Σκοποί του παρόντος Μέρους είναι: α) η βελτιστοποίηση της ποιότητας ζωής των εξαρτημένων ατόμων και β) η διασφάλιση της απρόσκοπτης πρόσβασης όλων των πολιτών σε όλες τις επιλογές απεξάρτησης και αποτοξίνωσης σε κάθε περιοχή της χώρας, μέσω της καθιέρωσης ενός ενιαίου νομοθετικού πλαισίου και συστήματος παροχής υπηρεσιών για την ολιστική αντιμετώπιση των πάσης φύσεως εξαρτήσεων, εξαρτητικών συμπεριφορών και εθισμών, στην κατεύθυνση της πρόληψης, της έγκαιρης διάγνωσης και της αποκατάστασης αυτών, προκειμένου να καλύπτονται οι εξατομικευμένες ανάγκες όλου του πληθυσμού. Η παροχή όλων των διαθέσιμων επιλογών απεξάρτησης και αποτοξίνωσης από έναν φορέα, με παράλληλη διατήρηση του θεραπευτικού πλουραλισμού, συμβάλλει:
α) στη μείωση του χρόνου αναμονής για την ένταξη των εξαρτημένων ατόμων στα αναγκαία θεραπευτικά προγράμματα, ο οποίος καθιστά αβέβαιη την έναρξη της θεραπευτικής προσπάθειας,
β) στην άμεση εναλλαγή και στον συνδυασμό των διαθέσιμων θεραπευτικών μεθόδων και προγραμμάτων, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τις ανάγκες και την πορεία κάθε εξαρτημένου ατόμου, η οποία εγγυάται τη συνέχιση της θεραπευτικής προσπάθειας και
γ) στην αποτροπή ανεπιθύμητων διαλειμμάτων μεταξύ των διαφόρων θεραπευτικών προγραμμάτων, τα οποία θέτουν σε κίνδυνο την επιτυχή ολοκλήρωση της θεραπευτικής προσπάθειας.
ΜΕΡΟΣ Β΄ ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 27 Σκοπός
Αναρτήθηκε
4 Ιουλίου 2024, 23:55
Ανοικτή σε Σχόλια έως
18 Ιουλίου 2024, 09:00
Εργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
57 Σχόλια 1411 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 14135 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19,, την ενίσχυση της προστασίας της δημόσιας υγείας και των υπηρεσιών υγείας, ...
- ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ – ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
- Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την παρακολούθηση και αξιολόγηση της φαρμακευτικής δαπάνης
- Αναμόρφωση του θεσμού του Προσωπικού Ιατρού – Σύσταση Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Υγείας
- Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης
- Δράσεις δημόσιας υγείας - Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας
- Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ)
- Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030
- Σύσταση ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Ογκολογικό Κέντρο Παίδων “Μαριάννα Β.Βαρδινογιάννη–ΕΛΠΙΔΑ”», ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊου COVID-19 και την προστασία της δημοσίας υγείας...
- Εκσυγχρονισμός του δικαίου για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων
Σαν λήπτες των υπηρεσιών του Ο.ΚΑ.ΝΑ. οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στο πεδίο των εξαρτήσεων μας απασχόλησαν σοβαρά. Οι επικείμενες αλλαγές με την ίδρυση του Ε.Ο.Π.Α.Ε. μπορούν να επηρεάσουν (θετικά ή αρνητικά) τις ζωές μας και τις προσπάθειές μας για αλλαγή και βελτίωση της πορείας μας.
Γι αυτό μελετήσαμε προσεκτικά το προτεινόμενο σχέδιο νόμου και θέλουμε κι εμείς να καταθέσουμε τις απόψεις μας και τις προτάσεις μας για το πώς θα μπορούσε αυτό να λειτουργήσει καλύτερα και με μεγαλύτερο όφελος για την Ελληνική κοινωνία.
Αρχικά , θα θέλαμε να εκφράσουμε τις παρατηρήσεις και ανησυχίες μας:
Ένα μεγάλο κομμάτι της αντιμετώπισης των εξαρτήσεων είναι η μείωση βλάβης. Δεν βλέπουμε να δίνεται μεγάλη σημασία στον τομέα αυτόν, μια κι οι αναφορές στη μείωση βλάβης είναι γενικόλογες και αποσπασματικές.
Η εξασφάλιση της πολυφωνίας στις μεθόδους θεραπείας και απεξάρτησης είναι, κατά τη γνώμη μας, πολύ σημαντική και πρέπει να διασφαλισθεί. Με την ενοποίηση των φορέων θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι οι υπάρχουσες θεραπευτικές μονάδες θα μπορούν να λειτουργούν με τη δική της προσέγγιση η κάθε μια και να εφαρμόζουν το δικό τους μοντέλο θεραπείας.
Δεδομένου του γεγονότος ότι δεν κάνουν όλα για όλους και ότι κανείς δεν έχει το μαγικό ραβδάκι της απεξάρτησης, θα ήταν τραγικό κάποιες θεραπευτικής προσεγγίσεις με καλύτερες «δημόσιες σχέσεις» και προπαγάνδα, που έχουν (δίκαια ή άδικα) κερδίσει την κοινή γνώμη, να καπελώσουν άλλες, λιγότερο δημοφιλείς μεθόδους.
Το δικαίωμα στην επιλογή θεραπείας είναι αδιαπραγμάτευτο. Ο κάθε ωφελούμενος θα πρέπει να έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να επιλέξει την μέθοδο που του ταιριάζει, μια κι (όπως αναφέρθηκε) δεν κάνουν όλα για όλους. «Στεγνά» προγράμματα και υποκατάσταση, κι ακόμα, επιλογή της διαφορετικής προσέγγισης κάθε και του είδους του υποκατάστατου που ταιριάζει στον καθένα.
Να διασφαλιστεί ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας οποιασδήποτε θεραπευτικής προσέγγισης . Δεν πρέπει να εκχωρηθεί σε κανένα ιδιώτη που θέλει να κερδίσει, πρόσβαση στην απεξάρτηση.
Είναι απαραίτητη η συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στη λήψη αποφάσεων για τις εξαρτήσεις. Κι ακόμα, η συμμετοχή των ωφελουμένων στη λήψη και στη υλοποίηση αποφάσεων που αφορούν άμεσα τη ζωή τους. Εμείς, που έχουμε ζήσει στο πετσί μας τις επιπτώσεις της εξάρτησης, ξέρουμε ίσως καλύτερα από πολλούς «ειδικούς» τι μας βοηθά και τι όχι. Με την εμπειρία μας μπορούμε να βοηθήσουμε από πολλές θέσεις, αλλά και να βοηθηθούμε για να αλλάξουμε τις ζωές μας.
Τίποτα για μας χωρίς εμάς!
Τέλος, ένα πάγιο αίτημά μας εδώ και πολλά χρόνια, η συνταγογράφηση υποκατάστατων, θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί. Με μια ακόμα μικρή αλλαγή στον πίνακα των ουσιών του Ν.4139/2013 και την αδειοδότηση των ψυχιάτρων και παθολόγων να τα συνταγογραφούν, θα λύνονταν πολλά προβλήματα για ανθρώπους με εξαιρετική πορεία χρόνων, που προσπαθούν ν’ αλλάξουν τη ζωή τους.
Γενικότερα, βλέπουμε το παρόν σχέδιο νόμου πολύ γενικόλογο και αόριστο στην ουσία του, αν και μάλλον κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση (όσον αφορά τη μείωση βλάβης), μα αφήνει πολλά ασαφή σημεία.
Δεν είδαμε να αναφέρετε τίποτα για την διανομή Ναλοξόνης, που έχει ήδη νομοθετηθεί και παραμένει σε εκκρεμότητα. Θα ήταν μια καλή ευκαιρία να λυθεί το θέμα, με τη θεσμοθέτηση κατάλληλων εκπαιδευτικών δράσεων για τη χρήση της από ομοτίμους και οικογένειες. Πολλές ζωές μπορούν να σωθούν…
Όσο για τη συνταγογράφηση, η βουπρενορφίνη είναι στον πίνακα για συνταγογράφηση, μένει πλέον να ικανοποιηθεί ένα πάγιο αίτημα ετών, να γίνει από τον νομοθέτη τροποποίηση, ώστε η μεθαδόνη να βγει από τον πίνακα ναρκωτικών (μορφίνη) και να μπει στην ίδια κατηγορία με την βουπρενορφινη. Προκειμένου και τα δύο υποκατάστατα να μπορούν να συνταγογραφούνται από ιδιώτες ιατρούς, που θα κατέχουν την ειδική άδεια από το υπουργείο.
Συγκεκριμένες παρατηρήσεις και προτάσεις στα επιμέρους άρθρα.
Σύλλογος Θεραπευομένων Ο.ΚΑ.ΝΑ.
Μη κερδοσκοπικό σωματείο
Καταθέτω εδώ,όσο μπορεί να επιτρέψει μια σύντομη γραπτή παραραγραφος, την άποψη μου, που έχει διαμορφωθεί μέσα από την πολυετή εμπειρία μου στο χώρο της Πρόληψης και της Ψυχικής Υγείας ως ωφελουμενη, εθελόντρια και επαγγελματίας Ψυχικής Υγείας. Ως ωφελουμενη σε ηλικία 15 ετών, το 1997 στο Κεντρο Δημιουργικής Απασχόλησης της Κίνησης Προτάσεις στην Πάτρα, ως εθελόντρια αργότερα και για πολλά έτη στην Κίνηση Πρόταση, ως εργοζομενο στέλεχος στο Κεντρο Πρόληψης Αχαΐας με την ιδιότητα μου ως Κοινωνική Λειτουργός.Παραλληλα μέσα από την εμπειρία μου σε δομές Ψυχικής Υγείας και στην παρούσα φάση ως θεραπεύτρια σε ιδιωτικό χώρο, αναγνωρίζεται και κρίνεται επιτακτική και θεμελιώδης η ανάγκη ύπαρξης προγραμμάτων δωρεαν παροχής υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας προσαρμοσμενα στις ανάγκες και στον πληθυσμό κάθε κοινότητας και κάθε ανθρώπου. Είναι ήδη γνωστό και αποδεδειγμένο πως κάθε ειδος θεραπειας, σωματικής η Ψυχικής και οποιαδήποτε προσέγγιση της ανθρώπινης ψυχης και καθε τροπος αντιμετώπισης κοινβνικου προβληματος, δεν μπορεί να είναι εφαρμόσιμα με τον ίδιο τρόπο σε όλους τους ανθρώπους. Η μέχρι τώρα φιλοσοφία των προγραμμάτων αυτών, δεν αφορά μόνο την παροχή δωρεάν υπηρεσιών.
Το πιο σημαντικο και ωφέλιμο χαρακτηριστικο της ηδη υπαρχουσας φιλοσοφιας των προγραμμάτων, είναι η καλλιέργεια και η δημιουργία ανθρωπινων δικτύων που στοχεύουν στην ενδυνάμωση και στη συνοχή της κοινότητας, που αποτελεί ένα βασικό παράγοντα για την ισορροπία της Ψυχικής Υγείας και την Πρόληψη Ψυχικων Προβλημάτων.
Ο συγκεντρωτισμος και ο ιδιωτικός χαρακτήρας δε μπορούν σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσουν και να ανταποκριθουν στις ανάγκες για ανθρώπινη σύνδεση, κοινωνικη δραστηριοποιηση και αίσθηση του ανήκειν. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ οι ανάγκες αυτές, θεωρούνται απαραίτητες για την ψυχική και σωματική επιβίωση των ανθρώπων. Ο ιδιωτικός τομέας και τρόπος προσέγγισης μόνο συμπληρωματικά μπορεί να έχει ρόλο και αποτέλεσμα.
Το νέο νομοσχέδιο, συντηρεί την «εξαρτηση», συντηρεί την ευθυνοφοβια και αφαιρεί από εργαζόμενους και ωφελουμενους το κίνητρο και τον ενθουσιασμό για τη δουλειά τους με τον Άνθρωπο!
Να παραμείνουν οι δομές του ΚΕ.Θ.Ε.Α.ως έχουν καθώς ανταποκρίνονται πλήρως στα αιτήματα της θεραπείας των χρηστών που απευθύνονται σ΄αυτές και που στο πλαίσιο της θεραπείας συμπεριλαμβάνουν τη δημιουργία σχέσης με σταθερά πρόσωπα αναφοράς με τα οποία ο χρήστης δημιουργεί σύνδεση και επιστοσύνη.
Να καταργηθεί ΤΩΡΑ το Νομοσχέδιο!!!! Τα Κέντρα Πρόληψης δίνουν ουσιαστικές λύσεις σε ανθρώπους που ζητούν τη βοήθειά τους!!! Είναι απαράδεκτο να κλείσουν ή να αντικατασταθούν!!! Παιδιά, έφηβοι και ενήλικες αφήνονται στα χέρια των ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών και σιγά σιγά βρίσκουν τον δρόμο τους!!
Με αφορμή τη δημόσια διαβούλευση του Νομοσχεδίου του Υπ. Υγείας με θέμα «Ολοκλήρωση Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης» , ο Δήμος Αλμωπίας , αναγνωρίζοντας τη σημαντικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών του Κέντρου Πρόληψης Π.Ε. Πέλλας «Όραμα» τα τελευταία 23 χρόνια, σε παιδιά, εφήβους, γονείς και εκπαιδευτικούς της τοπικής κοινωνίας ΚΑΛΕΙ το Υπουργείο Υγείας ,
στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, να κατοχυρώσει θεσμικά την Πρόληψη, το Κ.Π. «Όραμα», αλλά και τα υπόλοιπα 74 Κέντρα Πρόληψης που λειτουργούν Πανελλαδικά, ώστε να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη συνέχιση της λειτουργίας τους. Οι δομές πρόληψης επιτελούν ένα σημαντικό έργο στην πρόληψη των εξαρτήσεων και στον τομέα της ψυχοκοινωνικής υγείας, δημιουργώντας ένα απαράμιλλο δίκτυο επαγγελματιών και αποδεκτών υπηρεσιών, αθόρυβα, σταθερά, αποτελεσματικά.
Η σταδιακή απαξίωση των δομών αυτών, μπορεί να οδηγήσει στην κατάργησή τους, που ιδιαίτερα για τις δικές μας τοπικές κοινωνίες, λόγω και της απουσίας άλλων δομών ψυχικής υγείας , θα ήταν ένα τεράστιο πλήγμα.
Ο νέος φορέας που δημιουργείται φέρει την επωνυμία Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων, παρά το γεγονός ότι στην επωνυμία υπάρχει η αναφορά στην πρόληψη στην περιγραφή των σκοπών του Β’ Μέρους του Νομοσχεδίου παρατηρείται παντελής απουσία προβλέψεων ως προς αυτό το πεδίο. Η πρόληψη αποτελεί ένα διακριτό επιστημονικό πεδίο καθώς και βασικό πυλώνα στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα, όταν βασίζεται σε επιστημονικά τεκμηριωμένες παρεμβάσεις. Διεθνείς Οργανισμοί, όπως είναι το Γραφείο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά, παροτρύνουν τα κράτη και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να επενδύσουν στην πρόληψη ως τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος (UNODC, 2024). Ως εκ τούτου το Υπουργείο οφείλει να λάβει καθαρή θέση, η οποία να συμπεριληφθεί στους σκοπούς του νομοσχεδίου αναφορικά με το όραμα και τη στόχευσή του για τον τομέα της πρόληψης των εξαρτήσεων.
Ως εκ τούτου , το Υπουργείο Υγείας εκ του θεσμικού του ρόλου οφείλει να συμπεριλάβει στο εν λόγω νομοσχέδιο τον επιστημονικά τεκμηριωμένο πυλώνα της πρόληψης ως βασική προϋπόθεση για την χάραξη εθνικής πολιτικής για τις εξαρτήσεις. Ζητάμε, ο βασικός διακριτός πυλώνας της πρόληψης που μέχρι τώρα ο ΟΚΑΝΑ -επίσημος εθνικός φορέας για τις εξαρτήσεις- υπεράσπισε και στήριξε για 30 χρόνια , αναπτύσσοντας ένα αποτελεσματικό δίκτυο Κέντρων Πρόληψης αλλά και άλλοι εγκεκριμένοι φορείς Πρόληψης των εξαρτήσεων, όπως το Δίκτυο Υπηρεσιών Πρόληψης ΚΕΘΕΑ που από το 1996 υπηρετεί την κοινοτική πρόληψη με προγράμματα καθολικής και επικεντρωμένης πρόληψης σε όλη την Ελλάδα, να παραμείνει ως ένας από τους βασικούς ιδρυτικούς σκοπούς του νέου επίσημου εθνικού φορέα για τις εξαρτήσεις (ΕΟΠΑΕ) με ξεκάθαρη στόχευση και όραμα.
Επιτέλους, ένα χρόνιο πάγιο αίτημα όλων εμάς που ταλαιπωρούμαστε με τη χρήση αποκτά σάρκα και οστά. Η δημιουργία του ΕΟΠΑΕ ως ομπρέλα, που από κάτω θα βρίσκονται όλα τα υπάρχοντα προγράμματα για τις εξαρτήσεις, είναι μια ανάγκη ετών προς όφελος των χρηστών για τη συνέχιση της θεραπείας τους, ώστε να μην μένουν εκτός δομών όταν χρειάζεται ή επιβάλλεται η αλλαγή από το ένα πρόγραμμα στο άλλο, καθώς τώρα απλά θα διασυνδέονται μεταξύ τους και θα λειτουργούν ενιαία. Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄: ΣΥΣΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑ «ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ» (Ε.Ο.Π.Α.Ε.)
Άρθρο 27- Σκοπός
Ο νέος φορέας που δημιουργείται φέρει την επωνυμία Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων, παρά το γεγονός ότι στην επωνυμία υπάρχει η αναφορά στην πρόληψη στην περιγραφή των σκοπών του Β’ Μέρους του Νομοσχεδίου παρατηρείται παντελής απουσία προβλέψεων ως προς αυτό το πεδίο. Η πρόληψη αποτελεί ένα διακριτό επιστημονικό πεδίο καθώς και βασικό πυλώνα στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα, όταν βασίζεται σε επιστημονικά τεκμηριωμένες παρεμβάσεις. Διεθνείς Οργανισμοί, όπως είναι το Γραφείο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά, παροτρύνουν τα κράτη και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να επενδύσουν στην πρόληψη ως τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος (UNODC, 2024). Ως εκ τούτου το Υπουργείο οφείλει να λάβει καθαρή θέση η οποία να συμπεριληφθεί στους σκοπούς του νομοσχεδίου αναφορικά με το όραμα και τη στόχευσή του για τον τομέα της πρόληψης των εξαρτήσεων.
Ως εκ τούτου , το Υπουργείο Υγείας εκ του θεσμικού του ρόλου οφείλει να συμπεριλάβει στο εν λόγω νομοσχέδιο τον επιστημονικά τεκμηριωμένο πυλώνα της πρόληψης ως βασική προϋπόθεση για την χάραξη εθνικής πολιτικής για τις εξαρτήσεις. Ζητάμε, ο βασικός διακριτός πυλώνας της πρόληψης που μέχρι τώρα ο ΟΚΑΝΑ -επίσημος εθνικός φορέας για τις εξαρτήσεις- υπεράσπισε και στήριξε για 30 χρόνια , αναπτύσσοντας ένα αποτελεσματικό δίκτυο Κέντρων Πρόληψης αλλά και άλλοι εγκεκριμένοι φορείς Πρόληψης των εξαρτήσεων, όπως το Δίκτυο Υπηρεσιών Πρόληψης ΚΕΘΕΑ που από το 1996 υπηρετεί την κοινοτική πρόληψη με προγράμματα καθολικής και επικεντρωμένης πρόληψης σε όλη την Ελλάδα, να παραμείνει ως ένας από τους βασικούς ιδρυτικούς σκοπούς του νέου επίσημου εθνικού φορέα για τις εξαρτήσεις (ΕΟΠΑΕ) με ξεκάθαρη στόχευση και όραμα.
ΩΣ ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΔΗΛΩΝΩ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΔΙΑΛΥΕΙ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΤΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΔΡΑΣΗ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΙ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΜΗΝ ΤΟ ΔΙΑΛΥΣΕΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ!!ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΗΜΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ – ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ!
Επιτρέψτε μου μέσα απο την 35χρονη εμπειρία μου στην πρόληψη να προσφέρω μία ματιά μιάς άλλης πραγματικότητας. Ως εκπαιδευτικός, ως Υπεύθυνη του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης της Κίνησης ΠΡΟΤΑΣΗ, ως πρόεδρος επι 13 έτη και Αντιπρόεδρος σημερα του Διεθνούς Δικτύου Σχολείων Παραγωγικής Μάθησης (INEPS), ως συντονίστρια διακρατικών και εθνικών προγραμμάτων εκπαίδευσης, πρόληψης, δια βίου μάθησης, έχω να καταθέσω τα εξής: Τα Κέντρα Πρόληψης και την δουλειά που κάνουν τα σύστησα στους έλληνες και ξένους συναδέλφους απο το ξεκίνημά τους και επίσης έλληνες συνάδελφοι στην πρόληψη συνδέθηκαν με την στήριξη του ΟΚΑΝΑ πριν απο αρκετά χρόνια με αρκετά απο τα διακρατικά προγράμματα και συνέδρια που συμμετείχα ως εκπρόσωπος της ΠΡΟΤΑΣΗΣ.Μέσα απο την σχέση αυτή το μοντέλο της πρόληψης που υπηρετείται απο τα Κέντρα και τους Φορείς πρόληψης εκτιμήθηκε σε πολλά επιπεδα ως πρωτοπόρο , ουσιαστικό, πρακτικό και βαθειά μελετημένο που συμβάλλει στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων και λειτουργεί ως πρότυπο για την πρόταση που θέλουμε ως ενεργοί πολίτες αρχικά να προσφέρουμε στην κοινωνία.Πολλοί απο τους συνεργάτες μου , εκπαιδευτικοί, Διευθυντές σχολείων, Υπεύθυνοι διακρατικών προγραμμάτων υιοθέτησαν τις μεθοδολογίες, την φιλοσοφία, την πρακτική εμπειρία και την σύνδεση με τις τοπικές κοινωνίες που εφαρμόζουν τα Κέντρα Πρόληψης και φυσικά η ΠΡΟΤΑΣΗ.Τα σχολεία και τα προγράμματα Παραγωγικής Μάθησης στο Βερολίνο και γενικότερα Γερμανία, την Νέα Υόρκη, την Φινλαδία και αλλού χαρακτηρίζονται ως σχολεία πρόληψης καθώς δουλεύουν με τις αρχές της πρόληψης με κορωνίδα την ολιστική προσέγγιση και την σύνδεση και επλοκή των τοπικών κοινοτήτων.Τι απο όλα αυτά θα κρατήσει το νέο νομοσχέδιο??Πως θα συμπεριλάβει τα αποτελέσματα των διεθνών ερευνών σε σχέση με την αξία της πρόληψης????Την επειρία ,την εκπαίδευση, την δικτύωση και την διείσδυση της πρόληψης στις τοπικές κοινωνίες που κατέχουν και προσφέρουν τόσα στελέχη που και πως θα τα αξιοποιήσει???? Που έχει δοκιμαστεί το μοντέλο που προτείνει το Υποουργείο και με τι αποτελέσματα???
Ο νέος φορέας που δημιουργείται φέρει την επωνυμία Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων, παρά το γεγονός ότι στην επωνυμία υπάρχει η αναφορά στην πρόληψη στην περιγραφή των σκοπών του Β’ Μέρους του Νομοσχεδίου παρατηρείται παντελής απουσία προβλέψεων ως προς αυτό το πεδίο. Η πρόληψη αποτελεί ένα διακριτό επιστημονικό πεδίο καθώς και βασικό πυλώνα στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα, όταν βασίζεται σε επιστημονικά τεκμηριωμένες παρεμβάσεις. Διεθνείς Οργανισμοί, όπως είναι το Γραφείο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά, παροτρύνουν τα κράτη και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να επενδύσουν στην πρόληψη ως τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος (UNODC, 2024). Ως εκ τούτου το Υπουργείο οφείλει να λάβει καθαρή θέση η οποία να συμπεριληφθεί στους σκοπούς του νομοσχεδίου αναφορικά με το όραμα και τη στόχευσή του για τον τομέα της πρόληψης των εξαρτήσεων.
Ως εκ τούτου , το Υπουργείο Υγείας εκ του θεσμικού του ρόλου οφείλει να συμπεριλάβει στο εν λόγω νομοσχέδιο τον επιστημονικά τεκμηριωμένο πυλώνα της πρόληψης ως βασική προϋπόθεση για την χάραξη εθνικής πολιτικής για τις εξαρτήσεις. Ζητάμε, ο βασικός διακριτός πυλώνας της πρόληψης που μέχρι τώρα ο ΟΚΑΝΑ -επίσημος εθνικός φορέας για τις εξαρτήσεις- υπεράσπισε και στήριξε για 30 χρόνια , αναπτύσσοντας ένα αποτελεσματικό δίκτυο Κέντρων Πρόληψης αλλά και άλλοι εγκεκριμένοι φορείς Πρόληψης των εξαρτήσεων, όπως το Δίκτυο Υπηρεσιών Πρόληψης ΚΕΘΕΑ που από το 1996 υπηρετεί την κοινοτική πρόληψη με προγράμματα καθολικής και επικεντρωμένης πρόληψης σε όλη την Ελλάδα, να παραμείνει ως ένας από τους βασικούς ιδρυτικούς σκοπούς του νέου επίσημου εθνικού φορέα για τις εξαρτήσεις (ΕΟΠΑΕ) με ξεκάθαρη στόχευση και όραμα.
Eκφράζω την πλήρη αντίθεσή μου προς το νομοσχέδιο που κατατέθηκε! Έχοντας παρακολουθήσει προγράμματα σε κέντρο πρόληψης, δηλώνω απερίφραστα ότι οι υπηρεσίες που παρέχονται είναι ανεκτίμητης αξίας. Η βοήθεια που προσφέρουν τα κέντρα αυτά είναι αξιοσημείωτη και θα είναι απαράδεκτο και ολέθριο να ανακόψετε μια αξιόλογη προσπάθεια ετών. Δεν έχετε το δικαίωμα να την στερήσετε από άτομα και οικογένειες που την έχουν πραγματικά ανάγκη!
ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΠΙΣΩ – ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΕΤΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΥΓΙΕΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ
Άρθρο 40. Να προβλεφθεί διαφορετικό Διοικητικό Συμβούλιο για την Πρόληψη, καθώς τόσο το αντικείμενο είναι διαφορετικό αλλά και οι προδιαγραφές των στελεχών που θα το πλαισιώσουν έχουν αρκετές διαφορές από αυτές των επιστημόνων της θεραπείας των εξαρτήσεων. Κάτω από την ταμπέλα εξαρτήσεις δεν χωρούν τα πάντα. Καλό θα ήταν να υπάρχει μία συνεργασία στον τομέα αυτό με το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο θα πρέπει να έχει λόγο στην πρόληψη και να συμμετέχει στον ΤΟΜΕΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ, καθώς η δική του πολιτική ταυτίζεται με την μεθοδολογία των Κέντρων Πρόληψης (π.χ. Εργαστήρια Δεξιοτήτων).
Άρθρο 27. Ο νέος φορέας που δημιουργείται φέρει την επωνυμία Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων.
Η πρόληψη και η αντιμετώπιση των εξαρτήσεων μπορεί να συνδέονται με το γεγονός της εξάρτησης, αλλά ως μεθοδολογίες προσέγγισης έχουν σημαντικές διαφορές. Στη θεραπεία, ομάδα στόχου είναι εξαρτημένοι συμπολίτες μας, τους οποίους πρέπει να βοηθήσουν εξειδικευμένοι επιστήμονες στην απεξάρτηση. Στις περιπτώσεις αυτές μιλάμε για τραύμα, το οποίο πρέπει να θεραπευτεί.
Η πρόληψη δεν μένει στην ενημέρωση. Ουσιαστικά πρέπει να λειτουργεί αρκετά χρόνια πριν για να μην συμβεί το τραύμα, να μην εξαρτηθούν οι πολίτες και κυρίως οι νέοι από επικίνδυνες εξαρτητικές συμπεριφορές. Στην πρόληψη έχουν θέση και δικαίωμα όλοι οι πολίτες από νήπια μέχρι νεαρούς ενήλικες. Τριάντα χρόνια τώρα στις τοπικές κοινωνίες εκπαιδεύουμε και διαπαιδαγωγούμε τον πληθυσμό να μην έχουν ανάγκη τα ναρκωτικά, τις εξαρτήσεις.
Η ΠΡΟΛΗΨΗ πρέπει να ξεχωρίσει από την θεραπεία και να αποτελέσει από μόνη της ξεχωριστό τομέα, ξεχωριστή Δομή. Τον τομέα αυτό πρέπει να πλαισιώνουν εκπαιδευμένοι φορείς και επιστήμονες της ψυχοκοινωνικής υγείας, των παιδαγωγικών επιστημών αλλά και εκπαιδευμένοι εθελοντές των τοπικών κοινωνιών. Η πρόληψη μας χρειάζεται όλους. Στο τομέα πρόληψης πρέπει να αξιοποιηθούν όλοι οι έμπειροι Φορείς Πρόληψης που δρουν τα τελευταία 30 χρόνια στην χώρα μας, όπως τα Κέντρα Πρόληψης όσο και οι Φορείς των τοπικών κοινωνιών ( Τοπική Αυτοδιοίκηση-Πανεπιστήμια κ.λπ.. ) που στηρίζουν και θα πλαισιώνουν τέτοιες κινήσεις.
Κρίμα που με αυτό το Ν/Σ οι καλύτεροι μαχητές της πρόληψης δεν φαίνεται να αξιοποιούνται. Έστω και την τελευταία στιγμή κ. Υπουργέ διορθώστε μία μεγάλη αστοχία που θα συνδεθεί με το όνομά σας.
ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ!!! ΑΞΙΟΠΟΙΕΙΣΤΕ, ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΗΜΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ – ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ!
Άρθρο 27. Σκοπός
Ο νέος φορέας που δημιουργείται φέρει την επωνυμία Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων, παρά το γεγονός ότι στην επωνυμία υπάρχει η αναφορά στην πρόληψη στην περιγραφή των σκοπών του Β’ Μέρους του Νομοσχεδίου παρατηρείται παντελής απουσία προβλέψεων ως προς αυτό το πεδίο. Η πρόληψη αποτελεί ένα διακριτό επιστημονικό πεδίο καθώς και βασικό πυλώνα στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα όταν βασίζεται σε επιστημονικά τεκμηριωμένες παρεμβάσεις. Διεθνείς Οργανισμοί όπως είναι το Γραφείο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά παροτρύνουν τα κράτη και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να επενδύσουν στην πρόληψη ως τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος (UNODC, 2024). Ως εκ τούτου το Υπουργείο οφείλει να λάβει καθαρή θέση η οποία να συμπεριληφθεί στους σκοπούς του νομοσχεδίου αναφορικά με το όραμα και τη στόχευσή του για τον τομέα της πρόληψης των εξαρτήσεων.
Ο νέος φορέας που δημιουργείται φέρει την επωνυμία Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων, παρά το γεγονός ότι στην επωνυμία υπάρχει η αναφορά στην πρόληψη στην περιγραφή των σκοπών του Β’ Μέρους του Νομοσχεδίου παρατηρείται παντελής απουσία προβλέψεων ως προς αυτό το πεδίο. Η πρόληψη αποτελεί ένα διακριτό επιστημονικό πεδίο καθώς και βασικό πυλώνα στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα όταν βασίζεται σε επιστημονικά τεκμηριωμένες παρεμβάσεις. Διεθνείς Οργανισμοί όπως είναι το Γραφείο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά παροτρύνουν τα κράτη και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να επενδύσουν στην πρόληψη ως τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος (UNODC, 2024). Ως εκ τούτου το Υπουργείο οφείλει να λάβει καθαρή θέση η οποία να συμπεριληφθεί στους σκοπούς του νομοσχεδίου αναφορικά με το όραμα και τη στόχευσή του για τον τομέα της πρόληψης των εξαρτήσεων.
Στην Ελλάδα, η διαχείριση των προγραμμάτων καταστολής και απεξάρτησης παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα και σπατάλη πόρων, χωρίς προηγούμενο σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Δεν υπάρχει ίχνος μηχανισμών αξιολόγησης και παραπόνων, έτσι ο καθένας ενεργεί κατά βούληση!
Οι φορολογούμενοι πληρώνουν τεράστια ποσά για την καταστολή και τον κοινωνικό έλεγχο των χρηστών, τεράστια σπατάλη, ενώ ταυτόχρονα καταστρέφουν το εργατικό δυναμικό της χώρας.
Αντί να προωθούν τη δημόσια υγεία, την εκπαίδευση, την εργασία και την προσωπική ενδυνάμωση των ασθενών μέσω της ένταξής τους στο εργατικό δυναμικό, προωθούν ακόμα πιο δυσκίνητες και ολιγαρχικές πρακτικές. Τα χρήματα δεν φτάνουν στη βάση και οι άνθρωποι που τα χρειάζονται παραμελούνται, καταλήγοντας ψυχικά άρρωστοι από τις τιμωρίες και την αδιαλλαξία των αυτών ακριβώς των πολιτικών.
Ο ΟΚΑΝΑ, με υπερδιπλάσιο προϋπολογισμό, προσέλαβε 400 άτομα εκτός κοινότητας των χρηστών, ενώ 5.000 άτομα αποχώρησαν από τις υπηρεσίες του τα τελευταία 2-3 χρόνια, μειώνοντας τους εξυπηρετούμενους από 11.000 σε 5.500. Παρ’ όλα αυτά, υποκρίνονται ότι αυτές οι πολιτικές ήταν επιτυχείς, ενώ πρόκειται για πανωλεθρία! Ταυτόχρονα, η θνησιμότητα των χρηστών έχει εκτοξευτεί, με τα ποσοστά HIV και HCV να βρίσκονται πάλι σε έξαρση.
Το νέο νομοσχέδιο αγνοεί την ουσιαστική συμμετοχή φορέων, της κοινωνίας των πολιτών, των οργανώσεων και της κοινότητας των χρηστών, χωρίς καμία απολύτως συζήτηση για ένα τόσο σοβαρό κοινωνικό θέμα. Η βελτιστοποίηση της ποιότητας ζωής των εξαρτημένων ατόμων είναι ανέφικτη χωρίς την ενεργή συμμετοχή τους στην αξιολόγηση και ανατροφοδότηση των υπηρεσιών.
Η ενίσχυση της εμπιστοσύνης των χρηστών στο σύστημα υγείας απαιτεί παρεμβάσεις από ομότιμους, που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη δημόσια υγεία. Η έλλειψη ουσιαστικής συμμετοχής από την κοινότητα και τους ομότιμους καθιστά τις υγειονομικές απαντήσεις αναποτελεσματικές για τις ανάγκες των περιθωριοποιημένων και ευάλωτων κοινοτήτων.
Οι ομότιμοι είναι κρίσιμοι για την προσέγγιση ευάλωτων πληθυσμών με περίπλοκες ανάγκες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν στιγματισμό, ποινικοποίηση και έλλειψη εκπροσώπησης. Οι ομότιμοι διαχειρίζονται ζητήματα με μεγάλο στιγματισμό, όπως η ταυτότητα φύλου, η σεξουαλικότητα, η αναπηρία, ο HIV, η ηπατίτιδα C, οι ψυχικές ασθένειες και η εξάρτηση από ουσίες, τα οποία οι παραδοσιακές υπηρεσίες υγείας συχνά αδυνατούν να καλύψουν.
Τα μέλη αυτών των κοινοτήτων συχνά νιώθουν ότι κρίνονται ή δεν είναι ασφαλή σε παραδοσιακά πλαίσια υγειονομικής περίθαλψης, και οι επαγγελματίες υγείας μπορεί να μην κατανοούν πλήρως τα προβλήματά τους.
Προτείνουμε να αποσ Και να ανοίξει δημόσια η συζήτηση για να καταλάβουν οι πολίτες περί τίνος πρόκειται, καθώς τεχνηέντως τους κρατάνε ανενημέρωτους και δεν γνωρίζουν που πάνε τα χρήματα των φορολογουμένων.
Ας δείξουν την αναλογη σοβαρότητα
Εκφράζω την πλήρη αντίθεση στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο καθώς δεν λαμβάνει υπόψη τις θέσεις των επαγγελματιών που εργάζονται και έχουν εμπειρία στην απεξάρτηση. Τα προγράμματα πρέπει να είναι κρατικά και να μπορούν να έχουν πρόσβαση όλοι οι ενδιαφερόμενοι καθώς συχνότατα είναι σε φτώχεια. Η μη αντιμετώπιση του προβλήματος έχει τεράστιο κόστος σε πολλούς τομείς (υγεία, ανεργία, ένταξη και ενσωμάτωση, φυλάκιση, επιδόματα κ.λ.π.) όχι μόνο οικονομικό αλλά και ψυχο και συναισθηματικό. Αφού λοιπόν θα πρέπει να το επωμιστούμε όλοι, ας γίνει με την πρόσληψη ειδικών και με τη συνεργασία όλων των υπηρεσιών.
Δεν γίνεται να ομογενοποιούνται ανόμοιες θεραπευτικές παρεμβάσεις με κύρια διαφορά τα στεγνά με τα προγράμματα. Στα προγράμματα υποκατάστασης στόχος είναι η μείωση της βλάβης και η απεξάρτηση είναι πολύ μεταγενέστερος και συχνότατα άπιαστος στόχος.
Αναμονή δεν υπήρξε ποτέ στα στεγνά προγράμματα απεξάρτησης αλλά εκεί που υπάρχει αναμονή είναι στα προγράμματα για τη χορήγηση υποκατάστατων κι εδώ έχουμε διαδικασίες διαχείριση της χρήσης και όχι απεξάρτηση.
Επομένως τα αναφερόμενα στο άρθρο α),β)και γ)είναι άτοπα.
Επίσης γιατί ενώ αναφέρεται ο «θεραπευτικός πλουραλισμός» στο Επιστημονικό Συμβούλιο δεν συμπεριλαμβάνονται εκπρόσωποι με κλινική εμπειρία από κάθε εγκεκριμένο πρόγραμμα απεξάρτησης και θεραπευτική προσέγγιση;
Γιατί δεν περιλαμβάνονται στους εντασσόμενους φορείς οι ειδικοί των κέντρων πρόληψης όλης της Χώρας που έχουν επιδείξει έργο και έχουν κλινική εμπειρία εργασίας στην πρόληψη των εξαρτήσεων; Αλώστε στο ΟΚΑΝΑ ανήκουν και εργάζονται μακροχρόνια.
Τι χρησιμότητα και ωφέλεια έχει το Νομοσχέδιο και ποιο πρόβλημα επιλύει τελικά εκτός από το να ορίζουμε άτομα φίλα προσκείμενο στο κυβερνόν κόμμα ως μέλη του Δ.Σ και του Επιστημονικού Συμβουλίου;
Τα Κέντρα Πρόληψης γιατί δεν έχουν συμπεριληφθεί; Ως πολίτης γνωρίζω καλά το έργο τους και πιστεύω ότι ως φορείς θα πρέπει να προβλεφθούν στο νέο νομοσχέδιο.
Ο νέος φορέας που δημιουργείται φέρει την επωνυμία Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και
Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων, παρά το γεγονός ότι στην επωνυμία υπάρχει η αναφορά
στην πρόληψη στην περιγραφή των σκοπών του Β’ Μέρους του Νομοσχεδίου παρατηρείται
παντελής απουσία προβλέψεων ως προς αυτό το πεδίο. Η πρόληψη αποτελεί ένα διακριτό
επιστημονικό πεδίο καθώς και βασικό πυλώνα στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων με
αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα, όταν βασίζεται σε επιστημονικά τεκμηριωμένες
παρεμβάσεις. Διεθνείς Οργανισμοί, όπως είναι το Γραφείο του Οργανισμού Ηνωμένων
Εθνών για τα Ναρκωτικά, παροτρύνουν τα κράτη και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να
επενδύσουν στην πρόληψη ως τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης του
προβλήματος (UNODC, 2024). Ως εκ τούτου το Υπουργείο οφείλει να λάβει καθαρή θέση η
οποία να συμπεριληφθεί στους σκοπούς του νομοσχεδίου αναφορικά με το όραμα και τη
στόχευσή του για τον τομέα της πρόληψης των εξαρτήσεων.
Ως εκ τούτου , το Υπουργείο Υγείας εκ του θεσμικού του ρόλου οφείλει να συμπεριλάβει στο
εν λόγω νομοσχέδιο τον επιστημονικά τεκμηριωμένο πυλώνα της πρόληψης ως βασική
προϋπόθεση για την χάραξη εθνικής πολιτικής για τις εξαρτήσεις. Ζητάμε, ο βασικός
διακριτός πυλώνας της πρόληψης που μέχρι τώρα ο ΟΚΑΝΑ -επίσημος εθνικός φορέας για
τις εξαρτήσεις- υπεράσπισε και στήριξε για 30 χρόνια , αναπτύσσοντας ένα αποτελεσματικό
δίκτυο Κέντρων Πρόληψης αλλά και άλλοι εγκεκριμένοι φορείς Πρόληψης των εξαρτήσεων,
όπως το Δίκτυο Υπηρεσιών Πρόληψης ΚΕΘΕΑ που από το 1996 υπηρετεί την κοινοτική
πρόληψη με προγράμματα καθολικής και επικεντρωμένης πρόληψης σε όλη την Ελλάδα, να
παραμείνει ως ένας από τους βασικούς ιδρυτικούς σκοπούς του νέου επίσημου εθνικού
φορέα για τις εξαρτήσεις (ΕΟΠΑΕ) με ξεκάθαρη στόχευση και όραμα.
Είμαι εκπαιδευτικός δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στα είκοσι πέντε χρόνια της επαγγελματικής μου θητείας, δέχθηκα τόσο εγώ όσο και οι μαθητές μου καθώς και οι γονείς τους μεγάλη βοήθεια και στήριξη από το κέντρο πρόληψης «Καλλίπολη»στην Πάτρα!
Όλοι μαζί καταφέραμε να αποτρέψουμε σοβαρές περιπτώσεις παραβατικής συμπεριφοράς και τάσεις εθισμού με αποτέλεσμα να προστατευτούν τόσο οι μαθητές όσο και ολόκληρη η σχολική κοινότητα!!
Επίσης αποτελεί ένα καταφύγιο για τους εκπαιδευτικούς στο δύσκολο έργο τους!!
Εύχομαι δοκιμασμένοι φορείς σε θέματα πρόληψης και υποστήριξης να βελτιωθούν,να ενισχυθούν οικονομικά για να συνεχίσουν απρόσκοπτα το λειτούργημα τους, γιατί είναι αναγκαίοι στην εκπαιδευτική κοινότητα και σ’ολόκληρη την κοινωνία!
Λιβάνου Σοφία
ΠΕ 8804 Διατροφής
ΑΠΟΣΥΡΤΕ ΤΟ!!!
Άμεση κατάργηση του νομοσχεδίου.ο κάθε εξαρτημένος πρέπει να έχει την δυνατότητα επιλογής για το πως θα προσπαθήσει να απεξαρτηθεί. Δεν είμαστε πειραματόζωα, Είμαστε άνθρωποι που θέλουμε να επιστρέψουμε στη κοινωνια και τους ανθρώπους μας καθαροί.Βοηθήστε με προσλήψεις αυτούς τους ανθρώπους που μας σώζουν τις ζωές και μην πειράξετε τίποτα από την ήδη υπάρχων λειτουργία τους.
Το παιδί μας ήταν για χρόνια στη χρήση. Κατάφερε να απεξαρτηθεί στο ΚΕΘΕΑ. Ως γονείς ζητούμε να αποσυρθεί το νομοσχέδιο.
Ως απόφοιτος του ΚΕΘΕΑ και έχοντας ιδία εμπειρία από τον τρόπο λειτουργίας του φορέα, συνειδητοποιώ ότι με το νέο νομοσχέδιο θα υπάρξει αρνητική και όχι θετική εξέλιξη στον τρόπο λειτουργίας των προγραμμάτων απεξάρτησης. Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο.
Υποτίθεται ότι η θεσμοθέτηση μιας κοινωνικής πολιτικής έρχεται να θεραπεύσει (ή να βελτιώσει) παθογένειες μιας υπάρχουσας κατάστασης, και αυτή αποτυπώνεται στην εισηγητική έκθεση των νομοσχεδίων. Τι αναφέρει η σχετική έκθεση του παρόντος πονήματος για τον χώρο των εξαρτήσεων;
“α) οι μεγάλοι χρόνοι αναμονής για την ένταξη των εξαρτημένων ατόμων στα αναγκαία θεραπευτικά προγράμματα των επιμέρους φορέων καθιστούν αβέβαιη την έναρξη της θεραπευτικής προσπάθειας,
β) η αδυναμία άμεσης εναλλαγής και συνδυασμού θεραπευτικών μεθόδων και προγραμμάτων των επιμέρους φορέων, δυσχεραίνει τη συνέχεια της θεραπευτικής προσπάθειας και
γ) τα αναπόφευκτα διαλείμματα μεταξύ των διαφόρων θερανευτικών προγραμμάτων των επιμέρους φορέων θέτουν σε κίνδυνο την επιτυχή ολοκλήρωση της θεραπευτικής προσπάθειας.”
Οι άνθρωποι ζουν φαίνεται σε μια άλλη, παράλληλη διάσταση / πραγματικότητα.
α) Στα θεραπευτικά Προγράμματα ελεύθερα ουσιών και υποκατάστατων (ΚΕΘΕΑ, ΨΝΑ, ΨΝΘ κλπ) ΔΕΝ υπάρχουν ούτε πατέ υπήρξαν χρόνοι αναμονής ανάμεσα στο αίτημα και την πρώτη συνάντηση υποδοχής. Όσο για τα προγράμματα χορήγησης υποκατάστατων του ΟΚΑΝΑ, την τελευταία τουλάχιστον δεκαπενταετία, οι διαδοχικές κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν το θέμα,δεν έπαψαν να επαίρονται (δικαίως) για τον μηδενισμό της λίστας αναμονής. Άρα το υπάρχον δίκτυο έχει ήδη καλύψει την ανάγκη που επικαλείται ο υπουργός για να το καταργήσει!
β) Ο συνδυασμός και η εναλλαγή των θεραπευτικών μεθόδων διασφαλίζεται με την δικτύωση των δομών, δικτύωση που αποτελεί μια διευρυνόμενη πραγματικότητα ως προϊόν εμπειρίας και προσανατολισμού στις ανάγκες των εξυπηρετούμενων ατόμων, μια δικτύωση που συντελείται ως τώρα από “τα κάτω”, ερήμην του καθ’ ύλη αρμόδιο θεσμό του Εθνικού Συντονιστή, που ως τώρα είναι απλά διακοσμητικός.
γ) Αν ο νομοθέτης αντιλαμβάνεται τα αναπόφευκτα διαλείμματα στην θεραπευτική πορεία ως δυσλειτουργία των δομών και όχι ως επιλογή των ίδιων των εξυπηρετούμενων σε διαδικασία απεξάρτησης που εξ’ ορισμού οφείλει να είναι εθελοντική (και άρα να αποδέχεται το αναπόφευκτο drop out) θα πρέπει να διευκρινίσει με ποιο τρόπο θα το κάνει μη αναπόφευκτο (καταναγκασμός;) αλλιώς το επιχείρημα είναι κενό περιεχομένου.
Ο διαχωρισμός της θεραπείας από την επανένταξη (Άρθρο 31) καταδεικνύει την απίστευτη άγνοια (ή αδιαφορία) της ανάγκης για ένα θεραπευτικό συνεχές, την αντιμετώπιση του «σοκ μετάβασης» από το ασφαλές περιβάλλον της θεραπευτικής δομής στο ανταγωνιστικό περιβάλλον της ευρύτερης κοινωνίας. Η επανένταξη που προτείνεται δεν είναι παρά η διαχείριση πόρων για την δημιουργία επιδοτούμενων θέσεων εργασίας, άντε και κάποιας στοιχειώδους συμβουλευτικής υποστήριξης, μια πρακτική που έχει δείξει τις αδυναμίες της ως αποκλειστικός τρόπος αντιμετώπισης του σύνθετου προβλήματος της κοινωνικής επανένταξης.
Ο εξαρτημένος δεν αντιμετωπίζεται παρά ως λήπτης / καταναλωτής υπηρεσιών και όχι ως ενεργός συντελεστής της ίδιας του της απεξάρτησης, η ομάδα δεν υπάρχει, η συμμετοχή του στην λήψη αποφάσεων για την θεραπευτική του πορεία, κάτι που έχουν ήδη στείλει στον Καιάδα η κατάργηση του αυτοδιοίκητου και των δημοκρατικών θεσμών του ΚΕΘΕΑ με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και τον διορισμό δοτής διοίκησης το 2019 (ΝΔ), που με την σειρά της ήρθε να συμπληρώσει την ένταξη στους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης επί ΣΥΡΙΖΑ
ΤΟ ΣΧΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ
Ως ωφελούμενος από πρόγραμμα απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ, μπορώ να σας διαβεβαιώσω και παράλληλα να σχολιάσω τα ανωτέρω λέγοντας ότι, η ανταπόκριση του οργανισμού στην αίτηση μου για έναρξη θεραπευτικής προσπάθειας ήταν άμεση, και μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας με την γραμμή υποστήριξης και μέσω προσωπικού δια ζώσης ραντεβού. Η θεραπεία έχει συστηματικό χαρακτήρα και δεν μεσολαβούν διαλείμματα. Το θεραπευτικό πρόγραμμα είναι προσωποποιημένο για τον εκάστοτε θεραπευόμενο και ευτυχώς δεν ακολουθείται μια ενιαία απρόσωπη και κατά πάσα πιθανότητα ακατάλληλη θεραπευτική πρακτική για όλους τους θεραπευόμενους. Δηλώνω την απόλυτη διαφωνία μου με το νομοσχέδιο και ζητώ την άμεση απόσυρσή του, καθώς καταστρέφει τον τομέα της θεραπείας και της πρόληψης.
ΩΣ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΘΕΑ ΑΛΦΑ ΔΗΛΩΝΩ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗΣ ΑΞΙΑΣ.ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ.ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ.ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ ΓΙΑ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.
Διαφωνώ πλήρως με τη διάλυση των δομών του ΚΕΘΕΑ διότι ως εκπαιδευτικός με πολυετή εκπαιδευτική εμπειρία είδα από κοντά το έργο που προσέφερε και σε ατομικό και οικογενειακο επίπεδο αλλά τα τελευταία χρόνια και στον τομέα της πρόληψης μέσα απο την συνεργασία και την κοινή δράση με την δευτεροβάθμια εκπαίδευση ( νομός Μαγνησίας) Είναι απαράδεκτο λοιπόν αυτό τα έργο να ισοπεδώνεται.Αν χρειάζεται βελτίωση,βοηθείστε μαζί με τους ειδικούς και τους ενδιαφερόμενους να βελτιωθεί και όχι να διαλυθεί!
Καλούμε την πολιτεία να καλέσει μια πραγματική και ουσιαστική διαβούλευση για το τεράστιο πρόβλημα των παντοειδών εξαρτήσεων και της ψυχικής υγείας και να μην αιφνιδιάζει με νομοσχέδια που πλανώνται επί μήνες στη ατμόσφαιρα επίσημα και ανεπίσημα , χωρίς να έχει ζητηθεί και ληφθεί υπόψη η γνώμη των ειδικών! Αν χρειάζονται αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, προφανώς, αυτές να μην ισοπεδώνουν ένα έργο , του ΚΕΘΕΑ, που αναγνωρίζεται παγκοσμίως , αλλά να το βελτιώνουν χωρίς να αλλάζουν το χαρακτήρα του!
Ως δικηγόρος με πολυετή εργασιακή εμπειρία έχω δει από κοντά το πολύπλοκο πρόβλημα των εξαρτήσεων σε όλο το εύρος του.Εκτός από το σοβαρό θέμα της υγείας, σωματικής και νοητικής που προκαλούν , σκεφτείτε και το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα των αντικοινωνικών και παραβατικών συμπεριφορών.μέχρι τώρα το έργο του ΚΕΘΕΑ με τα αξιόλογα αποτελάσματα έδινα πίσω στην κοινωία ανθρώπους λειτουργικούς και δημιουργικούς.Τώρα το νομοσχέδιο αναφέρεται σε μέιωση βλάβης και χρόνιους ασθενείς……
Να το αποσύρεται τώτα!
Απαράδεκτη ισοπέδωση δομών με διαφορετικό τρόπο προσέγγισης του προβλήματος των εξαρτήσεων,της πρόληψησ αλλά και της ψυχικής υγείας. Δεν εισακούσθηκε η γνώμη και η άποψη ούτε των ειδικών επιστημόνων ούτε των ανθρώπων που εμπλέκονται σ΄αυτήν τη διαδικασία.
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ!
Όχι στην ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου.
Ως εκπαιδευτικος της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά και ως πολίτης της χώρας αυτής θα ήθελα να σχολιάσω αυτό το νομοσχέδιο που φαίνεται να καταργεί τις δομές που τόσα χρόνια ειδικεύονται στην πρόληψη, ενημέρωση και προαγωγή της ψυχικής υγείας. έχοντας παρακολουθήση σεμινάρια στην επαρχία σε διάφορες πόλεις που έχω βρεθεί ξέρω βιωματικά πόσο σημαντικό είναι το έργο που προσφέρουν και η εμπειρία που έχεθ αποκτηθεί από τα μέλη τους. Η δημιουργία νέων δομών με νέους ανθρώπους μόνο βήματα προς τα πίσω πάει και καταργεί παράλογα έργο ετών.
Η πείρα αυτώβ των ανθρώπων είναι κάτι που σε αυτη τη χώρα θα πρέπει να εκτιμηθεί και να παρθεί στα σοβαρά
Ως απόφοιτη του κέντρου Στροφή, ΚΕΘΕΑ, σε πάρα πολύ μικρή ηλικία εκφράζω την πλήρη αντίθεσή μου στο νομοσχέδιο αυτό και απαιτώ από το κράτος να λαμβάνει υπόψη του τις συστάσεις των επιστημόνων και των ειδικών σε θέματα που τους αφορούν και να μην λαμβάνει τέτοιες αποφάσεις μονομερώς, ιδίως όταν έχει όλη την επιστημονική κοινότητα απέναντι του. Άλλωστε, αν δεν υπήρχαν τα στεγνά, δωρεάν προγράμματα απεξάρτησης,εγώ σήμερα πιθανώς να μην ήμουν εδώ για να πληρώνω φόρους σε αυτό το κράτος που αποφασίζει σήμερα να τα υπονομεύσει και, τελικά, να προκαλέσει άμεσα ή έμμεσα το κλείσιμο τους.
Εκφράζουμε την αντίθεση μας προς το νομοσχέδιο που κατατέθηκε,διότι οι υπηρεσίες που παρείχαν σε όλους τους τομείς (εκπαίδευση ,κτλ) ήταν σημαντικές και υποστηρικτικές.Εκφραζουμε την αντίθετη άποψη με τη διάλυση του χώρου πρόληψης και θεραπείας.
Εξάρτηση…ένα θηρίο που μαστίζει την κοινωνία μας αφού ακόμα και οι διαφημίσεις υποστηρίζουν τον τζόγο και η τρελή και οικονομική κρίση και ανεργία μαστίζει την καθημερινότητα μας.πως θα στηριχτούν οι νέοι αν οι υπάρχουσες δομές που δρουν άμεσα και με φοβερή δύναμη στις ψυχές των εξαρτημένων χαθούν σε ένα σύστημα πλατύ? Λίστες αναμονής? Γνωρίζετε πως είναι να περιμένεις με αγωνία να σώσεις το παιδί σου? Όταν χτύπησα την πόρτα τους …την άνοιξαν αμέσως μας πήραν αγκαλιά και μας καθοδήγησαν ,μας δυνάμωσαν ψυχικά να αντιμετωπίσουμε το «θηρίο».αγκάλιασαν το παιδί μας και με τη βοήθεια τους έχουμε ένα άρτιο και δυνατό άνθρωπο ικανό να διαπρέψει σε ότι ονειρευτεί.δεν ζήτησαν τίποτα παρά μόνο του δείξανε ότι η ζωή έχει χρώμα μακριά από κάθε είδους εξάρτηση.δυστυχως με τα προγράμματα που σκέφτεστε να «πειράξετε» δεν έχου κάτι συγκροτημενο.Στηριξτε τις υπάρχουσες δομές.Μην αφήσετε τις ψυχές να χαθούν στον κυκεώνα της γραφειοκρατίας και των ιδιωτικών ιδρυμάτων.
Σύνδεσμος
[«Κυρίες και κύριοι
Αποφασίσατε να προχωρήσετε στις υποτιθέμενες μεταρρυθμίσεις για την ψυχική υγεία και της απεξάρτηση, με βασικό μέλημα την εμπλοκή μέσα σε όλο αυτό τον καθημερινό αγώνα των ψυχικά ασθενών και των εξαρτημένων, την εμπλοκή των ιδιωτικών θεραπευτηρίων, κλινικών, κέντρων ή όπως αλλιώς ονομάζονται.
Το μόνο που χρειάζεται αυτός ο πολύπαθος κλάδος είναι πραγματική οικονομική ενίσχυση, η πρόσληψη εξειδικευμένου θεραπευτικού προσωπικού και ιδιαίτερα για τις εξαρτήσεις ενίσχυση του τομέα πρόληψης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Χωρίς σπόνσορες από στοιχηματικές εταιρείες, παραγωγούς και εμπόρους αλκοόλ και φαρμακοβιομηχανίες που πλασάρουν υποκατάστατα δηλαδή νόμιμων ναρκωτικών.
Για την απεξάρτηση που γνωρίζω πολύ καλά τι σημαίνει αφού και στην δική μου οικογένεια χτύπησε την πόρτα ο εφιάλτης των ναρκωτικών προσπαθώντας να μου κλέψει το γιο μου, θα σας πω την δική μου μαρτυρία.
Δοξάζω τον θεό και φιλώ τα χέρια των θεραπευτών του ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ που έδωσαν όλες τις δυνάμεις τους και με την βοήθεια της οικογένειας μας και τη θέληση του παιδιού μου κατάφερε να σωθεί. Η θεραπευτική του πορεία κράτησε πέντε χρόνια περνώντας όλα τα στάδια θεραπείας.
Ποτέ δεν μου ζητήθηκε το παραμικρό ποσό. Ποτέ δεν με ρώτησαν αν είμαι Έλληνας ή σε ποιο θεό πιστεύω. Πότε δεν μπήκαμε σε λίστα αναμονής για να ξεκινήσει ο γιος μου τις θεραπευτικές διαδικασίες.
Αυτή την στιγμή έχω ένα παιδί πλήρως λειτουργικό και ενταγμένο στην κοινωνία. Υπηρέτησε την στρατιωτική θητεία του ως στρατεύσιμος (Ι1). Ζει, εργάζεται και κάνει όνειρα για το μέλλον.
Αυτό δεν ανταλλάσσεται με μεταρρυθμίσεις της προχειρότητας, αλλά κτίζεται με πολυετή εμπειρία με επίκεντρο τον άνθρωπο.»]
Το παραπάνω κείμενο που ανέβασε ο συμπολίτης μου με βρίσκει απόλυτα συμφωνώ γιατί έζησα και εγώ την ίδια εμπειρία στο ΚΕΘΕΑ ΠΙΛΟΤΟΣ και διερωτώμαι:
Την ώρα που μία κοινωνία βάλετε μέσα σε ένα ανεξέλεγκτο γίγνεστε, τα μέλη της προσπαθούν ανάμεσα στις προωθούμενες από παντού εξαρτήσεις να ξεφύγουν, έρχεται το Υπουργείο να νομοθετήσει για το πιο ευαίσθητο κομμάτι του ανθρώπινου ψυχισμού, με κόπιες και προχειρότητες με διοικητικές μεταρρυθμίσεις συγκεντρωτισμούς και τσουβαλιάσματα, χωρίς να εξηγεί πώς θα λειτουργήσει αυτό το σύστημα στην εξατομίκευση της μοναδικότητας κάθε περίπτωσης.
Πώς θα εξασφαλιστεί να έχει ο θεραπευόμενος από την αρχή μέχρι το τέλος της θεραπείας του αλλά και της επανένταξης του όταν πρόκειται για εξάρτηση, το συγκεκριμένο θεραπευτή.
Πώς ένα διοικητικά συγκεντρωτικό σύστημα θα γίνει πιο ανθρωποκεντρικό και πιο άμεσα προσβάσιμο από έναν ευάλωτο ποπολίτη.
Αν πραγματικά θέλετε να ασχοληθείτε με τον άνθρωπο και όχι ακόμη μία φορά με τα οικονομικά συμφέροντα σταματήστε εδώ αυτή την υποτιθέμενη μεταρρύθμιση, ερευνήστε ποια προγράμματα είναι πιο επιτυχημένα και ενισχύστε τα, γιατί αλλιώς φοβάμαι να μη γίνει προδοσία με βάση τον *ορισμό του Θουκυδίδη*.
Ως επιστήμονες εργαζόμενοι στον Τομέα Εκπαίδευσης του ΚΕΘΕΑ εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας προς το νομοσχέδιο και απαιτούμε την άμεση απόσυρσή του, επειδή διαλύει τον χώρο της θεραπείας και της πρόληψης, ακυρώνοντας ή υποβαθμίζοντας:
• τον θεραπευτικό πλουραλισμό και την ελεύθερη επιλογή θεραπευτικής προσέγγισης,
• τη λειτουργική και ευέλικτη οργανωτική και θεραπευτική συγκρότηση των υφιστάμενων προγραμμάτων,
• το συνεχές της θεραπείας στο πλαίσιο μιας ολιστικής θεραπευτικής προσέγγισης,
• τον κομβικό ρόλο της οικογενειακής υποστήριξης και της κοινωνικής επανένταξης στη θεραπεία,
• τη σύνδεση των θεραπευτικών προγραμμάτων με τις τοπικές κοινωνίες,
• τη συμμετοχή εργαζομένων και εξυπηρετούμενων στη λήψη αποφάσεων.
Στη θέση τους δημιουργήσει έναν γραφειοκρατικό, συγκεντρωτικό και αθηνοκεντρικό υπεροργανισμό, ο οποίος ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για τη συρρίκνωση των δημόσιων θεραπευτικών προγραμμάτων, και για την εκτεταμένη ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης.
Ειδικότερα στο πεδίο της εκπαίδευσης που εμείς υπηρετούμε, το νομοσχέδιο:
• Καταλύει την αρχή της συνέχειας στην εκπαίδευση των θεραπευομένων, η οποία χρειάζεται να διατρέχει εγκάρσια όλες τις φάσεις και τα στάδια θεραπείας ως αναπόσπαστο τμήμα της και κρίσιμη προϋπόθεση πρόληψης της υποτροπής, εργασιακής και κοινωνικής επανένταξης.
• Υποβαθμίζει την εκπαίδευση επαγγελματιών στον τομέα των εξαρτήσεων, βασικού μοχλού προώθησης της νέας επιστημονικής γνώσης στη θεραπευτική πρακτική και βελτίωσης των υπηρεσιών, παραβλέποντας το σημαντικό έργο που έχει παραχθεί και την τεχνογνωσία που έχει συσσωρευτεί στη χώρα μας σε αυτό το πεδίο (βλ. Απολογισμούς Έργου ΚΕΘΕΑ: https://www.kethea.gr/downloads/).
Ο σχεδιασμός του Υπουργείου δρομολογεί την πολτοποίηση καταξιωμένων και αποτελεσματικών υπηρεσιών και πρακτικών, μέσω της αναγκαστικής και ατεκμηρίωτης συγχώνευσής τους στο απρόσφορο, βιοϊατροκεντρικό και γραφειοκρατικό «καλούπι» του ΕΟΠΑΕ.
Το αποτέλεσμα θα είναι διαλυτικό για τις δομές και την τεχνογνωσία που έχουν χτιστεί με πολλή δουλειά εδώ και δεκαετίες, εις βάρος των ανθρώπων που υποστηρίζονται από τις υπηρεσίες ή θα τις έχουν ανάγκη στο μέλλον.
ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΠΙΣΩ ΤΩΡΑ!
Το νομοσχέδιο χρειάζεται σε κάθε περίπτωση να συμπεριλάβει τα Κέντρα Πρόληψης που εδώ και δεκαετίες προσφέρουν σημαντικό έργο στο πεδίο της πρωτογενούς πρόληψης. Η ενίσχυση της πρωτοβάθμιας πρόληψης εκτός του ότι είναι σημαντική για τους πολίτες, μακροπρόθεσμα αποβαίνει και οικονομικά συμφέρουσα, εφόσον εάν η πρόληψη είναι σημαντική, θα αναζητήσουν στο μέλλον θεραπεία λιγότερα άτομα.
Αναφορικά με τον ΕΟΠΑΕ, χρειάζεται να λάβει υπόψη του και να σεβαστεί το ήδη υπάρχουν σημαντικό έργο των δομών και να δώσει έμφαση στην ενίσχυση των στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων και όχι μόνο στα προγράμματα μείωσης βλάβης.
Σε αντίθετη περίπτωση το νομοσχέδιο κινείται παντελώς αντιεπιστημονικά, αγνοώντας τη συσσωρευμένη εμπειρία χρόνων στον χώρο των εξαρτήσεων.
Με το νομοσχέδιο αυτό, η Πολιτεία αδιαφορεί πλήρως για τη γνώμη των πολιτών, της επιστημονικής κοινότητας, των θεραπευόμενων, των πρώην εξαρτημένων, των τοπικών κοινωνιών και των οικογενειών που έλαβαν υπηρεσίες. Κανείς δεν κατανοεί γιατί αποκλείστηκαν οι φορείς που καταργούνται και οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας από το διάλογο.
Σαρώνει τη δημοκρατία, παραγκωνίζει τους πάντες και κωφεύει στις διαμαρτυρίες των τοπικών κοινωνιών. Στήνεται μια αθηνοκεντρική υδροκέφαλη διοίκηση που σε ένα κράτος με τις γνωστές αδυναμίες & δυσλειτουργίες θα δημιουργήσει χάος και απελπισία στους εξυπηρετούμενους και τους εργαζόμενους. Οι ήδη υποστελεχωμένες δομές, λειτουργούν ακόμη πολύ ικανοποιητικά χάρη στην εμπειρία και την κατάρτιση των επαγγελματιών στην απεξάρτηση. Είναι τοις πάσι γνωστό ότι ο τομέας της απεξάρτησης είναι από τους πιο φροντισμένους και καλά οργανωμένους τομείς στην Ελλάδα.
Οι άνθρωποι με εξαρτήσεις μπορούν σήμερα να επιλέξουν ανάμεσα από πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις και να έχουν ΑΜΕΣΑ τη φροντίδα που χρειάζονται και προτιμούν. Ο νομοθέτης ορίζει τα αναπόφευκτα διαλλείματα στη θεραπευτική πορεία (που είναι εθελοντική) ως απόδειξη δυσλειτουργίας των φορέων!
Μαζί με την «καραμέλα»» της (ανύπαρκτης) λίστας αναμονής, με αυτά τα δυο απλά παραδείγματα καταδεικνύεται πόση άγνοια έχουν οι αρχιτέκτονες αυτού του μορφώματος. Τα Κέντρα Πρόληψης απειλούνται με εξαφάνιση.
Το έξτρα χάος που είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει αυτό το νομοσχέδιο (στην Ελλάδα ζούμε) δεν είναι προς όφελος κανενός.
Εάν στα αλήθεια οι προθέσεις είναι καλές και θέλετε να λύσετε προβλήματα, φωνάξτε τους εμπλεκόμενους και μην παίζετε χιλιάδες ζωές στη ρουλέτα!
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ και ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ.
Είναι απαράδεκτο χωρίς να λάβετε υπόψη σας το τεράστιο έργο του ΚΕΘΕΑ να καταργείται έναν οργανισμό που έσωσε χιλιάδες ανθρώπους και τις οικογένειές τους! ρωτήσατε τη γνώμη των ωφελούμενων για τις αλλαγές που καταργούν το υπάρχον στεγνό θεραπευτικό μοντέλο? Κι αν χρειαζόταν αλλαγές και βελτιωσεις δεν έπρεπα να ζητηθεί η γνώμη των ειδικών αλλά και των μελών των προγραμμα΄των? Μόνο απόγνωση προκαλείτε και θα φανεί αυτό στην ελληνική κοινωνία
Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη διαβούλευση στις 04.07 αγνοεί, παραβλέπει ή εσκεμμένα αποκρύπτει τις συστάσεις της επιστημονικής κοινότητας για πλουραλισμό στις προσεγγίσεις για την οργάνωση της θεραπείας των εξαρτήσεων, θυσιάζοντας και απορροφώντας σε ένα νέο γραφειοκρατικό σχήμα όλους τους οργανισμούς που έχουν αναπτυχθεί στην Ελλάδα εδώ και τέσσερις δεκαετίες, με πολύ κόπο και αγώνα για να μπορέσουν να εξυπηρετήσουν χιλιάδες ανθρώπους με ζητήματα εξαρτητικών συμπεριφορών.
Δεν πρόκειται μόνο για μια παρέμβαση προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης ενός πιο «επιτελικού κράτους», ούτε για τη «θυσία» πολλών οργανισμών με στόχο την προώθηση της πολιτικής εξισορρόπησης κόστους-οφέλους. Είναι μια παρέμβαση που πηγαίνει πιο βαθιά, στον πυρήνα της ύπαρξης και της θεραπευτικής πρότασης του ΚΕΘΕΑ και των άλλων οργανισμών, μία παρέμβαση υποκινούμενη από μερίδα συγκεκριμένων «επιστημονικών» προσεγγίσεων που ποτέ δεν είδαν στην απεξάρτηση κάτι περισσότερο από «κλινική εφαρμογή».
Οι ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας για στεγνά προγράμματα απεξάρτησης σαν το ΚΕΘΕΑ δεν φαίνεται να εξυπηρετούνται απο το παρόν νομοσχέδιο .Εξάλλου δεν γίνεται αναφορά στις νέες εξαρτήσεις , όπως το διαδίκτυο τα ηλεκτονικά παιχνίδια, ο τζόγος, το αλκοόλ και φυσικά ούτε λόγος για πρόληψη ιδιαίτερα ανάμεσα στους εφήβους.
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΗΘΟΥΝ ΣΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΟΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ.
Πολύ λυπηρό να καταργηθούν τα Κέντρα Πρόληψης στον νέο φορέα. Ως εκπαιδευτικοί έχουμε συμμετάσχει πολλές φορές σε εκπαιδεύσεις και η εμπειρία ήταν πάντα πολύτιμη και εξαιρετική, ιδίως στην επαρχία, όπου οι δυνατότητες δια ζώσης επιμορφωτικών δράσεων είναι περιορισμένες.
Επιτέλους μία διαφορετική προσέγγιση. Τόσα χρόνια ο ένας ανταγωνιζόταν τον άλλον και χαμένοι είμασταν οι χρήστες, μας έδιωχναν από το ΚΕΘΕΑ και δεν είχαμε που να παμε.
Δεν μας διασύνδεαν με άλλο πρόγραμμα για να μη δείχνουν νούμερα οι άλλοι.
\αν δεν σου κάνει το ένα πρόγραμμα, πρέπει να μπορείς να πας στο άλλο χωρίς χάσιμο χρόνου.
Από τις αντιδράσεις, που έχουν προκύψει τους τελευταίους μήνες, γίνεται εξόχως φανερό, πως το εν λόγω σχέδιο νόμου στο σύνολό του, δεν χαίρει της παραμικρής αποδοχής από την κοινωνία. Περιφερειακά συμβούλια με ομόφωνες αποφάσεις, δημοτικά συμβούλια με ομόφωνες αποφάσεις, εργατικά σωματεία, ακόμα και η Κ.Ε.Δ.Ε. με ανακοίνωση της, έχουν αντιταχθεί στο πνεύμα της επερχόμενης διαλυτικής μεταρρύθμισης στους χώρους των εξαρτήσεων και της ψυχικής υγείας.
Η διαλυτική μεταρρύθμιση προέκυψε δίχως τον απαιτούμενο διάλογο με τους Φορείς Απεξάρτησης. Δίνει περισσότερο την εικόνα απορρόφησης όλων των φορέων από τον ΟΚΑΝΑ και της κομποστοποίησής τους, παρά τη συμβολή σε θεραπευτικό πλουραλισμό. Εύστοχα αναφέρονται σε άλλα σχόλια (για να μην επαναλαμβάνω), επί του σχεδίου νόμου, πως δεν συντρέχει κανένας από τους προσχηματικούς λόγους που να δικαιολογούν την αναγκαιότητα κατάθεσης της εν λόγω διαλυτικής μεταρρύθμισης. Σε κάθε περίπτωση, στόχος δεν προκύπτει να είναι η οργάνωση του χώρου της απεξάρτησης, αλλά η διάλυσή του.
Το σχέδιο νόμου δεν λαμβάνει υπόψη τον βασικότερους παράγοντες στο πεδίο της απεξάρτησης, όπως: την ανθρωποκεντρική προσέγγιση, την περιφερειακότητα στην διαμόρφωση/ανάγνωση των αναγκών και των κατάλληλων πολιτικών στην απεξάρτηση, την συνέχεια της θεραπείας (πχ. μεταξύ κύριας φάσης και επανένταξης) κ.α.. Σε γενικές γραμμές το σχέδιο νόμου βασίζεται ΜΟΝΟ στην διοικητική συγκρότηση του νέου Υπερφορέα και δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται την προβληματική που θα προκύψει από την καθολική έλλειψη επιστημονικής στόχευσης. Εκτός αν επιστημονική στόχευση είναι η ενίσχυση των προγραμμάτων υποκατάστασης εις βάρος των στεγνών ή ακόμα χειρότερα η μετάθεση της θεραπείας σε ιδιωτικά συμφέροντα-κρατικοδίαιτες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις-Κερδοφόρες μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις. Η εμπορευματική λογική και η κερδοσκοπία στον χώρο της απεξάρτησης μεταλλάσσουν πλήρως την θεραπευτική λογική και αποτελεσματικότητα. Υποθέτω το γνωρίζουν αυτό οι εισηγητές/τριες της πρότασης.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει διαβούλευση επί του Σχεδίου Νόμου, καθώς είναι διαλυτικό, με υδροκέφαλο σχήμα, δεν απαντάει στις ανάγκες των εξυπηρετούμενων, των κοινωνιών και των εργαζομένων. Απεναντίας, η διαβούλευση οφείλει να αρχίσει άμεσα με την απόσυρση του σχεδίου και να περιλαμβάνει στη βάση του διάλογο για επαρκή στελέχωση των προγραμμάτων, την συζήτηση για εφαρμογή σύγχρονων πολιτικών πρόληψης και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων.
Υποτίθεται ότι η θεσμοθέτηση μιας κοινωνικής πολιτικής έρχεται να θεραπεύσει (ή να βελτιώσει) παθογένειες μιας υπάρχουσας κατάστασης, και αυτή αποτυπώνεται στην εισηγητική έκθεση των νομοσχεδίων. Τι αναφέρει η σχετική έκθεση του παρόντος πονήματος για τον χώρο των εξαρτήσεων;
“α) οι μεγάλοι χρόνοι αναμονής για την ένταξη των εξαρτημένων ατόμων στα αναγκαία θεραπευτικά προγράμματα των επιμέρους φορέων καθιστούν αβέβαιη την έναρξη της θεραπευτικής προσπάθειας,
β) η αδυναμία άμεσης εναλλαγής και συνδυασμού θεραπευτικών μεθόδων και προγραμμάτων των επιμέρους φορέων, δυσχεραίνει τη συνέχεια της θεραπευτικής προσπάθειας και
γ) τα αναπόφευκτα διαλείμματα μεταξύ των διαφόρων θεραπευτικών προγραμμάτων των επιμέρους φορέων θέτουν σε κίνδυνο την επιτυχή ολοκλήρωση της θεραπευτικής προσπάθειας.”
Οι άνθρωποι ζουν φαίνεται σε μια άλλη, παράλληλη διάσταση / πραγματικότητα.
α) Στα θεραπευτικά Προγράμματα ελεύθερα ουσιών και υποκατάστατων (ΚΕΘΕΑ, ΨΝΑ, ΨΝΘ κλπ) ΔΕΝ υπάρχουν ούτε πατέ υπήρξαν χρόνοι αναμονής ανάμεσα στο αίτημα και την πρώτη συνάντηση υποδοχής. Όσο για τα προγράμματα χορήγησης υποκατάστατων του ΟΚΑΝΑ, την τελευταία τουλάχιστον δεκαπενταετία, οι διαδοχικές κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν το θέμα, δεν έπαψαν να επαίρονται (δικαίως) για τον μηδενισμό της λίστας αναμονής. Άρα το υπάρχον δίκτυο έχει ήδη καλύψει την ανάγκη που επικαλείται ο υπουργός για να το καταργήσει!
β) Ο συνδυασμός και η εναλλαγή των θεραπευτικών μεθόδων διασφαλίζεται με την δικτύωση των δομών, δικτύωση που αποτελεί μια διευρυνόμενη πραγματικότητα ως προϊόν εμπειρίας και προσανατολισμού στις ανάγκες των εξυπηρετούμενων ατόμων, μια δικτύωση που συντελείται ως τώρα από “τα κάτω”, ερήμην του καθ’ ύλη αρμόδιο θεσμό του Εθνικού Συντονιστή, που ως τώρα είναι απλά διακοσμητικός. Και βέβαια όχι με πειράματα συγχωνεύσεων που αντιγράφουν πρακτικές ιδιωτικών εταιριών, με αβέβαιη έκβαση για την απεξάρτηση.
γ) Αν ο νομοθέτης αντιλαμβάνεται τα αναπόφευκτα διαλείμματα στην θεραπευτική πορεία ως δυσλειτουργία των δομών και όχι ως επιλογή των ίδιων των εξυπηρετούμενων σε διαδικασία απεξάρτησης που εξ’ ορισμού οφείλει να είναι εθελοντική (και άρα να υπάρχει drop out), θα πρέπει να διευκρινίσει με ποιο τρόπο θα το κάνει μη αναπόφευκτο (καταναγκασμός;) αλλιώς το επιχείρημα είναι κενό περιεχομένου.
Σε τέτοιες σαθρές βάσεις μια νομοθετική πρόταση δεν αποτελεί μόνο έναν πύργο στην άμμο αλλά μια επικίνδυνη πρακτική που έρχεται να γκρεμίσει ότι έχουν δημιουργήσει επί δεκαετίες ο αγώνας, η προσπάθεια και η δημιουργικότητα ανυπολόγιστου αριθμού εξαρτημένων οικογενειών, κοινωνικά ευαίσθητων πολικών και βέβαια εργαζομένων, για να το “υποκαταστήσει” με ένα κρατιστικό, γραφειοκρατικό, συγκεντρωτικό και αθηνοκεντρικό μόρφωμα, αντάξιο του φαντασιακού της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.
Με τον ΕΟΠΑΕ η ανθρωποκεντρική προσέγγιση, που μέχρι σήμερα χαρακτήριζε τις υπηρεσίες πρόληψης και θεραπείας στη χώρα μας, εκπίπτει σε κλινοκεντρική και νοσοκομειοποιημένη διαχείριση.
Γιατί δεν έγινε αξιολόγηση του υφιστάμενου δικτύου υπηρεσιών, γιατί δεν έγινε κανένας διάλογος με την επιστημονική κοινότητα, τους θεσμικούς φορείς, τους εργαζόμενους στο πεδίο, τις συλλογικότητες των ληπτών υπηρεσιών, την κοινωνία γενικότερα;
Πως μπορεί μια υπερσυγκεντρωτική και υδροκέφαλη διοίκηση από την Αθήνα να διοικεί και να είναι μέσα στην πραγματικότητα της κάθε τοπικής κοινωνίας;
Στο νομοσχέδιο αυτό επίσης υπάρχει ο κίνδυνος κατάργησης ή υποβάθμισης εξειδικευμένων παρεμβάσεων για συγκεκριμένες ομάδες, π.χ. έφηβοι και για συγκεκριμένες συμπεριφορές, π.χ κατάχρηση διαδικτύου, gaming κ.α.
Το νομοσχέδιο για τον ΕΟΠΑΕ σαρώνει ένα ζωντανό και πολυφωνικό δίκτυο υπηρεσιών, ριζωμένο στις τοπικές κοινωνίες, αλλοιώνει τη φυσιογνωμία του, τη φιλοσοφία των θεραπευτικών κοινοτήτων, τη δημοκρατία και τη συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων, αλλά και τις εργασιακές σχέσεις.
Για όλους αυτούς και για άλλους πολλούς επίσης λόγους να μην κατατεθεί για ψήφιση το νομοσχέδιο για την κατάργηση των οργανισμών που αναγνωρίζονται ως υπόδειγμα από την επιστημονική κοινότητα, οργανισμοί αποτελεσματικοί και να υπάρξει πραγματικός διάλογος με αυτούς τους οργανισμούς που για πάνω από σαράντα χρόνια προσφέρουν στο πεδίο των εξαρτήσεων.