Η παρ. 1 του άρθρου 58 του ν. 3918/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ιατροί του κλάδου Ε.Σ.Υ. με ειδικότητα που συμπλήρωσαν πέντε (5) συνολικά έτη πραγματικής υπηρεσίας στον ίδιο βαθμό σε νοσοκομεία ή Κ.Υ. αγόνων Α΄ περιοχών, μπορούν ύστερα από αίτησή τους και με γνώμη του νοσοκομείου στο οποίο υπηρετούν καθώς και των αρμόδιων Δ.Υ.Πε να μετατίθενται διατηρώντας το βαθμό που κατέχουν στην προηγούμενη θέση τους, σε νοσοκομεία ή Κ.Υ. εκτός των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης με απόφαση του Υπουργού Υγείας . Προϋπόθεση για την μετάθεση είναι η ύπαρξη κενής θέσης».
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 19:"
#1 Σχόλιο Από ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Στις 2 Δεκεμβρίου 2014 @ 20:51
Όσον αφορά το άρθρο 19 , η δυνατότητα για μετάθεση θα πρέπει να δίνεται και στους ειδικευμένους γιατρούς των περιφερειακών ιατρείων άγονων Α περιοχών (πέρα από τους αντίστοιχους των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας).
Δεν είναι δίκαιο γιατροί που προσφέρουν σε τόσο ειδικές συνθήκες για χρόνια να στερούνται αυτού του δικαιώματος. Αυτή η δυνατότητα θα αποτελούσε το μοναδικό ουσιαστικό κίνητρο για την στελέχωση τέτοιων θέσεων. Η μη ύπαρξη αυτής της δυνατότητας είναι και ο λόγος που είμαστε τόσο λίγοι οι ειδικευμένοι γιατροί στα ΠΠ ιατρεία τέτοιων περιοχών.
#2 Σχόλιο Από ΣΑΚΗΣ Στις 2 Δεκεμβρίου 2014 @ 23:21
ΑΡΘΡΟ 19
Η διάταξη κρίνεται αναγκαία στα πλαίσια στελέχωσης κυρίως των Τ.Ε.Π των
νοσοκομείων , καθώς και της ορθολογικότερης κατανομής του ιατρικού
προσωπικού που υπηρετούν σε άγονες Α΄ και Β΄ περιοχές, όπως επίσης και
στην κατάργηση των όρων «εντοπιότητα και συνυπηρέτηση επί εγγάμων»,
που αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για την μετάθεση ιατρών σε
νοσοκομεία ή Κ.Υ. της περιφέρειας.
ΑΝ ΤΟ ΥΥ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΤΗΝ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΩΝ ΤΕΠ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΤΙς ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΑΓΚΥΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΙΑΤΡΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΕΥΘΥΝΕΣ .ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΕΛΕΧΩΝΕΙ ΤΑ ΤΕΠ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΣΤΕΛΕΧΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΘ ΔΗΛΑΔΗ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΊ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΕΙΓΟΝΤΟΛΟΓΙΑ
#3 Σχόλιο Από ΚΑΤΕΡΙΝΑ Στις 3 Δεκεμβρίου 2014 @ 18:48
Το άρθρο 19 επιτρέπει παραδοσιακά στους ιατρούς να στελεχώνουν για ικανό χρονικό διάστημα άγονες περιοχές,επιλύοντας προφανώς ουσιαστικά προβλήματα για όσο χρόνο παραμένουν σε αυτές τις περιοχές.Κατά την γνώμη μου,όταν η μετάθεση πραγματοποιείται από άγονη Α περιοχή σε άγονη Α περιοχή , δεν θα έπρεπε να μεσολαβούν Νοσοκομεία και Διοικήσεις , διότι ούτως ή άλλως είναι γνωστή η υποστελέχωση σε αυτές τις περιοχές,άρα το πιθανότερο είναι πως και η νέα τοποθέτηση θα επιλύσει σημαντικά προβλήματα υποστελέχωσης και στην δεύτερη άγονη περιοχή. Η μεσολάβηση των ΥΠΕ και των νοσοκομείων σε αυτές τις περιπτώσεις το μόνο στο οποίο εξυπηρετεί είναι καθυστέρηση και προβλήματα κατά περίπτωση τα οποία εγείρουν ζητήματα ιδιαίτερης μεταχείρισης κλπ . Ο νόμος πρέπει να ναι νόμος.Σεβαστός από όλους : 4ετής παραμονή σε άγονη περιοχή θα συνεπάγεται αυτόματη μετάθεση χωρίς μεσολαβήσεις και ως υπεράριθμοι ή πρωσοποπαγείς εν ανάγκει θέσεις.Αν αυτό είναι σταθερά γνωστό σε όλους, θα αποτελέσει κίνητρο στελέχωσης των άγονων Α περιοχών.Να μην επιτρέπεται η μετάθεση σε μή άγονες περιοχές ή αν επιτρέπεται εκεί να ισχύουν άλλα κριτήρια.
#4 Σχόλιο Από Μποτινη Γλυκερια Στις 3 Δεκεμβρίου 2014 @ 21:23
Τι σημαίνει μετά από γνώμη του νοσοκομείου και των αρμοδίων ΔΥΠε; Αν χρειάζεται η έγκριση του νοσοκομείου δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει νοσοκομείο που θα δεχτεί να φύγει ο γιατρός. Πιστεύω ότι πρέπει να δίνεται το δικαίωμα στον γιατρό να μετατίθεται στην πενταετία μετά από αίτηση του, χωρίς όμως το νοσοκομείο να εμποδίζει την μετάθεση του. Μόνο με αυτά τα κίνητρα θα μπορέσουν να στελεχωθούν οι άγονες περιοχές. Το να γνωρίζει κάποιος ότι μπορεί μετά το τέλος της πενταετίας να μετατεθεί σε μεγαλύτερο νοσοκομείο, χωρίς τα εμπόδια που δημιουργούν μέχρι σήμερα καποιες διοικήσεις μικρών νοσοκομείων Γ Ζώνης είναι ισχυρότατο κίνητρο. Πιστεύω λοιπόν ότι από το άρθρο πρέπει να αφαιρεθεί η γνώμη του νοσοκομείου
#5 Σχόλιο Από Ένωση Ιατρών ΓΝ-ΚΥ Λήμνου Στις 4 Δεκεμβρίου 2014 @ 01:22
Είναι γνωστό το πρόβλημα στελέχωσης των νησιωτικών παραμεθόριων περιοχών με ιατρούς ΕΣΥ. Αυτό αφορά τόσο την απουσία εκδήλωσης ενδιαφέροντος για κάλυψη θέσεων αγροτικών ιατρών υπόχρεων υπηρεσίας υπαίθρου και επικουρικών ειδικών ιατρών, όσο και μονίμων ιατρών ΕΣΥ, οι οποίοι με τη συμπλήρωση τετραετίας εκδηλώνουν συχνότατα ως έχουν δικαίωμα την επιθυμία μετακίνησης από τη θέση τους.
Αυτό συναρτάται με την έλλειψη θετικών κινήτρων για την παραμονή των υπηρετούντων ιατρων ΕΣΥ σε άγονες νησιωτικές περιοχές. Με το σημερινό καθεστώς το μόνο κίνητρο που υπάρχει ειναι η δυνατότητα μετά την παρέλευση τετραετίας αποχώρησης απο την παραμεθοριο. Αυτό όμως ειναι κίνητρο για να έρθει κάποιος για τέσσερα χρόνια σε ένα νησί, αλλα ειναι αντικίνητρο παραμονής.
Το ίδιο αντικίνητρο ειναι κι η παρούσα διάταξη με την οποία δίνεται η δυνατότητα αποχώρησης σε ιατρούς ΕΣΥ σε άγονες περιοχές ζωνης Α ´ μετά την πάροδο πενταετίας.
Αυτό που προτείνουμε ειναι η παροχή θετικών κινήτρων για την παραμονή των ιατρων στην άγονη περιοχή, ισοδύναμων με τα κίνητρα για την αποχώρηςη τους, όυτως ώστε να υπαρχει μια θεςμικη εξισορρόπηση των κινήτρων.
Τέτοιο κίνητρο ειναι η δυνατότητα στις άγονες και νησιωτικές περιοχές για την βαθμολογική εξέλιξη των ιατρων ΕΣΥ να απαιτούνται τα μισά χρόνια παραμονής σε κάθε βαθμό και αυτό να ισχύει για όσο χρόνο ο γιατρός ειναι στη θέση αυτή. Αν αποχωρήσει πρόωρα από το νησί ή την άγονη περιοχή να χάνει αυτό το ευεργετημα. Το οικονομικό κόστος αυτού του μέτρου ειναι ελάχιστο και βρίσκεται στο πνεύμα ανάλογων ισχυουσών ρυθμίσεων, όπως πχ της δυνατότητας επαναπροκήρυξης θέσης σε μεγαλύτερο βαθμό μετά από ενα χρόνο αν η αρχική προκήρυξη ειναι άγονη (ρύθμιση που επίσης λειτουργεί ως αντικίνητρο αρχικά), ή κυρίως την προσμέτρηση στο διπλάσιο των ετών υπηρεσίας σε θέση επικουρικού ιατρού σε Ζώνη Γ.
Έτσι, λοιπόν η προσθήκη που προτείνουμε, θα μπορούσε να ειναι η εξής:
Στην παράγραφο ΣΤ¨ του άρθρου 4 του νόμου 3754/2009 (ΦΕΚ Α’ 43/11-3-2009), και στο τέλος της πρώτης παραγράφου προστίθεται η φράση «Τα παραπάνω χρονικά όρια μειώνονται κατα το ήμισυ προκειμένου για ιατρούς ΕΣΥ που υπηρετούν σε άγονες νησιωτικές περιοχές και για όσο διάστημα βρίσκονται σε τέτοια περιοχή».