Υπουργείο Υγείας » ΜΕΡΟΣ ΣΤ’ ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ Άρθρο 52 Έναρξη ισχύος

Άρθρο 21
Η ΕΟΟ θεωρεί απαραίτητη τη συμμετοχή στο ΔΣ του ΕΟΠΥΥ των τριών υγειονομικών Πανελλήνιων Επιστημονικών Συλλόγων και προτείνει αναδιατύπωση της πρόβλεψης έτσι ώστε στο ΔΣ του ΕΟΠΥΥ να μετέχει ένας εκπρόσωπος από τον ΠΙΣ, ένας από την ΕΟΟ και ένας από τον ΠΦΣ,.
Οι υγειονομικοί εκπρόσωποι στο ΔΣ του ΕΟΠΥΥ έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα για την επιτυχή λειτουργία του Οργανισμού χωρίς ποτέ να προτάξουν τα στενά κλαδικά συμφέροντα αλλά πάντα το συμφέρον του οργανισμού

Άρθρο 24
Με δεδομένη και τεκμηριωμένη την άρρηκτη σύνδεση της στοματικής και της γενικής υγείας, η ΕΟΟ θεωρεί αυτονόητη και επιβεβλημένη τη συμμετοχή οδοντιάτρου στην προβλεπόμενη «ομάδα υγείας» όπως αυτή περιγράφεται στους ορισμούς.

Άρθρο 28
Η ΕΟΟ ζητά να προστεθεί ρητή πρόβλεψη για την κάλυψη της δαπάνης από την Πολιτεία για την παροχή προληπτικής οδοντιατρικής σε παιδιά και εφήβους (0-16 ετών) στους ιδιωτικούς φορείς παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ

Άρθρο 31
Για μία ακόμα φορά παρατηρείται παντελής απουσία μέριμνας από την Ελληνική Πολιτεία σε ότι αφορά τη λησμονημένη στοματική φροντίδα, παρά τις διακηρύξεις του Π.Ο.Υ. για συμπερίληψη της στοματικής υγείας στην Παγκόσμια Κάλυψη Υγείας και παρά την εμπεριστατωμένη και αδιαμφισβήτητη παραδοχή της άρρηκτης σύνδεσης της στοματικής υγείας με τη συστημική υγεία και την ευημερία του ανθρώπου.
Ο οδοντίατρος θα πρέπει να εισαχθεί στους κατά προτεραιότητα παρόχους υπηρεσιών υγείας ΠΦΥ μαζί με τους Γενικούς Ιατρούς, Παθολόγους, Καρδιολόγους, Παιδίατρους και να μην εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της κάθε Υ.ΠΕ η εκτίμηση της αναγκαιότητάς τους.
Είναι χρέος της Πολιτείας η εξασφάλιση και η βελτίωση της εξαιρετικά παραμελημένης στοματικής υγείας του λαού μας αλλά και η εξοικονόμηση πόρων για το κράτος αφού οι παθήσεις του στόματος (που έχουν αντίκτυπο σε κάθε έκφανση της ζωής) είναι οι τέταρτες κατά σειρά πιο δαπανηρές παθήσεις στη θεραπεία τους όπως παγκόσμιες επιστημονικές έρευνες έχουν από χρόνια καταδείξει.

Άρθρο 36
Το επάγγελμα του οδοντοτεχνίτη, ως παραϊατρικό, είναι άμεσα συνδεδεμένο με την υγεία- στη στοματική υγεία και έργο του οδοντοτεχνίτη είναι η κατασκευή στο χώρο του εργαστηρίου προσθετικών εργασιών, σύμφωνα με γραπτές οδηγίες και ρητές εντολές του παραγγέλλοντος οδοντιάτρου. Ο οδοντοτεχνίτης είναι υπεύθυνος για την πιστή τήρηση των γραπτών οδηγιών και εντολών του οδοντιάτρου και την καλή τεχνική κατασκευή των προσθετικών εργασιών, με τη χρησιμοποίηση εγκεκριμένων υλικών και κραμάτων και απαγορεύεται να έχει επαγγελματικές επαφές ή συναλλαγές με άτομα που έχουν ανάγκη οδοντοπροσθετικής εργασίας και να επεμβαίνει με οποιοδήποτε τρόπο και για οποιοδήποτε λόγο στη στοματική κοιλότητα. Απαγορεύεται στον οδοντοτεχνίτη να κατέχει και να χρησιμοποιεί υλικά, μηχανήματα, όργανα ή εργαλεία για έλεγχο ή επέμβαση στη στοματική κοιλότητα, καθώς και να διατηρεί σχετικό υλικό και μηχανικό εξοπλισμό. Για όλους αυτούς τους λόγους και επειδή παρά τις αυστηρές κυρώσεις η αντιποίηση του οδοντιατρικού επαγγέλματος από οδοντοτεχνίτες εξακολουθεί να υφίσταται, κρίνεται επιβεβλημένη στην Επιτροπή της κάθε Περιφέρειας η συμμετοχή οδοντιάτρου ο οποίος θα ορίζεται από τον κατά τόπο αρμόδιο Οδοντιατρικό Σύλλογο

Άρθρο 42
Η πρόβλεψη της κατ’ οίκον οδοντιατρικής φροντίδα δεν είναι καινοφανής. Έχει επανειλημμένα νομοθετηθεί, ήδη από το 1980 [N. 1036/80, άρθρο 22 του Ν. 1397/83, άρθρα 16 και 28 και 30 του Ν. 2071/92, άρθρο 21 παρ. 2 του Ν. 2519/97, άρθρο 3, 8 Ν. 3235/04, άρθρο 35 Ν. 4272/2014] παρόλα αυτά έχει μείνει ευχολόγιο και κενό γράμμα, αφού ουδέποτε θεσπίστηκαν οι όροι, οι προϋποθέσεις, η διαδικασία οργάνωσης – ανάπτυξης, στελέχωσης, η κατηγορία των ασθενών, του περιεχομένου των υπηρεσιών, η συμμετοχή του ασφαλιστικού φορέα στις δαπάνες κοκ. Το προτεινόμενο άρθρο 42 δεν προσθέτει κάτι καινούργιο και χωρίς συγκεκριμένες προδιαγραφές θα παραμείνει ανενεργό.
Η αναφορά σε «ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ των ΟΤΑ ή «άλλα» είναι αόριστη και παραμένει αδιευκρίνιστη, για κάποια από αυτά, η αδειοδότησή τους.

Άρθρο 46
Η ΕΟΟ ζητά να προστεθεί δεύτερη παράγραφος σύμφωνα με την οποία:
Οι οδοντίατροι σύμφωνα με το γνωστικό τους αντικείμενο, την εκπαίδευσή τους και τα επιμέρους στάδια αυτής, και στο πλαίσιο της παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, καθώς και υπηρεσιών Πρόληψης και Προαγωγής Υγείας, δύνανται να συνταγογραφούν φάρμακα και διαγνωστικές εξετάσεις, μέσω του Συστήματος Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης, εντός του οδοντιατρείου τους.

1. Να αποκλειστεί η πιθανότητα να τεθούν κριτήρια ποιότητας ISO στα παθολογικά ιατρεία (άρθρο 4)
2. Να αποκλειστεί η πιθανότητα τοποθετήσεως rebate clawback στα ιδιωτικά ιατρεία των συμβεβλημένων. Με την ίδια λογική θεωρείται αδιανόητο το clawback στα παθολογικά ιατρεία (άρθρο 7-9-10)
3. Να αποσαφηνιστεί το πώς ακριβώς θα βλέπουμε τους ασθενείς που έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 20)
4. Η ΕΕΠΕ εκφράζει την πλήρη αντίθεση της στο να είναι προσωπικοί ιατροί ειδικότητες ιατρών άλλες πλην παθολόγων – παιδιάτρων – γενικών ιατρών
5. Το όριο των ασθενών προτείνουμε να πέσει στους 1500 όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη
6. Να δύναται να γίνει προσωπικός ιατρός και ιδιώτης ΜΗ συμβεβλημένος και να αμείβεται ιδιωτικά από τον ασθενή που θα τον επιλέξει εκτός ΕΟΠΥΥ.
7. Η αποζημίωση των ασθενών θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 80 ευρώ ανά ασθενή και αυτό αφορά τέσσερις επισκέψεις ετησίως. Οποιαδήποτε χαμηλότερη αμοιβή θα πρέπει υποχρεωτικά να περιλαμβάνει κάλυψη από τον ΕΟΠΥΥ του ΕΦΚΑ των συμβεβλημένων και την κάλυψη της γραμματειακής τους υποστήριξης
8. θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει παθολόγος ως εκπρόσωπος στα διάφορα κέντρα αποφάσεων. Ενδεικτικά αναφέρεται η συμμετοχή αντιπροσώπου της ενώσεως στην Επιτροπή της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, να υπάρχει παθολόγος στη διοικητική επιτροπή του ΕΟΠΥΥ ως σύμβουλος καθώς επίσης και σε θέματα τα οποία σχετίζονται με την Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Να γίνει εκ νέου συνάντηση σε περίπτωση λήψης υπουργικών αποφάσεων μετα τυχόν ψήφιση του νομοσχεδίου
9. Προτείνεται ο διαχωρισμός της ειδικότητας Παθολογίας από τη Γενική ιατρική. Η Παθολογία είναι διακριτή ειδικότητα σε σχέση με τη γενική ιατρική, όπως ακριβώς οι παιδίατροι. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να επανδρωθούν απομακρυσμένες θέσεις αγροτικών ιατρών και κέντρων υγείας με γενικούς γιατρούς ενώ οι παθολόγοι να αναλάβουν θέση στα αστικά κέντρα.
10. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης για οποιοδήποτε λόγο η δυνατότητα χρήσης του συστήματος συν/σης της ΗΔΙΚΑ, η οποία αποτελεί αναφαίρετο επαγγελματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των ιατρών.
11. Nα ειναι δυνατη η συνταγογραφηση εξετασεων και φαρμακων σε ανασφαλιστους σε ιδιωτες μη συμβεβλημενους παθολογους καθως ο διαχωρισμος ειναι αδικος και αντισυνταγματικός

1. Να αποκλειστεί η πιθανότητα να τεθούν κριτήρια ποιότητας ISO στα παθολογικά ιατρεία (άρθρο 4)
2. Να αποκλειστεί η πιθανότητα τοποθετήσεως rebate clawback στα ιδιωτικά ιατρεία των συμβεβλημένων. Με την ίδια λογική θεωρείται αδιανόητο το clawback στα παθολογικά ιατρεία (άρθρο 7-9-10)
3. Να αποσαφηνιστεί το πώς ακριβώς θα βλέπουμε τους ασθενείς που έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 20)
4. Η ΕΕΠΕ εκφράζει την πλήρη αντίθεση της στο να είναι προσωπικοί ιατροί ειδικότητες ιατρών άλλες πλην παθολόγων – παιδιάτρων – γενικών ιατρών
5. Το όριο των ασθενών προτείνουμε να πέσει στους 1500 όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη
6. Να δύναται να γίνει προσωπικός ιατρός και ιδιώτης ΜΗ συμβεβλημένος και να αμείβεται ιδιωτικά από τον ασθενή που θα τον επιλέξει εκτός ΕΟΠΥΥ.
7. Η αποζημίωση των ασθενών θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 80 ευρώ ανά ασθενή και αυτό αφορά τέσσερις επισκέψεις ετησίως. Οποιαδήποτε χαμηλότερη αμοιβή θα πρέπει υποχρεωτικά να περιλαμβάνει κάλυψη από τον ΕΟΠΥΥ του ΕΦΚΑ των συμβεβλημένων και την κάλυψη της γραμματειακής τους υποστήριξης
8. θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει παθολόγος ως εκπρόσωπος στα διάφορα κέντρα αποφάσεων. Ενδεικτικά αναφέρεται η συμμετοχή αντιπροσώπου της ενώσεως στην Επιτροπή της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, να υπάρχει παθολόγος στη διοικητική επιτροπή του ΕΟΠΥΥ ως σύμβουλος καθώς επίσης και σε θέματα τα οποία σχετίζονται με την Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Να γίνει εκ νέου συνάντηση σε περίπτωση λήψης υπουργικών αποφάσεων μετα τυχόν ψήφιση του νομοσχεδίου
9. Προτείνεται ο διαχωρισμός της ειδικότητας Παθολογίας από τη Γενική ιατρική. Η Παθολογία είναι διακριτή ειδικότητα σε σχέση με τη γενική ιατρική, όπως ακριβώς οι παιδίατροι. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να επανδρωθούν απομακρυσμένες θέσεις αγροτικών ιατρών και κέντρων υγείας με γενικούς γιατρούς ενώ οι παθολόγοι να αναλάβουν θέση στα αστικά κέντρα.
10. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης για οποιοδήποτε λόγο η δυνατότητα χρήσης του συστήματος συν/σης της ΗΔΙΚΑ, η οποία αποτελεί αναφαίρετο επαγγελματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των ιατρών.
11 Nα ειναι δυαντη η συν/ση εξετασεων φαρμακων σε ανασφαλιστους και στους μη συμβεβλημενους με τον ΕΟΠΥΥ ιδιώτες παθολογους

1. Να αποκλειστεί η πιθανότητα να τεθούν κριτήρια ποιότητας ISO στα παθολογικά ιατρεία (άρθρο 4)
2. Να αποκλειστεί η πιθανότητα τοποθετήσεως rebate clawback στα ιδιωτικά ιατρεία των συμβεβλημένων. Με την ίδια λογική θεωρείται αδιανόητο το clawback στα παθολογικά ιατρεία (άρθρο 7-9-10)
3. Να αποσαφηνιστεί το πώς ακριβώς θα βλέπουμε τους ασθενείς που έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 20)
4. Η ΕΕΠΕ εκφράζει την πλήρη αντίθεση της στο να είναι προσωπικοί ιατροί ειδικότητες ιατρών άλλες πλην παθολόγων – παιδιάτρων – γενικών ιατρών
5. Το όριο των ασθενών προτείνουμε να πέσει στους 1500 όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη
6. Να δύναται να γίνει προσωπικός ιατρός και ιδιώτης ΜΗ συμβεβλημένος και να αμείβεται ιδιωτικά από τον ασθενή που θα τον επιλέξει εκτός ΕΟΠΥΥ.
7. Η αποζημίωση των ασθενών θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 80 ευρώ ανά ασθενή και αυτό αφορά τέσσερις επισκέψεις ετησίως. Οποιαδήποτε χαμηλότερη αμοιβή θα πρέπει υποχρεωτικά να περιλαμβάνει κάλυψη από τον ΕΟΠΥΥ του ΕΦΚΑ των συμβεβλημένων και την κάλυψη της γραμματειακής τους υποστήριξης
8. θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει παθολόγος ως εκπρόσωπος στα διάφορα κέντρα αποφάσεων. Ενδεικτικά αναφέρεται η συμμετοχή αντιπροσώπου της ενώσεως στην Επιτροπή της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, να υπάρχει παθολόγος στη διοικητική επιτροπή του ΕΟΠΥΥ ως σύμβουλος καθώς επίσης και σε θέματα τα οποία σχετίζονται με την Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Να γίνει εκ νέου συνάντηση σε περίπτωση λήψης υπουργικών αποφάσεων μετα τυχόν ψήφιση του νομοσχεδίου
9. Προτείνεται ο διαχωρισμός της ειδικότητας Παθολογίας από τη Γενική ιατρική. Η Παθολογία είναι διακριτή ειδικότητα σε σχέση με τη γενική ιατρική, όπως ακριβώς οι παιδίατροι. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να επανδρωθούν απομακρυσμένες θέσεις αγροτικών ιατρών και κέντρων υγείας με γενικούς γιατρούς ενώ οι παθολόγοι να αναλάβουν θέση στα αστικά κέντρα.
10. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης για οποιοδήποτε λόγο η δυνατότητα χρήσης του συστήματος συν/σης της ΗΔΙΚΑ, η οποία αποτελεί αναφαίρετο επαγγελματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των ιατρών.

Να εισαχθεί και η τροποποίηση του άρθρου 205 του ν. 4820/21 στο πρότερο «έχουν νοσήσει εντός των τελευταίων ενενήντα (180) ημερών» αντί των 90 που ισχύει σήμερα προς εναρμόνιση με τη γενική ρύθμιση, ενώ ταυτόχρονα να γίνει ο εξορθολογισμός της υποχρεωτικότητας αναφορικά με το υπόχρεο προσωπικό (Άρθρο 206 παρ. 1α) περιοριζόμενο μόνο στο ιατρικό-νοσηλευτικό-βοηθητικό υγειονομικό και παραιατρικό προσωπικό των φορέων.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΟΥΧΤΙΔΗΣ
Νοσηλευτής, υγιεινολόγος MSc
Πρόεδρος Επιτροπής Υγείας και Ασφάλειας Γ.Ν.Θ.ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Εκπρόσωπος ΑΔΕΔΥ στο Συμβούλιο Υγείας και Ασφάλειας
του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας του ΥΠΕΚΥ

1. Να αποκλειστεί η πιθανότητα να τεθούν κριτήρια ποιότητας ISO στα παθολογικά ιατρεία (άρθρο 4)
2. Να αποκλειστεί η πιθανότητα τοποθετήσεως rebate clawback στα ιδιωτικά ιατρεία των συμβεβλημένων. Με την ίδια λογική θεωρείται αδιανόητο το clawback στα παθολογικά ιατρεία (άρθρο 7-9-10)
3. Να αποσαφηνιστεί το πώς ακριβώς θα βλέπουμε τους ασθενείς που έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 20)
4. Η ΕΕΠΕ εκφράζει την πλήρη αντίθεση της στο να είναι προσωπικοί ιατροί ειδικότητες ιατρών άλλες πλην παθολόγων – παιδιάτρων – γενικών ιατρών
5. Το όριο των ασθενών προτείνουμε να πέσει στους 1500 όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη
6. Να δύναται να γίνει προσωπικός ιατρός και ιδιώτης ΜΗ συμβεβλημένος και να αμείβεται ιδιωτικά από τον ασθενή που θα τον επιλέξει εκτός ΕΟΠΥΥ.
7. Η αποζημίωση των ασθενών θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 80 ευρώ ανά ασθενή και αυτό αφορά τέσσερις επισκέψεις ετησίως. Οποιαδήποτε χαμηλότερη αμοιβή θα πρέπει υποχρεωτικά να περιλαμβάνει κάλυψη από τον ΕΟΠΥΥ του ΕΦΚΑ των συμβεβλημένων και την κάλυψη της γραμματειακής τους υποστήριξης
8. θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει παθολόγος ως εκπρόσωπος στα διάφορα κέντρα αποφάσεων. Ενδεικτικά αναφέρεται η συμμετοχή αντιπροσώπου της ενώσεως στην Επιτροπή της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, να υπάρχει παθολόγος στη διοικητική επιτροπή του ΕΟΠΥΥ ως σύμβουλος καθώς επίσης και σε θέματα τα οποία σχετίζονται με την Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Να γίνει εκ νέου συνάντηση σε περίπτωση λήψης υπουργικών αποφάσεων μετα τυχόν ψήφιση του νομοσχεδίου
9. Προτείνεται ο διαχωρισμός της ειδικότητας Παθολογίας από τη Γενική ιατρική. Η Παθολογία είναι διακριτή ειδικότητα σε σχέση με τη γενική ιατρική, όπως ακριβώς οι παιδίατροι. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να επανδρωθούν απομακρυσμένες θέσεις αγροτικών ιατρών και κέντρων υγείας με γενικούς γιατρούς ενώ οι παθολόγοι να αναλάβουν θέση στα αστικά κέντρα.
10. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης για οποιοδήποτε λόγο η δυνατότητα χρήσης του συστήματος συν/σης της ΗΔΙΚΑ, η οποία αποτελεί αναφαίρετο επαγγελματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των ιατρών. Να αποσυρθεί στο σύνολό του το συγκεκριμένο άρθρο (45).
11. Να είναι δυνατή η συν/ση εξετάσεων και φαρμάκων σε ανασφάλιστους από μη συμβεβλημένους ιδιώτες παθολόγους εκτός νοσοκομείων

«Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας, διότι με το άρθρο αυτό καταργείται η εκπροσώπηση της
Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία – Ε.Σ.Α.μεΑ. στο Δ.Σ του ΕΟΠΥΥ.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ., ως η αντιπροσωπευτικότερη τριτοβάθμια οργάνωση εκπροσώπησης των ατόμων με
αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους, με μέλη της περισσότερες από 500
οργανώσεις α’ και β’ βαθμού σε όλη την ελληνική επικράτεια, μετέχει με αιρετό εκπρόσωπό της στα
Διοικητικά Συμβούλια όλων των μεγάλων Οργανισμών, μεταξύ των οποίων και του ΕΟΠΥΥ,
εκπροσωπώντας τα άτομα με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και τις οικογένειές τους, δηλαδή,
εκπροσωπώντας ένα μεγάλο μέρος Ελληνίδων και Ελλήνων, των πλέον ευάλωτων πολιτών της χώρας.
Ζητάμε να αποσύρετε το άρθρο 21 ή να το συμπληρώσετε ως προς την απαραίτητη συμμετοχή της
Ε.Σ.Α.μεΑ., δια εκπροσώπου της, στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΟΠΥΥ, ως την
αντιπροσωπευτικότερη Οργάνωση εκπροσώπησης των ατόμων με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και
των οικογενειών τους»

Ορισμένες γενικές παρατηρήσεις:
Σε όλο το νομοσχέδιο επιμελώς αποφεύγεται η οποιαδήποτε αναφορά στο ύψος της αμοιβής, καθώς εξουσιοδοτείται σχετικά ο υπουργός για να την ορίσει.Τονίζουμε ότι αυτή θα πρέπει να είναι αξιοπρεπής, ανάλογη της κοινωνικής προσφοράς όπως και της μακράς χρονικής διάρκειας των απαιτούμενων σπουδών και της ειδίκευσης του ιατρικού λειτουργήματος.
Δικαίωμα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και έκδοσης ηλεκτρονικών παραπεμπτικών και προς τους ανασφάλιστους πολίτες πρέπει να έχει κάθε πιστοποιημένος ιατρός, ιδιώτης ή ιατρός Ε.Σ.Υ., συμβεβλημένος με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ή μη.Αυτό απαιτεί η οφειλόμενη ισότιμη αντιμετώπιση ιατρών και ασθενών από την Πολιτεία.
Εάν η Πολιτεία θεωρεί την ιατρική κοινότητα ανταγωνιστικό παράγοντα ως προς τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. (καθώς η πρώτη θεωρείται «πωλητής» υπηρεσιών υγείας ενώ ο δεύτερος «αγοραστής»), όπως ανεπίσημα δηλώνεται, και για τον λόγο αυτό της στερεί την εκπροσώπηση στο Δ.Σ. του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., ας το δηλώσει και επισήμως στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου. Όμως σε αυτή την περίπτωση ο Ε.Ο.Υ.Υ. θα πρέπει να στερηθεί την δυνατότητα να επιβάλλει πρόστιμα και ποινές στους ιατρούς και οι όποιες διαφορές του είτε με κάθε ιατρό ατομικά είτε με το σύνολο της ιατρικής κοινότητας θα πρέπει να παραπέμπονται προς επίλυση σε ανεξάρτητο όργανο της Πολιτείας. Ουδείς δικαιούται να είναι παίκτης και διαιτητής ταυτόχρονα!