1. Η θεραπεία στην κοινότητα κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας μπορεί να μετατραπεί σε ακούσια νοσηλεία αν ο ασθενής δεν συμμορφώνεται με τους όρους που έχουν τεθεί και, εξαιτίας της μη συμμόρφωσης αυτής, είναι δυνατόν να επιδεινωθεί η κατάσταση της ψυχικής υγείας του. Στην περίπτωση αυτή, αφού ενημερωθεί εγγράφως από την Μονάδα Ψυχικής Υγείας που παρείχε την θεραπεία στην κοινότητα, ο εισαγγελέας πρωτοδικών ενεργεί σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 12 και επόμενα.
2. Η ακούσια νοσηλεία μπορεί να μετατραπεί σε θεραπεία στην κοινότητα κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας, αν ο θεράπων ιατρός κρίνει ότι αυτή είναι καταλληλότερη μορφή παροχής ψυχιατρικής περίθαλψης για τον συγκεκριμένο ασθενή. Στην περίπτωση αυτή η Μονάδα Ψυχικής Υγείας ενημερώνει εγγράφως τον εισαγγελέα πρωτοδικών.
3. Ο ανώτατος χρόνος της ακούσιας ψυχιατρικής περίθαλψης των τεσσάρων μηνών, κατά το άρθρο 4, δεν επηρεάζεται από την μετατροπή των μορφών της ψυχιατρικής περίθαλψης.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 09 – Μετατροπή της ακούσιας ψυχιατρικής περίθαλψης"
#1 Σχόλιο Από Βασίλειος Αλεβίζος Στις 18 Μαΐου 2019 @ 17:26
Η κατ’ αρχήν θεραπεία στην κοινότητα προσβλέπεται ως «ρωμαντική» και ελάχιστα εφαρμόσιμη και φαίνεται ότι οι συντάκτες του νομοθετήματος δεν έχουν επαρκή γνώση της φύσης της ψυχικής νόσου, της συμπεριφοράς του βαρέως πάσχοντος και της ενδεχόμενης επικινδυνότητας, την οποία αποκρύπτουν «κάτω από το χαλί».
Αντίθετα, η επιλεκτική μεταφορά ακουσίως νοσηλευόμενων σε θεραπεία στην κοινότητα, για παρακολούθηση και συνέχισης της θεραπείας τους, θα είναι επωφελής, διότι θα περιορίσει τις υποτροπές και τις συχνές επανεισαγωγές. Θα μπορεί να γίνεται κατ’επιλογή, για τους ασθενείς με μειωμένη συνεργασιμότητα στη θεραπεία και κίνδυνο υποτροπής, κατά την κρίση των θεραπευτών της μονάδας Ψυχικής Υγείας, στην οποία νοσηλεύτηκαν, χωρίς να απαιτείται εισαγγελική παρέμβαση, διότι δεν επισύρει στέρηση της προσωπικής ελευθερίας. Συνήθως οι ασθενείς μετά τη νοσηλεία αφήνονται στην τύχη τους και συχνά υποτροπιάζουν.
Βασίλειος Αλεβίζος
τ. Αναπλ. Καθηγητής Ψυχιατρικής Παν/μίου Αθηνών
Μέλος της συντακτικής επιτροπής του Ν. 2071/92 για την ακούσια νοσηλεία
#2 Σχόλιο Από Άννα Εμμανουηλίδου Στις 18 Μαΐου 2019 @ 19:23
Άρθρο 9 Σχετικά με τον όρο “εξαιτίας της μη συμμόρφωσης αυτής, είναι δυνατόν να επιδεινωθεί η κατάσταση της ψυχικής υγείας του”, είναι αναγκαίο να οριστεί πώς και από ποιους θα κριθεί αυτό και είναι αναγκαίο μεσοπρόθεσμα, μέσω αλλαγής και εμπλουτισμού του σημερινού συστήματος φροντίδας, να υπάρχουν εναλλακτικές στην κλασική ψυχιατρική αντίδραση, τέτοιες, που να επαναποκτηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών και δυνάμει ασθενών στο σύστημα φροντίδας. Διαφορετικά αυτό το εδάφιο ακυρώνει συνολικά το πνεύμα του νέου ΣχΝ και μας ξαναεπιστρέφει στην άνευ όρων άσκησης βίας και πειθαναγκασμού στον φερόμενο ως ασθενή, μέσω υποκειμενικών αυθαιρεσιών και ιδεολογημάτων.
#3 Σχόλιο Από Γεώργιος Κακαβούλιας Στις 20 Μαΐου 2019 @ 11:56
Να μνημονεύεται και η εκούσια νοσηλεία και να υπάρχει η δυνατότητα να μετατρέπεται και αυτή σε ακούσια και το αντίθετο σύμφωνα με την κλινική πορεία και τη βούληση του εξεταζόμενου ή ήδη νοσηλευόμενου ανθρώπου
#4 Σχόλιο Από Κατερίνα Χατζή Στις 20 Μαΐου 2019 @ 13:22
Γίνεται προσπάθεια να εισαχθεί ένας τύπος θεραπείας ,που ήδη σε κράτη στα οποία υπάρχουν κατάλληλες υποδομές , επάρκεια και πραγματική εξειδίκευση του προσωπικού ,έχει αποτύχει. Δεν είναι δυνατόν στην Ελλάδα με τα σημερινά δεδομένα να είναι αποτελεσματικό ένα τέτοιο μέτρο. Όπως περιγράφεται η διαδικασία στο άρθρο, υπάρχει η πιθανότητα συνεχών αλλαγών στον τύπο θεραπείας ( από την ακούσια θεραπεία στην κοινότητα στην ακούσια νοσηλεία και το αντίθετο) που το μόνο που μπορεί να επιφέρει ως αποτέλεσμα είναι το φαινόμενο της περιστρεφόμενης πόρτας . Επίσης καταλύεται με αυτό κάθε προσπάθεια δημιουργίας μιας θεραπευτικής σχέσης με τους ειδικούς. Ο ρόλος του γιατρού θα είναι να αστυνομεύσει τον ασθενή ο οποίος ανά πάσα στιγμή θα φοβάται μην τον οδηγήσει σε ακούσια νοσηλεία. Και μόνο η αναφορά του άρθρου σε μη συμμόρφωση του ασθενή με τους όρους της θεραπείας δημιουργεί συναίσθημα εκφοβισμού και σε καμιά περίπτωση δεν είναι προς όφελος της θεραπευτικής διαδικασίας. Το μόνο που μπορεί να επιφέρει η ψήφιση του παρόντος θα είναι η αύξηση των ακούσιων και κατασταλτικών μέτρων.
Κατερίνα Χατζή : Μέλος του υπό σύσταση σωματείου ΔΑΛΥΨΥ( Δράση – Αλληλεγγύη Ληπτών υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας)
#5 Σχόλιο Από Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στον χώρο της Ψυχικής Υγείας Στις 21 Μαΐου 2019 @ 00:27
Κατόπιν του γενικού σχολιασμού περνάμε στο σχολιασμό των επιμέρους άρθρων:
Σχετικά με τον όρο “εξαιτίας της μη συμμόρφωσης αυτής, είναι δυνατόν να επιδεινωθεί η κατάσταση της ψυχικής υγείας του”, είναι αναγκαίο να οριστεί πώς θα κριθεί αυτό και είναι αναγκαίο μεσοπρόθεσμα, μέσω αλλαγής και εμπλουτισμού του σημερινού συστήματος φροντίδας, να υπάρχουν εναλλακτικές τέτοιες, που να επαναποκτηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών και δυνάμει ασθενών στο σύστημα φροντίδας.
#6 Σχόλιο Από ΕΝΩΣΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ Στις 22 Μαΐου 2019 @ 12:45
Αναφορικά με το άρθρο 9, επισημαίνουμε ότι η μετατροπή της θεραπείας στην Κοινότητα σε ακούσια νοσηλεία και το αντίστροφο, της ακούσιας νοσηλείας σε θεραπεία στη Κοινότητα, θα πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη όλης της διεπιστημονικής ομάδας επαγγελματιών ψυχικής υγείας.
#7 Σχόλιο Από ΑΘΗΝΑ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ – ΕΤΑΙΡΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ «Π. ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ» Στις 22 Μαΐου 2019 @ 13:43
Άρθρο 9
Από το άρθρο δεν προβλέπονται κάποια στάδια ή έστω κάποιες διασφαλίσεις υπέρ του ασθενούς πριν την μετατροπή της κοινοτικής θεραπείας σε ακούσια νοσηλεία. Με μόνη την ενημέρωση από την Μονάδα, ο εισαγγελέας ξεκινάει τη διαδικασία για την ακούσια νοσηλεία. Επίσης, η παραπομπή στη διαδικασία της ακούσιας νοσηλείας γίνεται κατευθείαν στο άρθρο 12. Επομένως δεν προκύπτει με σαφήνεια αν στην περίπτωση της μετατροπής έχουμε ή όχι προσωρινή διαταγή.
Οι παράγραφοι 5 και 6, κρίνονται θετικές καθώς ορίζουν ειδικούς εισαγγελείς και Πρωτοδίκες, καθώς και ότι το Μονομελές θα συνεδριάζει εντός του νοσοκομείου.
Παραμένει το ερώτημα τι γίνεται στις αργίες;