- Οι βασικές αρχές που διέπουν τις πολιτικές δημόσιας υγείας, όπως αυτές υλοποιούνται από την Πολιτεία μέσω των αρμόδιων φορέων της, είναι οι ακόλουθες :
α) Η αποτύπωση των συμπεριφορικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων κινδύνου για την υγεία.
β) Η διαχρονική παρακολούθηση και επεξεργασία των δεδομένων και των δεικτών υγείας του πληθυσμού.
γ) Η παρέμβαση και αποτελεσματική διαχείριση των κινδύνων για την υγεία των πολιτών, καθώς και των κινδύνων της κλιματικής αλλαγής και της μετακίνησης μεγάλων τμημάτων πληθυσμού.
δ) Η πρόληψη, η προστασία και η βελτίωση της υγείας του πληθυσμού και ιδιαίτερα των ευπαθών ομάδων.
ε) Ο έλεγχος και η διαχείριση των νοσημάτων υψηλού φορτίου νοσηρότητας.
στ) Ο σχεδιασμός, ο προγραμματισμός και η εφαρμογή των πολιτικών προαγωγής της υγείας, της ευημερίας και της αύξησης του προσδόκιμου ζωής και επιβίωσης με στόχο τη βελτίωση και ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου της Χώρας.
- Οι βασικές αρχές που διέπουν τις δράσεις δημόσιας υγείας υπέρ των πολιτών είναι οι ακόλουθες:
α) η υιοθέτηση των συστάσεων των διεθνών οργανισμών και η ενδυνάμωση της διπλωματίας της υγείας σε διεθνές επίπεδο μέσω της συνεργασίας με όμορες χώρες, καθώς και με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
β) η θεμελίωση των δράσεων δημόσιας υγείας σε επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις, σύμφωνες με τους κανόνες της βιοηθικής και της δεοντολογίας, με παράλληλη διασφάλιση των δικαιωμάτων των πολιτών,
γ) η άμβλυνση των επιπτώσεων των ανισοτήτων σε κοινωνικοοικονομικούς προσδιοριστές της υγείας, όπως η φτώχεια, η ανεργία, το γήρας, η αναπηρία,
δ) η καταγραφή και η απομείωση συμπεριφορικών κινδύνων άμεσα σχετιζόμενων με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, όπως το κάπνισμα, η κακή διατροφή, η έλλειψη σωματικής άσκησης, η χρήση και κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών και εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλων κινδύνων, που συνιστούν αντικείμενα της δημόσιας υγείας,
ε) η υιοθέτηση πολιτικών πρόληψης κινδύνων δημόσιας υγείας για την αποτελεσματική προστασία των παιδιών, των εφήβων και των ενηλίκων,
στ) η υιοθέτηση πολιτικών πρόληψης κινδύνων δημόσιας υγείας για τους πολίτες με την υλοποίηση του Εθνικού Προγράμματος Συστηματικού Προσυμπτωματικού Ελέγχου,
ζ) η προώθηση πολιτικών απομείωσης και περιορισμού των επιβλαβών συνεπειών στην υγεία του πληθυσμού από συστημικούς κινδύνους, όπως αυτοί αναφέρονται στην ως άνω περίπτωση δ΄, ιδίως από το κάπνισμα και την κακή διατροφή,
η) η κινητοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού με δημιουργία ομάδων παρακίνησης για την ανάδειξη και την υιοθέτηση πολιτικών υγείας, οι οποίες εστιάζουν σε θετικές επιλογές και συμπεριφορές υγείας από τους πολίτες,
θ) η υιοθέτηση οριζόντιων διατομεακών πολιτικών βελτίωσης των προσδιοριστών του επιπέδου υγείας, με ιδιαίτερη έμφαση στη διατομεακή υιοθέτηση πολιτικών βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης, των συνθηκών εργασίας και έκθεσης σε υγιέστερες συνθήκες τεχνητού και φυσικού περιβάλλοντος,
ι) η διαμόρφωση πολιτικών προαγωγής δημόσιας υγείας, οι οποίες καλύπτουν όλα τα στάδια της ζωής, με στόχο την επέκταση του προσδόκιμου ζωής των πολιτών και τη βελτιστοποίηση των όρων υγείας τους σε κάθε επιμέρους στάδιο της ζωής τους,
ια) η προώθηση και η χρηματοδότηση της έρευνας στις θεματικές δημόσιας υγείας, της δια βίου εκπαίδευσης των επαγγελματιών στον χώρο της δημόσιας υγείας και η διάχυση της αριστείας στον ίδιο χώρο,
ιβ) η συνεργασία σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο και η ενδυνάμωση των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών υπηρεσιών δημόσιας υγείας για την παροχή προγραμμάτων βασισμένων στις ανάγκες του τοπικού πληθυσμού αναφοράς με έμφαση στις ευάλωτες ομάδες,
ιγ) η αντιμετώπιση του ζητήματος των εξαρτήσεων από ηλεκτρονικά μέσα και εφαρμογές και ειδικότερα των εξαρτήσεων από τυχερά και ηλεκτρονικά παίγνια, καθώς και του εθισμού στη χρήση διαδικτύου και μέσων κοινωνικής δικτύωσης,
ιδ) η πληρέστερη δυνατή ενημέρωση και η εξατομικευμένη ευαισθητοποίηση των ατόμων με τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας για την υιοθέτηση στάσεων και συμπεριφορών, οι οποίες προάγουν την υγεία, και
ιε) η τεκμηριωμένη πληροφόρηση των πολιτών για την απόκτηση γνώσης και η βελτίωση της εγγραματοσύνης στην υγεία, ώστε να διασφαλίζονται τεκμηριωμένες, ενσυνείδητες και ορθές επιλογές.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 2 Αρχές της Εθνικής Στρατηγικής Δημόσιας Υγείας"
#1 Σχόλιο Από vsirak Στις 4 Φεβρουαρίου 2020 @ 20:56
Στις βασικές αρχές θα πρέπει να τεθεί ως βασικός άξονας η ΚΑΤ’ΟΙΚΟΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. Μεγάλος αριθμός οικογενειών έχει ασθενείς στο σπίτι, οι οποίοι χρήζουν φροντίδας και επίβλεψης. Το παρόν σύστημα δεν έχει καμία πρόβλεψη για όλους αυτούς τους ασθενείς: από διαφόρων ειδών εξετάσεις σε ανθρώπους που είναι αδύνατον να μετακινηθούν έως επισκέψεις ιατρών, προβλήματα με πάσης φύσεως επιτροπές που πρέπει να περνούν, συνταγογράφηση φαρμάκων και εξοπλισμού κ.λπ
Παράλληλα, θα πρέπει να γίνει επεξεργασία και δημιουργία ενός μητρώου των νοσηλευτών/φροντιστών που είναι στους ασθενείς αυτούς, ανά δήμο, περιοχή ή νομό ώστε οι οικογένειες να μπορούν να επιλέξουν. Ένα μητρώο αντίστοιχο με αυτό που υπάρχει εντός των νοσοκομείων.
Η ΚΑΤ’ΟΙΚΟΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ αποτελεί ένα θέμα που ταλανίζει εκαντοντάδες οικογένειες και η αναγνώρισή του και φροντίδα του έστω και τόσο αργά θα αποτελέσει μια πραγματικά ριζοσπαστική κίνηση στον τομέα της υγείας που το αγνοεί έως τώρα.
#2 Σχόλιο Από Αργύριος Αργυρίου Στις 5 Φεβρουαρίου 2020 @ 08:51
Υπερδιάγνωση για το 20% των πιο κοινών καρκίνων! (πόσο νόημα έχει ο προσυμπτωματικός έλεγχος; )
[1]
Δείτε επίσης εδώ:
BMJ, 05 September 2018.
Experts advise against routine testing for prostate cancer in new guidelines.
[2]
Αλλά και εδώ:
July 7, 2015
U.S. Breast Cancer Screening Data Lead to Questions About the Value of Mammography
[3]
#3 Σχόλιο Από ΘΒ Στις 6 Φεβρουαρίου 2020 @ 13:09
Προτάσεις για την εθνική στρατηγική υγείας:
1. Καθιέρωση του μαθήματος υγιεινής στις τάξεις της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τουλάχιστον 1 ώρα την εβδομάδα. Στόχος η ενημέρωση σχετικά με τον υγιεινό τρόπο διατροφής, τον ρόλο της άθλησης στην υγεία, τις συνέπειες του καπνού, του αλκοόλ και των ναρκωτικών, καθώς και οι συνέπειες της αλόγιστης κατανάλωσης αλατιού και ζάχαρης.
2.Υποχρεωτικός ετήσιος εμβολιασμός κατά του ιού της γρίπης, του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και ιδιαίτερα των μαιών και όσων σχετίζονται με τη φροντίδα νεογνών. Υποχρεωτικός ετήσιος εμβολιασμός:
α)των σπουδαστών στους κλάδους των επαγγελμάτων υγείας.
β) των εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
3. Σε περιπτώσεις χρόνιων καπνιστών, αλκοολικών και υπέρβαρων να υπάρχει κάλυψη μόνο κατα 50% των δωρεάν παροχών υγείας.
#4 Σχόλιο Από ΘΒ Στις 6 Φεβρουαρίου 2020 @ 18:53
Πιστοποιητικά υγείας
1. Οι εργαζόμενοι σε επαγγέλματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (εστίαση, διαγνωστικά εργαστήρια, καθαριότητα, καθαριστήρια κλπ) να ενημερώνουν το βιβλιάριο υγείας τους εξεταζόμενοι ανά τριετία για μεταδοτικά νοσήματα και ασθένειες που έχουν επανεμφανιστεί.
2. Οι εργαζόμενοι σε ΜΚΟ, στα Σώματα Ασφαλείας και στις Ένοπλες Δυνάμεις που διαχειρίζονται τα μεταναστευτικά θέματα και συχνάζουν στους χώρους διαμονής των μεταναστών να ενημερώνουν το βιβλιάριο υγείας τους εξεταζόμενοι ανά έτος για μεταδοτικά νοσήματα και ασθένειες που έχουν επανεμφανιστεί.
3. Να απαιτείται πιστοποιητικό υγείας ως δικαιολογητικό για τη σύναψη γάμου (θρησκευτικού ή πολιτικού).
4. Με μέριμνα των ΜΚΟ και του ΟΗΕ να εκδίδεται πιστοποιητικό υγείας σε κάθε περίπτωση 1ης εξέτασης μετανάστη από ευρωπαϊκές κρατικές δομές υγείας και να υποχρεούνται σε έκδοση ετήσιου πιστοποιητικού υγείας στην περίπτωση που οι μετανάστες διαμένουν σε διαμερίσμα στα αστικά κέντρα.
#5 Σχόλιο Από L.F. Στις 7 Φεβρουαρίου 2020 @ 12:36
στο δ, στους κινδύνους απο συμπεριφορά πρέπει με κάποιο τρόπο να ενταχθούν και τα τροχαία, ένα μείζων πρόβλημα δημόσιας υγείας τόσο σε επίπεδο νοσηρότητας, όσος και θνησιμότητας
#6 Σχόλιο Από ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ Στις 7 Φεβρουαρίου 2020 @ 22:33
Η Δημόσια Υγεία σε αντίθεση με την Υγεία είναι εκείνη που κινείται προς τους ανθρώπους δίχως εκείνοι τις περισσότερες φορές να ζητήσουν την συνδρομή της μιας και δεν αντιλαμβάνονται / κατανοούν εύκολα τους παράγοντες κινδύνου.
Έτσι, οι δράσεις Δημόσιας Υγείας θα έπρεπε να εκκινούν και να συντονίζονται πρωτίστως σε επίπεδο ΟΤΑ αʹ και βʹ βαθμού κι δίχως να έχει τον πρώτο ρόλο η Κεντρική Διοίκηση.
Προτείνεται να επανέλθει σε ισχύ η υποπερίπτωση Ια έως και ε της περίπτωσης Ζ του άρθρου 186 του Καλλικράτη (Ν. 3852/10), βάσει της οποίας η άσκηση των αρμοδιοτήτων των Υγειονομικών Περιφερειών θα ασκούνταν πλέον από τις Περιφέρειες (ΟΤΑ βʹ βαθμού).
Αυτή ήταν ουσιαστική ενίσχυση της Αποκέντρωσης που προβλέπει και το Σύνταγμα, αλλά μάλλον τόσο ο φόβος κάποιων Περιφερειακών Αρχών να αναλάβουν επιτέλους σοβαρά τις ευθύνες του όσο και κάποια παράκεντρα της Κεντρικής Διοίκησης που ήταν αντίθετα στην Περιφερειακή Ανάπτυξη οδήγησαν στην κατάργηση της προαναφερόμενης διάταξης μέσω του άρθρου 137 του Ν. 4052 / 12.
Μήπως το νομοσχέδιό σας αντιλαμβάνεται την Δημόσια Υγεία και τις δράσεις της σας Soviet ?
Δώστε μεγαλύτερη δυναμική, αυτονομία κινήσεων / αποφάσεων, προσωπικό και χρηματοδότηση για δράσεις Δημόσιας Υγείας στους Δήμους και τις Περιφέρειες !
#7 Σχόλιο Από ΣΠΕΔΑΠ Στις 13 Φεβρουαρίου 2020 @ 16:34
Το Συμβούλιο Παραγωγών και Εταιρειών Διακίνησης Αλκοολούχων Ποτών (ΣΠΕΔΑΠ) ενεργοποιείται σε δράσεις για την προαγωγή της υπεύθυνης κατανάλωσης και τη μείωση της επιβλαβούς κατανάλωσης αλκοόλ. Στο πλαίσιο αυτό, έχουμε αναπτύξει στρατηγικές συνεργασίες με κοινωνικούς εταίρους και επαγγελματίες του τουρισμού, του λιανικού εμπορίου και της καφεστίασης μέσω δράσεων και εκστρατειών πρόληψης, ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης. Παράλληλα, έχουμε δημιουργήσει εύχρηστο ενημερωτικό υλικό και έναν ιστότοπο ειδικά αφιερωμένο στην υπεύθυνη κατανάλωση, το «Απολαύστε Υπεύθυνα» ( [4]).
Κατ’ αρχήν, μια απαραίτητη επισήμανση που δε δύναται να αγνοηθεί από το νομοσχέδιο αφορά στο ότι όλοι οι επίσημοι φορείς μεταξύ των οποίων και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρονται σε «μείωση της επιβλαβούς κατανάλωσης» και όχι στην κατανάλωση αυτή καθ΄ εαυτή. Επίσης, ο όρος «χρήση» είναι προφανώς προβληματικός και παραπλανητικός όταν γίνεται αναφορά στην κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών.
Πιστεύουμε ότι για την επίτευξη του παραπάνω στόχου, είναι απαραίτητη αφενός η συνδρομή και η τεχνογνωσία του κλάδου οινοπνευματωδών ποτών με όλη την αλυσίδα διάθεσης του ποτού στην αγορά, αφετέρου η εφαρμογή στοχευμένων πολιτικών που θα λαμβάνουν υπόψη τις τοπικές και εθνικές συνήθειες και μοτίβα κατανάλωσης με επίκεντρο παρεμβάσεις για ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, όπως ανήλικοι, έγκυες, προβληματικές συμπεριφορές που σχετίζονται με την αλόγιστη κατανάλωση, ορθή οδική συμπεριφορά.
Ως υπεύθυνος κλάδος, είμαστε στη διάθεση του Υπουργείου για συνδρομή σε δράσεις με στόχο την εδραίωση ενός πιο ασφαλούς περιβάλλοντος κατανάλωσης με συνεργασία όλων των ενδιαφερόμενων φορέων.
#8 Σχόλιο Από ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΒΑΖΟΥΡΑ Στις 14 Φεβρουαρίου 2020 @ 08:36
Στις βασικές αρχές δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τους ασθενής με σπάνια νοσήματα.Δεν υπάρχει καταγραφή των σπάνιων νοσημάτων και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζονται από τις επιτροπές ΚΕΠΑ τα προβλήματα που συνοδεύουν το νόσημα.Δεν υπάρχει μέριμνα για τις πραγματικές ανάγκες του σπάνιου ασθενή,καθώς δεν είναι καταγεγραμμένες αυτές βάση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κάθε σπάνια πάθηση ξεχωριστά. Η ενημέρωση και η εκπαίδευση των Ιατρών για τα σπάνια νοσήματα θα διευκόλυνε την διαχείριση των σοβαρών προβλημάτων που συχνά αντιμετωπίζουν οι ασθενείς και απευθύνονται στα δημόσια νοσοκομεία. Στις περιπτώσεις δε των παιδιών με σπάνια πάθηση ,που επιβάλλεται να υπάρχει φροντιστής λόγω της σοβαρότητας των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν ,τα προβλήματα είναι τεράστια.
Τα σπάνια νοσήματα χρήζουν φροντίδας και συνεχής επίβλεψης.
#9 Σχόλιο Από Σωτηροπούλου Λαμπρινή Στις 14 Φεβρουαρίου 2020 @ 15:04
Στις βασικές αρχές που διέπουν τις πολιτικές δημόσιας υγείας,δεν αναφέρεται καμία πρόβλεψη για τους ασθενείς με σπάνια νοσήματα που χρήζουν εξειδικευμένης αντιμετώπισης.Αν δεν υπάρχει μέριμνα για τους ασθενείς με Σπάνια Νοσήματα ,καταγραφή των σπανίων νοσημάτων,των βλαβών που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς απο την κάθε σπάνια πάθηση ξεχωριστά ,την καταγραφή όλων των προβλημάτων τους έχει ώς αποτέλεσμα την μη σωστή αντιμετώπιση απο τους ιατρούς,απο το νοσηλευτικό προσωπικό ,να μην μπορούν να αναγνωριστούν ακόμη και απο τα ΚΕΠΑ οι επιπλοκές που προκαλεί η κάθε Σπάνια Πάθηση ξεχωριστά σε παιδιά και ενήλικες.
Οι Σπάνιες Παθήσεις προκαλούν σοβαρές επιπλοκές με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η ζωη μας.Η σωστή αντιμετώπιση απο όλους τους φορείς που εμπλέκονται με την υγεία θα έχει ως αποτέλεσμα την έγκαιρη διάγνωση και τις καταλληλες θεραπευτικές παρεμβάσεις,οι οποίες θα βελτιώσουν σημαντικά τη ζωή μας.
#10 Σχόλιο Από Σωτηροπούλου Λαμπρινή Στις 14 Φεβρουαρίου 2020 @ 20:52
Στις βασικές αρχές που διέπουν τις δράσεις Δημόσιας υγείας δεν αναφέρονται και δεν προβλέπονται οι Σπάνιες Παθήσεις.Αν δεν υπάρχει μέριμνα για τους ασθενείς με Σπάνια Νοσήματα , καταγραφή των ασθενών, καταγραφή των βλαβών της κάθε πάθησης ξεχωριστά που επηρεάζουν τους ασθενείς και τη ζωή τους δεν μπορούν να αναγνωριστούν οι Σπάνιες Παθήσεις από τα ΚΕΠΑ . Όπως και από άλλους φορείς που χρειάζονται οι ασθενείς για την καλύτερη ποιότητα ζωής τους!
Οι Σπάνιες Παθήσεις προκαλούν πολλαπλές αναπηρίες με σοβαρές επιπλοκές .
Η σωστή διάγνωση , ενημέρωση με τους κατάλληλους ιατρούς θα έχει την παρακολούθηση που χρειάζονται οι ασθενείς με Σπάνια Νοσήματα καθώς και τις κατάλληλες θεραπευτικές παρεμβάσεις,οι οποίες θα βελτιώσουν σημαντικά τη ζωή των ασθενών.
#11 Σχόλιο Από Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία Στις 17 Φεβρουαρίου 2020 @ 10:35
Άρθρο 2, δ) Η πρόληψη, …των ευπαθών ομάδων.
Να προστεθεί: η πλημμελής ατομική και στοματική υγιεινή (σε συνέχεια του άσκησης)
#12 Σχόλιο Από Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία Στις 17 Φεβρουαρίου 2020 @ 10:40
Άρθρο 2
ζ) η προώθηση πολιτικών απομείωσης … το κάπνισμα και την κακή διατροφή,
Να προστεθεί: και την πλημμελή ατομική και στοματική υγιεινή.
#13 Σχόλιο Από ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟΥ – ΕΛΛΟΚ Στις 17 Φεβρουαρίου 2020 @ 11:01
Παράγραφος 1.
ε) Προτείνουμε να προστεθεί: … με την εκπόνηση και εφαρμογή Εθνικών Σχεδίων Δράσης σε ασθένειες υψηλής προτεραιότητας, όπως ο καρκίνος
στ) Να τροποποιειθεί ως εξής : Ο σχεδιασμός, ο προγραμματισμός και η εφαρμογή των πολιτικών προαγωγής της υγείας, της ευημερίας και της αύξησης του προσδόκιμου και βελτίωσης της ποιότητας της ζωής και επιβίωσης με στόχο τη βελτίωση και ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου της Χώρας.
Προσθέτουμε ακόμη μία αρχή (Ζ) η οποία έρχεται σε πλήρη εναρμόνιση με την προκαταρκτική Συμφωνία μεταξύ της προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωκοινοβουλίου, για την ανάγκη εκπόνησης κοινοτικής οδηγίας, στην οποία θα προβλέπονται παρεμβάσεις για την υποστήριξη και βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης των άτυπων φροντιστών, διασφαλίζοντας παράλληλα την ισότητα και ενιαία αντιμετώπιση των δύο φύλλων, με στόχο την ανάδειξη του ρόλου και την αξιοποίηση του ανθρώπινου κεφαλαίου των άτυπων φροντιστών. :
Ζ) Η αναγνώριση και επένδυση στο ρόλο των ατόμων, συνήθως οικείων των ασθενών, ως «άτυπων φροντιστών» καθώς αναλαμβάνουν μεγάλο μέρος της φροντίδας και περίθαλψης χρονίως πασχόντων ασθενών, παρέχοντας αφιλοκερδώς υπηρεσίες νοσηλείας κυρίως κατ οίκον
#14 Σχόλιο Από ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟΥ – ΕΛΛΟΚ Στις 17 Φεβρουαρίου 2020 @ 11:02
Παράγραφος.2
Προσθέτουμε μία ακόμη αρχή που πρέπει να διέπει τις δράσεις :
Ιστ) η επένδυση στην ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού, από τη σχολική ηλικία, με στόχο την απόκτηση κουλτούρας υγιεινού τρόπου διαβίωσης και συμμετοχής σε προγράμματα πρόληψης.
#15 Σχόλιο Από Κίνημα Επιβιώνουμε Στις 17 Φεβρουαρίου 2020 @ 20:37
Στο 2. Οι βασικές αρχές που διέπουν τις δράσεις δημόσιας υγείας υπέρ των πολιτών κλπ θα πρέπει να προστεθεί και η ενημέρωση για τις επιπτώσεις της ασύρματης τεχνολογίας και να γίνει σχεδιασμός για ενημέρωση στα παιδιά και εφήβους για την ορθή χρήση τους, τόσο από άποψη ακτινοβολίας, όσο και εθισμού.
Να σημειωθεί ότι Ρώσοι επιστήμονες έχουν ζητήσει να μπει σήμανση (όπως αυτή στα προϊόντα καπνού) για τους κινδύνους των κινητών και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών στα πακέτα, κάτι που ήδη γίνεται σε κάποια μαγαζιά πωλήσεων ηλεκτρονικών συσκευών στις ΗΠΑ.
Σε Ημερίδα του ΙΣΑ με θέμα την ασύρματη τεχνολογία, τέθηκε και στη χώρα μας για πρώτη φόρα το θέμα της Ηλεκτρομαγνητικής Υπερευαισθησίας. Δόθηκαν και κατευθυντήριες γραμμές για την ορθή χρήση των προϊόντων της ασύρματης τεχνολογίας. Όλα αυτά, πρέπει να γίνουν γνωστά στους πολίτες και ειδικά στους γονείς, παιδιά κι εφήβους.
Κι ενώ γίνεται λόγος για τους παθητικούς καπνιστές που έχουν κάθε ευκαιρία να το αποφύγουν επιλέγοντας να μην πάνε σε ένα μέρος καπνιζόντων, δεν γίνεται κανένας λόγος για τα άτομα που παρουσιάζουν Ηλεκτρομαγνητική Υπερευαισθησία η οποία, όπως αναφέρει ο ΙΣΑ, θα είναι παγκοσμίως η επιδημία του 21ου αιώνα. Να σημειωθεί ότι λόγω της άγνοιας του κόσμου, και των διαβεβαιώσεων των τεχνολογικών εταιρειών περί της απολύτου ασφάλειας τους έναντι της μη-ιονίζουσας ακτινοβολίας, πολλοί είναι αυτοί που υποφέρουν από αυτήν χωρίς να το γνωρίζουν, και καταφεύγουν σε γιατρούς και στη συνέχεια σε φάρμακα.
Μετρήσαμε και βρήκαμε ότι η ασύρματη τεχνολογία, καταπατά τα άρθρα του Συντάγματος:
• Άρθρο 5 τις § 1, 3 & 5 – Ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, προσωπική ελευθερία
• Άρθρο 9 τις § 1 & 2 – Άσυλο της κατοικίας & Άρθρο 9A – Προστασία προσωπικών δεδομένων
• Άρθρο 19 τις § 1 & 3 – Απόρρητο επιστολών, ανταπόκρισης & επικοινωνίας (το μόνο άσχετο με υγεία)
• Άρθρο 21 τις § 1 & 3 – Προστασία οικογένειας, γάμου, μητρότητας και παιδικής ηλικίας, δικαιώματα ατόμων με αναπηρίες
Σύμφωνα με πολλές μελέτες, η ασύρματη τεχνολογία βλάπτει πολύ περισσότερο βρέφη, παιδιά, εγκύους, άτομα με ανάγκες και άτομα τρίτης ηλικίας.
#16 Σχόλιο Από Γεωργία Πιστόλλα Στις 17 Φεβρουαρίου 2020 @ 21:44
Η δημόσια υγεία είναι επιστήμη και τέχνη για την πρόληψη των ασθενειών την επιμήκυνση τη ζωής και την προαγωγή της σωματικής υγείας και της αποδοτικότητας του ανθρώπου μέσω οργανωμένων προσπαθειών της κοινότητας, την εξυγίανση του περιβάλλοντος, τον έλεγχο των μολύνσεων της κοινότητας, την εκπαίδευση του ατόμου ως προς τις αρχές και την προσωπική υγιεινή, την οργάνωση των ιατρικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών για την έγκαιρη διάγνωση και προληπτική θεραπεία της νόσου, καθώς και την ανάπτυξη κοινωνικού μηχανισμού που θα εξασφαλίζει σε κάθε άτομο ένα βιοτικό επίπεδο κατάλληλο για τη διατήρηση της υγείας του(Winslow, Charles-Edward Amory,1920).Επομένως δεν μπορούμε να συζητάμε για δημόσια υγεία εάν δεν γνωρίζουμε τα δεδομένα μας δηλ.τη νοσηρότητα στην περιοχή ευθύνης μας,τη μόλυνση του περιβάλλοντος, το οδικό δίκτυο της περιοχής μας, το υδρογραφικό δίκτυο, τη θνησιμότητα, τις χρήσεις γης κ.λ.π ώστε να συμπεράνουμε μέσω επιστημονικής μελέτης τις ανάγκες μας για την περιοχή μας.Γιατί όπως λέμε και στο δημοτικό για να λύσουμε ένα πρόβλημα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα δεδομένα του προβλήματος διαφορετικά ή δεν το λύνουμε ή λύνουμε κάποιο άλλο. Απαραίτητο λοιπόν βήμα για την δημόσια υγεία είναι τα δεδομένα μας, με βάσει αυτά οι ανάγκες μας και με επιστημονική μελέτη και σκέψη να οδηγηθούμε στη λύση.
Γ.Πιστόλλα, Μαθηματικός, Msc-health,Mba-health,Phd
#17 Σχόλιο Από Χρήστος Λιονής και Ελένη Πιτέλου Στις 18 Φεβρουαρίου 2020 @ 02:53
Γενικό σχόλιο: Θεωρούμε ότι οι παρατηρήσεις μας στο άρθρο 1 σχετίζονται σαφώς και με το άρθρο 2.
Θεωρούμε ότι ο διαχωρισμός του άρθρου 1 και 2 για τις -θεμελιώδεις- αρχές και αντίστοιχες δράσεις μοιάζει μάλλον άτοπος, ιδιαίτερα καθώς δεν συνιστάται η άκριτη υιοθέτηση συστάσεων διεθνών οργανισμών χωρίς αξιολόγηση και προσαρμογή στα τοπικά δεδομένα (βλ. προβλέψεις άρθρου 28 του Συντάγματος). Κατά συνέπεια, αντίστοιχες αρχές θα πρέπει να διέπουν τον σχεδιασμό δράσεων ΔΥ, ενώ για κάθε σχετικό μέτρο ή πρόγραμμα απαραίτητη είναι η αξιολόγηση, που δεν θα πρέπει να περιορίζεται σε θεραπευτικές παρεμβάσεις.
Περαιτέρω, ιδιαίτερα σημαντική είναι η αναφορά στη διπλωματία της υγείας που δεν είναι δυνατόν να μεταγραφεί σε πράξη χωρίς σαφή προσδιορισμό διυπουργικών δραστηριοτήτων, συνεργειών και του αντίστοιχου συντονισμού. Βεβαίως, θεωρούμε επιτυχή τη μνεία της λόγω της σημασίας της σε θέματα διακρατικών συμφωνιών, ασφάλειας, διασυνοριακής φροντίδας και αντιμετώπισης σύγχρονων προκλήσεων στην παγκόσμια (οικουμενική) δημόσια υγεία, αλλά ακριβώς αυτούς τους λόγους θεωρούμε ότι θα πρέπει να υπάρξει μια διεξοδικότερη προσέγγιση ως προς τον σχεδιασμό για την ανάπτυξή της και για τυχόν σχετικές πρωτοβουλίες.
Στο σύνολο του σχεδίου νόμου, με έμφαση στο άρθρο 2, θα ήταν καλό να αναγνωρίζεται ρητά η σημασία της συμμετοχής των εκπροσώπων συλλογικών οργάνων με προσδιορισμένο ρόλο σε διαδικασίες διαβούλευσης, ενώ σημαντικό είναι να υπάρχει σαφήνεια σε διακριτούς ρόλους ειδικών/εμπειρογνωμόνων, εκπροσώπων συλλογικών οργάνων, εκπροσώπων ασθενών, φροντιστών, αλλά και πολιτών (Κοινωνία των Πολιτών) πάντοτε με διαφάνεια, σαφείς κώδικες δεοντολογίας και τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων για αξιολογικά κριτήρια.
Περαιτέρω ειδική μνεία καλό θα ήταν να γίνεται για τον ρόλο των ασθενών, των φροντιστών τους, αλλά και των ειδικών σε χρόνια νοσήματα όπως ο καρκίνος, μη την ενεργή συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για καλύτερες εκβάσεις, αλλά και για την παροχή όλων των απαραίτητων πληροφοριών ώστε να καθίσταται δυνατή η ορθή αξιολόγηση παρεμβάσεων και η ενημερωμένη χάραξη πολιτικής, με έγκυρο τρόπο.
Το σύνολο των σχολίων μας σε ενιαίο κείμενο και με τις σχετικές παραπομπές:
[5]
Χρήστος Λιονής και Ελένη Πιτέλου (Elena Petelos)
#18 Σχόλιο Από ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗΣ ΙΝΩΣΗΣ Στις 18 Φεβρουαρίου 2020 @ 13:10
Στις βασικές αρχές θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για τους σπάνιους ασθενείς.
Στα σημαντικά σχόλια της Σωτηροπούλου Λαμπρινής και της Νεκταρίας Βαζούρα, θέλουμε να προσθέσουμε ότι οι επιτροπές στα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ο ασθενής που πάσχει από πνευμονική ίνωση, λόγω της αλλοίωσης των πνευμόνων του, δημιουργείται έλλειψη οξυγόνου στο αίμα του σε τέτοιο βαθμό, που δεν μπορεί να κουνήσει όχι μόνο τα πόδια του, αλλά ούτε και τα χέρια του, γι΄αυτό δεν μπορεί ο γιατρός στα ΚΕΠΑ να του λέει, ότι δεν χρειάζεται συμπαράσταση εταίρου προσώπου γιατί έχει άρτια πόδια και χέρια. Ποιο ζωντανό παράδειγμα ασχετοσύνης του γιατρού με την πάθηση δεν νομίζουμε ότι υπάρχει, γι αυτό όλοι οι σύλλογοι με σπάνια νοσήματα συνεχώς αναφέρουμε αυτό το πρόβλημα και ζητάμε να υπάρχει γιατρός αντίστοιχης ειδικότητας που εξετάζει έναν σπάνιο ασθενή και όχι ένας γιατρός για όλες τις παθήσεις.
#19 Σχόλιο Από ΕΔΔΥΠΠΥ Στις 18 Φεβρουαρίου 2020 @ 13:36
Άρθρο 2 Αρχές της Εθνικής Στρατηγικής Δημόσιας Υγείας
Άρθρο 2.1 α) Η αποτύπωση των συμπεριφορικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων κινδύνου για την υγεία.
Άρθρο 2.2.δ: η καταγραφή και η απομείωση συμπεριφορικών κινδύνων άμεσα σχετιζόμενων με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, όπως το κάπνισμα, η κακή διατροφή, η έλλειψη σωματικής άσκησης, η χρήση και κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών και εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλων κινδύνων, που συνιστούν αντικείμενα της δημόσιας υγείας
Παρατήρηση 1
Για να είναι ακριβής η διατύπωση και να αποφεύγονται οι παρανοήσεις (καθώς ο όρος «χρήση» παραπέμπει σε ουσίες), ενώ για τις εξαρτησιογόνες ουσίες η χρήση, και πόσο μάλλον η κατάχρηση είναι και οι δυο προβληματικές, στην περίπτωση των οινοπνευματωδών ποτών, αντικείμενο δημόσιας υγείας είναι η επιβλαβής κατανάλωση αλκοόλ, όχι η κατανάλωση αυτή καθαυτή, κατά την ορολογία που υιοθετούν επίσημοι οργανισμοί μεταξύ των οποίων και ο Π.Ο.Υ.
Άρθρο 2.2. Οι βασικές αρχές που διέπουν τις δράσεις δημόσιας υγείας υπέρ των πολιτών είναι οι ακόλουθες:
α) η υιοθέτηση των συστάσεων των διεθνών οργανισμών και η ενδυνάμωση της διπλωματίας της υγείας σε διεθνές επίπεδο μέσω της συνεργασίας με όμορες χώρες, καθώς και με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
β) η θεμελίωση των δράσεων δημόσιας υγείας σε επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις, σύμφωνες με τους κανόνες της βιοηθικής και της δεοντολογίας, με παράλληλη διασφάλιση των δικαιωμάτων των πολιτών,
Παρατήρηση 2
Η γενικευμένη υιοθέτηση συστάσεων διεθνών οργανισμών χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι εκάστοτε καταναλωτικές συνήθειες μπορεί να επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα θίγοντας ακόμα και υπεύθυνες συμπεριφορές που σχετίζονται με τον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Αντί για «υιοθέτηση» προτείνεται να αναδιατυπωθεί σε προσαρμογή/εναρμόνιση των συστάσεων λαμβάνοντας υπόψη τα εκάστοτε πολιτισμικά χαρακτηριστικά και επικρατέστερα καταναλωτικά πρότυπα στη χώρα εφαρμογής. Προκειμένου να είναι αποτελεσματική οποιαδήποτε πολιτική υγείας, οφείλει να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και να αποσκοπεί σε στοχευμένες παρεμβάσεις που ανταποκρίνονται σε προβληματικές συμπεριφορές.
#20 Σχόλιο Από ΕΔΔΥΠΠΥ Στις 18 Φεβρουαρίου 2020 @ 15:50
Θέση του Ελληνικού Διαδημοτικού Δικτύου Υγιών Πόλεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας
Άρθρο 2.1α) Η αποτύπωση των συμπεριφορικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων κινδύνου για την υγεία.
Άρθρο 2.2.δ: η καταγραφή και η απομείωση συμπεριφορικών κινδύνων άμεσα σχετιζόμενων με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, όπως το κάπνισμα, η κακή διατροφή, η έλλειψη σωματικής άσκησης, η χρήση και κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών και εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλων κινδύνων, που συνιστούν αντικείμενα της δημόσιας υγείας
Παρατήρηση 1
Για να είναι ακριβής η διατύπωση και να αποφεύγονται οι παρανοήσεις (καθώς ο όρος «χρήση» παραπέμπει σε ουσίες), ενώ για τις εξαρτησιογόνες ουσίες η χρήση, και πόσο μάλλον η κατάχρηση είναι και οι δυο προβληματικές, στην περίπτωση των οινοπνευματωδών ποτών, αντικείμενο δημόσιας υγείας είναι η επιβλαβής κατανάλωση αλκοόλ, όχι η κατανάλωση αυτή καθαυτή, κατά την ορολογία που υιοθετούν επίσημοι οργανισμοί μεταξύ των οποίων και ο Π.Ο.Υ.
Άρθρο 2.2. Οι βασικές αρχές που διέπουν τις δράσεις δημόσιας υγείας υπέρ των πολιτών είναι οι ακόλουθες:
α) η υιοθέτηση των συστάσεων των διεθνών οργανισμών και η ενδυνάμωση της διπλωματίας της υγείας σε διεθνές επίπεδο μέσω της συνεργασίας με όμορες χώρες, καθώς και με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
β) η θεμελίωση των δράσεων δημόσιας υγείας σε επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις, σύμφωνες με τους κανόνες της βιοηθικής και της δεοντολογίας, με παράλληλη διασφάλιση των δικαιωμάτων των πολιτών,
Παρατήρηση 2
Η γενικευμένη υιοθέτηση συστάσεων διεθνών οργανισμών χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι εκάστοτε καταναλωτικές συνήθειες μπορεί να επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα θίγοντας ακόμα και υπεύθυνες συμπεριφορές που σχετίζονται με τον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Αντί για «υιοθέτηση» προτείνεται να αναδιατυπωθεί σε προσαρμογή/εναρμόνιση των συστάσεων λαμβάνοντας υπόψη τα εκάστοτε πολιτισμικά χαρακτηριστικά και επικρατέστερα καταναλωτικά πρότυπα στη χώρα εφαρμογής. Προκειμένου να είναι αποτελεσματική οποιαδήποτε πολιτική υγείας, οφείλει να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και να αποσκοπεί σε στοχευμένες παρεμβάσεις που ανταποκρίνονται σε προβληματικές συμπεριφορές.