Άρθρο 57 Βαθμοί Γιατρών Ε.Σ.Υ.- Εφημερίες

Τελικα αποτελεί σκέτη κοροϊδία η «διαβούλευση» το νομοσχεδίου που ετοιμάζει ο κ. υπουργός. Παρ’ολη τη κατακραυγή για τα ιδιωτικα ιατρεία των πανεπιστημιακών που εκδηλώνονται και στα σχόλια της διαβουλευσης, ο κ. Λοβέρδος δεν φαίνεται να μπainei στον κοπο να τα διαβασει. Ετσι εξηγείται οτι εσπευσε κι ολας να συμφωνήσει με τους πανεπιστημιακούς οτι δεν θα πειραξει τα ιδιωτικα τους παγκάρια, ακομη κι αν ετσι θετει σε κινδυνο την εξυγιανση του θεματος υγεια στην Ελλάδα. Μια μονιμη πηγη διαφθοράς, ενα καρκινωμα θα ζει και θα βασιλεύει. Τουλάχιστον παψτε να δουλευετε τον κοσμο με διαβουλευσεις και αλλες τετοιες αρλουμπες.

Ο νόμος 2519/97 επέτρεψε, στην πράξη, τη χωρίς ουσιαστική κρίση ανέλιξη των επιμελητών Β’ σε Α’ και των Επιμ. Α΄ σε αναπληρωτές διευθυντές.
Κρίσεις των διευθυντών του ΕΣΥ, που έχουν προσληφθεί στο σύστημα από το 1985 και μετά, δεν έχουν γίνει μέχρι τώρα, κατά παράβαση του Ν 2889/01, άρθρο 11, παρ. 13 & 14, καθώς και της Υπουργικής Απόφασης Υ10α/οικ.Γ.Π.19940 (ΦΕΚ Β’ 1440/22-10-2001).
Μέχρι σήμερα οι θέσεις των διευθυντών καλύπτονταν μόνο μετά από κρίση και συγκριτική αξιολόγηση, αφού προηγουμένως είχε προηγηθεί ανοιχτή δημόσια προκήρυξη των αντίστοιχων θέσεων. Η ρύθμιση του Ν 3754/09 αποτέλεσε παγκόσμια πρωτοτυπία, με αρνητικές μόνο επιπτώσεις, σε ότι αφορά το σύστημα υγείας. Σε μια εποχή όπου η αξιολόγηση, και μάλιστα η συγκριτική, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην εξέλιξη των γιατρών, η ρύθμιση αυτή όχι απλώς οδήγησε σε μια πολιτική οπισθοδρόμησης, αλλά ταυτόχρονα στέρησε το μοναδικό κίνητρο από τους γιατρούς για την εξέλιξή τους. Ο νόμος αυτός δημιούργησε πλήθος νομικών ζητημάτων ακόμη και συνταγματικής νομιμότητας, αφού εξισώνονται διευθυντές, που έχουν υποστεί συγκεκριμένη διαδικασία κρίσης, με άλλους που δεν έχουν υποστεί αντίστοιχη. Συγκεκριμένα, στην Αιτιολογική Έκθεση του Ν 3754/09 αναγράφεται: «… Η δυνατότητα εξέλιξης στο βαθμό του διευθυντή, που πλέον προβλέπεται για όλους τους γιατρούς, στηρίζεται στην αρχή της αξιολόγησης και όχι της μηχανικής ανέλιξης. Πάγια εξάλλου φιλοσοφία του συστήματος είναι η βαθμίδα κάθε γιατρού να ανταποκρίνεται στην επιστημονική του επάρκεια και πρόοδο, η οποία θ’ αξιολογείται από λειτουργικά και συστηματικά εργαζόμενα συμβούλια αξιολόγησης … ». Αντίθετα με τις επιταγές του Ν 3754/09, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με συμβούλια αξιολόγησης – γενικές συνελεύσεις τομέων- που καταστρατήγησαν το νόμο και έχρισαν όλους τους υποψήφιους Διευθυντές (δεν βρέθηκε ούτε ένας που να μην πληροί τα κριτήρια !!!). Τα αποτελέσματα είναι τραγικά και τα βιώνουμε καθημερινά (μαζί με τους ασθενείς μας) στα νοσοκομεία της χώρας. Οι περιγραφές των νεώτερων συναδέλφων περιγράφουν θαυμάσια την καθημερινότητα.
Τώρα, που η ηγεσία του Υπουργείου προσπαθεί να επιλύσει τα προβλήματα, η οργανωμένη αντίδραση, (κάποιοι εκ των οποίων δεν διαθέτουν τα επιστημονικά-εκπαιδευτικά-διοικητικά προσόντα, αλλά διαθέτουν τον τίτλο του Διευθυντή ΕΣΥ, μέσα από τη διαδικασία της εξέλιξης), στην πράξη αντιτίθεται στη δίκαιη ρύθμιση του Νομοσχεδίου για την καθιέρωση διαφορετικού βαθμού Συντονιστή Διευθυντή.

Παρ 1:
Γιατί θέλετε να αποκαταστήσετε τα υπαρξιακά κενά και πιθανότατα τις ιδιοτελείς βλέψεις μιας ομάδας περίπου 20 παλαιών διευθυντών που οι περισσότεροι είναι κοντά στη σύνταξη και δεν προωθείτε την πλήρωση των θέσεων των συντονιστών διευθυντών με τις αξιοκρατικές διαδικασίες, την ανοικτή προκήρυξη και την ανά τετραετία κρίση που ήδη προβλέπονται.
Το πολυδιευθυντικό σύστημα, όπως έχει δείξει η διεθνής εμπειρία, είναι μηχανισμός αυτορρύθμισης και αξιοκρατίας. Άλλωστε παρά τη συκοφαντική δυσφήμιση που δέχτηκε ο θεσμός των εσωτερικών εξελίξεων του ΕΣΥ, που σας θυμίζω ότι απαιτεί υποβολή βιογραφικών, εισηγήσεις και εκλογή από ευρύ σώμα ιατρών, θα λειτουργήσει υπέρ του ΕΣΥ, αρκεί να βελτιωθεί και να συμπληρωθεί με την επιτέλους θέσπιση καθηκοντολογίου.

Παρ 2:
Η αντιστοιχία, αν και θα πολεμηθεί άγρια από τους φίλους Πανεπιστημιακούς ίσως και την ΟΕΓΝΕ, γίνεται προφανώς και για την δίκαιη πράγματι εξίσωση των αποδοχών των εφημεριών υπολογιζομένων σαν ωρομίσθιο επί του βασικού μισθού. Ωστόσο, γιατί θα πρέπει να αντιστοιχηθεί ο συντονιστής διευθυντής με καθηγητή που δεν είναι διευθυντής κλινικής (υπάρχουν αρκετοί); Εξυπακούεται ότι μετά την αντιστοιχία, η ιεραρχία και το πρόβλημα της αντικατάστασης για το κλινικό έργο των καθηγητων διευθυντών των Πανεπιστημιακών κλινικών όπου υπηρετούν ιατροί ΕΣΥ, επιλύονται οριστικά. Σας αρέσει τώρα;

Νικόλαος Τζαμπούρας
Διευθυντής ΕΣΥ
Γαστρεντερολόγος
Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων

Οι νοσοκομειακοί φαρμακοποιοί του ΕΣΥ (περίπου 300 άτομα όλα κι όλα)προσφέρουν εδώ και πολλά χρόνια σημαντικές υπηρεσίες, είναι δε οι πιο κακοπληρωμένοι επιστήμονες του ΕΣΥ. Πολλούς εμπλεκόμενους στο σύστημα υγείας, θα τους βόλευε τα νοσοκομειακά φαρμακεία να αντιμετωπίζονται ως αποθήκες υλικού και οι φαρμακοποιοί αντίστοιχα ως αποθηκάριοι με τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Κατά εποχές, και μετά από επανειλημμένες προσπάθειες, υπήρξαν υποσχέσεις εκ μέρους της κυβέρνησης, για αναβάθμιση του ρόλου των νοσοκομειακών φαρμακοποιών, υποτίθεται επειδή έχει γίνει αντιληπτό, ότι τόσο η θέση μας όσο και η φύση της εργασίας μας είναι τέτοια που θα μπορούσε να γίνει σημαντική παρέμβαση, με σκοπό την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών υγείας στον Έλληνα ασθενή.

Με λύπη μου όμως βλέπω ότι δεν αναφερόμαστε σε καμμία ρύθμιση, από αυτές που μας είχαν υποσχεθεί ότι θα έλυναν οικονομικά και θεσμικά προβλήματα που χρονίζουν αδικαιολόγητα.
Πολλά ακούγονται για αλόγιση σπατάλη των πόρων (υπερσυνταγογράφηση φαρμάκων, συνταγογράφηση φαρμάκων εκτός ενδείξεων, για μαύρο χρήμα κλπ κλπ.) και ας πούμε ότι συμφωνούμε ότι αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό.
Εάν υπήρχε η βούληση εκ μέρους της κυβέρνησης, όλα αυτά τα προβλήματα θα είχαν επιλυθεί εδώ και πολλά χρόνια. (Για παράδειγμα, και πριν αναφέρω συγκεκριμένες προτάσεις, τι θα ήταν πιο εύκολο για το Υπουργείο; Να ελέγχει 280 άτομα (π.χ. Νοσοκομειακούς φαρμακοποιούς) που θα είχε φροντίσει με νομοθετική ρύθμιση να έχουν αποκλειστική ευθύνη σε ότι αφορά στη διαχείριση του φαρμάκου στα Νοσοκομεία, ή 30000 γιατρούς;
Η φύση του αντικειμένου εργασίας του Νοσοκομειακού φαρμακοποιού είναι τέτοια που του επιτρέπει να γνωρίζει με λεπτομέρεια τις τάσεις συνταγογράφησης από τους ιατρούς, το κόστος σε φάρμακο της κάθε κλινικής, και όλα τα στοιχεία που ειδικά αυτή την εποχή θεωρούνται σημαντικά για τον εξορθολογισμό των δαπανών σε ότι αφορά στη φαρμακευτική περίθαλψη. Επιπλέον το φαρμακευτικό τμήμα ελέγχει ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ, και μπορεί να παρέμβει ανάλογα, πάντα με σκοπό την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας με το μικρότερο δυνατό κόστος.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1) Μισθολογική τακτοποίηση των Φαρμακοποιών του ΕΣΥ, π.χ. όπου αναφέρονται σε νομοθετικές ρυθμίσεις ο ιατρός/ οδοντίατρος, να προστεθεί και η φράση «νοσοκομειακός φαρμακοποιός». Έτσι απλά.
2) Στελέχωση των τμημάτων με ικανό αριθμό φαρμακοποιών και άλλων εργαζομένων. (Αυτή τη στιγμή υπάρχουν Νοσοκομεία-και Πανεπιστημιακά- χωρίς κανένα υπηρετούντα Νοσοκομειακό φαρμακοποιό. Έλεγχος φαρμακευτικής δαπάνης, σημαίνει οργανωμένα φαρμακευτικά τμήματα, ακριβώς το αντίθετο από αυτό που παρατηρείται σήμερα στα νοσοκομεία)
3) Διαχείριση από τα νοσοκομειακά φαρμακεία μόνο φαρμάκου, με νομοθετική ρύθμιση, με πλήρη ανάπτυξη και λειτουργία των προβλεπόμενων εργαστηρίων (κ. Υπουργέ, με όλο το σεβασμό, η ενασχόληση του φαρμακοποιού με βελόνες, χαρτοβάμβακο, σερβιέτες και δεν ξέρω τι άλλο, δεν του επιτρέπει και δεν του αφήνει ούτε χρόνο ούτε και διάθεση να ασχοληθεί με το φάρμακο που είναι άλλωστε και το αντικείμενό του, και που τόσο σας ενδιαφέρει αυτή την εποχή. Άλλωστε ποσότητα και ποιότητα σε αυτή την περίπτωση είναι μεγέθη αντιστρόφως ανάλογα)
4)Συνταγογράφηση φαρμάκου με βάση τη δραστική ουσία και χορήγηση του αντίστοιχου σκευάσματος με ευθύνη του νοσοκομειακού φαρμακοποιού (προϋπάρχει νοσοκομειακό συνταγολόγιο- προτάσεις μας επί του θέματος ήδη έχουν κατατεθεί στο υπουργείο)
5) Θεραπευτικά πρωτόκολλα και αυστηρή τήρησή τους

Νομίζω ότι θα έπρεπε να συζητηθούν τα εξής θέματα¨
α) Πώς ελέγχονται οι διευθυντές του ΕΣΥ? Μέχρι τώρα το σύστημα είναι «διευθυντοκεντρικό» με την έννοια ότι ακόμη και αν ένας διευθυντής κάνει ιατρικά λάθη ή «παγώνει» την εξέλιξη επιμελητών που δεν συμπαθεί, ο ίδιος βρίσκεται στο απυρόβλητο.
β) Πώς προστατεύονται οι ασθενείς που προσέρχονται σε ένα δημόσιο Νοσοκομείο απέναντι σε ιατρικά λάθη? (θα μπορούσε π.χ. να υπάρχει εσωτερικός έλεγχος στο Νοσοκομείο, όπως γίνεται στα νοσοκομεία της Αγγλίας που γίνονται ημερίδες «audit» και παρουσιάζονται τα περιστατικά που αντιμετωπίστηκαν σε κάθε κλινική ώστε να διαπιστωθεί αν οι ασθενείς αντιμετωπίστηκαν σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία και όχι σαν πειραματόζωα ανάλογα με το τι θεωρεί σωστό ο κάθε γιατρός).
γ) Όσον αφορά στην εκπαίδευση των ειδικευομένων να ελέγχεται με την ύπαρξη log book όπου θα φαίνεται τι ιατρικές πράξεις έχουν κάνει και αν αυτές υπολείπονται του χρόνου εκπαίδευσής τους να αφαιρούνται θέσεις ειδικευομένων από την αντίστοιχη κλινική (π.χ. είναι αδιανόητο ένας ειδικευόμενος γενικής χειρουργικής να τελειώνει ειδικότητα και να έχει κάνει 10 σκωληκοειδεκτομές, πώς θα πάει να χειρυργήσει ένα επείγον περιστατικό που θα του έρθει σε μια εφημερία)
δ) Πώς ελέγχονται οι εισηγητές για θέσεις γιατρών ΕΣΥ και τα συμβούλια κρίσεων ώστε όντως να παίρνουν τις θέσεις αυτοί που έχουν τα περισσότερα προσόντα και όχι αυτοί που έχουν «μέσο»?

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Α΄ ΠΕΡΙΦ. ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΙΔΩΝ
«Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ»

Β΄ΠΑΙΔΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ
Τηλ.: (+30) 210-746 72 12, Fax.: (+30) 210-779 76 49

Δ/ντής:
Χρηστόπουλος-Γερουλάνος Γ.
Δ/ντής Παιδοχειρουργός
(Tηλ: 210 746 71 36)
e-mail : ^[1]

Συνεργάτες:
-.Παπανδρέου Ε., (Δ/ντής)
-.Μαυρίδης Γ., (Δ/της)
-.N.Μπαλτογιάννης (Επιμ. Β’)
-.Δ. Αντωνίου (Επιμ. Β’)
(Tηλ: 210-746 72 12)
Αθήνα, 29 Δεκεμβρίου 2010.

Προς τον
Κύριο Υπουργό
Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Κύριε Υπουργέ,

Με ημερομηνία 19 Δεκεμβρίου 2010 ο κ. Ε. Παπανδρέου εξέθεσε τις απόψεις του σχετικά με την «… ρύθμιση θεμάτων που αφορούν ζητήματα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και ειδικότερα της λειτουργίας του Ε.Σ.Υ., με σκοπό την άρση δυσλειτουργιών και ενδεχομένως αδικιών που έχουν διαπιστωθεί».
Συμπληρώνει δε την 20 Δεκεμβρίου 2010 με άλλη επιστολή με «… σχόλια και προτάσεις για το άρθρο 57».
Απαντώ τα κάτωθι:

Ο κ. Παπανδρέου προέρχεται από την Β’ Παιδοχειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία».

Ο νεοσύστατος θεσμός της κυβερνητικής διαβούλευσης αποτελεί αναμφίβολα ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των διοικούντων, διότι βοηθά να κατανοήσουν καλύτερα τις πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων, όπως τουλάχιστον αυτά τα βιώνουν καθημερινά οι πολίτες. Παράλληλα όμως τους δίνει την δυνατότητα μέσα από τις προτάσεις-γνώμες τους να αντλήσουν ιδέες με σκοπό την διόρθωση λαθών ή παραλήψεων του παρελθόντος. Θα συμφωνήσετε όμως μαζί μου ότι αυτό προϋποθέτει ότι οι γνώμες-προτάσεις των πολιτών να είναι ειλικρινείς και να μην έχουν εφαλτήριο ιδιοτελείς σκοπούς; που αποβλέπουν σε ίδιον όφελος.
Προς αποκατάσταση της αλήθειας, την αποφυγή εξαγωγής εσφαλμένων συμπερασμάτων, και την λήψη αποφάσεων που να οφείλονται κατ’ ελάχιστον σε αναληθείς πληροφορίες υποχρεούμαι να σας δηλώσω τα εξής:

1. Λαπαρασκοπικές επεμβάσεις στην παιδική ηλικία γίνονται με επιτυχία και από αρκετών ετών σε αρκετά νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. και του ιδιωτικού τομέα τόσο στην Αττική όσο και στην υπόλοιπη επικράτεια.
2. Στην Β’ Παιδοχειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία» την οποία διευθύνω από τον Ιανουάριο 2003 μέχρι σήμερα, όλοι οι συνεργάτες μου έχουν μετεκπαιδευθεί στο γνωστικό αντικείμενο της λαπαρασκοπικής χειρουργικής σε παιδιά σε αναγνωρισμένα κέντρα του εξωτερικού και πραγματοποιούν με επιτυχία λαπαρασκοπικές επεμβάσεις.
3. Η επιλογή Συντονιστού Διευθυντού δεν θα πρέπει να γίνεται με αποκλειστικό κριτήριο την «εντοπιότητα», την υπαλληλική αρχαιότητα, ή την όποια επί μέρους εξειδίκευσή του. Η απόφαση επιλογής θα πρέπει να είναι αξιοκρατική και να στηρίζεται στο σύνολο των διοικητικών και επιστημονικών δυνατοτήτων και ικανοτήτων των υποψηφίων.
4. Στο υπό κατάρτιση νομοσχέδιό σας θα πρέπει να θεσμοθετηθούν μέτρα που να προτρέπουν και να ενθαρρύνουν τους νεότερους ιδιαίτερα ιατρούς του Ε.Σ.Υ. να μετεκπαιδεύονται σε αναγνωρισμένα κέντρα σε ότι νεότερο υπάρχει στο γνωστικό τους αντικείμενο. Η προσπάθεια αυτή πρέπει οι να είναι συνεχής και να αποβλέπει αποκλειστικά στην αναβάθμιση αλλά και βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας προς τους Έλληνες πολίτες

Πιστεύοντας, ότι με την επιστολή αυτή συμβάλλω στην καλύτερη διαμόρφωση γνώμης και αντιμετώπιση προβλημάτων, παραμένουμε, οι συνεργάτες μου και εγώ, στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε επί πλέον πληροφορία και διευκρίνιση.

Με εκτίμηση,

Γ Χρηστόπουλος-Γερουλάνος (Συντονιστής Διευθυντής)

Γ. Μαυρίδης (Διευθυντης)

Ν. Μπαλτογιάννης (Επιμελητής Β’)

Δ. Αντωνίου (Επιμελητής Β’)

Υ.Γ. Η παρούσα επιστολή θα κοινοποιηθεί στην Διοίκηση του Νοσοκομείου.

Η υπαναχώρηση του υπουργείου υγείας, που ανακοινώνεται, με τυμπανοκρουσίες από τις ενώσεις πανεπιστημιακών, είναι γεγονός. Δεν υπήρχε αμφιβολία άλλωστε, στους παρεπιδημούντες στην Ιερουσαλήμ, των νοσοκομείων ΕΣΥ που στεγάζουν Πανεπιστημιακές κλινικές.
Ειλικρινά δεν ξέρω αν ο Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου και υπουργός υγείας, θα έχει το σθένος να εκτεθεί, σε αμφιθέατρα και να διδάξει φοιτητές για την ισχύ των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, τις οποίες ο ίδιος απαξιώνει ή θεωρεί εφαρμόσιμες κατά το δοκούν. Η απόφαση ν. 2889/2001 του ΣτΕ είναι ξεκάθαρη:
Οι διατάξεις με τις οποίες απαγορεύεται σε πανεπιστημιακούς γιατρούς, οι οποίοι εργάζονται σε πανεπιστημιακές κλινικές νοσοκομείων του ΕΣΥ να ασκούν ελεύθερο επάγγελμα δεν αντίκεινται στο συνταγματικώς κατοχυρωμένη επαγγελματική ελευθερία. Η ένταξη πανεπιστημιακών κλινικών στο ΕΣΥ δεν αποτελεί εμπόδιο στη διδακτική και ερευνητική αποστολή τους αλλά συνάδει με την αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου η οποία επιβάλλει όλες οι μονάδες περίθαλψης να παρέχουν υπηρεσίες υγείας ισότιμα σε κάθε πολίτη ανεξάρτητα από την οικονομική, κοινωνική ή επαγγελματική του κατάσταση. Το ασυμβίβαστο που θέσπισε ο νομοθέτης για την ως άνω κατηγορία πανεπιστημιακών γιατρών είναι σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας και επιβάλλεται προκειμένου να παραμείνουν προσηλωμένοι στο λειτούργημά τους, απαλλαγμένοι από τις εξαρτήσεις της άσκησης του ελεύθερου επαγγέλματος.
ΟΛΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΣΟΙ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥΣ!!!!!

Όσον αφορά τους στρατιωτικούς γιατρούς ποιός ο λόγος, σε καιρό ειρήνης, να απασχολούνται αποκλειστικά σε στρατιωτικά νοσοκομεία και στα ιατρεία τους φυσικά και να μην ενταχθούν στο ΕΣΥ στελεχώνοντας τμήματα και κλινικές με αυξημένες ανάγκες, ιδιαίτερα στην περιφέρεια;
Ένας ακόμη κλάδος ιατρών με προνόμια και ιδιαίτερη μεταχείριση!!!
Ας μην ξεχνάμε φυσικά και την πρόωρη συνταξιοδότησή τους, σε μια ηλικία που τώρα, άλλοι συνάδελφοι τελειώνουν ειδικότητα και ξεκινούν την σταδιοδρομία τους.
Αν θεωρούνται ακατάλληλοι για να υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις, γιατί να μην ενταχθούν μέχρι τα 65 στο ΕΣΥ, όπως όλοι μας:
Περικοπές δαπανών απαιτούν οι καιροί και όχι φέουδα πανεπιστημιακών, στρατιωτικών και άλλων…

Είναι άδικο να μην μπορούν αξιολογηθούν ιατροί από το εξωτερικό, να γίνουν Συντονιστές Δ/ντες στο ΕΣΥ, ενώ δύναται να γίνουν καθηγητές στην Ελλάδα . Μήπως έχουμε κλειστά επαγγέλματα στο ΕΣΥ; Πολλοί Έλληνες Ιατροί που έχουν Πανεπιστημιακή θέση στην Αμερική δεν έχουν διδακτορικό αλλά εργασίες και διεθνή προβολή . Τα κριτήρια πρέπει να λαμβάνονται συνολικά υπόψη σαν «ακαδημιακή» βαθμολογία για την εκπαίδευση και έρευνα με Impact factors και διεθνή προβολή.
Πρέπει οι Συντονιστές Διευθυντές να έχουν στόχους Ακαδημαϊκούς – οικονομικούς – ερευνητικούς . Εάν δεν τους πληρούν σε 2 χρόνια, να φεύγουν σε προσωποπαγή θέση και η θέση τους να προκηρύσσεται.
Πρέπει να εφαρμοσθεί κλινικός καθηγητής.Θα δυναμώσει της σχέσεις Πανεπιστημίου ΕΣΥ και θα γίνει καλύτερη εκπαίδευση των φοιτητών.
Ο συντονιστής Δ/ντής πρέπει να είναι ξεχωριστή βαθμίδα. Ένας είναι ο Chairman που έχει την ευθύνη.
Πρόεδρος του ελληνοαμερικανικού ιατρικού κολλεγίου

Δεν συμφωνώ με τη διαφοροποίηση (έστω και 1 ευρώ) στον βασικό μισθό του Συντονιστή Διευθυντή. Η μισθολογική διαφοροποίηση υπάρχει με το επίδομα της θέσης που λαμβάνει. Ο βαθμός πρέπει να είναι ένας και να παραμείνει αυτός του Διευθυντή και για τον Συντονιστή Δ/ντή. Η διαφοροποίηση οδηγεί στην παλαιά κατάσταση του «αφέντη» με όλα τα αρνητικά συνακόλουθα (εύνοιες, «φακελάκια», αρχηγίες κλπ.), τα οποία όλοι απεύχονται.
Το ορθόν είναι να συνεχίσει να απονέμεται ο τίτλος του Συντονιστή Διευθυντή με προκήρυξη και σιγά σιγά να απαλειφθεί η σειρά των ισόβιων Συντονιστών Διευθυντών.
Να σημειωθεί ότι, πάρα πολλοί παλαιότεροι του 2009 ισόβιοι Συντονιστές Διευθυντές έχουν αποκτήσει τον τίτλο χωρίς ουσιαστική κρίση, είτε με μειωμένα προσόντα (όπως προέβλεπε ως κίνητρο παλαιότερη νομοθεσία)είτε ως μοναδικοί υποψήφιοι για τη θέση και επομένως βρίσκονται (από πλευράς κρίσης) σε ίση ή κατώτερη μοίρα, από όσους προήχθησαν μετά από κρίση του τομέα!

Η προτεινόμενη αλλαγή στο εδάφιο 4 του Ν.3754/2009 δεν πρέπει να ισχύσει για 2 λόγους:

1) Αντιστρατεύεται την ενσωμάτωση στο ΕΣΥ νέων γιατρών Επιμελητών Β και επομένως δεν βοηθάει την ανανέωση και μακρόχρονα θα οδηγήσει στο ίδιο τέλμα με αυτό που είχαμε φτάσει.
2) Μπορεί άνετα ν’ αποτελέσει πεδίο φαβοριτισμού και ύποπτων συναλλαγών και συνδιαλλαγών…

Αντ’ αυτού, η μόνη ορθή διόρθωση είναι να προκηρύσσεται υποχρεωτικά κενή θέση διευθυντή, σε τμήματα που έμειναν για οποιοδήποτε λόγο χωρίς διευθυντή.

Αισθάνομαι την ανάγκη να υπενθυμίσω ότι το «πολυδιευθυντικό» σύστημα δημιουγήθηκε κυρίως για να ικανοποιήσει την ανάγκη να υπάρχει κάποια μισθολογική εξέλιξη στους επιμελητές που είχαν χρόνια υπηρετήσει στο ΕΣΥ, ήταν σχεδόν στην ηλικία σύνταξης και είχαν κολλήσει στο βαθμό «Αναπληρωτή Διευθυντή» που πρακτικά ήταν ένα αστείο επίδομα. Αυτοί οι γιατροί σε πολλές περιπτώσεις ήταν επί 20 χρόνια η ραχοκοκκαλιά του πολύπαθου ΕΣΥ, βγάλανε πολλή δουλειά, εκπαίδευσαν στην πράξη τους νέους γιατρούς, ανέχθηκαν πολλά από τους Διευθυντές, που είχαν καταλάβει τις θέσεις τους άλλοτε με αξιοκρατία αλλά άλλοτε τυχαία. Οι περισσότεροι από τούς γιατρούς που εξελίχθηκαν με το νεό σύστημα δεν ενδιαφέρονται για τον τίτλο «Διευθυντή» αλλά για μια δυνατότητα μισθολογικής εξέλιξης ειδικά στο βασικό μισθό. Δεν καταλαβαινω τη λυσσαλέα επίθεση των παλαιών Διευθυντών στους υφισταμένους τους, αφού πάλι τους έμεινε ο ισόβιος τίτλος «Συντονιστή». Προσωπικά ως «τυχαίος συντονιστής διευθυντής» χαίρομαι για την αναγνώριση του έργου των συνεργατών μου. Το γεγονός ότι το ΕΣΥ είναι όντως γερασμένο με μια ανάποδη ηλικιακή πυραμίδα, είναι άλλη ιστορία – αλλά γι’αυτό δεν φταίνε αυτοί που υπηρέτησαν πιστά το ΕΣΥ όλα αυτά τα χρόνια.

Η πρότασή μου είναι ΝΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙΩΝ
οι εφημερίες να βγαίνουν σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες των τμημάτων και των κλινικών του κάθε νοσοκομείου. Αντιλαμβάνεστε ότι θα πρέπει να γίνει μία αντικειμενοποίηση των παραμέτρων που θα προσδιορίζουν τις πραγματικές ανάγκες σε εφημερίες σε κάθε τμήμα και κλινική του νοσοκομείου.
Για να γίνει αυτό π.χ. θα πρέπει να λαμβάνονται υπ όψιν τα παρακάτω .
Α) 1) κρεβάτια που αντιστοιχούν σε κάθε κλινική ή τμήμα
2) Ειδικότητα κλινικής , τμήματος , μονάδας ( Χειρουργικές χρειάζεται επιπλέον εφημερεύοντες για τα επείγοντα χειρουργεία κλπ )
3) Πληθυσμός που εξυπηρετείται – στατιστικά στοιχεία προσέλευσης στα ΤΕΠ
4 ) γεωγραφική θέση πχ. σε κεντρικό οδικό άξονα πχ ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ
ιδιαίτερη ενίσχυση κατά τους θερινούς μήνες ( διέλευση μεταναστών –
τροχαία) , παραμεθόριες περιοχές όπου υπάρχουν πιθανότητες εισόδου
λαθρομεταναστών όπως νησιά , περιοχή ¨Εβρου κλπ
5) ανεπτυγμένη βιομηχανία μεγαλύτερη ετοιμότητα και ενίσχυση στις
εφημερίες για αντιμετώπιση ατυχημάτων ( π χ ατύχημα DIANA ).
6) Τουριστική περιοχή , ενίσχυση με γιατρούς όπως παιδίατρους και άλλων
βασικών ειδικοτήτων όπως Χειρουργών, παθολόγων και καρδιολόγων για
το χρονικό διάστημα της τουριστικής περιόδου.

Έτσι με βάση τις νοσηλευτικές κλίνες θα μπορούσε να ξεκινήσει τον καταρτισμό προγράμματος εφημεριών πχ.
α) ανά 15 κλίνες να εφημερεύει 1 ειδικός και 1 ειδικευόμενοι ( εσωτερικές εφημερίες ) άρα συντελεστής 1ος οι κλίνες του τμήματος η της κλινικής.
β) ειδικότητα πχ χειρουργική πχ 1 ειδικός εσωτ. Εφημερ. , και δύο ειδικευόμενοι ή σε γενική εφημερία 2 ειδικοί ή και 1 ή 2 ετοιμότητας συντελεστής 2ος εφ όσον είναι βασική χειρουργική ειδικότητα ( Γ. Χειρουργική , Γυν & Μαιευτική , Ορθοπεδική κλπ ).
γ) Ανά 50.000 χιλ κατοίκους π χ ενίσχυση των γιατρών εφημερίας των βασικών ειδικοτήτων , συντελεστής 3ος ανάλογα με τον πληθυσμό που εξυπηρετείται
δ) συντελεστής 4ος ύπαρξη σημαντικής βιομηχανικής ζώνης , ενίσχυση κατά τα ωράρια λειτουργίας των βιομηχανιών ειδικά στα χειρουργικά τμήματα επειγόντων (και σε ετοιμότητα ).
ε) Τουριστική περιοχή, 5ος συντελεστής που θα ενισχύει π χ την καλύτερη αντιμετώπιση παιδιών , καρδιοπαθών , ενίσχυση με εκπαιδευμένους γιατρούς και προσωπικό στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση μετά πνιγμό , πυρκαγιές κλπ.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ .
Οι παραπάνω συντελεστές θα πολλαπλασιάζονται με ένα επιπλέον συντελεστή π χ 1,5 ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.

Τέλος για τις ειδικές μονάδες ΜΕΘ , ΕΜΦΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΤΕΧΝΗΤΟΥ ΝΕΦΡΟΥ , ΝΕΟΓΝΟΛΟΓΙΚΕΣ κλπ να εφαρμοστούν οι κανονισμοί που ήδη ΥΠΑΡΧΟΥΝ ( ΦΕΚ 202 τεύχος πρώτο , σελίδες 3501-3565 , 24/12/1991 και νεώτερα προεδρικά διατάγματα … ) και που προσδιορίζουν σαφώς και σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα το απαραίτητο ιατρικό προσωπικό για τις εφημερίες π.χ. στις ΜΕΘ προβλέπεται ειδικός τρόπος εφημερίας ( ανά οκτάωρο)…
Τα ΤΕΠ θα πρέπει να επανδρωθούν με ανάλογο προσωπικό που θα ανήκει στα ΤΕΠ και το οποίο θα υπάγεται αποκλειστικά στο διευθυντή των ΤΕΠ ή εφ όσον δεν είναι τούτο εφικτό τότε θα πρέπει να βγαίνει ΕΙΔΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΥΝ.
Τα παραπάνω αποτελούν ένα παράδειγμα προσπάθειας αντικειμενοποίησης με συντελεστές στη προσπάθεια οι εφημερίες να είναι ασφαλείς τόσο για τους ασθενείς όσο και για τους γιατρούς – (επαρκούς προσωπικού εφημερίας).
Ενδεχομένως να προστεθούν ( και άλλοι συντελεστές ή να αφαιρεθούν ορισμένοι) των παραμέτρων με βάση τις οποίες το κάθε νοσοκομείο θα έχει τον δικό του κανονισμό εφημεριών που θα καθορίζει κατά τον δυνατόν αντικειμενικά τις πραγματικές ανάγκες σε αριθμό και είδος εφημεριών.
Θα πετύχουμε δηλαδή να παίρνουν οι γιατροί , και να πληρώνονται επομένως, εφημερίες σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες του κάθε νοσοκομείου προσφέροντας τις ανάλογες και απαραίτητες υπηρεσίες , και όχι σύμφωνα με το χρηματικό ποσό που αντιστοιχεί στις 7 εφημερίες (4+3 ή 5+2, ή 7 για ειδικευόμενους) και που θα πρέπει να κατανεμηθεί οπωσδήποτε …. για να συμπληρωθεί το εισόδημα .
Η συμπλήρωση του εισοδήματος θα πρέπει να γίνεται με άλλο τρόπο όπως τα ειδικά επιδόματα για ορισμένες ειδικότητες με ανάλογη προσφορά εργασίας .

Ο θεσμός του ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ γιατρού θα πρέπει να επανέλθειστο αρχικό σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε, δηλαδή να αφορά τα επαρχιακά νοσοκομεία.

Όταν γιατρός λαμβάνει νέα θέση σε άλλο νοσοκομείο να πηγαίνει στη νέα θέση εφόσον πληρωθεί η κενούμενη θέση από τον αντικαταστάτη, για να μην παρατηρείται το φαινόμενο να αδειάζουν συνεχώς θέσεις στα επαρχιακά νοσοκομεία (πχ εντατικές μονάδες κλπ να πρέπει να κλείνουν.
ή να ανοίγουν ανάλογα με την επάνδρωση…)

Κίνητρα για επάνδρωση με γιατρούς απομακρυσμένων περιοχών
Να υπάρχει bonus στον υπολογισμό της προϋπηρεσίας πχ στις κρίσεις ο συντελεστής να είναι χ3 κλπ

Τέλος θα πρέπει να δοθεί μεγάλη βαρύτητα στα πρότυπα εφημέρευσης , και πρώτα από όλα να συνεννοηθούμε και να καταλάβουμε τι εννοούμε με την έννοια πρότυπο εφημερίας , θα προσέθετα και τη λέξη πρότυπο ασφαλούς εφημερίας ( ή κανονισμό ασφαλούς εφημερίας).

Για να δημιουργηθεί ένα πρότυπο λειτουργίας το οποίο να είναι υλοποιήσιμο και ταυτόχρονα δίκαιο χρειάζονται οι κανόνες που θα το απαρτίζουν ( κανονισμός ) να είναι όσον το δυνατόν περισσότερο κοντά στη πραγματικότητα … , δηλαδή να βασίζονται σε αντικειμενικά κριτήρια.

Αντιλαμβάνεστε ότι θα πρέπει να γίνει μία αντικειμενοποίηση των παραμέτρων ( κριτήρια ) που θα προσδιορίζουν τις πραγματικές ανάγκες σε εφημερίες σε κάθε τμήμα και κλινική του νοσοκομείου.
Για να γίνει αυτό μπορεί να λαμβάνονται υπόψη τα παρακάτω .

1) κρεβάτια που αντιστοιχούν σε κάθε κλινική ή τμήμα
2) Ειδικότητα κλινικής , τμήματος , μονάδας ( Χειρουργικές χρειάζεται
επιπλέον εφημερεύοντες για τα επείγοντα χειρουργεία κλπ )
3) Πληθυσμός που εξυπηρετείται
4 ) γεωγραφική θέση πχ. σε κεντρικό οδικό άξονα πχ Αθην-Κορίνθ.
ιδιαίτερη ενίσχυση κατά τους θερινούς μήνες ( διέλευση τουριστών ,
τροχαία) , παραμεθόριες περιοχές όπου υπάρχουν πιθανότητες εισόδου
λαθρομεταναστών όπως νησιά , περιοχή ¨Εβρου κλπ
5) ανεπτυγμένη βιομηχανία μεγαλύτερη ετοιμότητα και ενίσχυση στις
εφημερίες για αντιμετώπιση ατυχημάτων ( ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη,
διυλιστήρια κλπ ) .
6) Τουριστική περιοχή , ενίσχυση με γιατρούς όπως παιδίατρους και άλλων
βασικών ειδικοτήτων όπως Χειρουργών, παθολόγων και καρδιολόγων για
το χρονικό διάστημα της τουριστικής περιόδου. ΚΛΠ….

Ένα παράδειγμα …
Έτσι με βάση τις νοσηλευτικές κλίνες θα μπορούσε να ξεκινήσει τον καταρτισμό προγράμματος εφημεριών πχ.
α) ανά 15 κλίνες να εφημερεύει 1 ειδικός και 1 ειδικευόμενοι ( εσωτερικές εφημερίες ) άρα συντελεστής 1ος οι κλίνες του τμήματος η της κλινικής.
β) ειδικότητα πχ χειρουργική πχ 1 ειδικός εσωτ. Εφημερ. , και δύο ειδικευόμενοι ή σε γενική εφημερία 2 ειδικοί ή και 1 ή 2 ετοιμότητας συντελεστής 2ος εφ όσον είναι βασική χειρουργική ειδικότητα ( Γ. Χειρουργική , Γυν & Μαιευτική , Ορθοπαιδική κλπ ).
γ) Ανά 50.000 χιλ κατοίκους π χ ενίσχυση των γιατρών εφημερίας των βασικών ειδικοτήτων , συντελεστής 3ος ανάλογα με τον πληθυσμό που εξυπηρετείται
δ) συντελεστής 4ος ύπαρξη σημαντικής βιομηχανικής ζώνης , ενίσχυση κατά τα ωράρια λειτουργίας των βιομηχανιών ειδικά στα χειρουργικά τμήματα επειγόντων (και σε ετοιμότητα ).
ε) Τουριστική περιοχή, 5ος συντελεστής που θα ενισχύει π χ την καλύτερη αντιμετώπιση παιδιών , καρδιοπαθών , ενίσχυση με εκπαιδευμένους γιατρούς και προσωπικό στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση μετά πνιγμό , πυρκαγιές κλπ.

Οι παραπάνω σκέψεις – προτάσεις, αποτελούν ένα παράδειγμα – προσπάθεια αντικειμενοποίησης με συντελεστές και παραμέτρους βαρύτητας, για τον προσδιορισμό του επαρκούς προσωπικού που απαιτείται για ένα, ενιαίο κατά το δυνατόν και ασφαλές πρότυπο εφημερίας .

Ενδεχομένως να προστεθούν και άλλοι συντελεστές ή να αφαιρεθούν ορισμένοι… τελικά όμως με βάση τα ίδια κριτήρια διαμορφωμένα όμως με τους συντελεστές ( βαθμός βαρύτητας), το κάθε νοσοκομείο να διαμορφώσει τον δικό του κανονισμό εφημεριών, που θα καθορίζει κατά το δυνατόν αντικειμενικά τις πραγματικές ανάγκες σε αριθμό και είδος εφημεριών με ασφάλεια για το πολίτη αλλά και τον εργαζόμενο.

Κύριε Υπουργέ,
Κύριοι συντάκτες του νομοσχεδίου,

Είναι πραγματικά μια νότα αισιοδοξίας, η διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης σε κάθε σχέδιο Νόμου προς ψήφιση από τη Βουλή.
Είμαι από εκείνους που ζητούσα τη δημόσια διαβούλευση, ειδικά για την αντικατάσταση του απαρχαιωμένου συστήματος των Κρίσεων Επιμελητών ΕΣΥ, επί το αξιοκρατικότερον.
Μερικές επισημάνσεις:
1. Η ευθύνη του ιατρού ΕΣΥ συνήθως αφορά όχι μόνο το κλινικό έργο αλλά και την εκπαίδευση νεότερων συναδέλφων. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι λογικό (παρά τις αγαθές προθέσεις κάθε φορά) να διατηρούνται μορφές προσλήψεων χωρίς αξιοκρατική Κρίση σε μια Κλινική επί μακρόν.
2. Αβίαστο συμπέρασμα είναι, ότι ο θεσμός του επικουρικού ιατρού, οφείλει να γίνεται μόνο για σύντομο (όσο διαρκεί η Κρίση μιας οργανικής θέσης) χρονικό διάστημα (κατ΄αναλογία με τα locums στο Ην.Βασίλειο).
3. Ανάλογα πρέπει και να εξασφαλίζεται ότι δεν θα προκαλείται σκόπιμη καθυστέρηση στη διαδικασία μιας Κρίσης (ο Νόμος άλλωστε προβλέπει συνολικό διάστημα 3 μηνών, κάτι που είναι απόλυτα εφικτό με τα νέα Συμβούλια Κρίσης ανά Νοσοκομείο). Είναι γνωστό ότι, η μορφή πρόσληψης επικουρικού ιατρού δεν αποτελεί καθόλου μια διαδικασία ποιοτικής αξιολόγησης. Παράλληλα, μέσω παρατάσεων ή καθυστερήσεων στις Κρίσεις οργανικών Επιμελητών, έχει καθιερωθεί, οι μηδέποτε αξιολογηθέντες επικουρικοί ιατροί να έχουν μακρότατες σε διάρκεια προσλήψεις ακόμα και στην ίδια Κλινική, με ανεξέλεγκτη επίδραση στην ποιότητα του κλινικού έργου αλλά και την εκπαίδευση.
4. Θα ήθελα να σας επισημάνω, με μεγάλη ανησυχία, την διαφαινόμενη τάση αφαίρεσης κάθε ποιοτικής αξιολόγησης στις προσλήψεις Επιμελητών ΕΣΥ αλλά και αυτών των Διευθυντών (με ακραίο πραγματικό παράδειγμα την απόσπαση Διευθυντού σε Κλινική άλλου Νοσοκομείου με ανάθεση την εκεί Διεύθυνση!!!!).
5. Τα τελευταία νομοθετήματα Αβραμόπουλου κατέδειξαν αυτή την τάση, προκαλώντας γα πρώτη φορά μεγάλη ανατροπή στο τρόπο πρόσληψης Επιμελητών σε όλη τη Χώρα, ο οποίος -σε σημαντικό ποσοστό ανά Κλινική- από αξιολογικός βάσει κριτηρίων, μετετράπη σε αδιαφανή και ρουσφετολογικό. Η εξομοίωση δε, της προϋπηρεσίας των επικουρικών με τους οργανικούς, ήλθε ως «φυσικό» επακόλουθο στον τελευταίο Νόμο της κ. Ξενογιαννακοπούλου. Η αρχική σωστή ιδέα του κ.Παπαδόπουλου για το θεσμό του επικουρικού σε κενά της επαρχίας, κακοποιήθηκε κατά τη γνώμη μου για ψηφοθηρικούς λόγους.
Πιστεύω θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι, η ανάθεση κλινικού και εκπαιδευτικού έργου σε κάποιον ιατρό ανεξέλεγκτα, δεν εξασφαλίζει καθόλου την ποιοτική εξάσκηση της ιατρικής ούτε όμως και την οικονομία της Υγείας. Δίνει δε, λανθασμένο μήνυμα στην Κοινωνία των ιατρών, ότι δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν για τη συνεχή βελτίωσή τους σε προσόντα, αφού αρκεί ένας αριθμός πρωτοκόλλου αίτησης για πρόσληψη επικουρικού, για να τύχουν της ίδιας προϋπηρεσίας και μορφής εργασίας με κάποιον άλλο που κοπίασε για την ανάλογη θέση, συχνά για πολλές συνεχείς «ανανεώσεις» στην ίδια Κλινική, ακόμα και υπεράριθμα του οργανογράμματος αυτής!!
6. Αντίστοιχα οι ειδικοί των ασφαλιστικών ταμείων που θα ενσωματωθούν σε διάφορα Νοσοκομεία, πρέπει κάπως να αξιολογηθούν για την ίδια επάρκεια σε ότι αφορά την εκπαίδευση.
7. Στο ΕΣΥ, εκ των πραγματων, ανατίθεται η ευθύνη εκπαίδευσης του μεγαλύτερου υποσυνόλου, από τους προς ειδίκευση ιατρούς, άρα τα κριτήρια επιλογής οφείλουν να συνυπολογίζουν τόσο κλινικά όσο και μετεκαπιδευτικά-ακαδημαϊκά-ερευνητικα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προς πρόσληψη Ειδικών. Με άλλα λόγια δηλαδή, το ΕΣΥ οφείλει να μην παραγνωρίζει τα κριτήρια που λαμβάνει υπόψη του το Πανεπιστήμιο στις προσλήψεις, θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο «χειραφετείται», δυστυχώς όμως επί το «δημοσιοΰπαλληλικότερον» .
8. Η εισαγωγή ηλεκτρονικών εργαλείων, για την χωρίς αμφιβολία αντικειμενική αξιολόγηση κάθε κριτηρίου, είναι μια ιδέα που θα πρότεινα για τις Κρίσεις Ιατρών ΕΣΥ.
Όλα μπορούν να είναι μετρήσιμα με ακρίβεια στο βιογραφικό ενός ιατρού, φθάνει να θέλουμε να τα αξιολογήσουμε αντικειμενικά. Ένα ηλεκτρονικό, ίσως και διαδικτυακό, εργαλείο, θα αξιολογούσε για παράδειγμα τον αριθμό των γραπτών δημοσιεύσεων τινός ιατρού, χωρίς σκόπιμες υπερτιμήσεις ή υποτιμήσεις, αφού θα συνυπολόγιζε κάθε παράμετρο μιας δημοσίευσης (π.χ. θέση συγγραφέα, είδος εργασίας, impact factor περιοδικού κ.ο.κ). Το ίδιο μπορεί να γίνει και στα άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά του βιογραφικού (π.χ. βαθμός πτυχίου σε σχέση με το μέσο όσο των αποφοίτων του εν λόγω Πανεπιστημίου με στόχο την αντικειμενική αξιολόγηση και της δυσκολίας της Ιατρικής Σχολής).
9. Ο ορισμός εισηγητών είναι επίσης μια διαδικασία με τα δικά της ποιοτικά κριτήρια. Π.χ. δεν μπορεί να είναι εισηγητής κάποιος που δεν έχει μετεκπαιδευτεί ή δημοσιεύσει ποτέ του!!
10. Η καθολική ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης θα έλθει μόνο με την εισαγωγή του logbook επεμβάσεων αλλά σε κέντρα αριστείας ανά ένδειξη, με ταυτόχρονο rotation του ειδικευόμενου ανάμεσα σε αυτά. Πάλι θα φέρω το παράδειγμα του Ηνωμ. Βασιλείου και εδώ. Ακόμα και οι μεγαλύτερες Κλινικές, με άριστες προδιαγραφές και παράδοση, κάπου (σε κάποια ένδειξη) θα υστερούν. Μόνο με αυτό τον τρόπο (rotation) μπορεί το Κράτος να είναι δίκαιο σε Κρίσεις Επιμελητών: όταν έχει εξασφαλίσει ως κοινό κτήμα, την ενιαία καλή ποιότητα εκπαίδευσης πριν την ειδικότητα.

Σας ευχαριστώ

Πρέπει να σταματήσει επιτέλους η ειδική μεταχείρηση των πανεπιστημιακών νοσοκομειακών ιατρών. Οι νοσοκομειακοί ιατροί πλήρους απασχόλησης (ΕΣΥ + πανεπιστημιακοί) πρέπει να είναι και αποκλειστικής απασχόλησης με άσκηση ιδιωτικού έργου ΜΟΝΟ στο ολοήμερο (πρώην απογευματινό) ιατρείο ΕΝΤΟΣ του νοσοκομείου.
Περιμένω να ακούσω έστω και ένα ορθολογικό επιχείρημα του κυρίου Υπουργού σε σχέση με τα σκανδαλώδη προνόμια που αποφασίζει να εκχωρήσει στους πανεπιστημιακούς νοσοκομειακούς ιατρούς – και μάλιστα πριν ακόμα ολοκληρωθεί η δημόσια διαβούλευση.

Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου κ.Υπουργέ, να σας παρακαλέσω να ικανοποιήσετε το αίσθημα δικαίου και να εντάξετε στον κλάδο Ιατρών Δημόσιας Υγείας του ΕΣΥ, εμάς τους Ιατρούς και Οδοντιάτρους που έχουμε τοποθετηθεί σε οργανικές θέσεις στις Διευθύνσεις Υγείας, Πρόνοιας και Υγειονομικού Ελέγχου των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και υπηρετούμε ως μόνιμοι υπάλληλοι. Γνωρίζετε ότι στην ίδια υπηρεσία με εμάς, υπάρχουν άλλοι συνάδελφοί μας γιατροί και οδοντίατροι, οι οποίοι εντάχθηκαν προγενέστερα στον κλάδο Ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ και συγκεκριμένα βάσει του άρθρου 6 του Ν. 2519/1997, όπως τροποποιήθηκε με τους N.3172/2003, N.3370/2005. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν και να εργάζονται στην ίδια υπηρεσία ιατροί δύο ταχυτήτων, οι οποίοι παρότι ασχολούνται ακριβώς με τα ίδια θέματα δημόσιας υγείας, διαφέρουν οργανικά και μισθολογικά μεταξύ τους. Είναι καιρός να αποκατασταθεί αυτή η αδικία και παρακαλούμε και πάλι θερμά να είστε εσείς, μέσω του νόμου «Διαρθρωτικές αλλαγές στο Σύστημα Υγείας», αυτός που θα μας δικαιώσει. Σας εύχομαι Καλή Χρονιά με υγεία πάνω απ’ όλα.

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Βλέπω πολλά σχόλια ήδη για το άρθρο που αφορά την εξέλιξη των γιατρών του ΕΣΥ. Ελπίζοντας και εγώ, μαζί με τους άλλους, ότι θα μελετήσετε τις προτάσεις και σχόλια της διαβούλευσης, έχω να καταθέσω τα εξής:

Συχνά έχω αναρωτηθεί για το θέμα των συντονιστών διευθυντών τα εξής:

Μπορεί να είναι ο συντονιστής διευθυντής ένας ομοιόβαθμος των υπολοίπων διευθυντών ΕΣΥ του τμήματός του, και απλά να εκλέγεται μεταξύ αυτών, για μια ή δύο θητείες, και μετά να γίνεται αυτός επιστημονικά ‘υφιστάμενος’, ενώ ένας άλλος πρώην ‘υφιστάμενος’, να γίνεται επιστημονικός του ‘προϊστάμενος’; Και αναφέρω τους όρους προϊστάμενος και υφιστάμενος επειδή στην πραγματικότητα, όπως λειτουργεί σήμερα το σύστημα, από τον συντονιστή διευθυντή ζητείται να είναι ο εφαρμοστής των διοικητικών αποφάσεων της υπηρεσίας (νοσοκομείου-ΔΥΠΕ-υπουργείου) στην ομάδα των εργαζομένων, ιατρών και μη, που η κλινική έχει στο εργασιακό δυναμικό της. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο συντονιστής είναι επιφορτισμένος με την ανάθεση έργου στους λοιπούς επιστήμονες του Τμήματος, χρειάζεται δε παράλληλα να τους αξιολογεί στο τέλος κάθε έτους, να τους ελέγχει εάν δεν εκτελούν το έργο τους όπως πρέπει, να ελέγχει τα ωράριά τους κοκ.

Όσον αφορά το επιστημονικό μέρος, στην καθημερινή λειτουργία της κλινικής προκύπτει καθημερινά η ανάγκη να ληφθούν αποφάσεις για μια σειρά θεμάτων, για τα οποία δεν υπάρχει απαραίτητα η κοινή σύμφωνη γνώμη των υπηρετούντων διευθυντών του ΕΣΥ. Τα θέματα αυτά δεν είναι μόνον διοικητικά, ή λειτουργικά αλλά και ουσιαστικά για την υγεία των ασθενών: διαφορές απόψεων και γνωμών για την διάγνωση, για την προτεινόμενη θεραπεία, κοκ. Οι διαφορές αυτές είναι σεβαστές και αναμενόμενες και –κανονικά- προωθούν την επιστημονική γνώση και επιστήμη. Ωστόσο, στην αντιμετώπιση των περιστατικών και στην εν γένει καλή λειτουργία μιας αυτοτελούς κλινικής μονάδας, χρειάζεται κάποιος να είναι επικεφαλής και να αναλαμβάνει τελικά την ευθύνη, για τις πρακτικές που ακολουθούνται, την ποιότητα των ιατρικών υπηρεσιών που προσφέρονται, και τον έλεγχο αυτής της ποιότητας. Αυτός που θα αναλάβει αυτή την ευθύνη προΐσταται του Τμήματός του, της Κλινικής του, και δίνει το στυλ, το επιστημονικό «χρώμα» της κλινικής.

Δυστυχώς στα ελληνικά νοσοκομεία δεν υπάρχει η φιλοσοφία που επικρατεί σε άλλες χώρες, όπου ένα πολυδιευθυντικό σύστημα βασίζεται σε άλλα κριτήρια και δεδομένα. Εδώ, εάν το σύστημα γίνει πολυδιευθυντικό, στην ουσία ο κάθε διευθυντής ΕΣΥ, θα πρέπει (=θα θέλει) να είναι ανεξάρτητος, να έχει τα περιστατικά του, την επιστημονική ομάδα του, να παίρνει τις αποφάσεις του για τους ασθενείς του, ενώ ο συντονιστής διευθυντής, που καλείται να εφαρμόσει ‘διοίκηση’ σε ομοιόβαθμούς του, δεν θα πρέπει (=δεν θα μπορεί) να έχει καμία ευθύνη για το επιστημονικό μέρος, για τους ασθενείς που αντιμετωπίζονται στο νοσοκομείο από τους άλλους διευθυντές, ίσως και να μην μπορεί να αναθέσει έργο σε αυτούς, εφόσον θα έχουν ο καθένας την δική του επιστημονική άποψη για το ποια περιστατικά θέλει να βλέπει, σε ποια θα γίνονται εισαγωγές για νοσηλεία, με ποια κριτήρια, πώς θα αντιμετωπίζονται κοκ.

Ίσως ο συντονιστής να πρέπει να δει τι θα κάνει με τους γιατρούς του Τμήματος μέχρι να γίνουν διευθυντές, δηλαδή ενόσω θα είναι επιμελητές Α ή Β, γιατί όταν θα γίνονται πια διευθυντές θα «ανεξαρτητοποιούνται»!. Όμως σε όλες τις κλινικές του ΕΣΥ αργά ή γρήγορα όλοι θα είναι διευθυντές. Μήπως τότε δεν χρειάζεται ο συντονιστής διευθυντής; Μήπως θα πρέπει απλώς να κάνει ένα συντονισμό των ενεργειών του Τμήματος, όπως περίπου ενεργεί-σε κλίμακα νοσοκομείου- ο Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας; Π.χ. να γίνονται μια φορά το μήνα συνελεύσεις των γιατρών –όλων διευθυντών- με γνώση, εμπειρία, ωριμότητα, ευθύνη, (!!) που θα αποφασίζουν και θα επιλύουν τυχόν προβλήματα συντονισμού; Αν είμαστε έτοιμοι για ένα τέτοιο σύστημα μπορούμε να το έχουμε!

Έχω όμως τις εξής επιφυλάξεις:
(α) Αν δεν χρειάζεται ένας επικεφαλής μιας Κλινικής ή Τμήματος, τότε μάλλον δεν χρειάζονται επικεφαλής και στα νοσοκομεία, στα υπουργεία, στους δήμους, παντού, όπου όλοι έχουν ανάλογες γνώσεις και δεν θέλουν… αρχηγό!
(β) Οι κρίσεις με εξέλιξη (ίσως πλην εξαιρέσεων) έχουν μέχρι στιγμής υπάρξει μια τραγική παρωδία κρίσης. Ο «μηχανισμός» των κρίσεων προβλέφθηκε (βιογραφικό, συμβούλιο κρίσης του τομέα κλπ), αλλά στην πραγματικότητα εξελίχθηκαν εκατοντάδες γιατροί στις επόμενες βαθμίδες (και δυστυχώς πάρα πολλοί σε διευθυντές ΕΣΥ) χωρίς καμία αξιοκρατία! Δι’ ανατάσεως της χειρός, χωρίς να κρατηθούν ούτε οι τύποι, μόνο και μόνο με κριτήρια χρόνου προϋπηρεσίας και κακώς νοούμενης συναδελφικότητας- «εμείς θα πούμε ‘άξιος’ για σένα σήμερα και εσύ για εμάς αύριο». Αυτοί οι διευθυντές ΕΣΥ, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι μέχρι και επικίνδυνοι για την δημόσια υγεία.
(γ) Όλες οι νομοθετικές προβλέψεις για τα συμβούλια κρίσης των γιατρών ΕΣΥ, λαμβάνουν υπόψιν μια κακώς νοούμενη δημοκρατική νοοτροπία, που καθορίζει ότι οι εισηγητές για τις κρίσεις πρέπει να είναι κάθε φορά νέα πρόσωπα, χωρίς καμία εμπειρία από ανάλογη εργασία, που επιλέγονται από λίστες που τηρούν οι ΥΠΕ ή τα νοσοκομεία.
Η εισήγηση, η συγκριτική αξιολόγηση, αλλά και η ατομική αξιολόγηση για εξέλιξη των γιατρών, προϋποθέτει γνώση και κατανόηση των κριτηρίων αξιολόγησης σε βάθος, εξοικείωση με τις έννοιες και την σχετική πρακτική, καθώς και εμπειρία που αποκτάται μετά από ανάληψη και διεκπεραίωση αρκετών τέτοιων έργων, και δεν μπορεί να επαφίεται σε ένα άπειρο ή αδιάφορο γιατρό, που το όνομά του μπήκε αναγκαστικά σε έναν κατάλογο και επιλέχθηκε από εκεί. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται να κρίσεις διευθυντών.

Τέλος είναι αυτονόητο και απαραίτητο όλοι να κρίνονται. Και να κρίνονται αξιοκρατικά. Δεν είναι δυνατόν όλοι να είναι εξίσου καλοί!!!! Κάποιοι είναι ακατάλληλοι να προχωρήσουν, δεν πρέπει να εξελιχθούν. Πώς θα το καταφέρουμε αυτό σε αυτή τη χώρα;

Με εκτίμηση

Αναστασία Μπέκα
Παιδοψυχίατρος-Διευθύντρια ΕΣΥ
Γ.Ν. «Γεώργιος Παπανικολάου»

Το ΕΣΥ στη χώρα μας λειτουργεί ακριβώς όπως και το παλαι ποτέ σοβιετικό μοντέλο.

Με κορόιδα ειδικευόμενους που τρέχουν και δεν φτάνουν να βγάλουν τη λάντζα της εφημερίας, επιμελητές που στο μεγαλύτερο ποσοστό( υπάρχουν και ελάχιστες εξαιρέσεις) κάνουν εφημερίες από το σπίτι και καθηγητάδες με απόλυτες υπερεξουσίες που δεν λογαριάζουν τίποτα.

Το σύστημα χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση, αλλά όπως κάθε βαλτωμένο σύστημα αν κάνεις την παραμικρή αλλαγή οι βολεμένοι κραυγάζουν και συνήθως το σύστημα καταρρέει.

Κλασσικό παράδειγμα το εφημεριακό θέμα.Κάθε τρεις και λίγο επισχέσεις εργασίας για να μην χάσουμε τα φράγκα και αντιδράσεις και πατέντες για να μην εφαρμοστεί η κοινοτική νομοπθεσία για 48ωρο-58ωρο.

Προτάσεις τώρα:

1.Συγχωνεύσεις νοσοκομείων και κλινικών. Αν βάλεις στην ίδια κλινική πανεπιστημιακούς,επιμελητές ΕΣΥ και κέντρων υγείας μια χαρά βγαίνουν οι εφημερίες (και θα κάνουν από 2-3 μόνο το μήνα). Βέβαια θα χαθεί η υπερεξουσία των πανεπιστημιακών και το αραλίκι κάποιων άλλων.

2.Πάταξη της διαφθοράς μέσα στο ΕΣΥ με μηχανισμούς ελέγχου.ΠΟΘΕΝ_ΕΣΧΕΣ για κάθε γιατρό και όποιου η περιουσία δεν δικαιολογείται από τα εισοδήματα ΑΠΟΛΥΣΗ.

3.Κατάργηση του απαράδεκτου βαθμιδωτού συστήματος που υπάρχει λες και είναι στρατός, όχι όμως με την λογική να τους κάνουμε όλους διευθυντές όπως ισχυρίζονται κάποιοι.Τέλος στις υπερεξουσίες , τα διευθυντιλίκια και τα καθηγητιλίκια. Ισοτιμία όλων των γιατρών μιας κλινικής ειδικών και ειδικευόμενων στο διοικητικό κομμάτι και πιστέψτε με αυτοί που έχουν πραγματικό και όχι δοτό επιστημονικό κύρος θα επικρατήσουν.

4.Εσωτερικός έλεγχος στο επίπεδο κόστους-αποτελέσματος. Δεν μπορεί κάθε ένας γιατρός να παίρνει ένα μολύβι και να ζητά για κάθε νοσηλευόμενο πλειάδα εργαστηριακών εξετάσεων που κοστίζουν στα νοσοκομεία δις ευρώ εκτινάσσοντας το κόστος νοσηλείας στα ύψη.Να βγαίνει μέσος όρος δαπάνης/ασθενή κατα γιατρό και όσοι ξεφεύγουν να ελέγχονται.

5.Να μπει επιτέλους στα τμήματα επειγόντων ποινή-χρέωση για όσους πηγαίνουν εκεί χωρίς να είναι πραγματικά επείγοντα περιστατικά και παρακωλύουν τα τμήματα επειγόντων. Το 3 ευρω δεν είναι τίποτα.

Αλλαγές κύριοι της κυβέρνησης , όχι κάθε τρεις και λίγο παζάρια για μισθούς γιατρών και προνόμια πανεπιστημιακών!

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΤΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΣΦΑΛΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΑ… ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΣΦΑΛΗ ΠΡΟΤΥΠΑ ΕΦΗΜΕΡΙΑΣ…

Η πρότασή μου είναι ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙΑΣ – ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΕΦΗΜΕΡΙΑΣ
οι εφημερίες να βγαίνουν σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες των τμημάτων και των κλινικών του κάθε νοσοκομείου. Αντιλαμβάνεστε ότι θα πρέπει να γίνει μία αντικειμενοποίηση των παραμέτρων που θα προσδιορίζουν τις πραγματικές ανάγκες σε εφημερίες σε κάθε τμήμα και κλινική του νοσοκομείου.
Για να γίνει αυτό θα πρέπει να λαμβάνονται υπ όψιν τα παρακάτω .
Α) 1) κρεβάτια που αντιστοιχούν σε κάθε κλινική ή τμήμα
2) Ειδικότητα κλινικής , τμήματος , μονάδας ( Χειρουργικές χρειάζεται
επιπλέον εφημερεύοντες για τα επείγοντα χειρουργεία κλπ )
2) Πληθυσμός που εξυπηρετείται
3 ) γεωγραφική θέση πχ. σε κεντρικό οδικό άξονα πχ ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ
ιδιαίτερη ενίσχυση κατά τους θερινούς μήνες ( διέλευση μεταναστών –
τροχαία) , παραμεθόριες περιοχές όπου υπάρχουν πιθανότητες εισόδου
λαθρομεταναστών όπως νησιά , περιοχή ¨Εβρου κλπ
4) ανεπτυγμένη βιομηχανία μεγαλύτερη ετοιμότητα και ενίσχυση στις
εφημερίες για αντιμετώπιση ατυχημάτων ( π χ ναυπηγεία , βιομηχανική περιοχήκλπ).
5) Τουριστική περιοχή , ενίσχυση με γιατρούς όπως παιδίατρους και άλλων
βασικών ειδικοτήτων όπως Χειρουργών, παθολόγων και καρδιολόγων για
το χρονικό διάστημα της τουριστικής περιόδου.

Έτσι με βάση τις νοσηλευτικές κλίνες και αν θα πρόκειται για εσωτερική ή γενική εφημερία θα μπορούσε να ξεκινήσει κανείς τον καταρτισμό προγράμματος εφημεριών πχ.
α) ανά 15 κλίνες να εφημερεύει 1 ειδικός και 1 ειδικευόμενοι ( εσωτερικές εφημερίες ) άρα συντελεστής 1ος οι κλίνες του τμήματος η της κλινικής.
β) ειδικότητα πχ χειρουργική πχ 1 ειδικός εσωτ. Εφημερ. , και δύο ειδικευόμενοι ή σε γενική εφημερία 2 ειδικοί ή και 1 ή 2 ετοιμότητας συντελεστής 2ος εφ όσον είναι βασική χειρουργική ειδικότητα ( Γ. Χειρουργική , Γυν & Μαιευτική , Ορθοπεδική κλπ ).
γ) Ανά 50.000 χιλ κατοίκους π χ ενίσχυση των γιατρών εφημερίας των βασικών ειδικοτήτων , συντελεστής 3ος ανάλογα με τον πληθυσμό που εξυπηρετείται
δ) συντελεστής 4ος ύπαρξη σημαντικής βιομηχανικής ζώνης , ενίσχυση κατά τα ωράρια λειτουργίας των βιομηχανιών ειδικά στα χειρουργικά τμήματα επειγόντων (και σε ετοιμότητα ).
ε) Τουριστική περιοχή, 5ος συντελεστής που θα ενισχύει π χ την καλύτερη αντιμετώπιση παιδιών , καρδιοπαθών , ενίσχυση με εκπαιδευμένους γιατρούς και προσωπικό στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση μετά πνιγμό , πυρκαγιές κλπ.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ .
Οι παραπάνω συντελεστές θα πολλαπλασιάζονται με ένα επιπλέον συντελεστή π χ 1,5 ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.

Τέλος για τις ειδικές μονάδες ΜΕΘ , ΕΜΦΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΤΕΧΝΗΤΟΥ ΝΕΦΡΟΥ , ΝΕΟΓΝΟΛΟΓΙΚΕΣ κλπ να εφαρμοστούν οι κανονισμοί που ήδη ΥΠΑΡΧΟΥΝ ( ΦΕΚ 202 τεύχος πρώτο , σελίδες 3501-3565 , 24/12/1991 και νεώτερα προεδρικά διατάγματα … ) και που προσδιορίζουν σαφώς και σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα το απαραίτητο ιατρικό προσωπικό για τις εφημερίες π.χ. στις ΜΕΘ προβλέπεται ειδικός τρόπος εφημερίας ( ανά οκτάωρο)…
Τα ΤΕΠ θα πρέπει να επανδρωθούν με ανάλογο προσωπικό που θα ανήκει στα ΤΕΠ και το οποίο θα υπάγεται αποκλειστικά στο διευθυντή των ΤΕΠ ή εφ όσον δεν είναι τούτο εφικτό τότε θα πρέπει να βγαίνει ΕΙΔΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΥΝ.
Τα παραπάνω αποτελούν ένα παράδειγμα προσπάθειας αντικειμενοποίησης με συντελεστές στη προσπάθεια επαρκούς προσωπικού εφημερίας .
Ενδεχομένως να προστεθούν ( και άλλοι συντελεστές ή να αφαιρεθούν ορισμένοι) των παραμέτρων με βάση τις οποίες το κάθε νοσοκομείο θα έχει τον δικό του κανονισμό εφημεριών που θα καθορίζει κατά τον δυνατόν αντικειμενικά τις πραγματικές ανάγκες σε αριθμό και είδος εφημεριών.
Θα πετύχουμε δηλαδή να παίρνουν οι γιατροί , και να πληρώνονται επομένως, εφημερίες σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες του κάθε νοσοκομείου, προσφέροντας τις ανάλογες και απαραίτητες υπηρεσίες , και όχι σύμφωνα με το χρηματικό ποσό των 7 εφημεριών (4ενεργ. + 3ετοιμ. Κλπ).
Η συμπλήρωση του εισοδήματος θα πρέπει να γίνεται με άλλο τρόπο όπως τα ειδικά επιδόματα για ορισμένες ειδικότητες με ανάλογη προσφορά εργασίας .

Α και κάτι άλλο για τις προσλήψεις γιατρών στο ΕΣΥ.

τέλος με το απαράδεκτο σύστημα των ΣΚΕΙΟΠΝΙ που ό καθένας βαθμολογεί όποιον γουστάρει, όπως γουστάρει και στο τέλος παίρνουν όποιον γουστάρουν ανάλογα με τους συσχετισμούς.

να γίνεται διαγωνισμός πανελλαδικού τύπου με καλυμμένα τα ονόματα στα γραπτά και τα αποτελέσματα να αναρτώνται στην ιστοσελίδα του υπουργείου υγείας

τότε θα φανεί πραγματικά ποιός ξέρει και τι

και μην ακούσω τίποτα για… προσωπικά δεδομένα!

Κ. Υπουργέ,
Πολύ ωραίοι οι τιτλοι για αναμόρφωση του ΕΣΥ, αλλά πως αυτό θα πραγματοποιηθεί αν η επιλογή των ιατρών του γινεται με τόσο διαβλητό τρόπο όσο γινεται σήμερα? Αν κάποιος μόνο με το μεσον (όποια μορφή και αν αυτό έχει) εξασφαλίζει μια θέση στο ΕΣΥ, περιμένει κανείς αυτός ο άνθρωπος να αλλάξει δια μαγείας συμπεριφορά με την ένταξή του στο σύστημα και να μην κινείται και στη συνέχεια με τον ίδιο τρόπο??? Και ακόμα χειρότερα και επικίνδυνα, όταν αυτός κληθεί να εισηγηθεί για κάποιο νέο ιατρό που επιθυμεί να καταλάβει θέση στο ΕΣΥ πιστευει κανείς ότι θα το κάνει με τα κριτήρια που ο νόμος υπαγορεύει και τα οποία ο ίδιος συνήθως δεν διαθέτει, δε τα γνωρίζει ή ακόμα χειρότερα φθονει??? Πως είναι δυνατόν να γίνονται εισηγητές, ιατροί του ΕΣΥ και να καλούνται να αξιολογήσουν προσόντα των υποψηφίων, τα οποία οι ίδιοι δε διαθέτουν? Παγκόσμια πατέντα….
Κ Υπουργέ έχετε βρεθει ποτε στη θέση να σας κρίνουν τέτοιοι άνθρωποι και να μην μπορείς να κάνεις τιποτα? Δεν υπάρχει καμμία κύρωση για εισηγητές που αποδεδειγμένα καταστρατηγησαν το νόμο, κατέληξαν σε τραγελαφικές επιλογές υποψηφίων και απογοήτευσαν πλήρως ένα νέο ιατρό που είχε παλέψει για την απόκτηση αυτών των ουσιαστικών προσόντων. Ποιο το μήνυμα λοιπόν για τους νεους ιατρους???? Όχι φυσικά η επιστημονική και ιατρική τους ανέλιξη!!! Γιατι να κάνεις όλο αυτό τον κόπο αν πρόκειται να παραμείνεις στην Ελλάδα? Γιατι να ‘καταστρεψεις’ νεανικά χρονια για πολυετείς σπουδές, αλλεπάλληλες εξετάσεις και εξειδικευσεις? Για να σε ΙΣΟΠΕΔΩΣΟΥΝ με μία εισήγηση και κρίση του παραλόγου? Για να μηδενίσουν όλα αυτά τα προσόντα, τα οποία διεθνως θεωρούνται απαραίτητα για έναν σύγχρονο ιατρό-επιστήμονα? Για να αιαθανθείς παντελώς ανόητος που έκανες τις επιλογές αυτές? Καλύτερα να διαθέσεις το χρόνο σου και την ενέργεια όχι στο να γινεις καλύτερος ιατρός, αλλά για να έχεις πιο πολλές διασυνδέσεις που θα σου εξασφαλίσουν επαγγελματική αποκατάσταση. Ως πότε κ Υπουργέ θα προσπαθούμε να λύσουμε το ευαίσθητο θέμα της υγείας με ημίμετρα? Όταν πλέον θα έχουν εξορισθεί από την πατρίδα τους όσοι θα μπορούσαν να προσφέρουν κάτι καλύτερο ή όταν κανείς δε θα σας πιστευει πια?
Πρόταση: ΑΣΕΠ/ ΑΔΙΑΒΛΗΤΕΣ ΓΡΑΠΤΕΣ εξετάσεις τύπου πανελληνίων για την επιλογή των ιατρών του ΕΣΥ.

Είναι γνωστό ότι από τον ιδρυτικό νόμο του ΕΣΥ προβλεπόταν η αποκλειστική απασχόληση των πανεπιστημιακών γιατρών όσο αφορά στο κλινικό έργο στα Νοσοκομεία. (το σχετικό προεδρικό διάταγμα δεν εκδόθηκε ποτέ). Ο νόμος Παπαδόπουλου ήρθε να βάλει μια τάξη με την πρόβλεψη, ότι όποιος πανεπιστημιακός θέλει να διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο δεν μπορεί να εργάζεται στο νοσοκομείο. Αυτό σημαίνει ότι ο νόμος δεν απαγορεύει σε ένα πανεπιστημιακό γιατρό να εργάζεται ιδιωτικά παράλληλα με τα πανεπιστημιακά του καθήκοντα (και παραπλανούν αυτοί που λένε το αντίθετο). Όμως, αυτό που του απαγορεύει είναι να εργάζεται στο πανεπιστήμιο, στο ιδιωτικό του ιατρείο και συγχρόνως στο νοσοκομείο. Και αυτό διότι η παράλληλη απασχόληση, όσο αφορά στην περίθαλψη, σε ιδιωτικό και δημόσιο φορέα θεωρείται δυνητικά πηγή προσωπικής εκμετάλλευσης.
Πρέπει να γίνει επιτέλους κατανοητό ότι οι πανεπιστημιακοί γιατροί των περιφερικών πανεπιστημίων σε πιστή εφαρμογή του νόμου Παπαδόπουλου εργάζονται ως πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, όσο αφορά στο κλινικό έργο, λαμβάνοντας ως αντιμίσθιο την ειδική αμοιβή, η οποία παραμένει σταθερή από το 2001.
Την τελευταία διετία μετά την εφαρμογή του νόμου Αβραμόπουλου οι πανεπιστημιακοί γιατροί εργάζονται στα νοσοκομεία αμοιβόμενοι πολύ χειρότερα από τους γιατρούς του ΕΣΥ ως προς τους βασικούς μισθούς και τις εφημερίες. Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, ευτυχώς, προβλέπει αύξηση των βασικών μισθών των πανεπιστημιακών γιατρών στα επίπεδα των γιατρών του ΕΣΥ και έτσι εξομαλύνει την πλέον πρόσφατη ανισότητα. Δυστυχώς, όπως έχει φανεί από τα δημοσιεύματα, το συγκεκριμένο άρθρο βάλλεται αφενός από εκπροσώπους των γιατρών του ΕΣΥ αλλά και από πανεπιστημιακούς γιατρούς, που ενδιαφέρονται αποκλειστικά για ιδιωτικά ιατρεία.
Θεωρούμε απαραίτητη την κατοχύρωση της πρόβλεψης των αυξήσεων του συγκεκριμένου άρθρου και τη διατήρηση της αποκλειστικής κλινικής απασχόλησης των πανεπιστημιακών γιατρών.
Πλουμής Πασαδάκης Καθηγητής, Πρόεδρος Συλλόγου Μελών ΔΕΠ Ιατρικής Θράκης
Χαριτωμένη Πιπερίδου Καθηγήτρια, Αντιπρόεδρος Συλλόγου Μελών ΔΕΠ Ιατρικής Θράκης
Σάββας Δευτεραίος Λέκτορας, Γραμματέας Συλλόγου Μελών ΔΕΠ Ιατρικής Θράκης
Στέλιος Παναγούτσος Επίκουρος Καθηγητής, Ταμίας Συλλόγου Μελών ΔΕΠ Ιατρικής Θράκης
Γιώργος Κολιός Αναπληρωτής Καθηγητής, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Μελών ΔΕΠ Ιατρικής Θράκης

Τελικά όλη αυτή η δήθεν αναμόρφωση της υγείας εξαντλείται σε ανεύρεση τρόπων διατήρησης των κεκτημένων για ομάδες ιατρών (πχ πανεπιστημιακών), για αρκετούς από τους οποίους αμφισβητούνται ακόμα και τα προσόντα τους, ενώ ταυτόχρονα η πλειονότητα τους έχει θησαυρίσει με τα ιδιωτικά τους ιατρεία.. Έχει ελέγξει κανείς την ποιότητα της έρευνας των περισσοτέρων πανεπιστημιακών ιατρών; Μήπως δεν είναι γνωστό ότι πραγματοποιούν ‘ κλινικές μελέτες’ και ‘πρωτόκολλα’ χωρίς σχεδιασμό και έγκριση που δεν υπόκεινται στους διεθνείς δεοντολογικούς κανόνες; ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΝ ΤΑ ‘ΔΩΡΕΑΝ’ ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ (ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΑ κτλ) ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ (ΠΟΥ ΤΟΥΣ ‘ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΝ’) ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΛΟΓΟΔΟΤΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ.
Δε νομίζω ότι κάποιος έχει ελέγξει την ΠΟΙΟΤΗΤΑ αυτής της έρευνας και τον ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ αυτής στη διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Δε νομίζω ότι κανείς έχει ελέγξει το ΚΟΣΤΟΣ αυτών των ερευνών και το πόσοι από αυτούς τους ‘καθηγητές’ έχουν φέρει διεθνείς χρηματοδοτήσεις με ερευνητικές προτάσεις.
Δε νομίζω ότι έχει κάποιος ελέγξει το ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ αυτών που καταλαμβάνουν ακόμα και θέσεις καθηγητών κυρίως σε επαρχιακές ιατρικές σχολές-ούτε προφανώς και τον μεγάλο αριθμό συγγενών (σύζυγοι παιδιά κτλ) που καταλαμβάνουν πανεπιστημιακές βαθμίδες.
Και το χειρότερο, περιμένετε αυτοί οι άνθρωποι στη συνέχεια να εισηγηθούν θετικά για ένα νέο συνάδελφο που έχει προσόντα που οι ίδιοι δεν τα διαθέτουν , τα αγνοούν ή που δεν κατάφεραν να τα αποκτήσουν? Και έτσι η κατάσταση διαιωνίζεται και ο φαύλος αυτός κύκλος δε σπάει……………………η πλήρης απογοήτευση………τα λάθος πρότυπα για τους νέους επιστήμονες-ιατρούς……………….. Δίοδος γι’αυτούς που πιστεύουν ότι η Ιατρική είναι κάτι παραπάνω από έναν τίτλο-άρμεγμα του δημοσίου χρήματος και από ένα μέσο πλουτισμού είναι ή να να φύγουν στο εξωτερικό (και ποτέ πάλι πίσω) ή να γίνουν ‘γραφικοί’ με το να ‘γκρινιάζουν’ για όσα συμβαίνουν.
Κ ΥΠΟΥΡΓΕ, ΑΝ ΣΕΒΕΣΤΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΠΟΥ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΦΕΡΕΤΕ, ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΤΕ!!! Και αυτό θα γίνει με την ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΑΡΧΟΝΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ, ΔΙΕΘΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ. ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΤΙΣ ΑΜΟΙΒΕΣ ΠΟΥ ΟΝΤΩΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΠΛΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ.
ΑΛΛΙΩΣ ΘΙΓΕΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

Σχετικά με το άρθρο 4, Ν 3754/09 παρ. ΙΑ που ισχύει ακόμα:
«Οι υπηρετούντες ιατροί του Ε.Σ.Υ. δε μπορούν να διεκδικήσουν άλλη θέση στο Ε.Σ.Υ. μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2010 εκτός εάν παραιτηθούν μέχρι τη λήξη της προκήρυξης (άρθρο 4, Ν 3754/09 παρ. ΙΑ και αναφέρεται στις νέες προσλήψεις).
Σχόλιο στο άρθρο:Γιατί ο νόμος ισχύει για γιατρούς του ΕΣΥ κ όχι για άλλους δημοσίους υπαλλήλους;
Κατα τη γνώμη έγκυρου νομικού είναι αντισυνταγματικός.
Με ποιά λογική π.χ. χειρουργός του ΕΣΥ με πολυετή θητεία για την διεκδίκηση θέσης σε ανώτερη βαθμίδα,πρέπει να παραιτηθεί και να παραμένει άνεργος για αρκετό χρονικό διάστημα;
Εάν οι υποψήφιοι είναι μόνο γιατροί του ΕΣΥ,οι οποίοι δεν υπέβαλλαν την παραίτησή τους όπως το ανωτέρω άρθρο προϋποθέτει θα αποκλειστούν και η θέση θα παραμένει κενή;
ΠΡΟΤΑΣΗ να καταργηθεί η διάταξη που αδικεί τους γιατρούς του ΕΣΥ και η κρίση να γίνει με κριτήρια αξιοκρατικά και σύμφωνα με το νόμο 2519/1997: περι ιεράρχισης κριτηρίων κρίσης και συγκριτικής αξιολόγησης γιατρών του ΕΣΥ.

Σχετικά με την εξέλιξη των γιατρών του EΣΥ θεωρώ ότι η απαγόρευση μετακίνησης για 6 έτη μετά την αναβάθμιση στο βαθμό του Διευθυντή αποτελεί ένα είδος ποινής που δεν συνάδει με το πνεύμα του νομοσχεδίου. Το ΕΣΥ έχει ανάγκη απο καταξιωμένους γιατρούς και δεν θα πρέπει να «τιμωρει¨και να καθηλώνει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα ανθρώπους που έχουν ουσιαστικά προσόντα και κλινική εμπειρία και θα μπορούσαν να μετακινηθούν και να προσφέρουν ουσιαστικά σε τριτοβάθμια νοσοκομεία. Η αναβάθμιση παρά τις διάφορες φωνές που ακούγονται συχνά συνοδεύεται από πολλά αντικειμενικά προσόντα και θα πρεπει να αποτελεί μια μορφή επιβράβευσης και όχι να συνδυάζεται με ποινή καθήλωσης στην ίδια θέση. Με τη λογική αυτή ένας γιατρός που πληρεί τις προϋποθέσεις αλλά θέλει να μετακινηθεί θα πρέπει να αποποιηθεί την αναβάθμιση. Τα δυο χρόνια θεωρώ οτι είναι ένα εύλογο διαστημα και θα πρέπει να ισχύει για όλες τις βαθμίδες. Με το ισχύον σύστημα επιτρέπεται η μετακίνηση των νέων γιατρών ενώ παρεμποδίζεται η μετακίνηση γιατρών που έχουν όχι μόνο εμπειρία αλλά και ουσιαστικά προσόντα. Το σύστημα υγείας θα πρέπει να προωθεί και να επιβραβεύει τους καλύτερους και όχι να καθηλώνει και να παρεμποδίζει την εξέλιξη αλλά και το δικαίωμα τησ επιλογής και μετακίνησης όταν υπάρχουν αντικειμενικά προσόντα (επιστημονικό έργο, δημοσιεύσεις, μεταπτυχικός ή διδακτορικός τίτλος)