1. Το Κράτος μεριμνά για την προαγωγή και την πρακτική εφαρμογή των σύγχρονων γνώσεων και υψηλών διεθνών προδιαγραφών σε θέματα φυσικού τοκετού.
2. Τα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το Γενικό Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, τα νοσοκομεία που εποπτεύονται από τα Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και Εθνικής Άμυνας, καθώς και οι ιδιωτικές κλινικές, δύνανται να παρέχουν υπηρεσίες φυσικού τοκετού. Για τον σκοπό αυτόν οι φορείς του πρώτου εδαφίου δύνανται να αναπτύσσουν, οργανώνουν και λειτουργούν κέντρα φυσικού τοκετού, τα οποία υπάγονται οργανικά και λειτουργικά στο Μαιευτικό-Γυναικολογικό Τμήμα τους.
3. Τα κέντρα φυσικού τοκετού αναγνωρίζονται ως τέτοια και πιστοποιούνται με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Υγείας, μετά από γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ.), εφόσον πληρούν τους όρους και τις προϋποθέσεις, που καθορίζονται στην απόφαση της παρ. 11 του άρθρου 49.
ΜΕΡΟΣ Θ΄ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ Άρθρο 36 Προαγωγή του φυσικού τοκετού
Αναρτήθηκε
20 Οκτωβρίου 2022, 12:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
3 Νοεμβρίου 2022, 12:00
Εργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
623 Σχόλια 1601 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 13547 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19,, την ενίσχυση της προστασίας της δημόσιας υγείας και των υπηρεσιών υγείας, ...
- ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ – ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
- Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης
- Δράσεις δημόσιας υγείας - Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας
- Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ)
- Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030
- Σύσταση ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Ογκολογικό Κέντρο Παίδων “Μαριάννα Β.Βαρδινογιάννη–ΕΛΠΙΔΑ”», ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊου COVID-19 και την προστασία της δημοσίας υγείας...
- Εκσυγχρονισμός του δικαίου για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων
- «Ολοκληρωμένο Σύστημα Παροχής Ανακουφιστικής Φροντίδας - Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 και την προστασία της δημόσιας υγείας και λοιπές διατάξεις»
- ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: "ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ, ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ"
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε:
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς αναίτιες παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της λοχείας, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε :
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
2022, 09:39 | Γιολάντα ΖεφηΜόνιμος ΣύνδεσμοςΖητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε κέντρα τοκετού από μαίες!Δώστε δυναμη στις μαίες!Είναι το σημαντικότερο άτομο δίπλα στη γυναίκα που γεννάει! Ανοίξτε τη συνταγογράφηση για τις μαίες!
Ως νέα μητέρα θα ήθελα να ζητήσω τα εξής:
Τα κέντρα τοκετού να είναι αυτόνομα και σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα
Να είναι απόλυτη προτεραιότητα η προστασία της μητέρας και τους βρέφους από μη αναγκαίες παρεμβάσεις κατά τον τοκετό
Ακόμη και σε περίπτωση που πραγματικά χρειάζεται επείγουσα καισαρική τομή, να είναι η διαδικασία όσο το δυνατόν πιο φιλική για το βρέφος και τη μητέρα
Να προάγεται η επαφή δέρμα με δέρμα και ο θηλασμός με βοήθεια επί της ουσίας και όχι απλά για διαφημιστικούς λόγους του κάθε μαιευτηρίου που θέλει να αυτοαποκαλείται φιλικό προς το θηλασμό. Να μην ασκείται πίεση για παροχή ξένου γάλακτος αν η μητέρα δεν το επιθυμεί αλλά να υπάρχει ουσιαστική βοήθεια για να επιτευχθεί ο θηλασμός
Να μην χωρίζεται το βρέφος από τη μητέρα (πχ λόγω covid-19 έχουν αποχωριστεί μητέρες τα βρέφη τους για μέρες – αδιανόητες ιστορίες χωρίς καμία απολύτως δικαιολογία)
Να προάγεται η παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας και να παρέχεται ψυχολογική υποστήριξη των γυναικών, ιδίως όσων έχουν υποστεί μαιευτική βία
Θελουμε:
A. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναίκας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Είναι σημαντικό:– Να υπάρξουν κυρώσεις για αναίτιες ιατρικές παρεμβάσεις στο γυναικείο σώμα. Οι καισαρικές τομές θα πρέπει να γίνονται μόνο όταν κρίνεται απολύτως απαραίτητο και όχι επειδή έτσι βολεύει τον/την εκάστοτε γιατρό στο πρόγραμμά του/της.– Να δοθεί ο απαραίτητος σεβασμός στον ρόλο/επάγγελμα της μαιευτικής και να αναδειχθεί ως το μόνο επάγγελμα που πραγματικά εξυπηρετεί τον φυσιολογικό τοκετό.
Να δοθεί η απαραίτητη γνώση στους μελλοντικούς γονείς ώστε να μπορούν να παίρνουν σωστές αποφάσεις. Η γυναίκα να μπορεί να αποφασίζει για το σώμα της χωρίς να υποτιμάται η απόφαση αυτή.
Ζητάμε :
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Διοίκηση από μαίες και όχι γυναικολόγους στα ΚΦΤ (να ακολουθηθεί η δομή ΚΦΤ άλλων Ευρωπαϊκών χωρών).
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε :
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Αρχικά, θα θέλαμε να σχολιάσουμε ότι είναι ευχάριστο και θετικό ότι για πρώτη φορα υπάρχει μια οργανωμενη προσπαθεια να τεθεί νομικό πλαίσιο για την δημιουργια Κεντρων Τοκετου στην Ελλάδα. Η προσπάθεια αυτή οφείλει να γίνει με τρόπο συστηματικο, βασισμενο σε διεθνεις κατευθύνσεις και πρωτοκολλα, με υψηλή ποιότητα και τις σωστές βάσεις από την αρχή.Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ, 1998) η φροντίδα σε μία φυσιολογική εγκυμοσύνη και τοκετό θα πρέπει να περιλαμβάνει τη αποϊατρικοποίηση, πράγμα που σημαίνει αλλαγή της μαιευτικής φροντίδας και διασφάλιση ότι δεν χρησιμοποιούνται μη αναγαικες ή ακατάλληλες ιατρικές παρεμβάσεις. Επίσης το 2018, δημοσιεύτηκε το νέο πρωτόκολλο του ΠΟΥ με σκοπό την προώθηση ολιστικής και ανθρωποκεντρικής φροντίδας (ΠΟΥ, 2018), ωστε η μητέρα, κα το νεογνό, να εχουν βελτιστα αποτελεσματα, αλλα και να βιώσουν μια θετικη περιγεννητική εμπειρια. Πραγματι, οι περιττές ιατρικές παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια του τοκετού μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τόσο την ασφάλεια και τη συναισθηματική ευημερία της μητέρας όσο και του μωρού (Shaw, 2013).Η συγκεκριμένη προτεινόμενη διαβούλευση έχει σκοπό τη δημιουργία νομοθετικού πλαισίου για την προάσπιση και προώθηση της φυσιολογίας του τοκετού. Στην διαβούλευση δεν βλέπουμε πουθενά να υπάρχουν βασικοί λειτουργικοί ορισμοί, πχ τι ορίζεται ως φυσικός τοκετός ή τον ξεκαθαρο και αυτονομο πολο της Μαιας/ τη, αναδεικνύοντας ουσιαστικα την την αφάνεια ή την αποδυνάμωση των Μαιών/των.Ως έχει στο κείμενο, είναι ατυχής η χρήση της λέξης φυσικού τοκετού καθώς σύμφωνα με τον Dick-Read (2004) φυσικός ορίζεται ο τοκετός στον οποίο καμία φυσική, χημική ή ψυχολογική κατάσταση δεν είναι πιθανό να διαταράξει τη φυσιολογική σειρά των γεγονότων ή να διαταράξει τα φυσικά φαινόμενα του τοκετού. Όσον αφορά τον φυσιολογικό τοκετό υπάρχουν διάφοροι ορισμοί στην υπάρχουσα διεθνή βιβλιογραφία και εδώ και μία σχεδόν εικοσαετία υπάρχει μια δημόσια συζήτηση για τον φυσιολογικό τοκετό. Οι ορισμοί για τον φυσιολογικό τοκετό σε χώρες υψηλού εισοδήματος μπορεί να είναι αμφιλεγόμενοι λόγω της συμπερίληψης ορισμένων κοινών αλλά παρεμβατικών πρακτικών (Jackson et al., 2020). Ο Walsh (2012) τονίζει ότι είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς τι σημαίνει η φράση φυσιολογικός (physiological) τοκετός και αυτό γιατί είναι συνυφασμένη με τον συνηθισμένο (normal) τοκετό. Συνεχίζει τονίζοντας ότι εάν αναφερόμαστε σε τοκετούς εντός των νοσοκομείων, ο συνηθισμένος τοκετός συνδέεται με ιατρικές παρεμβάσεις.
Στην Ελλάδα οι περισσότεροι τοκετοί λαμβάνουν χώρο στα νοσοκομεία και γίνονται υπό την εποπτεία των μαιευτήρων – γυναικολόγων. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία του Εθνικού Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) για το έτος 2014 ο μέσος όρος των φυσιολογικών τοκετών στη χώρα μας είναι 15.3%, με τα ιδιωτικά μαιευτήρια να έχουν φυσιολογικούς τοκετούς σε ποσοστό 1.9% και 36.8% στα δημόσια μαιευτήρια. Τα στοιχεία αυτα είναι ιδιαίτερα σημαντικά καθώς οποιαδήποτε ιατρική παρέμβαση όπως η εκτέλεση περινεοτομής στα ιδιωτικά μαιευτήρια κατατάσσεται τον τοκετό ως “κολπικό με χειρουργικές επεμβάσεις” και άγγιζε το 39.4% ενώ τα δημόσια νοσοκομεία ήταν 9.4% (Υπουργείο Υγείας 2017). Στόχος λοιπόν αυτού του νομοθετικού πλαισίου θα έπρεπε να είναι η προάσπιση και η προώθηση της φυσιολογίας της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της λοχείας για καλύτερα περιγεννητικά αποτελέσματα παρέχοντας ολιστική φροντίδα μέσω των μαιών/ευτών. Γι’αυτόν τον λόγο, θα έπρεπε αρχικά να συμφωνηθεί το γενικότερο πλαίσιο για το τι ορίζει ο νομοθέτης ως φυσικός τοκετός.Ο ΠΟΥ (2019) σε συνεργασία με άλλους φορείς όπως είναι η Διεθνής Ομοσπονδία Μαιών/ευτών, η UNICEF, η Διεθνής Ομοσπονδία Μαιευτήρων και Γυναικολόγων, ο Διεθνής Οργανισμός Παιδιάτρων, κ.α. τονίζουν πως για τη βελτίωση των περιγεννητικών αποτελεσμάτων των μητέρων και των νεογνών τους χρειάζεται ένα κατάλληλο περιβάλλον το οποίο εκτιμά και σέβεται τις/ους μαίες/ευτές και εκτιμά και σέβεται τις γυναίκες. Στο σχέδιο νόμου με τίτλο “Δευτεροβάθμια περίθαλψη, ιατρική εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Υγείας” Μέρος Θ, τα άρθρα 36 και 37 είναι ελλιπή και ουσιαστικά ελλοχεύουν κινδύνους. Αναφορικά με το άρθρο 36 για την προαγωγή του φυσικού τοκετού δεν ορίζει τί είναι ένα Κέντρο Φυσικού Τοκετού, ποιός θα είναι ο κύριος επαγγελματίας υγείας για την παροχή φροντίδας στις γυναίκες που το επιλέγουν. Θα ήταν χρήσιμο να συμπεριλαμβάνεται ένα γλωσσάρι για να εξηγήσουν συγκεκριμένες ορολογίες και να περιγράφονται αναλυτικά τα πλαίσια και οι προδιαγραφες σχετικές με την λειτουργία των Κέντρων Φυσικού Τοκετού όπως ορίζονται από την Ευρωπαϊκή και άλλη διεθνή βιβλιογραφία. Όπως περιγράφεται στο παρόν έγγραφο, το τμήμα αυτό μοιάζει περισσότερο με μια κλασική Αίθουσα τοκετών ενός Ελληνικού μαιευτηρίου, αλλά μόνο για περιστατικά ‘χαμηλού’ κινδυνου, κατι το οποίο ΔΕΝ είναι Κεντρο Τοκετου.Θα ήταν λοιπόν σημαντικό να ορίσουμε τί είναι ένα κέντρο τοκετού (Birth Centre – BC ή Midwifery (- led) Unit – MLU) και όχι κέντρο φυσικού τοκετού, όπως περιγράφεται στο παρόν έγγραφο. Το Κέντρο Τοκετού (ΚΤ) σύμφωνα με παγκόσμιες βιβλιογραφίες διευθύνεται αυτόνομα από διευθύνουσα μαία και στελεχώνεται από μαίες και βοηθούς μητρότητας (Newbury et al., 2018). Οδηγίες για τη λειτουργία του ΚΤ, συμπεριλαμβανομένων των κριτηρίων καταλληλότητας και των κλινικών πρωτοκόλλων, αναπτύσσονται σε συνεργασία μίας διεπιστημονικής ομάδας με επικεφαλή τη διευθύνουσα μαία (Newbury et al., 2018). Υπάρχουν δύο ειδών ΚΤ, τα “ανεξάρτητα” ΚΤ (Freestanding MLU) που είναι στην κοινότητα και εκτός νοσοκομείων και τα ΚΤ εντός των νοσοκομειακών μονάδων (Alongside MLU) που όμως είναι σε διαφορετικό χώρο από την Αίθουσα Τοκετών (ΑΤ) (Ιατρικοποιημένο μοντέλο φροντίδας ή Obstetric led Unit – OLU). Τα ΚΤ προάγουν το μαιοκεντρικό μοντέλο συνεχιζόμενης φροντίδας που παρέχει μαιευτική φροντίδα από την ίδια μαία ή ομάδα μαιών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της γέννησης και της λοχείας (ως την 6η εβδομάδα) με δυνατότητα παραπομπής σε εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα, όποτε χρίζεται απαραίτητο (Sandall et al., 2016). Το μοντέλο αυτό, περιλαμβάνει τον συντονισμό της παροχής μαιευτικής φροντίδας και τη δημιουργία της αμφίδρομης σχέσης στην πάροδο του χρόνου (Sandall et al. 2016). Πέρα από την ασάφεια της παρούσας διαβούλευσης για το τι είδους ΚΤ θα δημιουργηθεί, δεν υπάρχει ξεκάθαρη τοποθέτηση για το ποιοί θα ηγούνται της δημιουργίας και λειτουργίας ενος τετοιου ΚΤ. Τίθεται, λοιπον, το εύλογο ερώτημα σε ποιά Διοικητική Υπηρεσία θα ανήκουν οι εργαζόμενοι στο ΚΤ, ποιος Επαγγελματιας Υγείας (ΕΥ) θα είναι ο ‘φυσικος’ ‘ηγέτης’, πως θα πλαισιώνεται και διασφαλίζεται η ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας (auditing, quality assurance), και ποιος θα ειναι ο Κανονισμός Λειτουργίας ενος ΚΤ.Πραγματι, τα ΚΤ σε πολλές χώρες, λειτουργούν με δικά τους πρωτόκολλα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα ΚΤ δημιουργούν τα δικά τους πρωτόκολλα βασιζόμενοι στα εθνικά κλινικά πρωτόκολλα για την περιγεννητική φροντίδα για τις υγιείς γυναίκες και μωρά (NICE, 2017). Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες χώρες που έχουν ΚΤ (Hermus et al, 2015; AABC, 2017). Σύμφωνα με τον NICE (2017) τόσο στις πρωτοτόκες χαμηλού κινδύνου όσο και στις πολυτόκες γυναίκες, ο προγραμματισμένος τοκετός στο ΚΤ (εντός ή εκτός νοσοκομείου) είναι ιδιαίτερα κατάλληλος, καθώς το ποσοστό των παρεμβάσεων είναι χαμηλότερο και το νεογνικά αποτέλεσμα δεν διαφέρουν σε σύγκριση με τους προγραμματισμένους τοκετούς στην ΑΤ. Το 2020, το (διεθνές) Δίκτυο Κέντρων Τοκετού (Midwifery Unit Network) δημοσίευσε την 4η έκδοση των επίσημων προδιαγραφών για την οργάνωση και διοίκηση των ΚΤ, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε 4 γλώσσες κ έχουν χρησιμοποιηθεί από πολλές Ευρωπαϊκές χώρες (Rocca-Ihenacho et al, 2018; Rayment et al, 2020).Το μαιοκεντρικό μοντέλο φροντίδας έχει πολλά πλεονεκτήματα για την γυναίκα και το νεογνό της. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, οι γυναίκες που επιλέγουν το ΚΤ και το μαιοκεντρικό μοντέλο φροντίδας έχουν λιγότερες παρεμβάσεις κατά τι διάρκεια του τοκετού τους (Sandall et al., 2016, Scarf et al., 2018, Nove et al, 2020). Τέτοιες παρεμβάσεις μπορεί να είναι η χρήση επισκληριδίου αναλγησίας, επισιοτομής, επεμβατικού τοκετού με εμβρυουλκό, η χρήση φαρμακευτικής αναλγησίας, ο πρόωρος τοκετός, καθως και η μείωση του κινδύνου για νεογνικό ή εμβρυϊκό θάνατο (πριν τις 24 εβδομάδες της κύησης).Επιπρόσθετα, με την υιοθέτηση του συγκεκριμένου μαιοκεντικού μοντέλου φροντίδας και τη σωστή λειτουργία των ΚΤ παρατηρείται μείωση του συνολικού αριθμού των καισαρικών τομών (Κτ) καθώς και των προγραμματισμένων Κτ που είναι αρκετά σημαντικό για την Ελλάδα καθώς τα ποσοστά καισαρικών τομών (Κτ) ξεπερνά το 50% (Υπουργείο Υγείας 2017). Οι γυναίκες που επέλεξαν να γεννήσουν σε ΚΤ δήλωσαν μεγαλύτερα ποσοστά ικανοποίησης από την εμπειρία του τοκετού τους και χαρακτήριζαν την φροντίδα τους πιο ολιστική (Hodnett et al., 2012, Iida et al., 2012, Overgaard et al., 2012, Bernitz et al., 2016). Σύμφωνα με τους Hitzert και συν (2016), οι γυναίκες που γέννησαν σε ΚΤ ένιωθαν οτι είχαν τον έλεγχο και και συμμετείχαν στη λήψη κοινών αποφάσεων κατά τη διάρκεια του τοκετού τους. Κάτι που βρήκαν και οι Overgaard και συν (2012). Το ΚΤ με το μαιοκεντρικό μοντέλο φροντίδας παρέχει στη γυναίκα ένα περιβάλλον που είναι πιο χαλαρό και ήρεμο σε σύγκριση με αυτό της ΑΤ, στο οποίο νιώθουν ότι τις φροντίζουν και τις εκτιμούν περισσότερο και οτι έχουν καλύτερη υποστήριξή για την ομαλή εξέλιξη του τοκετό τους (McCourt et al., 2014; Rayment et al., 2019).Όσον αφορά το νεογνό, ο προγραμματισμένος τοκετός στο ΚΤ δεν παρουσιάζει σημαντικές διαφορές στα ανεπιθύμητα περιγεννητικά αποτελέσματα σε σύγκριση με τον προγραμματισμένο τοκετό στην ΑΤ ή την προγραμματισμένη καισαρική τομή παρόλο που είναι χαμηλότερα (Brocklehurst et al 2011, Wiegerinck et al., 2015, Scarf et al., 2018). Επιπλέον, παρατηρούνται παρόμοια ποσοστά εισαγωγής στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνων (ΜΕΝΝ) ενώ σύμφωνα με τους Phillippi και συν (2018) για προγραμματισμένους τοκετούς στα ΚΤ παρατηρούνται μικρότερα ποσοστά μεταφοράς και εισαγωγών των νεογνών στη ΜΕΝΝ. Άλλο ένα πλεονέκτημα είναι τα μειωμένα ποσοστά πρόωρων τοκετών που παρατηρούνται όταν χρησιμοποιείται το μαικεντρικό μοντέλο συνεχιζόμενης φροντίδας (Sandall et al., 2016). Τέλος, καθώς οι επιπλοκές και οι παρεμβάσεις είναι λιγότερες στο ΚΤ, το περιβάλλον είναι πιο ήρεμο ευνοόντας όχι μόνο το δέσιμο μεταξύ της οικογένειας αλλά και της έναρξης της δέρμα με δέρμα επαφής μητέρας και νεογνού που έχουν καθοριστικό ρόλο τόσο στην έναρξη και εδραίωση του θηλασμου που έχει αρκετά πλεονεκτήματα για το νεογνό και τη μητέρα (Lau et al, 2018; Cadwell et al, 2018).Για να υπάρξει μια βιώσιμη λύση για την δημιουργία ΚΤ, πρέπει να ληφθεί υπ’όψην, αλλά και για να προστατευτεί η ευρύτερη Δημόσια Υγεία, πρέπει να προστεθεί πλαίσιο για την συνεχιζόμενη εκπαίδευση των μαιών στο φυσικό τοκετό. Αυτό το πλαίσιο ενδεικτικά μπορεί να περιλαμβάνει επιμορφωτικά κλινικά φροντιστήρια (τύπου ALSO, MOET, Prompt), διεπαγγελματικά προγραμματισμενα και μη προγραμματισμενα skills drills επειγόντων/ εκτάκτων περιστατικων, τακτικές συναντήσεις την μαιευτικής ομάδας και της διεπαγγελματικής ομάδας με σκοπό την συζήτηση περιστατικών.Ένα ακόμα βασικό θέμα είναι η δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης για τις μαίες/τες. Θα πρέπει να γίνει μια ανασκόπηση και διασταύρωση των φαρμακολογικών και φαρμακευτικών αναγκών στο πλαίσιο λειτουργίας ενός ΚΤ, και συμφωνα με τα Διεθνη προτυπα (ICM, 2018, Rocca-Ihenacho et al, 2018). Η Μαία/της του ΚΤ οφείλει να έχει το αυτονόητο, αλλα ξεκάθαρο, και συγκεκριμένο, εύρος συνταγογράφησης ως επαγγελματια υγείας με συγκεκριμένες και αναγνωρισμενες αρμοδιοτητες και υπευθυνοτητες. Το καθε ΚΤ θα πρεπει να εχει συγκεκριμενο ‘αρθρο’ στο Καταστατικο Λειτουργιας του, και οι μαιες/τες να εχουν ετήσια επανεκπαιδευση σχετικα με την συνταγογραφηση και ασφαλη ετοιμασια και χορηγηση φαρμακων.Ταυτόχρονα, πρέπει να υπάρξει άμεση επικοινωνία και συντονισμος και με τις Σχολές Μαιών/των και να συμπεριληφθεί στο προτεινόμενο νομοσχέδιο η αναγκαιότητα της εκπαιδευσης και πρακτικης φοιτητων Μαιευτικής (μαίες, μαιευτές) στα ΚΤ.Απαραίτητη είναι η ύπαρξη ενός εσωτερικού ελεγκτικού οργάνου (Κλινικη διαχείριση-Clinical Governance) οπου και θα διερευνά τυχόν περιπτώσεις όπου η έκβαση του τοκετού και της φροντίδας είχε αρνητικό αποτέλεσμα η εμπειρία για την οικογενεια. Σκόπος φυσικα ειναι να μελετηθει αν οι απαραίτητες διαδικασίες και τα πρωτόκολλα τηρηθηκαν σωστα (Rocca-Ihenacho et al, 2018; NHSE, 2022).Η παροχή μαιευτικής φροντίδας οφείλει να παρέχεται με σεβασμό στις επιθυμίες της γυναίκας (respectful maternity care) και να υπάρχει η δυνατότητα να συμμετέχει η ίδια στη λήψη αποφάσεων για τον τοκετό της με βάση τις επιθυμίες της. Η Miller και συν (2016) αναφέρουν πως η επιστημονικά τεκμηριωμένη μαιευτική φροντίδα εντός των δομών υγείας θα πρέπει να περιλαμβάνει φροντίδα που είναι ανθρώπινη και αξιοπρεπής και να παρέχεται με σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών.Είναι πραγματικά ευχάριστη στιγμή για τον κλάδο Μαιευτικης στην Ελλαδα και εφοσον τηρηθούν σωστα οι παραπανω προυποθεσεις η έναρξη του πρώτου Κέντρου Τοκετου θα είναι η μέρα αλλαγής για τον κλάδο μας. Είναι, όντως μια ευκαιρια αναπτυξης του κλαδου, προαγωγης της φυσιολογιας του τοκετου, μειωσης καισαρικων τομων και μαιευτικης βιας και φυσικα προασπιση των προσωπικων δικαιωματων με σεβασμο στην γυναίκα και τις επιλογές της.Ο σύλλογος μας θα χαρεί να βοηθήσει και να στηρίξει καθε κινηση προς την δημιουργια των Κέντρων αυτων.Με εκτίμηση,
Τζένη Κουτσή
Γεωργία Κοντοσώρου
Έλενα Κακούρη
Ειρήνη Πλατσά
Μαρίτσα Harriet Clarke
Ζωή Βαρδαβακη
(Η επιτροπή του Hellenic British Midwifery Association)Βιβλιογραφία
American Association of Birth Centers (2017) Standards for birth centers, Perkiomenville (PA) : AABC. Available at: http://www.birthcenters.org/resource/resmgr/AABC-STANDARDS-RV2017.pdf
Bernitz, S., Øian, P., Sandvik, L., & Blix, E. (2016). Evaluation of satisfaction with care in a midwifery unit and an obstetric unit: a randomized controlled trial of low-risk women. BMC pregnancy and childbirth, 16(1), 143. https://doi.org/10.1186/s12884-016-0932-x
Birthplace in England Collaborative Group, Brocklehurst, P., Hardy, P., Hollowell, J., Linsell, L., Macfarlane, A., McCourt, C., Marlow, N., Miller, A., Newburn, M., Petrou, S., Puddicombe, D., Redshaw, M., Rowe, R., Sandall, J., Silverton, L., & Stewart, M. (2011). Perinatal and maternal outcomes by planned place of birth for healthy women with low risk pregnancies: the Birthplace in England national prospective cohort study. BMJ (Clinical research ed.), 343, d7400. https://doi.org/10.1136/bmj.d7400
Cadwell, K., Brimdyr, K., and Phillips, R. (2018) Mapping, Measuring, and Analyzing the Process of Skin-to-Skin Contact and Early Breastfeeding in the First Hour After Birth, Breastfeeding Medicine.Sep 2018.485-492 http://doi.org/10.1089/bfm.2018.0048
Dick-Read, G. (2004). Childbirth without fear: the principles and practice of natural childbirth (2. Pinter & Martin ed). Pinter & Martin.
Hermus, M.A., Wiegers, T.A., Hitzert, M.F. et al. (2015) The Dutch Birth Centre Study: study design of a programmatic evaluation of the effect of birth centre care in the Netherlands. BMC Pregnancy Childbirth 15, 148. https://doi.org/10.1186/s12884-015-0585-1
Hitzert, M., Hermus, M. A. A., Scheerhagen, M., Boesveld, I. C., Wiegers, T. A., van den Akker-van Marle, M. E., van Dommelen, P., van der Pal-de Bruin, K. M., & de Graaf, J. P. (2016). Experiences of women who planned birth in a birth centre compared to alternative planned places of birth. Results of the Dutch Birth Centre Study. Midwifery, 40, 70–78. https://doi.org/10.1016/j.midw.2016.06.004
Hodnett, E. D., Downe, S., & Walsh, D. (2012). Alternative versus conventional institutional settings for birth. Cochrane Database of Systematic Reviews, 8. https://doi.org/10.1002/14651858.CD000012.pub4
International Confederation of Midwives (2018) Essential Competencies for Midwifery Practice: An update, ICM, The Netherlnads
Johnson, S., & Waite, B. (2016). Are patient satisfaction rates higher for birthing center births compared with hospital births?. Evidence-Based Practice, 19(10), 26. https://doi.org/10.1097/01.ebp.0000541541.44379.60
Lau, Y., Tha, P.H., Ho-Lim, S.S.T., et al (2018) An analysis of the effects of intrapartum factors, neonatal characteristics, and skin-to-skin contact on early breastfeeding initiation. Maternal & Child Nutrition.; 14:e12492. https://doi.org/10.1111/mcn.12492
Iida, M., Horiuchi, S., & Porter, S. E. (2012). The relationship between women-centred care and women’s birth experiences: A comparison between birth centres, clinics, and hospitals in Japan. Midwifery, 28(4), 458–465. https://doi.org/10.1016/j.midw.2011.07.002Lifestart, https://www.inspiration-healthcare.com/products/neonatal-intensive-care/resuscitation/lifestart (Πρόσβαση στις 10/06/2022)
McCourt, C., Rance, S., Rayment, J. and Sandall, J. (2011). Birthplace qualitative organisational case studies: how maternity care systems affect the provision of care in different settings. Birthplace in England research programme. Final report part 6. London: NIHR Service Delivery and Organisation programme.
McCourt, C., Rayment, J., Rance, S. and Sandall, J. (2014). An ethnographic organisational study of alongside midwifery units: a follow-on study from the Birthplace in England programme. Health Services and Delivery Research, 2(7).
Midwifery Unit Network (2020). Midwifery Unit Standards. Copyright City, University of London 2018 – 2019.Version 4. Retrieved online 2nd June 2022 from https://www.midwiferyunitnetwork.org/mu-standards
Monteiro, R., Salman, M., Malhotra, S., & Yentis, S. (2019). Prescription and administration of drugs by midwives. In Analgesia, Anaesthesia and Pregnancy: A Practical Guide (pp. 50-52). Cambridge: Cambridge University Press. doi:10.1017/9781108684729.018
NICE Clinical Guideline CG190: Intrapartum care for healthy women and babies. (2014, updated 2017, re-approved 2021) Διαθέσιμο: http://www.nice.org.uk/guidance/cg190/resources/intrapartum-care-for-healthy-women-and-babies-pdf-35109866447557.
NICE Guideline NG4: Safe midwifery staffing for maternity settings. (2015), Retrieved Online 6th June 2022 from https://www.nice.org.uk/guidance/ng4Nove, A., Friberg, I., de Bernis, L., McConville, F., Moran, A., Najjemba, M., ten Hoope-Bender, P., Tracy, S., and Homer, C. (2020) Potential impact of midwives in preventing and reducing maternal and neonatal mortality and stillbirths: a Lives Saved Tool modelling study. The Lancet Global Health. 9. 10.1016/S2214-109X(20)30397-1
NMC. (2018). Code of Conduct Professional standards of practice and behaviour for nurses, midwives and nursing associates. Retrieved Online 30th May 2022 from https://www.nmc.org.uk/standards/code
Overgaard, C., Moller, A., Fenger-Gron, M., Knudsen, L. and Sandall, J., 2011. Freestanding midwifery unit versus obstetric unit: a matched cohort study of outcomes in low-risk women. BMJ Open, 1(2), pp.e000262-e000262.
Phillippi, J. C., Danhausen, K., Alliman, J., & Phillippi, R. D. (2018). Neonatal Outcomes in the Birth Center Setting: A Systematic Review. Journal of Midwifery & Women’s Health, 63(1), 68–89. https://doi.org/10.1111/jmwh.12701
Rayment, J., McCourt, C., Rance, S. and Sandall, J. (2015). What makes alongside midwifery-led units work? Lessons from a national research project. The Practising Midwife, 18(6).
Rayment, J., Rocca-Ihenacho, L., Newburn, M., Thaels, E., Batinelli, L., & Mcourt, C. (2020). The development of midwifery unit standards for Europe. Midwifery, 86, 102661. https://doi.org/10.1016/j.midw.2020.102661
RCOG (2007) Royal College of Anaesthetists, Royal College of Midwives, Royal College of Obstetricians and Gynaecologists, Royal College of Paediatrics and Child Health: SAFER CHILDBIRTH: Minimum Standards for the Organisation and Delivery of Care in Labour
Rocca-Ihenacho, L., Newburn, M. and Byrom, S. (2017). The Midwifery Unit Network: creating a community of practice to enhance maternity services. The Practicing Midwife 20(6):24-27.
Rocca-Ihenacho L., Batinelli, L., Thaels, E., Rayment, J., Newburn, M., and McCourt, C. (2018) Midwifery Unit Standards. London: Midwifery Unit Network and European Midwives Association.
Sandall, J., Soltani, H., Gates, S., Shennan, A., & Devane, D. (2016). Midwife-led continuity models versus other models of care for childbearing women. The Cochrane database of systematic reviews, 4(4), CD004667. https://doi.org/10.1002/14651858.CD004667.pub5
Scarf, V. L., Rossiter, C., Vedam, S., Dahlen, H. G., Ellwood, D., Forster, D., Foureur, M. J., McLachlan, H., Oats, J., Sibbritt, D., Thornton, C., & Homer, C. S. E. (2018). Maternal and perinatal outcomes by planned place of birth among women with low-risk pregnancies in high-income countries: A systematic review and meta-analysis. Midwifery, 62, 240–255. https://doi.org/10.1016/j.midw.2018.03.024
Shaw, J. C. A. (2013). The Medicalization of Birth and Midwifery as Resistance. Health Care for Women International, 34(6), 522–536. https://doi.org/10.1080/07399332.2012.736569
Walsh, D., Spiby, H., Grigg, C. P., Dodwell, M., McCourt, C., Culley, L., Bishop, S., Wilkinson, J., Coleby, D., Pacanowski, L. and Thornton, J. (2018) Mapping midwifery and obstetric units in England. Midwifery, 56, pp.9-16.
Walsh, D. (2012). Evidence and skills for normal labour and birth: a guide for midwives (2nd ed.). Routledge.
Wiegerinck, M. M. J., van der Goes, B. Y., Ravelli, A. C. J., van der Post, J. a. M., Klinkert, J., Brandenbarg, J., Buist, F. C. D., Wouters, M. G. a. J., Tamminga, P., de Jonge, A., & Mol, B. W. (2015). Intrapartum and neonatal mortality in primary midwife-led and secondary obstetrician-led care in the Amsterdam region of the Netherlands: A retrospective cohort study. Midwifery, 31(12), 1168–1176. https://doi.org/10.1016/j.midw.2015.08.007
WHO (2018). Recommendations Intrapartum care for a positive childbirth experience. Retrieved online 27 October 2022 from http://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/260178/9789241550215-eng.pdf;jsessionid=6EB678499A8BB05066EF203641A58C18?sequence=1
World Health Organization, Maternal and Newborn Health/Safe Motherhood, Division of Reproductive Health. Care in Normal Birth: A Practical Guide. WHO/FRH/MSM/96.24. Report of a technical working group. Geneva: WHO, 1997.
Ελληνική Στατιστική Αρχή (2021). Δελτίο τύπου: Στοιχεία Φυσικής Κίνησης Πληθυσμού: 2020. Διαθέσιμο: https://www.statistics.gr/documents/20181/20f115d5-b960-da2b-715f-8c72fc6edf16
Υπουργείο Υγείας (2017). Δελτίο τύπου: Απάντηση του υπουργού Υγείας Αν. Ξανθού στη Βουλή για τις καισαρικές τομές στην Ελλάδα – Το πόρισμα του ΠΟΥ. Διαθέσιμο: https://www.moh.gov.gr/articles/ministry/grafeio-typoy/pressreleases/4509-apanthsh-toy-ypoyrgoy-%20ygeias-an-ksanthoy-sth-boylh-to-porismatoy-poy-gia-tis-kaisarikes-tomes-sthn-ellada
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε:
Α .Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Δ. Υποστήριξη και προώθηση του μητρικού θηλασμού.
Ζητάμε:
1. Να επιστρέψει η δύναμη του τοκετού στο γυναικείο σώμα. Η γέννα είναι η φυσική διαδικασία του σώματος και οι μαιες είναι οι επαγγελματίες υγείας που έχουν το επιστημονικό υπόβαθρο για να παρέχουν την υποστήριξη φυσικού τοκετού, της λοχείας της συνταγογράφησης. Συνεπώς τα κέντρα τοκετού να είναι αυτονομα, ελεγχόμενα από τις μαίες σύμφωνα με τα διεθνή πετυχημένα πρότυπα.
2. Να προστατεύονται μητέρα & βρέφος από μη αναγκαίες ή/και κακοποιητικές ιατρικές παρεμβάσεις, προστασία από τη μαιευτική βία που προέρχεται από την 1ιατρικοποίηση της φυσικής διαδικασίας του τοκετού. Οι μαιες είναι οι αρμόδιες να υποδείξουν τρόπους για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα μας στον τοκετό (π.χ. επίσημο πλάνο τοκετού), σε οποιοδήποτε περιβάλλον και αν έχει επιλέξει η γυναίκα να γεννήσει.
3. Να προστατεύονται τα δικαιωμάτων των επιτοκων και των νεογνών, για μια γέννα με σεβασμό ακόμα και στην επείγουσα καισαρική τομή. Δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος για να έρθουν στη ζωή τα βρέφη ακόμα και στα νοσοκομεία.
4. Να επιτρέπεται η επαφή δέρμα με δέρμα, ο θηλασμος και οποιασδήποτε αναγκαίας πράξη που προάγει την διαχρονική ψυχοσωματική υγεία και την υγιή προσκόλληση για όλα τα νεογνά, ακόμα κι αυτά που βρίσκονται σε θερμοκοιτίδα, σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες και πρακτικές που εφαρμόζονται διεθνώς.
5. Να προάγεται η μαιευτική παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας.
6. Να υπάρχει παροχή ψυχολογικής υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί μαιευτική βία στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Η θεραπεία είναι μια χρονιά διαδικασία και το τραύμα τοκετού θεμελιώνει την προσωπικητα του ανθρώπου διαχρονικά.
7. Να υπάρχει δυνατότητα συνταγογράφισης από τις μαίες.
1. Να επιστρέψει η δύναμη του τοκετού στο γυναικείο σώμα. Η γέννα είναι η φυσική διαδικασία του σώματος και οι μαιες είναι οι επαγγελματίες υγείας που έχουν το επιστημονικό υπόβαθρο για να παρέχουν την υποστήριξη φυσικού τοκετού, της λοχείας της συνταγογράφησης. Συνεπώς τα κέντρα τοκετού να είναι αυτονομα, ελεγχόμενα από τις μαίες σύμφωνα με τα διεθνή πετυχημένα πρότυπα.
2. Να προστατεύονται μητέρα & βρέφος από μη αναγκαίες ή/και κακοποιητικές ιατρικές παρεμβάσεις, προστασία από τη μαιευτική βία που προέρχεται από την ιατρικοποίηση της φυσικής διαδικασίας του τοκετού. Οι μαιες είναι οι αρμόδιες να υποδείξουν τρόπους για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα μας στον τοκετό (π.χ. επίσημο πλάνο τοκετού), σε οποιοδήποτε περιβάλλον και αν έχει επιλέξει η γυναίκα να γεννήσει.
3. Να προστατεύονται τα δικαιωμάτων των επιτοκων και των νεογνών, για μια γέννα με σεβασμό ακόμα και στην επείγουσα καισαρική τομή. Δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος για να έρθουν στη ζωή τα βρέφη ακόμα και στα νοσοκομεία.
4. Να επιτρέπεται η επαφή δέρμα με δέρμα, ο θηλασμος και οποιασδήποτε αναγκαίας πράξη που προάγει την διαχρονική ψυχοσωματική υγεία και την υγιή προσκόλληση για όλα τα νεογνά, ακόμα κι αυτά που βρίσκονται σε θερμοκοιτίδα, σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες και πρακτικές που εφαρμόζονται διεθνώς.
5. Να προάγεται η μαιευτική παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας.
6. Να υπάρχει παροχή ψυχολογικής υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί μαιευτική βία στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Η θεραπεία είναι μια χρονιά διαδικασία και το τραύμα τοκετού θεμελιώνει την προσωπικητα του ανθρώπου διαχρονικά (βλ. ευρύματα Περιγεννητικής Ψυχολογίας).
7. Να υπάρχει δυνατότητα συνταγογράφισης από τις μαίες.
Ζητάμε επίσης
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις
Επίσης αιτούμαστε την παρακολούθηση κυήσεων χαμηλού κινδύνου από τις ίδιες τις μαίες.
Προτείνω να υπάρχουν: κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη, βεβαίως!
Επίσης, η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Και, να γίνει θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε:
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες
μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς
παρεμβάσεις και με συνεχόμενη μαιευτική
υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση
της γυναίκας με τη μαία, δίνοντας της τη
δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση
τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς
ρυθμίσεις.
Επίσης παροχή μαίας σε κάθε έγκυο γυναίκα δωρεάν και κατά την λοχεία έως το μωρό να γίνει 40 ημερών με βάσει πρότυπα εξωτερικού όπως στην Γερμανία.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΜΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΤΗΣ
ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΤΗΣ ΛΕΧΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΓΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΙΑ!!!
Το παρόν σχέδιο νόμου, συμπτύσσει τα επαγγέλματα υγείας και τους βοηθούς νοσηλείας/νοσοκόμους. Είναι λυπηρό να παρατηρείται έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού του κάθε επαγγελματία υγείας (ΕΥ) από το ίδιο το σχέδιο άρα και από το αντίστοιχο Υπουργείο και τους σχετικούς φορείς. Το παρόν σχέδιο νόμου, ομαδοποιεί τους νοσηλευτές, τους επισκέπτες υγείας και τους Μαιευτές στην ίδια ομάδα με τους βοηθούς νοσηλείας που ελλοχεύει κινδύνους για την εξαφάνιση συγκεκριμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων, κάποιων κλάδων, που θα έχει επίπτωση στον κλάδο αλλά και στη δημόσια υγεία και την υγεία των πολιτών. Ως επιστήμονας μαία, θα περιοριστώ στο συγκεκριμένο επάγγελμα που αφορά τον κλάδο μου. Η μαιευτική είναι ξεχωριστή ειδικότητα από τη νοσηλευτική και θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ξεχωριστά και όχι σαν υποδεέστερος κλάδος όπως προτάσσει το παρόν σχέδιο νόμου, σύμφωνα με το άρθρο 16 του Συντάγματος ο έλεγχος ουσιαστικά του επαγγέλματος από την ΕΣΑΝ παρεκκλίνει και αντίκειται στις αρχές που ορίζονται σε αυτό.
Το Παγκόσμιο Ταμείο και ο ΠΟΥ το 2021 και το 2022 ζητά από τις Κυβερνήσεις να επενδύσουν στις Μαίες. Τα στοιχεία των τελευταίων χρόνων συνηγορούν να γίνει αυτή η επένδυση τώρα για το όφελος των γυναικών και των παιδιών.
Βήμα 1οΖητούμε τη σύσταση ανεξάρτητου οργάνου Εθνική Επιτροπή Ανάπτυξης Μαιών – Εθνικό Συμβούλιο Μαιευτικής με τις ιδιότητες και την εκπροσώπηση του κλάδου των Μαιών με διευρυμένη σύνθεση από ακαδημαϊκούς και την συμμετοχή εκπροσώπου του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Βήμα 2ο είναι η σύσταση στο Υπουργείο Υγείας Μαιευτικής Διεύθυνσης με στελέχωση Μαιών και Διοικητικών Υπαλλήλων.
Βήμα 3ο Είναι σημαντικό να ιδρυθεί μία μαιευτική υπηρεσία σε κάθε υγειονομική δομή(νοσοκομεία και λοιπά) που να στελεχώνεται με μαίες και λοιπό προσωπικό.
Αυτό είναι απαραίτητο εάν το Υπουργείο Υγείας (Υπ.Υ) θέλει πραγματικά την προαγωγή και προάσπιση της φυσιολογίας του τοκετού και της εδραίωση των μαιών στο σπίτι όπως προτάσσουν τα άρθρα 36 και 37 στο Μέρος Θ.Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά – τί είναι δηλαδή η μαία:Η Μαία είναι το πρόσωπο που, έχοντας γίνει τακτικά αποδεκτή σε ένα πρόγραμμα σπουδών, νόμιμα αναγνωρισμένων στη χώρα στην οποία βρίσκεται και το οποίο στηρίζεται πάνω στις Ουσιώδεις δεξιότητες της βασικής μαιευτικής πρακτικής της ICM (Διεθνής Συνομοσπονδία Μαιών) και στο πλαίσιο των Παγκόσμιων προτύπων μαιευτικής εκπαίδευσης της ICM, έχει αποκτήσει τα νόμιμα προσόντα για να εγγραφεί και/ή να αποκτήσει τη νόμιμη άδεια άσκησης της μαιευτικής ώστε να μπορεί να χρησιμοποιεί τον τίτλο της «Μαίας» και που επιδεικνύει ικανότητες στην άσκηση της μαιευτικής. Η Μαία αναγνωρίζεται ως υπεύθυνος και υπόλογος επαγγελματίας που εργάζεται σε στενή επαφή με τις γυναίκες για να δώσει την απαραίτητη υποστήριξη, περίθαλψη και συμβουλή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της λοχείας, αναλαμβάνει με πλήρη ευθύνη την εκτέλεση τοκετών και την περίθαλψη του νεογνού και του βρέφους. Αυτή η φροντίδα περιλαμβάνει προληπτικά μέτρα, την προώθηση του φυσικού τοκετού, την ανίχνευση επιπλοκών στη μητέρα και στο παιδί και εκτίμηση για την κατάλληλη ιατρική ή άλλη βοήθεια καθώς επίσης και την εφαρμογή επειγόντων μέτρων.
Η Μαία έχει σημαντικό ρόλο στη συμβουλευτική και στην εκπαίδευση σε θέματα υγείας, όχι μόνο για τη γυναίκα αλλά επίσης μέσα στην οικογένεια και στην κοινωνία. Αυτή η δραστηριότητα πρέπει να περιλαμβάνει προγεννητική εκπαίδευση και προετοιμασία γονεϊκότητας και μπορεί να επεκταθεί στην υγεία των γυναικών, στη σεξουαλική ή αναπαραγωγική υγεία και στη φροντίδα του παιδιού.
Η Μαία μπορεί να εξασκήσει το επάγγελμά της σε οποιεσδήποτε συνθήκες, περιλαμβανομένων του σπιτιού, της κοινότητας, των νοσοκομείων, των κλινικών και των μονάδων υγείας. Είναι λυπηρό που δεν αναφέρεται η μαία ως βασικός επιστήμονας και επαγγελματίας υγείας που παρέχει σύμφωνα με την παράγραφο 3,του άρθρου 4 ΝΟΜΟΣ: Αριθ. 1302/82. Για την επικύρωση της ∆ιεθνούς Σύµβασης Εργασίας αριθ. 103/1952 «για την προστασία. της µμητρότητας». (ΦΕΚ 133/Α/29-10-82).
«. Οι ιατρικές υπηρεσίες περιλαμβάνουν φροντίδες από διπλωματούχο µαία ή από γιατρό,
πριν από τον τοκετό, κατά τον τοκετό και µετά απ’ αυτόν, καθώς και η νοσοκομειακή περίθαλψη, εφόσον είναι απαραίτητη. Η ελευθερία εκλογής …»
Η δημιουργια κεντρων τοκετου στην Ελλαδα ειναι κατι απαραιτητο πλεον καθως η ιατρικοποιηση του τοκετου στη χωρα μας εχει υπερβει καθε οριο οπως μας εχει επισημανθει πολλακις και απο τον παγκοσμιο οργανισμο υγειας (καισαρικες τομες, προκλησεις τοκετου, επισιοτομες). Θα πρεπει ομως αυτα να συσταθουν με προσοχη και να στελεχωθουν απο επαγγελματιες υγειας που ειδικευονται στον φυσικο-φυσιολογικο τοκετο δηλαδη απο Μαιες και μαιευτες. Οπως ακριβως δηλαδη συμβαινει σε ολα τα προηγμενα κρατη της Ευρωπαϊκης Ενωσης. Ειναι κριμα οι γυναικες της Ελλαδας να αντιμετωπιζουμε τοση βια και κακοποιηση σ αυτη, που θα ερπεπε να ειναι η πιο ομορφη στιγμη της ζωης μας. Ευχαριστω
Ζητάμε
1. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
2. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
3. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Δ. Να επιστρέψει η δύναμη του τοκετού στο γυναικείο σώμα. Η γέννα είναι η φυσική διαδικασία του σώματος και οι μαιες είναι οι επαγγελματίες υγείας που έχουν το επιστημονικό υπόβαθρο για να παρέχουν την υποστήριξη φυσικού τοκετού, της λοχείας της συνταγογράφησης. Συνεπώς τα κέντρα τοκετού να είναι αυτονομα, ελεγχόμενα από τις μαίες σύμφωνα με τα διεθνή πετυχημένα πρότυπα.
4. Να προστατεύονται μητέρα & βρέφος από μη αναγκαίες ή/και κακοποιητικές ιατρικές παρεμβάσεις, προστασία από τη μαιευτική βία που προέρχεται από την ιατρικοποίηση της φυσικής διαδικασίας του τοκετού. Οι μαιες είναι οι αρμόδιες να υποδείξουν τρόπους για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα μας στον τοκετό (π.χ. επίσημο πλάνο τοκετού), σε οποιοδήποτε περιβάλλον και αν έχει επιλέξει η γυναίκα να γεννήσει.
5. Να προστατεύονται τα δικαιωμάτων των επιτοκων και των νεογνών, για μια γέννα με σεβασμό ακόμα και στην επείγουσα καισαρική τομή. Δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος για να έρθουν στη ζωή τα βρέφη ακόμα και στα νοσοκομεία.
6. Να επιτρέπεται η επαφή δέρμα με δέρμα, ο θηλασμος και οποιασδήποτε αναγκαίας πράξη που προάγει την διαχρονική ψυχοσωματική υγεία και την υγιή προσκόλληση για όλα τα νεογνά, ακόμα κι αυτά που βρίσκονται σε θερμοκοιτίδα, σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες και πρακτικές που εφαρμόζονται διεθνώς.
7. Να προάγεται η μαιευτική παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας.
8. Να υπάρχει παροχή ψυχολογικής υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί μαιευτική βία στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Η θεραπεία είναι μια χρονιά διαδικασία και το τραύμα τοκετού θεμελιώνει την προσωπικητα του ανθρώπου διαχρονικά (βλ. ευρύματα Περιγεννητικής Ψυχολογίας).
8. Να υπάρχει δυνατότητα συνταγογράφισης από τις μαίες.
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
1 Νοεμβρίου 2022, 19:43 | Κωνσταντίνα ΔασκάλουΜόνιμος ΣύνδεσμοςΖητάμε ως μαίες :
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
1 Νοεμβρίου 2022, 18:26 | ΕυαγγελίαΜόνιμος ΣύνδεσμοςΖητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις
Η εγκυμοσύνη, ο τοκετός και η γονεικότητα είναι ότι απο τα πιο μεγάλα γεγονότα στη ζωή ενός ανθρώπου. Το να υπάρχουν κεντρα φυσικού τοκετου – Αυτονομα κέντρα, που θα έχουν τις μαίες σαν οδηγό είναι ένα τεράστιο βήμα προς την επιτυχημένη εκπλήρωση αυτής της διαδρομής της γυναίκας και της οικογένειας.
Τόσες χώρες γύρω μας, έχουν τα κέντρα φυσικού τοκετού σαν τον βασικό άξονα τους και όχι τα νοσοκομεία και είναι γνωστό από βιβλιογραφία και στατιστικά που είναι ευρέως διαθέσιμα ότι η είσοδος του τοκετού στα νοσοκομεία κατα κορον οδηγεί σε τραυματικές γέννες, υψηλά ποσοστά παρέμβασης χωρίς λόγο, καισαρικές τομές χωρίς λόγο και σαν συνέπεια μια αποδυνάμωση της γυναίκας σε επίπεδο ψυχολογίας και φυσιολογίας.
Προφανώς οι παρεμβάσεις είναι απαραίτητες όταν είναι ανάγκη…αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις η γυναίκα είναι πλήρως ικανή να γεννήσει μόνη της, φυσικά, με την υποστήριξη της μαίας, είτε στο σπίτι είτε σε ένα κέντρο φυσικού τοκετού, που είναι διαμορφωμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην δημιουργείται στρες, φοβος και αποπροσανατολισμός.
Ο τοκετός είναι ένα απολύτως φυσικό, βιολογικό περιστατικό και πια βιώνεται απο όλους σαν το πιο στρεσογόνο,ιατρικό γεγονός. Σχεδόν σαν ασθένεια…Είναι κρίμα, γιατί μια γυναίκα χρειάζεται μέσα σε αυτούς τους 9 μήνες (με κορυφωση τον τοκετό) να χτίσει την απόλυτη πίστη της στον εαυτό της & την σύνδεση της με το μωρό της κάτι που είναι αδύνατον να συμβεί αν αντιμετωπίζεται η κύηση σαν ιατρικό περιστατικό και αν αντιμετωπίζεται και η γέννα με τον ίδιο τρόπο.
Είναι επίσης σχεδόν αδύνατον, σε τέτποιο πλαίσιο φόβου που καλλιεργείται να ζητήσουμε απο την γυναίκα να χαλαρώσει και να μπορέσει να παράγει φυσιολογικά τις ορμονες που χρειάζεται για την έναρξη και συνέχεια του τοκετού…(μετά είναι φυσικό να γίνονται αναίτια προκλήσεις, γιατί η γυναίκες τρέμουν απο τον φόβο τους, μήπως δεν τα καταφέρουν, μήπως πονέσουν, μήπως δεν μπορέσουν να γεννήσουν ένα μεγάλο μωρό κτλ…)
Είναι απαραίτητο να υπάρχει συνεχής υποστήριξη και σύνδεση με μαίες που ενδυναμώνουν της γυναίκα στο ταξίδι της αυτό…
Επίσης είναι εκτός του φυσικού κύκλου της ζωής να απομακρύνουν το νεογέννητο απο την μητέρα, με την λογική να το εξετάσουν, πλύνουν ή οτιδήποτε άλλο….άπειρη έρευνα για τις συνέπειες τις απομάκρυνσης του βρέφους απο την μητέρα, άπειρο στρες για την μάνα και το παιδι που απομακρύνονται….μετά οι γυναίκες δεν μπορύν να θηλάσουν και αναρωτιόμαστε γιατί…η μάνα και το παιδί πρέπει να μένουν μαζί. Ας υπάρξουν δομές που υποστηρίζουν αυτή την αρχή.
Το ξέρετε ότι αν τα βρέφη είναι πιο μεγάλα απο τον μέσο όρο στην γέννηση, τα απομακρύνουν απο την μητέρα με την αιτιολογία της παρακολούθησης, χωρίς να υπάρχει κανείς ιατρικό λόγος και να ενώ μητέρα κ βρέφος είναι απολύτως υγιή;Σ εμένα συνέβη γιατί γέννησα μωρό υγιέστατο 4800 κιλά και δεν μου επέτρεπαν να το έχω δίπλα μου. Έκανα αγώνα για να καταφέρω να το ανατρέψω αυτό. Μόλις είχα γεννήσει και έπρεπε να αγωνιστώ για να κρατήσω το παιδί μου κοντά μου. Είναι κρίμα. Κρίμα για ολους όσους το βιώνουν. Κρίμα να πέρνουν παιδιάτροι στα νοσοκομεία τα μωρά για εξέταση και να τα γυρίζουν 3 ώρες μετα…και οι μανάδες να ωρυονται οτι θέλουν να τα θηλάσουν….
Χρειαζόμαστε κέντρα τοκετού, που θα υπάρχει σεβασμός, κατανόηση της διαδικασίας της γέννας, σεβασμός της ψυχοφυσιολογίας της γυναίκας, χωρίς παρεμβάσεις παρα μόνο όταν χρειάζεται, αγάπη και χρόνος. Χρόνος γιατί ο τοκετός συχνά θέλει τον προσωπικό του χρόνο για να εκδηλωθεί. Κάθε τοκετός ειναι διαφορετικός και χρειαζόμαστε μαίες για να μπορεί να υποστηριχθεί η διαφορετικότητα όχι σαν παθολογία αλλά σαν απολύτως φυσιολογικό.
Εύχομαι να ανοίξει ένας δρόμος προς τα εκεί…
1 Νοεμβρίου 2022, 16:34 | Eλένη ΠότνιαΜόνιμος ΣύνδεσμοςΚρίνουμε απαραίτητο για τη διαχρονική ευζωία των ανθρώπων που γεννιούνται στην Ελλάδα, καθώς και των μητέρων και της οικογένειας:
1. Να επιστρέψει η δύναμη του τοκετού στο γυναικείο σώμα. Η γέννα είναι η φυσική διαδικασία του σώματος και οι μαιες είναι οι επαγγελματίες υγείας που έχουν το επιστημονικό υπόβαθρο για να παρέχουν την υποστήριξη φυσικού τοκετού, της λοχείας της συνταγογράφησης. Συνεπώς τα κέντρα τοκετού να είναι αυτονομα, ελεγχόμενα από τις μαίες σύμφωνα με τα διεθνή πετυχημένα πρότυπα.
2. Να προστατεύονται μητέρα & βρέφος από μη αναγκαίες ή/και κακοποιητικές ιατρικές παρεμβάσεις, προστασία από τη μαιευτική βία που προέρχεται από την ιατρικοποίηση της φυσικής διαδικασίας του τοκετού. Οι μαιες είναι οι αρμόδιες να υποδείξουν τρόπους για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα μας στον τοκετό (π.χ. επίσημο πλάνο τοκετού), σε οποιοδήποτε περιβάλλον και αν έχει επιλέξει η γυναίκα να γεννήσει.
3. Να προστατεύονται τα δικαιωμάτων των επιτοκων και των νεογνών, για μια γέννα με σεβασμό ακόμα και στην επείγουσα καισαρική τομή. Δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος για να έρθουν στη ζωή τα βρέφη ακόμα και στα νοσοκομεία.
4. Να επιτρέπεται η επαφή δέρμα με δέρμα, ο θηλασμος και οποιασδήποτε αναγκαίας πράξη που προάγει την διαχρονική ψυχοσωματική υγεία και την υγιή προσκόλληση για όλα τα νεογνά, ακόμα κι αυτά που βρίσκονται σε θερμοκοιτίδα, σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες και πρακτικές που εφαρμόζονται διεθνώς.
5. Να προάγεται η μαιευτική παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας.
6. Να υπάρχει παροχή ψυχολογικής υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί μαιευτική βία στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Η θεραπεία είναι μια χρονιά διαδικασία και το τραύμα τοκετού θεμελιώνει την προσωπικητα του ανθρώπου διαχρονικά (βλ. ευρύματα Περιγεννητικής Ψυχολογίας).
7. Να υπάρχει δυνατότητα συνταγογράφισης από τις μαίες.
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ως έγκυος και μέλουσα μαμα θα ήθελα οι γυναίκες στην Ελλάδα να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τις γυναίκες στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος της επιλογής του τόπου όπου επιθυμούυν να γεννήσουν.
Η δημιουργία κέντρων τοκετού και το δικαίωμα επιλογής αυτών για την γέννα θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα προς την προαγωγή του φυσικού τοκετού στη χώρα μας εάν αυτά:
– Συνδέονται με κάποιο μαιευτήριο, προκειμένου να μπορέσουν να αντιμετωπιστούν τυχών επήγοντα περιστατικά, αλλά να μην διοικούνται από αυτά.
– Η οργάνωση, διοίκιση και λειτουργία τους να βασίζεται στις μαίες, οι οποίες μπορούν να αναπτύξουν μια σχέση εμπιστοσύνης με την επίτοκο, και να τη βοηθήσουν τόσο πρακτικά όσο και ψυχολογικά να γεννήσει με τον τρόπο που επιθυμεί
– Οι χώροι θα πρέπει να είναι φιλικοί προς το ζευγάρι που θα φέρει στον κόσμο ένα παιδί (να επικρατεί ησυχία, υποστήριξη και κατανόηση), αφήνοντας πίσω τους νοσοκομειακούς χώρους και τα δωμάτια τοκετών των μαιευτηρίων. Τα δωμάτια αυτά και οι νοσοκομειακοί χώροι στρεσάρουν τις εγκύους και σε καμία περίπτωση δεν βοηθούν στην ψυχολογία προκειμένου να πραγματοποιηθεί ένα φυσικός τοκετός.
O ρόλος των Μαιών είναι πολυσήμαντος τόσο για την δυάδα όσο και για ολόκληρη την οικογένεια. Ακριβώς για αυτή του την σημαντικότητα επιβάλλεται να γίνουν αλλαγές.
Έτσι, λοιπόν, πρέπει:
1) το Εθνικό Συμβούλιο Ανάπτυξης Νοσηλευτικής να απεμπλακεί από ζητήματα που αφορούν τις Μαίες/τές (π.χ θέσπιση καθηκοντολογίου) διότι είναι μη αρμόδιο όργανο και δη χωρίς την γνωμοδότηση των οικείων ΣΕΜΜ.
2) οι Μαίες/τές πρέπει να υπάγονται στην Μαιευτική και όχι στην Νοσηλευτική Υπηρεσία όπου αποτελούνται από Νοσηλευτές/τριες και αποφασίζουν/αξιολογούν τις πρώτες/ους χωρίς να έχουν το αντίστοιχο απαιτούμενο γνωστικό αντικείμενο.
3) δημιουργία αυτόνομων Κέντρων Τοκετού με σαφείς προδιαγραφές ίδρυσής τους, καθώς και λεπτομερές πρωτόκολλο διαχείρισης των τοκετών, μαιευτικής φροντίδας επιτόκου, λεχωϊδας καθώς και της κατ’οίκον μαιευτικής φροντίδας.
4) οι Μαίες / τές πρέπει να αποκτήσουν την ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, ως είθισται ως νόμιμο ΔΙΚΑΙΩΜΑ τους
Δώστε ζωή. Δώστε στις γυναίκες την γέννα που αξίζουν. Δώστε στις Μαίες / τές τον ουσιαστικό τους ρόλο και στα πλαίσια της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
O ρόλος των Μαιών είναι πολυσήμαντος τόσο για την δυάδα όσο και για ολόκληρη την οικογένεια. Ακριβώς για αυτή του την σημαντικότητα επιβάλλεται να γίνουν αλλαγές.
Έτσι, λοιπόν, πρέπει:
1) το Εθνικό Συμβούλιο Ανάπτυξης Νοσηλευτικής να απεμπλακεί από ζητήματα που αφορούν τις Μαίες/τές (π.χ θέσπιση καθηκοντολογίου) διότι είναι μη αρμόδιο όργανο και δη χωρίς την γνωμοδότηση των οικείων ΣΕΜΜ.
2) οι Μαίες/τές πρέπει να υπάγονται στην Μαιευτική και όχι στην Νοσηλευτική Υπηρεσία όπου αποτελούνται από Νοσηλευτές/τριες και αποφασίζουν και αξιολογούν τις πρώτες/ους χωρίς να έχουν το αντίστοιχο απαιτούμενο γνωστικό αντικείμενο.
3) δημιουργία αυτόνομων Κέντρων Τοκετού με σαφείς προδιαγραφές ίδρυσής τους, καθώς και λεπτομερές πρωτόκολλο διαχείρισης των τοκετών, μαιευτικής φροντίδας επιτόκου, λεχωϊδας και της κατ’οίκον μαιευτικής φροντίδας.
4) οι Μαίες / τές πρέπει να αποκτήσουν την ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, ως είθισται και ως νόμιμο ΔΙΚΑΙΩΜΑ τους
Δώστε ζωή. Δώστε στις γυναίκες την γέννα που αξίζουν. Δώστε στις Μαίες / τές τον ουσιαστικό τους ρόλο και στα πλαίσια της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Ζητάμε:
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναίκας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.Είναι σημαντικό:– Να υπάρξουν κυρώσεις για αναίτιες ιατρικές παρεμβάσεις στο γυναικείο σώμα. Οι καισαρικές τομές θα πρέπει να γίνονται μόνο όταν κρίνεται απολύτως απαραίτητο και όχι επειδή έτσι βολεύει τον/την εκάστοτε γιατρό στο πρόγραμμά του/της.– Να δοθεί ο απαραίτητος σεβασμός στον ρόλο/επάγγελμα της μαιευτικής και να αναδειχθεί ως το μόνο επάγγελμα που πραγματικά εξυπηρετεί τον φυσικό τοκετό.– Να δοθεί η απαραίτητη γνώση στους μελλοντικούς γονείς ώστε να μπορούν να παίρνουν σωστές αποφάσεις. Η γυναίκα να μπορεί να αποφασίζει για το σώμα της χωρίς να υποτιμάται η απόφαση αυτή.
Τα Κέντρα Φυσικού Τοκετού αποτελούν τον χώρο στον οποίο η επιστημονική γνώση των μαιών συναντά τον σεβασμό προς τη φυσική διαδικασία προγεννητικά, στον τοκετό και στη μετέπειτα παρακολούθηση μητέρων και νεογνών. Η πλειοψηφία των γυναικών που θα επιλέξει τον τοκετό σε κάποιο τέτοιο Κέντρο, θα βιώσει την έλευση του παιδιού της ως μια θετική εμπειρία. Κατόπιν όλων αυτών η δημιουργία κέντρων φυσικού τοκετού στην Ελλάδα αποτελεί επιτακτική ανάγκη.
Μας ενδιαφέρει τελικά η υγεία (σωματική και ψυχική) των νέων ανθρώπων που έρχονται στη ζωή, των γυναικών και των οικογενειών; Μήπως ήρθε η ώρα να τους δώσουμε τη φροντίδα που τους αξιζεο και να μειώσουμε τα ποσοστά των αναίτιων καισαρικών στη χώρα μας; ΖΗΤΑΜΕ:
1. Να επιστρέψει η δύναμη του τοκετού στο γυναικείο σώμα. Η γέννα είναι η φυσική διαδικασία του σώματος και οι μαιες είναι οι επαγγελματίες υγείας που έχουν το επιστημονικό υπόβαθρο για να παρέχουν την υποστήριξη της εγκυμοσύνης, του φυσιολογικου τοκετού, και της λοχείας. Συνεπώς τα κέντρα τοκετού να είναι αυτονομα, ελεγχόμενα από τις μαίες σύμφωνα με τα διεθνή πετυχημένα πρότυπα.
2. Να προστατεύονται μητέρα & βρέφος από μη αναγκαίες ή/και κακοποιητικές ιατρικές παρεμβάσεις, προστασία από τη μαιευτική βία που προέρχεται από την ιατρικοποίηση της φυσικής διαδικασίας του τοκετού. Οι μαιες είναι οι αρμόδιες να υποδείξουν τρόπους για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα μας στον τοκετό (π.χ. επίσημο πλάνο τοκετού), σε οποιοδήποτε περιβάλλον και αν έχει επιλέξει η γυναίκα να γεννήσει.
3. Να προστατεύονται τα δικαιωμάτων των επιτοκων και των νεογνών, για μια γέννα με σεβασμό ακόμα και στην επείγουσα καισαρική τομή. Δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος για να έρθουν στη ζωή τα βρέφη ακόμα και στα νοσοκομεία.
4. Να επιτρέπεται η επαφή δέρμα με δέρμα, ο θηλασμος και οποιασδήποτε αναγκαίες πράξεις που προάγουν την διαχρονική ψυχοσωματική υγεία και την υγιή προσκόλληση για όλα τα νεογνά, ακόμα κι αυτά που βρίσκονται σε θερμοκοιτίδα, σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες και πρακτικές που εφαρμόζονται διεθνώς.
5. Να προάγεται η μαιευτική παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας.
6. Να υπάρχει παροχή ψυχολογικής υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί μαιευτική βία στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Η θεραπεία είναι μια χρόνια διαδικασία και το τραύμα τοκετού θεμελιώνει την προσωπικότητα του ανθρώπου διαχρονικά (βλ. ευρύματα Περιγεννητικής Ψυχολογίας).
7. Να υπάρχει δυνατότητα συνταγογράφισης από τις μαίες.
Ας ακολουθήσουμε και την προτροπή του ICM: Invest in Midwives!
A. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναίκας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Είναι σημαντικό:– Να υπάρξουν κυρώσεις για αναίτιες ιατρικές παρεμβάσεις στο γυναικείο σώμα. Οι καισαρικές τομές θα πρέπει να γίνονται μόνο όταν κρίνεται απολύτως απαραίτητο και όχι επειδή έτσι βολεύει τον/την εκάστοτε γιατρό στο πρόγραμμά του/της.– Να δοθεί ο απαραίτητος σεβασμός στον ρόλο/επάγγελμα της μαιευτικής και να αναδειχθεί ως το μόνο επάγγελμα που πραγματικά εξυπηρετεί τον φυσιολογικό τοκετό.
Να δοθεί η απαραίτητη γνώση στους μελλοντικούς γονείς ώστε να μπορούν να παίρνουν σωστές αποφάσεις. Η γυναίκα να μπορεί να αποφασίζει για το σώμα της χωρίς να υποτιμάται η απόφαση αυτή.
Κρίνουμε απαραίτητο για τη διαχρονική ευζωία των ανθρώπων που γεννιούνται στην Ελλάδα, καθώς και των μητέρων και της οικογένειας:
1. Να επιστρέψει η δύναμη του τοκετού στο γυναικείο σώμα. Η γέννα είναι η φυσική διαδικασία του σώματος και οι μαιες είναι οι επαγγελματίες υγείας που έχουν το επιστημονικό υπόβαθρο για να παρέχουν την υποστήριξη φυσικού τοκετού, της λοχείας της συνταγογράφησης. Συνεπώς τα κέντρα τοκετού να είναι αυτονομα, ελεγχόμενα από τις μαίες σύμφωνα με τα διεθνή πετυχημένα πρότυπα.
2. Να προστατεύονται μητέρα & βρέφος από μη αναγκαίες ή/και κακοποιητικές ιατρικές παρεμβάσεις, προστασία από τη μαιευτική βία που προέρχεται από την ιατρικοποίηση της φυσικής διαδικασίας του τοκετού. Οι μαιες είναι οι αρμόδιες να υποδείξουν τρόπους για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα μας στον τοκετό (π.χ. επίσημο πλάνο τοκετού), σε οποιοδήποτε περιβάλλον και αν έχει επιλέξει η γυναίκα να γεννήσει.
3. Να προστατεύονται τα δικαιωμάτων των επιτοκων και των νεογνών, για μια γέννα με σεβασμό ακόμα και στην επείγουσα καισαρική τομή. Δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος για να έρθουν στη ζωή τα βρέφη ακόμα και στα νοσοκομεία.
4. Να επιτρέπεται η επαφή δέρμα με δέρμα, ο θηλασμος και οποιασδήποτε αναγκαίας πράξη που προάγει την διαχρονική ψυχοσωματική υγεία και την υγιή προσκόλληση για όλα τα νεογνά, ακόμα κι αυτά που βρίσκονται σε θερμοκοιτίδα, σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες και πρακτικές που εφαρμόζονται διεθνώς.
5. Να προάγεται η μαιευτική παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας.
6. Να υπάρχει παροχή ψυχολογικής υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί μαιευτική βία στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Η θεραπεία είναι μια χρονιά διαδικασία και το τραύμα τοκετού θεμελιώνει την προσωπικητα του ανθρώπου διαχρονικά (βλ. ευρύματα Περιγεννητικής Ψυχολογίας).
7. Να υπάρχει δυνατότητα συνταγογράφισης από τις μαίες.
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Ζητάμε: Κέντρα τοκετού αυτόνομα όπου οι γυναίκες θα μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά και χωρίς παρεμβάσεις. Να ενισχυθεί η σχέση γυναίκας -μαιας δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων τοκετού.
Ζητάμε:Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναίκας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.Είναι σημαντικό:– Να υπάρξουν κυρώσεις για αναίτιες ιατρικές παρεμβάσεις στο γυναικείο σώμα. Οι καισαρικές τομές θα πρέπει να γίνονται μόνο όταν κρίνεται απολύτως απαραίτητο και όχι επειδή έτσι βολεύει τον/την εκάστοτε γιατρό στο πρόγραμμά του/της.– Να δοθεί ο απαραίτητος σεβασμός στον ρόλο/επάγγελμα της μαιευτικής και να αναδειχθεί ως το μόνο επάγγελμα που πραγματικά εξυπηρετεί τον φυσικό τοκετό.– Να δοθεί η απαραίτητη γνώση στους μελλοντικούς γονείς ώστε να μπορούν να παίρνουν σωστές αποφάσεις. Η γυναίκα να μπορεί να αποφασίζει για το σώμα της χωρίς να υποτιμάται η απόφαση αυτή.