1. Ο Ε.Ο.Δ.Υ. διοικείται από επταμελές διοικητικό συμβούλιο (Δ.Σ.), συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου, που διορίζεται με απόφαση του Υπουργού Υγείας και αποτελείται από καταξιωμένα και αναγνωρισμένα πρόσωπα του επιστημονικού χώρου του ιδιωτικού τομέα ή της δημόσιας διοίκησης, ιδίως επιστήμονες υγείας, που μπορούν με τις γνώσεις και την εμπειρία τους να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην επίτευξη των σκοπών του Οργανισμού, με την επιφύλαξη της παρ. 2. Τα μέλη του Δ.Σ. θα πρέπει να διαθέτουν αποδεδειγμένη εμπειρία στο πεδίο της Δημόσιας Υγείας, όπως αυτό τεκμαίρεται από την επαγγελματική και επιστημονική τους σταδιοδρομία ή το ερευνητικό και εκπαιδευτικό τους έργο.
2. Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. είναι επιστήμονας εγνωσμένου κύρους από το χώρο των Επιστημών Υγείας και ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Υγείας, ύστερα από γνώμη της αρμόδιας Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, και είναι πλήρους απασχόλησης, ενώ ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. είναι πλήρους ή μερικής απασχόλησης. Με την απόφαση διορισμού του Προέδρου και του Αντιπροέδρου του Ε.Ο.Δ.Υ. ορίζεται και το καθεστώς πλήρους ή μερικής απασχόλησης του Αντιπροέδρου στον Οργανισμό, καθώς και για κάθε τακτικό, ένα αναπληρωματικό μέλος του Δ.Σ. Η θητεία του Προέδρου, του Αντιπροέδρου και των μελών του Δ.Σ. είναι τριετής.
3. Οι αποδοχές του Προέδρου και του Αντιπροέδρου, καθώς και οι τυχόν αποζημιώσεις τους ορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας, το δε ύψος αυτών δεν μπορεί να υπερβαίνει αντιστοίχως τις αποδοχές και αποζημιώσεις του Διοικητή και του Υποδιοικητή Υγειονομικής Περιφέρειας. Η ίδια διαδικασία ισχύει και για τις αποζημιώσεις των μελών του Δ.Σ. για κάθε συνεδρίαση αυτού, στο οποίο συμμετέχουν.
4. Το Δ.Σ. βρίσκεται σε απαρτία όταν τα παρόντα μέλη είναι περισσότερα από τα απόντα. Μεταξύ των παρόντων πρέπει υποχρεωτικά να είναι και ο Πρόεδρος ή ο Αντιπρόεδρος. Ο διορισμός νέου μέλους, κατά τη διάρκεια της θητείας του Δ.Σ., λόγω κενώσεως θέσεως από οποιαδήποτε αιτία, γίνεται για το χρόνο μέχρι τη λήξη της θητείας των λοιπών μελών. Σε περίπτωση που κενωθούν θέσεις μελών και μέχρι να διορισθούν νέα μέλη, το Δ.Σ. εξακολουθεί να λειτουργεί νόμιμα για τρεις (3) μήνες, εφόσον παραμένουν τουλάχιστον τέσσερα (4) από τα ορισθέντα μέλη του, συμπεριλαμβανομένων σε αυτά του Προέδρου ή του Αντιπροέδρου.
Παρ. 1. ΔΣ με 7 μέλη νομίζω ότι δεν επαρκεί, 9μελές είναι πιο πρόσφορο. Το αντικείμενο του ΕΟΔΥ είναι σύνθετο και είναι καλό στο ΔΣ να «εκπροσωπούνται» περισσότερες οπτικές/εξειδικεύσεις.
Αναφέρεται: «Τα μέλη του ΔΣ θα πρέπει να έχουν αποδεδειγμένη εμπειρία στο πεδίο της Δημόσιας Υγείας, όπως αυτό τεκμαίρεται …». Δεν είναι φρόνιμο να αποκλείονται νομικοί, οικονομολόγοι κλπ. που η συμβολή τους στο ΔΣ μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη. Προτείνω να γίνει: «Τα μέλη του ΔΣ θα πρέπει να έχουν αποδεδειγμένη εμπειρία σε πεδία που άπτονται των δραστηριοτήτων του ΕΟΔΥ, όπως αυτό τεκμαίρεται …»
Η Διοίκηση του ΕΟΔΥ έτσι όπως περιγράφεται, παραπέμπει σε ένα μοντέλο Διοίκησης, το οποίο θα είναι πάντα σε άμεση στενή εξάρτηση από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Δεν εξασφαλίζεται η ανεξαρτησία στη λειτουργία του νέου οργανισμού και η διαφανής διαδικασία που θα ακολουθείται για την συγκρότηση του ΔΣ.
Αναφορικά με τις ειδικότητες των επαγγελματιών που θα απασχολούνται στον οργανισμό και δεδομένης της πολυπλοκότητας της Δημόσιας Υγείας στην προστασία της οποίας συμμετέχουν πλήθος διαφορετικών επιστημόνων με διαφορετικά γνωστικά πεδία, θεωρώ εξαιρετικό σημαντικό να καταβληθεί εξ’ αρχής κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να μην αποκλειστούν επαγγελματικοί κλάδοι που μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στην λειτουργία του. Η περιγραφή του τίτλου σπουδών/ ειδικότητα που θα απαιτούνται για την στελέχωση συγκεκριμένων θέσεων και κυρίως θέσεων ευθύνης ελοχεύει τον κίνδυνο να αποκλειστούν επιστήμονες με αποδεδειγμένη εμπειρία και ικανότητα. Είναι προτιμότερο η επιλογή να βασίζεται σε κριτήρια καταλληλότητας και εμπειρίας (όπως γίνεται στο Ηνωμένο Βασίλειο για παράδειγμα) και όχι στον τίτλο σπουδών.
Ο διορισμός της Διοίκησης από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία σε συνδυασμό με την απουσία συγκεκριμένων κριτηρίων επιλογής αλλά και αξιολόγησης του έργου της δεν παρέχει κανένα εχέγγυο καλής λειτουργίας και αξιοκρατίας για τον Ε.Ο.Δ.Υ.
Στο διοικητικό συμβούλιο θα είναι εξαιρετικά ωφέλιμο να συμμετέχει και εκπρόσωπος του εκάστοτε σωματείου εργαζομένων, π.χ. του Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων- Διατροφολόγων, όπως γίνεται σε άλλους φορείς.
Ο διορισμός όλων των μελών του Δ.Σ. από τον Υπουργό το καθιστά άμεσα εξαρτώμενο από την πολιτική ηγεσία και έτσι μειώνει τους βαθμούς ελευθερίας με βάση την επιστημονική γνώση και τεκμηρίωση. Θα μπορούσε να εξετασθεί η θεσμική συμμετοχή της πλειοψηφίας των μελών του.
Ο οργανισμός θα έπρεπε να αποτελεί ανεξάρτητη αρχή και να μην είναι στην εποπτεία του εκάστοτε υπουργού για να υπάρχει ανεξαρτησία. Στην διοίκηση του οργανισμού θα πρέπει να συμμετέχουν τουλάχιστον δυο μέλη μη ιατροί από Οργανώσεις ασθενών προτεινόμενοι από τις οργανώσεις και όχι από υπουργό.
Τα μέλη ΔΣ ασκούν διοίκηση και όχι ιατρικές υπηρεσίες. Αυτοί δεν πρέπει να ορίζονται με ειδικό τρόπο αλλά μέσω των καθορισμένων διαδικασιών του ΑΣΕΠ.
1. Ο ορισμός του επταμελούς διοικητικού συμβουλίου δεν εναρμονίζεται με τον ν.4369/2016 και ως εκ τούτου θα καταπέσει.
2. Το Διοικητικό Συμβούλιο διοικεί. Δεν κάνει επεμβάσεις καρδιάς, ούτε αναλύσεις αίματος. Το ότι περιοριστικά προορίζεται να απαρτίζεται από επιστήμονες υγείας είναι απομεινάρι του παρελθόντος, με αποτελέσματα που φάνηκαν.
Το μοντέλο διοίκησης παραμένει στο ξεπερασμένο και αναποτελεσματικό του παρελθόντος χωρίς κανέναν εκσυγχρονισμό και προσαρμογή στα διεθνή πρότυπα και στις ανάγκες διοίκησης ενός σύγχρονου οργανισμού. Γίνεται προσπάθεια να αλλάξουν όλα συθέμελα , χωρίς όμως να αλλάζουν τα βασικά. Αποτυχημένη και η τριετής θητεία. Στο παρόν για παράδειγμα στο άρθρο 21 παρ.5 που αφορά το ΕΙΝΕ η θητεία είναι 4ετής. Θα πρέπει να υπάρχει οριζόντια τεχνοκρατικού προσανατολισμού διοίκηση.
Σχετικά με τη σύνθεση του Δ.Σ., θα πρέπει να περιλαμβάνει και επιστήμονες με γνώσεις management και οικονομικών, προκειμένου να επιτυγχάνεται η αποτελεσματική λειτουργία του Οργανισμού.
Στο διοικητικό συμβούλιο θα είναι εξαιρετικά ωφέλιμο να συμμετέχει και εκπρόσωπος του εκάστοτε σωματείου εργαζομένων, όπως γινεται σε άλλους φορείς (πχ ΟΚΑΝΑ). Σίγουρα να συμμετέχουν σε συνεδριάσεις, το δικαίωμα της ψήφου προαιρετικό.
Διαφάνεια και επιμερισμός ευθυνών, προφυλάσσει εργαζομένους και διοίκηση.
Βιβλιογραφικά τα ΔΣ αποτελούν ελληνική «πρωτοτυπία» για να εξυπηρετούν πελατειακά συμφέροντα. Αυτό που χρειάζεται είναι Εκτελεστικό Συμβούλιο το οποίο είναι ολιγομελές και στη βάση προκύρηξης θέσεων με συγκεκριμένες προυποθέσεις που έχει εκπροσώπους από όλους τους κλάδους και είναι άτομα με εγνωσμένη επιχειρησιακή ικανότητα. Επίσης, βιβλιογραφικά θα πρέπει να περιγραφεί η θέση εργασίας του πρέδρου και του αντιπροέδρου των οποίων η θέση πρέπει να προκυρήσσεται και να περιλαμβάνει δείκτες απόδοσης και κατ’ ελάχιστο να διαθέτουν μεταπτυχιακό και διδακτορικό στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας/Δημόσια Υγεία. Για μια αποτελεσματική οριζόντια διοίκηση (και όχι κάθετη ώς είθισται) χρειάζονται δυο οντότητες: (1) το Senior Management Team (SMT) το οποίο διαθέτει και το ECDC και ασχολείται με θέματα στρατηγικού σχεδιασμού, οικονομικά και διοικητικά εν γένει και (2) το Επιστημονικό Συμβούλιο (ΕΣ) το οποίο ασχολείται με τις δραστηριότητες κορμού (core activities) του Οργανισμού και στο οποίο συμμετέχουν οι Διευθυντές των Τμημάτων και κατά περίπτωση επιστήμονες με σχετική εξειδίκευση. Και στο SMT και στο ΕΣ θα πρέπει να συμμετέχει εκπρόσωπος των εργαζομένων.
ο διορισμός του διοικητικού συμβουλίου απο τον εκάστοτε Υπουργο δεν νομίζω ότι εξυπηρετει το οραμα μιας ανεξάρτητης δημόσιας υγείας.
Μελλοντικά μπορεί να οδηγησει σε λαθος επιλογες.
Θα μπορούσε εναλλακτικα να γινεται προσκληση εκδήλωσης ενδιαφεροντος και εν τελει να αποφασιζει ο υπουργος.
Συμφωνώ με την κα Μπότση και επιπλέον να προσθέσω ότι οι Κοινωνικοί επιστήμονες ως εξειδικευμένοι στην έρευνα μπορουν να ανιχνεύσουν καλύτερα τις ανάγκες του πληθυσμού και να προβλέψουν τους κινδύνους για την Δημόσια υγεία στο μέλλον.
σχετικα με τη σύνθεση του ΔΣ: δεν περιλαμβανει επιστήμονες κοινωνικων επιστημων που ωστόσο ειναι αναγκαίοι τόσο για την σε βάθος μελετη αιτιων και συνθηκων που διευκολύνουν τη μετάδοση νοσηματων η και τη μη σωστή και έγκαιρη διαχειριση χρονίων νοσηματων (social indicators) αλλα επισης ειναι αναγκαίοι και για την εκπονηση και υλοποιηση παρεμβάσεων στις κοιωνικές ομάδες/κοινωνικά δίκτυα που αφορουν νοσήματα μεταδοτικά και μη (πχ. ΣΜΝ η καρκίνος του πνεύμονα κλπ)