1. Για τη χορήγηση βεβαίωσης άσκησης του επαγγέλματος του Λογοθεραπευτή απαιτείται:
α. Πτυχίο του Τμήματος Λογοθεραπείας της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Τ.Ε.Ι.) ή
β. Πτυχίο της αλλοδαπής στη Λογοθεραπεία αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο από τον Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.) με τα πτυχία της ημεδαπής ή
γ. Πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής στη Λογοθεραπεία αναγνωρισμένο από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ως ισότιμο και όχι αντίστοιχο και άδεια άσκησης επαγγέλματος Λογοθεραπευτή στο εξωτερικό ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετής (2ετής) τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή αλλοδαπή ή
δ. Πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής ή της ημεδαπής και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στη Λογοθεραπεία της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, διάρκειας τουλάχιστον ενός (1) έτους αναγνωρισμένος από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ως ισότιμος και άδεια άσκησης επαγγέλματος Λογοθεραπευτή στο εξωτερικό ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετής (2ετής) τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή ή
ε. Απόφαση αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (Σ.Α.Ε.Π.) σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 38/2010 (Α΄78/ Οδηγία 2005/36/ΕΚ).
Λίγο πριν εκπνεύσει η προθεσμία, θα ήθελα να σχολιάσω κι εγώ, αφού πρώτα σας συγχαρώ για την ιδέα της δημόσιας διαβούλευσης, αλλά και για την προσπάθεια να μην αδικηθούν άνθρωποι που δικαιωματικά εργάζονται στον χώρο της Λογοθεραπείας. Είναι δίκαιο να εκφραστούν όλες οι απόψεις.Είμαι κι εγώ κάτοχος διετούς μεταπτυχιακού από εγκεκριμένο Πανεπιστήμιο της Αγγλίας(City University)κι έχω 13 χρόνια προϋπηρεσία. Μια διευκρίνηση για τα διετή μεταπτυχιακά. Τα Πανεπιστήμια δέχονται τους υποψήφιους φοιτητές με την προυπόθεση ότι το βασικό πτυχίο τους είναι σχετικού και αλληλοσυμπληρωματικού κλάδου, οπότε οι συνολικές σπουδές ανέρχονται σε 5-6 χρόνια. Στη διάρκεια του μεταπτυχιακού υπάρχει εντατική εκπαίδευση και απαραίτητη πρακτική άσκηση (σε χώρες όπου η Λογοθεραπεία υπάρχει εδώ και πολλές δεκαετίες-πχ. Αγγλία, Αμερική-η άσκηση γίνεται σε νοσοκομεία/κλινικές με μεγάλη πείρα στην εκπαίδευση φοιτητών και η άσκηση είναι ανεκτίμητης αξίας) .Βρίσκω λίγο δύσκολο να μπορεί όλη αυτή η εκπαίδευση να γίνει σε 1 χρόνο. Θα είναι πολύ απογοητευτικό να εξαιρεθούν από την άδεια κάτοχοι των διετών μεταπτυχιακών του εξωτερικού με μεγάλη πείρα, όπως προτείνουν πολλοί απόφοιτοι των ΤΕΙ.
Η έκδοση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος σε κατόχους μεταπτυχιακού τίτλου και προπτυχιακού συναφών επιστημών θα πρέπει να αφορά μεταπτυχιακούς τίτλους 2ετούς διάρκειας τουλάχιστον με συγκεκριμένο αριθμό πρακτικής άσκησης υπό εποπτεία, κάτι που δεν θα μπορούσε να περιλαμβάνεται σε ένα μονοετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα. Επιπλέον, το πρόγραμμα θα πρέπει να αφορά μεταπτυχιακό στην λογοθεραπεία και μόνο, και όχι συνδυασμό δύο κλάδων ή εξειδίκευση σε κάποια διαταραχή (δυσλεξία, αυτισμό κτλ)
Ο λογοθεραπευτής είναι ο επιστήμονας που ενημερώνει, αξιολογεί και ενισχύει τις δεξιότητες, ενώ παράλληλα προσπαθεί να αποτρέψει την επιδείνωση των δυσλειτουργιών που επιφέρουν οι νευρολογικές αυτές παθήσεις που εκδηλώνονται σε παιδιά και ενήλικες.
Κύριοι και Κυρίες απόφοιτοι των ιδιωτικών κολεγίων ή των ανθρώπων που παρακολούθησαν ένα σεμινάριο 800-1000 ωρών ή ακόμη και ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα, θα πρέπει να αναρωτηθείτε αν είστε σε θέση να ανταποκριθείτε σε όλες τις παραπάνω ανάγκες πριν μπείτε σε όποια διαδικασία διεκδίκησης.
Ευχαριστώ.
Θα ήθελα να εκφράσω από καρδιάς την απογοήτευση που νιώθω- όντας ελεύθερη επαγγελματιάς- αντιλαμβανομενη το κέρδος που έχουν εισπράξει στις πλάτες των οικογενειών ΧΩΡΙΣ τα κατάλληλα προσόντα και με ψέματα.Ταυτοχρονα και με συνεργασίες ποσοστών με δημοσιους και ιδιωτικούς φορείς.
Καταλήγω λοιπόν στο γεγονός ότι το χειρότερο είναι ότι αυτοί από μόνοι τους δεν αισθάνονται ανεπαρκείς μπροστά στο κοινωνικό σύνολο στο οποίο απευθύνονται,μειωνοντας κατά αυτό το τρόπο το επάγγελμα μα το πιο σημαντικο ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΣ ΑΡΝΗΤΙΚΆ τη θεραπεία και τη ζωή του ασθενούς και της οικογένειάς του.
Απάντηση προς το σχόλιο της κυρίας Βασιλικής Πετράτου:
«Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί κάποιος που έχει πρώτο πτυχίο παιδαγωγικής-ψυχολογίας-φιλολογίας και έχει εξειδικευτεί στη θεραπεία του λόγου σε μεταπτυχιακό επίπεδο είναι λιγότερο καταρτησμένος απο έναν απόφοιτο ΤΕΙ που εχει παρακολουθήσει τα ίδια μαθήματα προπτυχιακά.»
Θα προσπαθήσω λοιπόν σύντομα να σας εξηγήσω το γιατί.
1) το προπτυχιακό της φιλολογίας (ΦΠΨ) ΔΕΝ είναι λογοθεραπεία όσο και να σας φαίνεται έτσι από τον τίτλο. Και αυτό έχει μία βάση καθώς η παιδαγωγική δεν θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε διαταραχές φωνής, η φιλοσοφία (και όχι φιλολογία) δεν θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε διαταραχές ροής, ούτε η ψυχολογία θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε διαταραχές κατάποσης. Ο κατάλογος συνεχίζεται και σε άλλα ζητήματα αρθρωτικά/φωνολογικά, γλωσσικά και γενικότερα δεν σας παρέχεται καμία κλινική προσέγγιση.
2) Τα μαθήματα που παρακολουθήσαμε στο ΤΕΙ είναι υπερδιπλάσια από αυτά του ΠΜΣ και καλύπτουν (θεωρητικά και κλινικά) όλο το φάσμα της Λογοθεραπείας. Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσον το ΠΜΣ από ένα Παιδαγωγικό τμήμα καλύπτει όλο το φάσμα όλων των διαταραχών (διαταραχές κατάποσης, φώνησης, ροής, νευρογενείς διαταραχές ομιλίας κ.ο.κ.) και αν παρέχει εκπαίδευση για την διαχείριση περιστατικών μεγαλύτερων ηλικιών. Επομένως, όχι, δεν έχουμε παρακολουθήσει τα ίδια μαθήματα προπτυχιακά.
3) Όπως και να ‘χει ένα μεταπτυχιακό δίνει ειδίκευση και όχι βασικό τίτλο. Με την ίδια λογική, με μεταπτυχιακό σε τμήμα ιατρικής γίνεται κάποιος γιατρός, με μεταπτυχιακό σε φιλολογίας φιλόλογος, και με μεταπτυχιακό σε ψυχολογίας ψυχολόγος. Και αυτό δεν είναι καν αντίστοιχο από τη στιγμή που το τμήμα σας δεν είναι καν Λογοθεραπείας αλλά Παιδαγωγικό. Επομένως παίρνετε μεταπτυχιακό στη Συμβουλευτική – Λογοθεραπεία αλλά παραμένετε φιλόλογος ή δασκάλα ή ό,τι έχετε ως πρώτο πτυχίο (κάτι το οποίο είναι ενδιαφέρον και αρκετά αξιόλογο αλλά δεν αρκεί για να δώσει άδεια ασκήσεως).
Με τιμή
Δε θεωρείται λίγο άδικο να βράσουν όλοι σε ένα καζάνι; αποφοίτησα απο ιδιωτικό κολέγιο και η δουλεία που γινόταν ήταν εξαιρετική. Αφού λοιπόν όλα πρέπει να γίνουν αξιοκρατικά γιατί δε δημιουργείτε η επιτροπή για να εξετάσει οχι μονο ποσοτικα αλλά και ποιοτικά όλους. (Ίσως κάποιες εξετάσεις πιστοποίησης )αλλά όλοι! !!!! Οπου και να εχουν σπουδάσει (δημόσια -ιδιωτικα) ΟΛΟΙ όμως. Και αφού γίνει να δούμε τελικά ποιος άξιζε και ποιος όχι.
Ονομάζομαι Ελισάβετ Πραβίτα και είμαι λογοπεδικός.
Σπούδασα λογοθεραπεία στη Σοφια, Βουλγαρία, 4 χρόνια και έχω αναγνώριση από τον ΔΟΑΤΑΠ ως ισότιμο και όχι αντίστοιχο , διότι δεν υπάρχει αντίστοιχο Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα. Αυτό που μου ζητάει το ΠΔ είναι να πάρω και αντιστοιχία, το οποίο σημαίνει ότι θα πρέπει να «υποβαθμίσω» το πτυχίο μου σε ΤΕΙ.Επιπλέον , για να γίνει κάτι τέτοιο , θα πρέπει να δώσω μαθήματα στο ΤΕΙ, το οποίο σημαίνει ότι θα πρέπει να παρευρίσκομαι στο τει και όχι στην δουλεια και στα περιστατικά μου. Τουλαχιστον αντιεπαγγελματικό , χρονοβόρο και πολυέξοδο. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτήν την διαδικασία. Τελείωσα ένα πανεπιστήμιο καθόλα νόμιμο, με Ευρωπαϊκές προδιαγραφές , για να μου πουν οτι δεν ισχύει.
Στον αντίποδα, το καινούριο ΠΔ , μου αφήνει κάποια επιλογή,( Πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής στη Λογοθεραπεία αναγνωρισμένο από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ως ισότιμο και όχι αντίστοιχο και άδεια άσκησης επαγγέλματος Λογοθεραπευτή στο εξωτερικό), κάτι που δεν μου έδινε το πρώτο ΠΔ, παρόλα αυτά υπάρχουν και κομμάτια στα οποία δεν είμαι σύμφωνη, όπως δ:Πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής ή της ημεδαπής και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στη Λογοθεραπεία της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, διάρκειας τουλάχιστον ενός (1) έτους αναγνωρισμένος από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π…
Ελπίζω να λυθεί και εξακριβωθεί το ζήτημα , χωρίς να υπάρχουν «παράπλευρες» απώλειες.
Κύριοι υπεύθυνοι του Υπουργείου, σας παρακαλούμε πολύ, να βάλετε στο νέο ΦΕΚ ΟΛΟΥΣ τους ΤΑΥΤΟΣΗΜΟΥΣ ξενόγλωσσους τίτλους σπουδών του εξωτερικού της λογοθεραπείας, π.χ. ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΔΥΣΧΕΡΕΙΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΙΑΣ, κ.ά., που έχουν ήδη αναγνωριστεί ως ισότιμοι εδώ και 19 – 20 χρόνια από το ΔΙ.Κ.Α.Τ.Σ.Α. Έτσι, όπως σας έχει δώσει τη λίστα και σας την ξαναδίνει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Λογοθεραπευτών – Ειδικών Παιδαγωγών Πτυχ. Παν. και ο ΠΣΛ. Και δώστε μας την άδεια που δικαιούμαστε. Διότι, οι υπάλληλοι των Περιφερειών τους αγνοούν και μας παιδεύουν κυριολεκτικά και δεν μας τη δίνουν, ενώ το δικαιούμαστε.
Ζούμε ένα Γολγοθά εδώ και 3 1/2 μήνες. Ας έλθει η Ανάσταση και το Πάσχα και σε μας. Καλή Φώτιση, Καλή Ανάσταση, Καλό Πάσχα με Ειρήνη και ΔΙΚΑΙΩΣΗΝΗ σε ΟΛΟΥΣ!
Το Σχόλιο σας θα δημοσιευθεί μόλις ελεγχθεί απο τον διαχειριστή.
Σημαντική θα ήταν και η διευκρίνιση από πλευράς Υπουργείου σχετικά με τις αναγνωρίσεις επαγγελματικών προσόντων που δίνονταν πριν το 2010 απο το ΣΑΕΙΤΕ (πρώην ΣΑΕΠ ). Το υπουργείο Παιδείας διαβεβαιώνει ότι δεν είναι λογικό να μην γίνονται δεκτές, ωστόσο στην περιφέρεια δεν συμφωνούσαν!
Καταρχάς, θα ήθελα να θέσω το παρακάτω ερώτημα: «Εσείς ποιον θα εμπιστευόσασταν ως θεραπευτή του παιδιού σας, κάποιου συγγενή σας ή ακόμα και δικό σας;»
Θεωρώ πως το κύριο κριτήριο για το αν ένα πτυχίο εξωτερικού ή ΙΕΚ ή κάποιο μεταπτυχιακό είναι ισάξιο του πτυχίου των Α.Τ.Ε.Ι., πρέπει να είναι το πρόγραμμα σπουδών, οι γνώσεις που αποκομίζει ο θεραπευτής κατά την διάρκεια των σπουδών του. Το επίπεδο των γνώσεων θα πρέπει να είναι αντίστοιχο του πτυχίου των Α.Τ.Ε.Ι που όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι συνάδελφοι δεν ισχύει σε πολλές περιπτώσεις.
Κύριε Υπουργέ,
Η απόφαση σας σχετικά με τη έκδοση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος Λογοθεραπευτών φαντάζομαι ότι θα στηριχθεί στην Ελληνική ή/και Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Σε αυτήν αναφέρεται ότι η απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών προσδίδει εξειδίκευση και είναι για ακαδημαϊκή χρήση και μόνο. Σε περίπτωση τροποποίησης αυτής της νομοθετικής ρύθμισης για την άδεια λογοθεραπευτών ποιος αποτρέπει συλλόγους μεταπτυχιακών φοιτητών από διαφορετικό προπτυχιακό κλάδο από το να διεκδικήσουν δικαιώματα επαγγελματικά σε ιατρική, ψυχολογία, παιδαγωγικά κ.α.? Η λογοθεραπεία είναι κλινική ειδικότητα και απαιτεί καλή γνώση και βαθιά κατανόηση σε πολλές περιπτώσεις της βιολογίας και της παθοφυσιολογίας των διαταραχών που αντιμετωπίζει. Καλό θα ήταν ο κλάδος να απαρτίζεται από άτομα που μπορούν να διαχειριστούν την βιβλιογραφία αλλά και την κλινική πρακτική με τον καλύτερο δυνατό τρόπο προς όφελος των ασφαλισμένων και του συστήματος υγείας.
Το σημαντικότερο όλων είναι ότι γινόμαστε όλοι ίδιοι ανεξάρτητα από το χρόνο και τα χρήματα που έχει επενδύσει ο καθένας σε σπουδές και εκπαίδευση με όποιες στερήσεις! Θεωρώ ότι όλοι αναγνωρίζουν πόσοι άξιοι λογοθεραπευτές υπάρχουν και υπήρχαν πριν τα ΤΕΙ και θα ήταν άδικο άνθρωποι με αξιόλογες σπουδές να μείνουν χωρίς άδεια. Ωστόσο, θα πρέπει να υπάρχουν αξιοκρατικά κριτήρια και να μην αρκεί ΜΟΝΟ η προϋπηρεσία που μπορεί κάποιος παράνομα να έχει αποκτήσει! Θα πρέπει να μπορείς να αποκτήσεις άδεια στη χώρα που σπούδασες ή στη χώρα που υπάρχει το αντίστοιχο πανεπιστήμιο που συνεργάζεται ο φορέας εκπαίδευσής σου. Επίσης, κάποτε θα πρέπει να γίνει κατανοητό για ποιο λόγο η ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ στην Ελλάδα αποτελεί ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ καθώς πολλοί θεωρούν ότι εμείς από τα ΤΕΙ είμαστε κατώτεροι από αυτούς που σπούδασαν στο τελευταίο Πανεπιστήμιο και επιστρέφουν έχοντας το θράσος να διεκδικήσουν χωρίς να εκτιμούν κιόλας. Ακόμη, τα μεταπτυχιακά που παρέχονται στην Ελλάδα σαφώς και δεν μπορούν να εξομοιώνονται με 4 χρόνια σπουδών.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΠΔ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.
ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΧΟΛΙΑ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΠΔ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΑΤΕΙ!!!ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΤΩΝ ΑΤΕΙ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΠΕΔΙΚΟΙ, ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ ΚΤΛ!!!
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΛΙΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ, ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΙΔΑΞΑΝ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΣΤΑ ΑΤΕΙ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΠΤΕΣ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΣ ΤΩΝ ΑΤΕΙ(ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ Η ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ)ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΔ!!!!!!!!!!!
ΤΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΙ,ΣΤΟ ΠΔ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΙΠΚ ΚΑΙ ΚΨΥ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΔΙΚΑΤΣΑ ΔΟΑΤΑΠ.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΕΛΛΕ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΕΞΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ???
ΕΙΜΑΣΤΕ ΩΣ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ. ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ!!!
ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ……
ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ…..
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ…..
Κ. Υπουργέ θα πρεπει άμεσα κάποιος απο το επιτελείο σας να σας ενημερώσει για το επάγγελμα του Λογοθεραπευτη. Μόνο τότε θα αντιλειφθειτε το λάθος σας. Προφανώς ειστε αρχάριος αφου ειναι η πρώτη φορα που αναλαμβάνετε υπουργείο. Ήδη με τις πράξεις σας δικαιώνετε τον κο. Αδωνι Γεωργιαδη. Συμφωνώ με τις απόψεις που έχουν αναρτηθεί απο τον ΣΕΛΛΕ.
Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι με ένα π.χ μεταπτυχιακό στην ψυχολογία δεν γίνεσαι ψυχολόγος. Απ ´ ότι γνωρίζω δεν γίνεσαι δεκτός στο μεταπτυχιακό ψυχολογίας αν δεν έχεις πρώτα τελειώσει την αντίστοιχη σχολή. Αυτό δεν ισχύει στην περιπτωςη οςων επιλέγουν να κάνουν μεταπτυχιακό στη λογοθεραπεία. Επίσης, όταν ένας κάτοχος πτυχίου ΑΕΙ εισαχθεί με κατατακτήριες στο ΤΕΙ ,θα παρακολουθήσει το δεύτερο, το τρίτο και το μισό τέταρτο έτος αφού το τελευταίο εξάμηνο τους είναι πρακτική (2,5 χρόνια).Το Μεταπτυχιακο του ΕΚΠΑ από μόνο του διαρκεί 2 χρόνια.
Το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ) θα πρέπει να αναθέτει την αξιολόγηση των προσόντων των αιτούντων στην Ειδική Γνωμοδοτική Επιτροπή για τη χορήγηση της άδειας άσκησης επαγγέλματος του λογοθεραπευτή (λογοπαθολόγου, λογοπεδικού, ειδικού διαταραχών επικοινωνίας), η οποία ως όργανο προτάθηκε στην εισήγηση της 10-11-2001 Γνωμοδοτικής επιτροπής του ΚΕΣΥ.
Αυτή η επιτροπή θα πρέπει σύμωνα με τα σημερινά δεδομένα να αποτελείται από α) 2 καθηγητές των Πανεπιστημίων της Ημεδαπής με γνωστικό αντικείμενο τη Λογοθεραπεία ή Λογοπαθολογία ή τη Λογοπεδική ή τις Διαταραχές της Επικοινωνίας, β) 2 καθηγητές των ΑΤΕΙ της Ημεδαπής Τμημάτων Λογοθεραπείας, γ) 3 εκπροσώπους επαγγελματικών συλλόγων του Κλάδου με διδακτορικές σπουδές ή με πιστοποιημένα επαγγελματικά προσόντα από διεθνείς οργανισμούς (ASHA, CPLOL, IALP κλπ).
Συμφωνώ με τις απόψεις του ΣΕΛΛΕ. Είμαι λογοθεραπεύτρια, απόφοιτος του ΤΕΙ Πατρών. Επειδή ήδη κατείχα άλλο πτυχίο ΤΕΙ, έδωσα κατατακτήριες εξετάσεις προκειμένου να σπούδασω λογοθεραπεία. Με λίγα λόγια, διάβαζα ένα χρόνο προκειμένου να προετοιμαστώ για τις κατατακτήριες εξετάσεις, σπούδασα άλλα 4 χρόνια, συν του γεγονότος ότι, ακριβώς επειδή προερχόμουν από κατατακτήριες εξετάσεις, ήμουν υποχρεωμένη να αγοράσω όλα τα βιβλία και παρόλο που είχα τον καλύτερο μέσο όρο βαθμολογίας, δεν δικαιούμουν κάποια υποτροφία. Θεωρώ λοιπόν πως είναι άδικο για μένα και για όλους τους συναδέλφους μου που μόχθησαν για την απόκτηση αυτού του πτυχίου και της αντίστοιχης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, ξαφνικά να δίνεται το δικαίωμα απόκτησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτή σε άτομα, που δεν έχουν κάν την απαιτούμενη θεωρητική εκπαίδευση. Δεν μπορούμε να ισοπεδώνουμε τα πάντα σε αυτήν την χώρα!!!
Κύριε υπουργέ, νομίζω πως ήρθε η ώρα να γράψετε ιστορία, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων οποιαδήποτε συντεχνιακή αντιμετώπιση υπήρχε μέχρι σήμερα.
Για να πάμε μπροστά θα πρέπει: ΟΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΗ (ΤΕΙ, τίτλοι ξένων πανεπιστημίων και κολλεγίων ανεξάρτητα από τον χώρο φοίτησης κλπ) και να συμπεριλάβετε όλους τους τίτλους του επαγγέλματος (λογοθεραπευτής, λογοπεδικός, λογοπαθολόγος κλπ) ώστε να υπάρχει δικαιοσύνη και ισότητα για όλους και να σταματήσει η ταλαιπωρία των ελλήνων πολιτών.
Πρέπει να ξεχάσουμε τις πολιτικές που μας έφεραν εδώ και να πάμε μπροστά.
Αγαπητοί,
Θεωρώ ότι η θέση του Πανελληνίου Συλλόγου Λογοπεδικών-Λογοθεραπευτών είναι αρκετά εμπεριστατωμένη. Με στεναχωρεί η θέση ορισμένων συναδέλφων που χρησιμοποιούν υψηλές έννοιες όπως ‘δίκαιο’ και ‘ηθικό’ με τρόπο που τους εξυπηρετεί. Ας γίνει αυτή η διαβούλευση η αρχή για την εποικοδομητική συζήτηση μεταξύ επιστημόνων πέρα από το προσωπικό συμφέρον για την μείωση συλλόγων, για τη θέσπιση ενός ενιαίου δημοσίου ρυθμιστικού φορέα, για την αξιολόγηση, για την αναβάθμιση των ελληνικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων κ.ο.κ. Το επάγγελμα στην Ελλάδα πάσχει και βάλλεται δυστυχώς εκ των έσω. Το πρόβλημα δεν λύνεται ατομιστικά εξασφαλίζοντας μια άδεια ασκήσεως.
Ευχαριστώ.
Εδώ και χρόνια προσπαθείτε να υποβαθμίσετε τους αποφοίτους των σχολών της χώρας! Έλεος πια.. Κάνετε κάτι και για αυτούς που επέλεξαν να μείνουν εδώ και να σπουδάσουν με δημόσια και «δωρεαν» εκπαίδευση, που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα για ένα μεταπτυχιακό ή μία ιδιωτική σχολή! Εννοείται ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις ατόμων που έχοντας ως προσόντα μόνο τα παραπάνω διαπρεπουν στο χώρο της λογοθεραπείας, αλλά δεν μπορούμε να σταθούμε μόνο σε αυτές τις λίγες εξαιρέσεις! Έχω αναλάβει παιδιά που πρώτα είχαν αναλάβει απόφοιτοι ιδιωτικών σχολών και δεν είχαν παρουσιάσει καμία πρόοδο και είχαν χάσει και πολύτιμο χρόνο! Ας ξεχωρίσουμε αυτούς που εργάζονται γιατί το επιθυμούν και αγαπούν αυτό που κάνουν, έδωσαν πανελλήνιες εξετάσεις και μπήκαν με την αξία τους στις ελληνικές σχολές από αυτούς που απλά απόβλέπουν στην εύκολη αποκατάσταση.
γ. Πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής στη Λογοθεραπεία αναγνωρισμένο από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ως ισότιμο και όχι αντίστοιχο και άδεια άσκησης επαγγέλματος Λογοθεραπευτή στο εξωτερικό ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετής (2ετής) τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή αλλοδαπή ή
δ. Πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής ή της ημεδαπής και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στη Λογοθεραπεία της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, διάρκειας τουλάχιστον ενός (1) έτους αναγνωρισμένος από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ως ισότιμος και άδεια άσκησης επαγγέλματος Λογοθεραπευτή στο εξωτερικό ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετής (2ετής) τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή ή
καταλαβαινω καποιους συνανθρωπους μου που μπορει να εχουν τα ‘προσοντα’ των υπομερους τμηματων γ,δ αλλα ειναι αντιδεολογικο,αντιεπιστημονικο και κατα ενα βαθμο αντιποιηση του επαγγελματος του λογοθεραπευτη να εξισωνεται θεσμικα και επαγγελματικα αυτος που εχει κανει 2ετη σπουδη, καθωσ και αυτος που εχει προχωρησει σε μια μεταπτυχιακη εκπαιδευση απο μια σχολη φαινομαινικα ‘ιδιου’ αντικειμενου πανω σε εναν εξειδικευμενο τιτλο λογοθεραπειας, με αυτον ο οποιος εχει παρακολουθησει 4 ετη φοιτηση ειτε στην ελλαδα ειτε σε διεθνως αναγνωρισμενο πανεπιστημιο καποιας ευρωπαικης χωρας και διαθετει μεταπτυχιακη εκπαιδευση. ο λογοθεραπευτης πρεπει και οφειλει να ειναι αναγνωρισμενος συμφωνα με τον κυκλο σπουδων που ισχυει εντος τησ χωρασ αλλα και των διεθνων οργανισμων της λογοθεραπειας.
Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο και αισιόδοξο να βλέπει κανείς την προσπάθεια που κάνει το Υπουργείο να διορθώσει αδικίες και παραλογισμούς του αρχικού Π.Δ. υπ’ αριθ. 176/31.12.2014, ΦΕΚ Α279.
Διαβάζοντας την πρόταση για το νέο Π.Δ., θέλω να σχολιάσω 4 θέματα: 3 που αφορούν άμεσα στο Π.Δ. και στη διατύπωσή του και 1 που αφορά στο Π.Δ. και στην αντιπαράθεση που εξελίσσεται τις τελευταίες 6 ημέρες δημόσια αλλά – μη γελιόμαστε – εξελίσσεται στην πραγματικότητα εδώ και χρόνια σε πολλά «ιδιωτικά πηγαδάκια».
1. Σε χώρες όπως η Αμερική (που όλοι όσοι είναι στο χώρο αναγνωρίζουν το πολύ υψηλό επίπεδο σπουδών που παρέχει στον κλάδο) η επιστήμη της Λογοθεραπείας (Παθολογίας Λόγου και Ομιλίας συγκεκριμένα) είναι σε επίπεδο Master. Αυτό βέβαια δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι είναι μία απλή εξειδίκευση. Αντίθετα είναι ολοκληρωμένο πρόγραμμα σπουδών τόσο σε θεωρητική κατάρτιση όσο και σε πρακτική άσκηση. Τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών στη Λογοθεραπεία διάρκειας 2 ετών ζητούν συγκεκριμένα προαπαιτούμενα μαθήματα τα οποία, είτε τα έχει ο υποψήφιος στο βασικό του πτυχίο (κι ας μην είναι αυτό στη Λογοθεραπεία) είτε καλείται να τα παρακολουθήσει και να εξεταστεί σε αυτά ως προαπαιτούμενο για την έναρξη του μεταπτυχιακού του προγράμματος σπουδών.
Ακόμα και σε όσους διαμαρτύρονται για τα μεταπτυχιακά λέγοντας ότι τα 2 χρόνια σπουδών δεν είναι αρκετά για να καλύψουν όλα τα αντικείμενα των 4 ετών του ΤΕΙ, απαντώ ότι υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν κάνει στο ΔΟΑΤΑΠ συνεκτίμηση τίτλων (βασικό πτυχίο άλλου κλάδου και μεταπτυχιακό Λογοθεραπείας) και έχουν πάρει ισοτιμία και αντιστοιχία με το ΤΕΙ, χωρίς να χρειαστεί να εξεταστούν σε συμπληρωματικά μαθήματα.
Όσοι όμως έχουμε επιστρέψει στην Ελλάδα πριν βγουν οι πρώτοι απόφοιτοι από το ΤΕΙ, αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε στο ΔΙΚΑΤΣΑ ήταν αναγνώριση με ισοτιμία. Ακόμα και όσοι κάποια στιγμή συμβιβαστήκαμε με την ιδέα και απευθυνθήκαμε πρόσφατα στο ΔΟΑΤΑΠ για να κάνουμε και την αντιστοιχία με το ΤΕΙ, η απάντηση ήταν ότι «οι πράξεις αναγνώρισης του ΔΙΚΑΤΣΑ είναι νόμιμες διοικητικές πράξεις που έχει γίνει η χρήση τους στο παρελθόν (με αυτές δουλεύαμε τόσα χρόνια) και δεν ανακαλούνται ούτε τροποποιούνται».
Άρα πολύ σωστά τόσο το αρχικό Π.Δ. όσο και το νέο Π.Δ. δέχονται τα 2ετή μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών στη Λογοθεραπεία. Θα πρέπει μόνο να διευκρινιστεί στη διατύπωση του Π.Δ. ότι το πτυχίο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μπορεί να είναι και σε άλλο κλάδο.
2. Το αρχικό Π.Δ. δεχόταν μόνο πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλοδαπής. Το πτυχίο αυτό όταν αναγνωρίζεται από το ΔΙΚΑΤΣΑ ως ισότιμο, η ισοτιμία δίνεται με τα πτυχία της ημεδαπής. Άρα πολύ σωστά το νέο Π.Δ. δέχεται και πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ημεδαπής.
3. Ο τίτλος Λογοθεραπεία αποδίδεται από τα Ελληνικά ΤΕΙ και από ελάχιστα πανεπιστήμια ανά τον κόσμο. Η κάθε χώρα (και συχνά το κάθε πανεπιστήμιο) χρησιμοποιεί λίγο διαφορετικούς τίτλους για την επιστήμη της Λογοθεραπείας (Λογοπαθολογία, Λογοπεδική, Διαταραχές Επικοινωνίας, κ.α.). Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη όλοι οι διαφορετικοί τίτλοι, σύμφωνα με λίστες που έχουν καταθέσει οι σύλλογοι στο Υπουργείο. Θα ήταν καλό να συμπεριληφθούν τουλάχιστον ενδεικτικά κάποιοι βασικοί τίτλοι (πέρα από τη Λογοθεραπεία) και στο Π.Δ.
4. Το ΠΔ θέτει απλά τις ελάχιστες προϋποθέσεις που πρέπει να έχει κάποιος για να ασκήσει νόμιμα το επάγγελμα του Λογοθεραπευτή. Από εμάς εξαρτάται να φροντίσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα που δεν μας αρέσουν, να βελτιώσουμε το επίπεδο της επιστήμης μας στη χώρα μας, αναβαθμίζοντας τις σπουδές που παρέχονται και επενδύοντας στη συνεχιζόμενη εκπαίδευσή μας. Αυτό βέβαια προϋποθέτει καλή συνεργασία όλων των συναδέλφων.
Τις τελευταίες ημέρες γίνεται μία απίστευτη κινητοποίηση, εκστρατεία θα έλεγα, προκειμένου να μην αλλάξει, να μη βελτιωθεί το αρχικό Π.Δ.. Αναρωτιέμαι και προβληματίζομαι ποιους εξυπηρετεί η διατήρηση του αρχικού Π.Δ. που δε δίνει άδεια σε συναδέλφους που έχουμε πραγματοποιήσει τις σπουδές της Λογοθεραπείας στην Αμερική, έχουμε γίνει μέλη της ASHA, έχουμε πάρει και διατηρήσει τα CCC για πολλά χρόνια, έχουμε συνεισφέρει με πολλούς τρόπους (επιστημονικά, ερευνητικά, εκπαιδευτικά) και για περισσότερα από 15 και 20 χρόνια στην επιστήμη στην Ελλάδα, και απλά σφάλαμε επειδή κάναμε το πρώτο μας πτυχίο στην ημεδαπή! Τα ΤΕΙ δεν κινδυνεύουν εάν οι καθηγητές τους, οι επόπτες κλινικών των φοιτητών τους και οι άνθρωποι που έφεραν τη Λογοθεραπεία στην Ελλάδα 15 χρόνια πριν ιδρυθούν τα ΤΕΙ πάρουν άδεια!
Οι απόφοιτοι των ΤΕΙ παίρνουν άδεια και με το αρχικό και με το νέο Π.Δ. Με ποιο δικαίωμα προσπαθούν να στερήσουν από τους υπόλοιπους τη δυνατότητα να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με τη δικαιολογία ότι προστατεύουν την επιστήμη μας; Πώς προστατεύουν την επιστήμη όταν προσπαθούν να αποκλείσουν όσους έχουν τα υψηλότερα διεθνώς αναγνωρισμένα προσόντα;!;
Η επιστήμη της Λογοθεραπείας ήρθε στην Ελλάδα 15 χρόνια πριν ιδρυθεί το πρώτο ΤΕΙ στη χώρα μας από ανθρώπους που έκαναν τεράστιες προσπάθειες να την κάνουν γνωστή και να αποκτήσουν το σεβασμό άλλων ειδικοτήτων αλλά και του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου. Οι απόφοιτοι του ΤΕΙ Λογοθεραπείας ήρθαν να απολαύσουν τα προνόμια που κάποιοι άλλοι με την κατάρτισή τους, την επιστημονικότητά τους και τη δεοντολογία τους κατάφεραν να κατακτήσουν.
Καλημέρα! Απόφοιτος του ΑΤΕΙ Πατρών είμαι.
Όλες αυτές τις μέρες διαβάζω όσα γράφονται και θεωρώ αδιανόητο ΜΟΝΟ στο επάγγελμά μας να μην μπορούμε να αποκτήσουμε μια άδεια ασκήσεως επαγγέλματος με σωστά και αξιοκρατικά κριτήρια!! Δεν μπορώ να δεχτώ ότι σπούδασα τόσα χρόνια για να είμαι ισάξια με άτομα από ΙΕΚ, που σε άλλους κλάδους φέρουν τον τίτλο του «ΒΟΗΘΟΥ»!! Δεν μπορώ να δεχτώ ότι κάθε μάθημα διαρκούσε ένα ολόκληρο εξάμηνο και πολλά μαθήματα αν δεν τα περνούσες επειδή ήταν αλυσίδα, υποχρεωνόμουν να τα ξανακάνω και δεν μπορούσα να πάρω το επόμενο μάθημα που σχετιζόταν με αυτο, και τώρα διαβάζω ανθρώπους από το μεταπτυχιακό Λογοθεραπείας στην Αθήνα να γράφουν ότι κάνουν σεμινάρια σε μαθήματα από πολύ καλούς και καταξιωμένους καθηγητές!!! ΕΛΕΟΣ!!
Ποιο λογικό μυαλό μπορεί αν δεχτεί ότι εγώ ως Λογοθεραπεύτρια θα κάνω ένα μεταπτυχιακό στην Ιατρική και θα μπορέσω να εξασκώ το επάγγελμα του Γιατρού???? Είστε σοβαροί?
Το κράτος βάζει τα χεράκια του για να βγάλει τα ματάκια του μου φαίνεται!!
Όσοι σπούδασαν στο εξωτερικό και έχουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος στην χώρα που σπούδασαν, ευχαρίστως μετά από αξιολόγηση των ικανοτήτων τους και των σπουδών τους να πάρουν και εδώ.
Τα κολέγια? Μπορεί να γράφετε διάφοροι απόφοιτοι των κολεγίων ότι οι σπουδές σας είναι ισάξιες με των ΑΤΕΙ αλλά πείτε μου γιατί πολλοί τελειόφοιτοί σας σε κατ’ιδίαν συζητήσεις μου έχουν πει ότι η εκπαίδευσή τους είναι πολύ χαμηλού επιπέδου?!
Μου έχουν γίνει προτάσεις να διδάξω σε ΙΕΚ αλλά έχω αρνηθεί! ΟΧΙ δεν πρόκειται να δεχτώ να διδάξω σε τέτοιες σχολές για να έχετε να λέτε ότι είστε ισάξιοι με μας!
Σίγουρα ο καθένας κρίνεται από την δουλειά του και είναι στο χέρι του να επικρατήσει σε αυτό το χάος που γίνεται στην Ελλάδα, αλλά οι βάσεις πρέπει να τεθούν για να προστατευθούν οι απόφοιτοι του μοναδικού κρατικού ιδρύματος της Ελλάδας στην Λογοθεραπεία!
Στηρίζω τις απόψεις του ΣΕΛΛΕ που παλεύει πολλά χρόνια τώρα για να αποκτηθεί άδεια ασκήσεως επαγγέλματος!
Είμαι απόφοιτη του Μητροπολιτικού Κολλεγίου σε συνεργασία με το Queen Margaret University. Ο τίτλος σπουδών μου είναι Bsc (Hons) in Logopaedics. Το πρόγραμμα σπουδών μου ήταν τετραετούς φοίτησης (Full Time) και όλα τα μαθήματα μου ήταν υποχρεωτικής παρακολούθησης. Στη διάρκεια της φοίτησης μου η πρακτική μου άσκηση πραγματοποιήθηκε από το πρώτο έτος τόσο σε πλαίσια Δημοσίου (νοσοκομεία, παιδικοί σταθμοί, ειδικά σχολεία και ΚΑΠΗ) όσο και ιδιωτικού τομέα (κέντρα αποκατάστασης), φυσικά πάντα υπό ΕΠΟΠΤΕΙΑ (τις περισσότερες φορές με επόπτη από Α.Τ.Ε.Ι). Για την απονομή του πτυχίου μου πέρα από την εκπόνηση πτυχιακής εργασίας, πέρασα από προφορικές εξετάσεις σε επίπεδο αξιολόγησης (κατά το 3ο έτος) και θεραπείας (4ο έτος).
Λόγω της πρότερης μου εμπειρίας σε Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (Α.Ε.Ι.) της χώρας μου (το οποίο ολοκλήρωσα με επιτυχία), θεωρώ ότι ήμουν (όταν πήρα την απόφαση να συνεχίσω τις σπουδές μου) και είμαι σε θέση να κρίνω ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών, μου προσέφερε την αντίστοιχη γνωστική επάρκεια του προγράμματος στο οποίο βασίστηκε. Τέλος, η επιμόρφωση μου είναι συνεχής παρακολουθώντας σεμινάρια και μετεκπαιδευτικά προγράμματα.
Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω ότι επέλεξα να φοιτήσω στο συγκεκριμένο ίδρυμα αφού προϋπήρχε η άδεια λειτουργίας του και η αναγνώριση (από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ υπουργείο Παιδείας) ότι οι σπουδές που παρέχονται σε αυτό το πλαίσιο οδηγούν σε απόκτηση πτυχίου (bachelor). Δεν επένδυσα χρόνο και χρήμα (στην ελληνική οικονομία δυστυχώς) αυθαίρετα αλλά με διαβεβαίωση του ελληνικού κράτους. Ζητώ λοιπόν να λάβετε υπ’ όψιν όλα τα δεδομένα και κυρίως την ευθύνη των κρατικών παραλείψεων που μπορεί να οδηγήσουν τόσο στην ηθική όσο και την οικονομική βλάβη ανθρώπων που θέλησαν να παραμείνουν στη χώρα τους και να εργαστούν σ’ αυτήν αφού πρώτα σπούδασαν σ’ ένα ιδιωτικό πλαίσιο το οποίο όμως είχε την πιστοποίηση του Ελληνικού κράτους.
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας
Είμαι απόφοιτος του Μητροπολιτικού Κολλεγίου με τίτλο σπουδών BSc in Logopaedics από το Queen Margaret University. Το πρόγραμμα σπουδών μου ήταν 4ετές και πλήρους παρακολούθησης, με υποχρεωτική παρουσία σε όλα τα μαθήματα. Η πρακτική μου ξεκίνησε από το πρώτο κιόλας έτος σπουδών και πραγματοποιήθηκε σε ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ φορείς (παιδικούς σταθμούς, ειδικά σχολεία, νοσοκομεία), καθώς και σε ιδιωτικούς φορείς (κέντρα αποκατάστασης). Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσω πως πολλοί φορείς της πρακτικής μου ήταν ίδιοι με αυτούς των φοιτητών των ΑΤΕΙ, καθώς και οι περισσότεροι επόπτες μου ήταν απόφοιτοι ΑΤΕΙ ή έχουν υπάρξει επόπτες στα ΑΤΕΙ. Η επιμόρφωσή μου συνεχίστηκε μέσω σεμιναρίων και μετεκπαιδευτικών προγραμμάτων εξειδίκευσης. Έχοντας ήδη εμπειρία από δημόσιο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας μου είμαι σε θέση να συγκρίνω και να κρίνω την γνωστική επάρκεια και ποιότητα του προγράμματος σπουδών λογοθεραπείας που ολοκλήρωσα. Επιπλέον όταν επέλεξα το συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών μπήκα στη διαδικασία να το συγκρίνω με το πρόγραμμα σπουδών των ΑΤΕΙ προκειμένου να εντοπίσω τις διαφορές, κάτι που προφανώς δεν έχει γίνει από όσους μας προσάπτουν ελλιπή επάρκεια γνώσεων και μας κατατάσσουν στην ίδια κατηγορία με ΙΕΚ και 2ετή προγράμματα σπουδών.
Το υπουργείο οφείλει να κρίνει αντικειμενικά τα δεδομένα και να εξετάσει προσεκτικά την περίπτωσή μας, καθώς ο αποκλεισμός μας από το επάγγελμα οφείλεται σε κρατικές παραλείψεις και δεν μπορεί να έχει «τιμωρητικό» χαρακτήρα σε άτομα που έως σήμερα ήταν συνεπή στις επαγγελματικές, αλλά και κρατικές τους υποχρεώσεις. Είναι σημαντικό το υπουργείο να αναλογισθεί την ηθική αλλά και οικονομική βλάβη που θα προκαλέσει ο αποκλεισμός μας από την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Σύμφωνα με τον Νόμο 3696/2008, περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 (όπως ισχύει μετά την τροποποίηση – αντικατάσταση από τις διατάξεις των Νόμων 4093/2012 και 4111/2013), τα πτυχία, οι τίτλοι, οι βεβαιώσεις, τα πιστοποιητικά σπουδών και οποιασδήποτε ονομασίας βεβαίωση που χορηγούν τα κολλέγια δύνανται της αναγνώρισης επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων ανώτατης εκπαίδευσης του ελληνικού συστήματος τυπικής εκπαίδευσης.
Ενόψει του ανωτέρω κρίνεται σκόπιμο να συμπεριληφθούν μεταξύ των δικαιούχων απόκτησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτή όσοι έχουν αναγνωρισμένα επαγγελματικά προσόντα, αλλά και όσοι κατέχουν τίτλο σπουδών που έχει αναγνωριστεί ως επαγγελματικά ισοδύναμος.
Κλείνοντας, με λύπη μου διαπιστώνω πως σε αυτό το κράτος φαίνεται να δικαιώνεται ο όχλος και εκείνοι που φωνάζουν ή βρίζουν περισσότερο. Ελπίζω η νέα κυβέρνηση να με διαψεύσει.
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας!
Στηρίζω το προηγούμενο ΠΔ καθώς και εγώ δεν θεωρώ ότι ένα απλό μεταπτυχιακό μπορεί να σε κάνει λογοθεραπευτή .Δεν μπορούν να εξισωθούν 4 έτη σπουδών με ένα χρόνο.Ας γίνουν τα πράγματα μια φορά σωστά στην Ελλάδα.
Να χορηγείται βεβαίωση άσκησης επαγγέλματος λογοθεραπευτή στα πτυχία Α.Ε.Ι αλλοδαπής που αναγνωρίζει ο Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π Ως ισοτιμία και όχι αντίστοιχα γιατί τα πτυχία Α.Ε.Ι αφορούν σε σπουδές Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος και παρέχουν ανώτερα προσόντα από τα Τ.Ε.Ι.της Ελλάδας.Δεν είναι δυνατόν για τους απόφοιτοι των Τ.Ε.Ι.να μην χρειάζεται άδεια ασκήσεως επαγγέλματος η 2ετή προϋπηρεσία ενώ απαιτείται από τους αποφοίτους Α.Ε.Ι της αλλοδαπής.
Μου προκαλεί μεγάλη έκπληξη και προσωρινά αισθήματα απογοήτευσης, τα οποία όμως μετατρέπονται σε αισθήματα διάθεσης προς αντίδραση και διαμαρτυρία λόγω του κινδύνου της μη αναγνώρισης της μεγάλης προσπάθειας μου, σωματικής, ψυχικής και πνευματικής που κατέβαλα, σπουδάζοντας 3 χρονια ( PGDip & MSc) την επιστήμη της Λογοθεραπείας στα Ανώτατα Πανεπιστήμια του Λονδίνου.
Επισημαίνω οτι οι διετούς ή τριετούς διαρκείας σπουδές στη Λογοθεραπεία στα Βρετανικά Πανεπιστήμια παρέχουν πλήρη και επαρκή θεωρητική και κλινική κατάρτιση, αναγνωρίζονται απο τα Royal College of Speech and Language Therapists (RCSLT) και Care Professions Council και αυτομάτως οδηγούν σε επαγγελματικά δικαιώματα και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος στη Μ.Βρετανία. Επομένως δεν μιλάμε για μια απλή «εξειδίκευση». Ειναι τόσο ξεκάθαρο και αναμφισβήτητο.
Ειναι οξύμωρο σχήμα οτι παρόμοιας εκπαίδευσης με τη δική μου έχουν επιτελέσει οι υφιστάμενοι καθηγητές στα ΤΕΙ Λογοθεραπείας. Σκεφτείτε λοιπόν οτι αν ισχύει το αντίθετο δηλαδή να μην αναγνωριζόμαστε ως Λογοθεραπευτές, τότε όλοι οι φοιτητές που εκπαιδεύτηκαν στα ΤΕΙ και είχαν καθηγητές με τη λεγόμενη δική σας «εξειδίκευση», πρέπει να γυρίσουν στα θρανία γιατι η εκπαίδευση τους δεν ηταν σωστή και επαρκής. Επίσης, οι φοιτητές που ολοκλήρωσαν την κλινική τους άσκηση σε συνάδελφο με τη λεγόμενη πάλι δική σας «εξειδίκευση», θα πρέπει να επαναλάβουν την πρακτική τους αφού και πάλι δεν ειναι σωστή και επαρκής.
Ευχομαι να γίνει πλήρως κατανοητό και θεσμικά αποδεκτό το ξεκάθαρο αυτό θέμα.
Αποτελεί παραπληροφόρηση και διαψεύδω το σχολιασμό ότι ο ΟΑΕΕ, δεν ζητά πτυχίο κατά την έναρξη επαγγέλματος. Ζητάει πτυχίο και βεβαίωση εγγραφής σε σχετικό Σύλλογο. Κατά τα ίδια πρότυπα ο ΕΟΠΠΥ ζητά αντίγραφο πτυχίου με κάθε σφραγισμένη από λογοθεραπευτή απόδειξη. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα στο βωμό προσωπικών συμφερόντων.
«Γενική παρατήρηση επί της διαβούλευσης»
Αν και ολοκληρώνεται η διαβούλευση, αλλά προς γενική γνώση αυτών που γράφουν όλο το κείμενο σε ΚΕΦΑΛΑΙΑ,χωρίς να έχω πρόθεση να προσβάλλω οποιονδήποτε, η χρήση κεφαλαίων σε πλατφόρμες συζητήσεων ισοδυναμεί με φωνές. Απλά το αναφέρω για την αποφυγή τους σε μελλοντικές συζητήσεις, εκτός και αν τελικά χρησιμοποιήθηκαν όντως για να φωνάξουν.
ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 1 (ΚΥΡΙΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ)
Οι πάγιες θέσεις του ΣΕΛΛΕ, του Συλλόγου που εκπροσωπεί το σύνολο σχεδόν των αποφοίτων των ΑΤΕΙ της χώρας και πολυπληθέστερου Συλλόγου της χώρας, ήταν και παραμένουν σταθερές καθ’ όλη τη διάρκεια των πολυετών προσπαθειών θεσμοθέτησης της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος μέχρι και σήμερα.
Γενικές παρατηρήσεις
Το προηγούμενο ΠΔ, όσο και να θέλουν κάποιοι συνάδελφοι, ή φορείς τους, να παρουσιάσουν το αντίθετο, ήταν αντικείμενο πολύμηνων συζητήσεων, διαβουλεύσεων, αναθεωρήσεων και συνεννοήσεων, τόσο μεταξύ των Συλλόγων που εκπροσωπούν το σύνολο των συναδέλφων, όσο και μεταξύ των φορέων και του Υπουργείου. Είναι, δε, σύμφωνο με την γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ), όπως ακριβώς προβλέπεται από το Νόμο, όπου και πάλι ακούστηκαν όλοι οι φορείς. Δεν είμαστε βέβαιοι ότι και για το νέο ΠΔ έχει δοθεί νέα γνωμοδότηση από το ΚΕΣΥ.
Είναι λογικό η πλειονότητα των συναδέλφων να μην γνωρίζουν την διαφορά ανάμεσα στις κύριες και τις μεταβατικές διατάξεις. Προκαλεί, όμως, έκπληξη το γεγονός ότι αρμόδιοι φορείς που εκπροσωπούν συναδέλφους (όπως ο Πανελλήνιος Σύλλογος Λογοπεδικών) δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι το να συμπεριληφθούν οι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων στη Λογοθεραπεία στην παράγραφο δ΄ των κύριων διατάξεων, δεν αφορά «αποκλειστικά όσους ασκούν το επάγγελμα μέχρι σήμερα», αλλά και όλους όσους επιθυμούν να το ασκήσουν στο μέλλον. Προς αποφυγή των παρερμηνειών, λοιπόν: οι κύριες διατάξεις αφορούν και ισχύουν όχι μόνο για όσους ασκούν το επάγγελμα μέχρι σήμερα, αλλά και όσους ασχοληθούν στο μέλλον με αυτό. Αντίθετα, οι μεταβατικές διατάξεις έχουν σαν στόχο την ομαλή μετάβαση από το προηγούμενο καθεστώς (κατά το οποίο σχεδόν όποιος δήλωνε λογοθεραπευτής μπορούσε και να εργάζεται ως τέτοιος), στο καθεστώς μετά τη θεσμοθέτηση της άδειας και την απάλειψη των όποιων αδικιών μπορεί να υφίστανται για όσους μέχρι την έκδοση του ΠΔ εργάζονταν ως λογοθεραπευτές.
Να τονίσουμε ότι σε καμία περίπτωση ο ΣΕΛΛΕ ή τα μέλη του δεν θεωρούν ότι πρέπει να αποκλειστούν από την άσκηση του επαγγέλματος πρόσωπα που ασκούσαν το επάγγελμα πριν την ίδρυση των Ελληνικών Σχολών Λογοθεραπείας ή επαγγελματίες που έχουν πράγματι την απαραίτητη επαγγελματική κατάρτιση και δεν εμπίπτουν στις παραπάνω κύριες κατηγορίες. Για τους λόγους αυτούς και στο ΠΔ 176/2014 συμπεριελήφθησαν μεταβατικές διατάξεις που είχαν σαν στόχο την εξασφάλιση της συνέχισης της εργασίας των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στην επιστήμη μας, οι οποίοι έχουν λάβει την απαραίτητη επαγγελματική και ακαδημαϊκή κατάρτιση και δεν εμπίπτουν στις κύριες διατάξεις. Πιθανόν, οι μεταβατικές αυτές διατάξεις να απέκλειαν ομάδες αξιόλογων συναδέλφων. Είναι ένας βασικός λόγος να διορθωθούν. Δεν είναι, όμως, λόγος για να προστεθούν νέες παράγραφοι στο άρθρο 1 που αφορά τις κύριες διατάξεις. Μόνο στο πλαίσιο των μεταβατικών διατάξεων θα μπορούσε να εξεταστεί υπό ποιες προϋποθέσεις οι συνάδελφοι αυτοί θα πρέπει να εξασφαλιστούν και όχι, φυσικά, με την ένταξή τους στις κύριες διατάξεις.
Σε μία ευνομούμενη πολιτεία, κάθε νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα ασκείται κατά κύριο λόγο από τους αποφοίτους της αντίστοιχης Δημόσιας Σχολής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Διότι κάθε ευνομούμενη πολιτεία σέβεται το ακαδημαϊκό της σύστημα και θέλει τουλάχιστον να δείχνει ότι το εμπιστεύεται και δέχεται ότι η βασική «δεξαμενή» επιστημόνων είναι οι Ανώτατες Σχολές της. Αυτές είναι η βάση και το μέτρο για κάθε σύγκριση ακαδημαϊκής κατάρτισης.
Με τους αποφοίτους, λοιπόν, των Σχολών ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας είναι το λογικό και προφανές να γίνονται οι συγκρίσεις για το εάν κάποιος πληροί τις προϋποθέσεις για να ασκήσει το επάγγελμα του λογοθεραπευτή.
Προς αυτούς, με βάση το νόμο, εξομοιώνονται όσοι κατέχουν πτυχίο της αλλοδαπής αναγνωρισμένο από το ΔΟΑΤΑΠ ως ισότιμο και αντίστοιχο των πτυχίων των Σχολών ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας. Η αναγνώριση αυτή αποτελεί την επιβεβαίωση ότι το πτυχίο της αλλοδαπής έχει απονεμηθεί από ακαδημαϊκό ίδρυμα της αλλοδαπής επιπέδου τουλάχιστον ίσου προς τα ΑΤΕΙ (ισοτιμία) και ότι το πτυχίο καλύπτει το γνωστικό αντικείμενο που διδάσκεται στις Ελληνικές Δημόσιες Σχολές Λογοθεραπείας (αντιστοιχία). Όταν ένα από τα δύο στοιχεία ελλείπει, η ακαδημαϊκή αναγνώριση είναι λειψή. Ιδιαίτερα όταν το πτυχίο δεν έχει αναγνωριστεί από το ΔΟΑΤΑΠ ως αντίστοιχο με το πτυχίο των ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας, αυτό σημαίνει ότι ουδεμία εξασφάλιση υφίσταται ως προς το ότι έχει καλυφθεί το γνωστικό αντικείμενο της επιστήμης.
Ως προς την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων μέσω ΣΑΕΠ, δεν υπαγορεύεται απλώς από τις Κοινοτικές διατάξεις (Οδηγία 2005/36/ΕΚ). Το ΣΑΕΠ αποτελεί για την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων ό,τι το ΔΟΑΤΑΠ για την ακαδημαϊκή αναγνώριση των πτυχίων. Είναι ο φορέας που έχει σαν στόχο τον έλεγχο και την απόδοση στους δικαιούχους της δυνατότητας να ασκήσουν ένα επάγγελμα για το οποίο έχουν αποκτήσει τις απαραίτητες δεξιότητες και κατάρτιση σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς, απαντώντας και σε κάποια ανηρτημένα σχόλια, ουδείς απαγορεύει, με βάση τις διατάξεις του ισχύοντος ΠΔ, την άσκηση του επαγγέλματος σε πρόσωπα που έχουν αποκτήσει το δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματος του λογοθεραπευτή σε άλλη χώρα της Ε.Ε. Οι όποιες δυσλειτουργίες ή καθυστερήσεις στη διαδικασία αναγνώρισης επαγγελματικών δικαιωμάτων από το ΣΑΕΠ, είναι προφανώς κατακριτέες και είμαστε πρόθυμοι να συμβάλουμε με όποια μέσα διαθέτουμε στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούν. Δεν είναι, όμως, αυτός λόγος για να παρακάμπτεται η νόμιμη διαδικασία και να καθίστανται μέσω του ΠΔ αρμόδιες υπηρεσίες για την κρίση των επαγγελματικών δικαιωμάτων οι κατά τόπους Περιφέρειες.
Ειδικότερα, σχετικά με τις προτεινόμενες παραγράφους γ’ και δ’ του πρώτου άρθρου του υπό διαβούλευση σχεδίου ΠΔ, θα πρέπει να παρατηρήσουμε τα εξής:
Παρ. γ’: Όπως προαναφέρουμε, η έλλειψη αναγνώρισης της αντιστοιχίας του πτυχίου από το ΔΟΑΤΑΠ συνεπάγεται έλλειψη ελέγχου από τον αρμόδιο φορέα ως προς το ότι ο ενδιαφερόμενος έχει διδαχθεί και εξετασθεί επιτυχώς στα βασικά μαθήματα του ομοειδούς προγράμματος σπουδών της ημεδαπής (ορ. αρθρο 4 παρ. 3 ν. 3328/2005). Το ΔΟΑΤΑΠ, μέσω της αναγνώρισης της αντιστοιχίας του πτυχίου προς τα απονεμόμενα πτυχία των Σχολών Λογοθεραπείας είναι το μόνο αρμόδιο να κρίνει ότι οι σπουδές του ενδιαφερόμενου να λάβει την άδεια είναι πράγματι σπουδές «Λογοθεραπείας» όπως αναφέρει η εν λόγω παράγραφος. Δίχως την αναγνώριση της αντιστοιχίας και με δεδομένη την πανθομολογούμενη πληθώρα τίτλων στα πτυχία της αλλοδαπής, οι Περιφέρειες είναι παντελώς αναρμόδιες και εκ των πραγμάτων αδύνατο να παίξουν αυτό το ρόλο.
Παρ. δ’: Τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών είναι προγράμματα εξειδίκευσης και όχι αρχικής επαγγελματικής εκπαίδευσης. Ο ρόλος τους είναι διακριτός και εκφράζεται στη σαφή διάκριση όμως ανάμεσα στην προπτυχιακή και την μεταπτυχιακή εκπαίδευση γίνεται ακόμα πιο σαφής με το διαχωρισμό που κάνει το άρθρο 30 του ν. 4009/2011: οι σπουδές διαρθρώνονται σε 3 κύκλους εκ των οποίων ο πρώτος αφορά την βασική ανώτατη εκπαίδευση και ο δεύτερος την παρακολούθηση ΜΠΣ. Είναι κατά συνέπεια αδύνατο οι προπτυχιακές σπουδές να συγχέονται με τις μεταπτυχιακές, καθώς οι ρόλοι που η καθεμία έχει και η αποστολή τους είναι εντελώς διαφορετικές. Ούτε θα μπορούσε ποτέ να θεωρηθεί ότι οι μεταπτυχιακές σπουδές είναι δυνατόν να υποκαταστήσουν τις προπτυχιακές. Δεν είναι δυνατόν ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα διάρκειας ενός έτους να θεωρηθεί, άνευ εταίρου, πως σε συνδυασμό με ένα δίπλωμα νηπιαγωγού, φιλολόγου, γλωσσολόγου ή δασκάλου επί παραδείγματι, να παρέχει την απαραίτητη επαγγελματική κατάρτιση, τόσο σε θεωρητικό όσο, κυρίως, σε πρακτικό επίπεδο. Για τους λόγους αυτούς, άλλωστε και σε κανένα επάγγελμα υγείας, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν εξομοιώνονται οι βασικές προπτυχιακές σπουδές με τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Ως εκ τούτου, είναι αδιανόητο να προβλέπεται δυνατότητα να λαμβάνουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος μετά από 2 μόλις έτη βεβαιωμένης από ασφαλιστικό φορέα άσκησης του επαγγέλματος, κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών και μάλιστα διάρκειας μόλις ενός έτους.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η κατάργηση των παραγράφων γ’ και δ’ του άρθρου 1. Η δυνατότητα λήψης της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος σε συναδέλφους που έχουν την απαραίτητη επαγγελματική κατάρτιση είναι δυνατό να επιτευχθεί με αντίστοιχη πρόβλεψη στις μεταβατικές διατάξεις για όσους ασκούν το επάγγελμα μέχρι την έκδοση του ΠΔ.
Διαβάζω στο προεδρικό διάταγμα:
‘Για τη χορήγηση βεβαίωσης άσκησης του επαγγέλματος του Λογοθεραπευτή
απαιτείται: […] ε. Απόφαση αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (Σ.Α.Ε.Π.) σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 38/2010 (Α ́78/ Οδηγία 2005/36/ΕΚ)
Αν ανατρέξουμε στη σελίδα του Αυτοτελούς Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σχέσεων του Υπουργείου Παιδείας θα δούμε ότι αυτολεξεί ο όρος «Αναγνώριση Επαγγελματικών Προσόντων» αναφέρεται στη διαδικασία μεταφοράς των επαγγελματικών δικαιωμάτων από μια ευρωπαϊκή χώρα σε μια άλλη.
Ωστόσο υπάρχει παρακάτω και η τροποποίηση του Π.Δ. 38/2010 υπό τον τίτλο ‘Αναγνώριση Επαγγελματικής Ισοδυναμίας Τίτλων Τυπικής Ανώτατης Εκπαίδευσης’ η οποία εφαρμόζεται όταν δεν πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων. Μάλιστα υπάρχουν ήδη δεδικασμένα από το ΣΑΕΠ κατά τα οποία αναγνωρίζεται η επαγγελματική ισοδυναμία τίτλου σπουδών Λογοθεραπείας Βρετανικού ιδρύματος ανώτατης εκπαίδευσης με τους τίτλους των πτυχιούχων συγκεκριμένου ΑΤΕΙ λογοθεραπείας. Επιπλέον η αναγνώριση αυτή έχει ήδη οδηγήσει και στην έκδοση βεβαίωσης άσκησης επαγγέλματος για κάποιους απόφοιτους.
Συνεπώς, εφόσον οι τροποποιήσεις του Π.Δ. 38/2010 παραμένουν σε ισχύ, και προς αποφυγή αυθαίρετων ερμηνειών που ανεπίσημα ήδη ακούγονται από υπαλλήλους του υπουργείου, η παράγραφος 1.ε . του νέου Π.Δ., θα πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
ε. Απόφαση αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων ή Αναγνώριση Επαγγελματικής Ισοδυναμίας Τίτλων Τυπικής Ανώτατης Εκπαίδευσης’ του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (Σ.Α.Ε.Π.) σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 38/2010 (Α ́78/ Οδηγία 2005/36/ΕΚ).
Απαράδεκτο ! Άτομα χωρίς βασική εκπαίδευση στη λογοθεραπεία να παίρνουν άδεια και ταυτόχρονα να υποβαθμίζουν τα πτυχία των αποφοίτων με ΄σπουδές 4 ετών και πολλές ώρες κλινικής και πρακτικής άσκησης.
Η ανάγνωση του παραπάνω κειμένου αφήνει νομίζω κάποια ερωτηματικά:
1. Ποια είναι η απάντηση στο γεγονός ότι απόφοιτοι σχολών της αλλοδαπής θεωρούνται περισσότερο καταρτισμένοι και επομένως περισσότερο ικανοί για την αντιμετώπιση προβλημάτων λόγου σε σχέση με τους απόφοιτους των εγχώριων Πανεπιστημίων; Προκύπτει λοιπόν από τα παραπάνω ότι ανάμεσα σε αποφοίτους μεταπτυχιακών προγραμμάτων ακόμα και στην ίδια χώρα προτιμάται η κατοχή τίτλου από ξένο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο (όπως το Αμερικανικό Κολλέγιο που χορηγεί ανάλογους τίτλους); Σίγουρα ο βασικός γνώμονας επιλογής των υποψηφίων σε μεταπτυχιακά προγράμματα τέτοιων πανεπιστημίων είναι η συνάφεια του πτυχίου των υποψηφίων με τη Λογοθεραπεία και η επικύρωση των προαπαιτούμενων για το αντικείμενο γνώσεων των υποψηφίων μετά από διαδικασία προφορικών και γραπτών εξετάσεων (όπως γίνεται σε δημόσια Πανεπιστήμια);
2. Η διδασκαλία των συναφών με τη Λογοθεραπεία μαθημάτων από καθηγητές που διδάσκουν τα ίδια αντικείμενα και στα ΤΕΙ (επιτρέψτε μου να μην υιοθετήσω τον όρο ΑΤΕΙ γιατί δεν κατανοώ τις σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από αυτόν) είναι επομένως κάτι αντιδεοντολογικό και απερίσκεπτο από την πλευρά τους; Δε φαίνεται να μοιράζονται την ίδια άποψη περί ανικανότητας των απόφοιτων μεταπτυχιακών με εξειδίκευση στη Λογοθεραπεία.
3. Γιατί αποτελεί τροχοπέδη στην αντιμετώπιση προβλημάτων λόγου η δήθεν ανεπάρκεια σε γνώσεις των αποφοίτων των μεταπτυχιακών και όχι η ανεπάρκεια σε γνώσεις Διδακτικής και Συμβουλευτικής ανθρώπων που γνωρίζουν μόνο την παθολογία του λόγου και την αντιμετωπίζουν όχι εκεί που ο λόγος εκφέρεται- ή δεν εκφέρεται- αβίαστα αλλά σε ένα δωμάτιο που θεραπεύεται ο κατά παραγγελία λόγος; Μάλλον είναι ασύμφορο η υποστήριξη -και όχι θεραπεία- να διενεργείται σε χώρους που τα παιδιά βρίσκονται έτσι κι αλλιώς καθημερινά (όπως το σχολείο) και από ανθρώπους με τους οποίους συγχρωτίζονται έτσι κι αλλιώς;
4. Γιατί τόση αγωνία για το αν θα αναγνωριστούν ως επίσης άξιοι επαγγελματίες άνθρωποι που όπως υποστηρίζεται από κάποιους δεν είναι άρτια εξοπλισμένοι επιστημονικά; Δε θα τους εκθέσει η ίδια τους η ανεπάρκεια; Ή μήπως ο φόβος είναι ακριβώς αυτός: ότι είναι ανησυχητικά μη ανεπαρκείς;
Απλές απορίες που ίσως δημιούργησαν μόνο σε εμένα το παραπάνω κείμενο και κάποια από τα σχόλια που το συνοδεύουν.
Το μεταπτυχιακό του ΕΚΠΑ παρέχει επαρκή κατάρτιση στο αντικείμενο της Λογοθεραπείας. Οι φοιτητές εισάγονται στο πρόγραμμα με εξετάσεις σε σχετικά μαθήματα, κατα τη διάρκεια των σπουδών διδάσκονται τόσο από καθηγητές του ΕΚΠΑ όσο και από Λογοθεραπευτές των τμημάτων ΑΕΙ και ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας και υποχρεούνται σε πρακτική άσκηση επτακοσίων ωρών με εποπτεία σε δημόσιες και ιδιωτικές δομές Λογοθεραπείας. Επιπρόσθετα, η πλειονότητα των φοιτητών προέρχεται από συναφείς κλάδους (εκπαιδευτικοί). Για όλους τους παραπάνω λόγους θα πρέπει να τους δοθεί το δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματος.
Καλησπέρα σας. Παρακάτω θα σας αναφέρω συνοπτικά τη δομή και το πρόγραμμα ξένων πανεπιστημίων στο τμήμα της Λογοθεραπείας. Προσωπικά είμαι α[όφοιτη του Queen Margaret University στη Σκωτία. Είναι 4ετούς φοίτηση με πρακτική από το πρώτο έτος. Το πτυχίο είναι αναγνωρισμένο από τον φορέα αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων NARIC.Παράλληλα κατέχω μετεκπαίδευση στις Νευρολογικές Διαταραχές Ενηλίκων πιστοποιημένη από το EDEXCEL. Επιπλέον σεμιναριακά έχω πιστοποιήσεις πάνω στο συμπεριφορισμό και μεθόδους επικοινωνίας στον Αυτισμό (PECS-TEACCH-ABA). Εργασιακή εμπειρία έχω σε Κέντρα αποκατάστασης Ενηλίκων με Νευολογικές Διαταραχές και πλέον λειτουργώ δικό μου κέντρο Λογοθεραπείας.
Σύμφωνα με τον Νόμο 3696/2008, περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 (όπως ισχύει μετά την τροποποίηση – αντικατάσταση από τις διατάξεις των Νόμων 4093/2012 και 4111/2013), τα πτυχία, οι τίτλοι, οι βεβαιώσεις, τα πιστοποιητικά σπουδών και οποιασδήποτε ονομασίας βεβαίωση που χορηγούν τα κολλέγια δύνανται της αναγνώρισης επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων ανώτατης εκπαίδευσης του ελληνικού συστήματος τυπικής εκπαίδευσης.
Ενόψει του ανωτέρω κρίνεται σκόπιμο να συμπεριληφθούν μεταξύ των δικαιούχων απόκτησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτή όσοι έχουν αναγνωρισμένα επαγγελματικά προσόντα, αλλά και όσοι κατέχουν τίτλο σπουδών που έχει αναγνωριστεί ως επαγγελματικά ισοδύναμος.
Μπράβο στο υπουργείο για τις αλλαγές που προωθεί με την συγκεκριμένη τροποποίηση και επιτέλους ας σταματήσει αυτή η εμμονή των αποφοίτων Λογοθεραπείας Τεχνολογικών Ιδρυμάτων να διεκδικούν έναν τίτλο που δεν μπορούν ούτε κατά διάνοια να πλησιάσουν , αυτόν της καλύτερης σχολής λογοθεραπείας στον πλανήτη.
Αγαπητοί απόφοιτοι των Ανώτατων Τεχνολογικών Ιδρυμάτων Λογοθεραπείας της χώρας αποφοιτήσατε από μια σχολή με πολύ χαμηλή θέση στην παγκόσμια κατάταξη των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Ενδεικτικά αναφέρω το ΤΕΙ Πάτρας για το 2013 βρίσκεται στη θέση 5629 της σχετικής κατάταξης και το ΤΕΙ Ηπείρου στη θέση 6837.Τα στοιχεία μπορείτε να τα βρείτε στον ακόλουθο σύνδεσμο:http://www.esos.gr/sites/default/files/articles-legacy-files/PAE_Meleti8_Aksiologisi_AEI-TEI_2013_1.pdf.
Δυστυχώς παρατηρείται τις τελευταίες μέρες μια πρωτοφανή επίθεση ενάντια σε όσους έχουν κάνει σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού Ας δούμε όμως σε ποιά θέση βρίσκονται στην παγκόσμια κατάταξη πολλά από τα πανεπιστήμια που έχουν χορηγήσει τίτλους λογοθεραπείας σε επαγγελματίες λογοθεραπευτές, που ασκούν εδώ και χρόνια το επάγγελμα του λογοθεραπευτή στη χώρα μας και οι οποίοι κατηγορούνται για πολυ χαμηλό επίπεδο σπουδών από τους αποφοίτους των ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας. Ενδεικτικά αναφέρω πως τα Πανεπιστήμια της Αμερικής είναι τα κορυφαία στον πλανήτη (http://cwur.org/2014/usa.html), τα πανεπιστήμια της Αγγλίας είναι επίσης από τα κορυφαία (http://cwur.org/2014/united-kingdom.html) και όσο για τα Πανεπιστήμια του πρώην ανατολικού μπλόκ για τα οποία φωνάζετε πως δεν έχουν το δικό σας επίπεδο για ρίξτε μια ματιά,Πανεπιστήμιο της Ρωσίας είναι από στα 50 κορυφαία παγκοσμίως (http://cwur.org/2014/russia.html), το Πανεπιστήμιο της Σόφιας στην Βουλγαρία βρίσκεται σε πολύ υψηλότερη θέση από τα δικά μας ΑΤΕΙ στην παγκόσμια κατάταξη (http://cwur.org/2014/bulgaria.html) το ίδιο ισχύει και για το Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου στη Σερβία (http://cwur.org/2014/serbia.html). Εδώ μπορείτε να δείτε τον πλήρη κατάλογο:http://cwur.org/2014/
Ας έχουμε υπόψη πως οι καθηγητές που διδάσκουν στα ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας καθώς και οι επόπτες πρακτικής φοιτητών λογοθεραπείας έχουν αποφοιτήσει από εκπαιδευτικά ιδρύματα των παραπάνω χωρών του εξωτερικού, τα οποία αποδεδειγμένα έχουν υψηλό επίπεδο σπουδών.
Ας εγκαταλειφθεί λοιπόν αυτή η πλάνη που καλλιεργείται περί υψηλού επιπέδου σπουδών στα ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας της χώρας και ας φροντίσουν οι απόφοιτοί τους, όπως όλοι άλλωστε, να διασφαλίσουν την ποιότητα της δουλειάς τους μέσω της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης.
Ευχομαι οι διατάξεις που θα ψηφιστούν η όχι, να ειναι με γνώμωνα την επάρκεια των ανθρώπων που θα ασκούν το επάγγελμα του λογοθεραπευτή κ το καλό της δημόσιας υγείας! Θεωρώ εξαιρετικά μικρό το διάστημα 7 ημερών για αυτή την διαβούλευση αφού είμαι πεπεισμένη πως θα ήθελαν να συμμετέχουν περισσότεροι άνθρωποι και να σας πουν την γνώμη τους (το διάστημα των 7 ημερών δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο).
Θα συμφωνήσω με τους συνάδελφους οι οποίοι εκφράζουν την αντίθεση τους για το υπό έκδοση Προεδρικό Διάταγμα.Η λογοθεραπεία είναι ΕΠΙΣΤΗΜΗ και έτσι θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται.Οι προπτυχιακές σπουδές παρέχουν γνώσεις, εξειδικευμένη μελέτη και εμπειρία και δεν θεωρώ ότι αυτά καλύπτονται με ένα μεταπτυχιακό.
Θεωρώ πως γίνεται προσπάθεια έμμεσης κατάργησης των τμημάτων λογοθεραπείας των ΤΕΙ.Πώς μπορεί κάποιος να γίνει για παράδειγμα ψυχολόγος, γιατρός κλπ. με ένα μεταπτυχιακό;
Εφόσον, όπως αναφέρουν οι περισσότεροι, κύριο μέλημα όλων είναι ο κλάδος της Λογοθεραπευτών να αποτελείται από θεωρητικά και πρακτικά καταρτισμένους επιστήμονες και ηθικά σωστούς επαγγελματίες, δεν αντιλαμβάνομαι το λόγο να μην δοθεί το δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος και στους κατόχους μεταπτυχιακού προγράμματος Λογοθεραπείας , από τη στιγμή που και θεωρητική κατάρτιση έχουν (μέσα από το διετές πρόγραμμα σπουδών, οι απόφοιτοι έχουν πραγματοποιήσει υποχρεωτική παρακολούθηση απόλυτα σχετικών με την Αγωγή Λόγου και Λογοθεραπείας μαθημάτων) αλλά και έχουν ολοκληρώσει (τουλάχιστον 700) ώρες αναγνωρισμένης πρακτικής άσκησης σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς. Παράλληλα, ας μην ξεχνάμε το βασικό πτυχίο των παιδιών αυτών, καθώς αποτελεί γεγονός ότι στο σύνολο τους είναι κάτοχοι πτυχίων τόσο της Ειδικής όσο και της Γενικής Αγωγής και επομένως έχουν ήδη καλύψει μεγάλο φάσμα γνώσεων τόσο στον τομέα της Αγωγής και Προβλημάτων Λόγου αλλά και στον τομέα της Παιδαγωγικής και της παιδικής Ψυχολογίας (γνώσεις που θεωρούνται απαραίτητες για να μπορεί να χειριστεί και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά ο ειδικός οποιαδήποτε περίπτωση).
Θα θέλαμε να εκφράσουμε τη γνώμη μας ως γονείς παιδιών με σύνδρομο RETT.Το σύνδρομο που όπως ενδεχομένως γνωρίζεται είναι μια αρκετά σοβαρή πάθηση καιχωρίς να υπάρχει θεραπεία.Υποστηρικτικά και για την καλύτερη ποιότητα της ζωής των παιδιών μας,χρειαζόμαστε μεταξύ των άλλων θεραπειών και την λογοθεραπεία.Απο τη θέση μας, δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε τον θεραπευτή που έχουμε απέναντι μας γιατί απλά δεν γνωρίζουμε τα σωστά κριτήρια.Θα θέλαμε να σας ζητήσουμε να καθορίζεται με αυστηρούς όρους η επαγγελματική κατάρτιση των θεραπευτών λαμβάνοντας υπόψιν το χρόνο σπουδών τους και την εξειδίκευση τους.
Στόχος της δικής μας πρότασης είναι να διασφαλίζεται η επαγγέλματική αρτιότητα των ανθρώπων που επιτελούν ένα τόσο σημαντικό έργο και προσφέρουν σε ένα τόσο ευαίσθητο χώρο.
Από την 31/12 που εκδόθηκε το υπό κατάργηση Π.Δ. για την άδεια ασκήσεως Λογοθεραπευτή, αναρωτιέμαι τελικά πόσοι «άνθρωποι» από εμάς θα έπρεπε να λέγονται λογοθεραπευτές/λογοπεδικοί/λογοπαθολόγοι , καθώς σωστούς επιστήμονες δεν μας κάνει ο τίτλος σπουδών ή η προέλευσή του, αλλά η υπευθυνότητα, ο επαγγελματισμός και η ανθρωπιά που μας διακατέχει μετά την κτήση του.
Έχω ακούσει πολλά, έχω διαβάσει ακόμη περισσότερα. Συμφωνώ πως ένας απόφοιτος ΤΕΙ πληροί τα τυπικά επαγγελματικά προσόντα (δεν αμφισβητεί κάποιος τη δουλειά που γίνεται στα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα) που απαιτεί η χώρα μας, αλλά θεωρώ αδιανόητο να υποβαθμίζει τους κόπους και να αμφισβητεί το επίπεδο των συναδέλφων του από Πανεπιστήμια του εξωτερικού ή παραρτήματα αυτών στην Ελλάδα με αξιολογημένα προγράμματα σπουδών από την Ευρ.Οργανισμούς. Πως είναι δυνατόν έτσι απλοϊκά να προσβάλει και να συκοφαντεί ανθρώπους με σπουδές 4ετούς φοίτησης, με πρακτική άσκηση ή ακόμη και επαγγελματική εμπειρία στο χώρο, πολλές φορές περισσότερη από αυτή των ελληνικών σχολών.
Μήπως λοιπόν να αφήσουμε τους επαγγελματίες ήρεμους να συνεχίσουν το έργο τους, παρά να κρέμονται από την γραφειοκρατική ταχύτητα των ΔΟΑΤΑΠ, ΣΑΕΠ ή κάθε άλλη γραφειοκρατική διαδικασία, και να τεθούν οι όροι «προέλευσης» πτυχίων σε νέα βάση, σε συνεργασία με το Υπ.Παιδείας;
Αναφορικά με τα σεμινάρια (με ονομασία μεταπτυχιακού) που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα, για ποιο λόγο κατηγορούνται οι συνάδελφοι που διέθεσαν χρήματα, κόπο και χρόνο για να τα παρακολουθήσουν και να μην κατηγορηθούν αυτοί που επέτρεψαν τη λειτουργία αυτών των προγραμμάτων.
Τελικά, τι είναι αυτό που μας κάνει να θέλουμε την άδεια; Να την έχουμε όπως όλα τα υπόλοιπα επαγγέλματα; ή για να περιθωριοποιήσουμε όσους έχουν αποφοιτήσει από χώρους εκτός ΤΕΙ;
Διαβάζω από πολλούς «που θα εμπιστευτούμε τα παιδιά μας;». Εγώ προσωπικά το παιδί μου θα το εμπιστευτώ σε ένα ΣΩΣΤΟ Επαγγελματία, που έχει ΠΑΙΔΕΙΑ και ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟ και όχι σε κάποιον που προσπαθεί να ρίξει λάσπη στους υπόλοιπους. Ο τίτλος σπουδών δεν κάνει τον επαγγελματία. Η όρεξη, η θέληση, η προκοπή, η αγάπη και η ανθρωπιά σε κάνει να φέρεσαι ως σωστός επαγγελματίας σ’ένα επάγγελμα ανθρώπινων σπουδών. Ο πόλεμος που συμβαίνει στο επάγγελμα του λογοθεραπευτή μεταξύ Συλλόγων και συναδέλφων, δε νομίζω να συμβαίνει σε άλλο κλάδο, αλλά αυτό το γεγονός κάτι δείχνει προς τα έξω…
Δουλειά υπάρχει για όλους.
Είναι τουλάχιστον προσβλητικό και προκλητικό, εμείς οι απόφοιτοι των ΤΕΙ να αντιμετωπιζόμαστε τόσα χρόνια ως υποδεέστεροι σε σχέση με τους αποφοίτους του εξωτερικού από τους ίδιους απόφοιτους του εξωτερικού, με τη δικαιολογία ότι οι ίδιοι είναι απόφοιτοι Πανεπιστημίου, ενώ εμείς ΤΕΙ! Όλοι μας έχουμε αντιμετωπίσει τρομερό ανταγωνισμό, άσχημη κριτική από πολλούς «συναδέλφους» του εξωτερικού με μια απλή ειδίκευση στη λογοθεραπεία και βασικά πτυχία σε Γαλλική φιλολογία, σε παιδαγωγικά κλπ, τη στιγμή που οι δικές μας σπουδές είναι τετραετείς πάνω στην επιστήμη της Λογοθεραπείας, με πολλές εργαστηριακές και κλινικές ώρες! Σωπάστε λοιπόν και κάντε επιτέλους μια ουσιώδη αυτοκριτική !!!
Είμαι απόφοιτη του Queen Margaret University της Σκωτίας, έχω παρακολουθήσει 4ετές πρόγραμμα σπουδών (42 μαθήματα, με πτυχιακή εργασία και 800 και πλεον ώρες πρακτικής) σε συνεργασία με το Μητροπολιτικό Κολλέγιο Αθηνών. Επιπλέον, κατέχω μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στις γλωσσικές διαταραχές από το Essex University. Έχω 5ετή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικούς φορείς επαγγελματική απασχόληση ως λογοθεραπεύτρια, λειτουργώντας ατομική επιχείρηση αλλά και συνεργαζόμενη με κέντρα αποκατάστασης. Επίσης εποπτεύω φοιτητές λογοθεραπείας στην πρακτική τους στο Μητροπολιτικό Κολλέγιο Αθηνών. Έχω παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια επιμόρφωσης.
Σύμφωνα με τον Νόμο 3696/2008, περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 (όπως ισχύει μετά την τροποποίηση – αντικατάσταση από τις διατάξεις των Νόμων 4093/2012 και 4111/2013), τα πτυχία, οι τίτλοι, οι βεβαιώσεις, τα πιστοποιητικά σπουδών και οποιασδήποτε ονομασίας βεβαίωση που χορηγούν τα κολλέγια δύνανται της αναγνώρισης επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων ανώτατης εκπαίδευσης του ελληνικού συστήματος τυπικής εκπαίδευσης.
Ενόψει του ανωτέρω κρίνεται σκόπιμο να συμπεριληφθούν μεταξύ των δικαιούχων απόκτησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτή όσοι έχουν αναγνωρισμένα επαγγελματικά προσόντα, αλλά και όσοι κατέχουν τίτλο σπουδών που έχει αναγνωριστεί ως επαγγελματικά ισοδύναμος.
Νομίζω ότι τελικά συζητάμε και πάλι τα αυτονόητα! Από ποια άλλη ειδικότητα στην Ελλάδα κάνοντας ένα μεταπτυχιακό παίρνεις άδεια άσκησης αυτού του επαγγέλματος; Προσωπικά μετά το ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας στην Πάτρα έχω ολοκληρώσει το διετές πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών στην ειδική αγωγή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ο τίτλος αυτό όμως δεν με κάνει ειδική παιδαγωγό και δε μου επιτρέπει σε καμία περίπτωση να εργαστώ ούτε στο δημόσιο αλλά ούτε και στον ιδιωτικό τομέα ως ειδική παιδαγωγός.
Επίσης, όσοι αποφοίτησαν από τα ΙΕΚ και τα κολλέγια δε γνώριζαν ότι ο νόμος δεν τους καλύπτει στην Ελλάδα;Μήπως τελικά ο χώρος μας είναι εξαιρετικά προσοδοφόρος, και πόση δύναμη έχουν ορισμένοι ώστε να φτάνουμε στο σημείο να ανακαλούνται με τόση ευκολία προεδρικά διατάγματα στα οποία με πολύ κόπο φτάσαμε;;
Στην Ελλάδα του 2015 παλεύουμε για τα αυτονόητα! Είναι δυνατον;Γιατί δημιούργησαν τα ΤΕΙ;Είμαστε ίσως το μοναδικό επάγγελμα από το χώρο της ψυχικής υγείας που δεν έχουμε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Πως ένα πτυχίο τετραετους φοίτησης μπορεί να είναι ισάξιο με ένα μετά μεταπτυχιακό μονοετης φοίτησης ή με ένα πτυχίο ΙΕΚ;Και γιατί τόσο καιρό οι ασφαλιστικοι φορείς δεν δεχόταν το πτυχίο τους;Πώς το κράτος διασφαλίζει το τίτλο σπουδών μας ως ΤΕΙ;Ξέρετε,ειστε και είμαστε υπό λόγοι απέναντι στους ασθενείς μας και στην κοινωνία.
΄Οταν στην Ελλάδα δεν υπήρχαν ακόμη σπουδές Λογοθεραπείας, πολλοί επέλεξαν εκπαιδευτικά προγράμματα και πανεπιστήμια με γνώμονα τα κριτήρια που έθετε ο επίσημος ευρωπαïκός φορέας (CPLOL) και την αναγνωριση που είχαν στη χώρα των σπουδών (π.χ RCSLT για τη Βρετανία). Άρα, αν οι τίτλοι σπουδών προέρχονται από εγκεκριμένα προγράμματα αποτελεί από μόνο του επαρκή προυπόθεση για τη χορήγηση άδειας άσκησης επαγγέλματος. Η άδεια άσκησης επαγγέλματος στη χώρα κτήσης του πτυχίου σαφώς και ενισχύει την εγκυρότητα αυτών των σπουδών. Για όσους, όμως δεν ακολούθησαν τη διαδικασία απόκτησης άδειας άσκησης επαγγέλματος στη χώρα σπουδών σκοπεύοντας να εργαστούν μόνο στην Ελλάδα, ας κριθεί πιο σημαντικό το γεγονός ότι οι τίτλοι προέρχονται από ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα σπουδών εγκεκριμένο από το CPLOL.
Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι θα πρέπει να συμπεριληφθούν όλοι οι ταυτόσημοι όροι με τη Λογοθεραπεία.
Είμαι ειδική παιδαγωγός και εδώ και 10 συναπτά έτη μάχιμη στο χώρο της μαθησιακής αποκατάστασης των δυσκολιών παιδιών και εφήβων με μια ευρεία γκάμα «ιατρικών γνωματεύσεων». Όλα αυτά τα χρόνια έχω συνεργαστεί στενά με Λογοθεραπευτές αποφοίτους του Εξωτερικού, του Εσωτερικού, με προπτυχιακά, μεταπτυχιακά, κ.λπ. Κατά την ταπεινή μου άποψη η ποιότητα των υπηρεσιών που παρασχέθηκε στις περιπτώσεις που γνωρίζω καθώς και η ποιότητα της διεπιστημονικής συνεργασίας προς όφελος των παιδιών αυτών δε βρισκόταν σε καμία περίπτωση σε άμεση συνάρτηση με τον τίτλο του πτυχίου του εκάστοτε συναδέλφου Λογοθεραπευτή. Όπως όλοι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε η ολοκλήρωση των σπουδών φοίτησης από μόνη της (είτε αυτές πραγματοποιούνται στο εξωτερικό ή το εσωτερικό είτε αφορούν στην απόκτηση ενός βασικού τίτλου σπουδών ή σε συνδυασμό προπτυχιακού και μεταπτυχιακού τίτλου) σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζει από μόνη της την επαγγελματική επάρκεια κάποιου. Αυτή εξασφαλίζεται με τη συνεχή επιμόρφωση, την πρακτική άσκηση και εποπτεία και πάνω από όλα με την ύπαρξη ενός βασικού αισθήματος ηθικής ευθύνης το οποίο δυστυχώς δεν πιστοποιείται από κανένα δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα. Κατανοώ την ανησυχία όλων των πλευρών αλλά κατά τη γνώμη μου η εξαίρεση μιας μερίδας αξιόλογων επαγγελματιών λογοθεραπευτών – συναδέλφων μας επί σειράς ετών – από την κατοχή της άδειας άσκησης δε θα λύσει το πρόβλημα της αβέβαιης σε ποιότητα παροχής υπηρεσιών που προβληματίζει όλους εμάς που ασχολούμαστε με τον ευάλωτο χώρο της ειδικής αγωγής.
Oι μεταπτυχιακοί φοιτητές με εξειδίκευση τη Λογοθεραπεία θα πρέπει να λαμβάνουν την άδεια άσκησης επαγγέλματος γιατί και οι ώρες πρακτικής άσκησης για την απόκτηση του διπλώματος είναι υποχρεωτικές υπό την εποπτεία ειδικών στην αγωγή και θεραπεία του λόγου και τα μαθήματα σχετίζονται με το συγκεκριμένο αντικείμενο και πραγματοποιούνται και από λογοθεραπευτές που διδάσκουν στα αντίστοιχα τμήματα των ΑΤΕΙ
Η επιστήμη της Λογοθεραπείας είναι η επιστήμη της αξιολόγησης, διάγνωσης, πρόληψης και θεραπείας διαταραχών ομιλίας, λόγου (προφορικού και γραπτού), επικοινωνίας, σίτισης/κατάποσης. Αποτελεί εφαρμοσμένη ανεξάρτητη επιστήμη και όχι παρακλάδι ή εξειδίκευση κάποιου άλλου κλάδου των Ανθρωπιστικών ή Κοινωνικών Επιστημών (π.χ. Παιδαγωγική, Ψυχολογία, Φιλολογία Γλωσσολογία κλπ.). Απαιτεί θεωρητική και πρακτική/κλινική εκπαίδευση του υποψήφιου σε διαταραχές που έχουν να κάνουν τόσο με την λειτουργικότητα του ατόμου, το δικαίωμα του στη συμμετοχή στο κοινωνικό σύνολο όσο και με την ευζωία του, δηλαδή αφορά θέματα που έχουν να κάνουν με ιατρικά ζητήματα ζωής ή θανάτου (βλ. διαταραχές σίτισης/κατάποσης).
Είναι εύλογο λοιπόν να αναρωτηθεί κανείς πως είναι δυνατόν κάτοχοι μεταπτυχιακών διπλωμάτων ή μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών ενός έτους της ημεδαπής ή αλλοδαπής χωρίς τον απαραίτητο αριθμό ωρών κλινικής ή πρακτικής άσκησης, όπως αυτές ορίζονται από έγκριτους διεθνείς οργανισμούς προαγωγής και διαφύλαξης της επιστήμης της Λογοθεραπείας καθώς και διαφύλαξης των δικαιωμάτων των ατόμων που επωφελούνται από την άσκηση αυτής όπως ο American Speech Hearing Association-ASHA (βλ. Standards of Certification in Speech-Language Pathology http://www.asha.org/uploadedFiles/2005-2014-SLP-Standards-Comparison.pdf), να είναι δικαιούχοι άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του Λογοθεραπευτή. Προσωπικά, εκτός από το βασικό τίτλο σπουδών μου στη Λογοθεραπεία, είμαι κάτοχος μεταπτυχιακού και διδακτορικού τίτλου σπουδών στην Ψυχολογία, άρα θα μπορώ και εγώ να ασκήσω το επάγγελμα του Ψυχολόγου και να λάβω την αντίστοιχη άδεια ασκήσεως; Ή γιατί να μην κάνω και ένα μεταπτυχιακό στην Ιατρική, στη Νευρολογία για παράδειγμα και εν συνεχεία να ασκήσω το επάγγελμα του Νευρολόγου Ιατρού;
Νομίζω ότι είναι περιττό να προχωρήσω σε περαιτέρω ανάπτυξη τέτοιων επιχειρημάτων διότι στερούνται λογικής, ηθικής και δεοντολογίας. Επομένως, σύμφωνα με τον ορισμό και μόνο της επιστήμης της Λογοθεραπείας, υποψήφιοι δικαιούχοι για την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του Λογοθεραπευτή είναι μόνο όσοι φέρουν τίτλους σπουδών τετραετούς φοίτησης με κλινική και πρακτική άσκηση σε ιδρύματα της ημεδαπής ή της αλλοδαπής (όπως ορίζεται η ισοτιμία και όχι η αντιστοιχία αυτών από το Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π) ή μεταπτυχιακούς τίτλους της αλλοδαπής με αντιστοιχία θεωρητικής και κλινικής εκπαίδευσης σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών των ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας της χώρας, οι κάτοχοι των οποίων έχουν την αντίστοιχη άδεια ασκήσεως επαγγέλματος Λογοθεραπευτή από τη χώρα προέλευσης του τίτλου. Τέλος, είναι επιεικώς απαράδεκτο να διαπραγματευόμαστε τη χορήγηση άδειας ασκήσεως σε άτομα που απλώς έτυχε να ασκούν το επάγγελμα του Λογοθεραπευτή για 10 έτη χωρίς καμία τεκμηρίωση της αρχικής τους εκπαίδευσης.
Κλείνοντας, κ. Κουρουμπλή και κ. Ξάνθο, στα πλαίσια των καλών σας προθέσεων, της προσπάθειας σας για εξυγίανση του συστήματος υγείας και της παροχής ίσων ευκαιριών σε όλους στην εργασία, με τις προτεινόμενες διατάξεις παραβλέπετε αδιαμφισβήτητες δικλείδες ασφαλείας της δημόσιας υγείας αλλά και μακροπρόθεσμα της διασπάθισης δημόσιου χρήματος από επιτήδειους ή μη καταρτισμένους επαγγελματίες.