ΜΕΡΟΣ Α΄ ΣΚΟΠΟΣ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 Σκοπός

1. Με τις διατάξεις του Μέρους Β’ επιδιώκονται η αναβάθμιση του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) σε γνήσιο ασφαλιστικό φορέα, με επίκεντρο τον ασφαλισμένο, η διασφάλιση παροχής ποιοτικών υπηρεσιών από τους συμβεβλημένους ιδιώτες παρόχους και η διασύνδεση του ύψους της αποζημίωσής τους με την ποιότητα των παρεχόμενων από μέρους τους υπηρεσιών.
>> Για το σημείο 1, άρθρου 1, επιτρέψτε μου να σας πώ ότι, ο ΕΟΠΥΥ είναι ήδη από το 2014, γνήσιος ασφαλιστικός φορέας καθόσον αποτελεί τον Μοναδικο »αγοραστή υπηρεσιών υγείας»-μονοψώνιο, Διασφαλίζει ποιοτικές υπηρεσίες υγείας τόσα χρόνια που τις αποζημιώνει μάλιστα σε ποσοστό 95-98%, σε σχέση με τις Νοσοκομειακές υπηρεσίες, αλλά η διασύνδεση της αποζημίωσης με την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχονται σχετίζεται με την ύπαρξη ή όχι τόσο πρωτογενούς όσο και δευτερογενους ελέγχου του οργανισμού που με τον παρόντα Νόμο ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ αφού διαλύετε την ΥΠΕΔΥΦΚΑ ενώ δεν έχετε ενσωματώσει στο σύστημα ελέγχου και τα κριτήρια ιατρικού ελέγχου των παροχών όπως επίσης δεν δείχνετε να επιθυμείτε την συνέχιση της λειτουργίας της ΥΠΕΔΥΦΚΑ που με τους δευτερογενείς ελέγχους επιβάλλει χρηματικά πρόστιμα σε παρόχους που η Κυβέρνηση δεν επιθυμεί να »αγγίξει» όπως έγινε πρόσφατα με γιατρό-σύζυγο Δικαστικής λειτουργού…..

2.

3. Με τις διατάξεις του Μέρους Δ’ επιδιώκεται η βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες με την αναδιοργάνωση του πλαισίου παροχής υπηρεσιών κατ’ οίκον νοσηλείας και φροντίδας, την αναβάθμιση των απογευματινών χειρουργείων και ιατρείων του Εθνικού Συστήματος Υγείας, τον καθορισμό του πλαισίου παροχής υπηρεσιών προς το Εθνικό Σύστημα Υγείας από ιδιώτες παρόχους και ιατρούς συμβαλλόμενους καθ’ οιονδήποτε τρόπο με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και την αντιμετώπιση λοιπών, αναγκαίων ζητημάτων για την εύρυθμη λειτουργία της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Υγείας και εποπτευόμενων φορέων του.

>> Ως προς τα απογευματινά ιατρεία στα Νοσοκομεία, μάλλον τα υποβαθμίζετε με το να φορτώνετε στις τσέπες των ασφαλισμένων πρόσθετο κόστος για μία χειρουργική επέμβαση εντός Νοσοκομείου, όπως γίνεται βάσει του ΕΚΠΥ-ΕΟΠΥΥ με την αμοιβή στις ιδιωτικές κλινικές…κατά συνέπεια μεταφέρετε τους ΄ρους λειτουργίας των ιδιωτικών κλινικών, στα Νοσοκομεία, όπου οι ασθενείς όντας ασφαλισμένοι και πληρώνοντας κρατήσεις υπερ της περίθαλψης, πρέπει να αντιμετωπίζονται δωρεάν.

Υπουργε πότε θα βαλετε τον ιατρικο βελονισμο στις πραξεις που αποζημιωνει ο ΕΟΠΥΥ; εχετε τις φυσικοθεραπειες και δεν εχετε τον ιατρικο βελονισμο που μας βοηθαει πολυ

Με λίγα λόγια περιληπτικά για να μην απαντάω σε όλα τα άρθρα.
1. Να βρεθεί η λύση για τους χρόνια πάσχοντες από υπέρταση, χοληστερίνη ή ψυχικές διαταραχές να συνταγογραφούνται τα φάρμακα με ένα απλό τηλεφώνημα ,βλέποντας το ιστορικό Ο γιατρός από το ΑΜΚΑ.
2. Να υπάρχει μία δωρεάν κάλυψη από τον ΕΟΠΥΥ σε επισκέψεις ψυχολόγους ,ψυχιάτρους ή νευρολόγους, για ψυχοθεραπεία ή για συνταγογράφηση φάρμακων.
Να μπορεί ο ασθενής να προμηθεύεται εύκολα τα ηρεμιστικά, από το φαρμακείο. βλέποντας ο φαρμακοποιός μέσω ΑΜΚΑ το ιστορικό των συνταγογραφήσεων που έχει ο ασθενής και λόγω έλλειψης του φαρμάκου που το έχει ανάγκη να του το παρέχει ο φαρμακοποιός.όταν έχει έλλειψη να του το δίνει το φάρμακο. Γενικά τα ηρεμιστικά θα πρέπει να δίνονται ελεύθερα από το φαρμακείο χωρίς συνταγογράφηση αν ο άλλος το έχει ανάγκη. από το να κάνει φόνο καλύτερα δεν είναι να του παρέχει ηρεμιστικό;
3. Αξιοποίηση προκηρύξεων ΤΟΜΥ 2021 επιτέλους να βγουν οι οριστικοί πίνακες. και λοιπου επικουρικού προσωπικού πλην ιατρών προκυρήξεις 2022. Μία και σχεδιάζεται ένα νέο μοντέλο δημόσιας δωρεάν υγείας να αξιοποιηθούν τα άτομα που έχουν καλές βαθμολογίες στις προκηρύξεις και να συμβάλλουν με τις γνώσεις τους και την εξειδίκευση τους στο νέο δόγμα που έχει σχεδιάσει το υπουργείο υγείας μας

Διαβάζοντας όλο το νομοσχέδιο διεξοδικά παρατήρησα οτι πριν προχωρήσετε σε αυτες τις διατάξεις δεν έχετε περάσει την ισοτιμία των ΑΤΕΙ ως επίσημους ΠΕ. Αυτο ξερετε τι πανικό θα προκαλέσει στους επαγγελματίες υγείας;;; Και δεν είναι λίγοι….
Σε συννενόηση με τον Υπουργό Παιδείας διορθώστε αυτο το πρόβλημα κ. Υπουργέ προς τιμήν σας θα είναι.
Ακολουθήστε το παράδειγμα όποιας χώρας θέλετε, της Κύπρου ηταν πολύ καλή η απόφαση ισοτίμισης…
Αρκει να δώσετε λύση σε αυτο το πρόβλημα πρώτα.

Στο νομοσχέδιο δεν αναφέρονται στοιχεία του προϋπολογισμού για την ΠΦΥ ούτε οι προβλεπόμενες αμοιβές.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΝΙ-ΕΟΠΥΥ εκφράζει την έκπληξη του για το γεγονός ότι το Νομοσχέδιο περιέχει άρθρα που αντιβαίνουν σε αυτά που μας παρουσιάστηκαν από τον Υπουργό στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 24/03/2022. Επιπλέον εκφράζει την κάθετη διαφωνία του με καίριες διατάξεις του νομοσχεδίου που κατατέθηκε στη διαβούλευση για τη μεταρρύθμιση της Π.Φ.Υ. / Ε.Ο.Π.Υ.Υ.
Με το νομοσχέδιο καταστρατηγείται η ελεύθερη επιλογή ιατρών από τον ασθενή. Η υποχρεωτική εγγραφή σε έναν ιατρό αποτελεί δέσμευση για τον ασθενή, ο οποίος χάνει την πρόσβαση σε δεύτερη άποψη και την κάλυψη σε περίπτωση μετακίνησης σε άλλη περιοχή. Η παραπομπή του ασθενούς άπαξ ετησίως σε εξειδικευμένους θεράποντες ιατρούς δημιουργεί εμπόδιο πρόσβασης σε εξειδικευμένες υπηρεσίες υγείας.

Συμφωνώ με τις επισημάνσεις των μελών ΔΕΠ του Τομέα μαθημάτων Κοινοτικής
Νοσηλευτικής & Νοσηλευτικής Δημόσιας Υγείας του Τμήματος Νοσηλευτικής του
Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και πιο συγκεκριμένα:
Άρθρο 24 Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 2 ν. 4486/2017
Άρθρο 2 παράγραφος 1
Ορισμός της Ομάδας Υγείας «Ομάδα Υγείας: Η ομάδα που αποτελείται από ιατρούς
ειδικοτήτων γενικής ιατρικής, παθολογίας, παιδιατρικής, από νοσηλευτή, επισκέπτη υγείας,
κοινωνικό λειτουργό και από διοικητικό προσωπικό, με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό
ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή ή επισκέπτη υγείας και έναν
διοικητικό υπάλληλο».
Δεδομένου ότι ο επισκέπτης υγείας δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον νοσηλευτή, αλλά ο
νοσηλευτής μπορεί να υποκαταστήσει τον επισκέπτη υγείας λόγω του ευρύτερου
επιστημονικού πεδίου της Νοσηλευτικής επιστήμης τόσο σε επίπεδο παροχής φροντίδας
υγείας στην κοινότητα όσο και σε επίπεδο πρόληψης, αγωγής υγείας και προαγωγής της
υγείας του πληθυσμού, κρίνεται σκόπιμο να γίνει: «με ελάχιστη σύνθεση έναν ιατρό
ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας, έναν νοσηλευτή και έναν διοικητικό
υπάλληλο» .
Άρθρο 31 παράγραφος 5
Οι παράγραφοι 5β,γ,δ από: β) βοηθούς ιατρικών και βιολογικών εργαστηρίων, βοηθούς
νοσηλευτών, επαγγελματίες δημόσιας και κοινοτικής υγείας, όπως επόπτες δημόσιας υγείας
και επισκέπτες υγείας, εργοθεραπευτές, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους,
λογοθεραπευτές, μαίες, νοσηλευτές, ραδιολόγους-ακτινολόγους, τεχνολόγους ιατρικών
εργαστηρίων, φυσικοθεραπευτές, οπτικούς-οπτομέτρες, χειριστές ιατρικών συσκευών,
γ) διοικητικό προσωπικό,
δ) τεχνικό και άλλο υποστηρικτικό προσωπικό».
προτείνεται να τροποποιηθούν ως εξής:
β) νοσηλευτές, κατά προτεραιότητα με νοσηλευτική ειδικότητα «Νοσηλευτική Δημόσιας
Υγείας/Κοινοτική Νοσηλευτική» ή/και «Γεροντολογική Νοσηλευτική», «Νοσηλευτική
Ψυχικής Υγείας» ή/και συναφείς μεταπτυχιακές σπουδές και άλλες νοσηλευτικές
ειδικότητες καθώς και βοηθούς νοσηλευτών.
γ) βοηθούς ιατρικών και βιολογικών εργαστηρίων, επαγγελματίες δημόσιας και
κοινοτικής υγείας, όπως* επόπτες δημόσιας υγείας και επισκέπτες υγείας,
εργοθεραπευτές, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, λογοθεραπευτές, μαίες,
ραδιολόγους-ακτινολόγους, τεχνολόγους ιατρικών εργαστηρίων, φυσικοθεραπευτές,
οπτικούς-οπτομέτρες, χειριστές ιατρικών συσκευών,
δ) διοικητικό προσωπικό,
ε) τεχνικό και άλλο υποστηρικτικό προσωπικό».
*Η αόριστη αναφορά σε «επαγγελματίες δημόσιας και κοινοτικής υγείας» δεν έχει νόημα
καθώς δεν υφίσταται τέτοιος κλάδος και θα πρέπει να αφαιρεθεί.
2
Στην παράγραφο 2 γίνονται επανειλημμένες διπλές αναφορές σε κάποιες ειδικότητες
υπαλλήλων ΠΕ & ΤΕ. Δεν κατανοούμε αν υπάρχει κάποια σκοπιμότητα σε αυτό. Όλες οι
ειδικότητες θα πρέπει να αναφέρονται μια φορά συνοδευόμενες από τον χαρακτηρισμό ΠΕ,
ΤΕ καθώς αποτελούν έναν κλάδο και συγκεκριμένα για τη Νοσηλευτική η αναφορά να
γίνει: «ΠΕ, ΤΕ Νοσηλευτικής»
Άρθρο 32 παράγραφος 11β
Στην παράγραφο 11β αναφέρεται η διάρθρωση σε «Τμήμα Νοσηλευτικής Υπηρεσίας και
Λοιπών Επαγγελματιών Υγείας» γεγονός που δεν συνάδει με την οργάνωση του
νοσηλευτικού κλάδου. Οι νοσηλευτές σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και στην Ελλάδα
αποτελούν πάντα ξεχωριστή υπηρεσία και στελεχώνουν ανεξάρτητα και αυτοδιοίκητα
νοσηλευτικά τμήματα και υπηρεσίες, όπως ακριβώς και ο ιατρικός κλάδος. Τόσο διεθνώς
όσο και στην Ελλάδα, οι υπόλοιποι επαγγελματίες υγείας όταν δεν μπορούν αριθμητικά να
αποτελέσουν αυτόνομο τμήμα για κάθε ξεχωριστή ειδικότητα, τότε συνενώνονται μεταξύ
τους σε ένα τμήμα αλλά ποτέ με τα νοσηλευτικά τμήματα. Η διάρθρωση πρέπει να αλλάξει
άμεσα και να προβλέπεται ανεξάρτητη και αυτοδιοίκητη νοσηλευτική υπηρεσία που θα
αποτελείται από ανεξάρτητα και αυτοδιοίκητα τμήμα/τμήματα νοσηλευτικής όπως δηλαδή
συμβαίνει και με την ιατρική υπηρεσία.
Συνεπώς προτείνεται να τροποποιηθεί ως εξής:
«Νοσηλευτική Υπηρεσία η οποία στελεχώνεται μόνο από νοσηλευτικό προσωπικό.
Καθήκοντα Προϊστάμενου ασκεί υπάλληλος της κατηγορίας ΠΕ ή ΤΕ του κλάδου
Νοσηλευτικής, με επιπλέον κριτήρια, τα έτη υπηρεσίας, τις νοσηλευτικές ειδικότητες, τις
μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές, καθώς και τις ετήσιες αξιολογήσεις».
Οι «Λοιποί Επαγγελματίες Υγείας» προτείνεται να αποτελούν ξεχωριστή υπηρεσία/τμήμα
και να ασκεί χρέη προϊσταμένου υπάλληλος ενός εκ των κλάδων αυτών.
Άρθρο 34 αρμοδιότητες νοσηλευτών
Στο άρθρο αυτό πέρα από τις αρμοδιότητες που προβλέπονται για τους νοσηλευτές, όλες οι
αναφερόμενες αρμοδιότητες του κλάδου των «επισκεπτών υγείας» αφορούν το γνωστικό
αντικείμενο της νοσηλευτικής επιστήμης που διδάσκεται τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε
μεταπτυχιακό επίπεδο σε όλα τα ελληνικά πανεπιστήμια αλλά και διεθνώς. Συνεπώς
προτείνεται ότι οι αρμοδιότητες του κλάδου των νοσηλευτών πρέπει να εμπλουτιστούν
και με όλες τις αναφερόμενες αρμοδιότητες για τους επισκέπτες υγείας
ΜΗΝΑΣΙΔΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΠΑΕ

1. Σημαντικός και αποκλειστικός πυλώνας της εκπαίδευσης των φοιτητών της Ιατρικής είναι το Πανεπιστήμιο και κατ’ επέκταση οι Πανεπιστημιακές Κλινικές. Στις Κλινικές αυτές, εκτός των καθημερινών κλινικών δραστηριοτήτων, επιτελείται εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο, ενώ παρέχονται καινοτόμες θεραπείες στους ασθενείς, που προέρχονται κυρίως από την διεθνή και τοπική ερευνητική δραστηριότητα. Αξίζει να σημειωθεί ότι λόγω της υψηλής ποιότητας υπηρεσιών υγείας που προσφέρουν, ορισμένες Πανεπιστημιακές Κλινικές θεωρούνται «κέντρα αριστείας ή εμπειρογνωμοσύνης».
Το επιστημονικό προσωπικό που υπηρετεί στις Πανεπιστημιακές Κλινικές διαφοροποιείται και δεν εξισώνεται με τους ιατρούς του ΕΣΥ, ιδιαίτερα σε όσες Πανεπιστημιακές Κλινικές συνυπάρχουν ιατροί του ΕΣΥ, για τους ακόλουθους λόγους:
α) ο Πανεπιστημιακός ιατρός κατά την αρχική επιλογή του υφίσταται αυστηρή κρίση, διότι εκτός από τα απαραίτητα τυπικά του προσόντα (δηλ. διδακτορική διατριβή), έχει μεγάλο αριθμό ξενόγλωσσων δημοσιεύσεων σε περιοδικά υπό κρίση με υψηλό δείκτη απήχησης, μετεκπαίδευση στο εξωτερικό, αλλά κυρίως προϋπάρχον εκπαιδευτικό έργο, σύμφωνα με τον υφιστάμενο νόμο.
β) υφίσταται κατά την εξέλιξή του επανειλημμένες κρίσεις μετά από ανοιχτή προκήρυξη. Η κρίση επιτελείται από εκλεκτορικό σώμα καθορισμένο με κλήρωση από την Ιατρική Σχολή.
γ) συμμετέχει στο μεταπτυχιακό εκπαιδευτικό έργο, που αφορά στην ειδικότητα του κλάδου του.
δ) συμμετέχει σε έρευνα, παρέχοντας υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας μέσω καινοτόμων διαγνωστικών και θεραπευτικών μεθόδων.

Αντίθετα, η εξέλιξη των ιατρών του ΕΣΥ έχει σαν αποκλειστικό σχεδόν κριτήριο την ιατρική προϋπηρεσία («κριτήριο αρχαιότητας»), χωρίς κανένα άλλο κριτήριο που αφορά τους Πανεπιστημιακούς ιατρούς.

Η διαφοροποίηση των στοιχείων των δυο αυτών κατηγοριών καθιστά αναγκαίο να τονιστεί και αφορά ιδιαίτερα τις περιπτώσεις, όπου ιατροί του ΕΣΥ υπηρετούν στις Πανεπιστημιακές Κλινικές. Ο διαχωρισμός των Πανεπιστημιακών Κλινικών από τις κλινικές του ΕΣΥ καθίσταται απαραίτητος, εκεί που δεν υφίσταται. Η Πανεπιστημιακή Κλινική επιβάλλεται να ανακτήσει τον αμιγή Πανεπιστημιακό της χαρακτήρα. Η συνύπαρξη του επιστημονικού προσωπικού με τις καταφανείς διαφορές αποτελεί στοιχείο που αδικεί το Πανεπιστημιακό προσωπικό. Ο αμιγής θεσμός της Πανεπιστημιακής Κλινικής που υφίσταται διεθνώς με Διευθυντή τον Πανεπιστημιακό Καθηγητή δεν είναι δυνατόν να αλλοιωθεί. Ο ιατρός του ΕΣΥ, που τιμούμε, ανήκει αποκλειστικά στις κρατικές κλινικές του ΕΣΥ.

Το νομοσχέδιο στο σύνολό του θα πρέπει να διαφυλάξει την ομαλή λειτουργία των νοσοκομείων.
Προτεινόμενες αλλαγές:
-Αρθρο 44: Η λειτουργία απογευματινών χειρουργείων και η είσοδος ιδιωτών ιατρών στα δημόσια νοσοκομεία θα σημάνει το τέλος της δημόσιας υγείας, την πλήρη αποδιοργάνωση του ΕΣΥ και την αδυναμία πλέον εκπαίδευσης των νέων ιατρών-ειδικευόμενων, που θα καλούνται απλά να είναι παρατηρητές ενός πελατειακού συστήματος, με ιατρούς που θα παρέχουν υπηρεσίες μόνο επί αμοιβή, είτε εντός είτε εκτός νοσοκομείου.

Πρόσθετο άρθρο: Η κατάργηση του Πολυ-Διευθυντικού Συστήματος και η θέσπιση αξιοκρατικών κριτηρίων κατάληψης θέσεων στο ΕΣΥ (μετά από ανοιχτές προκηρύξεις και κρίση σε κάθε βαθμίδα) θα δώσει κίνητρο στους ιατρούς να εξελιχθούν και θα αναβαθμίσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας.
Η ουσιαστική αναβάθμιση του συστήματος υγείας θα γίνει μόνο με την πρόσληψη πραγματικά εξειδικευμένου προσωπικού, στο οποίο θα δοθούν κίνητρα μισθολογικά, ώστε να στελεχωθούν τα νοσοκομεία με ικανούς ιατρούς, που θα μπορούν να υποστηρίξουν το ΕΣΥ με βάση τις πραγματικές ανάγκες της κάθε κλινικής.

Με αφορμή το συγκεκριμένο νομοθέτημα, θα ήθελα να θέσω προς σκέψη τα εξής:
α) Σε ένα σύστημα υγείας, όπου θα δουλεύει προς την κατεύθυνση των απογευματινών χειρουργείων, με συμμετοχή ή όχι ιδιωτών, ποιος διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία των πρωινών χειρουργείων; Πώς θα αμείβονται οι ιατροί των απογευματινών χειρουργείων; Θα συμμετέχουν «υποχρεωτικά» και ειδικευόμενοι;

β) Το νομοσχέδιο οδηγεί σε αποδιοργάνωση του ΕΣΥ. Αντίθετα, αναγκαία κρίνεται η πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού, ώστε να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες των νοσοκομείων με έμπειρους ιατρούς, που θα παρέχουν τις υπηρεσίες τους στον Ελληνα ασφαλισμένο πολίτη-φορολογούμενο. Για τους ιατρούς του ΕΣΥ να δοθούν κίνητρα μισθολογικά, για να μην αναγκάζονται να καταφεύγουν σε άλλους τρόπους οικονομικής ενίσχυσης.

γ) Να αναδιαρθρωθεί το ΕΣΥ, με την κατάργηση/τροποποίηση του πολυ-διευθυντικού συστήματος, που πρακτικά αποτελεί μια χρονολογική εξέλιξη ενός ιατρού, χωρίς ουδεμία κρίση. Να προκηρύσσονται οι θέσεις και να αξιολογούνται οι ιατροί βάσει προσόντων.

Επ’ευκαιρία του νομοσχεδίου που αφορά βέβαια την πρωτοβάθμια υγεία,θα πρέπει να γίνει μέριμνα και για την εκπαίδευση των νέων ιατρών που θα είναι αυτοί που θα στελεχώσουν αύριο τα νοσοκομεία και τις λοιπές δημόσιες και ιδιωτικές δομές. Θα πρέπει κατ’αρχάς να γίνουν όπου δεν υπάρχουν πανεπιστημιακές κλινικές ειδικές για τις ειδικότητες,που δίνουν, για να εκπαιδεύουν τους νέους γιατρούς και να τους δίνουν την ειδικότητα . Σήμερα δυστυχώς κάποιες ειδικότητες λαμβάνονται σε κλινικές που δεν είναι ειδικές για την ειδικότητα που απονέμουν. Αυτό σημαίνει επίσης οτι υπάρχουν και πολύ λίγες θέσεις ειδικευομένων γιατρών στην ειδικότητα ,που δεν υπάρχει πανεπιστημιακή κλινική, μιά που η άλλη κλινική έχει και άλλους ειδικευόμενους της δικής της ειδικότητας. Το θέμα αυτό είναι σοβαρό .Οι κλινικές του ΕΣΥ επίσης, σήμερα λόγω υποστελέχωσης είναι υπολειμματικές για να χορηγούν κάποιες ειδικότητες.

Αύξηση του προϋπολογισμού ΕΟΠΥΥ στους παρόχους επιστήμονες ιατρούς σε ιδιωτικές και δημόσιες μονάδες υγείας .
Υγεία χωρίς Ιατρό δε γίνεται. Ο ΕΟΠΥΥ δίνει πολλά λεφτά σε φάρμακα και άλλες παροχές και τα ελάχιστα του προϋπολογισμού του, στους ιατρούς επιστήμονες .
Ο Ιατρός επιστήμονας δικαιούται αμοιβές αντίστοιχες ευρωπαϊκών χωρών που διαθέτουν ,κοινή ομολογία, «καλό» σύστημα υγείας . Η αποζημίωση των ιδιωτών ιατρών με κρατική σύναψη με ΕΟΠΠΥ πρέπει να αυξηθεί σημαντικά .Λέμε ότι είμαστε Ευρώπη ,ας αποδώσουμε στον ιατρό αποζημιώσεις σοβαρές αντίστοιχες ευρωπαικών κρατών.

O Προσωπικός Ιατρός είναι σημαντικός και έχει καθυστερήσει πάνω από 40 χρόνια. Αφορά τον γιατρό για κάθε πολίτη που θα αναλαμβάνει την πρόληψη, ενημέρωση και καθοδήγηση του πολίτη . Απαιτούνται περισσότεροι πρωτοβάθμιοι ιατροί (γενικοί ιατροί ,παθολόγοι ) και είναι σημαντικό να υπάρχον στο δίκτυο και ιδιώτες πρωτοβάθμιοι όχι μόνο με αντιμισθία .
Η ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΑ είναι πολύ εξειδικευμένη ειδικότητα.
Η Οφθαλμολογία δεν έχει μόνο απλή «επίσκεψη ΕΟΠΥΥ »,όπως ο Πρωτοβάθμιος ιατρός (γενικός ιατρός/παθολόγος ) που πληρώνεται ως ιατρός ΠΦΥ με αντιμισθία. Η οφθαλμολογική εξέταση έχει πολλές ιατρικές πράξεις για να είναι ολοκληρωμένη και επίσης έχει επεμβάσεις (laser και χειρουργεία) .
Η αποζημίωση του ΕΟΠΥΥ θα πρέπει να είναι με ένα καλύτερο κρατικό τιμολόγιο (με βάση πχ το κρατικό τιμολόγιο της Τραπέζης Ελλάδας ) .Το τιμολόγιο στις οφθαλμολογικές πράξεις πρέπει να αυξηθεί σημαντικά (πέραν της κατάργησης «clawback, rebate» κτλ…) ενώ ο ασθενής να έχει ελεύθερη επιλογή ιδιώτη οφθαλμιάτρου . Στη συνέχεια ο πολίτης να προβαίνει σε αίτηση επιστροφής ποσού από τον ΕΟΠΥΥ (πχ 60%-80%) με βάση το κρατικό τιμολόγιο.

Άμεση κατάργηση του μνημονιακού και άδικου μέτρου του claw back (επιστρεφόμενα χρήματα που ζητά ο ΕΟΠΥΥ από γιατρό !!) αλλά και του rebate (έκπτωση )…
Η εργασία του Ιατρού ειναι ΑΜΟΙΒΟΜΕΝΗ και οχι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΕΠΙΣΤΡΕΠΤΕΑ….

Κατάργηση «claw back » των διαγνωστικών και εργαστηριακών εξετάσεων
Είναι εκπληκτικά άδικο προς τον πάροχο υγείας …..και θα έπρεπε να είχε καταργηθεί ήδη. Τα έξοδα της δομής υγείας /ιατρείου η ευθύνη των ποιοτικών υπηρεσιών υγείας είναι του ιατρού υπευθύνου. Μια ιδιωτική δομή υγείας έχει έσοδα και με την απόδειξη παροχής υπηρεσιών το κράτος έχει επίσης έσοδα. Το clawback είναι ληστρικό προς τον ιατρό. Μία σύμβαση ΕΟΠΥΥ -Ιατρού παρόχου υγείας επίσης δεν μπορεί να τροποποιείται ξαφνικά και μόνο μονομερώς από τον ΕΟΠΥΥ.
Η δυνατότητα συνταγογράφησης ΕΟΠΥΥ πρέπει να είναι για όλους ελεύθερη συμβεβλημένους ή μη στον ΕΟΠΥΥ ,αλλά και στους πιστοποιημένους στο ηλεκτρονικό σύστημα ΗΔΙΚΑ.

To νομοσχέδιο είναι απαράδεκτο για πολλούς λόγους.Στο σημερινο μας σχόλιο στη διαβούλευση περισσότεροι απο 70 ιδιώτες Οφθαλμίατροι θα σταθούμε στα 4 σημεία,που θεωρούμε πιο σημαντικά και τα οποία αν εφαρμοστούν με τον τρόπο που περιγράφεται μπορεί να οδηγήσουν στο κλείσιμο πολλών ιδιωτικών ιατρείων.Τα σημεία είναι τα εξής:
1. Για όσους επιλέξουν να συμβληθούν

-Δεν είναι ξεκάθαροι οι όροι σύμβασης. Ο αριθμός δηλαδή των ασθενών που μπορούν να επιλέξουν
συγκεκριμένο ιατρό (και άρα να εξυπηρετηθούν από αυτόν σε εύλογο χρονικό διάστημα) καθώς και η
αντίστοιχη αμοιβή του γιατρού.
-Είναι απαράδεκτη η δυνατότητα κλεισίματος ηλεκτρονικού ραντεβού -μέσω πλατφόρμας- χωρίς να
προηγείται συνεννόηση με τον γιατρό. Είμαστε χειρουργική ειδικότητα, με αρκετά έκτακτα περιστατικά,
χειρουργεία ή περιστατικά με ανάγκη μετεγχειρητικής παρακολούθησης που απαιτούν χρόνο και συχνά
όχι σταθερό πρόγραμμα. Ο προγραμματισμός των ραντεβού – ιδιαίτερα περίοδο κόβιντ – προϋποθέτει
απαραιτήτως προσυννενόηση με τον γιατρό ή τη γραμματεία του.
-Είναι απαράδεκτη επίσης η χωρίς ξεκάθαρους όρους δέσμευση του ιατρού (συμβεβλημένου ή
πιστοποιημένου) για τη υποχρεωτική διαθεσιμότητα των υπηρεσιών του όπου και όποτε του ζητηθεί από
το κράτος.
-Γενικά είναι απαράδεκτο και νομικά έωλο μία σύμβαση να δύναται να αλλάζει γενικά ή κατά όρους
μόνο από την μία των συμβαλλομένων πλευρών – κράτος – χωρίς να προηγείται διαβούλευση.
2. Για όσους επιλέξουν να μην συμβληθούν
Πρέπει να διατυπωθούν με ξεκάθαρο τρόπο τα δικαιώματα του ιατρού, που ΔΕΝ θα συμβληθεί με το
σύστημα. Δηλαδή:
– Η πρόσβαση στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση φαρμάκων και γυαλιών αποτελεί αναφαίρετο
δικαίωμα του γιατρού ανεξαρτήτως σύμβασης.Το δικαίωμα της χορήγησης φαρμακευτικής αγωγής ή
άλλων παροχών μέσω των ασφαλιστικών ταμείων που υπάγονται στον ΕΟΠΥΥ δεν αποτελει σε καμία
περίπτωση αποκλειστικό προνόμιο των συμβεβλημένων γιατρών.Επίσης δεν μπορεί να αποτελεί
εκβιαστικό μοχλό πίεσης των υπολοίπων για σύμβαση ή για να πειστεί ο γιατρός να συμφωνήσει στην
παροχή των υπηρεσίων του εκτός του ιατρείου του. Η ηλεκτρονικη συνταγογραφηση είναι αναφαίρετο
δικαίωμα τόσο κάθε ασφαλισμένου όσο & κάθε ιατρού για την ισότιμη και απρόσκοπτη άσκηση του
επαγγέλματος του και η ηλεκτρονική οδός ήταν κρατική επιλογή για λογούς δυνατότητας ελέγχου κι όχι
προνόμιο που παραχωρείται έναντι ανταλλάγματος, επιλογή την οποία χαιρετήσαμε και ακολουθούμε
προς όφελος του συστήματος υγείας και των ασθενών.Πρέπει να διασαφηνιστεί με κάθε δυνατό τρόπο
προς το υπουργείο Υγείας ότι η απρόσκοπτη άσκηση του επαγγέλματος του ιατρού δεν τίθεται σε
καθεστώς διαβούλευσης ή διαπραγμάτευσης.
-Η πρόσβαση του ιδίου του γιατρού ως χειρουργού και των ασθενών του στις συνεργαζόμενες με τον
ασφαλιστικό φορέα χειρουργικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα πρέπει αυτονοήτως να είναι ισότιμη
και αντίστοιχη με αυτή των συμβεβλημένων ιατρών για κάθε ιατρική πράξη που καλύπτει ο
ασφαλιστικός φορέας.
3. Θέμα ΕΣΥ / Ιδιωτικών απογευματινών χειρουργείων και ιατρείων

-Η οργάνωση απογευματινών ιδιωτικών χειρουργείων στο ΕΣΥ είναι απαράδεκτη εάν δεν διασφαλιστεί
η ισότιμη σε αυτή πρόσβαση ΟΛΩΝ του ιατρών του συστήματος (συμβεβλημένων και μη) με συνθήκες
και όρους ξεκάθαρους προς όφελος τόσο του ιδίου του συστήματος ,όσο όμως και των ασθενών
-Η δε δυνατότητα παράλληλου εξωτερικού ιδιωτικού ιατρείου στους συναδέλφους του ΕΣΥ είναι
απαράδεκτη ως ιδέα και μη εφαρμόσιμη.Δημιουργεί συνθήκες μη ισονομίας και αθεμιτου ανταγωνισμού
με τον αμιγώς ιδιώτη οφθαλμίατρο,αφου οι ασθενεις μεταξυ άλλων θα εχουν πιο ευκολη πρόσβαση στις
δημόσιες δομές εάν χρειαστεί.
4. Θέμα με τις ΜΗΝ και τη αποκλειστική σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ
Εφόσον συμβληθούν οι χειρουργικές κλινικές ημερήσιας νοσηλείας (ΜΗΝ) με τον ΕΟΠΥΥ – κάτι απ οτι φαίνεται προσυμφωνημένο – πρέπει να
ξεκαθαριστεί πλήρως το καθεστώς λειτουργίας και εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων καθώς και να
διασφαλιστεί η με ίσους όρους πρόσβαση ΟΛΩΝ των ιατρών σε αυτές όσον αφορά τους οικονομικούς
όρους και τον χρόνο προγραμματισμού του χειρουργείου των ασθενών τους ,όπως δηλαδή ισχύει μέχρι
σήμερα. Αυτό τουλάχιστον θα επιτρέψει στο ιδιωτικό ιατρείο να συνεχίσει τόσο το χειρουργικό του έργο
με τις ισότιμες ως τώρα συνθήκες αλλά και την άριστη μεχρι σήμερα συνεργασία του με τις ΜΗΝ τόσο
στο διαγνωστικό,όσο και στο θεραπευτικό κομμάτι προς ιδιαίτερο όφελος του ιδίου του ασθενή.»

ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΙ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΕΔΕΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΟΥΣΣΗΣ
ΘΩΜΑΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΕΤΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΥΣΑΛΗΣ
ΜΑΤΙΝΑ ΦΟΡΤΟΥΝΗ
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΧΟΝΑΣ
ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΖΙΒΡΑΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΛΙΝΑΡΔΟΣ
ΜΟΝΙΚΑ PHILIP
BΑΣΙΛΙΚΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΤΕΝΙΑ ΒΟΥΔΟΥΡΗ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΛΕΞΗΣ ΜΟΥΤΛΙΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΜΟΥΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΛΙΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΕΥΔΟΞΙΑ ΣΤΑΘΗ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΟΥΝΤΖΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ
ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΜΟΥΡΗ
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ
ΝΙΚΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΜΠΟΥΓΕΡΗΣ
ΞΥΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ
ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΑΖΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΓΚΟΓΚΟΥ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΑΝΤΕΛΙΑ
ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
ΣΠΥΡΟΣ ΦΡΑΔΕΛΟΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΑΝΙΑΤΕΑΣ
ΕΛΕΝΗ ΜΕΣΣΗΝΗ
ΜΑΡΙΑ ΣΤΟΥΠΑΚΗ
ΝΑΣΟΣ ΠΡΑΤΙΚΑΚΗΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΥΔΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΟΥΜΑΣ
ΣΕΡΓΙΟΣ ΤΑΛΙΑΝΤΖΗΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΟΥΔΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΑΚΗΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΙΑΝΝΟΥΛΕΑ
ΕΥΑΝΘΙΑ ΠΑΝΑΝΗ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗi
ΜΑΡΙΑ ΤΖΕΝΑΚΗ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΚΡΗΣ
ΝΙΚΟΣ ΒΑΡΒΑΓΙΑΝΝΗΣ
ΜΑΡΙΑ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΦΕΒΡΩΝΙΑ ΖΑΦΕΙΡΑΚΟΥ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΣΠΙΑΣ
ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΡΗ
ΤΖΕΝΗ ΤΣΑΠΕΛΗ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΝΤΟΡΟΥΧΑ
ΒΟΥΛΑ ΔΗΜΟΥ
ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΛΟΥΚΗ
ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΓΚΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΓΚΟΥ
NIKI MALEBITH
EBITA PAPAXARALAMPOYS
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΥΩΤΗΣ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΛΙΑΜΙΔΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΕΟΣ
ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΝΙΚΑΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΚΙΑΝΤΩΝΗΣ

Να εισαχθεί και η τροποποίηση του άρθρου 205 του ν. 4820/21 στο πρότερο «έχουν νοσήσει εντός των τελευταίων ενενήντα (180) ημερών» αντί των 90 που ισχύει σήμερα προς εναρμόνιση με τη γενική ρύθμιση, ενώ ταυτόχρονα να γίνει ο εξορθολογισμός της υποχρεωτικότητας αναφορικά με το υπόχρεο προσωπικό (Άρθρο 206 παρ. 1α) περιοριζόμενο μόνο στο ιατρικό-νοσηλευτικό-βοηθητικό υγειονομικό και παραιατρικό προσωπικό των φορέων.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΟΥΧΤΙΔΗΣ
Νοσηλευτής, υγιεινολόγος MSc
Πρόεδρος Επιτροπής Υγείας και Ασφάλειας Γ.Ν.Θ.ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Εκπρόσωπος ΑΔΕΔΥ στο Συμβούλιο Υγείας και Ασφάλειας
του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας του ΥΠΕΚΥ

1. Να αποκλειστεί η πιθανότητα να τεθούν κριτήρια ποιότητας ISO στα παθολογικά ιατρεία (άρθρο 4)
2. Να αποκλειστεί η πιθανότητα τοποθετήσεως rebate clawback στα ιδιωτικά ιατρεία των συμβεβλημένων. Με την ίδια λογική θεωρείται αδιανόητο το clawback στα παθολογικά ιατρεία (άρθρο 7-9-10)
3. Να αποσαφηνιστεί το πώς ακριβώς θα βλέπουμε τους ασθενείς που έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 20)
4. Η ΕΕΠΕ εκφράζει την πλήρη αντίθεση της στο να είναι προσωπικοί ιατροί ειδικότητες ιατρών άλλες πλην παθολόγων – παιδιάτρων – γενικών ιατρών
5. Το όριο των ασθενών προτείνουμε να πέσει στους 1500 όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη
6. Να δύναται να γίνει προσωπικός ιατρός και ιδιώτης ΜΗ συμβεβλημένος και να αμείβεται ιδιωτικά από τον ασθενή που θα τον επιλέξει εκτός ΕΟΠΥΥ.
7. Η αποζημίωση των ασθενών θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 80 ευρώ ανά ασθενή και αυτό αφορά τέσσερις επισκέψεις ετησίως. Οποιαδήποτε χαμηλότερη αμοιβή θα πρέπει υποχρεωτικά να περιλαμβάνει κάλυψη από τον ΕΟΠΥΥ του ΕΦΚΑ των συμβεβλημένων και την κάλυψη της γραμματειακής τους υποστήριξης
8. θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει παθολόγος ως εκπρόσωπος στα διάφορα κέντρα αποφάσεων. Ενδεικτικά αναφέρεται η συμμετοχή αντιπροσώπου της ενώσεως στην Επιτροπή της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, να υπάρχει παθολόγος στη διοικητική επιτροπή του ΕΟΠΥΥ ως σύμβουλος καθώς επίσης και σε θέματα τα οποία σχετίζονται με την Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Να γίνει εκ νέου συνάντηση σε περίπτωση λήψης υπουργικών αποφάσεων μετα τυχόν ψήφιση του νομοσχεδίου
9. Προτείνεται ο διαχωρισμός της ειδικότητας Παθολογίας από τη Γενική ιατρική. Η Παθολογία είναι διακριτή ειδικότητα σε σχέση με τη γενική ιατρική, όπως ακριβώς οι παιδίατροι. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να επανδρωθούν απομακρυσμένες θέσεις αγροτικών ιατρών και κέντρων υγείας με γενικούς γιατρούς ενώ οι παθολόγοι να αναλάβουν θέση στα αστικά κέντρα.
10. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης για οποιοδήποτε λόγο η δυνατότητα χρήσης του συστήματος συν/σης της ΗΔΙΚΑ, η οποία αποτελεί αναφαίρετο επαγγελματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των ιατρών. Να αποσυρθεί στο σύνολό του το συγκεκριμένο άρθρο (45).
11. Να είναι δυνατή η συν/ση εξετάσεων και φαρμάκων σε ανασφάλιστους από μη συμβεβλημένους ιδιώτες παθολόγους εκτός νοσοκομείων

Στο πλαίσιο της Δημόσιας Διαβούλευσης του Σχεδίου Νόμου με τίτλο «ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡEΣΙΕΣ ΤΟΥ EΘΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Αποφοίτων Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΝΑΠ ΕΣΔΔΑ) καταθέτει τις ακόλουθες παρατηρήσεις, ευελπιστώντας να συμβάλει στο δημόσιο διάλογο επί των ζητημάτων που θίγονται στο παρόν Σ/Ν:

Α) Μέρος Α’: ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ, ΤΩΝ ΙΑΤΡΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΥΛΙΚΩΝ

– Σύμφωνα με το νόμο 4238/2014, σκοπός του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας είναι, μεταξύ άλλων «η αγορά υπηρεσιών υγείας για τους ασφαλισμένους, τους συνταξιούχους (…) σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας του Οργανισμού». Επομένως, ο ΕΟΠΥΥ έχει καταστεί ο μοναδικός αγοραστής υπηρεσιών από τους ιδιώτες παρόχους, το λεγόμενο και «μονοψώνιο». Η αποστολή του αυτή, ως αγοραστή υπηρεσιών υγείας, δεν συνάδει με το ρόλο που του αποδίδεται από το άρθρο 3 του παρόντος ως «λειτουργικού συντονιστή» των δικτύων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Θεωρούμε ότι ο στρατηγικός σχεδιασμός, ο συντονισμός, ο έλεγχος και η πρωτοβουλία για συνεργασίες μεταξύ των δημόσιων και ιδιωτικών φορέων πρέπει να παραμείνει στον καθ’ ύλην αρμόδιο φορέα πολιτικής, δηλαδή το Υπουργείο Υγείας και τις Υγειονομικές Περιφέρειες. Ο επιτελικός συντονισμός των Δομών, των επαγγελματιών και των παρόχων πρέπει να αποτελεί τμήμα του κεντρικού σχεδιασμού της πολιτικής υγείας και να μην υπεισέρχονται σε αυτόν κριτήρια ελεύθερης αγοράς. Σε αυτό το πλαίσιο, κρίνεται απαραίτητο το Υπουργείο Υγείας να διατηρήσει την κρίσιμη αυτή αρμοδιότητα και να επενδύσει στο υφιστάμενο ανθρώπινο δυναμικό του που αποδεδειγμένα διαθέτει υψηλό επίπεδο κατάρτισης, τεχνογνωσία και εργασιακή εμπειρία.

– Ενώ κρίνεται θετική η θέσπιση κριτηρίων ποιότητας στις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας, θεωρούμε ότι η διάταξη του άρθρου 4 παρουσιάζει τα εξής προβλήματα:

o Δίνει υπέρμετρη βαρύτητα σε ζητήματα υλικοτεχνικού εξοπλισμού, γεγονός που θα δώσει σαφές προβάδισμα στους μεγάλους ιδιωτικούς φορείς, διασφαλίζοντάς τους ταυτόχρονα προνομιακές αποζημιώσεις.
o Παραλείπει να εισάγει κριτήρια που βασίζονται στη διεπιστημονικότητα της αντιμετώπισης του ασθενούς, κάτι που βρίσκεται σε αντίθεση με το σύγχρονο πρόταγμα της ολιστικής προσέγγισης της υγείας, όπως αυτό έχει αποκρυσταλλωθεί στη διεθνή βιβλιογραφία και έχει παγιωθεί ως θέση της πλειοψηφίας των επιστημονικών φορέων και των αρμόδιων διεθνών οργανισμών.

– Καταθέτουμε τον έντονο προβληματισμό μας για την προωθούμενη κατάργηση της παρούσας λειτουργικής δομής της Υπηρεσίας Ελέγχου Δαπανών Υγείας Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (ΥΠΕΔΥΦΚΑ, α.22), μίας Υπηρεσίας του ΕΟΠΥΥ με τεκμηριωμένη τεχνογνωσία, συσσωρευμένη εμπειρία και υψηλή αποτελεσματικότητα στον έλεγχο δαπανών υγείας, την επιθεώρηση συμβεβλημένων παρόχων υγείας και την επιβολή διοικητικών κυρώσεων στους παρόχους. Θεωρούμε ότι η αρμόδια Υπηρεσία του ΕΟΠΥΥ είναι ένα πολύτιμο εργαλείο στην επίτευξη των στόχων του ελέγχου της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες, του ελέγχου των δαπανών, της τήρησης της νομιμότητας και της καταπολέμησης της διαφθοράς. Ως ΔΣ της ΕΝΑΠ ΕΣΔΔΑ εκφράζουμε την αντίθεσή μας με την προωθούμενη εκχώρηση αυτής της αρμοδιότητας σε ιδιώτες, όπως προβλέπεται με το άρθρο 7 του παρόντος, καθώς η ελεγκτική αρμοδιότητα ενός δημόσιου οργανισμού πρέπει να παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο και μακριά από το πεδίο συναλλαγής μεταξύ ιδιωτικών φορέων. Η ΥΠΕΔΥΦΚΑ υπό το πρίσμα αυτό θα έπρεπε να αναβαθμιστεί και να ενισχυθεί με ανθρώπινο δυναμικό και υλικοτεχνικούς πόρους και όχι να μετατραπεί σε μια απλή Διεύθυνση του ΕΟΠΥΥ.

– Η αντικατάσταση της παρ. 5 του άρθρου 20 του ν. 3918/2011 από το άρθρο 21 του παρόντος και η απαλοιφή της συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων αλλά και της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) στο ΔΣ του ΕΟΠΥΥ μειώνει τις δημοκρατικές δικλείδες λειτουργίας και την κοινωνική λογοδοσία του οργανισμού και αποστερεί από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες το δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία λήψης αποφάσεων επί κρίσιμων ζητημάτων. Με αυτό τον τρόπο αποδυναμώνεται σημαντικά ο ρόλος των ασθενών, κάτι το οποίο βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι πρεσβεύει η σύγχρονη διεθνής επιστημονική βιβλιογραφία και οι διεθνείς οργανισμοί.

Β) ΜΕΡΟΣ Γ΄ – ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

– Οι Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ) αποτέλεσαν μία από τις βασικότερες καινοτομίες της μεταρρύθμισης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) που επιχείρησε ο ν.4486/2017, σε εφαρμογή στρατηγικών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (family health units). Η μέχρι τώρα λειτουργία τους, όπως βασίζεται στη διεπιστημονικότητα, την πρόληψη, την οικογενειακή ιατρική και την παρέμβαση στην κοινότητα, έχει αξιολογηθεί θετικά από διεθνείς και ανεξάρτητους φορείς. Θεωρούμε ότι η ύπαρξη εγγεγραμμένου πληθυσμού αναφοράς των ΤΟΜΥ αποτελεί το βασικό εργαλείο για την παρακολούθηση της υγείας του πληθυσμού, την πρόληψη και την προαγωγή υγείας καθώς και την προώθηση της ολιστικής φροντίδας, ιδιαίτερα σε συνθήκες συνεχιζόμενης υγειονομικής κρίσης. Η κατάργηση του εγγεγραμμένου πληθυσμού αναφοράς (α.24) θα αποστερήσει από τους πολίτες την αναγκαία προσωπική και ανεμπόδιστη σχέση με τον γιατρό και τη διεπιστημονική ομάδα της γειτονιάς τους και ενδέχεται να υποβαθμίσει τις ΤΟΜΥ σε κέντρα απλής συνταγογράφησης. Επίσης, στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η διαφαινόμενη υποχώρηση του διεπιστημονικού μοντέλου λειτουργίας υπέρ μίας ιατροκεντρικής προσέγγισης, δεν συμβαδίζει με τη σύγχρονη επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με την ΠΦΥ. Τέλος, θεωρούμε ότι η προωθούμενη πλήρης οργανική απορρόφηση των Μονάδων αυτών από τα Κέντρα Υγείας θα στερήσει από τις διεπιστημονικές ομάδες την αναγκαία δυνατότητα αυτόνομης (αλλά εποπτευόμενης) λειτουργίας ώστε να διασφαλίζεται η προτεραιότητα στην κοινοτική παρέμβαση και την πρόληψη έναντι της κάλυψης υπηρεσιακών αναγκών στη λειτουργία των Κέντρων Υγείας.

– Ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού εισήχθη με το ν.4328/2014 και επαναπλαισιώθηκε με το ν.4486/2017. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, οι μεταρρυθμίσεις στο χώρο της υγείας απαιτούν χρόνο, επένδυση πόρων, εκπαίδευση και συμμετοχή των βασικών «παικτών» του συστήματος, διοικητικές αναδιαρθρώσεις και συνεχή ενημέρωση των πολιτών. Θεωρούμε ότι η υλοποίηση ενός τόσο σημαντικού θεσμού, όπως αυτός του οικογενειακού ιατρού (Διακήρυξη της Αστάνα, 2018) χαρακτηρίστηκε από ασυνέχειες, βασικές διοικητικές παραλείψεις και έλλειψη πολιτικής βούλησης. Επομένως δεν έχει ακόμα ουσιαστικά δοκιμαστεί στην πράξη. Η εισαγωγή ενός νέου θεσμού, όπως αυτός του «Προσωπικού Ιατρού» (α.25) ανατρέπει τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια και ενδέχεται να δημιουργήσει σύγχυση στους πολίτες. Επίσης, ως στελέχη της δημόσιας διοίκησης, θεωρούμε ότι το κέντρο βάρους αυτών των θεσμών πρέπει να ανήκει στο δημόσιο σύστημα υγείας και ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα να παραμένει αυστηρά συμπληρωματικός, ιδιαίτερα στη χώρα μας που διακρίνεται από υπέρογκες και συνεχώς αυξανόμενες ιδιωτικές δαπάνες υγείας. Από τη συγκεκριμένη διάταξη γίνεται φανερή η προωθούμενη αύξηση της συμμετοχής των ιδιωτών στον νεοεισαγόμενο θεσμό, κάτι που δύναται να έχει αρνητικές συνέπειες τόσο στις ιδιωτικές δαπάνες υγείας των πολιτών όσο και στην αύξηση της προκλητής ζήτησης για υπηρεσίες υγείας. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι η οικογενειακή ιατρική αποτελεί ένα εξαιρετικά εξειδικευμένο κλάδο με πολύ συγκεκριμένες απαιτήσεις και κρίσιμο ρόλο εντός των συστημάτων υγείας (WONCA, 2019). Η απόδοση του ρόλου του «Προσωπικού Ιατρού» σε ιατρικές ειδικότητες χωρίς την ανάλογη κατάρτιση ενδέχεται να αποβεί αναποτελεσματική ως προς τη δημιουργία των κατάλληλων pathways για τους ασθενείς αλλά και την ίδια τη λειτουργία του συστήματος υγείας.

– Εκφράζουμε την επιφύλαξή μας για τη θέσπιση της συστηματικής συνεργασίας ιδιωτών γιατρών με δημόσιες μονάδες ΠΦΥ (α.25 κ.ε.) καθώς, όπως έχουν δείξει προηγούμενες εμπειρίας αντίστοιχης λειτουργίας, το μοντέλο αυτό μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία στρεβλώσεων, προκλητής ζήτησης και φαινομένων μετατροπής των δημόσιων δομών σε προθάλαμο του ιδιωτικού τομέα.

– Θεωρούμε απολύτως απαραίτητη την ισότιμη πρόσβαση όλων σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, ανεξάρτητα από την ασφαλιστική τους κατάσταση, ιδιαίτερα σε συνθήκες εκτεταμένης ανεργίας, φτώχειας, ακρίβειας και συνεχιζόμενης πανδημίας. Ο περιορισμός της πρόσβασης των ανασφάλιστων πολιτών σε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, όπως αποτυπώνεται στις διατάξεις του παρόντος Σ/Ν (α.26 κ.ε.) θα έχει δυσμενείς συνέπειες τόσο για το ίδιο το δημόσιο σύστημα υγείας, που βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσχερή κατάσταση μετά από 2,5 χρόνια αποκλειστικής διαχείρισης της πανδημίας, όσο και για τους πολίτες, μεγάλο ποσοστό των οποίων πλέον απειλούνται από καταστροφικές δαπάνες υγείας (OOΣΑ – European Observatory on Health Systems and Policies, 2021).

– Τέλος, από τις διατάξεις του Μέρους Γ απουσιάζουν οι αναφορές στις Κινητές Μονάδες Υγείας (ΚΟΜΥ) του άρθρου 106Α του ν.4461/2017, ενός τύπου μονάδας που με την ευέλικτη λειτουργία του θα μπορούσε να μπορούσε να δώσει λύσεις σε προβλήματα προσβασιμότητας των υπηρεσιών υγείας ιδιαίτερα σε άγονες και δυσπρόσιτες περιοχές και στη μείωση του υψηλού ποσοστού ακάλυπτων υγειονομικών αναγκών (ΟΟΣΑ 2021).

Γ) ΜΕΡΟΣ Δ΄ – ΚΑΤ΄ ΟΙΚΟΝ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ, ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ, ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ

– Θεωρούμε ότι βρίσκεται σε θετική κατεύθυνση και απευθύνεται σε πραγματικά προβλήματα η προωθούμενη ρύθμιση του πλαισίου λειτουργίας της κατ’ οίκον νοσηλείας (α.40), μολαταύτα σημειώνουμε τα εξής:
(α) ο ορθότερος επιστημονικά όρος, σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστημονική προσέγγιση της ΠΦΥ, είναι κατ’ οίκον φροντίδα,
(β) οι φορείς του ιδιωτικού τομέα και της τοπικής αυτοδιοίκησης που θα δραστηριοποιηθούν στο συγκεκριμένο πεδίο θα πρέπει να λειτουργούν αυστηρά συμπληρωματικά του δημόσιου τομέα, δωρεάν, με αυστηρές προϋποθέσεις και κριτήρια και
(γ) η υλοποίηση της παρούσας διάταξης προϋποθέτει την ενίσχυση με υλικοτεχνικό εξοπλισμό και ανθρώπινο δυναμικό των δημόσιων μονάδων ΠΦΥ, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στην αποστολή τους και να μην εκχωρείται η αρμοδιότητα αποκλειστικά στους ιδιώτες.
Οι παραπάνω παρατηρήσεις μας ισχύουν και για τη διάταξη του άρθρου 42.

– Το ΕΣΥ δοκιμάστηκε πολύ σκληρά κατά την πανδημία καθώς οι δημόσιες δομές επωμίστηκαν το βάρος αντιμετώπισης του συνόλου των περιστατικών covid-19. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την ελλιπή ενίσχυσή του με μόνιμες προσλήψεις και την αναστολή εργασίας των μη εμβολιασμένων υγειονομικών, είχε ως αποτέλεσμα την εργασιακή εξουθένωση του προσωπικού και την εξάντληση του capacity των δημόσιων μονάδων που λειτουργούν σε ασφυκτικό πλαίσιο. Η προωθούμενη ρύθμιση του άρθρου 44 «Απογευματινά χειρουργεία Εθνικού Συστήματος Υγείας» θεωρούμε ότι:
o θα επιδεινώσει το πρόβλημα λειτουργίας των νοσοκομείων,
o θα δεσμεύσει αναγκαίο προσωπικό και υλικούς πόρους του ΕΣΥ για την εξυπηρέτηση ιδιωτικής πελατείας
o θα μετακυλήσει το οικονομικό βάρος απαραίτητων ιατρικών πράξεων στους πολίτες, μεγάλο ποσοστό των οποίων βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση (ΕΛΣΤΑΤ, 2021)
o θα διευρύνει και θα εντείνει τις υγειονομικές ανισότητες και
o θα αυξήσει τα ποσοστά ακάλυπτων υγειονομικών αναγκών.

Δ) ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

Σημειώνουμε ότι σε πληθώρα άρθρων του παρόντος Σ/Ν παρατηρείται η χρήση εκτεταμένων εξουσιοδοτικών διατάξεων, κάτι που βρίσκεται σε αντίθεση με τις αρχές καλής νομοθέτησης και την πάγια νομολογία του ΣτΕ, που ορίζουν ότι η νομοθετική εξουσιοδότηση πρέπει να είναι ειδική, ορισμένη και συγκεκριμένη κατά το περιεχόμενο, το αντικείμενο, τον σκοπό και την έκτασή της.

Όπως απέδειξε και η εμπειρία της πανδημίας covid-19, είναι αναντικατάστατος ο ρόλος του κράτους και των δημόσιων Υπηρεσιών στην προστασία του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στην Υγεία. Η πλήρης διασφάλιση του δικαιώματος αυτού στις μέρες μας απαιτεί καθολική πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες και προϋποθέτει ισχυρή Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ουσιαστική ενίσχυση του ΕΣΥ με ανθρώπινο δυναμικό και υλικοτεχνικό εξοπλισμό, σύγχρονη, συμμετοχική και αποτελεσματική διοίκηση του Συστήματος Υγείας, και προστασία του δημόσιου χαρακτήρα των δομών και των υπηρεσιών.

Σε συνέχεια των ανωτέρω, και με τη διάθεση να συνεισφέρουμε στο διάλογο για τη στήριξη του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, ελπίζουμε ότι το αρμόδιο Υπουργείο Υγείας θα λάβει υπόψη τις παρατηρήσεις της ΕΝΑΠ ΕΣΔΔΑ.

Με εκτίμηση,

Το ΔΣ της ΕΝΑΠ ΕΣΔΔΑ

Η Ελληνική Οφθαλμολογική Εταιρεία (ΕΟΕ), κατόπιν ενημέρωσης των μελών της σχετικά με τη διαβούλευση του νομοσχεδίου «ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡEΣΙΕΣ ΤΟΥ EΘΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ», δέχτηκε υπογεγραμμένες από αρκετά μέλη επιστολές από εκπροσώπους των ιατρών του ΕΣΥ και των ελεύθερων επαγγελματιών (ιδιωτών) Οφθαλμιάτρων. Ως Εταιρεία, που αποτελεί επιστημονική «ομπρέλα» όλων των Ελλήνων Οφθαλμιάτρων, θεωρούμε καθήκον μας να παραθέσουμε τις επιστολές αυτές αυτούσιες, ώστε να ακουστεί ισότιμα η φωνή των οφθαλμιάτρων.

Επικουρικά αυτών των επιστολών, η ΕΟΕ επί του νομοσχεδίου σχολιάζει τα εξής:

-Άρθρο 26: Λόγω της ιδιαίτερης φύσης της ειδικότητας της Οφθαλμολογίας, θα πρέπει να εξαιρεθεί ως ειδικότητα από το θεσμό του προσωπικού ιατρού και του συστήματος παραπομπών. Είναι χαρακτηριστικό ότι παρόμοιες εξαιρέσεις ισχύουν και σε Εθνικά Συστήματα άλλων κρατών για την ειδικότητα της Οφθαλμολογίας, λόγω του ιδιαίτερα ευαίσθητου και εξειδικευμένου αντικειμένου ενασχόλησής της, καθώς η έλλειψη γνώσεων από τον εκάστοτε προσωπικό (μη εξειδικευμένο) ιατρό ενέχει κινδύνους για τον ασθενή.

-Άρθρο 31: Αναφέρεται ότι τα Κέντρα Υγείας (ΚΥ) θα στελεχώνονται από οπτικούς-οπτομέτρες. H ύπαρξη οπτικού-οπτομέτρη σε ΚΥ, χωρίς την ταυτόχρονη παρουσία οφθαλμιάτρου δεν είναι αποδεκτή. Η πλήρης οφθαλμολογική εξέταση είναι μια ιατρική πράξη και γίνεται μόνο από ιατρούς, καθώς ο οπτικός-οπτομέτρης δε διαθέτει την απαιτούμενη γνώση για παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Ο οπτικός-Οπτομέτρης μπορεί να συμμετέχει επικουρικά στο διαθλαστικό μέρος της εξέτασης και σε καμία περίπτωση δεν νομιμοποιείται για οποιαδήποτε άλλη οφθαλμολογική πράξη, που απαιτεί εξειδικευμένη γνώση την οποία διαθέτουν μόνο οι Οφθαλμίατροι. Συμπερασματικά, η μεμονωμένη παρουσία οπτικού-οπτομέτρη στα ΚΥ αποτελεί επικίνδυνη προσέγγιση για τον ασθενή.

-Άρθρο 44: Το θέμα των απογευματινών χειρουργείων του ΕΣΥ κινείται σε σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, θα πρέπει να τονιστεί ότι η διαμόρφωση των όρων λειτουργίας των απογευματινών χειρουργείων, θα πρέπει να γίνει με σεβασμό αφενός στους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και του υγιούς ανταγωνισμού και αφετέρου σε όλο το εμπλεκόμενο (άμεσα και έμμεσα) ιατρικό προσωπικό, του οποίου οι αμοιβές θα πρέπει να ανταποκρίνονται σε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, αλλά και στις εκάστοτε επιτελούμενες χειρουργικές πράξεις.
Σε κάθε περίπτωση, προτείνουμε να οριστεί επιτροπή διαβούλευσης με το Υπουργείο, όπου θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των οφθαλμιάτρων που θα οριστούν από την εταιρεία-κορμό της κάθε ειδικότητας (εν προκειμένω την ΕΟΕ).

-Άρθρο 45-46: Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση είναι αναφαίρετο δικαίωμα όλων των ιατρών, ανεξαρτήτως σύμβασης ή έμμισθης σχέσης με τον ΕΟΠΥΥ.

-Άρθρο 5: Προτείνουμε επιπλέον την «Επικαιροποίηση των κλειστών ενοποιημένων νοσηλείων (ΚΕΝ)», ώστε να ανταποκρίνονται στα πρότυπα των Ευρωπαϊκών DRGs. Στα πλαίσια αυτά, κατά τον ορισμό των νέων ΚΕΝ, προτείνουμε να οριστεί επιτροπή επεξεργασίας και επικαιροποίησης των ΚΕΝ, στην οποία θα υπάρχει μέλος της ΕΟΕ.

1. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΩΝ-ΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΕΣΥ

Παρατηρήσεις στη διαβούλευση:

Άρθρο 26: (Επειδή εξ ορισμού οι ιατροί των νοσοκομείων έχουν πάγια σύμβαση με το εθνικό σύστημα υγείας και δευτερευόντως, η συνύπαρξη περισσοτέρων του ενός προβλημάτων σε ασθενείς συχνά επιβάλλει την παραπομπή τους από ιατρείο του Νοσοκομείου σε ειδικές εξετάσεις ή θεραπείες, είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι: το σύστημα παραπομπών από τον προσωπικό ιατρό ή πρωτοβάθμιο ειδικό ιατρό δεν απαιτείται για ασθενείς που έχουν εξεταστεί σε ιατρεία νοσοκομείων, σε έκτακτα και σε επείγοντα περιστατικά.
Ο προσωπικός ιατρός ή ο συμβεβλημένος ειδικός ιατρός πρωτοβάθμιας φροντίδας παραπέμπει τον ασθενή του ΕΟΠΥΥ κατ’ αρχήν σε νοσοκομειακή κρατική δομή. Μόνο όταν η αντιμετώπιση στη νοσοκομειακή δομή υπερβαίνει εύλογο χρονικό διάστημα, και σε περιπτώσεις ειδικές (πχ πανδημία) δύναται να παραπεμφθεί από το Νοσοκομείο ο ασθενής σε συμβεβλημένη με τον ΕΟΠΥΥ ιδιωτική δομή υγείας (πχ Κλινική, ΜΗΝ). Σε αυτή την περίπτωση η αντιμετώπιση του περιστατικού γίνεται στη συμβεβλημένη δομή υγείας είτε από εξειδικευμένο ιατρό του παραπέμποντας Νοσοκομείου, είτε, όταν δεν είναι εφικτό, από εξειδικευμένο ιδιώτη ιατρό. Δίνεται η δυνατότητα παροχής εξειδικευμένου χειρουργικού έργου από ειδικούς χειρουργούς των Νοσοκομείων σε δομές συμβεβλημένες με τον ΕΟΠΥΥ για μια φορά την εβδομάδα.

Άρθρο 44: (Η αξιοποίηση των νοσοκομειακών υποδομών της Πολιτείας, η εξυπηρέτηση των ασθενών και η μείωση των χρόνων αναμονής επιβάλλει την ολοήμερη χρήση τους και τη στοχευμένη λειτουργία απογευματινών (& Σαββάτου) χειρουργείων με προτεραιότητα σε εκείνα που δεν απαιτούν νοσηλεία και χορήγηση γενικής αναισθησίας.) Οι όροι και οι προϋποθέσεις μπορεί να εξειδικευτούν ανάλογα με την ειδικότητα, το είδος των επεμβάσεων και τις ιδιαιτερότητες τους. Λόγω της πολυπλοκότητας των ειδικοτήτων (πχ στην Οφθαλμολογία υπάρχει η εμπειρία των ΜΗΝ) προτείνεται η διαμόρφωση των όρων και κάθε εφαρμοστικής λεπτομέρειας μετά από συζήτηση με το Υπουργείο, ειδικής προς τούτο επιτροπής, αποτελούμενης αμιγώς από υψηλόβαθμους νοσοκομειακούς ιατρούς (πχ Καθηγητές Πανεπιστημίου και Διευθυντές Κλινικών ΕΣΥ) λαμβάνοντας υπόψη και τα δεδομένα από τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Το τυχόν πλεόνασμα από τη λειτουργία των Απογευματινών Χειρουργείων να κατατίθεται σε ειδικό ξεχωριστό λογαριασμό του Νοσοκομείου και να μπορεί να διατεθεί για αναβάθμιση των υποδομών καθ’ υπέρβαση του προϋπολογισμού τους.
Στα απογευματινά χειρουργεία δύναται να αντιμετωπίζονται και ασθενείς που διαθέτουν ιδιωτική ασφάλεια και να συμβάλλονται ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες με τα νοσοκομεία. Επίσης δίνεται η δυνατότητα χειρουργικής αντιμετώπισης στα Νοσοκομεία ασφαλισμένων άλλων χωρών και σε περιβάλλον ιατρικού τουρισμού με όρους και συνθήκες που θα καθοριστούν με υπουργική απόφαση.

Προσθήκη επιπλέον άρθρου στο νομοσχέδιο: Η διεθνής εμπειρία των προηγμένων συστημάτων υγείας, η οικονομική συγκυρία, η ανάγκη για ισονομία και διαφάνεια σε συνδυασμό με τις διαπιστωμένες χαμηλές απολαβές των λειτουργών υγείας, τη βούληση για συγκράτηση του ιατρικού δυναμικού και τη διαμόρφωση ενιαίων σχέσεων εργασίας και η σύγχρονη τάση για σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα επιβάλλει: Τη δυνατότητα παροχής εργασίας των νοσοκομειακών ιατρών πέραν του νοσοκομείου για μία μέχρι δύο ημέρες της εβδομάδας με την προϋπόθεση συμμετοχής τους για δύο ημέρες στην ολοήμερη λειτουργία αυτού (εφόσον παρέχεται από το νοσοκομείο) και την άμεση καθιέρωση σχέσεων εργασίας πλήρους μη αποκλειστικής απασχόλησης και μερικής απασχόλησης από το βαθμό του Διευθυντού ΕΣΥ ή Αναπληρωτή Καθηγητή Πανεπιστημίου. Για συγκεκριμένο και εξειδικευμένο έργο δίνεται η δυνατότητα και σε ιδιώτες ιατρούς να συμμετέχουν στα απογευματινά χειρουργεία των νοσοκομείων και στους νοσοκομειακούς ιατρούς να παρέχουν υπηρεσίες σε ιδιωτικές χειρουργικές δομές μέχρι μια φορά την εβδομάδα.

Οι Oφθαλμίατροι
ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ
ΑΛΩΝΙΣΤΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΑΝΥΦΑΝΤΑΚΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΒΛΑΝΤ ΚΑΡΜΕΝ
ΓΑΡΔΕΛΗ ΙΩΑΝΝΑ
ΓΚΙΖΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΓΚΙΝΑΛΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔΑΛΙΑΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΔΑΡΔΑΜΠΟΥΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ
ΔΕΤΤΟΡΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ
ΔΙΑΦΑΣ ΣΑΒΒΑΣ
ΖΑΧΑΡΙΟΥΔΑΚΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΖΕΝΤΕΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΘΕΟΔΩΣΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΟΦΙΑ
ΚΑΒΡΟΥΛΑΚΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΚΑΛΛΙΤΣΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΚΑΜΠΑΝΑΡΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ
ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΑΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΚΑΥΚΑΛΑ ΧΡΥΣΑΝΘΗ
ΚΟΝΤΑΔΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
ΚΟΝΤΟΜΙΧΟΣ ΛΟΥΚΑΣ
ΚΟΝΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ
ΚΟΥΜΟΥΤΣΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΟΥΡΕΝΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ΚΟΥΡΜΠΕΛΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ ΑΝΝΑ
ΚΩΤΟΥΛΑ ΜΑΡΙΑ
ΛΙΝΑΡΔΗ ΧΑΡΟΥΛΑ
ΛΙΟΛΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΜΑΤΕΕΦ ΣΤΟΝΓΙΑΝ
ΜΑΤΚΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΜΑΥΡΙΚΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΜΗΝΑΚΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΜΗΤΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΜΙΧΑΗΛ ΙΑΚΩΒΟΣ
ΜΟΡΦΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
ΜΠΑΛΑΤΣΟΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΜΠΑΤΣΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΞΗΡΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΞΗΡΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ
ΠΑΝΤΑΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΛΕΝΑ
ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ
ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΠΑΠΠΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΠΑΡΟΙΚΑΚΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
ΠΕΠΟΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΡΑΛΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΡΗΓΑ ΦΡΥΝΗ
ΡΟΥΒΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΣΚΟΥΡΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΣΚΟΥΡΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΣΠΑΗ ΣΟΦΙΑ
ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΤΑΒΛΑΝΤΑ ΜΑΡΙΑ
ΤΕΡΖΙΔΟΥ ΧΡΥΣΑ
ΤΖΙΜΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΤΣΑΚΠΙΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΤΣΙΝΑ ΕΥΘΥΜΙΑ
ΤΣΙΡΩΝΗ ΣΕΒΗ
ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΧΟΛΕΒΑΣ ΠΙΕΡΡΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΚΟΡΙΝΑ

2. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΙΔΙΩΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΩΝ

1. Για όσους επιλέξουν να συμβληθούν
-Δεν είναι ξεκάθαροι οι όροι σύμβασης. Ο αριθμός δηλαδή των ασθενών που μπορούν να επιλέξουν συγκεκριμένο ιατρό (και άρα να εξυπηρετηθούν από αυτόν σε εύλογο χρονικό διάστημα) καθώς και η αντίστοιχη αμοιβή του γιατρού.

-Είναι απαράδεκτη η δυνατότητα κλεισίματος ηλεκτρονικού ραντεβού -μέσω πλατφόρμας- χωρίς να προηγείται συνεννόηση με τον γιατρό. Είμαστε χειρουργική ειδικότητα, με αρκετά έκτακτα περιστατικά, χειρουργεία ή περιστατικά με ανάγκη μετεγχειρητικής παρακολούθησης που απαιτούν χρόνο και συχνά όχι σταθερό πρόγραμμα. Ο προγραμματισμός των ραντεβού – ιδιαίτερα περίοδο κόβιντ – προϋποθέτει απαραιτήτως προσυννενόηση με τον γιατρό ή τη γραμματεία του.

-Είναι απαράδεκτη επίσης η χωρίς ξεκάθαρους όρους δέσμευση του ιατρού (συμβεβλημένου ή πιστοποιημένου) για τη υποχρεωτική διαθεσιμότητα των υπηρεσιών του όπου και όποτε του ζητηθεί από το κράτος.

-Γενικά είναι απαράδεκτο και νομικά έωλο μία σύμβαση να δύναται να αλλάζει γενικά ή κατά όρους μόνο από την μία των συμβαλλομένων πλευρών – κράτος – χωρίς να προηγείται διαβούλευση.

2. Για όσους επιλέξουν να μην συμβληθούν
Πρέπει να διατυπωθούν με ξεκάθαρο τρόπο τα δικαιώματα του ιατρού, που ΔΕΝ θα συμβληθεί με το σύστημα. Δηλαδή:

– Η πρόσβαση στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση φαρμάκων και γυαλιών αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του γιατρού ανεξαρτήτως σύμβασης.Το δικαίωμα της χορήγησης φαρμακευτικής αγωγής ή άλλων παροχών μέσω των ασφαλιστικών ταμείων που υπάγονται στον ΕΟΠΥΥ δεν αποτελει σε καμία περίπτωση αποκλειστικό προνόμιο των συμβεβλημένων γιατρών.Επίσης δεν μπορεί να αποτελεί εκβιαστικό μοχλό πίεσης των υπολοίπων για σύμβαση ή για να πειστεί ο γιατρός να συμφωνήσει στην παροχή των υπηρεσίων του εκτός του ιατρείου του. Η ηλεκτρονικη συνταγογραφηση είναι αναφαίρετο δικαίωμα τόσο κάθε ασφαλισμένου όσο & κάθε ιατρού για την ισότιμη και απρόσκοπτη άσκηση του επαγγέλματος του και η ηλεκτρονική οδός ήταν κρατική επιλογή για λογούς δυνατότητας ελέγχου κι όχι προνόμιο που παραχωρείται έναντι ανταλλάγματος, επιλογή την οποία χαιρετήσαμε και ακολουθούμε προς όφελος του συστήματος υγείας και των ασθενών.Πρέπει να διασαφηνιστεί με κάθε δυνατό τρόπο προς το υπουργείο Υγείας ότι η απρόσκοπτη άσκηση του επαγγέλματος του ιατρού δεν τίθεται σε καθεστώς διαβούλευσης ή διαπραγμάτευσης.

-Η πρόσβαση του ιδίου του γιατρού ως χειρουργού και των ασθενών του στις συνεργαζόμενες με τον ασφαλιστικό φορέα χειρουργικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα πρέπει αυτονοήτως να είναι ισότιμη και αντίστοιχη με αυτή των συμβεβλημένων ιατρών για κάθε ιατρική πράξη που καλύπτει ο ασφαλιστικός φορέας.

3. Θέμα ΕΣΥ / Ιδιωτικών απογευματινών χειρουργείων και ιατρείων

-Η οργάνωση απογευματινών ιδιωτικών χειρουργείων στο ΕΣΥ είναι απαράδεκτη εάν δεν διασφαλιστεί η ισότιμη σε αυτή πρόσβαση ΟΛΩΝ του ιατρών του συστήματος (συμβεβλημένων και μη) με συνθήκες και όρους ξεκάθαρους προς όφελος τόσο του ιδίου του συστήματος ,όσο όμως και των ασθενών

-Η δε δυνατότητα παράλληλου εξωτερικού ιδιωτικού ιατρείου στους συναδέλφους του ΕΣΥ είναι απαράδεκτη ως ιδέα και μη εφαρμόσιμη.Δημιουργεί συνθήκες μη ισονομίας και αθεμιτου ανταγωνισμού με τον αμιγώς ιδιώτη οφθαλμίατρο,αφου οι ασθενεις μεταξυ άλλων θα εχουν πιο ευκολη πρόσβαση στις δημόσιες δομές εάν χρειαστεί.

4. Θέμα με τις ΜΗΝ και τη αποκλειστική σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ
Εφόσον συμβληθούν οι χειρουργικές κλινικές ημερήσιας νοσηλείας (ΜΗΝ) με τον ΕΟΠΥΥ πρέπει να ξεκαθαριστεί πλήρως το καθεστώς λειτουργίας και εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων καθώς και να διασφαλιστεί η με ίσους όρους πρόσβαση ΟΛΩΝ των ιατρών σε αυτές όσον αφορά τους οικονομικούς όρους και τον χρόνο προγραμματισμού του χειρουργείου των ασθενών τους, όπως δηλαδή ισχύει μέχρι σήμερα. Αυτό τουλάχιστον θα επιτρέψει στο ιδιωτικό ιατρείο να συνεχίσει τόσο το χειρουργικό του έργο με τις ισότιμες ως τώρα συνθήκες αλλά και την άριστη μεχρι σήμερα συνεργασία του με τις ΜΗΝ τόσο στο διαγνωστικό,όσο και στο θεραπευτικό κομμάτι προς ιδιαίτερο όφελος του ιδίου του ασθενή.»

ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΙ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΕΔΕΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΟΥΣΣΗΣ
ΘΩΜΑΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΕΤΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΥΣΑΛΗΣ
ΜΑΤΙΝΑ ΦΟΡΤΟΥΝΗ
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΧΟΝΑΣ
ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΖΙΒΡΑΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΛΙΝΑΡΔΟΣ
ΜΟΝΙΚΑ PHILIP
BΑΣΙΛΙΚΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΤΕΝΙΑ ΒΟΥΔΟΥΡΗ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΛΕΞΗΣ ΜΟΥΤΛΙΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΜΟΥΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΛΙΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΕΥΔΟΞΙΑ ΣΤΑΘΗ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΟΥΝΤΖΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ
ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΜΟΥΡΗ
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ
ΝΙΚΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΜΠΟΥΓΕΡΗΣ
ΞΥΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ
ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΑΖΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΓΚΟΓΚΟΥ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΑΝΤΕΛΙΑ
ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
ΣΠΥΡΟΣ ΦΡΑΔΕΛΟΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΑΝΙΑΤΕΑΣ
ΕΛΕΝΗ ΜΕΣΣΗΝΗ
ΜΑΡΙΑ ΣΤΟΥΠΑΚΗ
ΝΑΣΟΣ ΠΡΑΤΙΚΑΚΗΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΥΔΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΟΥΜΑΣ
ΣΕΡΓΙΟΣ ΤΑΛΙΑΝΤΖΗΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΟΥΔΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΑΚΗΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΙΑΝΝΟΥΛΕΑ
ΕΥΑΝΘΙΑ ΠΑΝΑΝΗ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗi
ΜΑΡΙΑ ΤΖΕΝΑΚΗ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΚΡΗΣ
ΝΙΚΟΣ ΒΑΡΒΑΓΙΑΝΝΗΣ
ΜΑΡΙΑ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΦΕΒΡΩΝΙΑ ΖΑΦΕΙΡΑΚΟΥ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΣΠΙΑΣ
ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΡΗ
ΤΖΕΝΗ ΤΣΑΠΕΛΗ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΝΤΟΡΟΥΧΑ
ΒΟΥΛΑ ΔΗΜΟΥ
ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΛΟΥΚΗ
ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΓΚΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΓΚΟΥ
NIKI MALEBITH
EBITA PAPAXARALAMPOYS
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΥΩΤΗΣ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΛΙΑΜΙΔΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΕΟΣ
ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΝΙΚΑΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΚΙΑΝΤΩΝΗΣ

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΟΕ-ΠΦΥ) στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Υγείας με τίτλο «ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» που τέθηκε προς διαβούλευση στο πρόσφατο προηγούμενο χρονικό διάστημα συναντά στα άρθρα που αφορούν την δημόσια πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας προτάσεις της που είχαν από καιρό κατατεθεί σε εκπροσώπους της ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας όπως η θέσπιση θέσεων προϊσταμένων υγειονομικού προσωπικού, διοικητικού προσωπικού, η παροχή νοσηλευτικής φροντίδας στην κοινότητα, η περιγραφή θέσεων εργασίας, η σύσταση νέων κλάδων επαγγελματιών υγείας που έλλειπαν από τις δημόσιες δομές ΠΦΥ κλπ αλλά ταυτόχρονα συναντά και σημεία που χρήζουν άμεσης τροποποίησης, απόσυρσης και διευκρίνησης επί των οποίων παρακάτω η ΠΟΕ-ΠΦΥ διατυπώνει εισηγήσεις, προτάσεις και επαναφέρει διεκδικήσεις που δεν περιλαμβάνονται.

Με την ως άνω τελευταία προϋπόθεση η ΠΟΕ-ΠΦΥ ζητά να προχωρήσει προς ψήφιση το παρόν σχέδιο νόμου το οποίο αναγιγνώσκεται από αυτή ως απαρχή σύστασης οργανισμού που υπολείπεται πολλά χρόνια των δημοσίων δομών ΠΦΥ εις βάρος δικαιωμάτων εργαζομένων και ορθής διοικητικής λειτουργίας δομών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ

Άρθρο 30
3. Η παρ. 4 του άρθρου 3 του ν.4486/2017 αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Με προεδρικό διάταγμα……………………………………………………………………………………….
(δ) και (ε) ως εξής: η σύσταση νέων θέσεων προσωπικού καθώς και σύσταση νέων κλάδων
(να αποσυρθούν οι όροι κατάργηση υφιστάμενων θέσεων, κατάργηση οργανικών θέσεων)
(στ) Να αντικατασταθεί ως εξής: η μεταφορά θέσεων προσωπικού σε άλλους κλάδους, υφιστάμενους ή νέους, της ίδιας κατηγορίας ή άλλης κατηγορίας μετά από αίτηση του υπαλλήλου, σύμφωνα με τις εκτιμώμενες ανάγκες της υπηρεσίας, την σύμφωνη γνώμη του επιστημονικά υπευθύνου της δομής και του Διοικητή της οικείας ΥΠΕ. »

Άρθρο 31
1. «5. Τα Κέντρα Υγείας, σύμφωνα……………………………………………………………………………….
α) κατά προτεραιότητα με ιατρούς ειδικότητας………………..(προτείνεται να προστεθούν οι ειδικότητες της Ακτινοδιαγνωστικής, Βιοπαθολογίας-Μικροβιολογίας Οδοντιατρικής και Χειρουργικής)………………………………………………………………………….. »

Άρθρο 32
Στο άρθρο 3 του ν. 4238/2014…………………………………………………………………ως εξής:
«11. α. Να αντικατασταθεί ως εξής: Ιατρική Υπηρεσία και Τμήμα Βιοϊατρικών Επιστημών στα Κέντρα υγείας αστικού τύπου όπου προβλέπονται άνω των 12 οργανικών θέσεων (βιοπαθολογικά, ακτινοδιαγνωστικά, οδοντοπροσθετικά εργαστήρια, φυσικοθεραπευτήρια) Καθήκοντα προϊστάμενου ασκεί υπάλληλος της κατηγορίας ΠΕ ή ΤΕ των κλάδων Ιατρικών Εργαστηρίων ,Ραδιολογίας- ακτινολογίας, Φυσικοθεραπείας, Οδοντικής Τεχνολογίας Οδοντοτεχνιτών) . Έως την ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής, σύμφωνα με το άρθρο 84 του ν. 3528/2007 (Α΄26), με απόφαση του Διοικητή της Υγειονομικής Περιφέρειας (Υ.ΠΕ.), ορίζεται ως Προϊστάμενος Τμήματος υπάλληλος εκ των ως άνω κατηγοριών. Ο προϊστάμενος αναπληρώνεται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.

Σημειώνεται δε ότι, σε πολλά ΚΥ Αστικού τύπου λειτουργούν εργαστήρια ακτινοδιαγνωσης, μαστογραφίας ,ΜΟΠ(μέτρηση οστικής πυκνότητας, βιοπαθολογικά- μικροβιολογικά) εργαστήρια, οδοντοπροσθετικά εργαστήρια, φυσικοθεραπευτήρια και υπηρετούν άνω των 30 εργαζομένων και επιβάλλεται η δημιουργία αντίστοιχου τμήματος για την ορθή λειτουργία ενός τομέα που αποτελεί το κυρίως εργαλείο προσδοκώμενων εσόδων για τα κέντρα υγείας και την ΠΦΥ.
…………………………………………………………………………………………… »

β. Να αντικατασταθεί ως εξής: Τμήμα Νοσηλευτικής Υπηρεσίας και Λοιπών Επαγγελματιών Υγείας…………………………………………………………………………………..Καθήκοντα προϊσταμένου ασκεί υπάλληλος της κατηγορίας ΠΕ ή ΤΕ …………………………………και με την προϋπόθεση να κατέχει οργανική θέση σε δημόσια δομή ΠΦΥ τουλάχιστον τρία έτη σε ότι αφορά τους από μετάταξη υπαλλήλους.

Επιπρόσθετα των ανωτέρω και του συνόλου του νομοσχεδίου η ΠΟΕ-ΠΦΥ ζητά:

1. Επέκταση της δεκαήμερης ειδικής άδειας κλειστού χώρου (άρθρο 99 Ν.4600/2019) στους επαγγελματίες που υπηρετούν στα τμήματα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) των Κέντρων Υγείας 24ωρης. Ισχύει για τα ΤΕΠ των νοσοκομείων.
Προτεινόμενη διάταξη :Οι διατάξεις του άρθρου 105 του ν. 2071/1992 (ΑΊ23) και της κ.υ.α. 2003075/204/0022/1995 (Β΄ 33), αναφορικά με την επιπρόσθετη ειδική ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών, λαμβάνουν όσοι υπηρετούν και εκτελούν ως κύριο έργο αυτό του νοσηλευτή στα ΤΕΠ των κέντρων υγείας 24ωρης λειτουργίας Η άδεια χορηγείται από την οικεία ΔΥΠΕ, μετά την υποβολή βεβαίωσης για το χρόνο απασχόλησης στα αντίστοιχα καθήκοντα, που χορηγείται στον ενδιαφερόμενο από την υπηρεσία όπου απασχολήθηκε.

2. Την άρση της αδικίας που αφορά την διαφοροποίηση της πρόσθετης ειδικής μοριοδότησης για το επικουρικό προσωπικό που προσελήφθη για τις ανάγκες του Covid-19 στις δομές ΠΦΥ και στις Διοικήσεις των Υ.Πε σε σχέση με αυτών των νοσοκομείων.

3. Η διοίκηση των Κέντρων Υγείας να δύναται να αναλαμβάνεται και από επαγγελματίες που δεν ανήκουν αποκλειστικά στον ιατρικό και οδοντιατρικό κλάδο και έχουν τα αντίστοιχα για την θέση τυπικά προσόντα όπως συμβαίνει και στους μεγαλύτερους οργανισμούς αυτούς των νοσοκομείων.
4. Να συμπεριληφθεί ξεκάθαρα η κατ οίκον μαιευτική φροντίδα η κατ οίκον αιμοληψία και η κατ οίκον παροχή φυσικοθεραπείας από τα Κέντρα Υγείας σε μη περιπατητικούς ασθενείς με πρόβλεψη για ημερήσια αποζημίωση της κάλυψης εξόδων μετακίνησης.

5. Να προστεθεί διάταξη με θεσμοθέτηση παροχής οικονομικού κινήτρου για τους εργαζόμενους που διορίζονται και δεν πληρούν προϋποθέσεις εντοπιότητας στις δομές ΠΦΥ κέντρων υγείας ΠΠΙ, ΠΙ και ΤΟΜΥ για το νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων νήσων η και άλλων περιοχών υψηλής τουριστικής ανάπτυξης που το κόστος διαμονής είναι ιδιαίτερα υψηλό προκειμένου να καλυφθούν οργανικές θέσεις που θα συσταθούν σε μόνιμη βάση. (χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Μυκόνου, Πάρου, Μήλου, Σαντορίνης κα)
Επιπρόσθετα είναι αναγκαία η στοχευμένη πρόβλεψη για περιοχές υψίστης εθνικής σημασίας (Καστελόριζο, Σύμη, Χάλκη, Σαμοθράκη, Οινούσσες, κα ) που λειτουργούν δομές δημόσιας υγείας να παρέχεται ειδικό οικονομικό κίνητρο για την κάλυψη οργανικών θέσεων επαγγελματιών υγείας.

6. Προσθήκη διάταξης που θα προβλέπει την μετά από αιτιολογημένη εισήγηση του Διοικητή των Υ.Πε την δημιουργία κέντρων ειδικής αγωγής και πρώιμης παρέμβασης σε κάθε Νομό που θα περιλαμβάνει τμήμα εργοθεραπείας, λογοθεραπείας και συμβουλευτικής .Επιπρόσθετα ζητάμε την δημιουργία νέων ανά Υ.Πε Κέντρων Παιδοψυχικής Υγείας.
7. ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ

Με βάση το άρθρο 34 του νέου νομοσχεδίου, που ουσιαστικά τροποποιεί το άρθρο 7 του Ν. 4486/2017 «η περ. β) της παρ. 3, περί των υποχρεώσεων του οικογενειακού ιατρού αναφορικά με τον παιδικό πληθυσμό, καταργείται» ο Παιδίατρος αφήνεται εκτός της Τοπικής Ομάδας Υγείας (ΤοΜΥ) και ουσιαστικά, ο ανήλικος πληθυσμός μένει χωρίς τη δυνατότητα να εξυπηρετείται από τις ΤοΜΥ. Καταργείται η ειδικότητα του παιδιάτρου, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι σε μια δομή Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με αποτέλεσμα ο ήδη εγγεγραμμένος ανήλικος πληθυσμός των ΤοΜΥ (1250 παιδιά???), να γίνεται έρμαιο των διαφόρων πολιτικών αλλαγών και αναδιαμορφώσεων. Επιπλέον, δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για προαγωγή υγείας όσον αφορά το ιατρικό «κομμάτι» στον παιδιατρικό πληθυσμό. Η προαγωγή υγείας αφήνεται για τον παιδικό πληθυσμό μόνο σε επίπεδο δράσεων στην Κοινότητα (λ.χ δράσεις στα σχολεία από τους Επισκέπτες Υγείας).
Η τελευταία προκήρυξη του Υπουργείου Υγείας υπ’ αριθ. πρωτ Γ.Π.οικ.17580 από 19/03/2021 της οποίας τα αποτελέσματα δεν έχουν δημοσιευτεί, περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό Παιδιάτρων. Επίσης, πρέπει να διευκρινιστεί το μέλλον των Παιδιάτρων που ήδη εργάζονται σε ΤοΜΥ ανά την Ελλάδα. Δεν θα έχουν δυνατότητα εργασίας και στην περίπτωση ανανέωσης των συμβάσεων του λοιπού προσωπικού των ΤοΜΥ θα απολύονται από τις δομές;
8. Σχετικά με τη λειτουργία των ΤοΜΥ, άρθρο 26 του παρόντος, το ηλεκτρονικό ραντεβού δημιουργεί προβλήματα τόσο στον εγγεγραμμένο πληθυσμό, όσο και στο προσωπικό των δομών.
Ο θεσμός των ΤοΜΥ πρέπει να ενισχυθεί, καθώς οι ελαστικές συμβάσεις εργασίας δεν ωφελούν σε τίποτε άλλο παρά μόνο στη δημιουργία υπαλλήλων δυο ταχυτήτων.

9. ΆΡΘΡΟ 33 ΤΟΠΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΑΡΘΡΟΥ 5 Ν. 4486/2017
Εφόσον οι Το.Μ.Υ. θα υπάγονται όχι μόνο διοικητικά αλλά και οργανικά πλέον στα Κέντρα Υγείας είναι απαραίτητο αυτό να συνδυάζεται και με την πλήρη ενσωμάτωση τους στο ΕΣΥ, με ανάλογη μετατροπή των συμβάσεων τους σε μόνιμες μετά τη λήξη της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης.
Οι εργαζόμενοι των ΤοΜΥ προσλήφθηκαν με αντικειμενικά κριτήρια και μοριοδοτήθηκαν σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Ανώτατου Συμβούλιου Επιλογής Προσωπικού (Α.Σ.Ε.Π.). Στα τέσσερα χρόνια ύπαρξής τους λειτουργούν με απόλυτα αντικειμενικό τρόπο έχοντας ως γνώμονα την άμεση εξυπηρέτηση όλων των ληπτών υπηρεσιών υγείας χωρίς καμία διάκριση, κυρίως δίνοντας έμφαση στις ευάλωτες ομάδες, χτίζοντας μια σχέση εμπιστοσύνης με την Κοινότητα.

Η ΠΟΕ-ΠΦΥ ευελπιστεί την αποδοχή από μέρους του Υπουργείου Υγείας των ορθών και δίκαιων παραπάνω διεκδικήσεων και προτάσεων της επιθυμεί και ζητά την ολοκλήρωση της παρούσας νομοθετικής πρωτοβουλίας παραμένοντας στην διάθεση σχετικών και αρμόδιων φορέων για περαιτέρω επεξεργασία.

Για το Δ.Σ. της
Π.Ο.Ε. – Π.Φ.Υ.

Ο Πρόεδρος Η Γενική Γραμματέας

Βιτωράτος Λεωνίδας Τσιρίγκα Ιωάννα

Αξιότιμε κύριε υπουργέ και κυρία υφυπουργέ,
αν ψηφίσετε ένα νόμου που καταπιέζει και αδικεί τους ιατρούς, πώς θα ζητήσετε την ψήφο τους στις επόμενες εκλογές;

Για να αξιολογηθεί το νομοσχέδιο για την υγεία, θα πρέπει να ορίσουμε ποιες είναι οι αρχές που διέπουν τη δημοκρατική κρατική λειτουργία: Το δημοκρατικό κράτος θα πρέπει να ορίζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται ελεύθερα οι πολίτες. Το δημοκρατικό κράτος ορίζει τους νόμους που ισχύουν για όλους. Το δημοκρατικό κράτος δεν καταπιέζει τους πολίτες και δεν επιβάλλεται με βίαιο τρόπο. Επομένως δεν μπορείτε με δημοκρατικό τρόπο να αναγκάσετε τους ιατρούς να αλλάξουν εργασία και με βίαιο τρόπο να τους τοποθετήσετε όπου θέλετε εσείς με τη μορφή επιστράτευσης.

Για να παραχθεί ένας επωφελής νόμος είναι σημαντικό να στραφούμε στην αλήθεια: Τα έσοδα του ελληνικού κράτους προέρχονται από τη φορολογία των πολιτών, εξ όσων γνωρίζω. Το ελληνικό κράτος δεν έχει άλλες πηγές πλούτου, δηλαδή πετρέλαιο, φυσικό αέριο, λιμάνια, αεροδρόμια και γενικότερα κερδοφόρες επιχειρήσεις. Θεωρώ ότι δεν μπορεί το ελληνικό κράτος να χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου ένα σύστημα υγείας.

Θα ήθελα να σας προτείνω βιώσιμες ιδέες που ικανοποιούν και τους ιατρούς και τους εξεταζόμενους. Αν θέλετε να πληρώσετε χαμηλές αμοιβές για τη στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας, τότε θα πρέπει να κάνετε επιστράτευση όλων των ελλήνων πολιτών. Διαδοχικά προτείνω να εργαστούμε όλοι για το δημόσιο σύστημα υγείας για μία ημέρα το χρόνο ο καθένας σε δομή υγείας που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Να επιστρατεύσετε όλους τους ιατρούς και τους νοσηλευτές. Να επιστρατεύσετε όσους έχουν δίπλωμα οδήγησης για να οδηγούν τα ασθενοφόρα. Να επιστρατεύσετε οικοδόμους για να χτίσουν νέες υποδομές. Να επιστρατεύσετε υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους για να διορθώσουν τις υπάρχουσες υποδομές. Να επιστρατεύσετε απλούς πολίτες για να γίνουν τραυματιοφορείς. Επίσης προτείνω να δώσετε το καλό παράδειγμα και να κάνετε και εσείς βάρδιες στο ΕΣΥ ως επιστρατευμένοι. Με αυτό τον τρόπο θα μας πείσετε για την καλή πρόθεση που έχετε.

Επίσης, αν είναι υποχρεωτικό να γραφτούν όλοι οι πολίτες σε προσωπικό ιατρό, τότε θα πρέπει να κάνουμε τη διαίρεση: 10 εκατομμύρια Έλληνες πολίτες / 2000 θέσεις ανά προσωπικό ιατρό. Το αποτέλεσμα είναι 5.000 (πέντε χιλιάδες) ιατροί. Άρα, αν ο ΕΟΠΥΥ θέλει να χρηματοδοτήσει αυτή την προσπάθεια θα πρέπει να καταβάλλει μηνιαίως μισθό σε 5.000 ιατρούς εκτός νοσοκομείων. Θα μπορέσει ο ΕΟΠΥΥ να πληρώσει τόσους πολλούς μισθούς ακόμη για τους πολίτες που είναι ανασφάλιστοι; Θα εξυπηρετούνται όλοι με χρέωση του ΕΟΠΥΥ; Αμφιβάλλω ότι μπορεί να γίνει λόγω μειωμένων οικονομικών δυνατοτήτων του ΕΟΠΥΥ.

Ο προσωπικός ιατρός προτείνω να είναι είτε δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος πληρώνεται από το κράτος, είτε ιδιώτης.

Προτείνω ο κάθε εγγεγραμμένος να πληρώνει επίσκεψη στον ιδιώτη προσωπικό ιατρό του με σταθερή τιμή 20 ευρώ ανά επίσκεψη. Οι ιδιώτες ιατροί θα μπορούσαν να δεχτούν τη χαμηλή αυτή τιμή με την προυπόθεση ο ΕΟΠΥΥ να πληρώνει για αυτούς τις ασφαλιστικές εισφορές που είναι 250 ευρώ το μήνα. Άρα ο ΕΟΠΥΥ δεν θα καταβάλλει μηνιαίο μισθό στους προσωπικούς ιατρούς, θα καταβάλλει μόνο τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Επίσης προτείνω να έχει κάθε συνάδελφος ιδιώτης ιατρός τη δυνατότητα να γίνει προσωπικός ιατρός. Επομένως η επιλογή του προσωπικού ιατρού θα γίνεται από τον πολίτη.

Προτείνω ο νοσηλευόμενος ασθενής να έχει τη δυνατότητα να επιλέξει το θεράποντα ιατρό του. Αν δεν επιθυμεί να πληρώσει χρήματα ως ιατρική αμοιβή να έχει ως θεράποντα ιατρό τον ιατρό του νοσοκομείου. Αντίθετα, αν επιθυμεί να πληρώσει χρήματα ως ιατρική αμοιβή να έχει ως θεράποντα ιατρό κατά την νοσηλεία του τον προσωπικό του ιατρό.

Οι προτάσεις που καταθέτω είναι καλοπροαίρετες, ανοικτές στο διάλογο, γίνονται με γνώμονα την καλύτερη λειτουργία της κοινωνίας μας και την ευτυχία των πολιτών.