1. Η παράγραφος 2 του άρθρου 23 του ν. 2071/1992, όπως ισχύει αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«2. Δεν προσμετρώνται στην υποχρέωση υπηρεσίας υπαίθρου του ν.δ. 67/1968, όπως ισχύει, σε αντίθεση με την επί θητεία υπηρεσία υπαίθρου:
α. Οι αναρρωτικές άδειες, (χορήγηση ενός μήνα αναρρωτικής άδειας και χορήγηση δύο μηνών αναρρωτικής άδειας για τους πάσχοντες από δυσίατο νόσημα), εφόσον έχει συμπληρωθεί ένα εξάμηνο υπηρεσίας τουλάχιστον και που δεν μπορεί να υπερβεί τους τρεις (3) συνεχείς μήνες.
β. η άδεια γάμου, γ. η κανονική άδεια κύησης (επαπειλούμενη κύηση) δ. οι άδειες μητρότητας, ε. οι άδειες για ανατροφή τέκνου, που προκύπτουν από τον συμψηφισμό σε ημέρες του μειωμένου ωραρίου κατά δύο ώρες για τέκνα ηλικίας μέχρι δύο (2) ετών ( 2 ώρες Χ 22 ημέρες) και κατά μία (1) ώρα ( 1 ώρα Χ 22 ημέρες) για τέκνα από δύο έως τεσσάρων ετών και μέχρι τη λήξη της υποχρεωτικής υπηρεσίας υπαίθρου, στ. οι εκπαιδευτικές άδειες και ζ. οι ημέρες απεργίας.
2. Εξαιρούνται και προσμετρώνται στην υποχρέωση υπηρεσίας υπαίθρου του ν.δ. 67/1968: α. οι άδειες λόγω θανάτου συζύγου, ή συγγενούς έως και β βαθμού, β. η εκλογική άδεια, γ. η άδεια για συμμετοχή σε δίκη ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου, δ. οι άδειες λόγω συμμετοχής σε ομαδική αιμοληψία, ή ανταπόκριση σε πρόσκληση υπηρεσίας αιμοληψίας για κάλυψη έκτακτης ανάγκης, ε. η κανονική άδεια, στ. η ειδική άδεια των έξι (6) ημερών πλέον της κανονικής άδειας λόγω ποσοστού αναπηρίας πενήντα τοις εκατό (50%) και άνω και ζ. η εικοσιτετράωρη ανάπαυση (ρεπό) μετά από κάθε ενεργό εφημερία.
Η θητεία του ιατρού υπόχρεου υπηρεσίας υπαίθρου παρατείνεται μετά το πέρας της σύμβασής του για τις ημέρες που απουσίασε σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της προηγουμένης παραγράφου.
Αυτοδίκαιη απόλυση επέρχεται σε περίπτωση αδυναμίας του ιατρού για συμπλήρωση του υπολειπόμενου χρόνου λόγω συνεχιζόμενης ασθένειάς του, ο οποίος παραμένει υπόχρεος εκπλήρωσης της υπηρεσίας υπαίθρου.
Ο ιατρός υπηρεσίας υπαίθρου, που έχει εκπληρώσει την υποχρεωτική υπηρεσία υπαίθρου και υπηρετεί επιπλέον χρόνο είτε με παράταση της θητείας του, είτε με νέα θητεία (ιατροί μη υπόχρεοι υπηρεσίας υπαίθρου), δικαιούται χρόνο αναρρωτικής άδειας αναλογικά με το συνολικό χρονικό διάστημα υπηρεσίας του ως ιατρός υπηρεσίας υπαίθρου.
3. Ο ιατρός υπηρεσίας υπαίθρου που υπηρετεί με νέα θητεία απολύεται αυτοδίκαια με τη λήξη της ετήσιας σύμβασής του.
Η αυτοδίκαιη απόλυση ιατρού που υπηρετεί με νέα θητεία, και κατά τη διάρκεια της θητείας της απουσιάζει με άδεια μητρότητας (δύο μήνες άδεια κύησης και τρεις μήνες άδεια λοχείας) επέρχεται:
α. είτε με τη συμπλήρωση του χρόνου της θητείας της, εφόσον η άδεια μητρότητας έχει διανυθεί από τον 7ο μήνα της θητείας, β. είτε με την λήξη της άδειας μητρότητας, δηλαδή τη συμπλήρωση των πέντε μηνών, εφόσον η άδεια μητρότητας αρχίζει μετά την συμπλήρωση του έβδομου μήνα της θητείας της.
Οι ιατροί υπηρεσίας υπαίθρου αμείβονται κατά τη χρονική περίοδο παροχής υπηρεσιών και κατά τη χρονική περίοδο απουσίας τους κάνοντας χρήση των προαναφερομένων αδειών.
4. Στο τέταρτο εδάφιο της περίπτωσης Α της παραγράφου 3 του άρθρου 21 του ν. 3580/2007 προστίθενται μετά τις λέξεις «δεκαπέντε (15) ημερών» οι λέξεις «με αποδοχές». Μετά το τέταρτο εδάφιο προστίθεται πέμπτο εδάφιο ως εξής :
«Ο χρόνος της κανονικής άδειας επαυξάνεται κατά μία (1) εργάσιμη ημέρα για κάθε έτος υπηρεσίας υπαίθρου ( είτε με παράταση της θητείας του ιατρού, είτε με νέα θητεία) και μέχρι τη συμπλήρωση του ανώτατου ορίου των είκοσι πέντε (25) εργασίμων ημερών».