1. Στην παρ. 3 του άρθρου 9 του ν. 4213/2013 (Α’ 261), περί της απόφασης που εκδίδεται για τη λήψη διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης και την επιστροφή των εξόδων της υγειονομικής περίθαλψης που παρασχέθηκε σε άλλο κράτος – μέλος, επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις: α) το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται, β) το τρίτο εδάφιο τροποποιείται, ώστε να αναφέρεται στην απορριπτική απόφαση επί της αίτησης θεραπείας, και η παρ. 3 του άρθρου 9 διαμορφώνεται ως εξής:
«3. Η διοικητική απόφαση που εκδίδεται σχετικά με τη λήψη διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης και την επιστροφή των εξόδων της υγειονομικής περίθαλψης που παρασχέθηκε σε άλλο κράτος – μέλος πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένη είτε αφορά αποδοχή αίτησης είτε απόρριψη αυτής. Ο ενδιαφερόμενος ασφαλισμένος δικαιούται, εκτός αν άλλως προβλέπεται στους κανονισμούς των αρμόδιων φορέων παροχών υγείας, να ζητήσει με αίτησή του, για οποιονδήποτε λόγο, από τη διοικητική αρχή η οποία εξέδωσε την απόφαση του πρώτου εδαφίου, την ανάκληση ή την τροποποίησή της (αίτηση θεραπείας) για την αποκατάσταση υλικής ή ηθικής βλάβης των έννομων συμφερόντων του που προκαλείται από την απόφαση αυτή, σύμφωνα με το άρθρο 24 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999, Α’ 45). O ενδιαφερόμενος ασφαλισμένος δικαιούται να προσβάλλει την απορριπτική απόφαση επί της αίτησης θεραπείας ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 7 του ν. 702/1977 (Α’ 268).».
2. Στην παρ. 4 του άρθρου 9 του ν. 4213/2013, περί της εκτίμησης του μέγιστου ποσού που επιστρέφεται από τον οικείο φορέα παροχών ασθένειας σε είδος στον ασφαλισμένο για διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις: α) το πρώτο εδάφιο τροποποιείται, ώστε ο φορέας παροχών ασθένειας σε είδος να δύναται να παρέχει, μετά από αίτηση του ασφαλισμένου, εκ των προτέρων γνωστοποίηση για το ποσό που θα επιστραφεί κατ’ εκτίμηση, και όχι να υποχρεούται να χορηγεί στον ασθενή γραπτή επιβεβαίωση του μέγιστου ποσού που θα επιστραφεί κατ’ εκτίμηση, β) το δεύτερο εδάφιο τροποποιείται, ώστε η εκτίμηση του κόστους να παρέχεται σύμφωνα με τις ισχύουσες, κατά τον χρόνο λήψης της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, εθνικές διατάξεις, γ) το τρίτο εδάφιο τροποποιείται, ώστε ο φορέας παροχών ασθένειας σε είδος να μπορεί να επιλέξει να εφαρμόσει τους μηχανισμούς χρηματικής αποζημίωσης μεταξύ των αρμόδιων οργάνων, όπως προβλέπει ο Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004, ανεξάρτητα από την έκδοση της απόφασης του Υπουργού Υγείας της παρ. 1 του ίδιου άρθρου, περί του καθορισμού, μεταξύ άλλων, της διαδικασίας επιστροφής των εξόδων διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, και η παρ. 4 του άρθρου 9 διαμορφώνεται ως εξής:
«4. Ο οικείος φορέας παροχών ασθένειας σε είδος δύναται να παρέχει, μετά από αίτηση του ασφαλισμένου, εκ των προτέρων γνωστοποίηση για το ποσό που θα επιστραφεί, κατ’ εκτίμηση, για διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη. Η εκτίμηση αυτή παρέχεται σύμφωνα με τις ισχύουσες, κατά τον χρόνο λήψης της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, εθνικές διατάξεις και λαμβάνει υπόψη την κλινική περίπτωση του ασθενούς, επισημαίνοντας τις ιατρικές διαδικασίες που ενδέχεται να εφαρμοσθούν. Ο οικείος φορέας παροχών ασθένειας σε είδος μπορεί να επιλέξει να εφαρμόσει τους μηχανισμούς χρηματικής αποζημίωσης μεταξύ των αρμόδιων οργάνων, όπως προβλέπει ο Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004. Σε περιπτώσεις όπου δεν εφαρμόζονται τέτοιοι μηχανισμοί, οι οικείος φορέας παροχών ασθένειας σε είδος διασφαλίζει ότι οι ασθενείς λαμβάνουν την επιστροφή εξόδων, χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση.».