1. Στον ΕΟΔΥ συστήνεται μία (1) θέση Γενικού Επιστημονικού Διευθυντή, με τριετή θητεία. Απαραίτητα προσόντα για την κάλυψη της θέσης αυτής είναι: α) η κατοχή πτυχίου επιστημών υγείας της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, καθώς και διδακτορικού τίτλου σπουδών σε σχετικό γνωστικό αντικείμενο, κατά προτίμηση στον τομέα της δημόσιας υγείας, β) η ευδόκιμη υπηρεσία σε θέσεις ευθύνης του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα και γ) εμπειρία στον τομέα της δημόσιας υγείας. Για την πλήρωση της θέσης του Γενικού Επιστημονικού Διευθυντή δημοσιεύεται τουλάχιστον σε δύο (2) εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας, στη Διαύγεια και στην ιστοσελίδα του ΕΟΔΥ προκήρυξη, η οποία εκδίδεται με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου. Η επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου γίνεται με αιτιολογημένη απόφαση του ΔΣ του Οργανισμού. Ο Γενικός Επιστημονικός Διευθυντής είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και προΐσταται όλων των υπηρεσιών της Γενικής Διεύθυνσης Επιστημονικής Λειτουργίας του ΕΟΔΥ.
2. Στον ΕΟΔΥ συστήνεται μία (1) θέση Γενικού Διοικητικού Διευθυντή, με τριετή θητεία. Απαραίτητα προσόντα για την κάλυψη της θέσης αυτής είναι: α) η κατοχή πτυχίου διοικητικών ή οικονομικών σπουδών της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, καθώς και μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στη διοίκηση (management/διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού), β) η ευδόκιμη υπηρεσία, πλέον των δέκα (10) ετών σε θέσεις ευθύνης του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα και γ) εμπειρία στο αντικείμενο με το οποίο ασχολείται ο Οργανισμός. Για την πλήρωση της θέσης του Γενικού Διοικητικού Διευθυντή δημοσιεύεται προκήρυξη τουλάχιστον σε δύο (2) εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας, στη Διαύγεια και στην ιστοσελίδα του ΕΟΔΥ, η οποία εκδίδεται με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου. Η επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου γίνεται με αιτιολογημένη απόφαση του ΔΣ του Οργανισμού. Ο Γενικός Διοικητικός Διευθυντής είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και προΐσταται όλων των υπηρεσιών της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικής και Διοικητικής Λειτουργίας του ΕΟΔΥ.
3. Στον ΕΟΔΥ συστήνεται μία (1) θέση προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Πληροφορικής και Ηλεκτρονικής Υγείας, με τριετή θητεία. Απαραίτητα προσόντα για την κάλυψη της θέσης αυτής είναι: α) η κατοχή πτυχίου πληροφορικής ή θετικών επιστημών της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, καθώς και διδακτορικού τίτλου σπουδών στο γνωστικό αντικείμενο της πληροφορικής, β) η συμμετοχή και εμπειρία ως τεχνικού υπευθύνου σε μεγάλα έργα πληροφορικής και γ) η εμπειρία σε θέματα ηλεκτρονικής υγείας. Για την πλήρωση της θέσης του προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Ηλεκτρονικής Υγείας δημοσιεύεται προκήρυξη τουλάχιστον σε δύο (2) εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας, στη Διαύγεια και στην ιστοσελίδα του ΕΟΔΥ, η οποία εκδίδεται με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου. Η επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου γίνεται με αιτιολογημένη απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού. Ο Γενικός Διοικητικός Διευθυντής είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και προΐσταται όλων των υπηρεσιών της Γενικής Διεύθυνσης Ηλεκτρονικής Υγείας και του Κέντρου Επιχειρήσεων Ηλεκτρονικής Υγείας του ΕΟΔΥ.
4. Το προσωπικό του ΕΟΔΥ είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Επιτρέπεται η χορήγηση άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου στους εργαζόμενους από το Διοικητικό Συμβούλιο. Η διαδικασία, οι όροι και οι προϋποθέσεις χορήγησης της άδειας καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Υγείας. Προσωπικό του ΕΟΔΥ που ασκεί ιδιωτικό έργο μπορεί να συνεχίσει την άσκηση αυτού, εφόσον υποβληθεί αίτηση εντός ενός (1) μηνός από τη δημοσίευση της απόφασης της παρούσας παραγράφου και μέχρι την κρίση του αρμοδίου οργάνου.
5. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου καθορίζεται το αναγκαίο προσωπικό για την κάλυψη της εικοσιτετράωρης λειτουργίας του Οργανισμού, στο πλαίσιο της εκπλήρωσης των σκοπών του. Στους εργαζόμενους αυτούς καταβάλλεται αποζημίωση για εργασία καθ’ υπέρβαση του υποχρεωτικού ωραρίου, καθώς και για εργασία προς συμπλήρωση του υποχρεωτικού ωραρίου (κατά τις νυχτερινές ώρες, τις Κυριακές και τις εξαιρέσιμες ημέρες) που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 20 του ν. 4354/2015 (Α΄ 176) ή τις κείμενες διατάξεις. Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι διατάξεις του Πρώτου Κεφαλαίου του ν. 4498/2017 (Α΄ 172) ως προς το ιατρικό προσωπικό.
Ο ΕΟΔΥ ως οργανισμός με βασική αρμοδιότητα την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας, θα έπρεπε να επικροτεί και να ενθαρρύνει την ενασχόληση ιατρικού επιστημονικού προσωπικού με εξειδικευμένη γνώση και μακροχρόνια εμπειρία με τη Δημόσια Υγεία. Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες ιατρούς συναδέλφους ότι, η ένταξη στο καθεστώς ΠΕ Ιατρών πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης χωρίς μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη και χωρίς αναγνώριση της ιατρικής ειδικότητας ή/και εξειδίκευσης τους, κάθε άλλο παρά συνάδει με τα ανωτέρω. Ειδικότερα για τους ιατρούς οι οποίοι έχουν αποφασίσει να εργασθούν αποκλειστικά στον ΕΟΔΥ, θα πρέπει να υπάρχει μία νομοθετική πρόβλεψη στο παρόν σχέδιο νόμου για τη μισθολογική και βαθμολογική τους εξέλιξη, ιδιαίτερα μετά την κατάργηση της δυνατότητας που είχαν για ένταξή τους στον κλάδο Ιατρών Δημόσιας Υγείας Ε.Σ.Υ. σύμφωνα με το άρθρο 61 του ν. 4600/2019.
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΙΑΤΡΩΝ
H φιλοσοφία και η επιλογή του νομοθέτη είναι η αυτοδίκαιη μεταφορά του προσωπικού στο νέο φορέα, με διατήρηση όλων των κεκτημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή άνευ προηγούμενης αδειοδότησης, δεδομένου ότι δεν παραβλάπτονται τα συμφέροντα του φορέα και δεν παρακωλύεται η παροχή των υπηρεσιών.
Οι ήδη υπηρετούντες ιατροί που επιθυμούν τη συνέχιση ή/και την έναρξη άσκησης ιδιωτικού έργου σχετικού με το επιστημονικό τους αντικείμενο, μετά τη λήξη που ωραρίου τους στον ΕΟΔΥ, δύνανται να ασκήσουν το έργο τους χωρίς χορηγούμενη άδεια του ΔΣ.
Ειδικότερα:
•Προσληφθήκαμε στον οργανισμό υπογράφοντας συμβάσεις που καθόριζαν τη σχέση εργασίας ως πλήρους μη αποκλειστικής απασχόλησης. Έκτοτε και με βάση αυτό διαμορφώθηκαν οι επαγγελματικές, επιστημονικές, προσωπικές και οικονομικές συνθήκες που διέπουν τη ζωή μας.
•Η ιδιωτική μας δραστηριότητα αφορά στην άσκηση κλινικού έργου που λόγω της φύσης της εργασίας μας στον ΕΟΔΥ, ως φορέα δημόσιας υγείας, σε καμία περίπτωση δεν υπαινίσσεται σύγκρουση συμφερόντων, διότι ο ΕΟΔΥ δεν αποτελεί για εμάς «δεξαμενή» ασθενών. Αντίθετα, η διατήρηση υψηλού επιπέδου άσκησης της κλινικής ιατρικής εξασφαλίζει αφενός την επιστημονική αρτιότητα και σε βάθος κατανόηση νοσημάτων και καταστάσεων που αποτελούν αντικείμενο επιδημιολογικής επιτήρησης και παρέμβασης.
•Η ιδιωτική μας δραστηριότητα δεν παρακώλυσε σε καμία περίπτωση τα καθήκοντά μας στον οργανισμό, γεγονός που αποδεικνύεται από τη συμμετοχή μας σε ποικίλες δράσεις και παρεμβάσεις δημόσιας υγείας, από την παρουσία μας τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, με συμμετοχή σε συνέδρια, ομιλίες, ομάδες εργασίας.
•Η δραστηριότητα των ιατρών που συνεχίζουν να ασκούν το κλινικό τους έργο στο πλαίσιο των ειδικοτήτων και εξειδικεύσεων τους στον ιδιωτικό τομέα και μετά το πέρας του ωραρίου τους στον οργανισμό, έχει αποτελέσει στήριγμα για τον οργανισμό στις περιπτώσεις που απαιτείται η συμμετοχή μας σε δράσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη συμβολή μας στην παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στο πλαίσιο της προσφυγικής κρίσης.
•Η αναβάθμιση της Δημόσιας Υγείας απαιτεί και ιατρικό προσωπικό που δεν έχει αποκοπεί από το κλινικό έργο και σκέψη.
Ιατροί του ΕΟΔΥ που στηρίζουν την άποψη της πλήρους και μη αποκλειστικής απασχόλησης
Η επιλογή της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των υπαλλήλων σε φορείς όπως ο ΕΟΔΥ που διαθέτουν επιστημονικό προσωπικό με εξειδικευμένη γνώση και μεγάλη εμπειρία , βασίζεται σε οπισθοδρομικές αντιλήψεις οι οποίες παραπέμπουν σε άλλες εποχές και εκφράζουν σαφώς διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις από αυτές που η παρούσα ηγεσία είχε διατυπώσει με υπερηφάνεια και εξωστρέφεια στο προεκλογικό της αφήγημα .
Με εγκλωβισμένους επιστήμονες σε πλαίσιο που αποτρέπει την προσωπική τους εξέλιξη και πρόοδο προφανώς και δεν δημιουργείς υπεραξία προς όφελος της δημόσιας υγείας .
Εκτός και αν η αντίληψη περί ελευθερίας περιορίζεται στη δυνατότητα που θα παρέχεται στον υπάλληλο να παρακαλεί ( ο νοών νοείτω) το εκάστοτε όργανο διοίκησης για την έγκριση της άσκησης του επιστημονικού του έργου .
Ο ΕΟΔΥ από της συστάσεώς του (ΚΕΕΛ-ΚΕΕΛΠΝΟ) είχε βασικό στόχο την αντιμετώπιση της HIV λοίμωξης και, στη συνέχεια, όλων των λοιμώξεων.
Σ ’αυτή την προσπάθεια, στήριξε Μονάδες Λοιμώξεων και Κέντρα Αναφοράς στα Πανεπιστήμια και Δημόσια Νοσοκομεία με προσωπικό (γιατρούς, νοσηλευτές, γραμματείς, ψυχολόγους, βιολόγους) καθώς και με εξοπλισμό, ώστε η περίθαλψη των ασθενών να ανέλθει σε λίαν υψηλά επίπεδα, όπως έχει πιστοποιηθεί από τον EDCD.
Στο παρόν νομοσχέδιο δεν προβλέπεται καμία μέριμνα και ενίσχυση των δομών υγείας η οποία είχε προβλεφθεί στον προηγούμενο νόμο, διατηρώντας το προσωπικό του ΕΟΔΥ αποκλειστικά στις θέσεις που υπηρετούν.
Η υλοποίηση αυτής της ενίσχυσης έχει καταστεί πλέον επιτακτική, λόγω των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα Νοσοκομεία την τελευταία τετραετία.
Το ΔΣ της ΕΕΜΑΑ
Παράγραφος 1: Επιθυμητή η κατοχή διδακτορικού τίτλου σπουδών για τον Γενικό Επιστημονικό Διευθυντή αλλά μήπως υπερβολική η υποχρεωτικότητα όταν ουσιαστικά ξεπερνά σε προσόντα τον Πρόεδρο του Οργανισμού; !!!
Παράγραφος 2: Δεν γίνεται αντιληπτό γιατί το πτυχίο του Γενικού Διοικητικού Διευθυντή θα πρέπει να είναι πτυχίο διοικητικών ή οικονομικών σπουδών αποκλειστικά όταν και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης υπάρχει κατεύθυνση Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας με μεγάλη εξειδίκευση την οποία ακολουθούν στελέχη οποιουδήποτε πτυχίου, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν μεταπτυχιακοί κύκλοι Διοίκησης Υπηρεσιών (η Μονάδων( Υγείας που παρέχουν πολύ μεγαλύτερη εξειδίκευση από ένα προπτυχιακό διοικητικών ή οικονομικών σπουδών.
Παράγραφος 4: Ειδικά το επιστημονικό προσωπικό ενός ΝΠΙΔ δεν θα έπρεπε να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και να εξαρτάται κάθε φορά από την κρίση του ΔΣ που μπορεί να δρα με κομματικά ή άλλα κριτήρια.
Συμφωνώ με αρκετούς από τους συναδέλφους, Κική Τρυφινοπούλου, Φλώρα Κοντοπίδου και Θοδωρή Λύτρα για τα εύστοχα και καίρια σχόλιά τους. Δεν διαθέτουν όλοι ιατροί στο ΚΕΕΛΠΝΟ/ΕΟΔΥ, ιδιωτικά ιατρεία, ενώ παράλληλα έχουν μεταπτυχιακά, διδακτορικά, εξειδικεύσεις και εκπαιδεύσεις σημαντικές και σχετιζόμενες άρρηκτα με τη Δημόσια Υγεία. Η βαθμολογική και μισθολογική μας εξέλιξη είναι δικαίωμα και όχι πολυτέλεια. Έχουμε οδηγηθεί, αρκετοί από εμάς, ειδικά στο Κεντρικό Εργαστήριο Δημόσιας Υγείας σε επαγγελματική απαξίωση και μαρασμό. Το παρόν σχέδιο νόμου στερεί τη δυνατότητα ένταξης σε οργανική θέση του κλάδου Ιατρών Δημόσιας Υγείας Ε.Σ.Υ. ή σε μετατροπή της οργανικής τους θέσης από ΠΕ Ιατρών σε Ιατρών Δημόσιας Υγείας Ε.Σ.Υ. Η παραμονή στο καθεστώς ΠΕ Ιατρών, χωρίς μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη, η μη αναγνώριση της προϋπηρεσίας, προσφοράς, σπουδών, θα οδηγήσει τους ιατρούς σε αναγκαστική εγκατάλειψη του χώρου της Δημόσιας Υγείας, αναζήτηση άλλης εργασίας ή και επιπλέον εργασίας, και δεν θα εξυπηρετεί πλέον το σκοπό και τους στόχους της Δημόσιας Υγείας, όπως απαιτείται. Θα πρέπει να προβλεφθεί μία εναλλακτική πρόταση με την οποία να μπορεί να δίνεται το δικαίωμα να αναγνωρισθεί η εργασία, οι σπουδές και οι εξειδικεύσεις που έχουμε κάνει και όχι να ζούμε σε καθεστώς εγκλωβισμού ΠΕ Ιατρών σε όλη την επαγγελματική μας καριέρα… Στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη δε συμβαίνει αυτό..Καιρός να παραδειγματιστούμε.
Η μετατροπή του νομικού πλαισίου ΕΟΔΥ σε δικαίου μέσω της προτεινόμενης ρύθμισης γίνεται κατά το σκεπτικό της πολιτικής ηγεσίας με σκοπό την επίτευξη μεγαλύτερης ευελιξίας και επιχειρησιακής ετοιμότητας του φορέα. Το περίεργο είναι πως ενώ υπάρχουν επιχειρήματα που στηρίζουν την αλλαγή του νομικού πλαισίου, δεν φαίνεται ( ούτε αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση ) να υπάρχει επιχείρημα που να υποστηρίζει την ανάγκη της καθιέρωσης της πλήρους και αποκλειστικής εργασίας για το προσωπικό.Είναι,δε, παράδοξο , το ότι το προσωπικό ( ΙΔΑΧ ) του ΕΟΔΥ θα εργάζεται με σχέση εργασίας διαφορετική ( πλήρης και αποκλειστική απασχόληση) από αυτή των 1575 υπαλλήλων ορισμένου χρόνου που θα προσληφθούν από τον ΕΟΔΥ για τις ανάγκες του προγράμματος PHILOS, για τους οποίους θα υπάρχει ευνοϊκή ( άνιση ) μεταχείριση και δυνατότητα ΠΛΗΡΟΥΣ απασχόλησης.Θα ήταν χρήσιμο να αναφερόταν σε κάποιο σημείο του σχεδίου νόμου ( ή/και στην αιτιολογική έκθεση ) το σκεπτικό ή η ανάγκη της εισαγωγής του ( τιμωρητικού ) εργασιακού περιβάλλοντος για το υπάρχον προσωπικό του ΕΟΔΥ , την ώρα που το γενικότερο νομοθετικό εγχείρημα κινείται προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης ευελιξίας.
Και για να κάνω πιο σαφή τα σχόλια των προλαλήσαντων συναδέλφων ιατρών:
Τους ιατρούς του πρώην ΙΚΑ (συμβασιούχοι ιδιωτικού δικαίου), ο νόμος Αδωνι Γεωργιάδη τους ανάγκασε να κλείσουν τα ιατρεία τους μεν, αλλά τους ενέταξε πλήρως στο ΕΣΥ με το ανάλογο μισθολόγιο και τις ανάλογες δυνατότητες εξέλιξης. Αρέσει δεν αρέσει, ήταν έντιμο.
Ομοίως ο προηγούμενος νόμος για τον ΕΟΔΥ (4600/2019), υποχρέωνε επίσης τους ιατρούς να κλείσουν τα ιατρεία τους, αλλά επίσης τους ενέτασσε στον κλάδο ιατρών ΕΣΥ Δημόσιας Υγείας, και μάλιστα ΟΧΙ αυτόματα, αλλά μετά από κρίση. Αρέσει δεν αρέσει, ήταν επίσης έντιμο.
Εφ’όσον λοιπόν η πολιτική επιλογή είναι «πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης», δε μπορεί να έχουμε ιατρούς δύο ταχυτήτων – η ένταξη στο καθεστώς ΕΣΥ είναι εκ των ουκ άνευ.
Ξεχωριστά από αυτό, και δεδομένου οτι μιλάμε για εξειδικευμένους επιστήμονες, θα πρέπει να προβλέπεται ρητά η δυνατότητα απασχόλησης σε ερευνητικά προγράμματα ή μεταπτυχιακά (διδασκαλία), εκτός αν πιστεύουμε οτι προσωπικό υψηλής εξειδίκευσης πρέπει να κάθεται όλη μέρα σ’ένα δημοσιοϋπαλληλικό γραφείο….
Ο Ε.Ο.Δ.Υ. απασχολεί εργαζόμενους ειδικοτήτων (παρ.1 του άρθρου 15 του Ν.4024/2011 (ΦΕΚ 226 Α’)), σε χώρους που δικαιολογούν την καταβολή του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας π.χ. το Κεντρικό Εργαστήριο Δημόσιας Υγείας και τα Νοσοκομεία, οι Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας της Χώρας κ.α. Μέχρι και σήμερα οι εργαζόμενοι του Ε.Ο.Δ.Υ. δεν λαμβάνουν το σχετικό επίδομα, παρόλο που πληρώνονται σύμφωνα με το Ενιαίο Μισθολόγιο και πραγματοποιούνται οι σχετικές κρατήσεις των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων . Επικαλούμενοι την αρχή της ισότητας και της νομιμότητας του Κράτους δικαίου, που είναι η αρχή της ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων που επιβάλλουν την ίδια αντιμετώπιση ομοειδών περιπτώσεων, ενώ υπάρχουν υπάλληλοι τις ίδιας ειδικότητας, που εργάζονται υπό τις ίδιες ακριβώς συνθήκες με τους συναδέλφους των εργαστηρίων και των νοσηλευτικών ιδρυμάτων ,που λαμβάνουν το ανωτέρω επίδομα, αιτούμαστε να συμπεριληφθεί σχετικό άρθρο στο τρέχον νομοσχέδιο που να εξασφαλίζει την καταβολή του επιδόματος στους εργαζόμενους του Ε.Ο.Δ.Υ. που δεν το λαμβάνουν .
Το παρόν σχέδιο νόμου στερεί τη δυνατότητα που έδιναν οι μεταβατικές διατάξεις του νόμου 4600/2019, σύμφωνα με τις οποίες με απόφαση του Υπουργού Υγείας, υπάλληλοι που υπηρετούν ως ιατροί ΠΕ στον Ε.Ο.Δ.Υ., ύστερα από αίτησή τους, η οποία υποβάλλεται εντός τριάντα (30) μηνών από την δημοσίευση του νόμου και κρίση του Συμβουλίου Επιλογής Ιατρών Δημόσιας Υγείας του άρθρου 11 του ν. 3172/2003 (Α΄ 197), εντάσσονται σε αντίστοιχη κενή οργανική θέση του κλάδου Ιατρών Δημόσιας Υγείας Ε.Σ.Υ. που προβλέπεται στον Οργανισμό του άρθρου 61,και σε περίπτωση που δεν υπάρχει κενή οργανική θέση, σε θέση που προκύπτει από μετατροπή της οργανικής τους θέσης από ΠΕ Ιατρών σε Ιατρών Δημόσιας Υγείας Ε.Σ.Υ.
Η στέρηση αυτού του δικαιώματος επιλογής στους ιατρούς συνεπάγεται παραμονή στο καθεστώς ΠΕ Ιατρών, χωρίς μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη ειδικευμένων, ή/και επιπρόσθετα, εξειδικευμένων σε σχετικά αντικείμενα του οργανισμού ιατρών, με πολλά χρόνια προϋπηρεσίας στον χώρο της Δημόσιας Υγείας.
Στο προαναφερόμενο πλαίσιο αλλαγής του νόμου, εάν η ένταξη των ιατρών πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης του ΕΟΔΥ στον κλάδο ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ δεν καθίσταται δυνατή, θα πρέπει να προβλεφθεί κάποια άλλη εναλλακτική λύση που να δίνει τη δυνατότητα αναγνώρισης τόσο των πολυετών σπουδών όσο και του συνόλου της προϋπηρεσίας μας στο ΚΕΕΛΠΝΟ/ΕΟΔΥ.
Το σχέδιο νόμου δεν προβλέπει τι θα γίνει με το επιστημονικό προσωπικό που αποφασίζει για διάφορους λόγους να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη Δημόσια Υγεία. Θα τύχουν ισάξιας αναγνώρισης, εξέλιξης και μεταχείρισης με τους επιστήμονες που υπηρετούν τη Δημόσια Υγεία από άλλες θέσεις εντός της Γενικής Κυβέρνησης; Ειδικά οι ιατροί του ΕΟΔΥ που σύμφωνα με τον προηγούμενο νόμο είχαν αποφασίσει να εργασθούν αποκλειστικά στον ΕΟΔΥ θα πρέπει να αποδεχθούν ότι δεν θα εξελίσσονται βαθμολογικά και μισθολογικά ή να ωθηθούν στην παράλληλη εκτέλεση ιδιωτικού έργου;
Εφόσον η καθιέρωση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης του προσωπικού εξυπηρετούσε κάποιο σκοπό Δημόσιας Υγείας τότε πρώτοι οι υπάλληλοι θα την υποστήριζαν. Όμως δεν πρόκειται περί αυτού. Έχει τιμωρητικό χαρακτήρα και αποτελεί πολιτικό παιχνίδι στις πλάτες των εργαζομένων. Εισάγεται δηλαδή για να γίνει πιο εύπεπτη η μετατροπή του οργανισμού από ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ. Δε φτιάχνεις Δημόσια Υγεία με εκδίκηση αλλά με διάλογο και αιτιολογημένες αποφάσεις.
Το σχόλιο του κ. Γερολυματου είναι απόλυτα σωστό και απευθύνεται σε ένα σύγχρονο και αναβαθμισμενο δημόσιο τομέα, που τόσο έχει ανάγκη το απαρχαιωμένο, γραφειοκρατικο, δυσλειτουργικο και πελατειακο δημόσιο της Χώρας μας! Επιτέλους θα υπάρξει εκσυγχρονισμος??
Δεν γίνεται καμία αναφορά σε διαδικασίες και δεν περιγράφεται τίποτα συγκεκριμένο. Ούτε αριθμός οργανικών θέσεων που συστήνονται,ούτε αναγκαίες ειδικότητες, ούτε κριτήρια επιλογής,διαδικασία τοποθέτησης, ούτε, ούτε, ούτε… απόλυτο κενό από τον νομοθέτη. Μόνη συγκεκριμένη αναφορά το «πλήρους και αποκλειστικής».
Μία επι ετών διεκδίκηση του ιατρικού προσωπικού του ΕΟΔΥ που δεν ασκεί παράλληλα ιδιωτικό έργο αλλά από επιλογή είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης στη Δημόσα Υγεία, ήταν η δυνατότητα βαθμολογικής εξέλιξης και ένταξης στο ειδικό μισθολόγιο των ιατρών όπως ισχύει για το ιατρικό προσωπικό όλων των δημόσιων και θεσμικών φορέων. όπως ο ΕΟΔΥ του οποίου η βασική αρμοδιότητα είναι η προάσπιση της Δημόσιας Υγείας. Ο προηγούμενος νόμος έδινε τη δυνατότητα στο ιατρικό προσωπικό να ενταχθεί στον κλάδο Ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ. Με την παούσα τροπολογία καταργείται η επιλογή αυτή για το συγκεκριμένο ιατρικό προσωπικό αλλά και για κάθε μελλοντικό ιατρό που θέλει να ασχοληθεί με τη Δημόσια Υγεία. Διαβάζοντας το νέο θεσμικό πλαίσιο συμπεράινεις ότι η μόνη επιλογή ενός ιατρού που θέλει να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη Δημόσια Υγεία είναι η παράλληλη άσκηση Ιδιωτικού Έργου…διαφορετικά η εργασιακή του σχέση με τον ΕΟΔΥ θα είναι ΠΕ Ιατρός που σημαίνει μη αναγνώριση της ιατρικής ειδικότητας ή/και εξειδίκευσης του . Πιστεύω ότι αυτό δεν οδηγεί σε αναβάθμιση της Δημόσιας Υγείας στη χώρα μας, στην οποία περισσότερο από ποτέ είναι απαραίτητη η επένδυση σε εξειδικευμένο προσωπικό με αποκλειστική απασχόληση στον τομέα αυτό όπως συμβαίνει σε όλες τις υπόλοιπες ευρωπαικές χώρες.
1. στην παρ 3.: δεν είναι ο Γενικός Διοικητικός Διευθυντής που προίσταται, είναι ο Γενικός Διευθυντής Πληροφορικής και Ηλεκτρονικής Υγείας.
2. Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται το Κέντρο Επιχειρήσεων Ηλεκτρονικής Υγείας, ενώ στο κείμενο του νομοσχεδίου υπάρχει αναφορά μόνο στην τελευταία πρόταση της παραγράφου 3.
Ο οιοσδήποτε εργαζόμενος (έκτακτο προσωπικό ΙΔΟΧ, προσωπικό ΙΔΑΧ, Γενικοί Διευθυντές ΙΔΟΧ) με σχέση Ιδιωτικού Δικαίου θα πρέπει να έχει την δυνατότητα άσκησης παράλληλου έργου. Ιδιαιτέρως δε θα πρέπει να ενθαρρύνεται η ενασχόληση σε ακαδημαϊκό και ερευνητικό επίπεδο, στοιχείο που μπορεί να υποβοηθήσει και την ίδια την συμμετοχή του οργανισμού σε χρηματοδοτικά πλαίσια της ΕΕ, η παροχή διδακτικού έργου η οποία επιτρέπεται μάλιστα με «αυτόματο» τρόπο ακόμα στους μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους (αρ. πρωτ.: Δ2Α 1066756 ΕΞ 28.4.2014 «Παροχή Διδακτικού Έργου σε Δημόσιους Φορείς από υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών»), η ενασχόληση σε υπηρεσίες έρευνας ή αξιοποίησης αποτελεσμάτων τεχνολογίας του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα και σε άλλες περιπτώσεις. Ήδη σε αρκετά Κρατικά ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ (ερευνητικά κέντρα, ερευνητικά ινστιτούτα, κέντρα υπαγόμενα σε Υπουργεία), οι Γενικοί Διευθυντές και γενικότερα το προσωπικό ΙΔΑΧ και ΙΔΟΧ δεν έχει ορισθεί ως αποκλειστικής απασχόλησης, επιτρέποντας δραστηριότητα εφόσον δεν υπάρχει κώλυμα συμφέροντος ή ασυμβίβαστο με τα καθήκοντά τους.
Όταν με την προτεινόμενη ρύθμιση δηλώνεις ως πρόθεση την κατά το μέγιστο δυνατό επίτευξη ευελιξίας και επιχειρησιακής ετοιμότητας του οργανισμού, δεν επιβάλλεις τιμωρητικό πλαίσιο για τους εργαζόμενους
( πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης σχέση εργασίας), ώστε να περιορίσεις σημαντικά τους επιστήμονες που ενδιαφέρονται για καταξίωση και πρόοδο .
Οφείλεις να γνωρίζεις ότι το επιστημονικό προσωπικό του ΕΟΔΥ που διαθέτει τεράστια εμπειρία και τεχνογνωσία δεν αναπληρώνεται εύκολα , τους δε επιστήμονες που στελεχώνουν αντίστοιχους φορείς ανά την υφήλιο δεν τους τιμούν υποβάλλοντάς τους σε διαδικασίες που αναγορεύουν την έγκριση για άσκηση του ιδιωτικού ( επιστημονικού ) τους έργου σε ΡΟΥΣΦΕΤΙ .
Η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση είναι μια εμμονή που οδηγεί σε λάθος κατεύθυνση. Αναρωτιέται κανείς τι αλλαγές φαντάζεστε ότι θα φέρετε με αυτή την παράγραφο. Να ενδιαφέρονται περισσότερο οι εργαζόμενοι με τη δουλειά τους? Αυτό το πετυχαίνει κανείς με την αξιολόγηση και την ανάλογη επιβράβευση. Μου θυμίζει λίγο «Αντικειμενικά Κριτήρια». Δηλαδή είμαστε σίγουροι ότι θα παρατάς το ΚΕΕΛΠΝΟ να πας να κάνεις τι δουλειά σου άρα εξαρχής στο κόβουμε. Άντε και το κόβετε. Τι πιστεύετε? Ότι ο εργαζόμενος «σκασιάρχης» θα μεταλλαχθεί αυτομάτως και θα αρχίζει να δουλεύει παραπάνω? Με τι κίνητρο? Αφού το χιλιάρικο μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει κατατίθεται. Δεν αμοιβόμαστε κατέργον. Καταργήστε την παράγραφο για την αποκλειστική εργασία, φροντίστε να εισάγετε έννοιες όπως η αξιολόγηση και η επιβράβευση, φτιάξτε έναν ΕΛΚΕ ώστε να έχουν κίνητρα να κάνουν έρευνα οι επιστήμονες του ΚΕΕΛΠΝΟ και μην αναλώνεστε σε πρακτικές που θυμίζουν 1990.
Θα συμφωνησω με τον κο Λυτρα και το παραπανω σχολιο του. Επιπλεον, το «αποκλειστικης απασχολησης» ειδικα για συμβασιουχους ειναι καταδικαστικο. Κοβει καθε νημα επικοινωνιας του εργαζομενου με την αγορα εργασιας και ενισχυει τη δημιουργια μελλοντικων ανεργων. Τι γινεται με τη ληξη της συμβασης του εργαζομενου;Οι ανισοτητες στην αναγνωριση προϋπηρεσίας (αν ειναι ιδιωτικου ή δημοσιου δικαιου) και αντιστοιχα στα μισθολογικα κλιμακια ειναι επισης κατι που θα ηταν χρησιμο να ληφθει υποψη.
Δεν υπάρχει καμμία αναφορά στο προσωπικό ΕΟΔΥ που υπηρετεί στις Μονάδες Λοιμώξεων των νοσοκομείων τόσο ιατρών όσο και γραμματειακής υποστήριξης που με την προηγούμενη μετατροπή του φορέα κλήθηκε να δηλώσει την επιθυμία του να γυρίσει στο φορέα η να παραμείνει στο χώρο εργασίας του.
Ο πρόεδρος του οργανισμού δεν θαναι επαγγελματίας υγείας; Είναι δύσκολο να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις και την απαιτούμενη ετοιμότητα του εν λογω φορέα υγείας άτομο από άλλο επιστημονικό χώρο.
1) Η θητεία του Γενικού Διευθυντή δεν μπορεί να είναι μόνο 3ετής. Δεν επαρκεί ο χρόνος από την ανάληψη των καθηκόντων, μέχρι την εξοικείωση με την Γενική Διεύθυνση, μέχρι τη χάραξη στρατηγικού σχεδιασμού, την εφαρμογή του και την αποτίμηση του. Προτείνεται είτε η 5ετής θητεία, είτε η δυνατότητα μίας ισόχρονης παράτασης στη σύμβαση με απόφαση του ΔΣ.
2) Να διορθωθεί η ιδιότητα του επικεφαλής της Γενικής Δνσης Πληροφορικής και Ηλεκτρονικής Υγείας από «θέση προϊστάμενου» σε «θέση Γενικού Διευθυντή».
Η παράγραφος 4 («πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης») είναι υπερβολικά περιοριστική δεδομένου οτι μιλάμε για επιστήμονες, και κάποιες περιπτώσεις άσκησης ιδιωτικού έργου πρέπει να προβλεφθούν ρητά χωρίς να χρειάζεται άδεια Διοικητικού Συμβουλίου, π.χ. διδασκαλία σε μεταπτυχιακά προγράμματα, ή συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα πανεπιστημίων. Δεν είναι λογικό για τέτοιες περιπτώσεις, όπου προφανώς δεν υπάρχει ασυμβατότητα με τα καθήκοντα ενός επιστήμονα, να πρέπει να παίρνεις κάθε φορά άδεια Διοικητικού Συμβουλίου.