Στο άρθρο 13 του ν. 3305/2005 (Α’ 17), περί της παρένθετης μητρότητας, προστίθεται παρ. 5 ως εξής:
«5. Με απόφαση της Αρχής ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος, όπως ζητήματα σχετικά με την προσφυγή σε παρένθετη μητέρα, ήτοι τον τρόπο και τη διαδικασία ανεύρεσης παρένθετης μητέρας από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.».
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 7 Παρένθετη μητέρα – Τροποποίηση άρθρου 13 ν. 3305/2005"
#1 Σχόλιο Από ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΔΗΣ Στις 22 Ιουνίου 2022 @ 12:04
Το άρθρο 13 του Ν.3305/2005 ανέκαθεν έπασχε και εξακολουθεί να πάσχει σε πολλά σημεία, αλλά θα περιοριστώ προς το παρόν σε ένα: Είναι λανθασμένη η χρήση του όρου ‘μητέρα’. Με τη χρήση του όρου ‘παρένθετη κυοφορία’ περιγράφεται ορθότερα ο ρόλος της κυοφόρου, αφού η τελευταία δεν αποκτά ποτέ την ιδιότητα της μητέρας ούτε αναπληρώνει κατά την κυοφορία τη βιολογική ή νόμιμη μητέρα. Παραμένει μια γυναίκα που υποβοηθάει άλλους νόμιμους γονείς να αποκτήσουν τέκνο. Ο όρος ‘παρένθετη’ παραμένει ορθότερος του όρου ‘αναπληρώτρια’, που χρησιμοποιείται στην αγγλική γλώσσα (‘surrogate’), καθότι η παρένθετη κυοφόρος δεν αντικαθιστά πλήρως το ρόλο της μητέρας. Δεν αναπληρώνει το νόμιμο γονέα, ούτε αποκτά δικαιώματα που σχετίζονται με την κυοφορία, με εξαίρεση το δικαίωμα στην αποζημίωση και την άδεια κυοφορίας. Οι νόμιμοι γονείς διατηρούν κάθε δικαίωμα που αφορά στο κύημα. Ο όρος ‘κυοφορία’ κρίνεται μάλιστα ο πιο δόκιμος για αυτό το οποίο περιγράφει, μια διαδικασία. Έχει σημασία να τονιστεί ότι πρόκειται για διαδικασία και όχι για ιδιότητα, καθότι η κυοφόρος δεν αποκτά την ιδιότητα της μητέρας και σαφώς ούτε τα δικαιώματα της νόμιμης μητέρας ή, ορθότερα, των νόμιμων γονέων του κυήματος. Το γεγονός ότι πρόκειται για μια διαδικασία δηλώνεται και από τη διατύπωση του άρθρου 799 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπου γίνεται αναφορά στη διαδικασία της ‘κυοφορίας από άλλη γυναίκα’.
#2 Σχόλιο Από Παντελής Ραβδάς Στις 4 Ιουλίου 2022 @ 19:02
Η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία είναι μία ευκαιρία να επανεκτιμηθεί -οκτώ έτη μετά την αλλαγή που επέφερε ο ν.4272/2014- η ρύθμιση του άρθρου 8 ν.3089/2002 (προϋποθέσεις ως προς την κατοικία και τη διαμονή κοινωνικής και παρένθετης μητέρας) και να επανέλθει ως προϋπόθεση η μόνιμη κατοικία τους στην Ελλάδα ή -έστω- η συνήθης (και όχι απλώς η προσωρινή) διαμονή τους στη Χώρα.
Ως προς την ουσία της προτεινόμενης ρύθμισης:
α) η φράση «κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος, όπως ζητήματα σχετικά με την προσφυγή σε παρένθετη μητέρα» μπορεί να απαλειφθεί, καθώς το υφιστάμενο γράμμα του άρθρου 13 ν. 3305/2005 δεν μοιάζει να καταλείπει προς ρύθμιση αναγκαίες λεπτομέρειες
β) είναι συνεπέστερο να διατυπωθεί απερίφραστα η βούληση του νομοθέτη να εξουσιοδοτήσει την Αρχή προκειμένου αυτή να ρυθμίζει αναγκαίες λεπτομέρειες για τον τρόπο και τη διαδικασία προσφυγής των ενδιαφερομένων προσώπων (όλων: παρένθετης μητέρας και κοινωνικών γονέων) στην παρένθετη μητρότητα πριν την αίτηση και λήψη της σχετικής δικαστικής άδειας και
γ) θα ήταν δικαιοπολιτικά ορθότερο, η εξειδίκευση «ήτοι […]» να αναφέρεται στην διαδικασία με την οποία μία γυναίκα μπορεί να προσφερθεί για να κυοφορήσει ως παρένθετη μητέρα, αντί να αναφέρεται στον τρόπο και τη διαδικασία που (θα πρέπει να) ακολουθούν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα (στο συγκεκριμένο σημείο η διατύπωση μοιάζει να αφορά μόνο τους κοινωνικούς γονείς) προκειμένου η παρένθετη μητέρα να «ανευρεθεί» [(!) ατυχής και η επιλογή του συγκεκριμένου ρήματος]
#3 Σχόλιο Από ΕΕΑΙ Στις 4 Ιουλίου 2022 @ 22:24
Η Ελληνική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής προτείνει να δίνεται η δυνατότητα στις μητέρες των αδυνατουσών να κυοφορορήσουν τα παιδιά τους να είναι οι ίδιες παρένθετες μητέρες, εφόσον είναι υγιείς και να κυοφορήσουν τα εγγονάκια τους. Επομένως να επιτρέπεται και σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας έως 60, εφόσον έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις που θα αποδεικνύουν την υγεία της γυναίκας και την καταλληλότητά της για κυοφορία. Θα πρόκειται για πράξη ύψιστου αλτρουισμού, όπως επιτάσσει ο νόμος. Άλλωστε και με τον τρόπο αυτό, ακολουθείται και το πνεύμα του ν. 3305/2005, που δεν προέβλεπε ηλικιακό όριο για την κυοφόρο σε αντίθεση με τον Κώδικα Δεοντολογίας Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής που εισήγαγε το όριο για την κυοφόρο (25 – 45 ετών).