ΜΕΡΟΣ Γ΄ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ Άρθρο 24 Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 2 ν. 4486/2017

Να προστεθεί η ειδικότητα του καρδιολόγου στην τοπική ομάδα υγείας. Η συνεργασία των τριών αυτών ειδικοτήτων – γενικός Ιατρός/παθολογος, παιδίατρος και Καρδιολόγος σε κάθε ξεχωριστη Τομυ ή κέντρο υγείας αποτελεί τον πυλώνα της πρωτοβάθμιας. Τα τελευταία χρόνια προωθειται εξαιρετικα έντονα και δικαίως η καρδιο-νεφρο-μεταβολικη ιατρική, που σκοπό έχει την πρωτογενή προληψη από τις πιο συχνές αιτιες θανάτου. Όταν ο κάθε επαγγελματίες υγείας της ΠΦΥ (Καρδιολόγος η γενικός Ιατρός) είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος για την ολιστική αντιμετώπιση και των 4 συχνοτερων παραγοντων κινδύνου (υπέρταση, δυσλιπιδαιμια, διακοπή καπνίσματος και σακχαρώδης διαβήτης) το αποτέλεσμα είναι πιο ουσιαστικό, πιο σίγουρο, μεγαλύτερη η εμπιστοσύνη του ασθενούς, χωρίς την παραπομπή του από γιατρό σε γιατρό. Θα πρέπει να σχεδιαστούν όμως τέτοια υποχρεωτικά προγράμματα εκπαίδευσης των ειδικών ιατρων. Υπάρχουν τέτοια προγράμματα εκπαίδευσης από αρκετές επιστημονικές εταιρείες μελέτης καρδιο-νεφρο-μεταβολικων και αντιμετωπισης παραγόντων κινδύνου που είναι όμως προαιρετικα (ΕΜΠΑΚΑΝ, ΙΜΕΘΑ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΘΗΡΟΣΚΛΉΡΩΣΗΣ, ΕΠΙΛΥΩ, ΕΚΟΜΕΝ) και με ένα ορισμένο κόστος συμμετοχής του κάθε ενδιαφερόμενου ιατρού συμμετέχει και υποβάλλεται σε τεστ αξιολογησης κατά την ολοκλήρωση του κάθε εκπαιδευτικού κυκλου και λαμβάνει το αντίστοιχο πιστοποιητικό παρακολουθησης. Με τον τρόπο αυτό πετυχαίνεται αφενός η άρτια εκπαίδευση και γνωση των ιατρών που θέλουν να ενημερώνονται προς όφελος των ίδιων και των πολιτών χωρίς να χρειάζεται να συμμετέχουν οικονομικά και αφετέρου θα υπάρχει πάντα προσωπικό διαθέσιμο σε κάθε δομή υγείας όπου πολλές φορές υπάρχει ελλειψη της μιας η της άλλης ειδικότητας (γενικού ιατρου- καρδιολόγου). Άλλωστε ο καρδιολόγος παρακολουθεί ήδη πάρα πολλούς καρδιολογικους ασθενείς και θεωρείται προσωπικός Ιατρός πολλών ασθενών, αλλά και πιστοποιεί πλέον ως καθ ύλην αρμόδιος, τις κάρτες υγείας των αθλητών, βεβαιώσεις για συμμετοχή σε εξετάσεις στρατιωτικων, αστυνομικων και πυροσβεστικων σχολων. Ας μην ξεχνάμε πως η καρδιολογικη ειδικότητα είναι μια συχνά επιλεγόμενη ειδικότητα και υπάρχουν διαθέσιμοι ιατροί αυτής της ειδικότητας. Θα μπορούσα να δώσω και άλλα στοιχεία της εμπειρίας μου εφόσον μου ζητηθεί, καθώς υπηρετώ σε κέντρο υγείας.

Δεν γίνεται αναφορά στο ρόλο του νοσηλευτή στην ομάδα υγείας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Ο νοσηλευτής αποτελεί αναπόσπαστο μέλος της ομάδας της Πρωτοβάθμιαςς Φροντίδας Υγείας. Υπάρχουν αρκετοί νοσηλευτές οι οποιοι σύντομα θα αποκτήσουν την ειδικότητα στη Δημόσια Υγεία Κοινοτική Νοσηλευτική.
Οι Κοινοτικοι νοσηλευτές σε πολλές χώρες έχουν το δικαίωμα να
συνταγογραφούν μετά από κατάλληλη εκπαίδευση (Courtenay, 2010). Μπορούν να
συνταγογραφούν συμπληρωματικά, όταν έχει προηγηθεί διάγνωση από γιατρό (RCN, 2012). Κριτήρια για την ένταξη σε πρόγραμμα συνταγογράφησης θα μπορούσε να είναι είναι η κλινική εμπειρία στην κοινότητα από 3 εως 5
χρόνια αλλά και οι αποδεδειγμένες δεξιότητες κλινικής αξιολόγησης και λήψης κλινικών αποφάσεων των νοσηλευτών oι οποίοι έχουν αποκτήσει την ειδικότητα (Kroezen et all 2011).
Eπιτήρηση λοιμώξεων στα Κέντρα Υγείας και άλλες δομες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας απο νοσηλευτές που έχουν αποκτήσει την ειδικότητα στη Δημόσια Υγεία Κοινοτική Νοσηλευτική. Νοσηλευτές με υψηλή εξειδίκευση θα μπορούν να λαμβάνουν μέρος στον έλεγχο και την πρόληψη των λοιμώξεων.
Προέκταση του ρόλου του κοινοτικού νοσηλευτή στην παροχή σύνθετων κλινικών παρεμβάσεων σε χρόνια νοσήματα για την αντιμετώπιση των αναγκών υγείας στην κοινότητα (Schmitt, 2005˙ Stepans et al., 2002). Αξιολόγηση, παρακολούθηση, συνηγορία, εκπαίδευση, προαγωγή της υγείας, διαχείριση περίπτωσης, καθοδήγηση, αυτοδιαχείριση, παροχή κλινικής φροντίδας και συντονισμό των κοινοτικών υποστηρικτικών πηγών (Kralik και Telford 2007).
Ο νοσηλευτής ως διαχειριστής περίπτωσης (case manager). Στην περίπτωση αυτή, ο νοσηλευτής επισκέπτεται τον ασθενή στο νοσοκομείο για να ερευνήσει την ικανοποίηση των προϋποθέσεων για την έξοδό του και τη συνέχιση της νοσηλευτικής φροντίδας κατ’ οίκον. Ο κοινοτικός νοσηλευτής ως συντονιστής της φροντίδας, επισκέπτεται τον ασθενή κατ’οίκον, διενεργεί αξιολόγηση, διατυπώνει νοσηλευτική διάγνωση, εκπαιδεύει, θέτει μακροχρόνιους στόχους, συντονίζει το σχέδιο φροντίδας κ.α (Herleman, 2008). Τα μέλη της ομάδας, τα οποία οφείλουν να συνεδριάζου τακτικά, ενημερώνονται και αξιολογούν την κατάσταση του ασθενούς και ο κοινοτικός νοσηλευτής διενεργεί παρεμβάσεις, και σχέδιάζει τη νοσηλευτική φροντίδα ανάλογα με την κατάστασή του και τις συστάσεις των μελών της ομάδας (CMSA, 2010).

Μια θεμελιώδης αλλαγή του Συστ.Υγείας όπως η επιβολή Προσ.Ι. απαιτεί και ριζικές αλλαγές σε θεμελιώδη θέματα. Το πιο βασικό είναι να ξεκαθαρίσει τα δικαιώματα λειτουργίας των δημόσιων και ιδιωτών ιατρών. Συγκεκριμένα, οι Πανεπιστημιακοί που αποτελούν υβρίδιο δ/ι πρέπει να εξαναγκαστούν να εξισωθούν είτε με τους ιατρούς ΕΣΥ, είτε με του ιδιώτες (ως άμισθοι;). Αλλιώς, κάθε προσπάθεια δημιουργίας ΠΦΥ θα είναι τρύπιος κουβάς.

Στη νέα διαμόρφωση ορισμών που προτείνεται με τη παρ. 1 του άρθρου 24 και συγκεκριμένα στο σημείο «Άρθρο 2 , Ορισμοί, 1., 1. Ομάδα υγείας , το προτεινόμενο κείμενο “Ως Ομάδα Υγείας θεωρείται και η «Τοπική Ομάδα Υγείας» που συγκροτείται, σύμφωνα με το άρθρο 106 του ν. 4461/2017 (Α` 38).”

Απαιτείται βελτίωση ως ακολούθως: “Ως Ομάδα Υγείας θεωρείται και η «Τοπική Ομάδα Υγείας» που συγκροτείται, σύμφωνα με τους κλάδους και ειδικότητες του άρθρο 106 του ν. 4461/2017 (Α` 38).”
Διαφορετικά, εφ όσον παραμείνει ως έχει, θα περιλαμβάνει και τη σχέση εργασίας του προσωπικού, η οποία θα ρυθμίζεται παράλληλα και αλληλοσυγκρουόμενα με την παρ. 3 του άρθρου 30 του παρόντος νομοσχεδίου.
Ανάλογη διόρθωση απαιτείται και στο άρθρο 34 (βλέπε σχετικό σχόλιο).

Πολύ ενδιαφέρον νομοσχέδιο αλλά δεν διευκρινίζει τι θα γίνει με τους ειδικευμένους νοσηλευτές της δημόσιας υγείας και κοινοτικής νοσηλευτικής. Η βοήθεια των οποίων υπήρξε πολύτιμη στην υγειονομική κρίση που διανύουμε.Οι ειδικευμένοι νοσηλευτές με την συνεχής εναλλαγή σε δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας αλλά και σε νοσοκομεία απέκτησαν εμπειρία και δεξιότητες πάνω στον τομέα τους. Άρα ποιοι είναι οι πλέον ενδεδειγμένο και κατάλληλα καταρτισμένοι για την κάλυψη θέσεων που αφορούν την δημόσια υγεία και την πρωτοβάθμια φροντίδα;Δεν ζητάμε τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο μόνο αυτά που

Με το παρόν νομοσχέδιο δεν προβλέπεται και δεν διευκρινίζεται τι θα γίνει με τους ειδικευμένους νοσηλευτές δημόσιας υγείας και κοινοτικής νοσηλευτικής. Οι ειδικευμένοι νοσηλευτές έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα για την φροντίδα των ασθενών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Επιπλέον επειδή κατά τη διάρκεια της ειδικότητας έχουν εργαστεί σε πολλές διαφορετικές δομές πρωτοβάθμιας έχουν αποκτήσει εμπειρία και τις κατάλληλες δεξιότητες κατανοώντας τις ανάγκες των ασθενών. Εν κατακλείδι οι πλέον κατάλληλοι για την κάλυψη θέσεων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας είναι οι ειδικευμένοι νοσηλευτές δημόσιας υγείας και κοινοτικής νοσηλευτικής οι οποίοι έχουν συνεισφέρει έμπρακτα κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης που πέρασε η χώρα μας λόγω της πανδημίας, έχουν εκπαιδευτεί και είναι σε θέση να προσφέρουν την κατάλληλη και ποιοτική φροντίδα στους ασθενείς της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

Άρθρο 32 Εσωτερική διάρθρωση των Κέντρων Υγείας – Τροποποίηση άρθρου 3 ν. 4238/2014

 
Συνεχίζει ο διαχωρισμός των κλάδων Πε-Τε αδικαιολογητα εφόσον και οι 2 έχουν κοινό καθηκοντολογιο και αρμοδιότητες, γίνεται το ίδιο χρόνια ας έρθει επιτέλους ένα νομοσχέδιο να ενοποιήσει όπως αρμόζει τους κλάδους εφόσον ειδικα σε κάποιους υπήρχαν μόνο Τει μέχρι το 16 και τώρα θα χάνουν δικαίωμα θέσεων προϊστάμενου κτλ από άτομα που θα έχουν πχ. λιγότερα έτη εμπειρίας η προσόντα εφοσον και οι 2 έχουν δυνατότητα μεταπτυχιακού ή λήψης νοσηλευτικής ειδικοτητας κτλ ,ας πάψει ο διαχωρισμός.Δε αναφέρεται πουθενά όπως αρμόζει ο κλάδος της νοσηλευτικής όπως επίσης και των ειδικοτητων των νοσηλευτών που ενώ εξωτερικό έχουν ηδη θεσμοθέτησει βασικά αυτονόητα δικαιώματα και ειδικότερες αυτόνομες πράξεις όπως συνταγογραφηση σύμφωνα με την ειδικότητα του κάθε νοσηλεύτη , οπου τη θεωρουν απαραίτητη άλλωστε για το νοσηλεύτη την ειδικότητα, εδω συνεχίζει ο κλαδος να αναφέρεται παντα γενικα χωρις συγκεκριμένο πλαίσιο αρμοδιοτήτων και χωρις να προωθούν οπως αρμοζει τη χρησιμοτητα των ειδικοτητων που ανοιξαν το 2020.

Θα πρέπει το υπουργείο υγείας να εχειιατρούς ,νευρολόγους ,ψυχολόγους και ψυχιάτρους , καρδιολόγοι.όπου να καλύπτει ένα μέρος της επίσκεψης του κόστους ο ΕΟΠΥΥ. Όσο το δυνατόν ο πολίτης να μπορεί να εξυπηρετείται καλύπτοντας ο ΕΟΠΥΥ το μεγαλύτερο μέρος αποζημιώσεις χωρίς να υπάρχει αυτό το υψηλό τίμημα να το πληρώνει ο πολίτης. Είναι υπηρεσίες που χρειάζονται συχνές επισκέψεις μέσα στο μήνα και το κόστος είναι υψηλό Για τον πολίτη.

Στους δήμους λειτουργούν εκατοντάδες δημοτικά ιατρεία τα οποία επιτελούν ένα σημαντικότατο έργο εξυπηρετώντας και φροντίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες. Στόχος των παρεχόμενων ιατρονοσηλευτικών υπηρεσιών είναι η πρόληψη, η ενημέρωση και η αναβαθμισμένη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.
Σήμερα το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των δημοτικών δομών υγείας είναι ατελές.
Η λειτουργία τους ξεπερνά τις δυνατότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης και η βιωσιμότητα τους προϋποθέτει τη θεσμική κατοχύρωση τους και τη δυνατότητα παροχής υπηρεσιών προς των ΕΟΠΥΥ.
Προτείνουμε λοιπόν την προσθήκη και συμπλήρωση διατάξεων στο Γ’ μέρος του σχεδίου νόμου ως εξής:
Α. Προσθήκη Κεφαλαίου με τίτλο «ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ» με τα εξής άρθρα:
Άρθρο…….
Οι ΟΤΑ Α βαθμού και νομικά πρόσωπα αυτών που έχουν τη σχετική αρμοδιότητα, δύνανται να ιδρύουν δομές παροχής υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Οι όροι, οι προϋποθέσεις, οι προδιαγραφές λειτουργίας, τα ζητήματα προσωπικού των ως άνω δομών, η διαδικασία αδειοδότησης, η άσκηση ελέγχου και η σχέση με το ασφαλιστικό σύστημα, καθορίζονται με ΚΥΑ των συναρμόδιων υπουργών η οποία εκδίδεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη της ΚΕΔΕ.
Άρθρο……
Οι υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ.) παρέχονται και από δημοτικές δομές ΠΦΥ. Οι δημόσιες δομές Π.Φ.Υ., δύνανται να συνεργάζονται με δημοτικούς παρόχους ΠΦΥ για τη διασφάλιση των παρεχόμενων υπηρεσιών Π.Φ.Υ.. Το πλαίσιο συνεργασίας, οι υπηρεσίες που περιλαμβάνονται στη συνεργασία αυτή και κάθε αναγκαία σχετική λεπτομέρεια καθορίζονται με απόφαση των Υπουργών Υγείας και Εσωτερικών η οποία εκδίδεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη της ΚΕΔΕ.

Γιατί Καταργείτε τον Συντελεστή ηλικιακής ομάδας; Αποτελούσε δείκτη με τον οποίο καθορίζόταν η αποζημίωση των συμβεβλημένων με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ιατρών, σύμφωνα με την ηλικία των ατόμων που δηλώνονταν σε αυτούς.

παγκόσμια προτυπία αποτελεί ο τίτλος του «προσωπιού ιατρού». Υπάρχει και προσωπική ιατρική;

Και η προσθήκη «Με απόφαση του Υπουργού Υγείας δύνανται ως προσωπικοί ιατροί να ορίζονται και ιατροί άλλων ειδικοτήτων για τον ενήλικο πληθυσμό, ιδίως όταν η ειδικότητα συνδέεται με παρακολούθηση πολιτών που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες και παιδίατροι για τον παιδιατρικό πληθυσμό. Σε αυτήν την περίπτωση δύναται οι ιατροί αυτοί να είναι και απλοί ιδιώτες και να μην ανήκουν στις περ. α) έως γ» .στην παρ. 5 του άρθρου 25, αποτελεί παγκόσμια προτοτυπία και η προσθήκη έγινε για την εφαρμογή του gate keeping

Στο άρθρο 2, παρ.1 σχετικά με τον ορισμό της ομάδας υγείας, η κατ΄ ελάχιστη σύνθεσή της θα πρέπει να είναι ο αρχικός ορισμός. Όχι διαζευκτικό «η» ανάμεσα σε νοσηλευτή και επισκέπτη υγείας. Ο καθένας έχει το δικό του αντικείμενο και ρόλο στην ομάδα για παροχή ολιστικής φροντίδας.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΜΕΑ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ, ΠΑΔΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

Σύμφωνα με την επιστημονική γνώμη των μελών ΔΕΠ του Τομέα μαθημάτων Κοινοτικής Νοσηλευτικής & Νοσηλευτικής Δημόσιας Υγείας του Τμήματος Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής προτείνονται ομόφωνα οι παρακάτω τροποποιήσεις επί του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου:

Άρθρο 24 Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 2 ν. 4486/2017

Άρθρο 2 παράγραφος 1
Ορισμός της Ομάδας Υγείας «Ομάδα Υγείας: Η ομάδα που αποτελείται από ιατρούς ειδικοτήτων γενικής ιατρικής, παθολογίας, παιδιατρικής, από νοσηλευτή, επισκέπτη υγείας, κοινωνικό λειτουργό και από διοικητικό προσωπικό, με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή ή επισκέπτη υγείας και έναν διοικητικό υπάλληλο».

Δεδομένου ότι ο επισκέπτης υγείας δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον νοσηλευτή, αλλά ο νοσηλευτής μπορεί να υποκαταστήσει τον επισκέπτη υγείας λόγω του ευρύτερου επιστημονικού πεδίου της Νοσηλευτικής επιστήμης τόσο σε επίπεδο παροχής φροντίδας υγείας στην κοινότητα όσο και σε επίπεδο πρόληψης, αγωγής υγείας και προαγωγής της υγείας του πληθυσμού, κρίνεται σκόπιμο να γίνει: «με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή και έναν διοικητικό υπάλληλο» .

Η υγεία αποτελεί το κατεξοχήν πεδίο στο οποίο δοκιμάζεται η ποιότητα της Τοπικής Κοινωνίας. Στον Δήμο μας δεν υπάρχει Δημοτικό Ιατρείο κυρίως λόγω πολυπλοκότητας των Δήμων την πολυνομοθεσία και την ελλιπή χρηματοδότηση. Ωστόσο θα δημιουργήσουμε Δημοτικό Ιατρείο στο άμεσο μέλλον. Προτείνουμε λοιπόν, την προσθήκη ή συμπλήρωση των διατάξεων στο Γ’ μέρος του σχεδίου ως εξής:
Άρθρο ……..
Οι ΟΤΑ Α’ Βαθμού και Νομικά Πρόσωπα αυτών που έχουν την σχετική αρμοδιότητα, δύνανται να ιδρύουν δομές παροχής υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Οι όροι, οι προϋποθέσεις, οι προδιαγραφές λειτουργίας, τα ζητήματα προσωπικού των ως άνω δομών, η διαδικασία αδειοδότησης, η άσκηση ελέγχου και η σχέση με το ασφαλιστικό σύστημα, καθορίζονται με ΚΥΑ των συναρμόδιων υπουργών η οποία εκδίδεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη της ΚΕΔΕ.
Άρθρο ……..
Οι υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ.) παρέχονται και από δημοτικές δομές ΠΦΥ. Οι δημόσιες δομές Π.Φ.Υ. δύνανται να συνεργάζονται με δημοτικούς παρόχους ΠΦΥ για την διασφάλιση των παρεχόμενων υπηρεσιών Π.Φ.Υ. Το πλαίσιο συνεργασίας, οι υπηρεσίες που περιλαμβάνονται στη συνεργασία αυτή και κάθε αναγκαία σχετική λεπτομέρεια καθορίζονται με απόφαση των Υπουργών Υγείας και Εσωτερικών η οποία εκδίδεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη της ΚΕΔΕ.

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Νοσηλευτών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΣΥΝΟ ΠΦΥ), εκπροσωπώντας τους εργαζόμενους νοσηλευτές στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, τοποθετείται επί των άρθρων του νομοσχεδίου ως εξής:

Επί του άρθρου 24, παράγραφος 1:

Στην προβλεπόμενη «κατ’ ελάχιστη σύνθεση της ομάδας υγείας», ο Νοσηλευτής αποτελεί αναπόσπαστο μέλος αυτής, όπως προκύπτει από την ειδικευμένη επιστημονική και επαγγελματική του κατάρτιση, μέσω της παρεχόμενης ολιστικής φροντίδας στο άτομο και στην προαγωγή της δημόσιας υγείας στον πληθυσμό και ως εκ τούτου δεν υφίσταται ανάγκη ενδεχόμενης υποκατάστασής του από διαφορετική επαγγελματική ομάδα. Προτείνεται να τροποποιηθεί σε: «με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή και έναν διοικητικό υπάλληλο»

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΙΑΤΡΕΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ

Τα Δημοτικά Ιατρεία σύμφωνα με το νόμο 3235/2004 ανήκουν στο δίκτυο δομών του δημοσίου που παρέχουν πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας (άρθρο 2 παρ. δ) ενώ συνταγογραφούν σε ανασφάλιστους και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες σύμφωνα με το νόμο 4368/2016 (άρθρο 33).

Στα Δημοτικά Ιατρεία του Δήμου Θεσσαλονίκης παρέχονται ποιοτικές υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας καθώς διαθέτουν σύγχρονο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και επιστημονικό προσωπικό αντίστοιχων ειδικοτήτων. Στις παραπάνω δομές εξυπηρετούνται ανασφάλιστοι και οικονομικά αδύνατοι -δικαιούχοι του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης-ΚΕΑ-, κάτοικοι και δημότες του Δήμου Θεσσαλονίκης), από ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, με κλινική εξέταση, συνταγογράφηση, και παρακλινικές εξετάσεις. Παράλληλα διοργανώνονται δράσεις και προγράμματα που στοχεύουν στην προστασία και προαγωγή της δημόσιας υγείας του ευρύτερου πληθυσμού του Δήμου Θεσσαλονίκης. Από την έναρξη λειτουργίας των δομών παροχής πρωτοβάθμιας υγείας του Δήμου Θεσσαλονίκης μέχρι σήμερα έχουν δεχθεί περίπου 67.000 επισκέψεις ωφελούμενων.
Παρόλο που στη νομοθεσία αναφέρονται και τα Δημοτικά Ιατρεία μεταξύ των υπολοίπων δομών παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και η δημιουργία τους βασίστηκε σε κονδύλια από συγχρηματοδοτούμενα ευρωπαικά προγράμματα, δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησής τους και επίσημης αναγνώρισής τους ως ένας από τους κρίκους του πρωτοβάθμιου σύστηματος υγείας.

Η έλλειψη νομικού πλαίσιου θέτει ζητήματα ορίων, ως προς τις ιατρικές πράξεις, τον εξοπλισμό που θα έχουν τα ιατρεία, ως προς την έκταση της συνταγογράφησης αλλά και ιατρικής ευθύνης.

Επισημαίνεται ότι τα Δημοτικά Ιατρεία επιδιώκουν τη συνεργασία με δημόσιες δομές όπως τα ΤΟΜΥ από όπου θα μπορούσαν να παραπέμπονται περιστατικά στις αντίστοιχες ειδικότητες, αναλόγως των αναγκών, προκειμένου να αποσυμφορούνται οι υπόλοιπες δημόσιες δομές.

Με βάση τα ανωτέρω προτείνουμε στο Γ μέρος του σχεδίου που αναφέρεται στην αναδιοργάνωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, να γίνει προσθήκη στο άρθρο 3 του νόμου 4486/2017 στην Περιγραφή των Δημόσιων Μονάδων Παροχής Υπηρεσιών ΠΦΥ ως εξής:
…Υπηρεσίες ΠΦΥ παρέχονται και στα Δημοτικά Ιατρεία των ΟΤΑ α΄ βαθμού και των νομικών προσώπων τους, τα οποία αδειοδοτούνται, οργανώνονται, ελέγχονται και διοικούνται σύμφωνα με ΚΥΑ των αρμόδιων υπουργείων και με τη σύμφωνη γνώμη της ΚΕΔΕ.Τα Δημοτικά Ιατρεία λειτουργούν στο πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε συνεργασία με τις Διοικήσεις των Υγειονομικών Περιφερειών…

Σχετικά με την τροποποίηση του άρθρου 2 του ν.4486/2014 στον ορισμό της ομάδας υγείας με ελάχιστη σύνθεση αναφέρεται : «με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή ή επισκέπτη υγείας και έναν διοικητικό υπάλληλο» δεν θα πρέπει να ορίζονται διαζευκτικά αλλά να προβλεφθούν και οι δύο ειδικότητες Νοσηλευτή και Επισκέπτη καθότι είναι κι οι 2 απαραίτητοι στην ομάδα υγείας και πρόκειται για διαφορετικούς επαγγελματίες, Συνεπώς θα πρέπει να αντικατασταθεί το διαζευκτικό «ή» από το «νοσηλευτής ή επισκέπτης» και να αντικατασταθεί με νοσηλευτής, επισκέπτης υγείας.

Με δεδομένη και τεκμηριωμένη την άρρηκτη σύνδεση της στοματικής και της γενικής υγείας, η ΕΟΟ θεωρεί αυτονόητη και επιβεβλημένη τη συμμετοχή οδοντιάτρου στην προβλεπόμενη «ομάδα υγείας» όπως αυτή περιγράφεται στους ορισμούς.

Όσο αφορά στον ορισμό της ομάδας υγείας με ελάχιστη σύνθεση αναφέρεται : «με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή ή επισκέπτη υγείας και έναν διοικητικό υπάλληλο» δεν θα πρέπει να ορίζονται διαζευκτικά αλλά να προβλεφθούν και οι δύο ειδικότητες Νοσηλευτή και Επισκέπτη καθότι είναι κι οι 2 απαραίτητοι στην ομάδα υγείας και πρόκειται για διαφορετικούς επαγγελματίες, Συνεπώς θα πρέπει να αντικατασταθεί το διαζευκτικό «ή» από το «νοσηλευτής ή επισκέπτης» και να αντικατασταθεί με νοσηλευτής, επισκέπτης υγείας.

Οι επισκέπτες υγείας και οι νοσηλευτές, αποτελούν ειδικότητες με διακριτές διαφορές στους ρόλους και τα καθήκοντα, οπότε δεν θα έπρεπε να υπάρχει η σύγχυση μεταξύ τους και το διαζευκτικό ‘ή», στην επιλογή της σύστασης της ομάδας υγείας.

Συμφωνα με την τροποποίηση του άρθρου 2 του ν.4486/2014 στον ορισμό της ομάδας υγείας με ελάχιστη σύνθεση αναφέρεται : «με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή ή επισκέπτη υγείας και έναν διοικητικό υπάλληλο» δεν θα πρέπει να ορίζονται διαζευκτικά αλλά να προβλεφθούν και οι δύο ειδικότητες Νοσηλευτή και Επισκέπτη καθότι είναι κι οι 2 απαραίτητοι στην ομάδα υγείας και πρόκειται για διαφορετικούς επαγγελματίες, Συνεπώς θα πρέπει να αντικατασταθεί το διαζευκτικό «ή» από το «νοσηλευτής ή επισκέπτης» και να αντικατασταθεί με νοσηλευτής, επισκέπτης υγείας.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις του εισηγούμενου άρθρου 24, παρ. 1 του νομοσχεδίου, που αφορά τον ορισμό της Ομάδας Υγείας, ορίζεται ως εξής: «Ομάδα Υγείας: Η ομάδα που αποτελείται από ιατρούς ειδικοτήτων γενικής ιατρικής, παθολογίας, παιδιατρικής, από νοσηλευτή, επισκέπτη υγείας, κοινωνικό λειτουργό και από διοικητικό προσωπικό, με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή ή επισκέπτη υγείας και έναν διοικητικό υπάλληλο. Ως Ομάδα Υγείας θεωρείται και η «Τοπική Ομάδα Υγείας» που συγκροτείται, σύμφωνα με το άρθρο 106 του ν. 4461/2017 (Α` 38)».
Από την ως άνω εισηγούμενη διάταξη προκύπτουν τα εξής. Αρχικώς, στον ορισμό της Ομάδας Υγείας, σε ότι αφορά τη βασική στελέχωση, δεν έχει προβλεφθεί η προσθήκη των ειδικευμένων νοσηλευτών παθολογίας και παιδιατρικής, όπως προκύπτουν με βάσει του Ν.4690/2020, άρθρο 58, παρ. 1,9,10, κατά τον οποίο ισχύουν οι νοσηλευτικές ειδικότητες, κατά αντιστοιχία με τις αναφερόμενες ιατρικές ειδικότητες, παθολογίας και παιδιατρικής, ώστε να διασφαλίζεται η γενική και η εξειδικευμένη παροχή νοσηλευτικής φροντίδας. Επιπλέον δεν έχει προβλεφθεί η προσθήκη των ειδικευόμενων νοσηλευτών Δημόσιας Υγείας / Κοινοτικής Νοσηλευτικής, όπως προκύπτει βάσει του Ν.4690/2020, άρθρο 58, παρ. 1,5, οι οποίοι έχουν ως αποκλειστικό πεδίο εξειδίκευσης την παροχή νοσηλευτικής φροντίδας στις Υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Σε συνέχεια, σε ότι αφορά την ελάχιστη σύνθεση της Ομάδας Υγείας, η αυτοτελής θέση του νοσηλευτή ή του ειδικευμένου νοσηλευτή παθολογίας ή παιδιατρικής ή δημόσιας υγείας/κοινοτικής νοσηλευτικής είναι επιβεβλημένη, καθώς δύναται να ανταποκριθεί σε επίπεδο γενικών γνώσεων και κλινικών δεξιοτήτων επί του αντικειμένου του, τόσο στη γενική νοσηλευτική φροντίδα, όσο και στο ειδικευμένο αντικείμενο, όπως π.χ. ο ιατρός με ειδικότητα παθολογίας, με τον αντίστοιχο ειδικευμένο νοσηλευτή παθολογίας, βάσει του Ν.4690/2020, άρθρο 58, παρ. 1,5,9,10.
Ενόψει των ανωτέρω φρονούμε, ότι ο ορισμός της Ομάδας Υγείας πρέπει να αντικατασταθεί με τον εξής: «Η ομάδα που αποτελείται από ιατρούς ειδικοτήτων γενικής ιατρικής, παθολογίας, παιδιατρικής, από νοσηλευτές και νοσηλευτές ειδικοτήτων νοσηλευτικής παθολογίας, νοσηλευτικής παίδων, δημόσιας υγείας / κοινοτικής νοσηλευτικής, επισκέπτη υγείας, κοινωνικό λειτουργό και από διοικητικό προσωπικό, με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή ή ειδικευμένο νοσηλευτή δημόσιας υγείας / κοινοτικής νοσηλευτικής και έναν διοικητικό υπάλληλο».

8. θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει παθολόγος ως εκπρόσωπος στα διάφορα κέντρα αποφάσεων. Ενδεικτικά αναφέρεται η συμμετοχή αντιπροσώπου της ενώσεως στην Επιτροπή της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, να υπάρχει παθολόγος στη διοικητική επιτροπή του ΕΟΠΥΥ ως σύμβουλος καθώς επίσης και σε θέματα τα οποία σχετίζονται με την Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Να γίνει εκ νέου συνάντηση σε περίπτωση λήψης υπουργικών αποφάσεων μετα τυχόν ψήφιση του νομοσχεδίου
9. Προτείνεται ο διαχωρισμός της ειδικότητας Παθολογίας από τη Γενική ιατρική. Η Παθολογία είναι διακριτή ειδικότητα σε σχέση με τη γενική ιατρική, όπως ακριβώς οι παιδίατροι. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να επανδρωθούν απομακρυσμένες θέσεις αγροτικών ιατρών και κέντρων υγείας με γενικούς γιατρούς ενώ οι παθολόγοι να αναλάβουν θέση στα αστικά κέντρα.

Οι παραπάνω σκέψεις και προτάσεις εκφράζουν αποκλειστικά τον γράφοντα

Μία αιρετικά λογική πρόταση για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

Στην Πρωτοβάθμια Περίθαλψη Υγείας συμμετέχουν γενικοί ιατροί, παθολόγοι αλλά και παιδίατροι. Ως Παιδίατροι συμμετέχουμε ενεργά στη παρούσα διαβούλευση προκειμένου να συνδιαμορφώσουμε τις εξελίξεις που θα καθορίσουν το επάγγελμά μας τα προσεχή χρόνια.
Η επιτυχία ή όχι του εγχειρήματος της ΠΦΥ εξαρτάται από την προσέλκυση ικανού αριθμού ιατρών από τον ιδιωτικό τομέα που θα επανδρώσουν τις δομές της. Η χώρα παραμένει ακόμη δεσμευμένη από σημαντικές μεταμνημονιακές πρόνοιες, όπως η εξασφάλιση πρωτογενών πλεονασμάτων για τα προσεχή χρόνια αλλά και η χρήση του κανόνα μία πρόσληψη στον δημόσιο τομέα για κάθε δύο αποχωρήσεις. Συνεπώς εξάγονται αβίαστα τα συμπεράσματα πως η χρηματοδότηση της ΠΦΥ θα είναι σφικτή και η στελέχωσή της θα γίνει με συνεργασίες από τον ιδιωτικό τομέα. Εξάλλου η κυβέρνηση έχει ήδη εξαγγείλει και πραγματοποιήσει προσλήψεις στα σώματα ασφαλείας, σε νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και στην εκπαίδευση. Προσλήψεις ιατρών αναμένονται αλλά πιθανολογώ πως θα είναι εξαιρετικά περιορισμένες και θα αποσκοπούν στην κάλυψη πιεστικών αναγκών λόγω αποχωρήσεων, στην στελέχωση μονάδων εντατικής θεραπείας, τεχνητού νεφρού κ.α. Προφανώς ο θεσμός των επικουρικών ιατρών θα συνεχιστεί και θα επεκταθεί. Πενία τέχνας κατεργάζεται.

Η δημιουργία ΠΦΥ αποτέλεσε ένα από τα κομβικά σημεία της προεκλογικής προσπάθειας της προηγούμενης διακυβέρνησης, στην οποία επενδύθηκαν πολλές ελπίδες δημοσκοπικής ανάκαμψης. Χρησιμοποιήθηκαν όλα τα πρόσφορα μέσα για την επιτυχία της, ολίγα χρήματα από το ΕΣΠΑ, ωμές απειλές περί μη πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας σε περίπτωση μη εγγραφής στον οικογενειακό ιατρό, αιφνίδια διακοπή των υπαρχουσών συμβάσεων προκειμένου να εξαναγκασθούν οι συνάδελφοι να συμμετάσχουν στο νέο εγχείρημα, εκμετάλλευση της ανάγκης για εργασία επαγγελματιών υγείας και ιδιαίτερα νέων συναδέλφων που πρόσφατα απέκτησαν τίτλους ειδικότητας. Το όλο εγχείρημα κατέρρευσε στα σαθρά του θεμέλια και σιωπηρά αποσύρθηκε από το προσκήνιο λίγο πριν την ανατολή του νέου 2019. Ο μοναδικός σοβαρός λόγος αποτυχίας πέρα από την προχειρότητα της δημιουργίας του ήταν η ελλιπέστατη χρηματοδότηση. Ελάχιστοι ήταν οι συνάδελφοι που είτε έκλεισαν το ιατρείο τους για να ενταχτούν στα ΤΟΜΥ είτε αποδέχθηκαν να ενταχθούν στις δομές της ΠΦΥ ως ιδιώτες. Οι αμοιβές ήταν εξευτελιστικά χαμηλές κάτι που περιέργως δεν μπόρεσε να αντιληφθεί η προηγούμενη κυβέρνηση.
Οπότε επανέρχεται επιτακτικό το μείζον ζήτημα της χρηματοδότησης της όποιας παρέμβασης στον τομέα της υγείας. « Δεῖ δὲ χρημάτων, καὶ ἄνευ τούτων οὐδὲν ἔστι γενέσθαι τῶν δεόντων ». Δημοσθένης, Ολυνθιακός Α. Δυστυχώς τα σημερινά δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Κατατίθεται Νομοσχέδιο για την ΠΦΥ χωρίς να αναφέρεται πουθενά το δημοσιονομικό κόστος.
Εάν προτιμηθεί να μην ταραχθούν το λιμνάζοντα ύδατα, διότι η κυβέρνηση αφενός δεν επιθυμεί να παράγει τομές και να συγκρουστεί με συμφέροντα και αφετέρου δεν επιδιώκει να ξοδέψει περισσότερα χρήματα στην υγεία, τότε θα συνεχίσουμε βλέπουμε κάποιες επουσιώδεις αλλαγές. Οπότε τα πράγματα θα κυλήσουν όπως περίπου τα φανταζόμαστε και θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε όπως σήμερα. Ο Ελληνικός Λαός θα συνεχίσει να απολαμβάνει μια ΠΦΥ με τεράστιες ανισότητες, η ποιότητα της οποίας θα εξαρτάται από το πόσο βαθιά έχει την διάθεση να βάλει το χέρι στην τσέπη του. Νομίζω πως υποχρεούμαστε εμείς σαν ιατροί ατομικά αλλά και συλλογικά σαν ΠΙΣ να προβούμε σε μία εκτενή συζήτηση για το ποια είναι η ιδανική φροντίδα υγείας και πως μπορούμε να διαφυλάξουμε το αγαθό της υγείας για όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα γίνεται.
Για την ΠΦΥ δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό, αρκεί να εφαρμόσουμε πετυχημένα μοντέλα της Βόρειας Ευρώπης και ειδικά της Σκανδιναβίας, προσαρμοσμένα στην Ελληνική πραγματικότητα των πολλών ειδικών ιατρών και των λίγων γενικών ιατρών.
Ισχυρή ΠΦΥ προϋποθέτει γενναία χρηματοδότηση, ικανοποιητικές αμοιβές, δωρεάν παροχές, πλήρης κάλυψη ολόκληρου του πληθυσμού και των πιο ακριτικών και γεωγραφικά απομονωμένων περιοχών.
Ισχυρή ΠΦΥ προϋποθέτει επίσης επιλογή του προσωπικού Ιατρού, ξεκάθαρες εργασιακές σχέσεις, διακομματική συναίνεση, ευελιξία στην αντιμετώπιση των καθημερινών προκλήσεων καθώς και διακριτική και συνεχή εποπτεία με στόχο τη διαρκή βελτίωση. Sky is the limit. Με εμπνευσμένη ηγεσία και επαρκή χρηματοδότηση τα πάντα είναι δυνατά.
Προφανώς στις σημερινές συνθήκες θα χρειαστεί να αναμείνουμε αρκετά μέχρι να δυνάμεθα να δαπανήσουμε τα απαραίτητα κεφάλαια. Θεωρώ πως μπορούμε πια ξεκινήσουμε τη συζήτηση για την άρση της λογικής πως μπορεί η Ελληνική Πολιτεία να παρέχει δωρεάν σε όλους τους πολίτες της ποιοτικές υπηρεσίες υγείας. Η δωρεάν υπηρεσία στην υγεία έχει πασιφανώς αποδειχθεί πως δεν είναι ποιοτική.
Το προηγούμενο χρονικό διάστημα η Ελληνική Πολιτεία κατάφερε να χρεώνεται 10 ευρώ ανά εξυπηρετούμενο πολίτη τον μήνα απλά για συνταγογράφηση φαρμάκων. Τα παθολογικά ιατρεία εξαντλούσαν το όριο των 200 επισκέψεων στις 5 πρώτες εργάσιμες ημέρες του μήνα. Κατόπιν οι ασθενείς περιφέρονταν από ιατρείο σε ιατρείο προκειμένου να εξασφαλίσουν δωρεάν τα φάρμακα τους. Έτσι η δήθεν δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας διαρκούσε μόνο μία με δύο εβδομάδες κάθε μήνα.
Προκειμένου να μεταλλαχθεί η παρούσα κατάσταση, παρουσιάζω δύο προτάσεις προς διερεύνηση. Τα κοινά στοιχεία που τις ενώνουν είναι η συμμετοχή του ασθενούς στις δαπάνες περίθαλψης και η ελεύθερη επιλογή ιατρού και η πλήρης καταγραφή των εσόδων των ιατρείων με αποτέλεσμα τον περιορισμό της φοροδιαφυγής.
Πρόταση Πρώτη.
Επαναφορά της αμοιβής των 10 ευρώ ανά επίσκεψη, ως συμμετοχής του κράτους και επιπλέον συμμετοχή του ασθενούς με άλλα 10 ευρώ, όποτε πραγματοποιείτε ιατρική εξέταση ή ιατρική πράξη. Στην συνταγογράφηση δεν υπάρχει συμμετοχή του ασθενούς. Ελεύθερη επιλογή ιατρού κάθε φορά από τον ασθενή, δυνατότητα συμμετοχής όλων των ιατρών που το επιθυμούν στο σύστημα χωρίς προκαθορισμένο όριο επισκέψεων. Η παραπάνω πρόταση αποτελεί μια μερική επαναφορά του τρόπου με τον οποίο λειτουργούσαμε με τα λεγόμενα ταμεία του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ. Αποτελεί ίσως τον ιδανικότερο τρόπο παροχής ιατρικών υπηρεσιών που έχει δοκιμαστεί στην χώρα μας, αφού διασφαλίζει αφενός την ελεύθερη επιλογή του ιατρού από τον ασθενή, αλλά και αφετέρου ικανοποιητικό επίπεδο αμοιβών για τον ιατρικό κόσμο. Διαθέτει όμως ένα σημαντικό μειονέκτημα, δεν δύναται να κοστολογηθεί επαρκώς εκ των προτέρων και δεν διαθέτει οροφή δαπανών. Με το σύστημα της ΠΦΥ που υπάρχει σήμερα το κράτος γνωρίζει τι θα πληρώνει κάθε μήνα, έχει κλειστό προϋπολογισμό για την υγεία στο φάρμακο και στις εργαστηριακές εξετάσεις και επιπλέον διασφαλίζει την εκτέλεση του μέσω των μηχανισμών rebate και clawback. Περιέργως οι μόνοι που δεν θίγονται από τους περιορισμούς στην υγεία είναι οι φαρμακοποιοί που επιθυμούν πλέον να βάλουν πόδι και στα ιατρικά πεδία. Το αρνητικά αυτά μπορούν να ελαχιστοποιηθούν με την εφαρμογή της συμμετοχής του ασθενούς που δυνητικά θα αποτελέσει ικανοποιητική τροχοπέδη στην εκτίναξη των δαπανών υγείας. Όταν ο λήπτης υπηρεσιών υγείας χρεώνεται κάθε φορά που τις χρησιμοποιεί, θα προβαίνει στην λελογισμένη χρήση τους όταν αυτό είναι απαραίτητο. Φυσικά οι ευπαθείς ομάδες θα έχουν πρόσβαση σε κρατικές δομές, ΠΦΥ χωρίς καμία χρέωση.
Πρόταση Δεύτερη
Δημιουργία καθολικής ΠΦΥ με ελεύθερη συμμετοχή ιδιωτών ιατρών, ελεύθερη επιλογή ιατρού μία φορά στην αρχή του έτος από τον ασθενή. Εξυπηρέτηση 2000 ασθενών το μέγιστο από κάθε ιατρό. Η αμοιβή του ιατρού προέρχεται από τη συμμετοχή του κράτους αλλά και του ασθενούς. Το κράτος δαπανά για ιατρικές αμοιβές τα χρήματα που έχει δεσμεύσει στον κρατικό προϋπολογισμό και το επιπλέον της αμοιβής καταβάλλεται από τον ασθενή. Η αμοιβή του ιατρού προσδιορίζεται στα 52 ευρώ ανά ασθενή κάθε έτος, δηλαδή στο ένα ευρώ ανά εβδομάδα για κάθε λήπτη. Ο ιατρός έχει την υποχρέωση να εξυπηρετεί τους πολίτες που τον εμπιστεύονται 8 ώρες κάθε ημέρα, όταν συμπληρώσει τον μέγιστο αριθμό ασθενών, σε ωράριο που το προσδιορίζει ο ίδιος. Οι ασθενείς εξυπηρετούνται μόνο με ραντεβού για τακτικά περιστατικά, ο δε διαθέσιμος χρόνος επίσκεψης προσδιορίζεται στα 20 λεπτά της ώρας. Το πρόγραμμα του ιατρού επιβάλλεται να διαθέτει χρόνο για έκτακτα περιστατικά ανάλογα με την ειδικότητα του και την νοσηρότητα της εποχής. Επισκέψεις στην οικία αλλά και εξυπηρέτηση στις αργίες επιβαρύνουν τον λήπτη των υπηρεσιών. Ο ιατρός δύναται να εξυπηρετεί περιστατικά, πέραν του ωραρίου με επιπλέον αμοιβή.
Τα πλεονεκτήματα της παραπάνω πρότασης είναι εμφανή διότι διασφαλίζει αφενός την ελεύθερη επιλογή του ιατρού από τον ασθενή μία φορά το έτος, αλλά και αφετέρου ικανοποιητικό επίπεδο αμοιβών για τον ιατρικό κόσμο. Το κράτος δαπανά για την υγεία αποκλειστικά τα χρήματα που έχει προϋπολογίσει ικανοποιώντας έτσι τις μεταμνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνηση. Η πρόταση διαθέτει και αυτή ένα σημαντικό μειονέκτημα επιβάλλει τη συμμετοχή του πολίτη στην πληρωμή των υπηρεσιών υγείας. Φυσικά οι ευπαθείς ομάδες θα έχουν πρόσβαση σε κρατικές δομές, ΠΦΥ χωρίς καμία χρέωση.
Χρειάζεται όπως και η προηγούμενη ισχυρή πολιτική βούληση, εξαιρετικούς επικοινωνιακούς χειρισμούς, ευρεία διακομματική συναίνεση, κοινό νου και ευρύτητα πνεύματος.

Με εκτίμηση
Ρίτσας Ιωάννης.
Παιδίατρος
Γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων
Γραμματέας της Ένωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων Νομού Θεσσαλονίκης.

Υ.Γ. Οι παραπάνω σκέψεις και προτάσεις εκφράζουν αποκλειστικά τον γράφοντα και έχουν κατατεθεί στο ΔΣ της Ένωσης προκειμένου να συμβάλλουν σε έναν γόνιμο διάλογο για την ΠΦΥ.

Όσοι κατέχουν τον επαγγελματικό τίτλο του Επισκέπτη – Επισκέπτριας Υγείας – Ε.Ε.Υ. με βάση τις εξειδικευμένες επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις τους, έχουν τη δυνατότητα να δραστηριοποιηθούν σε τομείς και αντικείμενα εργασίας, τα οποία προκύπτουν από τις εξελίξεις τόσο στον τομέα της Δημόσιας Υγείας όσο και στο πεδίο της κοινοτικής υγείας.
Το καθηκοντολόγιο των Επισκεπτών – Επισκεπτριών Υγείας (ΕΕΥ), ορίζεται στο ΠΔ351/1989 (ΦΕΚ 159/Α/14-6-1989). Το τελευταίο καθορίζει με ακρίβεια το αντικείμενο ΕΕΥ, όπως και το πλαίσιο εργασίας τους.
Το υπ’αριθ. 3 άρθρο, του προαναφερθέντος ΠΔ, αναφέρει ότι ο ΕΕΥ διενεργεί κατ’ οίκον επισκέψεις σε άτομα που χρήζουν συμβουλευτικής υγείας και αγωγής υγείας, κάτι το οποίο δεν φαίνεται να περιλαμβάνεται στο παρόν νομοσχέδιο.
Αποτελεί αναφαίρετο επαγγελματικό δικαίωμα του ΕΕΥ, η οργάνωση, η διενέργεια εμβολιασμών, καθώς και η συμμετοχή σε προγράμματα εμβολιασμών. Θα πρέπει να διευκρινιστεί, ότι οι εμβολιασμοί, τόσο μέσα στη δομή όσο και κατ’οίκον (σε ειδικές περιπτώσεις), διενεργούνται από τον ΕΕΥ. Επίσης, στο υπ.αριθ άρθρο 3 παρ.3 αναφέρεται ότι ο ΕΕΥ διενεργεί σωματομετρικό έλεγχο αλλά και έλεγχο σωματικών διαταραχών, δηλαδή πράξεις που λαμβάνουν χώρα για την έκδοση του Ατομικού Δελτίου Υγείας Μαθητή (ΑΔΥΜ). Λαμβάνοντας υπόψη τις τελευταίες ενέργειες, κρίνεται αναγκαία η έκδοση ατομικών κωδικών στο σύστημα συνταγογράφησης ΗΔΙΚΑ στους εργαζόμενους ΕΕΥ, με απώτερο στόχο την καταχώριση αρχικά, των εμβολίων που έχουν διενεργηθεί, τόσο στον ανήλικο, όσο και στον ενήλικο πληθυσμό, σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού, αλλά και των σωματομετρήσεων των παιδιών για τη συμπλήρωση του ΑΔΥΜ.
Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να τονιστεί, ότι για να λειτουργήσει μια ομάδα υγείας είναι απαραίτητες όλες οι ειδικότητες, που εμπλέκονται στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και για αυτό το λόγω δεν θα έπρεπε να τίθεται θέμα διαχωρισμού, έστω και στην ελάχιστη σύνθεση της ομάδας υγείας, ανάμεσα στις ειδικότητες, όπως για παράδειγμα στο διαχωρισμό Νοσηλευτών ή Επισκεπτών Υγείας, είναι άδικο να υποβαθμίζεται και να παραγκωνίζεται ένας ολόκληρος κλάδος.
Μια ομάδα για να είναι αποτελεσματική, θα πρέπει να λειτουργεί με σύμπνοια και η συνεργασία θα πρέπει να στηρίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.

Επί του άρθρου 24: Σε συνέχεια των τοποθετήσεων μας και σύμφωνα με το άρθρο 24, παρ. 1, του εισηγούμενου νομοσχεδίου, διατυπώνεται ο ορισμός της Ομάδας Υγείας ως εξής: «Ομάδα Υγείας: Η ομάδα που αποτελείται από ιατρούς ειδικοτήτων γενικής ιατρικής, παθολογίας, παιδιατρικής, από νοσηλευτή, επισκέπτη υγείας, κοινωνικό λειτουργό και από διοικητικό προσωπικό, με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή ή επισκέπτη υγείας και έναν διοικητικό υπάλληλο. Ως Ομάδα Υγείας θεωρείται και η «Τοπική Ομάδα Υγείας» που συγκροτείται, σύμφωνα με το άρθρο 106 του ν. 4461/2017 (Α` 38)».

Εκ της ως άνω διάταξης, προκύπτει σε ότι αφορά τη βασική στελέχωση, ότι έχουν παρακαμφθεί οι ειδικευόμενοι νοσηλευτές παθολογίας και παιδιατρικής, όπως αυτοί προκύπτουν με βάσει του Ν.4690/2020, άρθρο 58, παρ. 1,9,10, κατά τον οποίο ισχύουν οι νοσηλευτικές ειδικότητες, ώστε να στελεχώνουν κατά αντιστοιχία και αναλογία τη βασική Ομάδα Υγείας, μαζί με τις αναφερόμενες ιατρικές ειδικότητες, παθολογίας και παιδιατρικής. Επιπλέον δε, έχουν παρακαμφθεί και οι ειδικευόμενοι νοσηλευτές Δημόσιας Υγείας / Κοινοτικής Νοσηλευτικής, των οποίων η ειδίκευση προκύπτει βάσει του Ν.4690/2020, άρθρο 58, παρ. 1,5, και οι οποίοι έχουν ως πεδίο εξειδίκευσης την παροχή νοσηλευτικής φροντίδας στο σύνολο των Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Σε συνέχεια, επί του νομοσχεδίου και του ιδίου άρθρου, σε ότι αφορά την ελάχιστη σύνθεση της Ομάδας Υγείας, θεωρούμε ότι η αυτοτελής θέση του νοσηλευτή ή του ειδικευμένου νοσηλευτή παθολογίας ή παιδιατρικής ή δημόσιας υγείας/κοινοτικής νοσηλευτικής είναι επιβεβλημένη και καθοριστική, καθώς δύναται να ανταποκριθεί τόσο σε επίπεδο γενικών γνώσεων και κλινικών δεξιοτήτων επί του αντικειμένου του, όσο και στις εξειδικευμένες περιπτώσεις παροχής νοσηλευτικής φροντίδας, όπως π.χ. ο ιατρός με ειδικότητα παθολογίας, με τον αντίστοιχο ειδικευμένο νοσηλευτή παθολογίας, βάσει του Ν.4690/2020, άρθρο 58, παρ. 1,5,9,10.

Συμπερασματικά, ο ορισμός της Ομάδας Υγείας πρέπει να αντικατασταθεί με τον εξής: «Η ομάδα που αποτελείται από ιατρούς ειδικοτήτων γενικής ιατρικής, παθολογίας, παιδιατρικής, από νοσηλευτές και νοσηλευτές ειδικοτήτων νοσηλευτικής παθολογίας, νοσηλευτικής παίδων, δημόσιας υγείας / κοινοτικής νοσηλευτικής, επισκέπτη υγείας, κοινωνικό λειτουργό και από διοικητικό προσωπικό, με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή ή ειδικευμένο νοσηλευτή δημόσιας υγείας / κοινοτικής νοσηλευτικής και έναν διοικητικό υπάλληλο».

Στο «Άρθρο 2 – Ορισμοί, στο εδάφιο 1. Ομάδα Υγείας, θεωρούμε ότι απαραιτήτως θα πρέπει να προστεθεί και η ειδικότητα του καρδιολόγου. Τα καρδιαγγειακά νοσήματα τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου. Ο συνδυασμός των ειδικοτήτων των παθολόγου, παιδιάτρου και καρδιολόγου επιβάλλεται να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του κάθε σύγχρονου πρωτοβάθμιου συστήματος υγείας (ΤΟΜΥ – Κέντρο Υγείας).
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΣ. ΑΠΟ ΣΥΓΓ. ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ

Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του συστήματος υγείας κάθε χώρας και της συνολικής κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης της κοινότητας. Στην Ελλάδα, το Υπουργείο Υγείας, σε μια προσπάθεια βελτίωσης της παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ σε εθνικό επίπεδο, ίδρυσε το Δεκέμβριο του 2017 τις πρώτες Τοπικές Ομάδες Υγείας (TOMY). Αυτές οι νέες μονάδες ΠΦΥ αποσκοπούν στην παροχή ποιοτικών υπηρεσιών ΠΦΥ προς τους πολίτες, βελτιώνοντας την υγεία του πληθυσμού και συμβάλλοντας στη μείωση των δαπανών για την υγεία.

Η «Λειτουργία των Τοπικών Ομάδων Υγείας (ΤΟΜΥ)» αποτελεί ένα έργο συγχρηματοδοτούμενο από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, μέσω του ΕΣΠΑ, που υλοποιείται στα πλαίσια της Μεταρρύθμισης της ΠΦΥ, σύμφωνα με το στρατηγικό σχεδιασμό του Υπουργείου Υγείας, όπως αποτυπώνεται στην Εθνική Στρατηγική Υγείας και δράσεις του Τομέα Υγείας στο ΕΣΠΑ 2014-2020.

Η συγκρότηση και το έργο των ΤΟΜΥ θεσμοθετήθηκε, όπως προαναφέρθηκε, με το νόμο 4461/2017 για την υποστήριξη του έργου που παρέχουν οι δημόσιες δομές παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και οι αποκεντρωμένες μονάδες τους, στο πνεύμα της εφαρμογής του θεσμού του Οικογενειακού Ιατρού που λειτουργεί ως μέλος διεπιστημονικής ομάδας.
Έργο των ΤΟΜΥ, σύμφωνα με την Γ1α/Γ.Π.οικ.87406 ΥΑ, είναι η παροχή δωρεάν, καθολικής, κατάλληλης, αποτελεσματικής, αποδοτικής, ποιοτικής και ανθρωποκεντρικής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στον εγγεγραμμένο πληθυσμό, με έμφαση στις κοινοτικές δράσεις στο γενικό πληθυσμό συμπεριλαμβανομένων των ευάλωτων ομάδων πληθυσμού.

Οι παρεχόμενες υπηρεσίες των ΤΟΜΥ ενισχύσουν την ισότιμη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και να λαμβάνουν ειδική μέριμνα για τις ευάλωτες και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, με την παράλληλη διασφάλιση της ποιότητας και της ασφάλειας των παρεχόμενων υπηρεσιών στη βάση της συνέχειας της φροντίδας υγείας. Με τις ΤΟΜΥ υπηρετείται η καθολική προσιτή πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες του συνόλου του πληθυσμού χωρίς διακρίσεις, και ενισχύεται η μείωση των ανισοτήτων στην υγεία.

Σύμφωνα με το άρθρο 7 του νόμου 4486/2017, οι Ομάδες Υγείας, οι οποίες συγκροτούνται με σκοπό την υποστήριξη του έργου των δημόσιων δομών ΠΦΥ, εφαρμόζοντας τη στρατηγική της καθολικής δωρεάν υγειονομικής περίθαλψης στον ελληνικό πληθυσμό.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι Ομάδες Υγείας, παρέχουν τις υπηρεσίες τους χωρίς διακρίσεις, σε όλους τους εγγεγραμμένους χρήστες εντός του Τομέα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΤοΠΦΥ) στον οποίο εντάσσονται.

Σύμφωνα με το άρθρο 106 του νόμου 4461/17, το έργο των διεπιστημονικών Ομάδων Υγείας αφορά στην παροχή υπηρεσιών προαγωγής, πρόληψης, διάγνωσης και θεραπείας στον πληθυσμό της περιοχής ευθύνης τους, ο οποίος και αντιστοιχεί σε 10.000-12.000 κατοίκους.

Η σύνθεση των ΤΟΜΥ καθορίστηκε στη λογική μιας σύγχρονης διεπιστημονικής ομάδας υγείας, αποτελούμενης από:

(α) Γενικούς Ιατρούς / Παθολόγους, ως τις ιατρικές ειδικότητες με τη μεγαλύτερη συνάφεια στην υποστήριξη του ρόλου του Οικογενειακού Ιατρού, για τον ενήλικο πληθυσμό. Ο Οικογενειακός Ιατρός διαγιγνώσκει θέματα υγείας του ατόμου και εντοπίζει τις πιθανές αιτίες τους, επιλύει και χειρίζεται συνήθη προβλήματα υγείας και αντιμετωπίζει την πολυφαρμακία, συνδιαχειρίζεται τους χρόνιους ασθενείς και τις διαταραχές ψυχικής υγείας, μεριμνά για τη φροντίδα των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία, διασφαλίζει την παροχή υπηρεσιών ανακουφιστικής-παρηγορητικής αγωγής και φροντίδας, συντείνει στην ψυχοκοινωνική ευεξία στο πλαίσιο των αναγκών του ασθενούς, της οικογένειάς του και του πληθυσμού μιας γεωγραφικά προσδιορισμένης περιοχής, συμβάλλει στο συντονισμό και στη συνέχεια της φροντίδας υγείας, στην παραπομπή στα άλλα επίπεδα του συστήματος υγείας και σε εξειδικευμένες υπηρεσίες φροντίδας υγείας, λαμβάνει, διατηρεί και ανανεώνει το ατομικό ιστορικό υγείας και τις συνήθειες ζωής του ατόμου, που σχετίζονται με αυτήν και καταχωρεί στον Ατομικό Ηλεκτρονικό Φάκελο Υγείας (ΑΗΦΥ) κάθε σχετικό δεδομένο φροντίδας, παραπέμπει σε ιατρούς ειδικοτήτων καθώς και πραγματοποιεί επισκέψεις στον τόπο κατοικίας των ασθενών, όποτε αυτό κρίνεται απαραίτητο.
(β) Παιδιάτρους ως Οικογενειακούς Ιατρούς για τον ανήλικο πληθυσμό και για τη συστηματική, σφαιρική και διαχρονική παρακολούθηση της υγείας παιδιών και εφήβων (τήρηση Φύλλου Ιατρικής Εξέτασης για το Ατομικό Δελτίο Υγείας Μαθητή) και την διαχείριση τακτικών και έκτακτων και χρόνιων περιστατικών, υλοποίηση εμβολιασμών, και έλεγχο της εμβολιαστικής κάλυψη, υποστήριξη της μητέρας σε θέματα θηλασμού, σίτισης και της γενικότερης φροντίδας του βρέφους, στην πραγματοποίηση των κατ’ οίκον επισκέψεων σε νεογέννητα και φροντίδα μη περιπατητικών παιδιών με χρόνιες παθήσεις), (γ) Νοσηλευτές, όπου μεταξύ των καθηκόντων τους περιλαμβάνεται η προαγωγή της υγείας του πληθυσμό, η αξιολόγηση των αναγκών υγείας του και παροχή υπηρεσιών φροντίδας υγείας (θεραπεία, υποστήριξη, πρόληψη και αποκατάσταση), η συμβολή στη διασφάλιση της πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας παροχή εξειδικευμένης νοσηλείας ή φροντίδας στο σπίτι η φροντίδα των χρονίως πασχόντων και η εκπαίδευση των φροντιστών των ασθενών η συμμετοχή στη διατήρηση και ανανέωση του ατομικού ιστορικού υγείας στον Ατομικό Ηλεκτρονικό Φάκελο Υγείας (ΑΗΦΥ) με πληροφορίες που αφορούν στις δραστηριότητες ευθύνης του και αγωγή υγείας των ασθενών με στόχο την αυτο-φροντίδα και τη βελτίωση της συμμόρφωσης στη θεραπευτική αγωγή,
(δ) Επισκέπτες Υγείας, με στόχο τη μείωση των ανισοτήτων στην υγεία, την υλοποίηση παρεμβάσεων και δράσεων προαγωγής και αγωγής υγείας σε τοπικό επίπεδο και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, αξιολόγηση των αναγκών υγείας του πληθυσμού, την υλοποίηση εμβολιασμών στην κοινότητα και με διασυνδετικό ρόλο μεταξύ των υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και των δομών του Ε.Σ.Υ. για τη διαχείριση των παραπομπών έπειτα από εκτίμηση των αναγκών του ατόμου ή της οικογένειας,
(ε) Κοινωνικούς Λειτουργούς, για τη διεύρυνση του φάσματος καθοδήγησης και στήριξης του ωφελούμενου πληθυσμού στην αντιμετώπιση προβλημάτων που απαιτούν την κοινωνική παρέμβαση στην πρόληψη και τη διαχείριση ψυχοκοινωνικών προβλημάτων και την κάλυψη ανθρώπινων αναγκών, στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση παρεμβάσεων και δράσεων αγωγής και προαγωγής υγείας, στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση προγραμμάτων παιδικής προστασίας, προστασίας υπερηλίκων, αναπήρων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, στη διασύνδεση των δομών και των φορέων μεταξύ τους με σκοπό τη διευκόλυνση της κινητικότητας των ληπτών υπηρεσιών υγείας στους δημόσιους φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας, ανάλογα με τις ανάγκες τους.
(στ) Διοικητικό Προσωπικό, το οποίο υποστηρίζει την ομαλή λειτουργία της ΤΟΜΥ για την εξυπηρέτηση των ληπτών υπηρεσιών υγείας όπου μεταξύ των άλλων τηρεί διοικητικό αρχείο, αρχείο πρωτοκόλλου της αλληλογραφίας, διακριτό αρχείο εγγραφής ατόμων στην ΤΟΜΥ, ανταποκρίνεται στην κατάλληλη υποδοχή και εξυπηρέτηση των ληπτών υπηρεσιών υγείας που προσέρχονται για εγγραφή, στα ιατρεία ή για απλή πληροφόρηση, καταγράφει στην καρτέλα εγγραφής και παρακολούθησης ωφελούμενων τα στοιχεία τους κατά την πρώτη τους επίσκεψη, παρέχει γραμματειακή υποστήριξη στην ΤΟΜΥ. και παρακολουθεί το χρόνο αναμονής για την πραγματοποίηση των προγραμματισμένων επισκέψεων, παρακολουθεί και ενημερώνει τα στοιχεία επικοινωνίας των εγγεγραμμένων της ΤΟΜΥ, μεταξύ άλλων για τη διευκόλυνση του προγραμματισμού προληπτικών εξετάσεων ή επισκέψεων παρακολούθησης σύμφωνα με τις οδηγίες των ιατρών, μεριμνά για την ύπαρξη και διατήρηση του απαραίτητου υγειονομικού και μη υλικού, κ.λπ.».

Η μεγάλη υγειονομική κρίση, από το έτος 2020 (Πανδημία – Covid-19), ανέδειξε τη σημασία της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που τοποθετείται στον πυρήνα των σύγχρονων και αποδοτικών συστημάτων υγείας.
Καθίσταται επιτακτική η ανάγκη ενίσχυσης των ΤΟΜΥ (και η μακροχρόνια εργασιακή αποκατάσταση των εργαζομένων σε αυτές τις δομές) και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που αποτελεί βασικό πυλώνα στην θωράκιση των κοινωνιών απέναντι στις υγειονομικές απειλές.

Όπως επισημάνθηκε η πανδημία ανέδειξε τα χρόνια προβλήματα στην οργάνωση και λειτουργία της ΠΦΥ και της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα, επιβεβαίωσε τις ανισότητες στην πρόσβαση και στην παροχή υπηρεσιών υγείας καθώς και την αξία της διασύνδεσης δημόσιας υγείας και ΠΦΥ.
Πιστεύουμε σθεναρά, σε μια ισχυρή Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας για τον τόπο μας, οργανωμένη σε Διεπιστημονικές Ομάδες και με καινοτόμους ρόλους.

Σε κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται την τελευταία πενταετία και, κυρίως, και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η μεγάλη σημασία και η συμβολή των Τ.ΟΜ.Υ. στη Δημόσια Υγεία (θυμίζουμε ότι αποτελούν και Εμβολιαστικά Κέντρα κατά της Covid-19 και αρκετοί υπάλληλοι των ΤΟΜΥ έχουν μετακινηθεί σε εμβολιαστικά κέντρα), αλλά και η αναγνώριση, σύμφωνα με τις πραγματοποιηθείσες επιστημονικές έρευνες, που αυτές έχουν από τους λήπτες υπηρεσιών υγείας.

Συνεπώς, απαιτείται ενίσχυση της διεπιστημονικής Ομάδας των ΤΟΜΥ με το απαραίτητο επιστημονικό προσωπικό, και πρέπει να ληφθεί μέριμνα, μέσω ειδικής μοριοδότησης,για την εργασιακή συνέχεια των υπαλλήλων αυτών των δομών.

Στο «Άρθρο 2 – Ορισμοί, στο εδάφιο 1. Ομάδα Υγείας, θεωρούμε ότι απαραιτήτως θα πρέπει να προστεθεί και η ειδικότητα του καρδιολόγου. Τα καρδιαγγειακά νοσήματα τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου. Ο συνδυασμός των ειδικοτήτων των παθολόγου, παιδιάτρου και καρδιολόγου επιβάλλεται να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του κάθε σύγχρονου πρωτοβάθμιου συστήματος υγείας (ΤΟΜΥ – Κέντρο Υγείας).

Είναι λάθος η μη ύπαρξη και Οδοντιάτρου στην Ομάδα Υγείας. Η στοματική Υγεία του πληθυσμού, δεν μπορεί να είναι χαμηλής προτεραιότητας για τον πληθυσμό.

Παλάσκας Δημήτριος
Ανεξάρτητοι Οδοντιατροι

Άρθρο 24
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Διαιτολόγων Διατροφολόγων (ΠΣΔΔ), εκπροσωπώντας τους αδειοδοτημένους διαιτολόγους διατροφολόγους, τοποθετείται επί των άρθρων του νομοσχεδίου ως εξής:
Επί του άρθρου 24 :
Με δεδομένο ότι στην χώρα μας αλλά και παγκοσμίως ο αδειοδοτημένος Διαιτολόγος – Διατροφολόγος αποτελεί ένα από τα κατεξοχήν παραϊατρικά επαγγέλματα, αναπόσπαστο μέλος της ομάδας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, του οποίου οι υπηρεσίες συμβάλλουν στην προστασία, τη διατήρηση ή την αποκατάσταση της υγείας των ανθρώπων, ήτοι δηλαδή οι υπηρεσίες του επιδιώκουν θεραπευτικό σκοπό και έτσι εμπίπτουν στην έννοια της «ιατρικής περίθαλψης» και λαμβάνοντας τέλος υπόψιν την σπουδαιότητα της διατροφικής φροντίδας του πληθυσμού στην εποχή μας, είναι αυτονόητη και επιβεβλημένη η συμμετοχή του στην προβλεπόμενη «ομάδα υγείας», όπως αυτή περιγράφεται στους ορισμούς.
Ο αδειοδοτημένος Διαιτολόγος – Διατροφολόγος (Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθμ. 133/2014) είναι ο Επιστήμονας της Υγείας ο οποίος είναι υπεύθυνος παροχής διατροφικής φροντίδας, η οποία εφαρμόζεται σε δομές πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας φροντίδας υγείας στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα και σαν σκοπό έχει την προαγωγή της υγείας, αλλά και την αντιμετώπιση χρόνιων νόσων, όπως η παχυσαρκία ή η καρδιαγγειακή νόσος, σακχαρώδης διαβήτης.
Ειδικότερα σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν. 4238/2014 Επαγγελματίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας του Π.Ε.Δ.Υ. αποτελούν ο οικογενειακός ιατρός και ιατροί άλλων ειδικοτήτων, οδοντίατροι, καθώς και άλλοι επαγγελματίες υγείας, όπως οι μαίες, οι επισκέπτες υγείας, οι νοσηλευτές, οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι φυσικοθεραπευτές, οι διαιτολόγοι – διατροφολόγοι, οι ψυχολόγοι, οι εργοθεραπευτές, τεχνολόγοι ιατρικών εργαστηρίων, βοηθοί ιατρικών και βιολογικών εργαστηρίων, χειριστές ιατρικών συσκευών, ραδιολόγοι – ακτινολόγοι, οδοντοτεχνίτες και το λοιπό υγειονομικό και παραϊατρικό προσωπικό.

Με εκτίμηση,
Δρ. Ντορίνα Σιαλβέρα, Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων- Διαιτροφολόγων
Παναγιώτης Βαραγιάννης, Γεν. Γραμματέας Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων-Διαιτροφολόγων

Με ποια λογική χωρίζονται τα ΚΥ των Κυκλάδων σε «άγονα» και μη; Με ποια αιτιολόγηση δεν είναι «άγονες» η Πάρος, η Μύκονος και η Νάξος, ενώ παραμένουν η Σύρος, η Σαντορίνη, η Τήνος, η Μήλος, η Άνδρος κτλ. Γιατί στα ΚΥ των πρώτων τριών νησιών θα πρέπει να γίνει τομεοποίηση και στα άλλα όχι (άρθρο 32 εδ. 11); Γιατί στα τρία πρώτα «μη άγονα» νησιά οι ιατροί που ΕΣΥ δεν θα λαμβάνουν επιπλέον αποζημίωση ενώ σε όλα τα άλλα δήθεν «άγονα» αυτό θα συμβαίνει (άρθρο 25 εδ. 8 παρ. γ) ; Ποια ακριβώς είναι η διαφορά που οδήγησε τον Νομοθέτη να θεωρήσει την Σύρο και την Σαντορίνη «άγονη» και την Πάρο και την Νάξο όχι και γιατί στις τελευταίες περιοχές κρίνεται ότι δεν χρειάζονται επιπλέον κίνητρα για τους ιατρούς που υπηρετούν εκεί για τις ανάγκες του νομοσχεδίου; Ως ιατρός ΕΣΥ εργαζόμενος επί 20 ετία σε άγονη περιοχή σας διαβεβαιώνω ότι καμία απολύτως υγειονομική ή γεωγραφική διαφορά δεν δικαιολογεί αυτή τη διάκριση. Τζανίδης Γεώργιος, Ιατρός ΕΣΥ ΚΥ Πάρου