Άρθρο 42 Κατ’ οίκον οδοντιατρική φροντίδα Μονάδων και Φορέων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας

Στο άρθρο αυτό δεν αναφέρονται σαφώς οι προϋποθέσεις και το πλαίσιο της κατ’ οίκον Οδοντιατρικής Φροντίδας από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και ειδικότερα των Ιδιωτών Οδοντιάτρων.

Είναι σαφώς θετικό το να τεθεί μια, κατ αρχήν, βάση για το μεγάλο κομμάτι της κατ’ οίκον οδοντιατρικής φροντίδας.Επ ουδενί όμως αυτό το τεράστιο ζήτημα-όπως επίσης και της οδοντιατρικής κάλυψης των ΑμεΑ-δεν μπορεί να περιγράφεται και να κανονίζεται σε 5 γραμμές. Επιτέλους συμβουλευτείτε τους καθ ύλην αρμόδιους και εκπονήστε ολοκληρωμένα και επιστημονικά τεκμηριωμένα προγράμματα. Δεν είναι δυνατό να καθορίζονται διαχρονικά τα της οδοντιατρικής από καρεκλοκένταυρους ή από περαστικούς υπουργείων και γραφείων που η σχέση τους με την επιστήμη μας είναι-οριακά-η επίσκεψη σε ένα οδοντιατρείο για παροχή κάποιας θεραπείας! Δεν είναι δυνατό να αγνοείται συστηματικά η δυνατότητα των δύο Οδοντιατρικών Σχολών, της Ε.Ο.Ο., των Ο.Σ., των λειτουργών της οδοντιατρικής σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να παρέχουν τις κατευθηντήριες γραμμές.Απευθυνθείτε στους ειδικούς!
Ντουρτούνης Κωνσταντίνος
Χειρ. Οδοντίατρος
Πρόεδρος Ο.Σ.Τρικάλων

0ι παρέχοντες κατ’ οίκον οδοντιατρική φροντίδα θα πρέπει να διαθέτουν ειδικά ασφαλιστήρια συμβόλαια λόγω του αυξημένου κινδύνου κατά την παροχή των υπηρεσιών τους και να διαθέτουν ειδική εκπαίδευση προκειμένου να πιστοποιούνται. Η εκπαίδευση αυτή, κατά την γνώμη μας, θα πρέπει να περιλαμβάνει σεμινάρια 50 περίπου ωρών (υπό συζήτηση) σχετικά με την αντιμετώπιση των βεβαρημένων ασθενών και την αντιμετώπιση του ιατρικού και οδοντιατρικού επείγοντος, τα οποία πρέπει να διοργανώνονται από την ΕΟΟ. Θα πρέπει ο ενδιαφερόμενος οδοντίατρος να διαθέτει ειδικό εξοπλισμό (φορητή μονάδα, ίσως φορητό ακτινολογικό μηχάνημα κ.α) καθώς και να περιγράφεται σαφώς στο νομό ότι όλα τα παραπάνω δεν απευθύνονται στον γενικό πληθυσμό αλλά σε ειδικές κατ’ οίκον περιπτώσεις. Επίσης, θα πρέπει να κοστολογηθούν οι οδοντιατρικές πράξεις και να περιγραφεί η απαιτούμενη αναφερόμενη υποδομή.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΓΡΑΝΙΩΤΗΣ

Η εισαγωγή ενός γενικόλογου άρθρου 5 σειρών για την καθιέρωση της Κατ΄οίκον Οδοντιατρικής δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα επιλύει. Από την ώρα που δεν αναφέρονται σαφώς οι προϋποθέσεις, η περιπτωσιολογία, ο ελάχιστος εξοπλισμός και το ειδικό πλαίσιο της Κατ’οίκον Οδοντιατρικής Φροντίδας, δημιουργούνται σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο θέλει το Υπουργείο να δώσει λύσεις.

Δεν είναι δυνατόν τα θέματα αυτά να επαφίενται στην έκδοση Υπουργικής απόφασης ή Προεδρικού Διατάγματος το οποίο μπορεί να πάρει και χρόνια! Θα έπρεπε να έχει προηγηθεί σοβαρός διάλογος με τα θεσμικά όργανα των Οδοντιάτρων (ΕΟΟ), ώστε το εγχείρημα της Κατ’οίκον Οδοντιατρικής Φροντίδας που είναι μια άμεση ανάγκη της Κοινωνίας να μην αποτελεί απλά ένα πυροτέχνημα αλλά να προχωρήσει με σταθερά θεμέλια.

Μαρουφίδης Νικόλαος
Β΄ Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας (ΕΟΟ)

Η πρόβλεψη της κατ’ οίκον οδοντιατρικής φροντίδα δεν είναι καινοφανής. Έχει επανειλημμένα νομοθετηθεί, ήδη από το 1980 [N. 1036/80, άρθρο 22 του Ν. 1397/83, άρθρα 16 και 28 και 30 του Ν. 2071/92, άρθρο 21 παρ. 2 του Ν. 2519/97, άρθρο 3, 8 Ν. 3235/04, άρθρο 35 Ν. 4272/2014] παρόλα αυτά έχει μείνει ευχολόγιο και κενό γράμμα, αφού ουδέποτε θεσπίστηκαν οι όροι, οι προϋποθέσεις, η διαδικασία οργάνωσης – ανάπτυξης, στελέχωσης, η κατηγορία των ασθενών, του περιεχομένου των υπηρεσιών, η συμμετοχή του ασφαλιστικού φορέα στις δαπάνες κοκ. Το προτεινόμενο άρθρο 42 δεν προσθέτει κάτι καινούργιο και χωρίς συγκεκριμένες προδιαγραφές θα παραμείνει ανενεργό.
Η αναφορά σε «ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ των ΟΤΑ ή «άλλα» είναι αόριστη και παραμένει αδιευκρίνιστη, για κάποια από αυτά, η αδειοδότησή τους.

Άρθρο 42 Κατ’ οίκον οδοντιατρική φροντίδα Μονάδων και Φορέων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας Παροχή οδοντιατρικών υπηρεσιών

Σκοπός του άρθρου είναι να καλυφθεί το κενό πρόσβασης στην οικιακή περίθαλψη, σε υπηρεσίες στοματικής υγείας, σε περιβάλλοντα μακροχρόνιας περίθαλψης, σε ιδρυματοποιημένα άτομα, μονογονεϊκές οικογένειες, ψυχικά ασθενείς κ.λ.π.. Το εφαρμοζόμενο αυτό μοντέλο νέας αγοράς οδοντιατρικής φροντίδας και πρόληψης δε μπορεί να αντιρροπήσει το φορτίο των οδοντιατρικών παθήσεων σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, καθ ότι εκτός από το κόστος δεν υπάρχει πρότυπο οδοντιατρικής κατ οίκον οδοντιατρικής περίθαλψης/νοσηλείας. Το άρθρο δεν ειναι πλήρες.
Γιαυτό τον λόγο προτείνεται να συμπληρωθεί το ρυθμιστικό πλαίσιο που θα καθορίζει όρους και προϋποθέσεις, το πλαίσιο πολιτικής πληρωμών, το πλαίσιο πολιτικής οδοντιατρικού δυναμικού, της αστικής ευθύνης, της κατάρτισης στην γηριατρική ειδικότητα και στους χρόνιους πάσχοντες.

ΔΥΝΑΜΙΚΟΙ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΙ ΠΕΙΡΑΙΑ (ΔΟΠ)
Dr. Ελευθερία Τοπάλογλου Msc Δημόσιας Υγείας. Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ. αν. Επιστημονικά Υπεύθυνη των οδον/κων τμημάτων στο πολυδύναμο Κέντρο Υγείας Πειραιά κ’ στο Κέντρο Μάνας κ Παιδιού. Διευθύντρια ΕΣΥ.
Αθανασία Κοντούλη Οδοντίατρος, MBA in health economics

Χωρίς την διαβούλευση με τα επίσημα θεσμικά μας όργανα την ΕΟΟ, τους οδοντιατρικούς συλλόγους και τις δύο οδοντιατρικές σχολές της χώρας μας, δεν δύναται να ληφθεί απόφαση με προχειρότητα για τον τρόπο λειτουργίας της κατ’οίκον νοσηλείας. Οι προϋποθέσεις, η στελέχωση , η ασφαλιστική κάλυψη κ.αλ πρέπει να αποσαφηνιστούν.

ΣΟΦΊΑ κ. Π. Τζήκα, Οδοντίατρος, Υποψήφια MSc Δημόσια Υγεία

Θα πρέπει να καθοριστούν με σαφήνεια σε συνεργασία με την ΕΟΟ οι όροι και οι προϋποθέσεις για την υλοποίηση της κατ οίκον οδοντιατρικής περίθαλψης.

Η φύση της οδοντιατρικής πράξης δεν επιτρέπει την υψηλού επιπέδου παροχή φροντίδας κατ’οίκον. Για ασθενείς στους οποίους υπάρχει απόλυτη αντένδειξη στην μετακίνηση μπορεί να υπάρχει εξοπλισμός και δυνατότητα περίθαλψης από τις δημόσιες δομές απευθείας, χωρίς εκποίηση της παροχής σε ιδιώτες. Σε όσους δεν υπάρχει απόλυτη αντένδειξη στη μετακίνηση, μπορεί να γίνει πιο σωστή ενημέρωση για την δυνατότητα μεταφοράς τους με ασθενοφόρο σε δημόσια δομή για παροχή οδοντιατρικής κάλυψης. Απαραίτητη προϋπόθεση ο καθορισμός αυστηρών κριτηρίων για τους δικαιούχους της υπηρεσίας.
Ο κίνδυνος και εδώ είναι η εμφάνιση ενός «στρατού» ντελίβερι-οδοντριάτρων, που θα παρέχουν οδοντιατρική φροντίδα κατ’οίκον σε όποιον έχει την οικονομική δυνατότητα να το κάνει, χωρίς την τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας και προδιαγραφών ποιοτικής οδοντιατρικής φροντίδας που διασφαλίζεται στα οδοντιατρεία, με το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της απουσίας των λειτουργικών εξόδων και των κανονισμών που επιβαρύνουν έναν ιδιώτη οδοντίατρο.
Σε κάθε περίπτωση οι υπηρεσίες αυτές που λαμβάνουν χώρα εκτός δομών του ΕΣΥ θα πρέπει να υπόκεινται στον έλεγχο των οικείων Οδοντιατρικών Συλλόγων.

Ευάγγελος Τζήμας
Οδοντίατρος
Μέλος Ανεξάρτητων Οδοντιάτρων Θεσσαλονίκης

Άρθρο 42

Πέραν του γεγονότος ότι ένα μείζον ζήτημα δημόσιας υγείας όπως η κατ’ οίκον οδοντιατρική περίθαλψη -για άλλη μια φορά- δε ρυθμίζεται νομοθετικά αλλά παραπέμπεται σε υπουργική απόφαση, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι από την παρούσα διατύπωση εξαιρούνται της κατ’ οίκον οδοντιατρικής περίθαλψης οι οδοντίατροι άνευ εγκατάστασης (οδοντιατρείου) στο όνομα τους.
Συνεπώς, προτείνουμε την τροποποίηση της διάταξης ως εξής: «Η κατ’ οίκον οδοντιατρική φροντίδα δύναται να αναπτύσσεται και να οργανώνεται στο πλαίσιο της παρεχόμενης οδοντιατρικής φροντίδας από τις δημόσιες δομές υγείας του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια περίθαλψη) από τα νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ.) που παρέχουν υπηρεσίες υγείας και δεν υπάγονται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (Ε.Σ.Υ.), από τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού που παρέχουν υπηρεσίες υγείας, από τις ιδιωτικές μονάδες υγείας στις οποίες λειτουργούν οδοντιατρεία, καθώς και από τα ιδιωτικά οδοντιατρεία και πολυοδοντιατρεία και τους ιδιώτες οδοντιάτρους συνεργάτες αυτών».

Η κατ’οικον φροντίδα οδοντιατρική φροντίδα δεν μπορεί να σχεδιάζεται στο πόδι, χωρίς να συμβουλεύεστε τους ειδικούς που θα την αναλάβουν.

Θα έπρεπε να είναι εναρμονισμένη με την υπόλοιπη κατ’οικον φροντίδα που νομοθετείται να δίνεται από δημόσιους φορείς ΜΟΝΟ είτε των Νοσοκομείων είτε των Κέντρων Υγείας, ενώ δέκτες αυτής θα πρέπει να είναι άνθρωποι που πραγματικά έχουν αποδεδειγμένα ανάγκη αυτής.

Τα κριτήρια του ποιος αδειοδοτείται θα πρέπει να δίνονται ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΕΙΟ Οδοντιατρικό Σύλλογο και ο οποίος θα ελέγχει την τήρηση αυτών διαρκώς.

Αν δε γίνουν όλα τα παραπάνω, με το νόμο αυτό, ανοίγει ο ασκός του Αιόλου της πλανόδιας οδοντιατρικής, η οποία απαγορεύεται από τον Κώδικα Οδοντιάτρων που είναι νόμος του Κράτους.

Παλάσκας Δημήτρης (Ανεξάρτητοι Οδοντίατροι)