Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Παράρτημα Ε’"
#1 Σχόλιο Από ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Στις 9 Μαΐου 2019 @ 08:31
Οι προβλέψεις είναι απόλυτα ορθές και επιλύονται σοβαρά ζητήματα που είχαν προκύψει κατά την διαδικασία μεταφοράς των προς εξέταση ασθενών.
Η προβλεψη για την παρέμβαση του αρμόδιου εισαγγελέα εξασφαλίζει την ασφάλεια της διαδικασίας και αποφεύγονται καταχρηστικές ενέργειες των εμπλεκόμενων.
#2 Σχόλιο Από ΕΝΩΣΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ Στις 22 Μαΐου 2019 @ 12:54
Στο παράρτημα Ε σε συμμόρφωση με τον νομοθετικά κατοχυρωμένο από το 1985 δια του Νόμου 1579 επαγγελματικό τίτλο του Νοσηλευτή, πρέπει να αντικατασταθεί η διατύπωση «Αριθμός νοσηλευτών άλλων βαθμίδων» με τη φράση «Αριθμός Βοηθών Νοσηλευτών και Βοηθητικού Υγειονομικού Προσωπικού».
Το ερώτημα: «Έχουν οι νοσηλευτές εκπαιδευθεί στις τεχνικές αποκλιμάκωσης;» πρέπει να τροποποιηθεί, με την αφαίρεση της λέξης «νοσηλευτές» και την αντικατάσταση της με την φράση «μέλη της θεραπευτικής ομάδας», καθώς η διαδικασία των τεχνικών αποκλιμάκωσης προϋποθέτει και απαιτεί, σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία και πρακτική, την εκπαίδευση, την συμμετοχή και τη συνεργασία όλων των μελών της Πολυκλαδικής Θεραπευτικής Ομάδας και δεν αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα ή καθήκον των Νοσηλευτών.
Να διορθωθεί ο υπολογισμός του δεκαδικού αριθμού για τη μισή ώρα των δεκαδικών στη μισή ώρα.
Πέραν όλων των ανωτέρω επισημαίνουμε την απουσία προβλέψεων σχετικά με την υποστελέχωση των Δομών που ήδη λειτουργούν, αλλά και σχετικά με την παροχή ασφαλούς περιβάλλοντος εργασίας και θεραπείας. Ειδικότερα:
Λόγω της επιβάρυνσης των νοσοκομειακών δομών κατά τα ανωτέρω με όλα τα περιστατικά ακούσιας νοσηλείας έως σήμερα και της τραγικής υποστελέχωσης των Τμημάτων, το προσωπικό έχει οδηγηθεί σε πλήρη εξουθένωση και ψυχική εξόντωση, μη δυνάμενο να ανταποκριθεί στις θεραπευτικές ανάγκες, οι οποίες ολοένα και αυξάνονται.
Οι οφειλόμενες ημέρες ανάπαυσης και αδειών στους Νοσηλευτές ανέρχονται σε εκατοντάδες και είναι αδύνατη η έκδοση των προγραμμάτων κατά τις επιταγές της Νομοθεσίας αναφορικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας, ενώ οι Νοσηλευτές, δεν λαμβάνουν τις κανονικές τους άδειες, εργαζόμενοι χωρίς να αναπαύονται επαρκώς και υπερβάλλοντας εαυτόν, προκειμένου να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις θεραπείας.
Συνέπεια της εξουθένωσης στην οποία έχουν οδηγηθεί, σε συνδυασμό με την ίδια τη φύση της εργασίας του Νοσηλευτή, είναι η διακινδύνευση της ίδιας της υγείας των ασθενών, ιδίως της ευπαθούς ομάδας των ακουσίως νοσηλευομένων, χωρίς φυσικά να συντρέχει ουδεμία υπαιτιότητα των νοσηλευτών.
Η επαγγελματική εξουθένωση οδηγεί σε νοσηλευτικά λάθη, αύξηση των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, αύξηση των ενδονοσοκομειακών υποτροπών και επιπλοκών, χαμηλό βαθμό ικανοποίησης των ασθενών και των συγγενών, αύξηση ασθενειών του προσωπικού και απουσία από την εργασία του, χαμηλό δείκτη ποιότητας κ.ά.
Είναι επομένως επιβεβλημένη η νομοθετική καθιέρωση ειδικής και σύμφωνης με τις επιταγές του ΠΟΥ αναλογίας νοσηλευτή-κλίνης στα ψυχιατρικά τμήματα των Νοσοκομείων αλλά και προδιαγραφών στελέχωσης των δομών και μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Ψυχικής Υγείας που φιλοξενούν περιστατικά ακούσιας ψυχιατρικής περίθαλψης με πρόβλεψη συνεπειών σε περίπτωση μη τήρησης της αναλογίας αυτής.
Δεν πρέπει να υποτιμάται δε το γεγονός ότι τα περιστατικά βίας και επιθέσεων εναντίον του προσωπικού, αποτελούν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Όπως είναι ευρέως γνωστό, οι νοσηλευτές των ψυχιατρικών δομών, στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις ένα σύστημα ψυχικής υγείας με πάρα πολλά προβλήματα. Πασχίζουν και μοχθούν καθημερινά για τη παροχή νοσηλευτικής φροντίδας στο ΕΣΥ και όχι μόνο δεν ανταμείβονται, έστω ηθικώς, όχι μόνο δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα για την ασφάλειά τους κατά την παροχή της εργασίας τους, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις οδηγούνται στα δικαστήρια ως κατηγορούμενοι, αντιμετωπιζόμενοι σαν κοινοί εγκληματίες και ως τα εξιλαστήρια θύματα για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο χώρος της ψυχικής υγείας.
Αν και είναι αυτονόητο, σημειώνουμε ότι οι αρμοδιότητες των Νοσηλευτών αφορούν αποκλειστικά και μόνο στην παροχή νοσηλευτικής φροντίδας σύμφωνα με τα διδάγματα της νοσηλευτικής επιστήμης και σε αυτήν πρέπει να περιοριστούν, προς όφελος των ασθενών, εφόσον εξασφαλιστεί η εργασία τους σε περιβάλλον ασφαλές.
Για το λόγο αυτό, είναι περισσότερο από επιβεβλημένη η πρόβλεψη μέτρων ασφαλείας, σε συμμόρφωση με τη Νομοθεσία για την υγιεινή και ασφάλεια, με θετική διάταξη που να λύνει άπαξ και δια παντός το σοβαρό αυτό πρόβλημα, που συνδέεται τόσο με την ασφάλεια των εργαζομένων, όσο και με το σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων και την προστασία της αξιοπρέπειας των ασθενών.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Παράρτημα Ε’"
#1 Σχόλιο Από ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Στις 9 Μαΐου 2019 @ 08:31
Οι προβλέψεις είναι απόλυτα ορθές και επιλύονται σοβαρά ζητήματα που είχαν προκύψει κατά την διαδικασία μεταφοράς των προς εξέταση ασθενών.
Η προβλεψη για την παρέμβαση του αρμόδιου εισαγγελέα εξασφαλίζει την ασφάλεια της διαδικασίας και αποφεύγονται καταχρηστικές ενέργειες των εμπλεκόμενων.
#2 Σχόλιο Από ΕΝΩΣΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ Στις 22 Μαΐου 2019 @ 12:54
Στο παράρτημα Ε σε συμμόρφωση με τον νομοθετικά κατοχυρωμένο από το 1985 δια του Νόμου 1579 επαγγελματικό τίτλο του Νοσηλευτή, πρέπει να αντικατασταθεί η διατύπωση «Αριθμός νοσηλευτών άλλων βαθμίδων» με τη φράση «Αριθμός Βοηθών Νοσηλευτών και Βοηθητικού Υγειονομικού Προσωπικού».
Το ερώτημα: «Έχουν οι νοσηλευτές εκπαιδευθεί στις τεχνικές αποκλιμάκωσης;» πρέπει να τροποποιηθεί, με την αφαίρεση της λέξης «νοσηλευτές» και την αντικατάσταση της με την φράση «μέλη της θεραπευτικής ομάδας», καθώς η διαδικασία των τεχνικών αποκλιμάκωσης προϋποθέτει και απαιτεί, σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία και πρακτική, την εκπαίδευση, την συμμετοχή και τη συνεργασία όλων των μελών της Πολυκλαδικής Θεραπευτικής Ομάδας και δεν αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα ή καθήκον των Νοσηλευτών.
Να διορθωθεί ο υπολογισμός του δεκαδικού αριθμού για τη μισή ώρα των δεκαδικών στη μισή ώρα.
Πέραν όλων των ανωτέρω επισημαίνουμε την απουσία προβλέψεων σχετικά με την υποστελέχωση των Δομών που ήδη λειτουργούν, αλλά και σχετικά με την παροχή ασφαλούς περιβάλλοντος εργασίας και θεραπείας. Ειδικότερα:
Λόγω της επιβάρυνσης των νοσοκομειακών δομών κατά τα ανωτέρω με όλα τα περιστατικά ακούσιας νοσηλείας έως σήμερα και της τραγικής υποστελέχωσης των Τμημάτων, το προσωπικό έχει οδηγηθεί σε πλήρη εξουθένωση και ψυχική εξόντωση, μη δυνάμενο να ανταποκριθεί στις θεραπευτικές ανάγκες, οι οποίες ολοένα και αυξάνονται.
Οι οφειλόμενες ημέρες ανάπαυσης και αδειών στους Νοσηλευτές ανέρχονται σε εκατοντάδες και είναι αδύνατη η έκδοση των προγραμμάτων κατά τις επιταγές της Νομοθεσίας αναφορικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας, ενώ οι Νοσηλευτές, δεν λαμβάνουν τις κανονικές τους άδειες, εργαζόμενοι χωρίς να αναπαύονται επαρκώς και υπερβάλλοντας εαυτόν, προκειμένου να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις θεραπείας.
Συνέπεια της εξουθένωσης στην οποία έχουν οδηγηθεί, σε συνδυασμό με την ίδια τη φύση της εργασίας του Νοσηλευτή, είναι η διακινδύνευση της ίδιας της υγείας των ασθενών, ιδίως της ευπαθούς ομάδας των ακουσίως νοσηλευομένων, χωρίς φυσικά να συντρέχει ουδεμία υπαιτιότητα των νοσηλευτών.
Η επαγγελματική εξουθένωση οδηγεί σε νοσηλευτικά λάθη, αύξηση των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, αύξηση των ενδονοσοκομειακών υποτροπών και επιπλοκών, χαμηλό βαθμό ικανοποίησης των ασθενών και των συγγενών, αύξηση ασθενειών του προσωπικού και απουσία από την εργασία του, χαμηλό δείκτη ποιότητας κ.ά.
Είναι επομένως επιβεβλημένη η νομοθετική καθιέρωση ειδικής και σύμφωνης με τις επιταγές του ΠΟΥ αναλογίας νοσηλευτή-κλίνης στα ψυχιατρικά τμήματα των Νοσοκομείων αλλά και προδιαγραφών στελέχωσης των δομών και μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Ψυχικής Υγείας που φιλοξενούν περιστατικά ακούσιας ψυχιατρικής περίθαλψης με πρόβλεψη συνεπειών σε περίπτωση μη τήρησης της αναλογίας αυτής.
Δεν πρέπει να υποτιμάται δε το γεγονός ότι τα περιστατικά βίας και επιθέσεων εναντίον του προσωπικού, αποτελούν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Όπως είναι ευρέως γνωστό, οι νοσηλευτές των ψυχιατρικών δομών, στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις ένα σύστημα ψυχικής υγείας με πάρα πολλά προβλήματα. Πασχίζουν και μοχθούν καθημερινά για τη παροχή νοσηλευτικής φροντίδας στο ΕΣΥ και όχι μόνο δεν ανταμείβονται, έστω ηθικώς, όχι μόνο δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα για την ασφάλειά τους κατά την παροχή της εργασίας τους, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις οδηγούνται στα δικαστήρια ως κατηγορούμενοι, αντιμετωπιζόμενοι σαν κοινοί εγκληματίες και ως τα εξιλαστήρια θύματα για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο χώρος της ψυχικής υγείας.
Αν και είναι αυτονόητο, σημειώνουμε ότι οι αρμοδιότητες των Νοσηλευτών αφορούν αποκλειστικά και μόνο στην παροχή νοσηλευτικής φροντίδας σύμφωνα με τα διδάγματα της νοσηλευτικής επιστήμης και σε αυτήν πρέπει να περιοριστούν, προς όφελος των ασθενών, εφόσον εξασφαλιστεί η εργασία τους σε περιβάλλον ασφαλές.
Για το λόγο αυτό, είναι περισσότερο από επιβεβλημένη η πρόβλεψη μέτρων ασφαλείας, σε συμμόρφωση με τη Νομοθεσία για την υγιεινή και ασφάλεια, με θετική διάταξη που να λύνει άπαξ και δια παντός το σοβαρό αυτό πρόβλημα, που συνδέεται τόσο με την ασφάλεια των εργαζομένων, όσο και με το σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων και την προστασία της αξιοπρέπειας των ασθενών.