Σκοπός του παρόντος Μέρους είναι:
α) η βελτίωση και προαγωγή της ψυχικής υγείας των πολιτών,
β) η διασφάλιση της απρόσκοπτης πρόσβασής τους σε όλες τις αναγκαίες υπηρεσίες ψυχικής υγείας, ανεξάρτητα από την οικονομική, κοινωνική, επαγγελματική και ασφαλιστική τους κατάσταση και τον τόπο κατοικίας τους,
γ) η εξάλειψη των ανισοτήτων, των διακρίσεων και των κοινωνικών αποκλεισμών,
δ) η ολοκλήρωση της αποασυλοποίησης, με προτεραιοποίηση της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και της κοινωνικής επανένταξης και
ε) η καταπολέμηση του κοινωνικού στίγματος.
Ειδικότερα, μέσω της ριζικής αναδιάρθρωσης του υφιστάμενου συστήματος οργάνωσης και διοίκησης υπηρεσιών ψυχικής υγείας, της αποκέντρωσής του και της εκ νέου διάρθρωσής του σε ένα δίκτυο συνεργαζόμενων δομών, μονάδων και υπηρεσιών, με επίκεντρο για πρώτη φορά τα άτομα που αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην ψυχική τους υγεία, επιτυγχάνονται η μείωση των αναμονών και των ακούσιων νοσηλειών και η βελτίωση της διάχυσης των διαθέσιμων, δωρεάν παρεχόμενων υπηρεσιών σε όλο τον πληθυσμό.
ΜΕΡΟΣ Α΄ ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 1 Σκοπός
Αναρτήθηκε
4 Ιουλίου 2024, 23:55
Ανοικτή σε Σχόλια έως
18 Ιουλίου 2024, 09:00
Εργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
208 Σχόλια 1411 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 14135 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19,, την ενίσχυση της προστασίας της δημόσιας υγείας και των υπηρεσιών υγείας, ...
- ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ – ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
- Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την παρακολούθηση και αξιολόγηση της φαρμακευτικής δαπάνης
- Αναμόρφωση του θεσμού του Προσωπικού Ιατρού – Σύσταση Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Υγείας
- Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης
- Δράσεις δημόσιας υγείας - Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας
- Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ)
- Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030
- Σύσταση ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Ογκολογικό Κέντρο Παίδων “Μαριάννα Β.Βαρδινογιάννη–ΕΛΠΙΔΑ”», ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊου COVID-19 και την προστασία της δημοσίας υγείας...
- Εκσυγχρονισμός του δικαίου για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων
Ο ωφελούμενος σίγουρα δεν βρίσκεται στο επίκεντρο του ΕΣΥ. Μια κοροϊδία, που για άλλη μια φορά έχει άμεσα αντίκτυπο στον πολίτη. Αντί να ενισχύουμε δομές της ψυχικής υγείας, αντί να επανδρώνουμε με καταρτισμένο προσωπικό, κλείνουμε και πασαλείβουμε με μεταφορές και μετακινήσεις, υπηρεσίες με ουσιαστική προσφορά στην κοινότητα!
Να γίνει άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου!
Οι διατάξεις του ’ Μέρους δεν ασχολούνται με τα αναφερόμενα άτομα και σκοπούς, απλώς καθορίζουν ένα γραφειοκρατικό, πολύπλοκο και συγκεντρωτικό σύστημα οργάνωσης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
Ένα άκρως γραφειοκρατικό, περίπλοκο και συγκεντρωτικό σύστημα οργάνωσης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας με πολλά κενά, προβληματισμούς και τρομερή ανασφάλεια σε όλα τα πεδία. Ένα σχέδιο νόμου που αντί να βελτιώνει τις υπάρχουσες υπηρεσίες, καταργεί σταθερές και προσπάθειες ετών…
ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΕΦΟΣΟΝ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.
Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΜΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΆΝΩ ΑΠΠΟ 20 ΧΡΟΝΙΑ. ΥΟΗΡΕΤΩ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 34 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΗΡΘΑ ΣΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΑΝ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΘΗΜΑΤΩΝ, ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΡΦΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΛΑΙΣΙΟ.
ΦΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΕΙΧΑΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΣΕ ΟΣΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥΣ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ, Η ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΚΩΔΙΚΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΤΟΥΣ.
Η ΠΙΘΑΝΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥΣ Ή ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΉ ΤΟΥΣ ΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΝΟ ΣΤΟ ΣΥΝΕΧΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ. ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ
Το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Υγείας, με τίτλο η Ολοκλήρωση της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης προσβλέπει στην αναδιάρθρωση του συστήματος οργάνωσης και διοίκησης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας στην επικράτεια καθώς και της πρόληψης και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων, μέσω μιας νέας και καινοτόμας διαδικασίας, της αποκεντρωμένης περιφερειακής διοίκησης, η οποία διαβαθμίζεται και διαρθρώνεται σύμφωνα με τα Μοντέλα του νέου δημόσιου management.Η οργάνωση και η λειτουργεία του νέου διοικητικού συστήματος συμφωνεί με τις βασικές αλλαγές στις δομές, τις λειτουργίες και ο ανθρώπινο δυναμικό του διοικητικού μηχανισμού, με τα σημεία σύγκλισης της μεταρρύθμισης και με την πρόταση για αλλαγή υποδείγματος. Διαφαίνεται ότι το όλο εγχείρημα προσβλέπει στην βελτίωση των ποιοτικών παραμέτρων του διοικητικού μηχανισμού και στην ενίσχυση των επιτελικών στρατηγικών λειτουργιών. Η αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού, εξορθολογισμού και συγκρότησης ενός αποκεντρωμένου και αποτελεσματικού σχήματος, με έδρα κάθε Υ.ΠΕ., θα υπερπηδήσει χρόνιες παθογένειες στις δαπάνες, στις άλογες εσωτερικές μετακινήσεις ανθρώπινου δυναμικού και την καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και προσδοκάται ότι θα αυξήσει την απόδοση και και θα βελτιώσει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών
Να αποσυρθεί ολόκληρο!!
ο κ. Κοκκώλης δλδ είχε από πάντα διδακτορικά για να διοικήσει ως Δντής στον ΟΚΑΝΑ;
Είχε πάντα γνώση επιστημονική για την επανένταξη; όταν δεν μπορούσε να σταθεί, και πήγαινε και άφηνε κάποιους κοιν λειτουργούς αντ αυτού για να μιλήσουν στην επανένταξη.
Να μην πω ότι σε περιστατικό σε κρίση, το έχει παρατήσει και έφυγε.
Γενικά ο κ. Κοκκώλης ας αναλογιστεί τις πράξεις του και ας αφήσει την υψηλή κριτική.
Απο καθ έδρας μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε.
Νόμος είναι, δεν είναι πόνημα επιστημονικό.
Οι μεταρρυθμίσεις που αφορούν τον τομέα της υγείας (σωματικής και ψυχικής) οφείλουν να έχουν ως βάση στο σκεπτικό τους τη δυνατότητα πρόσβασης και λήψης των υπηρεσιών από όλους τους πολίτες, σε όποιο σημείο της χώρας κι αν βρίσκονται. Ένα νομοσχέδιο που καταργεί δομές που παράγουν έργο και προσφέρουν στήριξη σε ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, που εισάγει κι εδώ τον ιδιωτικό χαρακτήρα, είναι άλλο ένα νομοσχέδιο που δημιουργεί ανισότητες και αποκλεισμούς. Οι δομές χρειάζεται να αυξηθούν και να στελεχωθούν ακόμα περισσότερο και καλύτερα, με επαγγελματίες από διάφορα πεδία, με συνεργασίες με την κοινωνία, με εξωστρέφεια και ενημέρωση προς τον κόσμο. Η ψυχική υγεία είναι κάτι που αφορά όλους μας, είμαστε κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Κι αν σήμερα δε σπάει ο δικός μας κρίκος, όταν επιτρέψουμε να σπάσουν όλοι οι προηγούμενοι, θα έρθει και η σειρά μας. Να αποσυρθεί άμεσα!
Το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί, καθώς παρουσιάζει σοβαρότατα προβλήματα και κενά. Συρρικνώνει τις δημόσιες υπηρεσίες ψυχικής υγείας, συγχωνεύει και καταργεί κaι δίνει στήριξη στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Η υγεία και η ψυχική υγεία πρέπει να είναι προτεραιότητα, η φροντίδα της στο πλαίσιο του δημοσίου αναγκαία, αλλά η αναδιάρθρωση του συστήματος οργάνωσης, λειτουργίας και διοίκησης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, πρόληψης κι αντιμετώπισης των εξαρτήσεων, χρειάζεται να είναι προϊόν μελέτης όλης της προηγούμενης εμπειρίας των υπαρχόντων δομών, ώστε να προχωρήσουν όσα δούλεψαν καλά κι όχι να καταργηθούν και για να εντοπισθούν τα όσα παρουσίαζαν προβλήματα, ώστε να διορθωθούν. Η λογική φτιάχνουμε και μετά από χρόνια χαλάμε χωρίς αξιολόγηση, χωρίς εκτίμηση των δεδομένων μόνο προβλήματα και κινδύνους φέρνει και βεβαίως σπατάλη δημοσίου χρήματος.
Χρειάζεται αυτό και κάθε νομοσχέδιο να βασισθεί στα δεδομένα και να ακούσει τους αποδέκτες των υπηρεσιών, αλλά και τους επαγγελματίες που υπηρετούν στις υπηρεσίες κι έχουν πλήρη γνώση για τις ανάγκες και τα προβλήματα που υπάρχουν. Ποιοι είναι αυτοί που σχεδίασαν; Αγνοήθηκαν εντελώς οι απόψεις και οι προτάσεις των αποδεκτών των υπηρεσιών, των επαγγελματιών που εργάζονται στο πεδίο, αγνοήθηκαν οι απόψεις των φορέων.
Το νομοσχέδιο καταργεί φορείς και υπηρεσίες με πλούσια έργο και δραστήρια παρουσία στην ελληνική κοινωνία που σε πολύ δύσκολους καιρούς έδρασαν αποτελεσματικά, για να φτιάξει υπερσυγκεντρωτικούς δυσκίνητους οργανισμούς. Οι υπηρεσίες υγείας και ψυχικής υγείας χρειάζονται πρωτίστως εργαζόμενες κι εργαζόμενους για να ανταπεξέλθουν στα υπεραυξημένα αιτήματα. Ο σχεδιασμός οποιασδήποτε αλλαγής έπεται κι αυτός χρειάζεται να γίνει με προσοχή, ώστε να διασφαλίζει συνέχειες και καλά αποτελέσματα να μη δημιουργεί ασυνέχειες και προκαλεί σοβαρούς κινδύνους.
Αισχρο, χωρις επιστημονικο ερεισμα, χωρις να εχουν ζητηθει οι προτασεις των εργαζομενων, των ωφελουμενων. Υποπτο νομοσχεδιο μεσουσης του καλοκαιριου. Απαιτουμε συνολικη αποσυρση τωρα.
Χωρίς ουσιαστικό διάλογο, χωρίς ενημέρωση και σχεδιασμό προωθούνται αλλαγές που κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς πως θα εφαρμοστούν στην πράξη. Δυστυχώς άλλη μια φορά προωθείται μια τόσο μεγάλη αλλαγή σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα χωρίς ευαισθησία και επιστημονικότητα. Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο για να μην ζήσουμε ξανά το «πάμε και όπου βγει».
Ζητώ την απόσυρση του νομοσχεδίου. Αφήνει στον αέρα τα κέντρα πρόληψης μετά το 2027 και τα Προγράμματα ΕΣΠΑ του ΚΕΘΕΑ που λήγουν τέλος του 2024, ενώ υποστηρίζουν πάγιες ανάγκες. Ενισχύει τη λογική κόστους-οφέλους, οδηγεί σε εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών και θέτει σε δεύτερη μοίρα τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, δεν αναγνωρίζει την εξάρτηση ως πολυδιάστατο κοινωνικό πρόβλημα και επικεντρώνεται εσφαλμένα στη «μείωση της βλάβης», προωθεί μονομερείς ιατροκεντρικές πρακτικές με έμφαση στη διαχείριση του προβλήματος και στην ατομική ευθύνη, συγχωνεύει προγράμματα διαφορετικών θεραπευτικών προσεγγίσεων μειώνοντας της θεραπευτική αποτελεσματικότητα, ανοίγει τον δρόμο για ιδιωτική συνταγογράφηση υποκαταστάτων, fast track θεραπεία και κλείσιμο μονάδων, επιδεινώνει την υποστελέχωση και διαμορφώνει συνθήκες φόβου και ανασφάλειας για τους εργαζόμενους.
Ποιον εξυπηρετεί αυτή η μεταρρύθμιση; Τους θεραπευόμενους; Την απεξάρτηση; Τα οικονομικά συμφέροντα;;;;;;;; Οι αποφάσεις της κυβέρνησης εξυπηρετούν την υποβάθμιση του κράτους πρόνοιας και όχι την ενίσχυση και υποστήριξή του. Με ποια κριτήρια έγινε αυτό το σχέδιο νόμου;;;Με θεραπευτικά ;;; Με οικονομικά;;;
Προσπάθησα να συμμετέχω στην κατάθεση σκέψεων ανά άρθρο του Νομοσχεδίου κατι που δυστυχώς μπόρεσα έως το 10ο άρθρο του.
Το Νομοσχέδιο στο σύνολό του είναι πάρα πολύ κακό!!
Και στην αρχική σύλληψη, και στην ιδεολογική τοποθέτηση και στην εφαρμοστική του λογική.
Νομίζω οτι θα πρέπει να αποσυρθεί άμεσα και να γίνει μιά ουσιαστική συζήτηση με όλους τους ενδιαφερόμενους-συμμετέχοντες θεσμικούς φορείς.
Να δοθεί δυνατότητα να γίνουν σκέψεις και προτάσεις από όλους και να προσεγγιστούν απόψεις της σημερινής εποχής. Αν συνεχιστεί η πορεία αυτή θα καταλήξουμε σε ένα ατελείωτο χάος από κάθε άποψη που βέβαια θα πληρώσουν ακριβά οι πολίτες.
Έχω τις εξής ερωτήσεις.
1. Ποια ήταν η επιτροπή ειδικών του χώρου που εισηγήθηκε το Νομοσχέδιο; Ποιοί επιστήμονες έχουν γνωμοδοτήσει; Σε ποιους φορείς και ποια Πανεπιστήμια εργάζονται; Ποιες είναι οι ειδικότητές τους; Υπάρχουν κάποιοι από το εξωτερικό;
2. Ποια ήταν τα δεδομένα τα οποία επεξεργάσθηκαν; Από που προέκυψαν; Είναι δημοσιευμένα;
3. Μπορώ να έχω πρόσβαση στη μελέτη σκοπιμότητος του νόμου;
4. Μπορώ να έχω πρόσβαση στη μελέτη εφαρμοσιμότητος του νόμου;
5. Έχει προκύψει κάποια επιστημονική δημοσίευση από τη διαδικασία αυτή;
6. Η υπερσυγκέντρωση εξουσιών σε ένα πρόσωπο (Πρόεδρος ΕΟΠΑΕ), πως δικαιολογείται; Ποια πορίσματα του σύγχρονου Management τη δικαιολογούν; Ποιο άτομο συγκεντρώνει όλες αυτές τις διεπιστημονικές γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται για να ανταποκριθεί στον ρόλο και, αν υπάρχει, γιατί να γίνει Πρόεδρος του ΕΟΠΑΕ και όχι Πρύτανης σε Πανεπιστήμιο πρώτης γραμμής του εξωτερικού;
7. Γιατί δεν προβλέπεται Γενικός Διευθυντής στον ΕΟΠΑΕ; Ποιο το σκεπτικό;
8. Γιατί δεν απαιτείται συγκεκριμμένα εμπειρία στον χώρο των εξαρτήσεων για τον Πρόεδρο του ΕΟΠΑΕ αλλά αρκεί να είναι «επιστήμονας από τον χώρο των επιστημών υγείας ή των κοινωνικών ή οικονομικών ή ανθρωπιστικών ή νομικών επιστημών». Γιατί δεν χρειάζεται Μεταπτυχιακό ή Διδακτορικό; Πως θα διοικήσει εκατοντάδες εργαζομένους που διαθέτουν τέτοια εμπειρία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά; Με ποιό κύρος; Το αυτό για τους Αντιπροέδρους.
9. Με ποια κριτήρια επιλέγονται τα μέλη της Επιστημονικής επιτροπής; Αφού είναι επιστημονική, γιατί δεν αναφέρεται πως θα εκτιμώνται αξιοκρατικά τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα των μελών;
10. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα κατάρτισης του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας;
11. Οι σχέσεις ΙΔΑΧ με μη αποκλειστική απασχόληση, διατηρούνται;
12. Φορείς τέτοιας εμβέλειας και αποστολής δεν έχουν νόημα χωρίς την έρευνα. Πως εξασφαλίζεται το ερευνητικό έργο;
13. Αφού ο ΕΟΠΑΕ είναι ο μόνος φορέας εξαρτήσεων, γιατί συμβάλλει και δεν σχεδιάζει και υλοποιεί την Εθνική πολιτική; Ποιός άλλος δηλαδή συμβάλλει;
14. Αφού ο νόμος μεριμνά για την Εθνική Στρατηγική και το Εθνικό Σχέδιο Δράσης, γιατί ποτέ δεν είχαμε τέτοια, αν και επιβάλλετο; Πως εξασφαλίζεται πως τώρα θα έχουμε; Ποιός θα καταρτίζει την Εθνική Στρατηγική και το Εθνικό Σχέδιο Δράσης; Ο ίδιος Οργανισμός;
15. Οι ίδιοι οι εξυπηρετούμενοι, έχουν γνωμοδοτήσει; Έχουν περιγράψει τις ανάγκες τους; Εκπροσωπούνται με κάποιον τρόπο;
16. Ποια κίνητρα προβλέπονται για να αντιμετωπισθεί το μείζον πρόβλημα του ΕΣΥ και του ΟΚΑΝΑ, η μη ελκυστικότητα για τους Ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων; Μετά την ένωση, οι ιατροί που καλύπτουμε 2-3 και πλέον δομές, θα αναλάβουμε και άλλες εφόσον δεν προσληφθούν νέοι ιατροί και ιδρυθούν νέες δομές;
17. Ο ΟΚΑΝΑ δεν είχε τη δυνατότητα να ασχοληθεί με το κύριο πρόβλημα εθισμού, εξάρτησης, νοσηρότητας και θνητότητας από ψυχοδραστικές ουσίες, το αλκοόλ, αλλά και μη χημικά προβλήματα όπως ο τζόγος, καθώς δεν συμπεριλαμβάνονται στον Πίνακα Ναρκωτικών (ΠΔ 148/2007). Ο νόμος καθορίζει με σαφήνεια αν θα μπορεί να δράσει ο ΕΟΠΑΕ;
18. Θα υπάρχει αξιολόγηση; Θα έχει πρακτικό αντίκτυπο;
19. Υπάρχει κάποιος που διαβάζει πραγματικά τα σχόλια στο Υπουργείο; Λαμβάνονται υπ’ όψιν;
20. Είναι ρεαλιστικό να προσδοκώ απαντήσεις στα ερωτήματά μου;
Σας ευχαριστώ πολύ.
Τα ΚΕΘΕΑ βοηθούν εδώ και χρόνια άτομα να απεξαρτηθούν από τα ναρκωτικά και τις νόμιμες εξαρτήσεις χωρίς υποκατάστατα. Παρέχεται υποστήριξη στα εξαρτημένα άτομα και τις οικογένειες τους. Η ανεξάρτητη δομή και διοίκηση του κάθε ΚΕΘΕΑ είναι απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία των προγραμμάτων. Το θεραπευτικό προσωπικό είναι άριστο και παρα τις αλλαγές και τις περικοπές δουλεύουν με προσήλωση ώστε να στηρίξουν τα άτομα που έχουν ενταχθεί στα προγράμματα. Είναι απαράδεκτο να καταστρέφονται δομές που λειτουργούν σωστά και δίνουν εμπράκτη βοήθεια στους πολίτες και την κοινωνία. Μέσα από το ΚΕΘΕΑ οι θεραπευόμενοι μαθαίνουν να ζουν μακρυά από την εξάρτηση και να εντάσσονται σε μια ζωή χωρίς εξάρτησεις. Χρειάζεται να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και να δοθούν πόροι και στελέχωση σε αυτά τα προγράμματα.
Τα ΚΕΘΕΑ είναι ένας θεσμός στηρίζει εξαρτημένους και τις οικογένειες τους ώστε να διώξουν την εξάρτηση από τη ζωή τους χωρίς υποκατάστατα. Βοηθουν τα άτομα να απεξαρτηθούν και να ενταχθούν σε μια ζωή μακρυά από εξαρτησεις. Το γεγονός ότι το κάθε ΚΕΘΕΑ είχε ανεξάρτητη δομή και διοίκηση είναι καθοριστικής σημασίας ώστε το κάθε προγράμμα να είναι αποδοτικό. Γίνεται πολύ καλή δουλειά και χρειάζονται πόροι και στελέχωση. Είναι από τις λίγες δομές που δίνουν πίσω στην κοινωνία και βοηθούν πραγματικά τους πολίτες που χρειάζονται βοήθεια. Είναι απαράδεκτο να καταστρέφονται τέτοιες δομές.
Το θεραπευρικο προσωπικό των ΚΕΘΕΑ είναι άψογο και παρα τις αλλαγές και την αβεβαιότητα δουλεύει με προσήλωση ώστε να βοηθηθούν τα μέλη να απεξαρτηθούν.
Το νομοσχέδιο δεν πρέπει να περάσει.δημιουργει προβλήμα στους ήδη θεραπευόμενους κ κλείνει την πόρτα σε όλους όσους είναι ήδη στο προβλήμα κ θέλουν να ζητήσουν βοήθεια σε στεγνά προγράμματα.το ΚΕΘΕΑ είναι φιλοσοφία δεν συνάδει με κανένα πρόγραμμα που κάνει χορήγηση φαρμάκων.με τον εοπαε κ την συγχώνευση μόνο λειτουργικοί χρήστες στην ουσία θα υπάρξουν οι οποίοι θα ξαναπέφτουν στη χρήση γιατί δεν θα βρίσκουν ούτε δουλειά,κ αυτό είναι το λιγότερο βέβαια.ΟΧΙ στη συγχώνευση ΟΧΙ στο νομοσχέδιο ΟΧΙ στην κατάργηση ΚΕΘΕΑ.ΝΑΙ στα στεγνά προγράμματα ΝΑΙ στο δικαίωμα να ενταχθεί κάποιος σε αυτά ΝΑΙ στην καθαρή ΖΩΗ.απεναντι θα μας βρείτε γιατί έχουμε πλέον φωνή κ ας μη σας βολεύει αυτό!! Μαρία Σ.μελος ΚΕΘΕΑ Ιθάκη
Σε μια περίοδο που όλο και περισσότερα ατομα έχουν ανάγκη από ψυχολογική υποστήριξη, σε μια περίοδο που η βία ξεχειλιζει στην καθημερινότητα μας, που ολες οι ηλικίες και ειδικά οι νεαρές βαλλονται απο τρομερό στρες, ο στόχος χρειάζεται να είναι η επέκταση, η ενίσχυση και η ενδυνάμωση των δημοσίων φορέων ψυχικής υγείας, στην πρόληψη και στην υποστήριξη κι οχι η κατάργηση
Μέσα από το νέο σχέδιο νόμου αναπτύσσεται μια νέα προσέγγιση που αναγνωρίζει ότι η ψυχική υγεία περιλαμβάνει πολλούς τομείς της καθημερινής ζωής, όπως η οικογένεια, η εργασία, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, η πολιτική, τα ψηφιακά μέσα και η κλιματική αλλαγή. Ένας στους δύο ανθρώπους υποφέρει σήμερα από κάποια μορφή ψυχικής διαταραχής και δηλώνει αδυναμία πρόσβασης σε υπηρεσίες, είτε γιατί δεν υπάρχουν στο μέρος όπου ζει είτε γιατί δεν είναι εκπαιδευμένος να αναγνωρίζει τα συμπτώματα. Το αποτέλεσμα είναι να χάνει σημαντικά κομμάτια της ζωής του και να στιγματίζεται ως ανάπηρος. Οι ΚΜΨΥ μέσω του ρόλου τους στην παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας στην ευρύτερη κοινότητα και σε απόλυτη συνεργασία με τα Κ.Υ. κάθε περιοχής, θα αναλάβουν νέα καθήκοντα πλοήγησης των ψυχικά ασθενών που παρακολουθούν, θα αναπτύξουν ένα ενημερωμένο μητρώο αξιοποιώντας το πληροφοριακό σύστημα που θα δημιουργηθεί και θα διασυνδεθούν με όλες τις λοιπές υπηρεσίες του δικτύου του οικείου ΠεΔΥΨΥ, προκειμένου να αναβαθμίσουν το έργο τους.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΣΥΡΕΤΕ ΑΜΕΣΩΣ, ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ .
Επέκταση και ενίσχυση των δημόσιων δομών απεξάρτησης και ψυχικής υγείας. Ένταξη της ψυχοθεραπείας στον ΕΟΠΥΥ. Αυτά είναι τα μόνα μέτρα για μια χώρα όπου 26% του πληθυσμού ζει στην φτώχεια.
Το νομοσχέδιο είναι κατάπτυστο. Η όλη ουσία είναι η πλήρη απαξίωση των δημοσίων δομών, η κατάργηση των προγραμμάτων και η προώθηση των επιχειρηματικών ομίλων στην ψυχική υγεία και στην απεξάρτηση.
Είναι δυνατόν να συγχωνεύονται δομές με τελείως διαφορετική προσέγγιση της απεξάρτησης? Και οι άνθρωποι που βρίσκονται ήδη σε απεξάρτηση στο ΚΕΘΕΑ, ή σε άλλη δομή τι θα γίνουν? Θα μας βρουν όλους απέναντι. Η κοινωνία καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Οι αντιδράσεις προέρχονται από όλους, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό.
Τα Κέντρα Πρόληψης κατά των Εξαρτήσεων αποτέλεσαν για εμάς τους εκπαιδευτικούς το στήριγμα κάθε φορά που αντιμετωπίζαμε σοβαρά προβλήματα με μαθητές μας και οι παρεμβάσεις τους με βιωματικές δράσεις, ομιλίες, σεμινάρια, ομάδες γονέων υπήρξαν εξαιρετικά χρήσιμες και αποτελεσματικές. Ωστόσο, στο νομοσχέδιο δεν γίνεται κάποια αναφορά στο μέλλον τους. Θα αντικατασταθούν από άλλου τύπου δομές; Και αν ναι πώς θα λειτουργούν αυτές;
Αυτό που χρειάζεται ένα σωστό σύστημα ψυχικής υγείας είναι η λειτουργική διασύνδεση και ανάπτυξη των δημόσιων μονάδων σε όλα τα επίπεδα. Η ανάπτυξη ενος ολοκληρωμένου δικτύου υπηρεσιών ψυχικής υγείας με πρωτοβάθμιες υπηρεσίες, μονάδες νοσηλείας οξέων περιστατικών, μονάδες κοινωνικής επανένταξης και αποασυλοποίησης.Επιπλεον, το κάθε ολοκληρωμένο δίκτυο να απευθύνεται σε συγκεκριμένο πληθυσμό αναφοράς.
Το Σχέδιο Νόμου που συστήνει το Υπουργείο Υγείας θα δημιουργήσει τεράστια οργανωτικά και λειτουργικά ζητήματα στους Φορείς, τους εργαζόμενους, τους χρήστες των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης. Προς όφελος τελικά των ιδιωτών και των ΜΚΟ που λαμβάνουν πακτωλό χρημάτων από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους και προσφέρουν αναντίστοιχα θεραπευτικά αποτελέσματα.
Είναι πραγματικά λυπηρό ότι σε μια εποχή που η Ευρώπη πάει μπροστά στα θέματα ψυχικής υγείας και απεξάρτησης και έχει συστήσει ένα πλήρως αποτελεσματικό σύστημα Ψυχιατρικών Δομών τόσο στα Δημόσια Νοσοκομεία όσο και στο πλαίσιο της κοινότητας, το Υπουργείο Υγείας στην Ελλάδα και η κυβέρνηση να προσπαθούν με όλη τους τη δύναμη απ’ ότι φαίνεται να γυρίσουμε πίσω σε παλιά μοντέλα παροχής υπηρεσιών τα οποία έγιναν μέχρι και επικίνδυνα για τους ψυχικά ασθενείς και αφορμή ποινών από την Ευρώπη.
ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΟΙ ΨΥΧΙΚΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ!!
Αν ο ωφελούμενος ήταν όντως στο επίκεντρο αυτής της μεταρρύθμισης, θα μιλούσαμε για ενίσχυση των δομών και όχι για συγχωνεύσεις. Τι θα κερδίσει ο πολίτης αν κλείσουν κοινοτικές δομές, μεγάλα δημόσια νοσοκομεία και τσουβαλιαστούν άκριτα τα προγράμματα απεξάρτησης;;;
Οι υπηρεσίες στην κοινότητα είναι ο πυλώνας της ψυχικής υγείας των πολιτών και το μέσο μείωσης των νοσηλειών και αποσυμφόρησης των νοσοκομείων. Προσωπικό χρειαζόμαστε. Μια δομή είναι οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτή. Όταν λείψει η ειδικότητα, λείπει και η υπηρεσία προς τον πολίτη. Όλα τα άλλα είναι προχειρότητες και εμμονές.
Οι πολίτες δεν βρίσκουν ραντεβού να κλείσουν «ηλεκτρονικά» στα ψυχιατρικά εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων. Μπορεί ο ψυχικά πάσχων να περιμένει 3 μήνες για ραντεβού; Ο τοξικοεξαρτώμενος; Οι οικογένειες είναι σε απόγνωση.
ΕΝΙΣΧΥΣΤΕ ΤΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ ΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΙΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΕ.
Πως είναι δυνατόν να ενοποιούνται δύο φορείς ΚΕΘΕΑ & ΟΚΑΝΑ με διαφορετική φιλοσοφία ο ένας από τον άλλο.
Τα στεγνά προγράμματα απεξάρτησης δεν μπορούν να ενοποιούνται με αυτά που λειτουργούν με υποκατάστατα.
Τα υποκατάστατα είναι το μόνο που προωθεί αυτό το νομοσχέδιο γιατί εκεί φυσικά υπάρχει το κέρδος για τον ιδιωτικό τομέα και τις φαρμακοβιομηχανίες και φαίνεται να μην ενδιαφέρεται πραγματικά ούτε για την απεξάρτηση, ούτε για τη θεραπεία ούτε για την επανένταξη γιατί αν ενδιέφερε θα άφηναν απέξω απ’όλη τη μεταρρύθμιση το ΚΕΘΕΑ που λειτουργεί τόσα χρόνια με πραγματικά αποτελέσματα δίπλα στις τοπικές κοινωνίες, υπηρετώντας τις ανάγκες της κάθε περιοχής. Με τον κεντρικό σχεδιασμό που εισάγει αυτό το νομοσχέδιο αυτό δε διασφαλίζεται. Οι κοινότητες τί θα απογίνουν? Παιδιά που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε κοινότητες του ΚΕΘΕΑ τί θα γίνουν? Θα παίρνουν υποκατάστατα την επόμενη μέρα του ΕΟΠΑΕ? Η επανένταξη με ποιά συνταγογράφηση θα επιτυγχάνεται? Χωρίς τη ψυχολογική στήριξη της οικογένειας των εξαρτώμενων δεν υπάρχει θεραπεία και επανένταξη του εξαρτώμενου και αυτό το ξέρουν όσοι εχουν περάσει απο αυτό το δρόμο. Το νομοσχέδιο δεν κάνει κουβέντα για αυτούς ή ακόμα και για το χρονικό διάστημα που χρειάζεται να παρέχεται αυτή η ψυχολογική στήριξη. Οι άνθρωποι δεν ειναι ρομπότ ούτε θεραπεύονται στον ίδιο χρόνο όλοι. Και φυσικά ένας εξαρτημένος δεν γινεται να απευθύνεται στον εφημερεύοντα ψυχιατρο κάθε φορά αλλά στον ψυχίατρο που έχτισε σχέση εμπιστοσύνης. Σε αυτή τη χώρα το ΚΕΘΕΑ πραγματικά ηταν από τα λίγα πράγματα λειτουργούσε με αποτελέσματα τόσα χρόνια γλυτώνοντας άπειρο κόσμο από παράνομες και νόμιμες εξαρτήσεις (ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΟΓΟΣ). Σε μια εποχή που οι άνθρωποι δείχνουν να νοσούν ψυχικά και να εξαρτώνται απο νόμιμες (συνταγογραφούμενες κιολας) & παράνομες ουσίες όλο και περισσότερο εσεις θέλετε να διαλύσετε και τα τελευταία προπήργια της κοινωνίας.Ας ετοιμαστούμε λοιπον για ακόμα χειρότερα αποτελέσματα στην κοινωνία με ανθρώπους που δεν θα θεραπεύονται ποτέ αλλά θα παίρνουν και τα υποκατάστατά τους
Στις θεραπευτικές κοινότητες του ΚΕΘΕΑ υπάρχουν πλήθος πρώην εξαρτημένων που προσπαθούν να πάρουν την ζωή τους πίσω. Στα προγράμματα κοινωνικής επανένταξης πλήθος καθαρών πρώην εξαρτημένων προσπαθούν να ενταχθούν η ήδη έχουν ενταχθεί στην αγορά εργασίας για να αυτονομηθουν και να σταθούν με αξιοπρέπεια στην κοινωνία. Στις ομάδες γονέων πλήθος μελών των οικογενειών των εξαρτημένων προσπαθούν να βοηθηθούν και να βοηθήσουν τους αγαπημένους τους για ένταξη και συνέχιση στα θεραπευτικά προγράμματα. Το νομοσχέδιο ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ ΑΥΤΟΎΣ.
Αποτελεί επιτακτική ανάγκη η συμπερίληψη της φυσικοθεραπείας στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Εδώ και πολλές δεκαετίες σε πολλές χώρες υφίστανται οι υπηρεσίες φυσικοθεραπείας σε άτομα με ψυχικές διαταραχές. Είναι γνωστό πως δεν υπάρχει υγεία χωρίς ψυχική υγεία, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως δεν υπάρχει και ψυχική υγεία χωρίς σωματική υγεία. Η ύπαρξη του Επιστημονικού Τμήματος Φυσικοθεραπείας στην Ψυχική Υγεία του ΝΠΔΔ Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών δείχνει την σημασία που δίνουν οι Έλληνες φυσικοθεραπευτές επί του πεδίου. Πληθώρα ερευνητικών δεδομένων αναφέρουν την αποτελεσματικότητα προγραμμάτων φυσικοθεραπείας τόσο σε οξέα, όσο και σε χρόνια περιστατικά ψυχιατρικών ασθενών σε ενδονοσοκομειακό και εξωνοσοκομειακό περιβάλλον. Η φυσικοθεραπεία πρόκειται για μια επιστήμη που ασχολείται ολιστικά με τον άνθρωπο. Τα πεδία με τα οποία ασχολείται αφορούν όλα τα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού, αλλά δεν πρέπει ποτέ να παραλείπεται ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σώμα, αλλά είναι και ψυχή. Οι φυσικοθεραπευτές έχουμε την γνώση για την θεραπεία αυτών των ασθενών, αλλά όχι τις απαιτούμενες διαθέσιμες θέσεις σε νοσοκομεία και δημόσιους φορείς για ενασχόληση με αυτόν τον κλάδο. Συνδυαστικά με δεδομένα που δείχνουν πως δεν ανταποκρίνονται όλοι οι ασθενείς σε φαρμακευτικές θεραπείες ή ψυχοθεραπεία και σε συνέχεια με το πολύ σημαντικό βήμα της πολιτιστικής συνταγογράφησης, είναι πολύ σημαντική και η θέσπιση συνταγογράφησης της άσκησης από ειδικούς ψυχικής υγείας – και κυρίως από τους ψυχίατρους – προκειμένου οι φυσικοθεραπευτές να παρέχουν τις απαραίτητες υπηρεσίες τους (σε συνεργασία με την υπόλοιπη διεπιστημονική ομάδα), γεγονός το οποίο θα φέρει μακροπρόθεσμα και μικρότερο κόστος στο εθνικό σύστημα υγείας. Τέλος, αναγράφεται στο επισυναπτόμενο σχετικό υλικό «Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης» πως «Η ανίχνευση διατροφικού κινδύνου μπορεί να πραγματοποιηθεί, εκτός από τους διαιτολόγους, και από άτομα με βασικές γνώσεις σε θέματα διατροφής, όπως οι ιατροί, νοσηλευτές, φυσικοθεραπευτές, και οι επισκέπτες υγείας. Συνεπώς όλοι οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να συνεργαστούν από κοινού για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της δυσθρεψίας και διαφόρων παθολογικών καταστάσεων.», γεγονός που πρέπει να οδηγήσει στην σημασία της συνεργασίας όλων των επαγγελματιών υγείας στην αποκατάσταση όχι μόνο ασθενών με πιθανότητα εμφάνισης διατροφικών διαταραχών, αλλά και συνολικά σε όλους τους ασθενείς που υπόκεινται στο φάσμα ψυχοπαθολογίας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ?ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ? ΜΕ ΒΑΣΗ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ? ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΘΟΥΝ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΗΔΗ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ?
Μεγάλη και ουσιαστική μεταρρύθμιση!
Συγχαρητήρια!
Επιτέλους θα μαζευτούν τα παραμάγαζα!
Καιρός ήταν!!!!!
Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε την κατάθλιψη, τις ψυχικές διαταραχές και το άγχος με σοβαρότητα και συμπόνια. Παρακάτω παραθέτω μερικές προτάσεις για τη βελτίωση της φροντίδας και της προστασίας των ατόμων που αντιμετωπίζουν αυτές τις προκλήσεις:
2 ΥΠΕ ΡΟΔΟΥ όλα υπολειτουργούν στο θέμα της ψυχικής υγείας και ψυχοθεραπείας.
1. **Ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας**:
– Επένδυση σε ψυχικές υπηρεσίες, όπως ψυχολόγοι, ψυχίατροι και κοινοτικά κέντρα ψυχικής υγείας.
– Ενίσχυση της πρόσβασης σε ψυχοθεραπεία και ψυχοκοινωνική υποστήριξη. Όλα αυτά να μας τα παρέχει δωρεάν το δημόσιο σύστημα υγείας.
2. **Ενσωμάτωση στον χώρο εργασίας**: να παραμείνουμε ενταγμένη στον κοινωνικό ιστό με δίχτυ προστασίας ,χωρίς διακρίσεις ,με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.
– Ευαισθητοποίηση των εργοδοτών σχετικά με τις ψυχικές διαταραχές και την κατάθλιψη. Άτομα με χρόνια κατάθλιψη για ψυχικές διαταραχές θα πρέπει να έχουν :
– Προώθηση ευέλικτων ωραρίων εργασίας με περισσότερα δικαιώματα για περισσότερη κανονική άδεια.και της δυνατότητας τηλεργασίας για τους εργαζομένους που αντιμετωπίζουν ψυχικά προβλήματα.
3. **Οικονομική στήριξη**:
– Εξετάστε την παροχή μικρού επιδόματος για να καλύπτουν τα έξοδα της φαρμακευτικής αγωγής και των συνεδριών με επιστήμονες ψυχικής υγείας.
– Ενθαρρύνετε την έρευνα για την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων και των θεραπειών.
Αυτές οι προτάσεις μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με κατάθλιψη και άλλες ψυχικές διαταραχές. Υπάρχοντες με χρόνια κατάθλιψη και ψυχικές διαταραχές δεν είναι μία αστεία πάθηση είναι μία πάθηση η οποία δεν τη θέλεις αλλά την έχεις νομίζεις ότι θα πεθάνεις θα πάθεις καρδιά εγκεφαλικό θα ζαλιστείς θα πέσεις κάτω .για αυτό δώστε πολύ μεγάλη προσοχή καιγια δωρεάν παροχή για συνεδρίες ,συνταγογράφηση φαρμάκων μέσα από το δημόσιο σύστημα υγείας.sos τα άτομα που έχουν χρόνια προβλήματα ψυχικών διαταραχών να καταγραφούν σε ένα μητρώο που να τους δοθεί μία ειδική κάρτα ψυχικής υγείας ώστε να μπορούν απευθείας χωρίς και συντάγογράφηση να παίρνουν τα φάρμακά τους .όπως τα ηρεμιστικά Xanax
Πιστεύεται αλήθεια πως η διοικητική διάρθρωση που προβλέπεται στο νομοσχέδιο, μπορεί να είναι λειτουργική; Υπερσυγκεντρωτισμος με ότι αυτό συνεπάγεται! Δε θα αναφερθώ στα υπόλοιπα θέματα που εγείρονται γιατί πολύ εμπεριστατωμένα έχουν θίγει! Εν συντομία, κατάργηση των λεγόμενων ‘στεγνών προγραμματων’ απεξάρτησης, καταργηση τομεοποιησης με ότι αυτό συνεπάγεται, ιδιώτες από την μπροστινή κι όχι από την πίσω πόρτα, μετατροπή των δημοσίων ψυχιατρικών νοσοκομείων σε ασυλικού χαρακτήρα αποθήκες. Λάβατε μήπως υπόψιν σας, το πρόσφατο αλλά και παλαιότερα περιστατικά, όπου οι περίφημες ΜΚΟ, κατασπατάλησαν δημόσιο χρήμα και στην κυριολεξία πέταξαν ασθενείς στο δρόμο; Αυτούς κάνετε εταίρους και κοινωνούς της ψυχικής υγείας; Έχει άραγε δουλέψει κανείς σας σοβαρά στην ψυχική υγεία ή απλά κάνετε ασκήσεις επί χάρτου, κι ´οπου βγει ´! Αυτό το ‘ όπου βγει’ κύριοι, έχει στοιχειώσει τη ζωή και την κοινωνία μας!
Με τα ΕΣΠΑ τι θα γίνει; Θα μείνουν οι άνθρωποι χωρίς δουλειά; Οι ασθενείς ; Υπάρχουν συνάδελφοι που είναι με ΕΣΠΑ και ΟΑΕΔ. Επισφαλείς σχέσεις εργασίας. Πρέπει κάτι να κάνετε και για αυτούς.
ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΣΤΕΓΑΣΗ ΤΩΝ Κ.Ψ.Υ. ΜΕ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ(ΕΝΟΙΚΙΑ-ΦΩΣ-ΝΕΡΟ-ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ) ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΛΕΝΧΟΣ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗΣ-ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ.
ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΛΑΚΕΣ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΕΥΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΠΗΓΕΝΕΙ ΕΚΕΙ ΕΝΑΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ
ΕΤΣΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΕ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΜΕΣΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ.
ΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΠΟΥ ΕΖΟΥΝ ΟΙ ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ????
Η αποασυλοποίηση προϋποθέτει την ανάπτυξη ενός πλήρους και μόνιμου δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών ψυχικής υγείας για τη σφαιρική κάλυψη των αναγκών ενός ορισμένου τομέα. Δε σημαίνει βίαιο κλείσιμο των ψυχιατρείων.
Μόνο με την ύπαρξη κοινοτικού δικτύου υπηρεσιών προλαμβάνεται η αναπηροποίηση από τη σοβαρή ψυχική νόσο και μειώνονται οι ακούσιες νοσηλείες.
Πώς σκοπεύετε εσείς να επιτύχετε μείωση των ακούσιων νοσηλειών (οι οποίες εν γνώση σας πραγματοποιούνται σε τραγικές συνθήκες από άποψη διαφύλαξης των δικαιωμάτων των ψυχικών ασθενών);
Απλά κάνετε copy-paste αρχές και σκοπούς για να διανθίσετε το άθλιο αυτό νομοσχέδιο.
Το βασικό πρόβλημα του νομοσχεδίου είναι ότι καταργεί την τομεοποίηση και θωρακίζει τη δράση του ιδιωτικού τομέα (κερδοσκοπικού και μη) τη στιγμή που αποδυναμώνει τον δημόσιο τομέα.
Γιατί είναι πρόβλημα ότι καταργεί την τομεοποίηση και δημιουργεί έναν υπερσυγκεντρωτικό μηχανισμό διοίκησης; Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση (που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ) προέβλεπε τη δημιουργία μικρών πληθυσμιακά τομέων με πλήρες δίκτυο υπηρεσιών για τον κάθε τομέα (Κέντρο ψυχικής υγείας, κλινική νοσηλείας, ξενώνες και οικοτροφεία, πλαίσια προστατευόμενης εργασίας κλπ), σύμφωνα με τις αρχές της κοινοτικής ψυχιατρικής, με στόχο την εξωνοσοκομειακή περίθαλψη, την πρόληψη, την υποστήριξη στον τόπο κατοικίας των ανθρώπων με σοβαρές ψυχιατρικές διαταραχές και τη συνέχεια στη φροντίδα… (Αυτό δυστυχώς έγινε μόνο μέχρι ένα σημείο και σταδιακά απογυμνώθηκε από πόρους και αφέθηκε να μαραζώσει.)
Καταργώντας, λοιπόν, την τομεοποίηση ακυρώνεται οριστικά η κοινοτική ψυχιατρική, ενώ σε συνδυασμό με την κατάργηση των οργανισμών των ψυχιατρείων, ξανάρχεται από το παράθυρο τη στρατηγική της «επιλογής των περιστατικών». Αυτή η στρατηγική θα ανακουφίσει προσωρινά από τα πολύ απαιτητικά περιστατικά τις πανεπιστημιακές κλινικές και τις κλινικές των γενικών νοσοκομείων, καθώς θα μεταφέρει τους ανθρώπους με πολύπλοκα προβλήματα (ακούσια περιστατικά, άστεγοι χωρίς υποστηρικτικό περιβάλλον, διπλές διαγνώσεις) στα ψυχιατρεία. Πρόκειται όμως με βεβαιότητα να οδηγήσει στην (επανα)δημιουργία ασυλιακών δομών.
Ταυτόχρονα είναι ξεκάθαρη η κατεύθυνση της πριμοδότησης των ιδιωτών καθώς δημιουργείται ένα πλαίσιο όπου μπορεί πολύ ευκολότερα να μετακυλήσει η παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας από τον δημόσιο στον ιδιωτικό μη κερδοσκοπικό και κερδοσκοπικό τομέα, απλά με μια απόφαση του υποδιοικητή/διοικητή της ΥΠε (οι αρμοδιότητες των οποίων είναι υπερενισχυμένες). Προβλέπουμε λοιπόν την κατεύθυνση κονδυλίων στον ιδιωτικό τομέα μέσα από προγράμματα με ωραία ονόματα και φανταχτερές αφίσες, ΑΛΛΑ με προσωρινό χαρακτήρα και αναλογικά ισχνή κάλυψη αναγκών του πληθυσμού, καθώς δεν αφορούν ανάπτυξη ΜΟΝΙΜΩΝ δημόσιων υπηρεσιών που θα καλύπτουν σταθερά και πλήρως τις ανάγκες ενός πληθυσμού.
Επομένως αυτό που καταχρηστικά περιγράφεται σαν ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης είναι στην πραγματικότητα η διάλυση της όποιας μεταρρύθμισης είχε μέχρι τώρα συντελεστεί και η μεταφορά υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα οι οποίες θα είναι λιγοστές αλλά θα έχουν ωραία φυλλάδια.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΞΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΥΣ:
https://www.youtube.com/watch?v=sW6sqxevAlg
ΑΝΟΙΚΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΦΟΡΕΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ
Περισσότεροι από 500 σύνεδροι, από όλους τους αναγνωρισμένους φορείς πρόληψης και θεραπείας της χώρας, συμμετείχαν στο Ανοικτό Συνέδριο Πρόληψης και Απεξάρτησης στις 10 Δεκεμβρίου στην Αθήνα, διατρανώνοντας την αντίθεσή τους στο επικείμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας για την ψυχική υγεία και τις εξαρτήσεις.
Το συνέδριο αποτέλεσε μια απάντηση από τα κάτω στον σχεδιασμό του υπουργείου, να καταργήσει, χωρίς κανέναν διάλογο και ερήμην των εμπλεκομένων, όλους τους εγκεκριμένους (ν. 4139/2013) φορείς πρόληψης και θεραπείας της χώρας.
Το συνέδριο αποτύπωσε τη σημερινή και πραγματική εικόνα του πεδίου των εξαρτήσεων, και ανέδειξε τα επιτεύγματα, τις ελλείψεις και τις νέες προκλήσεις που αντιμετωπίζει το υφιστάμενο πανελλαδικό δίκτυο υπηρεσιών πρόληψης και θεραπείας.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών καταδείχθηκε ότι το προωθούμενο νομοσχέδιο αγνοεί τα επιστημονικά δεδομένα, την πραγματικότητα της πρώτης γραμμής, τις ανάγκες της κοινωνίας την τεράστια εμπειρία και τις κατακτήσεις της πρόληψης και της θεραπείας στη χώρα μας. Η αλλαγή παραδείγματος στην πολιτική για τις εξαρτήσεις με τη δημιουργία ενός γραφειοκρατικού, αθηνοκεντρικού και απρόσωπου νέου υπερ-φορέα (ΕΟΠΑΕ), θα σημάνει συρρίκνωση των υφιστάμενων υπηρεσιών, υποβάθμιση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητάς τους και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την είσοδο ιδιωτικών συμφερόντων στον χώρο, ναρκοθετώντας το δικαίωμα σε δωρεάν υποστήριξη για μία από τις πιο ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας μας.
Ομόφωνα, το επιστημονικό προσωπικό και οι συλλογικότητες οικογενειών, ληπτών υπηρεσιών και εργαζομένων του χώρου πρόληψης και θεραπείας ζητούν την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου και την έναρξη ενός ουσιαστικού εθνικού διαλόγου για τις εξαρτήσεις στο πλαίσιο ενός δημόσιου και δωρεάν συστήματος υπηρεσιών.
Στο συνέδριο συμμετείχαν επίσης με παρεμβάσεις επιστημονικές ενώσεις, φορείς και σωματεία από τον ευρύτερο χώρο της κοινωνικής φροντίδας και της ψυχικής υγείας.
Η οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου θα συνεχίσει τις δράσεις ενημέρωσης της κοινής γνώμης, του επιστημονικού και του πολιτικού κόσμου σχετικά με το νομοσχέδιο και τον αγώνα για την απόσυρσή του.
Το Ανοικτό Συνέδριο συνδιοργανώθηκε από επιστημονικό προσωπικό των φορέων πρόληψης και απεξάρτησης, την Ομοσπονδία Συλλόγων Οικογένειας ΚΕΘΕΑ (ΟΣΟΚΕΘΕΑ), τον Σύλλογο Γονέων και Φίλων ΔΙΑΠΛΟΥΣ, τον Σύλλογο Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ και το Σωματείο Εργαζομένων Κέντρων Πρόληψης. Συμμετείχαν, επίσης, ο Ενιαίος Σύλλογος Εργαζομένων Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής και το Σωματείο Εργαζομένων Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης.
Οι Κοινωνικοί Λειτουργοί που δραστηριοποιούνται στην ψυχική υγεία σύμφωνα με το Π.Δ. 50 /1989 – ΦΕΚ 23 Α/ 26.01.1989 – άρθρο 1, παρ.3.γ, «…παρέχουν υπηρεσίες διαγνωστικού, συμβουλευτικού και θεραπευτικού χαρακτήρα σε άτομα, ομάδες και οικογένειες…» και επομένως είναι επαγγελματίες οι οποίοι διαθέτουν το ακαδημαϊκό, επιστημονικό και επαγγελματικό υπόβαθρο για να παρέχουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας διαγνωστικού, συμβουλευτικού, θεραπευτικού και ψυχοθεραπευτικού χαρακτήρα στους πολίτες της χώρας.
Το αναφαίρετο αυτό δικαίωμα αποτελεί πάγια θέση του ΣΚΛΕ και είναι δημόσια τοποθετημένη, ήδη από το Σεπτέμβριο του 2021, με αναλυτικό υπόμνημα για το κύρος της Κοινωνικής Εργασίας, τη συνδρομή της στην Ψυχική Υγεία και την άσκηση της Ψυχοθεραπείας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, αξιοποιώντας το νομικό οπλοστάσιο που της παρέδωσαν όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, κλιμακώνει την επίθεση στη δημόσια Ψυχική Υγεία και Απεξάρτηση. Το σχέδιο νόμου που βγήκε στην διαβούλευση μαρτυρά ότι στόχος είναι να υλοποιηθούν κατά γράμμα οι κατευθύνσεις της ΕΕ για χάρισμα της Ψυχικής Υγείας σε ΜΚΟ, ΑΜΚΕ (Αστικές μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες) και ιδιώτες. Χρησιμοποιούν ως όχημα την ολοκλήρωση της αντιδραστικής «Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης» και ευχολόγια για αντιμετώπιση των προβλημάτων που η ίδια η πολιτική τους γεννά, όπως η «κατάργηση της ιδρυματοποιημένης περίθαλψης των ψυχικά πασχόντων», η «βελτίωση της ποιότητας» των παρεχόμενων υπηρεσιών αλλά και η συσσώρευση ψυχικά ασθενών στα ψυχιατρικά νοσοκομεία ή στις ψυχιατρικές κλινικές των γενικών νοσοκομείων και η ελλιπής διασύνδεση αυτών μετά το πέρας της νοσηλείας, προσπαθώντας να πείσουν για την ορθότητα των πολιτικών τους.
Τι προβλέπει το σχέδιο νόμου
Η διαχρονική ανυπαρξία οργανωμένων υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), μέσα από τις οποίες να εκπορεύονται και να εκπονούνται προγράμματα προληπτικής Ψυχιατρικής, λόγω υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης, είναι γνωστή. Η αντιλαϊκή πολιτική αυξάνει τους νοσογόνους παράγοντες για την εμφάνιση ψυχικών προβλημάτων (πλέον γνωρίζουμε ότι οι ψυχικές διαταραχές προκαλούνται από βιολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες, όπως η ανεργία, η φτώχεια, η εντατικοποίηση της εργασίας, η εργασιακή ανασφάλεια, η εργοδοτική τρομοκρατία, η ανασφάλεια σε σχέση με την ικανοποίηση αναγκών Παιδείας, Υγείας , στέγης, η φθορά αξιών, η αλλοτρίωση κ.λπ.) και ταυτόχρονα η ίδια η ανεπάρκεια ΠΦΥ ευθύνεται κατά ένα ποσοστό για την αυξητική τάση της εκδήλωσης των ψυχικών διαταραχών που δεν ανιχνεύθηκαν και δεν αντιμετωπίστηκαν εγκαίρως. Στον αντίποδα αυτού η «λύση» δίνεται με προγράμματα – πυροτεχνήματα, με ημερομηνία λήξης τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους ασθενείς, όπως τα πρόσφατα παραδείγματα με τα προγράμματα έγκαιρης παρέμβασης στην ψύχωση με 18μηνη διάρκεια και χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης, τα οποία θα ολοκληρωθούν μετά το πέρας της χρηματοδότησης, αντιμετωπίζοντας την έγκαιρη παρέμβαση στην ψύχωση ως μια παροδική ανάγκη για τον πληθυσμό (και μάλιστα τον ηλικιακά νέο).
Επιπρόσθετα, με διοικητικές αλλαγές που προβλέπονται στο προσχέδιο νόμου, διάφορες ΜΚΟ και ΑΜΚΕ, που ανθούν χρόνια στον χώρο ξεκοκαλίζοντας προγράμματα, μπαίνουν κάτω από την ίδια διοικητική ομπρέλα με τις δημόσιες υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας , ενώ δίνονται γενναίες χρηματοδοτήσεις για τη δημιουργία νέων, με τους ιδιώτες και κάθε λογής «φιλάνθρωπους» να αναλαμβάνουν αυτό που το κράτος θα έπρεπε να παρέχει.
Απέναντι στην κατάσταση που επικρατεί στις δημόσιες υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας , η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται να ξεμπερδέψει μια και έξω με τα ψυχιατρικά νοσοκομεία, μετατρέποντάς τα σε «αποκεντρωμένες μονάδες» Ψυχικής Υγείας σε ένα, όπως λένε, «ασθενοκεντρικό σύστημα». Στο πλαίσιο λειτουργίας ενός Ενιαίου Δικτύου Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (ΕΔΥΨΥ), ενός διοικητικά συγκεντρωτικού δικτύου, όπου χωράνε δημόσιες υπηρεσίες και ιδιώτες, καταργούνται τα 2 από τα 3 εναπομείναντα ειδικά ψυχιατρικά νοσοκομεία για να δοθεί ακόμα περισσότερος χώρος στην ανάπτυξη ιδιωτικών κλινών, που ήδη αριθμούν 4.700, σε αντίθεση με τις 900 κλίνες στο ΕΣΥ. Ευλόγως γεννιέται το ερώτημα, πώς θα αντιμετωπίζονται τα οξέα περιστατικά, οι κατηγορίες εκείνων των ασθενών που η σοβαρότητα της νόσου τους απαιτεί να έχουν ιατρική – νοσηλευτική νοσηλεία και οι παθήσεις που χρειάζονται εξειδικευμένη αντιμετώπιση;
Μερικά αποκαλυπτικά στοιχεία
Τα στοιχεία από το ΨΝΑ Δαφνί είναι αποκαλυπτικά: Στα ΤΕΠ του ΨΝΑ Δαφνί από τον Γενάρη έως τον Οκτώβρη του 2022 οι εξετασθέντες ήταν 3.851 (αύξηση 18% σε σχέση με το 2021), οι εισαγωγές 2.284 (αύξηση 16% σε σχέση με το 2021), οι είσοδοι ασθενών 1.345 (αύξηση 19% σε σχέση με το 2021), οι επανείσοδοι ασθενών 939 (αύξηση 12% σε σχέση με το 2021). Τα στοιχεία αυτά δεν περιλαμβάνουν την κίνηση ασθενών στην κοινότητα. Οι εξετασθέντες στην κοινότητα έχουν περάσει τους 78.000. Κι αντί να ενισχύσουν τις δημόσιες υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας , αντί να αναβαθμίσουν τις υπάρχουσες κλινικές με τις αναγκαίες υποδομές (επάρκεια σε σύγχρονους θαλάμους, με υποδομή που να προσφέρει ασφάλεια) με μοναδικό κριτήριο για τη λειτουργία τους τη θεραπεία των ασθενών και όχι το «στοίβαγμά» τους, ως άλλες αποθήκες ψυχών, στόχος είναι η συγχώνευση κλινικών στο δημόσιο σύστημα Υγείας , το κλείσιμο δομών και η αύξηση ιδιωτικών δομών στο όνομα της «αποασυλοποίησης». Αντί να φροντίσουν οι ήδη υπάρχουσες δομές να είναι πλήρως στελεχωμένες με επαρκές, ειδικά εκπαιδευμένο μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και εξειδικευμένη ομάδα από ψυχολόγους, εργοθεραπευτές, κοινωνικούς λειτουργούς κ.ά., τις υποβαθμίζουν και τις θέτουν πολλές φορές και κάτω από τα όρια της ασφάλειας με συμβασιούχους, που αγγίζουν το 50% του προσωπικού και με απουσία σημαντικών ειδικοτήτων.
Είναι ξεκάθαρο ότι η «ψυχιατρική μεταρρύθμιση» και η «αποασυλοποίηση» είναι ο μανδύας της πολιτικής που – τώρα με ένα νομοσχέδιο – βάζει ταφόπλακα στις δημόσιες υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και Απεξάρτησης, σπρώχνοντας τον λαό στον ιδιωτικό τομέα και στις διάφορες ΜΚΟ και ΑΜΚΕ. Οι ανάγκες του λαού, των ψυχικά ασθενών και των οικογενειών τους θυσιάζονται για ακόμη μια φορά στον βωμό του «κέρδους». Κοινωνικοοικονομικά ασθενέστερα στρώματα, που αυτήν τη στιγμή νοσηλεύονται στα δημόσια ψυχιατρικά νοσοκομεία, δεν θα μπορούν να έχουν πρόσβαση, αφού δεν θα αντέχουν να αντεπεξέλθουν οικονομικά, ενώ χρόνιοι ασθενείς που νοσηλεύονται στα ψυχιατρικά νοσοκομεία και στις ψυχιατρικές κλινικές επί χρόνια για κοινωνικούς λόγους, θα μεταφερθούν αν πληρούν τα κριτήρια σε άλλα μικρότερα άσυλα. Οι εργαζόμενοι έχουν την εμπειρία, όταν στην πρώτη φάση της υλοποίησης του προγράμματος ΨΥΧΑΡΓΩ, ΜΚΟ και ΑΜΚΕ έκλειναν και παρατούσαν τους ασθενείς στις πύλες των ψυχιατρικών νοσοκομείων.
Με αυτόν τον τρόπο έρχεται σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ να λύσει το πρόβλημα της «πλοήγησης των ασθενών», όπως το ονομάζει. Η «πλοήγηση» για τη λαϊκή οικογένεια, θα σημαίνει να φορτωθεί και αυτό το βάρος, να αποτελεί ατομική της ευθύνη η φροντίδα του ψυχικά πάσχοντος από την πρόληψη, τη διάγνωση, την οξέα αντιμετώπιση αλλά και την αποκατάσταση, φροντίδα και κοινωνική επανένταξη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι για τον Δυτικό Τομέα Αθηνών υπάρχει μόνο ένα Κέντρο Ψυχικής Υγείας (ΚΨΥ), αυτό του Περιστερίου, ενώ στο ΚΨΥ Αθηνών από τη σύστασή του, το 2018, υπάρχουν οι εγκαταστάσεις για δημιουργία Τμήματος Κοινοτικής Ψυχιατρικής Φροντίδας Παιδιών και Εφήβων και 6 χρόνια μετά, το έμψυχο δυναμικό απουσιάζει λόγω τραγικών ελλείψεων και μηδενικών προσλήψεων, οι δε λίστες αναμονής για να κλείσει κάποιος ραντεβού σε ψυχίατρο ή ψυχολόγο αγγίζουν τους 3 και 4 μήνες. Αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί σε όλο το Λεκανοπέδιο της Αττικής, ενώ στην πλειοψηφία των περιοχών της επαρχίας οι υπηρεσίες είναι ανύπαρκτες.
Ταυτόχρονα, και για τους εργαζόμενους υγειονομικούς, γιατρούς, νοσηλευτές και προσωπικό των υπόλοιπων ειδικοτήτων, θα ισχύει το φαινόμενο της «πλοήγησης», αφού θα δύναται να μεταφέρεται, όπου του ζητηθεί για να καλύψει έκτακτες ανάγκες στην εκάστοτε Υγειονομική Περιφέρεια. Το παράδειγμα της πανδημίας έδειξε ότι δεν είναι μακριά η μετακίνηση προσωπικού ακόμα και στις ιδιωτικές κλινικές, τις ΜΚΟ ή τις ΑΜΚΕ αφού δημόσιος και ιδιωτικός τομέας θα διοικούνται από το ίδιο Εθνικό Δίκτυο και θα υπάρχει, όπως το ονομάζουν, «συνέργεια».
Η Απεξάρτηση στο στόχαστρο
Αντίστοιχα στον τομέα της Απεξάρτησης, με τη συνένωση όλων των οργανισμών σε ένα ΝΠΙΔ με όνομα Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Εξάρτησης (ΕΟΠΑΕ), μπαίνουν στο στόχαστρο της υποβάθμισης της ουσιαστικής λειτουργίας τους προγράμματα με «δείγματα γραφής» στη θεραπεία και την επανένταξη.
Προγράμματα όπως το ΚΕΘΕΑ, το «18 ΑΝΩ», το «ΑΡΓΩ», το «ΔΙΑΠΛΟΥΣ», ο «ΙΑΝΟΣ», θα υποχρεωθούν να αλλάξουν «φιλοσοφία». Η ανάπτυξή τους δεν θα σχετίζεται άμεσα – όπως τόσα χρόνια λειτουργούν – με τις ανάγκες της κοινότητας ή την εξέλιξη της τοξικοεξάρτησης, αλλά θα καθορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, στο πλαίσιο μιας αστικής πολιτικής που λειτουργεί καθαρά με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τους εργαζόμενους του χώρου (εργασιακά δικαιώματα, εργασιακές σχέσεις, επιστημονική εξέλιξη πάνω στο πεδίο των εξαρτήσεων κ.ά.).
Τα προγράμματα απεξάρτησης του «18 Άνω», που ανήκει στο ΨΝΑ Δαφνί, βάσει των εξαγγελιών καταργούνται, καταβαραθρώνονται οι εργασιακές σχέσεις και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ ταυτόχρονα επιδρά και διαλύει στην πράξη την ύπαρξη δημόσιων και δωρεάν «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων, προγραμμάτων για την αντιμετώπιση του τζόγου, της εξάρτησης από το ίντερνετ αλλά και της μονάδας διατροφικών διαταραχών.
Πιθανή εξέλιξη θα είναι ακόμα και το «πάντρεμα» της θεραπείας και της πρόληψης με ΜΚΟ, οδεύοντας με όλο και πιο γοργά βήματα στο χτύπημα της δημόσιας και δωρεάν Απεξάρτησης, με το ΝΠΙΔ να βασίζεται όχι μόνο στην κρατική χρηματοδότηση, αλλά όλο και περισσότερο σε προγράμματα με ημερομηνία λήξης (π.χ. ΕΣΠΑ), σε χορηγίες και προοπτικά ακόμα και σε νοσήλιο από τους ίδιους τους αποδέκτες, όπως δείχνει και η πείρα από χώρες της ΕΕ. Οι εξαγγελίες για τον ΕΟΠΑΕ δεν έρχονται να απαντήσουν στις πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν σήμερα στο πεδίο των εξαρτήσεων, αλλά να υπηρετήσουν μια πολιτική στα πλαίσια της ΕΕ, με βασικούς άξονες: Την ιατρικοποίηση ενός κοινωνικού φαινομένου, την παραπάνω ενίσχυση της «μείωσης της βλάβης» σε αντιδιαστολή με την ολοκληρωμένη θεραπευτική προσέγγιση, την πολιτική «κόστος – όφελος» με τη συνέργεια προγραμμάτων με διαφορετική αντίληψη για την τοξικοεξάρτηση, την αλλαγή του χάρτη των παρεχόμενων υπηρεσιών όχι με θεραπευτικά κριτήρια αλλά με οικονομικά κριτήρια και το «τσουβάλιασμα» όλων των εξαρτήσεων κάτω από την ομπρέλα μιας λανθάνουσας αντίληψης για την εξάρτηση. Επί της ουσίας καλλιεργούν την αποδοχή της χρήσης μέσα από την ενίσχυση της λογικής του «λειτουργικού χρήστη», διαμορφώνοντας ανοχή προς το κοινωνικό φαινόμενο των ναρκωτικών – την ενίσχυση της ατομικής ευθύνης του χρήστη και της οικογένειάς του.
Οι εργαζόμενοι, ο λαός, οι οικογένειες των ατόμων με ψυχικές διαταραχές, οι μαζικοί φορείς στον χώρο της Ψυχικής Υγείας και της Απεξάρτησης χρειάζεται να μην επιτρέψουν τις εξελίξεις που δρομολογεί η κυβέρνηση της ΝΔ και να διεκδικήσουν υψηλού επιπέδου δημόσιες υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και Απεξάρτησης με βάση τις σύγχρονες κατακτήσεις της επιστήμης για την πλήρη κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Θα μας βρείτε όλους μαζί ενωμένους απέναντί σας σε ένα σχέδιο νόμου διάλυσης και κλεισίματος των δημόσιων υπηρεσιών και ενίσχυσης της επιχειρηματικής δράσης. Στο νέο κύμα επίθεσης στην ψυχική υγεία και απεξάρτηση θα πάρετε την απάντηση που αρμόζει στις ανάγκες μας, στις ανάγκες των ασθενών μας, των θεραπευόμενων στον τομέα της απεξάρτησης και των οικογενειών τους!
Το νομοσχέδιο αυτό, σημείο προς σημείο, από την αρχή μέχρι το τέλος, είναι ένα νεοφιλελεύθερο και φασιστικό κατασκεύασμα, αντίστοιχο του πολιτικού και ιδεολογικού προφίλ αυτών που το συνέταξαν και το προωθούν, υπουργού, υφυπουργού και του επιτελείου τους. Απαύγασμα μιας κουλτούρας και πρακτικής που την διέπει ένας πολιτικός και ηθικός κρετινισμός, προϊόν του οποίου είναι αυτό το γραφειοκρατικό τερατούργημα που, στην εσαεί υπηρεσία ιδιωτικών συμφερόντων, δρομολογεί έναν κυριολεκτικό Καιάδα για τα πιο φτωχά κοινωνικά στρώματα, ψυχικά πάσχοντες και τοξικοεξαρτημένους. Η μόνη συμμετοχή στη «διαβούλευση» πρέπει να είναι η οργάνωση μαζικής αντίστασης από όλων των «από κάτω» για να μην περάσει και σε κάθε περίπτωση να μείνει στα χαρτιά.
Θεόδωρος Μεγαλοοικονόμου- Ψυχίατρος
Κυρίες και κύριοι
Αποφασίσατε να προχωρήσετε στις υποτιθέμενες μεταρρυθμίσεις για την ψυχική υγεία και της απεξάρτηση, με βασικό μέλημα την εμπλοκή μέσα σε όλο αυτό τον καθημερινό αγώνα των ψυχικά ασθενών και των εξαρτημένων, την εμπλοκή των ιδιωτικών θεραπευτηρίων, κλινικών, κέντρων ή όπως αλλιώς ονομάζονται.
Το μόνο που χρειάζεται αυτός ο πολύπαθος κλάδος είναι πραγματική οικονομική ενίσχυση, η πρόσληψη εξειδικευμένου θεραπευτικού προσωπικού και ιδιαίτερα για τις εξαρτήσεις ενίσχυση του τομέα πρόληψης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Χωρίς σπόνσορες από στοιχηματικές εταιρείες, παραγωγούς και εμπόρους αλκοόλ και φαρμακοβιομηχανίες που πλασάρουν υποκατάστατα δηλαδή νόμιμων ναρκωτικών.
Για την απεξάρτηση που γνωρίζω πολύ καλά τι σημαίνει αφού και στην δική μου οικογένεια χτύπησε την πόρτα ο εφιάλτης των ναρκωτικών προσπαθώντας να μου κλέψει το γιο μου, θα σας πω την δική μου μαρτυρία.
Δοξάζω τον θεό και φιλώ τα χέρια των θεραπευτών του ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ που έδωσαν όλες τις δυνάμεις τους και με την βοήθεια της οικογένειας μας και τη θέληση του παιδιού μου κατάφερε να σωθεί. Η θεραπευτική του πορεία κράτησε πέντε χρόνια περνώντας όλα τα στάδια θεραπείας.
Ποτέ δεν μου ζητήθηκε το παραμικρό ποσό. Ποτέ δεν με ρώτησαν αν είμαι Έλληνας ή σε ποιο θεό πιστεύω. Πότε δεν μπήκαμε σε λίστα αναμονής για να ξεκινήσει ο γιος μου τις θεραπευτικές διαδικασίες.
Αυτή την στιγμή έχω ένα παιδί πλήρως λειτουργικό και ενταγμένο στην κοινωνία. Υπηρέτησε την στρατιωτική θητεία του ως στρατεύσιμος (Ι1). Ζει, εργάζεται και κάνει όνειρα για το μέλλον.
Αυτό δεν ανταλλάσσεται με μεταρρυθμίσεις της προχειρότητας, αλλά κτίζεται με πολυετή εμπειρία με επίκεντρο τον άνθρωπο.
Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση που ευαγγελίζεται το νομοσχέδιο δεν φαίνεται να είναι τίποτα άλλο, παρά ένα διοικητικό κατασκεύασμα. Καταργείται το ψυχιατρικό νοσοκομείο και επανασυστήνεται σε ένα νομικό πρόσωπο, με διαφορετική διοικητική ιεραρχία, ενώ το πρόβλημα της φροντίδας των ψυχιατρικών ασθενών δεν είναι αυτό. Χρειάζεται να αναβαθμιστούν οι δημόσιες δομές, να προσληφθεί επιπλέον ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και βέβαια να επανδρωθούν οι δομές με σύγχρονο υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Ο τελευταίος σεισμός (το 2019) προκάλεσε πολλές υλικές ζημιές στο ΨΝΑ, οι οποίες είτε δεν αποκαταστάθηκαν είτε αποκαταστάθηκαν μόνο επιφανειακά. Τα κτίρια είναι βρώμικα και ετοιμόρροπα, χρήματα δεν υπάρχουν και το προσωπικό υποφέρει. Αν αλλάξουμε τη διοικητική ιεραρχία, τί απ’ όλα αυτά θα λειτουργήσει; Το ΨΝΑ καταργείται μόνο στα χαρτιά. Δεν καταργούνται οι δομές. Κινδυνεύει να γίνει μια τεράστια, βρωμερή αποθήκη ψυχιατρικά πασχόντων. Όπως και τώρα δηλαδή με μόνη διαφορά ότι η διοίκηση θα βρίσκεται στην ΥΠΕ!
Όσο αναφορά τον νέο φορέα για τα ναρκωτικά, τον ΕΟΠΑΕ, η βασική προβληματική του νομοσχεδίου είναι -και εδώ- ότι αναλώνεται στην περιγραφή ενός διοικητικού μορφώματος, ενώ αμελεί να διασφαλίσει την θεραπευτική αυτοτέλεια των προγραμμάτων που επιθυμεί να συμπεριλάβει. Στα άρθρα που αφορούν τον εσωτερικό κανονισμό αναφέρετε γενικά και αόριστα ότι θα οργανωθεί και θα τοποθετηθούν οι υπεύθυνοι αλλά χωρίς να εξασφαλίζεται μέσω των λειτουργών τους, η θεραπευτική αυτοτέλεια των προγραμμάτων. Τα δύο στεγνά προγράμματα δεν είναι κτίρια και προσωπικό μόνο, αλλά είναι και ψυχοθεραπευτική προσέγγιση κατά την οποία τα δύο αυτά προγράμματα απέχουν μεταξύ τους παρασάγγας- αναφέρομαι στα προγράμματα χωρίς υποκατάσταση καθώς ο ΟΚΑΝΑ εξ ορισμού δεν σχετίζεται.
Θεωρώ λοιπόν, ότι θα έπρεπε- ακριβώς για να διασφαλιστεί ο θεραπευτικός πλουραλισμός των προγραμμάτων – να υπάρχει ως προϋπόθεση, η πλήρωση θέσεων στο διοικητικό συμβούλιο αλλά και γενικά στις θέσεις ευθύνης, τουλάχιστον ενός υπευθύνου από το κάθε πρόγραμμα. Το νομοσχέδιο αναφέρει τη πλήρωση των διοικητικών και λοιπών θέσεων ευθύνης από εργαζόμενους των Μονάδων γενικά και αόριστα, το οποίο μπορεί να αναγνωστεί και με πλάγιο τρόπο. Αν καταληφθούν οι θέσεις ευθύνης από υπεύθυνους του ενός μόνο φορέα δεν σημαίνει αυτόματα ότι το «πλοίο» θα οδηγηθεί προς μια και μόνη κατεύθυνση;
Πώς θα διασφαλιστεί η αυτονομία και η διαφορετικότητα τούς αν δεν πάρουν μέρος στον σχεδιασμό της επιχειρούμενης ώσμωσης, οι έμπειροι λειτουργοί των διαφορετικών προγραμμάτων;
Έπειτα στο 18 Άνω λειτουργεί το ειδικό πρόγραμμα εξαρτημένων γυναικών και μητέρων. Ένα πρόγραμμα που δημιουργήθηκε μέσα απ’ τις διαφορετικές ανάγκες των δύο πληθυσμών (ανδρών -γυναικών) αλλά και με ιδιαίτερη φροντίδα προς τις μητέρες και τα παιδιά τούς, «δουλεύοντας» ψυχοθεραπευτικά τον δεσμό μεταξύ τους σε όλες τις φάσεις του προγράμματος. Αυτό προβλέπεται (η εξειδίκευση στις ομάδες αυτές) κι απ’ τον Ευρωπαϊκό σχεδιασμό για τα ναρκωτικά. Δυστυχώς αυτό δεν φαίνεται να αναγνωρίζεται ως αναγκαιότητα μέσα στο νομοσχέδιο.
Επιπλέον το πανευρωπαϊκά μοναδικό σχολείο της Μονάδας του 18 Άνω, δεν εξασφαλίζει την αυτόνομη λειτουργία του. Παρόλο που αναφέρεστε στις λοιπές κανονιστικές διατάξεις που αφορούν και το υπουργείο Παιδείας, το σχολείο δεν αναφέρεται ονομαστικά κι ας αποτελεί μια αυτοτελή οντότητα. Δεν αναφέρετε τίποτα ούτε για το προσωπικό που εργάζεται εκεί και ανήκει διοικητικά στο υπουργείο Παιδείας. Αυτές και οι δυο, είναι σοβαρές παραλείψεις εκ μέρους του νομοθέτη.
Αναφέρεται δε, πως ο Πρόεδρος του νέου φορέα, θα είναι και ο Εθνικός συντονιστής για τα ναρκωτικά. Δύο ρόλοι σε έναν. Αφύσικο και ακατόρθωτο για ένα τόσο μεγαλεπήβολο σχεδιασμό. Πώς είναι δυνατόν να είναι σε θέση να γνωρίζει τα της εξάρτησης κάποιος που δύναται να καταλάβει τη θέση με ένα πτυχίο διοίκησης έστω και Ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος; Ίσως σήμερα να υπάρχει κάποιος που πιθανά να πληρεί τις προδιαγραφές, όμως μετά το πέρας της οκταετίας (4+4), πως είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι θα υπάρξει κάποιος που να συγκεντρώνει όλες αυτές τις ικανότητες που απαιτούνται;
Το νομοσχέδιο σε επίπεδο θεραπευτικού πλαισίου είναι ατελές και απαιτείται ενδελεχέστερη μελέτη, τόσο κατά τα πρότυπα του Ευρωπαϊκού σχεδιασμού όσο και λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη των ειδικών, των διαφορετικών θεραπευτικών προγραμμάτων. Εξ ‘οσων είμαι σε θέση να γνωρίζω δεν έγινε καμία συζήτηση με βάση τα επιστημονικά δεδομένα, παρά η μελέτη σας αφορά το διοικητικό κομμάτι και το άνοιγμα προς τον ιδιωτικό τομέα στη ψυχική υγεία και την απεξάρτηση.
Καταληκτικά να αναφέρω πως οι στατιστικές μελέτες που αφορούν το περίφημο «προφίλ του χρήστη» δείχνουν ότι εντός της οκταετίας που έπεται, η χρήση ηρωίνης με ανάγκη υποκατάστασης όλο και θα συρρικνούται. Επομένως και κάποιες επιλογές στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων δεν μπορούν να είναι αυτές που φαινόταν πρωτοποριακές τη δεκαετία του ’80. Νέες ουσίες κάνουν την εμφάνιση τους, η πανδημία και η αντιμετωπίση τής έφερε νέες προβληματικές, οι οποίες δεν θα λυθούν με αλλαγές διοικητικού τύπου. Αν ο στόχος είναι να εκταμιευτούν ευρωπαϊκά κονδύλια, είμαι βεβαία πως υπάρχουν κι άλλοι τρόποι που όμως εστιάζουν στη θεραπευτική προσέγγιση.
Υπάρχει λοιπόν ανάγκη συνολικού επαναπροσδιορισμού του νομοσχεδίου.
Πλεονασμός ο όρος «μεταρρύθμιση » και μάλιστα «ολοκλήρωση » της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Όπως επίσης και το ότι ο ωφελούμενος τοποθετείται «εμβληματικά»στο επίκεντρο του ΕΣΥ. Από πού προκύπτει αυτό;;
Δεν μας εξηγείτε, όμως, κύριε Υπουργέ, ποιά είναι τα «σύγχρονα επιστημονικά μέσα» ; Διότι ο σχεδιασμός και διάρθρωση καλών πρακτικών και μόνο θα δικαιούνταν τον όρο «μεταρρύθμιση » και όχι η απλή αναδιάταξη των διοικητικών οργάνων.
Σκοπός: σαφής και κατανοητός
Το ζήτημα είναι πως αυτό που έχει σχεδιαστεί επί χάρτου θα πραγματοποιηθεί στην πράξη. Χρειάζεται πειστικότητα εκ μέρους των ιθυνόντων και ένα Επιχειρησιακό σχέδιο στην πράξη που θα μετατρέπει τους στρατηγικούς στόχους σε επιχειρησιακούς και κατόπιν αυτούς σε επιμέρους δράσεις και έργα με χρονική αλληλουχία -ιεράρχηση αλλά και παρακολούθηση και αξιολόγηση αυτών, μέσω δεικτών που θα είναι συγκεκριμένοι-μετρήσιμοι-επιτεύξιμοι- μετρήσιμοι -χρονικά περιορισμένοι.
Στα παραπάνω, θα πρέπει να εμπλακεί τόσο το ανθρώπινο δυναμικό, που τους αφορά όσο και οι λεγόμενοι stakeholders, δηλ. αυτοί που μπορεί να επηρεάσουν ή να επηρεαστούν ή να θεωρηθεί ότι επηρεάζονται από αυτή την απόφαση για αναδιάρθωση στο τομέα της ψυχικής υγείας και γενικά στο χώρο της δημόσιας υγείας.
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν είναι και το βήμα της διαβούλευσης, που όντως συντελεί σε μια δημόσια συζήτηση μεταξύ ημών των εμπλεκομένων, ενδιαφερομένων και της δημόσιας διοίκησης, ώστε να προχωρήσουμε σε παρεμβάσεις, επισημάνσεις, σχόλια, διορθώσεις και όχι σε αναθεματισμούς και χαρακτηρισμούς που δεν συνεισφέρουν.
ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΟΤΙ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΥΓΕΙΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΑΛΛΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΔΥΠΕ(ΣΕΛ.38). ΕΠΙΣΗΣ, ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΠΕΣΥΠ, ΟΥΤΕ ΑΠΟΡΡΟΦΗΘΕΙΣΕΣ ΔΥΠΕ(ΣΕΛ. 35), ΟΤΑΝ ΚΑΝΟΥΝ COPY PASTE…ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΑΝ Ο ΝΟΜΟΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ…ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΜΕ ΤΡΑΓΙΚΑ ΛΑΘΗ…ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΣΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΔΗΘΕΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ…
Μέσα στο κατακαλόκαιρο η κυβέρνηση της ΝΔ και το Υπουργείο Υγείας φέρνουν το σχέδιο νόμου έκτρωμα που κλείνει και διαλύει ότι έχει μείνει όρθιο στην δημόσια ψυχική υγεία και απεξάρτηση. Οι εργαζόμενοι, η επιστημονική κοινότητα, οι ασθενείς, οι θεραπευόμενοι και οι οικογένειές τους δεν θα επιτρέψουν να περάσει, όπως κρατάνε τόσα χρόνια στις πλάτες τους το δημόσιο σύστημα υγείας. Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα περάσει! Θα μας βρουν όλους μαζί απέναντί τους! Να μας πει το Υπουργείο Υγείας τι σημαίνει ψυχιατρική μεταρρύθμιση. Μάλλον εννοούν τους ασθενείς μας που πετάνε πίσω στα Ψχυχιατρικά Νοσοκομεία όταν κλείνουν ΜΚΟ αφού ξεκοκαλίσουν τα χρήματα από το περιβόητο Ταμείο Ανάκαμψης. Είναι ντροπή τους! Να δούμε τι θα πουν στους γονείς, στις οικογένειες των ψυχικά πασχόντων, των εξαρτημένων ατόμων και στους εργαζόμενους του πεδίου όταν όλοι μαζί θα βρισκόμαστε κάτω από τα Υπουργεία τους!
Καλα ολα αυτα αν δεν γινουν προσλήψεις και κυρίως αν δεν γινει ποιο δελεαστικο το συστημα μην περιμένετε να βρείτε ψυχιάτρους που θα το στηρίξουν. Στα σχεδια ολα ωραια φαίνονται στην πραξη ομως θα εφαρμοστούν πολυ δυσκολα αν προσπαθήσετε με το παρον προσωπικό. Και πιθανότητα θα οδηγηθουν και αυτοι οι ψυχιατροι λογο επιπλεον ιατρικου εργου και ευθυνών στην εξοδο απο το συστημα.
Bravo