1. Για τη χορήγηση βεβαίωσης άσκησης του επαγγέλματος του Λογοθεραπευτή απαιτείται:
α. Πτυχίο του Τμήματος Λογοθεραπείας της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Τ.Ε.Ι.) ή
β. Πτυχίο της αλλοδαπής στη Λογοθεραπεία αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο από τον Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.) με τα πτυχία της ημεδαπής ή
γ. Πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής στη Λογοθεραπεία αναγνωρισμένο από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ως ισότιμο και όχι αντίστοιχο και άδεια άσκησης επαγγέλματος Λογοθεραπευτή στο εξωτερικό ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετής (2ετής) τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή αλλοδαπή ή
δ. Πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής ή της ημεδαπής και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στη Λογοθεραπεία της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, διάρκειας τουλάχιστον ενός (1) έτους αναγνωρισμένος από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ως ισότιμος και άδεια άσκησης επαγγέλματος Λογοθεραπευτή στο εξωτερικό ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετής (2ετής) τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή ή
ε. Απόφαση αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (Σ.Α.Ε.Π.) σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 38/2010 (Α΄78/ Οδηγία 2005/36/ΕΚ).
Άρθρο 01 – Χορήγηση Βεβαίωσης Άσκησης Επαγγέλματος
Αναρτήθηκε
31 Μαρτίου 2015, 15:30
Ανοικτή σε Σχόλια έως
7 Απριλίου 2015, 14:00
Σχετικό Υλικό
ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑΕργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
353 Σχόλια 475 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 14135 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19,, την ενίσχυση της προστασίας της δημόσιας υγείας και των υπηρεσιών υγείας, ...
- ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ – ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
- Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την παρακολούθηση και αξιολόγηση της φαρμακευτικής δαπάνης
- Αναμόρφωση του θεσμού του Προσωπικού Ιατρού – Σύσταση Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Υγείας
- Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης
- Δράσεις δημόσιας υγείας - Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας
- Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ)
- Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030
- Σύσταση ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Ογκολογικό Κέντρο Παίδων “Μαριάννα Β.Βαρδινογιάννη–ΕΛΠΙΔΑ”», ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊου COVID-19 και την προστασία της δημοσίας υγείας...
- Εκσυγχρονισμός του δικαίου για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων
Ζούμε δυστυχώς ένα παραλογισμό εξαιτίας της επιμονής οποιασδήποτε κυβέρνησης να αρνείται να διασφαλίσει τα δικαιώματα των αποφοίτων ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ. Σε μια εποχή που μας «προβληματίζει» η μετανάστευση νέων επιστημόνων στο εξωτερικό, το ίδιο το κράτος απαξιώνει τους υποστηρικτές της Δημοσιας Εκπαίδευσης και θέτει σε δημόσια διαβούλευση τα αυτονόητα.
Είναι λυπηρό να χρειάζεται να διευκρινίζουμε συνεχώς οτι ένας μεταπτυχιακός τίτλος δεν αποτελεί πλήρη επιστημονική κατάρτιση. Ειδικα σε επαγγέλματα υγείας το κράτος έπρεπε να θέτει σαφείς όρους και προϋποθέσεις με γνώμονα το πρόγραμμα σπουδών που το ΙΔΙΟ εχει εφαρμόσει στα ιδρύματα του. Ειναι αυτονόητο ότι οι κρατικοι φορείς που πιστοποιούν την καταλληλότητα και την επιστημονικότητα άλλων τίτλων σπουδων να λειτουργούν και για το επάγγελμα και την ΕΠΙΣΤΗΜΗ της Λογοθεραπείας. Με το παρόν Προεδρικό Διάταγμα δυστυχώς ακυρώνονται τα κρατικά ιδρύματα και υποβαθμίζεται η Επιστήμη μας.
Ας ελπίσουμε οι γονείς και οι συγγενείς των ατόμων που χρηζουν λογοθεραπευτικής παρέμβασης να «τύχουν» σε επαγγελματίες επιστημονικής κατάρτισης, καθώς το ίδιο το κράτος τελικά τους εξασφαλίζει με το παρόν διάταγμα μόνο κάποιες πιθανότητες καλής τύχης.
Ευχαριστώ
Θεωρώ ότι όσα περιγράφονται στο άρθρο 1, θα πρέπει να είναι το πρώτο βήμα ελέγχου των προσόντων. Πρόταση μου, όμως, είναι ότι θα πρέπει να ακολουθούν εξετάσεις για όλους.
Δεν είναι τυχαίο, νομίζω, ότι στην Αμερική με ένα αναγνωρισμένο παγκοσμίως εκπαιδευτικό σύστημα και με ένα εξαιρετικά υψηλό επίπεδο στη Λογοθεραπεία, αλλά και μακρά ιστορία στην επιστήμη, για να πάρει κανείς την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτή πρέπει να έχει Bachelor και Master και στο τέλος να δώσει και εξετάσεις στον ASHA.
«Κάλλιο αργά, παρά ποτέ». Αφού αργήσαμε (σαν κράτος), ας το φτιάξουμε τουλάχιστον τώρα σωστά. Έχουμε να διδαχθούμε από άλλες χώρες, οι οποίες το έκαναν νωρίτερα και σύντομα θα δούμε τα αποτελέσματα, τα οποία θα μας ανταμείψουν με ένα υψηλό επίπεδο υπηρεσιών. Ίσως, με αυτόν τον τρόπο, να δώσουμε το καλό παράδειγμα και στις υπόλοιπες επιστήμες του χώρου της αποκατάστασης (Ε/Θ, Φ/Θ κτλ) και να αναβαθμίσουμε γενικότερα το επίπεδο του τομέα.
Λαμβάνοντας υπόψη την πολυδιάστατη φύση των διαταραχών λόγου, ομιλίας και επικοινωνίας θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι η λογοθεραπεία αποτελεί μία επιστήμη με διεπιστημονικό χαρακτήρα που πρέπει να συνδυάζει γνώσεις και από άλλους επιστημονικούς κλάδους όπως, Ιατρική, Ψυχολογία, Παιδαγωγική, Γλωσσολογία κλπ. Το διετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα ειδίκευσης στη Λογοθεραπεία – Συμβουλευτική του ΕΚΠΑ πέρα από την απαραίτητη εκπαίδευση για την άσκηση του επαγγέλματος του Λογοθεραπευτή στοχεύει στην ολοκληρωμένη κατάρτιση των αποφοίτων του παρέχοντας ένα διεπιστημονικό θεωρητικό υπόβαθρο σε συνδυασμό με εποπτευόμενη πρακτική άσκηση σε δημόσιες δομές υγείας και εκπαίδευσης (όπως πολλοί συνάδελφοι έχουν ήδη αναφέρει). Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι πολλοί απόφοιτοι του συγκεκριμένου Μεταπτυχιακού έχουν συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα στο επιστημονικό πεδίο της λογοθεραπείας και έχουν προβεί σε δημοσιεύσεις ερευνών συνεργαζόμενοι αρκετά συχνά και με αποφοίτους των ΤΕΙ. Θεωρώ λοιπόν τουλάχιστον αφελές να αμφισβητείται η επιστημονική κατάρτιση και επαγγελματική επάρκεια όσων συνδυάζουν συναφείς προπτυχιακούς τίτλους με το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό πρόγραμμα. Εξάλλου, όλοι γνωρίζουμε ότι η αντιμετώπιση σοβαρών ιατρικογενών ή ψυχογενών περιπτώσεων απαιτεί περαιτέρω ειδίκευση και συνεχιζόμενη εκπαίδευση που κανένας απόφοιτος από οποιονδήποτε εκπαιδευτικό φορέα δεν μπορεί να κατέχει ολοκληρώνοντας αποκλειστικά και μόνο τον βασικό κύκλο σπουδών του. Το παρόν προεδρικό διάταγμα έρχεται να αντικαταστήσει αδικίες του προηγούμενου που απέκλειε λογοθεραπευτές με επιστημονική επάρκεια από το δικαίωμά τους να ασκούν το επάγγελμά τους.
Oι μεταπτυχιακοί φοιτητές στο ΠΜΣ του ΕΚΠΑ είναι απόφοιτοι σχολών τα αντικείμενα των οποίων συνδέονται άμεσα και στενά με την Αγωγή του Λόγου (τμήματα παιδαγωγικά δ.ε. γενικής και ειδικής αγωγής, προσχολικής αγωγής, φιλολογίας κ.ο.κ.), γεγονός που αποδεικνύεται και από τα προγράμματα σπουδών τους (μαθήματα γλωσσολογίας, ψυχολογίας λόγου και γλώσσας, αγωγής λόγου – λογοθεραπείας, διαταραχών λόγου-ομιλίας, ψυχοφυσιολογίας, νευροεπιστημών κ.ο.κ. ). Η εισαγωγή στο ΠΜΣ πραγματοποιείται μετά από γραπτές εξετάσεις σε μαθήματα με περιεχόμενο που ανταποκρίνεται στον τίτλο του και προφορική συνέντευξη και η διάρκεια φοίτησης είναι 2 έτη(4 εξάμηνα). Το περιεχόμενο και η ποιότητα των σπουδών διασφαλίζεται και από τη συμμετοχή στο πρόγραμμα ειδικών στην αγωγή και θεραπεία του λόγου & λογοθεραπευτών, διδασκόντων σε ΑΕΙ και ΑΤΕΙ πέραν του ΕΚΠΑ. Προϋπόθεση για την κτίση του μεταπτυχιακού διπλώματος αποτελούν 700 το λιγότερο ώρες εποπτευόμενης από λογοθεραπευτές πρακτικής άσκησης σε δομές του δημόσιου(ειδικά σχολεία, Τ.Ε. γενικών σχολείων, σχολεία τυφλών & κωφών, ιατροπαιδαγωγικά κέντρα, νοσοκομεία) αλλά και του ιδιωτικού τομέα(κέντρα που παρέχουν λογοθεραπευτικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες). Επίσης, πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα Π/Δ του Υπουργείου Υγείας βασίζονται στις Γνωμοδοτήσεις του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ.). Το ΚΕΣΥ έχει γνωμοδοτήσει 3 φορές, το 2002, το 2012, και το 2014. ΣΤΙΣ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ, ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΩΣ ΙΚΑΝΟΥΣ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ, τους κατόχους Μεταπτυχιακών διπλωμάτων στη Λογοθεραπεία (Ελλάδος και Εξωτερικού).Τέλος, ο Ευρωπαϊκός Σύλλογος Λογοθεραπευτών (CPLOL) αναγνωρίζει ως Λογοθεραπευτές τους αποφοίτους των ΑΤΕΙ και τους αποφοίτους του ΜΠΣ, καθώς αναφέρει ως ιδρύματα σπουδών λογοθεραπείας στην Ελλάδα τα ΑΤΕΙ Πάτρας και Ιωαννίνων και το ΜΠΣ του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου.
http://www.cplol.eu/profession/education/29-commissions/education/30-education-centres.html
Η πολύχρονη εμπειρία μου στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και η αδυναμία μου ταυτόχρονα να αντιμετωπίσω στη σχολική τάξη όλο το εύρος των μαθησιακών αναγκών των μαθητών μου, με οδήγησε στο χώρο της ειδικής αγωγής και της λογοθεραπείας τον τελευταίο χρόνο σαν φοιτήτρια στο αντίστοιχο μεταπτυχιακό τμήμα του Παιδαγωγικού τμήματος Αθηνών.
Γνωρίζοντας πόσο ανώφελο είναι να υπάρχουν αντιπαραθέσεις στις οποίες ξεχνάμε συχνά τον βασικό ενδιαφερόμενο που είναι το παιδί και οι ανάγκες του, τολμώ να πω πως η λογοθεραπεία είναι ένα κομμάτι ενός μεγάλου παζλ που έχει να κάνει με τη σφαιρική παιδαγωγική, διδακτική, ψυχολογική προσέγγιση του κάθε μαθητή μας.
Ίσως μάλιστα να είναι και η κατάληξη και η συνειδητή απόφαση ενασχόλησης με αυτή, μετά από έναν κύκλο παιδαγωγικών σπουδών, θεωρητικών και πρακτικών, στο χώρο της γενικής αγωγής.Αυτές οι σπουδές νομίζω ότι είναι τα βασικά εφόδια οποιουδήποτε βρίσκεται γενικότερα στο χώρο της εκπαιδευσης και ασχολείται με το παιδί.
Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές του τμήματος λογοθεραπείας του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματικά έχουν αυτή τη θεωρητική υπόδομή λόγω των σπουδών τους, η οποία ενισχύεται ακόμα περισσότερο από το πρόγραμμα σπουδών τους στο μεταπτυχιακό τμήμα που παρακολουθούν και τις ώρες παρακολούθησης και πρακτικής που υποχρεούνται να συμληρώσουν.
Σε κάθε περίπτωση μια τέτοια ανταλλαγή απόψεων δεν στοχεύει στη σύγκριση επαγγελματιών στο χώρο της λογοθεραπείας αλλά στην κατάληξη ενός πλαισίου προς όφελος του παιδιού και των αναγκών του.
Με το Προεδρικό Διάταγμα ΠΔ176/31.12.14, ΦΕΚ Α279 το κράτος , 19 χρόνια μετά από την ίδρυση του πρώτου Τμήματος Λογοθεραπείας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα, όρισε τις προϋποθέσεις απόκτησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος. Το ΠΔ, ως έχει πρωτίστως υποχρέωση, εξασφαλίζει άδεια για όλους τους Πτυχιούχους Τμημάτων Λογοθεραπείας ΑΕΙ της ημεδαπής και όλους όσους έχουν έγκυρους αντίστοιχους αναγνωρισμένους τίτλους της αλλοδαπής. Επιπλέον μια σειρά από μεταβατικές διατάξεις εξασφαλίζει άδεια στις περισσότερες περιπτώσεις Λογοθεραπευτών-Λογοπεδικών- Λογοπαθολόγων κατόχων τίτλων και αδείας άσκησης επαγγέλματος της αλλοδαπής. Τυχόν λάθη και παραλείψεις στο ΠΔ που αφορούν επιστήμονες Λογοθεραπείας μπορούν και θα πρέπει, κατά την άποψή μου, να λυθούν άμεσα με διεύρυνση των μεταβατικών διατάξεων. Όχι με γκρέμισμα του ΠΔ!
Τα Τμήματα Λογοθεραπείας ΤΕΙ έχουν μεγάλη ζήτηση από τους υποψηφίους στις Πανελλαδικές αλλά και στις κατατακτήριες εξετάσεις από πτυχιούχους Πανεπιστημίων και επομένως η Σχολή αυτή επιλέγεται από υποψηφίους λόγω του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Σε μία νύχτα όμως η Πολιτεία με το υπό διαβούλευση ΠΔ επιχειρεί να διαγράψει όλους τους κόπους αυτών που συνειδητά επέλεξαν, πέτυχαν και ολοκλήρωσαν αυτά τα Τμήματα.
Επί 19 έτη, οι πολίτες βλέποντας ότι δεν έμπαινε από την πολιτεία κανένας φραγμός στην άσκηση επαγγέλματος Λογοθεραπείας συνέχιζαν, παρά την ύπαρξη Τμημάτων Λογοθεραπείας, να βρίσκουν άλλους μη αναγνωρισμένους από το Υπουργείο Παιδείας φορείς/πλαίσια εκπαίδευσης εντός και εκτός Ελλάδος προκειμένου να ασκήσουν το επάγγελμα αυτό. Γιατί το Υπουργείο Υγείας θα τους αναγνωρίσει;
Κάτι που είναι σημαντικό να αναφερθεί είναι ότι στην εφορία όταν κανείς έκανε έναρξη επαγγέλματος άσχετου προς τη Λογοθεραπεία με βάση τις σπουδές του, του δινόταν η δυνατότητα να δηλώσει και δεύτερο επάγγελμα το οποίο δεν προστατευόταν από κάποια άδεια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δηλώνουν πολλοί επαγγελματική δραστηριότητα Λογοθεραπεία χωρίς να κατέχουν κανένα αναγνωρισμένο αντίστοιχο τίτλο από καμία χώρα. Με ποιο σκεπτικό η πολιτεία προχωράει αυτούς να τους επιβραβεύσει με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος Λογοθεραπευτή επειδή είχαν πολυετή επαγγελματική δραστηριότητα;
Όσον αφορά Μεταπυχιακά Προγράμματα Σπουδών της ημεδαπής, αυτά από το νόμο απονέμουν Μεταπτυχιακά Διπλώματα Εξειδίκευσης και ως εκ τούτου δεν δύνανται να οδηγούν σε επαγγελματικά δικαιώματα και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Η Λογοθεραπεία δεν είναι εξειδίκευση, είναι ξεχωριστή, αναγνωρισμένη Επιστήμη. Μεγάλος αριθμός πτυχιούχων Τμημάτων Λογοθεραπείας των ΤΕΙ έχουν ολοκληρώσει Μεταπτυχιακά σε Τμήματα Ψυχολογίας, Ιατρικής, Ειδικής Αγωγής, Φυσικής Αγωγής προφανώς όμως δεν τους δίδονται αντίστοιχες άδειες ασκήσεως επαγγέλματος ή/και επαγγελματικά δικαιώματα. Γιατί επομένως επιδιώκεται πρωτοτυπία στην επιστήμη της Λογοθεραπείας;
Δυστυχώς, όπως φαίνεται, τα συμφέροντα που επί 19 έτη εμπόδιζαν την άδεια να εκδοθεί συνεχίζουν να υπάρχουν και προς το παρόν στοχεύουν την Επιστήμη της Λογοθεραπείας. Αν ανοίξει η κερκόπορτα, ποιες είναι οι επόμενες επιστήμες που θα στοχευθούν;
Οι μέχρι εκδόσεως του Π.Δ. έχοντες μεταπτυχιακό διετές στη λογοθεραπεία και μάλιστα διατμηματικής συνεργασίας με το ΤΕΙ Λογοθεραπείας είχαν την έγκριση του Υπουργείου με συγκεκριμένο ΦΕΚ ότι με το παραπάνω πτυχίο θα εργάζονται ως θεραπευτές λόγου ΠΕ21. Πως ξαφνικά κρίνονται ανειδίκευτοι; Πώς ακυρώνονται τα δικαιώματα που δίνει ένα πτυχίο απο τη μια στιγμή στην άλλη;
Είναι απαράδεκτο αυτό το Διάταγμα που επιθυμεί να εξαφανίσει τα ελληνικά πτυχία των ΤΕΙ και να καταστρέψει την λογοθεραπεία σαν επιστήμη αφήνοντας τον καθένα να θεωρείται με το νόμο ολοκληρωτικά καταρτισμένος με ένα μεταπτυχιακό!
Αν είναι δυνατόν ένα μεταπτυχιακό να σε κάνει ολοκληρωτικά καταρτισμένο επιστήμονα! Αν είναι έτσι, να μπορεί και ο καθένας τότε κάνοντας ένα χρόνο μεταπτυχιακό να γίνει ψυχολόγος, παιδαγωγός ή και γιατρός! Μόνο στη χώρα μας γίνονται αυτά τα ανήκουστα!
Είναι απαράδεκτο με ένα μεταπτυχιακό ο οποιοσδήποτε να εξισώνεται με αυτόν που έχει ολοκληρωμένες τετραετείς σπουδές στη Λογοθεραπεία. Έτσι το κράτος μας ουσιαστικά εκμηδενίζει και διαγράφει το πτυχίο των ΤΕΙ που το ίδιο δημιούργησε. Είναι τραγελαφικό και σαν ιδέα μόνο ένα μεταπτυχιακό ενός ή δύο ετών να σε κάνει ίσο με αυτόν που μόχθησε τέσσερα χρόνια για να πάρει πτυχίο ΤΕΙ.
Δηλαδή μπορούν να λέγονται όλοι λογοθεραπευτές σε αυτόν τον κλάδο; Όλοι θα έχουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, σε μια ειδικότητα παραϊατρικών επαγγελμάτων; Δηλαδή για ποίον λόγο στα υπόλοιπα παραϊατρικά επαγγέλματα υπάρχει προστασία και δεν παίρνουν όλοι άδεια; Ένας φυσικοθεραπευτής παίρνει άδεια μόνο τελειώνοντας ένα ΑΤΕΙ ή έχοντας ένα πτυχίο ισότιμης αλλοδαπής σχολής. Οι λογοθεραπευτές γιατί είναι κάτι άλλο; Επίσης, αν γίνετε τόσο εύκολα (χωρίς κόπο και διάβασμα και έξι μήνες πρακτική) κάποιος λογοθεραπευτής τότε δεν υπάρχει λόγος να λειτουργούν τέτοιες σχολές σε μία χώρα.Τέλος, αν πάτε μια βόλτα σε ένα ειδικό σχολείο ίσως σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι όλα αυτά τα παιδιά που καλείται να αντιμετωπίσει ένας λογοθεραπευτής, δεν μπορεί να τα χειριστεί κάποιος που δεν απέκτησε γνώσεις τεσσάρων χρόνων τουλάχιστον! Χρειάζονται απέναντι σε όλους τους ασθενείς που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, γνώσεις που δεν γίνεται να αποκτήσει κάποιος μέσα σε ένα ή δυο χρόνια εκπαίδευσης. Όπως και να το δούμε είναι άδικο για τους πτυχιούχους της λογοθεραπείας και πάνω από όλα στους ασθενείς που θα τους παρέχονται υπηρεσίες από κάποιους που δεν θα γνωρίζουν ούτε τα στοιχειώδη.
Σύμφωνα με το ευρωπαϊκό προφίλ του λογοπεδικού, το οποίο τον καθιστά υπεύθυνο πρόληψης, αξιολόγησης, θεραπείας και επιστημονικής μελέτης της ανθρώπινης επικοινωνίας και των διαταραχών, που συνδέονται με αυτή, θεωρώ ότι τα προγράμματα σπουδών τα οποία περιλαμβάνουν θεωρητική κατάρτιση και ιδίως πρακτική άσκηση είναι ικανά να εξασφαλίσουν το δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος λογοθεραπευτή.
Για διασφάλιση των ανωτέρω χαρακτηριστικών είναι αναγκαία είτε η τετραετής φοίτηση σε αντίστοιχη σχολή είτε πτυχίο συναφές με τη λογοθεραπεία όπως παιδαγωγικού τμήματος και κατόπιν τουλάχιστον διετές μεταπτυχιακό με υποχρεωτικές ώρες κλινικής πρακτικής σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς.
Το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Λογοθεραπείας Συμβουλευτικής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης της Αθήνας πληροί αυτές τις προϋποθέσεις καθώς πέραν των άλλων, κριτήριο εισαγωγής στο Π.Μ.Σ. είναι οι υποψήφιοι να είναι απόφοιτοι σχολών με αντικείμενο που συνδέεται άμεσα και στενά με την Αγωγή του Λόγου. Επιπλέον κριτήριο εισαγωγής είναι η επιτυχής γραπτή εξέταση σε μαθήματα όπως «Διαταραχές λόγου και Ομιλίας». Η φοίτηση είναι διετής, τα μαθήματα διεξάγονται από ειδικούς στη θεραπεία του λόγου και της ομιλίας και, τέλος, η πρακτική άσκηση τελεί υπό την εποπτεία λογοθεραπευτών και διαρκεί τουλάχιστον 700 ώρες.
Όπως όμως προκύπτει από το γράμμα του άρθρου 1 περ. (δ) του υπό διαβούλευση π.δ., τα άτομα που φοιτούν τώρα στο μεταπτυχιακό του Παιδαγωγικού Τμήματος Αθηνών, δε δύνανται εκ των πραγμάτων να έχουν διετή επαγγελματική εμπειρία με αποτέλεσμα να αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής του εν λόγω νομοθετήματος, παρότι πληρούν όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές για την άσκηση του επαγγέλματος του λογοθεραπευτή.
Προκειμένου να αποκατασταθεί η έλλειψη πρόβλεψης για τη συγκεκριμένη κατηγορία μελλοντικών επιστημόνων,δεδομένου ότι αυτοί δε θα μπορούν, εφόσον τεθεί σε ισχύ το κείμενο του διατάγματος ως έχει αυτή τη στιγμή, να ασκήσουν νόμιμα το επάγγελμα του λογοθεραπευτή και να υπαχθούν στις σχετικές ρυθμίσεις, θα μπορούσε να τεθεί ως κριτήριο απόκτησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος ένα ελάχιστο όριο ωρών πρακτικής άσκησης.
Η έλλειψη πρόβλεψης αυτή θα μπορούσε σε κάθε περίπτωση να χαρακτηριστεί ακόμη και άδικη, καθώς εισάγει δυσμενή διάκριση για τους τωρινούς φοιτητές σε σχέση με τους αποφοίτους του ίδιου Τμήματος, που είχαν τη δυνατότητα να ασκήσουν με βάση το προϋφιστάμενο καθεστώς το επάγγελμα και αποκτώντας έτσι διετή προϋπηρεσία, να περιλαμβάνονται στις υπό ψήφιση ρυθμίσεις[περ. δ του άρθρου 1].
Ελπίζουμε όλοι σε ένα δίκαιο προεδρικό διάταγμα με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών και των ενηλίκων που έχουν την ανάγκη σωστής διάγνωσης καθώς και ποιοτικής και αποτελεσματικής παρέμβασης.
Θέτοντας τους δικούς μου προβληματισμούς επί του θέματος, θα ήθελα να απευθυνθώ ευρέως, αλλά κυρίως σε όσους υποκίνησαν και υποστηρίζουν την κατάργηση του παρόντος Προεδρικού Διατάγματος. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι ένα επάγγελμα όπως είναι αυτό του λογοθεραπευτή, το οποίο σχετίζεται με άτομα με αναπηρίες, με άτομα με νευρολογικές παθήσεις, εκφυλιστικές νόσους και πολλές άλλες καταστάσεις οι οποίες πλήττουν την επικοινωνία, τον λόγο, την ομιλία, την κατάποση και την φωνή, μπορεί να ασκηθεί από κάποιον »λογοθεραπευτή» που έμαθε την δουλειά εμπειρικά; επειδή έχει δεκαετή εμπειρία στον χώρο; ή από κάποιον που δεν έχει βασικές σπουδές, αλλά πραγματοποίησε κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα ακόμα και αν αυτό ήταν διετές, το οποίο όμως παρείχε μερική γνώση; Εσείς θα εμπιστευόσασταν το παιδί σας ή τον γονιό σας σε έναν γιατρό που δεν σπούδασε ιατρική, αλλά είχε στην οικογένειά του κάποιον γιατρό που του έμαθε τα »βασικά»; Καταργώντας το παρόν Π.Δ δίνεται η δυνατότητα στον οποιονδήποτε που δηλώνει λογοθεραπευτής να καθορίσει το μέλλον των ατόμων που χρήζουν λογοθεραπείας. Επίσης ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι η χορήγηση Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία και ότι οι σωστοί επαγγελματίες θα φανούν, ας σκεφτούμε μόνο τον πολύτιμο χρόνο που θα έχει χαθεί μέχρι να γίνει αυτό και αναφέρομαι στο κόστος που θα έχει κάτι τέτοιο στους ανθρώπους ( παιδιά και ενήλικες) που έχουν ανάγκη από λογοθεραπεία.
Καλησπέρα.
Είμαι απόφοιτος τους Τει Πάτρας.
Προφανώς κάποιοι απόφοιτοι μεταπτυχιακών στη Λογοθεραπεία από τη στιγμή που έχουν ως αίτημα να αναγνωρίζονται ως Λογοθεραπευτές, από τις μεταπτυχιακές τους σπουδές και μόνο, δεν έχουν αντιληφθεί κάτι πολύ βασικό. Η Λογοθεραπεία είναι ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΙΔΕΙΚΕΥΣΗ. Άρα γιατί κι ένας λογοθεραπευτής απόφοιτος ελληνικού δημόσιου ιδρύματος να μην κάνει ένα Μεταπτυχιακό στην Ψυχολογία και να θεωρείται Ψυχολόγος ή στην Ιατρική και να θεωρείται Γιατρός;Κι επειδή σε κάποια σχόλια διάβασα ότι τα Μεταπτυχιακά επάνω στη Λογοθεραπεία έχουν πρακτική άσκηση και παρεμφερή μαθήματα με αυτά των ΤΕΙ, μία ματιά στους οδηγούς σπουδών των αντίστοιχων Μεταπτυχιακών και των ΤΕΙ θα σας πείσει για το αντίθετο. Ακόμα κι ένας φοιτητής 1ου εξαμήνου μπορεί να καταλαβεί ότι δεν είναι δυνατόν να συγκρίνεται το επίπεδο γνώσεων και κατάρτισης που λαμβάνουν οι απόφοιτοι των αντίστοιχων τμημάτων Λογοθεραπείας με αυτών των Μεταπτυχιακών. Γιατί αυτό που θεωρείται αυτονόητο στις άλλες επιστήμες και στα άλλα επαγγέλματα για εμάς τους Λογοθεραπευτές να θεωρείται «θέμα προς συζήτηση»; Αυτό το Προεδρικό Διάταγμα ακυρώνει τα Ελληνικά Δημόδια Ιδρύματα, ακυρώνει τις σπουδές μας, ακυρώνει την κατάρτιση που έχουμε λάβει, ακυρώνει την επιστήμη μας.Επιτέλους η πολιτεία οφείλει να προστατεύσει τόσο εμάς σαν επαγγελματίες υγείας όσο και τους ανθρώπους που φτάνουν σε εμάς ζητώντας την βοήθεια μας.
Η ειδικότητα του λογοθεραπευτή συναντάται και με τους εξής όρους:
λογοπεδικός, λογοπαθολόγος, ειδικός διαταραχών επικοινωνίας (ή λόγου, ομιλίας και φωνής) και παραλλαγές αυτών (θεραπευτής λόγου, παθολόγος λόγου κλπ).
Συμφωνώ απόλυτα με τις θέσεις του Π.Σ.Λ. Τα διετή μεταπτυχιακά των ΗΠΑ και της Αγγλίας μαζί με την απαιτούμενη πρακτική άσκηση, δίνουν άδεια άσκησης επαγγέλματος λογοθεραπευτή (λογοπεδικού, λογοπαθολόγου, ειδικού διαταραχών της επικοινωνίας κλπ) σε πτυχιούχους συναφών ειδικοτήτων, γλωσσολόγους, ψυχολόγους, ειδ. και γενικούς παιδαγωγούς. Θα πρέπει η νομοθεσία μας στην Ελλάδα να προβλέπει και αυτή την περίπτωση σωστά, όχι μόνο σε μεταβατικές διατάξεις αλλά και για τους μελλοντικούς αποφοίτους ημεδαπής και αλλοδαπής με ανάλογα προσόντα.
Η εισήγηση που έκανε η γνωμοδοτική επιτροπή του ΚΕΣΥ το 2001 μετά από 4 μήνες εργασίας στο θέμα, η οποία στη σύνθεσή της περιελάμβανε όλους τους συλλόγους λογοθεραπείας καθώς και εκπροσώπους των πανεπιστημίων και ΑΤΕΙ δηλ. καθηγητές με ειδικότητα στη λογοθεραπεία είχε πολλά καλά στοιχεία. Εκεί αποτυπώθηκαν όλες οι πιθανές περιπτώσεις σπουδών και κλινικής κατάρτισης σε ιδρύματα της αλλοδαπής και ημεδαπής που οδηγούν στην πραγματική και καθ’ όλα αναγνωρισμένη κλινική κατάρτιση του λογοθεραπευτή. Υπήρχαν πολλά καλά σημεία. Δεν γνωρίζω γιατί παραβλέφτηκε εξ ολοκλήρου το συμφωνημένο σε πανελλήνιο επίπεδο κείμενο τότε και δεν βελτιώθηκε απλά ως προς το σημείο της ύπαρξης ενιαίας άδειας άσκησης. Πιστεύω ότι πρέπει να δοθεί μία ενιαία άδεια όπως αποτυπώθηκε τότε μετά την ένσταση που θέσαμε γι αυτό υπέρ των ΑΤΕΙ.
Αν δε δώσει η Ελλάδα άδεια άσκησης σε λογοθεραπευτές , λογοπεδικούς, λογοπαθολόγους κλπ. που έχουν άδεια άσκησης στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες μήπως τελικά παραβιάζει διεθνείς συνθήκες ; Μήπως είναι άδικο για τους νέους και μελλοντικούς συναδέλφους;
Επίσης, ας αναλογιστούμε ότι το πρόγραμμα σπουδών στα ΑΤΕΙ λογοθεραπείας καταρτίστηκε από άτομα που είχαν σπουδάσει στην Αμερική και τότε πήραμε ως οδηγό τα μαθήματα που παίρνει κανείς σε μεταπτυχιακά προγράμματα των ΗΠΑ. Γιατί το ξεχνάνε αυτό οι απόφοιτοι του ΑΤΕΙ; Άρα αν κάποιος αποφοιτήσει σήμερα από τις ΗΠΑ, έχει πάρει τα ίδια ή ανάλογα μαθήματα ειδικότητας λογοθεραπείας με αυτά που αναγράφονται στο πρόγραμμα των ΑΤΕΙ (δεν αναφέρομαι σε συγκρίσεις ποιότητας εδώ) . Τα υπόλοιπα είναι μαθήματα συναφών επιστημών που ούτως ή άλλως τα έχει πάρει ο πτυχιούχος συναφών επιστημών.
Δεν συμφωνώ να χορηγείται άδεια άσκησης επαγγέλματος λογοθεραπευτή από κατόχους μεταπτυχιακών μονοετούς φοίτησης στον Κλάδο.
Συμφωνώ να υπάρχει αναγνώριση του ΔΟΑΤΑΠ (ή ΔΙΚΑΤΣΑ), όχι όμως για κάθε ένα από τα πτυχία της αλλοδαπής διότι στο παρελθόν υπήρξαν συμπτίξεις πτυχίων (αναγνωρισμένων από άλλα κράτη) προκειμένου να δοθεί η αναγνώριση αυτή.
Η άδεια άσκησης από τη χώρα προέλευσης (ΕΕ, ΗΠΑ, Καναδάς Αυστραλία) είναι ένα σημαντικό προσόν που πιστοποιεί πλήρως ότι κάποιος είναι λογοθεραπευτής ή λογοπαθολόγος ή ειδικός διαταραχών λόγου, ομιλίας και φωνής.
Όσο για την Ελλάδα, μήπως να λειτουργήσει επιτέλους και η πιστοποίηση σπουδών στη χώρα μας; Η αρχική γνωμοδότηση του ΚΕΣΥ (10-11-2001) προέβλεπε για μία επιτροπή η οποία θα εξέταζε τα προσόντα των υποψηφίων από διάφορες χώρες και θα χορηγούσε την άδεια. Τι απέγινε αυτή; Σε αυτή την πρόταση προσθέτω : να υπάρχουν εθνικές εξετάσεις για την απόκτηση της άδειας, όπως γίνεται σε χώρες της αλλοδαπής. Έτσι διασφαλίζεται η ενιαία υποχρέωση τόσο των ιδρυμάτων όσο και των υποψηφίων να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες για τον τομέα αυτό.
Συνοψίζω την πρότασή μου:
1. Ενιαία άδεια άσκησης επαγγέλματος του λογοθεραπευτή (εναλλακτικά λογοπεδικού, λογοπαθολόγου, ειδικού διαταραχών επικοινωνίας) σε κατόχους
α) Σπουδές πτυχιακού επιπέδου σε ΑΤΕΙ, ΑΕΙ στη λογοθεραπεία (και εναλλακτικές ονομασίες, βλ. παραπάνω), συμπεριλαμβανομένης και της ισχύουσας πρακτικής άσκησης.
β) Σπουδές πτυχιακού επιπέδου σε συναφείς επιστήμες (Παιδαγωγική, Ειδ. Αγωγή, Γλωσσολογία, Ψυχολογία) και διετές μεταπτυχιακό στη Λογοθεραπεία, Λογοπεδική, στη Λογοπαθολογία ή Επιστήμες των διαταραχών της Επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένης και της ισχύουσας πρακτικής άσκησης.
2. Τα παραπάνω τόσο για την ημεδαπή όσο και για την αλλοδαπή.
3. Ειδική επιτροπή πιστοποίησης προσόντων για χορήγηση άδειας μετά από εξέταση δικαιολογητικών αλλά και εθνικές εξετάσεις.
Θέλω να επισημάνω το κενό που αφήνει το διάταγμα σε μια ομάδα συναδέλφων που είναι κάτοχοι του μεταπτυχιακού τίτλου Postgraduate Diploma 2 ετούς ή 3ετούς διάρκειας στη Λογοθεραπεία (PG Dip in Speach & Language Therapy, City University of London), που απευθύνεται σε κατόχους πρώτου πτυχίου άλλης ειδικότητας. Το εν λόγω μεταπτυχιακό λειτουργεί υπό την αιγίδα του NHS και είναι στη λίστα των αναγνωρισμένων πτυχίων που οδηγούν στη χορήγηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτή στη Μεγάλη Βρετανία. (Σας παραπέμπω στην αναλυτική αναφορά που κάνει ο κ. Φούρλας σχετικά με τους τίτλους σπουδών λογοθεραπείας Βρετανικών Πανεπιστημίων που οδηγούν σε αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων)
Δείτε επίσης:
http://www.hpc-uk.org/education/programmes/register/index.asp?EducationProviderID=all&StudyLevel=all&ModeOfStudyID=all&IntakeStatus=Open&professionID=13&Submit.x=36&Submit.y=8&Submit=Submit#educationSearchResults
Έως το 2005, δινόταν από το ΔΙΚΑΤΣΑ βεβαίωση αναγνώρισης μεταπτυχιακού τίτλου για το εν λόγω πτυχίο. Οι απόφοιτοι του 2ετούς/3ετούς προγράμματος, από το 2005 και μετά, κατόπιν ψήφισης σχετικού νομοσχεδίου, δεν παίρνουν ισοτιμία ή αντιστοιχία από το ΔΟΑΤΑΠ αλλά παραπέμπονται στο ΣΑΕΠ για αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων. Τα εμπόδια που συναντούν εκεί είναι πολλαπλά: Μη λειτουργία του φορέα, αιτήσεις σε εκκρεμότητα για χρόνια, αμφίσημες απαντήσεις λόγω ασαφών κριτηρίων και έλλειψη οργάνωσης. Ωστόσο το πτυχίο πληροί όλα τα κριτήρια Ευρωπαϊκών φορέων.
Ζητείται: Α) να προστεθεί μεταβατική διάταξη για τους κατόχους πτυχίων, (όπως το αναφερόμενο) που έχουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος από την χώρα της προέλευσης του πτυχίου που είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ή που ο τίτλος τους οδηγεί στην απόκτηση της άδειας, χωρίς τη μεσολάβηση του ΣΑΕΠ, το οποίο δεν λειτουργεί.
ή Β) σε συνέχεια της πρότασης του Πανελλήνιου Συλλόγου Λογοπεδικών προτείνεται η τροποποίηση της παραγράφου δ του άρθρου 1 ως εξής:
«Πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής ή της ημεδαπής σε άλλο γνωστικό αντικείμενο και μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στη Λογοθεραπεία της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, διετούς τουλάχιστον διάρκειας ο οποίος α)θα είναι αναγνωρισμένος από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ως ισότιμος μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος ή β)θα συνοδεύεται από άδεια ασκήσεως επαγγέλματος Λογοθεραπευτή στο εξωτερικό ή γ) θα συνοδεύεται από βεβαίωση του οικείου Τμήματος του αλλοδαπού Πανεπιστημίου οτι η απόκτηση του συγκεκριμένου μεταπτυχιακού τίτλου οδηγεί στην απόκτηση άδειας και αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετής (2ετής) τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή…»
Ευχαριστώ
Το παρόν διάταγμα είναι ένα σημαντικό βήμα για την αναγνώριση και την παροχή άδειας ασκήσεως επαγγέλματος στους αποφοίτους μεταπτυχιακών εξειδίκευσης στη Λογοθεραπεία. Οι φοιτητές των εν λόγω τμημάτων είναι απόφοιτοι συναφών σχολών και κατέχουν γνώσεις παιδαγωγικής και παθολογίας του Λόγου. Επιπλέον, μέσω τη διετούς φοίτησης στο ΜΠΣ λαμβάνουν την κατάλληλη θεωρητική (όπως μαθήματα Αγωγής Λόγου, Ψυχοφυσιολογίας) και πρακτική εκπαίδευση αφού υποχρεούνται να συμπληρώσουν τουλάχιστον 700 ώρες πρακτικής εξάσκησης σε διαφορετικά πλαίσια συνεργαζόμενοι με ειδικούς-επιστήμονες του συγκεκριμένου χώρου.
Είναι απάνθρωπο να προσπαθούν κάποιοι να βγάλουν κέρδος στην πλάτη ανθρώπων που προσπάθησαν με κόπους να τελειώσουν μία σχολή 4 ετών για να κάνουν ένα επάγγελμα που θα βοηθήσει στο μέλλον άτομα που το έχουν ανάγκη…Όλοι αναρωτιόμαστε γιατί δεν έχουμε τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους, είναι απλό δεν τα έχουμε γιατί τα τα ΙΕΚ Λογοθεραπείας είναι περισσότερα από τα τμήματα Λογοθεραπείας(ΤΕΙ) και θα γίνουν ακόμα περισσότερα και αυτό άρχισε να φαίνεται όταν έκλεισε το τμήμα Λογοεθεραπείας στη Καλαμάτα και αν νομίζετε ότι δεν θα κλείσουν και τα άλλα δύο σιγά-σιγά κάνετε λάθος…Όταν ανθεί ένα επάγγελμα όπως το δικό μας και όλοι μιλούν για το επάγγελμα του μέλλοντος, λογικό είναι κάποιοι να θέλουν να το εκμεταλευτούν..Σ’αυτή τη χώρα το μόνο που κοιτάνε όλοι είναι το δικό τους κέρδος και τίποτα άλλο, γι’αυτό το λόγο δεν θα πάμε ποτέ μπροστά σαν χώρα, και όχι γιατί μόνο οι πολιτικοί σκέφτονται το ατομικό τους κέρδος αλλά κυρίως γιατί όλοι οι Έλληνες το ίδιο κάνουμε.Μην απορούμε γιατί όλοι οι νέοι ψάχνουμε μία ευκαιρία για να φύγουμε από αυτή τη χώρα..Το μόνο που ζητάμε από τη κυβέρνηση είναι να μας δώσει αυτό που δικαιούμαστε, αυτό που είναι αυτονόητο για όλους και ναι δεν δέχομαι να λέγεται λογοθεραπευτής, ο όποιος έχει άλλη ιδιότητα και απλά έχει κάνει ένα μεταπτυχιακό πάνω στο αντικείμενο της Λογοθεραπείας..
Η επιστημη της Λογοθεραπείας βασιζεται και σε ιατρικές γνωσεις για αυτό και εχει ενταχθεί στα παραιατρικά επαγγελματα και όχι στο παιδαγωγικο.
Το ΜΠΣ του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου διαρκεί δυο χρονια στα οποια οι αποφοιτόι του διδασκονται 12 μαθηματα, εκ των οποίων ουτε ένα να αφορά ενήλικες και ελαχιστα παρεχουν ιατρικές γνωσεις και 600-700 ωρες πρακτικής.
Για να αποφοιτήσει κανεις απο τα ΑΤΕΙ της χωρας θα χρειαστεί 4 χρονια και τουλαχιστον 45 μαθήματα εκ τον οποίων το 1/3 σχετιζεται με ιατρικές γνώσεις (νευροανατομια, νευρολογια, διαταραχες κατάποσης, αφασίες), 4 εξαμηνα κλινικής ασκήσης(350-400ωρες) + 6μηνη καθημερινη πρακτική (960ωρες)= πανω απο 1300 ωρες.
Τα 12 μαθήματα με τα 45 πως ακριβως εξισώνονται; και οι 700 ωρες με τις 1300;
Η άδεια είναι αναγκαία τόσο για εμάς τους επαγγελματίες όσο και για την προστασία των θεραπευόμενων. Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές μου στο Μητροπολιτικό Κολλέγιο( Athens Metropolitan College) το 2005, μου δόθηκαν τα κατάλληλα εφόδια για να ξεκινήσω μια υγιή καριέρα.Με άπειρες ώρες κλινικής πρακτικής. Από το 2006 λοιπόν εργάζομαι και συνεχίζω την επιμόρφωση μου, με εκπαιδευτικά σεμινάρια και εποπτείες. Έχω υπάρξει επόπτρια σε φοιτητές και έχω συνεργαστεί με πολλούς από αυτούς. Ο έλεγχος για την άδεια θα πρέπει να γίνεται από έναν μόνο φορέα που θα κρίνει βάσει πολύ συγκεκριμένων κριτηρίων όπως τα έτη σπουδών,τις ώρες κλινικής πρακτικής, τα πεδία μαθημάτων καθώς και τα έτη εργασίας του κάθε Λογοθεραπευτή.
Σύμφωνα με τον Νόμο 3696/2008, περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 (όπως ισχύει μετά την τροποποίηση – αντικατάσταση από τις διατάξεις των Νόμων 4093/2012 και 4111/2013), τα πτυχία, οι τίτλοι, οι βεβαιώσεις, τα πιστοποιητικά σπουδών και οποιασδήποτε ονομασίας βεβαίωση που χορηγούν τα κολλέγια δύνανται της αναγνώρισης επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων ανώτατης εκπαίδευσης του ελληνικού συστήματος τυπικής εκπαίδευσης.
Ενόψει του ανωτέρω κρίνεται σκόπιμο να συμπεριληφθούν μεταξύ των δικαιούχων απόκτησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτή όσοι έχουν αναγνωρισμένα επαγγελματικά προσόντα, αλλά και όσοι κατέχουν τίτλο σπουδών που έχει αναγνωριστεί ως επαγγελματικά ισοδύναμος.
Ευχαριστώ!
Δεν γίνεται να εξισώνεται η ανώτατη εκπαίδευση ενός ΤΕΙ με την αγορά ενός πτυχίου απο ιδιωτικό ΙΕΚ . Το αντικείμενο της λογοθεραπείας ειναι λειτούργημα κ η άδεια εξάσκησης πρέπει να δίνεται σε άτομα που τουλάχιστον έχουν την στοιχειώδη εκπαίδευση γιατί διακυβεύονται ζωές.
θεωρώ, ως πολίτης και φορολογούμενος αυτής της χώρας, απαράδεκτο να καταργείτε ένα ΠΔ, που ήρθε για να με προστατεύσει από δήθεν ειδικούς θεραπευτές, από θεραπευτές με ελάχιστες γνώσεις και επαγγελματικές ικανότητες. Είναι ντροπή να νοιώθω ότι αν χρειαστώ ποτέ, λόγω μιας σοβαρής ασθένειας ή ενός ατυχήματος, λογοθεραπευτική παρέμβαση, να κινδυνεύω να βρεθώ στα χέρια κάποιου, που δεν έχει όλες τις απαραίτητες γνώσεις της επιστήμης της λογοθεραπείας. Σκέφτομαι ότι τα ειδικά σχολεία, που συντηρούνται από τους φόρους μας, θα έχουν ΜΗ ειδικούς για προσωπικό. Επιπλέον δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει οι ασφαλιστικές μου εισφορές να χρησιμοποιούνται ως αποζημίωση σε θεραπευτές που δεν έχουν την απαραίτητη ακαδημαϊκή κατάρτιση. Αναρωτιέμαι, αν αυτό είναι το κατοχυρωμένο μου δικαίωμα, να έχω πρόσβαση σε αξιόπιστες υπηρεσίες υγείας το έτος 2015!
Ακόμα θα ήθελα να μου γίνει ξεκάθαρο. Είναι τελικά ισότιμα τα κολέγια και τα ΙΙΕΚ και τα μονοετή ή τα 2ετή μεταπτυχιακά, με τα ΑΤΕΙ; Αν ναι, απαλλάξτε τον Ελληνικό λαό από τη χρηματοδότησή τους και κλείστε τα. Αφήστε τους ιδιώτες να μοιράζουν τίτλους και πτυχία σε όλους! Κατοχυρώστε τους και διαλύστε τη δημόσια υγεία.
Το παρόν προεδρικό διάταγμα καλύπτει κενά του προηγούμενου καθώς συμπεριλαμβάνει και κατόχους μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών της ημεδαπής οι οποίοι έχουν την απαραίτητη θεωρητική και πρακτική κατάρτιση. Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει όλους είναι η διατήρηση της επιστημονικής μας προσέγγισης και η αποτελεσματικότητα μας.
Κύριε υπουργέ, κάτσε και σκέψου, σε παρακαλώ! Κοινή λογική χρειάζεται και όχι να υποκύπτεις και να εξυπηρετείς συμφέροντα. Η δημόσια διαβούλευση έχει μια κάποια μικροπολιτική, επικοινωνιακή αξία, αλλά εν τέλει, θα κριθείς για τις αποφάσεις σου. YOLO και YORO (you only live once, you only rule once)
Δεν ειναι σωστό να καταργηθεί η αδεια ασκήσεως του επαγγελματος μας. Το επαγγελμα του λογροθεραπευτη ειναι το μονο που δεν εχει επαγγελματικα δικαιωματα στο χωρο της υγείας. Δεν μπορουν σπουδες 1 ετους να ειναι ισες με πληρη φοιτηση σε κρατηκους φορεις οπως ειναι τα ΤΕΙ..
Ω
Παρακολουθώ εδώ και επτά περίπου χρόνια το θέμα που έχει προκύψει με τους απόφοιτους της Φιλολογίας και της Γλωσσολογίας που συμμετείχαν σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα με αντικείμενο τη λογοθεραπεία, που εκπόνησε το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το μεταπτυχιακό έγινε νόμιμα, δεν υπήρξε αντίδραση από κανένα φορέα, οι γονείς πλήρωσαν το τίμημα του μεταπτυχιακού, οι μεταπτυχιακοί μετά την επιτυχή τους φοίτηση εντάχθηκαν νόμιμα στα ασφαλιστικά ταμεία και μετά άρχισε ένας ανελέητος συντεχνιακός πόλεμος μεταξύ των Τ.Ε.Ι και του Υπουργείου Υγείας για την δυνατότητα ή μη των μεταπτυχιακών να έχουν άδεια εξάσκησης επαγγέλματος. Έτυχε ως ειδικευμένος ωτορινολαρυγγολόγος να συνεργασθώ με πολλούς από τους μεταπτυχιακούς και διαπίστωσα την ικανότητά τους στην παιδαγωγική και την γλωσσολογία ( απαραίτητα στοιχεία του λογοθεραπευτή) και πλήρη επάρκεια στην λογοθεραπεία, που κρίθηκε από τα αποτελέσματα που διαπίστωσα.
Τα ερώτημα μου είναι το εξής: Πώς η Πολιτεία εκπονεί ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα, αναγνωρίζει την ικανότητα εργασίας με την αποδοχή των ασφαλιστικών ταμείων και έρχεται μετά από τετραετία να αμφισβητεί την αναγνώριση και να ωθεί σε ανεργία 70 περίπου νέους επιστήμονες, όχι λόγω έλλειψης εργασιακού πεδίου, αλλά λόγω καθαρά συντεχνιακών παρεμβάσεων?
Νομίζω ότι η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Υγείας ορθώς αποφάσισε να λύσει το θέμα της άδειας εξασκήσεως επαγγέλματος σε μεταπτυχιακούς της λογοθεραπείας των Ελληνικών Πανεπιστημίων και να σταματήσει επιτέλους η αβεβαιότητα της επιστημονικής τους κατάρτισης και της επαγγελματικής τους αποκατάστασης.
Ένας αγώνας για τα αυτονόητα!!! Το ίδιο το κράτος θα έπρεπε να είχε μεριμνήσει για την άδεια ασκήσεως τόσο για να προστατεύσει τους πολίτες του που δέχονται υπηρεσίες λογοθεραπείας όσο και τα ασφαλιστικά του ταμεία!!! Είναι απλά αστείο να μιλάμε για χορήγηση άδειας σε αποφοίτους ΙΕΚ & ιδιωτικών πανεπιστημίων. .. Θεωρώ αυτονόητο ότι πλέον οι φορείς του κράτους ΔΟΑΤΑΠ & ΣΑΕΠ πρέπει να λειτουργήσουν άμεσα προκειμένου να εξυπηρετηθούν άτομα που σπούδασαν στο εξωτερικό και πληρούν τις προϋποθέσεις, καθώς επίσης να εκτιμηθεί και η γλωσσική επάρκεια αυτών, όπως σωστά αναφέρουν κάποιοι συνάδελφοι. Είναι όμως παράλογο να συζητάμε για άδεια ασκήσεως σε όλους. Απαιτούμε αξιοκρατία!!! Σε κάποιους σίγουρα δε θα είναι αρεστή η νέα κατάσταση, θα ξεβολευτούν, θα χρειαστούν να κάνουν νέα επιχειρηματικά πλάνα. Το νομικό κενό το εκμεταλλεύτηκαν…φτάνει όμως πια!!!Σκοπός του υπουργείου -μετά από 19 χρόνια ύπαρξης σχολής Λογοθεραπείας στην Ελλάδα- θεωρώ πως είναι να προστατεύσει τους πολίτες του και να σεβαστεί την επιστήμη της λογοθεραπείας που μπορούν πολλοί να την υπηρετήσουν όχι όμως όλοι!!!
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΛΥΣΗ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΑΛΛΑ Κ ΠΡΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ. ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΔ. Η ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ ΒΟΗΘΑ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΙΟ ΔΥΣΕΠΙΛΥΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΧΩ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ.
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ Κ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΝΑ ΕΞΙΣΩΘΟΥΝ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΤΗΤΑ, ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ Κ ΚΛΙΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ ΕΝΑ ΤΕΤΡΑΕΤΕΣ ΠΤΥΧΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΟΛΩΝ Ή ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ ΕΝΑ ΜΠΣ.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ, ΔΑΦ, ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ Κ ΤΟ ΛΟΓΟ, ΕΙΔΙΚΕΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ.. ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΛΟΓΟΥ Κ ΟΜΙΛΙΑΣ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΑΕΕ, ΚΕΚ, Ν.ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ, MS,ALS, CA ΛΑΡΥΓΓΑ.. ΚΑΘΩΣ Κ ΣΕ ΔΙΑΡΑΧΕΣ ΣΙΤΙΣΗΣ Κ ΚΑΤΑΠΟΣΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ Κ ΕΝΗΛΙΚΩΝ.
ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ. ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΤΟΥ ΜΠΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑ ‘ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ’??ΠΟΙΑ ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΝΟΣ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ/ΛΟΓΟΠΕΔΙΚΟΥ/ΛΟΓΟΠΑΘΟΛΟΓΟΥ (ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟΙ ΟΡΟΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗ ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΣΠΟΥΔΩΝ) ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ Κ ΤΟΥΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΥΣ???? Η ΜΟΝΗ ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΡΓΑΣΘΟΥΝ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ.
ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΕΙ ΤΟ ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ Η ΚΛΙΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΟΝΟΕΤΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ???? ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΟΧΙ!!!!
ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ ΔΕΚΑΕΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΔΕΙΑ ΑΚΗΣΕΩΣ , ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ ΔΕΝ ΖΗΤΟΥΝΤΑΝ ΠΤΥΧΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΡΞΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ??? ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟ ΟΥΤΕ ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ!!!
ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΜΕ ΑΣΧΕΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Κ ΔΙΕΤΕΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΠΣ Κ ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ Κ ΔΙΕΤΗ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΠΔ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΚΥΡΙΕΣ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΘΕ ΑΥΤΟΒΑΦΤΙΖΟΝΕΝΟ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ.
Βασικό πτυχίο φιλολογίας και με μεταπτυχιακό 1ος έτους βαπτιζεται λογοθεραπευτής;;;και όταν θα αναλάβει ένα περιστατικό με διαταραχές φώνησης ή με λαρυγγεκτομή ή με αφασία ή με δυσφαγία τι θα του κάνει;;;κύριε υπουργέ αν βρεθείτε στη δυσάρεστη θέση να αντιμετωπίζετε κάποιο τέτοιο πρόβλημα θα σας στείλουμε ;έναν φιλόλογο να σας βοηθήσει!… ή κάποιον που απλά θα ασκεί το επάγγελμα 10 χρόνια (ανεξάρτητα του πού και τί έχει σπουδάσει)!…και ο Θεός βοηθός!… ταυτίζομαι απόλυτα με τα σχόλια του κύριου Κοκμοτού και θεωρώ πολύ σωστές και δίκαιες τις προτάσεις των κυρίων Ταφιάδη και Μπουρδάκη!
Συμφωνώ με το νέο ΠΔ ωστόσο θα πρέπει να αξιολογηθεί κάθε ομάδα αποφοίτων ξεχωριστά. Απόφοιτοι οι σπούδασαν λογοθεραπεια στο εξωτερικό η ακόμα κ σε ιδιωτικές σχολές στην Ελλάδα πολύ πριν ιδρυθούν τα ΑΤΕΙ είναι είναι απόφοιτοι που πρεπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν για την άδειΑ.άλλωστε έχουν πολύ μεγαλύτερη σε χρόνια εμπειρία ακόμα κ από τους πρώτους αποφοίτους των ΑΤΕΙ. Για κάθε ευσυνείδητο επαγγελματία η δια βιου βίου εκπαίδευση δεν σταματά ποτέ. Τέλος θα μπορούσε να εφαρμοστεί κάποιου είδους περαιτέρω αξιολόγησης σε κάποιες ομαδες λογοθεραπευτων αν αυτό κρίνεται πιο αξιοκρατικό. Πάντως δε θα πρέπει να αποκλειστούν απευθείας επαγγελματίες που δουλεύουν πάνω από 20χρόνια στο χωρο
ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΚΑ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ!!!
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο κατι που θεωρείτε δεδομένο για τις άδειες σε αλλα επαγγέλματα στο δικό μας να δημιουργεί αυτο το κύμα αντιδράσεων και να ζητείτε το παράλογο..δηλαδή ο καθένας οχι μονο να μπορει να δηλώσει λογοθεραπευτης(κατι που ήδη γινεται) αλλα να εχει και άδεια!Διαφωνω κάθετα με την κατάργηση του αρχικου ΠΔ.
Ονομάζομαι Φουλεδάκη Γεωργία, είμαι απόφοιτη του Μητροπολιτικού Κολλεγίου Αθηνών σε συνεργασία με το Queen Margaret University της Σκωτίας. Το πρόγραμμα των σπουδών μου ήταν τετραετές με 1048 ώρες κλινικής πρακτικής σε δημόσια νοσοκομεία (έχοντας συστατικές επιστολές από διευθυντές και γιατρούς) και ιδιωτικά πλαίσια. Ο τίτλος σπουδών μου είναι Degree of Bachelor of Science with Honours in LOGOPAEDICS με επιπλέον βεβαίωση από το UK NARIC (The National Recognition Information Centre for the United Kingdom).Από το 2007 εργάζομαι ως Λογοθεραπεύτρια με αποδεδειγμένες ασφαλιστικές εισφορές σε Ιδιωτικά κέντρα ως εξωτερικός συνεργάτης και συνεργάζομαι επιτυχώς με γιατρούς, δασκάλους και γονείς, Επίσης από το 2003 έως και σήμερα εκπαιδεύομαι παρακολουθώντας σεμινάρια και συνέδρια, έχοντας κάνει και μετεκπαίδευση στην Ειδική Αγωγή
Έχοντας λοιπόν καταθέσει τα χαρτιά μου στο ΣΑΕΠ και σύμφωνα με τον Νόμο 3696/2008, περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 (όπως ισχύει μετά την τροποποίηση – αντικατάσταση από τις διατάξεις των Νόμων 4093/2012 και 4111/2013), τα πτυχία, οι τίτλοι, οι βεβαιώσεις, τα πιστοποιητικά σπουδών και οποιασδήποτε ονομασίας βεβαίωση που χορηγούν τα κολλέγια δύνανται της αναγνώρισης επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων ανώτατης εκπαίδευσης του ελληνικού συστήματος τυπικής εκπαίδευσης.
Ενόψει του ανωτέρω κρίνεται σκόπιμο να συμπεριληφθούν μεταξύ των δικαιούχων απόκτησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτή όσοι έχουν αναγνωρισμένα επαγγελματικά προσόντα, αλλά και όσοι κατέχουν τίτλο σπουδών που έχει αναγνωριστεί ως επαγγελματικά ισοδύναμος.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.
•700 ώρες τουλάχιστον πρακτικής άσκησης με εποπτεία από Λογοθεραπευτές
•Μαθήματα διαταραχές λόγου,νευροεπιστήμες, πλαστικότητα φωνητικών οργάνων, και πολλα αλλα
•γνώσεις στα παιδαγωγικά,ψυχολογίας κ.α.
•καθηγητές από αλλα πανεπιστήμια κ ΤΕΙ !!!!
•αν οι μεταπτυχιακοί τίτλοι του εξωτερικού αναγνωριστούν και έχουν ισχύ, γιατί να μην έχει κάποια ισχύ και ο δικός μας τίτλος
Τι δεν έχουμε, που θεωρείτε απαραίτητο;;
Το παρών προεδρικό διάταγμα κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Δικαίως αναγνωρίζονται οι μεταπτυχιακές σπουδές της ημεδαπής, καθώς οι απόφοιτοι δεν είμαστε μπακάληδες που αποφασίσαμε να κάνουμε ένα διετές μεταπτυχιακό στη λογοθεραπεία,αλλά απόφοιτοι σχολών υψηλού επιπέδου συναφούς ειδικότητας(φιλόλογοι,παιδαγωγοί, ψυχολόγοι κλπ).Είναι ευρέως γνωστό ότι η επιστήμη της λογοθεραπείας απαιτεί γνώσεις που άπτονται πολλών ειδικοτήτων, γι’ αυτό και στην ΕΕ δίνεται άδεια ασκήσεως επαγγέλματος στις μεταπτυχιακές σπουδές λογοθεραπείας εφόσον κάποιος έχει προπτυχιακό συναφούς ειδικότητας. Εδώ γιατί όχι; Ας σταματήσει πια αυτός ο πόλεμος.Η αγάπη γι’ αυτό το λειτούργημα και η διαρκής εκπαίδευση είναι που θα κρίνει ποιος τελικά δικαιούται να είναι ή όχι θεραπευτής. Ας συνεργαστούμε εκεί έξω απόφοιτοι των ΤΕΙ, των μεταπτυχιακών και όλοι όσοι εμπλέκονται με αυτήν την επιστήμη κι ας δείξουμε σεβασμό ο ένας στον άλλον απ’ το να βγάζουμε τα μάτια μας.
Ειλικρινά είναι λυπηρό τόσα χρόνια αγώνων να ματαιώνονται για να εξυπηρετηθούν συμφέροντα στην Ελλάδα της αξιοκρατίας.Δεν αμφισβητώ ότι υπάρχουν αξιόλογοι λογοθεραπευτές απ’όλα τα εκπαιδευτικά πλαίσια, αλλά δε μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα.Αν μπορεί οποιοσδήποτε να ανακηρυχθεί λογοθεραπευτής και να ασκήσει το λειτούργημα αυτό ,έχοντας άγνοια κινδύνου για σοβαρά κλινικά περιστατικά, ας επεκτείνουμε αυτή την πρακτική σε ολόκληρο τον ιατρικό και παραιατρικό κλάδο.Αφού στην Ελλάδα, ό,τι δηλώσεις,είσαι.
Επί σειρά ετών ο καθένας μπορούσε (και ακόμη μπορεί) να δηλώσει στην εφορία του Λογοθεραπευτής και να κάνει έναρξη επαγγέλματος χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο κατά πόσο αυτός ο τίτλος υφίσταται και ανταποκρίνεται στις ανάγκες της Επιστήμης. Ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι εξασφαλίζοντας τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων ΤΕΙ – των μοναδικών πτυχιούχων με πλήρεις βασικές σπουδές από Ελληνική Δημόσια Σχολή- διασφαλίζουμε την ίδια την Επιστήμη της Λογοθεραπείας. Για πόσο ακόμα θα επιτραπεί στον καθένα να πλουτίζει σε βάρος των ασθενών και των Δημόσιων Ταμείων εξαπατώντας τους και παρέχοντάς τους υποτιθέμενη λογοθεραπεία την οποία κατόρθωσαν να «σπουδάσουν» μέσα σε ένα και δύο χρόνια μεταπτυχιακού ή ΙΕΚ, κάτι που εμείς οι πτυχιούχοι ΤΕΙ ολοκληρώνουμε μέσα σε τέσσερα χρόνια σπουδών;
Θα πρέπει οι αρμόδιοι κύριοι του Υπουργείου Υγείας να ψάξουν καλύτερα σε τι αφορά το επάγγελμα του λογοθεραπευτή, σε ποιους απευθύνεται και ποια είναι η φύση του έργου μας. Έχουμε να κάνουμε με ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, με άτομα που χρειάζονται τη βοήθειά μας για να βελτιωθεί η λειτουργικότητά τους σε πολλά επίπεδα. Βοήθεια την οποία προσφέρουμε με βάση την κατάρτισή μας και τις πολύτιμες γνώσεις που έχουμε λάβει στα εκπαιδευτικά ιδρύματα στα οποία φοιτήσαμε για τις κύριες σπουδές μας (ΤΕΙ ή πανεπιστήμια της αλλοδαπής) αλλά και με βάση την εμπειρία μας (όχι ωστόσο χωρίς την απαιτούμενη κατάρτιση). Δεν είναι δυνατόν να αποτελούν κριτήριο οι ασφαλιστικές ή φορολογικές εισφορές ούτε το πόσο καλά ισχυρίζεται ότι ασκεί το επάγγελμα του λογοθεραπευτή όποιος έχει καταφέρει χωρίς αξιοκρατικό έλεγχο να κάνει έναρξη στην εφορία ως λογοθεραπευτής. Θεωρώ αυτονόητο να ισχύσει επιτέλους και για τον δικό μας κλάδο ό,τι ισχύει σε όλους τους υπόλοιπους. Η λογοθεραπεία αποτελεί επιστήμη και όχι ειδίκευση
Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει!!Δε θα καταδεχομουν υπό αλλες συνθήκες να σχολιασω κάτι για ολο αυτό που γίνεται!!Δεν ξερω τι συμφέροντα έχουν για να καταστρέφουν ετσι τη δημόσια υγεία αλλά αυτό κάνουν!!Γιατί είναι ανεπίτρεπτο να δίνεις άδεια για οποιοδήποτε επάγγελμα στον οποιοδήποτε και κυρίως στους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στον τομέα της υγείας!!!Ας το καταλάβουν πια αυτο και ας αφησουν τα περι προυπηρεσιας κλπ σε αυτο το κράτος που ήταν, είναι και απο ότι φαίνεται θα είναι «Ο,τι δηλώσεις είσαι!!»!!!Ας υπάρχει ελεγχος στα πτυχία μας και αξιοκρατία σε αυτά, δίνοντας προτεραιότητα στα αναγνωρισμένα από το ίδιο το ελληνικό κράτος που μας τα εδωσε μετά την επιτυχή φοίτησή μας στα δικά του πανεπιστημία!!!!!ΕΛΕΟΣ!!!!!
Εφόσον, όπως αναφέρουν οι περισσότεροι, κύριο μέλημα όλων είναι ο κλάδος της Λογοθεραπευτών να αποτελείται από θεωρητικά και πρακτικά καταρτισμένους επιστήμονες και ηθικά σωστούς επαγγελματίες, δεν αντιλαμβάνομαι το λόγο να μην δοθεί το δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος και στους κατόχους μεταπτυχιακού προγράμματος Λογοθεραπείας , από τη στιγμή που και θεωρητική κατάρτιση έχουν (μέσα από το διετές πρόγραμμα σπουδών, οι απόφοιτοι έχουν πραγματοποιήσει υποχρεωτική παρακολούθηση απόλυτα σχετικών με την Αγωγή Λόγου και Λογοθεραπείας μαθημάτων) αλλά και έχουν ολοκληρώσει (τουλάχιστον 700) ώρες αναγνωρισμένης πρακτικής άσκησης σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς. Παράλληλα, ας μην ξεχνάμε το βασικό πτυχίο των παιδιών αυτών, καθώς αποτελεί γεγονός ότι στο σύνολο τους είναι κάτοχοι πτυχίων τόσο της Ειδικής όσο και της Γενικής Αγωγής και επομένως έχουν ήδη καλύψει μεγάλο φάσμα γνώσεων τόσο στον τομέα της Αγωγής και Προβλημάτων Λόγου αλλά και στον τομέα της Παιδαγωγικής και της παιδικής Ψυχολογίας (γνώσεις που θεωρούνται απαραίτητες για να μπορεί να χειριστεί και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά ο ειδικός οποιαδήποτε περίπτωση).
Ως εκπαιδευτικός αλλά και ως μητέρα, έχω συνεργαστεί με λογοθεραπευτές που έχουν μεταπτυχιακό της ημεδαπής και έχω διαπιστώσει την εξαιρετική τους κατάρτιση.Οι απόφοιτοι του εν λόγω μεταπτυχιακού, έδωσαν εξετάσεις για την εισαγωγή τους και ήταν απόφοιτοι Τμημάτων Φ.Π.Ψ, Ιατρικής Σχολής. Δεν μπορούμε να ακυρώνουμε τις προηγούμενες σπουδές και η θεωρητική και πρακτική εξάσκηση αποκτάται διά βίου. Οι επαγγελματίες που ενδιαφέρονται να εξελίξουν την εργασία τους αυτό πράττουν.Από σχόλια που διάβασα διαπιστώνω ότι πολλοί στον συγκεκριμένο κλάδο υποστηρίζουν μόνο τα συμφέροντά τους.
Διάβασα με πολύ προσοχή τα περισσότερα σχόλια για την έκδοση αδείας…το ελληνικό κράτος έχει επίσημα στην τριτοβάθμια εκπαίδευσή του τμήμα Λογοθεραπείας και αν μη τι άλλο οφείλει να το στηρίξει : ίσως είναι καλή ιδέα αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους ικανούς λογοθεραπευτές (από ιεκ, κολλέγια, διάφορα μεταπτυχιακά προγράμματα κ.λπ.) να δώσουν εξετάσεις στο τμήμα Λογοθεραπείας ΤΕΙ, με θέματα που θα έχουν επιλεγεί από τους διακεκριμένους καθηγητές του, ώστε να πάρουν την πολυπόθητη άδεια. Δεν έχουν να φοβηθούν κάτι αφού έχουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες (όπως άλλωστε υποστηρίζουν), σωστά;…
Στηρίζω απόλυτα τις απόψεις του ΣΕΛΛΕ, το νεο ΠΔ είναι άδικο για τους αποφοίτους των ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας.
Θα ηθελα να απαντησω στην κ.Πετρατου κ να την ρωτησω αν εγω που ειμαι αποφοιτος ΤΕΙ κ εκανα ενα μεταπτυχιακο στην ψυχολογια θα γινομουνα ψυχολογος κ θα ειχα αδεια ασκησεως ΦΥΣΙΚΑ κ οχι.Ο βασικος μου τιτλος παραμενει λογοθεραπευτρια απλα θελω να επεκτεινω τις γνωσεις μου για να κανω καλυτερα το επαγγελμα μου γι αυτο κ θα κανω μεταπτυχιακο. Επισης θα ηθελα να σας ενημερωσω οτι η λογοθερσπεια ειναι ενα παραιατρικο επαγγελμα ενω το παιδαγωγικο κ η φιλολογια οχι. Οποτε οι βασικες μας γνωσεις απεχουν. Να σας ενημερωσω επισης οτι κατα την διαρκεια των σπουδων μας εκτος απο τα μαθηματα ειδικοτητας καναμε κ στατιστικη, πληροφορικη κ.τ.λ δηλαδη μπορω να διεκδικησω δικαιωματα κ απο αυτους τους κλαδους η κ αυτοι οι κλαδοι να διεκδικουν τα δικα μου…. Κ οι αποριες μου συνεχιζονται πολλα ελληνικα πανεπιστημια εψουν μεταπτυχιακα σου δινει ομως κανενα το δικαιωμα να αλλαξεις κλαδο?Αν ναι να κανω κ εγω ενα μεταπτυχιακο στην ιατρικη μιας κ το πτυχιο μου ανηκει στα παραιατρικα επαγγελματα κ να γινω γιατρος. Τελος θα ηθελα να σας αναφερω οτι καποιοι φιλολογοι εχουν κανει κατατακτηριες κ εχω φοιτησει κανονικα στο τμημα μας οποτε αυτοι γιατι να μην κανανε ενα μεταπτυχιακο απλα????
Αρχικά θα ήθελα να αναφέρω ότι δεν είμαι επαγγελματίας της Λογοθεραπείας. Ο λόγος όπου θα ήθελα να πω την γνώμη μου είναι ότι γνωρίζω αρκετά γι αυτό το πολυετές και άλυτο πρόβλημα της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος. Οι πηγές μου προέρχονται από δύο πολύ κοντινά μου άτομα όπου είναι Λογοθεραπευτές από διαφορετικές σχολές. Η πρώτη από το μεταπτυχιακό του Καποδιστριακού και ο δεύτερος από το ΑΤΕΙ Πάτρας. Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, οι δυο τους διατηρούν άριστες σχέσεις και συνεργάζονται με άριστο τρόπο στον επαγγελματικό τους βίο.
Το αυτονόητο της όλης υπόθεσης είναι ότι δυστυχώς ΚΑΙ στην δικής σας περίπτωση οι Έλληνες κοιτούν μονοδιάστατα το πρόβλημα και κρίνουν ο καθένας σύμφωνα με τα συμφέροντά του. Δεν είναι διατεθειμένοι να ασκούν το επάγγελμα τους όσο καλύτερα γίνεται και να προσπαθόυν συνεχώς να δρουν ως μικρές ομάδες για το καλό του συνόλου. Επίσης δεν είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν στον υγιή ανταγωνισμό και να αντλούν μόρφωση και γνώσεις από αυτόν. Με απλά λαικά λόγια, ο ένας προσπαθεί να μειώσει και να βλάψει τον άλλο. Ως τρίτο πρόσωπο, πιστεύω απόλυτα ότι οι παραπάνω προτάσεις περιγράφουν με σαφήνεια την κατάςταςη. Δεν είναι δυνατόν εν έτει 2015, στην Ελλάδα του σήμερα με όλα τα σχετικά πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, με την ανεργία σε ιστορικά επίπεδα και με ΕΝΑ ολόκληρο κόσμο(Ευρώπη, Αμερική, Ασία) να μας παροτρύνει να ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ επιτέλους, να χρονοτριβούμε προσπαθώντας να εξυπηρετούμε συμφέροντα συγκεκριμένων ομάδων. Επιπρόσθετα, σχετικά με το προηγούμενο Π/Δ έχω να πω το εξής απλό: Δεν είναι δυνατόν να υπογράφετε νόμος, ‘βράδυ’ 31/12 στην βουλή, ενόψει προεκλογικής περιόδου, από έναν υπουργό κυβέρνησης η οποία πάει σε εκλογές και από έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας όπου σε λίγες μέρες τελειώνει την θητεία του. Κάτι τέτοιο είναι επιεικώς ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. Το νέο Π/Δ πιστεύω ότι προφανώς πληρεί όλες τις νόμιμες και ΗΘΙΚΕΣ προυποθέσεις ώστε να λυθεί επιτέλους το πρόβλημα τόσων συμπολιτών μας και να διασφαλίζει την ακεραιότητα ενός τόσο σημαντικού και ευαίσθητου επαγγελμάτος. Εύχομαι σε όλους καλή συνέχεια στην σταδιοδρομία σας και πάντα επιτυχίες. Καλή Ανάσταση να έχουμε με Υγεία!
Συμφωνώ με το νέο προεδρικό διάταγμα που περιλαμβάνει το διετές μεταπτυχιακο προγραμμα του ΕΚΠΑ λογοθεραπεία-συμβουλευτική στο ΦΕΚ.Αξίζει να σημειωθεί οτι είναι ενα προγραμμα απαιτητικό με πολλες ωρες πρακτικής σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς.
Θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός της παροχής άδειας ασκήσεως επαγγέλματος του λογοθεραπευτή, σε άτομα τα οποία έχουν κάνει 2ετή εκπαίδευση στην λογοθεραπεία σε ιδιωτικά κολλέγια και ΙΕΚ ή έχουν κάνει απλά κάποιο μεταπτυχιακό στην λογοθεραπεία, απο την στιγμή που το ίδιο το ελληνικό κράτος ίδρυσε τα ΑΤΕΙ λογοθεραπείας απο το οποίο έχω αποφοιτήσει και εγώ και στα οποία η φοίτηση είναι 4ετή. Εαν η 4ετή εκπαίδευση δεν ήταν απαραίτητη, τότε για ποιόν λόγο έχει καθοριστεί έτσι απο το κράτος;
Σχολιάζοντας το συγκεκριμένο διάταγμα για τη χορήγηση βεβαίωσης άσκησης επαγγέλματος στους λογοθεραπευτές, θεωρώ πως οι μεταπτυχιακοί φοιτητές του μεταπτυχιακού προγράμματος του ΕΚΠΑ: «Λογοθεραπεία- Συμβουλυετική» δικαιούνται την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος καθώς είναι απόφοιτοι παιδαγωγικών σχολών, τα οποία έχουν άμεση σχέση με την αγωγή του λόγου. Όπως αποδεικνύεται και από τα προγράμματα σπουδών (για παράδειγμα, μαθήματα γλωσσολογίας, ψυχολογίας, ψυχοφυσιολογίας, νευροεπιστημών, αγωγής λόγου- λογοθεραπείας).
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί πως η εισαγωγή των φοιτητών στο συγκεκριμένο μεταπτυχιακό πραγματοποιήθηκε μετά από γραπτές εξετάσεις σε μαθήματα τα οποία σχετίζονται με τον τίτλο του μεταπτυχιακού προγράμματος.
Επίσης, κατά την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου μεταπτυχιακού προγράμματος εξασφαλίζεται η απαραίτητη παιδαγωγική κατάρτιση την οποία όπως γνωρίζουμε είναι σημαντικό να κατέχει ένας λογοθεραπευτής για να μπορέσει να αντιμετωπίσει για παράδειγμα τις διαταραχές λόγου, οι οποίες πιθανότατα συνοδεύονται από μαθησιακές δυσκολίες.
Τα μαθήματα ολοκληρώνονται σε δυο χρόνια (4 εξάμηνα) καθώς επίσης και οι διδάσκοντες (σε ΑΕΙ και ΑΤΕΙ πέραν του ΕΚΠΑ) είναι ειδικοί στην αγωγή και στη θεραπεία του λόγου.
Τέλος, για την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου μεταπτυχιακού προγράμματος, απαιτείται 700 ώρες τουλάχιστον πρακτική άσκηση. Τα πλαίσια στα οποία υλοποιείται είναι σε νοσοκομεία, σε ιατροπαιδαγωγικά κέντρα, σε σχολεία τυφλών και κωφών, σε τμήματα ένταξης γενικών σχολείων, σε ειδικά σχολεία καθώς επίσης και σε κέντρα ιδιωτικά τα οποία παρέχουν λογοθεραπευτικές – συμβουλευτικές υπηρεσίες. Σε αυτά τα πλαίσια η πρακτική των φοιτητών πραγματοποιείται με την εποπτεία λογοθεραπευτών.
Αξιότιμε κε Υπουργέ,
Με μεγάλη ικανοποίηση διαβάζω τις προτάσεις σας για την τροποποίηση του νομοσχεδίου που άφηνε χωρίς άδεια άξια μέλη των Συλλογικών Οργάνων του κλάδου μας (ΠΣΛ, ΣΕΛΛΕ). Είναι σαφές ότι η ψήφιση νομοσχεδίου για την κατοχύρωση του επαγγέλματός μας ήταν ένα βήμα εμπρός. Ωστόσο, φάνηκε να έγινε με μεγάλη προχειρότητα από την προηγούμενη κυβέρνηση, στην εκπνοή μάλιστα της θητείας της. Εκτιμούμε πολύ την προσπάθεια της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου να διορθώσει τα λάθη και τις αδικίες. Οι τροποποιήσεις που προτείνετε με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη. Δύο επιπλέον σκέψεις:
1) Ο όρος ‘Λογοθεραπεία’ είναι εξαιρετικά στενός. Η κρίση ενός πτυχίου πρέπει να γίνεται βάσει εκπαιδευτικών προϋποθέσεων (π.χ. του syllabus, του αριθμού θεωρητικών και πρακτικών ωρών κλπ), και όχι βάσει των λέξεων που το περιγράφουν.
2) Για έναν ελεύθερο επαγγελματία, που δικαίωμα έχει να συμμετέχει σε πολλές εταιρίες και να ασκεί πλείστες όσες δραστηριότητες, η απόδειξη ότι ασκεί ένα επάγγελμα ως «κύριο» δεν μπορεί να αποδεικνύεται αποκλειστικά και μόνο από το ειδοποιητήριο πληρωμής του ΟΑΕΕ (που δύναται να αναφέρεται σε οποιαδήποτε δραστηριότητα του επαγγελματία). Πρέπει να είναι αποδεκτό οποιοδήποτε επίσημο δημόσιο έγγραφο αποδεικνύει ότι τα κύρια εισοδήματα ενός ελεύθερου επαγγελματία προέρχονται από την άσκηση του επαγγέλματος της λογοθραπείας π.χ. έγγραφο της ΔΟΥ.
Απαντώντας σε σχόλια συναδέλφων θα ήθελα να πω ότι το νομοσχέδιο αυτό έρχεται να καλύψει ένα νομοθετικό κενό, που όμως αφορά επαγγελματίες από διαφορετικές γενιές, διαφορετικών εκπαιδευτικών συνθηκών, εξίσου όμως ικανών: τα σχετικά ΑΤΕΙ (Λογοθεραπείας) είναι απόλυτα σεβαστά ως πάροχοι εκπαίδευσης στον τομέα της Λογοθεραπείας, ωστόσο, τα ΑΤΕΙ αυτά δεν υπήρχαν όταν οι παλαιότεροι από εμάς επιλέξαμε αυτό το επάγγελμα. Η λύση της βασικής εκπαίδευσης στη χώρα μας σε συναφή τομέα και απόκτησης μεταπτυχιακού διπλώματος εξειδίκευσης στο εξωτερικό ήταν μία λογική επιλογή, ειδικά εφόσον οδηγούσε στην απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων για πολλές χώρες του Δυτικού κόσμου. Είναι θεμιτό το κράτος να λάβει τη συνθήκη αυτή υπόψη και να κατοχυρώσει τα δικαιώματα άξιων επαγγελματιών.
Στην Ελλάδα του 2015 εάν είσαι λογοθεραπευτής, κάνεις να πάρεις άδεια ασκήσεως επαγγέλματος 19 χρόνια και όταν με το καλό την αποκτάς, σου την ανακαλούν εν μία νυκτί (μέσα σε τέσσερις μήνες για την ακρίβεια).
Οι απόψεις μου συμφωνούν 100% με τις απόψεις του Σ.Ε.Λ.Λ.Ε. Άδεια ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτή πρέπει να αποκτούν ΜΟΝΟ όσοι τελειώνουν το ΤΕΙ λογοθεραπείας στο εσωτερικό και αυτοί οι οποίοι έχουν αναγνωρισμένο πτυχίο λογοθεραπείας από το εξωτερικό. Τίτλοι μεταπτυχιακοί στη λογοθεραπεία, τίτλοι αγνώστων πανεπιστημίων εξωτερικού καθώς και πτυχία ισιωτικός κολλεγίων και ΙΕΚ θα πρέπει να αποκλείονται από τη χορήγηση επαγγελματικής αδείας.
Διάβασα παραπάνω σχόλια ατόμων που έχουν τελειώσει ιδιωτικές σχολές λογοθεραπείας, οι οποίοι «προκαλούν» εμάς τους επαγγελματίες λογοθεραπευτές σε διαγωνισμό γνώσεων, κατάρτισης κλπ. Τέτοιες απόψεις είναι το λιγότερο γραφικές μπορώ να πω.
Σαν κλείσιμο, θα ήθελα να αναφέρω πως συνάδελφός μου λογοθεραπευτής κάνει αυτή τη στιγμή μεταπτυχιακό στο τμήμα ιατρικής του Πανεπιστημίου Θράκης. Σκεφτείτε, όταν με το καλό τελειώσει τις σπουδές του, να του δώσετε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος γιατρού. Κατά τα λεγόμενά σας, τη δικαιούται.
Επιβεβαιώνεται για μία ακόμα φορά το ρητό που λέει «Στην Ελλάδα, ότι δηλώσεις είσαι.». Να σκεφτείτε μόνο πως κάποιοι χωρίς τη στοιχειώδη επαγγελματική κατάρτιση, θα απαιτήσουν παροχές σε χρήμα από τα ασφαλιστικά ταμεία για τις υπηρεσίες που προσφέρουν…