έχει ανάγκη από ένα υγιές στόμα, τόσο για να καλύπτει τις διατροφικές του ανάγκες όσο για αισθητικούς και κοινωνικούς λόγους.
Bravo