ΜΕΡΟΣ Θ΄ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ Άρθρο 36 Προαγωγή του φυσικού τοκετού

Κι όμως φτάσαμε 2022 για να ζητάμε τα αυτονόητα
1.Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη. Δεν είναι τυχαίο που είμαστε η πρώτη χώρα σε καισαρικές παγκοσμίως με ποσοστο που αγγίζει το 60% σε σχέση με το 15 που δικαιολογεί ο WHO
2. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
3. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Δ. Να επιστρέψει η δύναμη του τοκετού στο γυναικείο σώμα. Η γέννα είναι η φυσική διαδικασία του σώματος και οι μαιες είναι οι επαγγελματίες υγείας που έχουν το επιστημονικό υπόβαθρο για να παρέχουν την υποστήριξη φυσικού τοκετού, της λοχείας της συνταγογράφησης. Συνεπώς τα κέντρα τοκετού να είναι αυτονομα, ελεγχόμενα από τις μαίες σύμφωνα με τα διεθνή πετυχημένα πρότυπα.
4. Να προστατεύονται μητέρα & βρέφος από μη αναγκαίες ή/και κακοποιητικές ιατρικές παρεμβάσεις, προστασία από τη μαιευτική βία που προέρχεται από την ιατρικοποίηση της φυσικής διαδικασίας του τοκετού. Οι μαιες είναι οι αρμόδιες να υποδείξουν τρόπους για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα μας στον τοκετό (π.χ. επίσημο πλάνο τοκετού), σε οποιοδήποτε περιβάλλον και αν έχει επιλέξει η γυναίκα να γεννήσει.
5. Να προστατεύονται τα δικαιωμάτων των επιτοκων και των νεογνών, για μια γέννα με σεβασμό ακόμα και στην επείγουσα καισαρική τομή. Δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος για να έρθουν στη ζωή τα βρέφη ακόμα και στα νοσοκομεία.
6. Να επιτρέπεται η επαφή δέρμα με δέρμα, ο θηλασμος και οποιασδήποτε αναγκαίας πράξη που προάγει την διαχρονική ψυχοσωματική υγεία και την υγιή προσκόλληση για όλα τα νεογνά, ακόμα κι αυτά που βρίσκονται σε θερμοκοιτίδα, σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες και πρακτικές που εφαρμόζονται διεθνώς.
7. Να προάγεται η μαιευτική παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας.
8. Να υπάρχει παροχή ψυχολογικής υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί μαιευτική βία στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Η θεραπεία είναι μια χρονιά διαδικασία και το τραύμα τοκετού θεμελιώνει την προσωπικητα του ανθρώπου διαχρονικά (βλ. ευρύματα Περιγεννητικής Ψυχολογίας).
8. Να υπάρχει δυνατότητα συνταγογράφισης από τις μαίες.

Α.Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει τη σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντάς της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Δ. Να προάγεται η μαιευτική παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας.
Ε. Να υπάρχει παροχή ψυχολογικής υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί μαιευτική βία στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία.

Τα κέντρα τοκετού είναι πράγματι ανάγκη να δημιουργηθούν και η πρωτοβουλία είναι καταρχήν σωστή. Ωστόσο, η υποχρεωτική υπαγωγή τους «οργανικά και λειτουργικά» στο μαιευτικό – γυναικολογικό τμήμα νοσοκομείων και ιδιωτικών κλινικών, αποδυναμώνει την αξία τους στην πράξη, εφόσον και πάλι τίθεται υπό την άμεση εποπτεία και διοίκηση ιατρών. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι τα κέντρα τοκετού οφείλουν να λειτουργούν και να διοικούνται αποκλειστικά από μαίες, οι οποίες διαθέτουν εξάλλου την απαιτούμενη κατάρτιση και εμπειρία για να πράττουν ακριβώς αυτό, ήτοι να παρακολουθούν προγεννητικά τις εγκύους χωρίς παθολογία και να τις βοηθούν να φέρουν στον κόσμο τα παιδιά τους με φυσιολογικό τοκετό, αλλά και να κρίνουν πότε είναι απαραίτητη η παρέμβαση γυναικολόγου – χειρουργού. Εάν αυτό δεν προκριθεί με το παρόν νομοσχέδιο, το μόνο που θα πετύχουμε είναι να συνεχίσουμε να έχουμε ιατρικοποιημένη φροντίδα στον τοκετό, η οποία αποδεδειγμένα πλέον οδηγεί σε (αφύσικα) αυξημένο αριθμό καισαρικών, σε μόνο κατ’ όνομα «κέντρα φυσικού τοκετού».

1) Κέντρα Φυσικού Τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
2) Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
3) Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις
4) Εκπαίδευση των Μαιών/Μαιευτών που είναι ήδη διορισμένοι σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα

Αιτούμαστε:
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσικά και φυσιολογικά χωρίς παρεμβάσεις και με συνεχόμενη φροντίδα από μαίες.
Β.Η Πολιτεία να ενισχύσει και να στηρίξει τη σχέση της γυναίκας κάθε ηλικίας, δίνοντας τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης στις μαίες.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού βάσει των διεθνών προδιαγραφών και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.

Για να προαχθεί ο φυσικός τοκετός, κι όχι απλώς ο κολπικός, χρειάζεται τα κέντρα φυσικού τοκετού, να στελεχώνονται και να διοικούνται από μαίες/μαιευτές. Πως αλλιώς θα πετύχει το εγχείρημα αυτό, αν διοικούνται αυτού γυναικολόγοι, που έχουν φέρει τα ποσοστά καισαρικών, αναίτιων ως επί των πλείστων, όπως και των αναίτιων παρεμβάσεων, σε τόσο υψηλά ποσοστά;
Πρέπει να το λάβετε σοβαρά υπόψιν, αν ενδιαφέρεστε πράγματι για την προαγωγή του φυσικού τοκετού.

Δυστυχως εν έτη 2022 ζητάμε τα αυτονόητα
1.Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη. Δεν είναι τυχαίο που είμαστε η πρώτη χώρα σε καισαρικές παγκοσμίως με ποσοστο που αγγίζει το 60% σε σχέση με το 15 που δικαιολογεί ο WHO
2. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
3. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Δ. Να επιστρέψει η δύναμη του τοκετού στο γυναικείο σώμα. Η γέννα είναι η φυσική διαδικασία του σώματος και οι μαιες είναι οι επαγγελματίες υγείας που έχουν το επιστημονικό υπόβαθρο για να παρέχουν την υποστήριξη φυσικού τοκετού, της λοχείας της συνταγογράφησης. Συνεπώς τα κέντρα τοκετού να είναι αυτονομα, ελεγχόμενα από τις μαίες σύμφωνα με τα διεθνή πετυχημένα πρότυπα.
4. Να προστατεύονται μητέρα & βρέφος από μη αναγκαίες ή/και κακοποιητικές ιατρικές παρεμβάσεις, προστασία από τη μαιευτική βία που προέρχεται από την ιατρικοποίηση της φυσικής διαδικασίας του τοκετού. Οι μαιες είναι οι αρμόδιες να υποδείξουν τρόπους για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα μας στον τοκετό (π.χ. επίσημο πλάνο τοκετού), σε οποιοδήποτε περιβάλλον και αν έχει επιλέξει η γυναίκα να γεννήσει.
5. Να προστατεύονται τα δικαιωμάτων των επιτοκων και των νεογνών, για μια γέννα με σεβασμό ακόμα και στην επείγουσα καισαρική τομή. Δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος για να έρθουν στη ζωή τα βρέφη ακόμα και στα νοσοκομεία.
6. Να επιτρέπεται η επαφή δέρμα με δέρμα, ο θηλασμος και οποιασδήποτε αναγκαίας πράξη που προάγει την διαχρονική ψυχοσωματική υγεία και την υγιή προσκόλληση για όλα τα νεογνά, ακόμα κι αυτά που βρίσκονται σε θερμοκοιτίδα, σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες και πρακτικές που εφαρμόζονται διεθνώς.
7. Να προάγεται η μαιευτική παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας.
8. Να υπάρχει παροχή ψυχολογικής υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί μαιευτική βία στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Η θεραπεία είναι μια χρονιά διαδικασία και το τραύμα τοκετού θεμελιώνει την προσωπικητα του ανθρώπου διαχρονικά (βλ. ευρύματα Περιγεννητικής Ψυχολογίας).
8. Να υπάρχει δυνατότητα συνταγογράφισης από τις μαίες

*Έχει παρατηρηθεί σε έρευνες ότι όταν διενεργούνται οι τοκετοί από μαίες ή λαμβάνουν μέρος σε αυτούς τα ποσοστά φυσιολογικού τοκετού είναι υψηλότερα καθώς και το κόστος τόσο στο κράτος όσο και στη γυναίκα με το φυσιολογικό τοκετό είναι πολύ χαμηλοτερο

Ζητάμε
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.

Ζητάμε
*Κέντρα φυσικού τοκετού φιλικά προς τη μητέρα το βρέφος και την οικογένεια με μαίες.
*Τη δυνατότητα συνταγογραφήσης από μαίες
*Ενίσχυση της σύνδεσης της γυναίκας με τη μαία

Ζητάμε:
* Κέντρα φυσικού τοκετού φιλικά προς τη μητέρα το βρέφος και την οικογένεια με μαίες.
*Τη δυνατότητα συνταγογραφήσης από μαίες
*Ενίσχυση της σύνδεσης της γυναίκας με τη μαία

Α.Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει τη σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντάς της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Δ. Να προάγεται η μαιευτική παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας.
Ε. Να υπάρχει παροχή ψυχολογικής υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί μαιευτική βία στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία.

Έχοντας εμπειρία της πρώτης μου γέννας στο εξωτερικό κ τώρα της δεύτερης στην Ελλάδα έχω να πω πως όχι απλά ήταν ψυχολογικα τραυματική η εμπειρία αλλά κ οριακά επικίνδυνη. Οι γιατροί μας ξεγεννανε όλες με βάση πρωτόκολλα διαμορφωμένα για εγκυμοσύνες με επιπλοκές, όταν αυτές είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Χορηγούνται φάρμακα προληπτικά, όπως αντιβίωση, πραγματοποιούνται πρακτικές χωρίς συναίνεση και η γυναίκα αντιμετωπίζεται σαν ασθενής.
Χρειάζεται δημόσια πρόσβαση σε φυσική προσέγγιση γέννας.

Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.

Α.Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει τη σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντάς της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.
Δ. Να προάγεται η μαιευτική παρακολούθηση για την περίοδο της λοχείας.
Ε. Να υπάρχει παροχή ψυχολογικής υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί μαιευτική βία στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία.

1)Κέντρα Φυσικού Τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
2) Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
3) Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις
4) Εκπαίδευση των Μαιών/Μαιευτών που είναι ήδη διορισμένοι σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα

Λυπηρη η προσπαθεια αντιποιησης του επαγγελματος του ιατρου.
Οταν στραβωσει κατι, θα ψαχνετε παιδιατρο και γυναικολογο ομως.
Κεντρα φυσικου τοκετου ΜΟΝΟ εντος νοσοκομειων ή κλινικων και με υποχρεωτικη παρουσια στο κτιριο γυναικολογου και παιδιατρου.

Αφήστε τον τοκετό στα χέρια της γυναίκας και στο πως εκείνη θέλει να επιλέξει να εξελιχθεί .Ειναι ανθρώπινο δικαίωμα που δν πρέπει να καταρριφθεί .Οι μαίες ειναι σημαντικό μερος αυτού και ως 2η φορά έγκυμονουσα και έχοντας ζήσει το φιλικό και απόλυτα ευχάριστο περιβάλλον που προσφέρουν δν μπορώ να φανταστώ ότι δν θα ζήσω ξανά αυτήν την εμπειρία .Εχοντας επικοινωνήσει με πολλές γυναίκες για την εμπειρία τους είναι απόλυτα εμφανές ότι η εμπειρία για αυτές που έχουν γενησει με μαίες είναι το κάτι άλλο με αυτές που έχουν γενησει με γυναικολόγους οι οποίοι υποβαθμίζουν την διαδικασία της γεννάς θίγοντας την γυναικα ως προσωπικότητα κάνοντας την διαδικασία απλά μηχανική .Πολλοί είναι αυτοί που δν αγαπούν αυτό που κάνουν ειδάλλως η αγάπη για αυτό που κανεις φαίνεται κάτι που δν έχουν αντλήσει πολλές γυναίκες από τους γυναικολόγους τους

Κέντρα Τοκετού με σαφής προδιαγραφές που να ακολουθούν τη διεθνή βιβλιογραφία και πραγματικότητα. Συνεργασία με φορείς και οργανώσεις μαιων του εξωτερικού για επίτευξη δημιουργίας υψηλού επιπέδου κέντρων τοκετου. Μαιευτική συνεχιζόμενη φροντιδα από μαίες. Ξεκάθαρος διοιηκιτικός ρόλος προς τις μαίες ώστε να οργανώνουν, να συντονίζουν, να διαχειρίζονται τα κέντρα του τοκετού εντός ή εκτός κλινικών δομών. Δυυνατότητα συνταγογράφησης και παρακολούθησης κατ’οικον των λεχωιδων των κέντρων τοκετού

Η Ελλάδα χρειάζεται κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες θα μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβάσεις (άμα αυτό είναι εφικτό, δηλαδή σε χαμηλού κινδύνου κυήσεις) και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη και φροντίδα. Επίσης πρέπει να ενισχυθεί και να υποστηριχτεί η σχέση της γυναίκας με τη μαία, δίνοντας στην μαία τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Η συνταγογράφηση αποτελεί επαγγελματικό δικαίωμα της μαίας/μαιευτή. Επιπλέον είναι χρέος της πολιτείας να θεσμοθετήσει Κέντρα Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις. Πρέπει να σταματήσει η καταπάτηση των δικαιωμάτων των γυναικών και των μαιών/μαιευτών. Τέλος, είναι επιτακτική ανάγκη η ύπαρξη περισσότερων νοσοκομείων «Φιλικά προς τα βρέφη» για την προαγωγή και την επιτυχία του μητρικού θηλασμού και του δεσίματος βρέφους-μητέρας-πατέρα και συνολικά της οικογένειας τους.

Ο τοκετός μας ανήκει! Είναι ανθρώπινο δικαίωμα και πρέπει να μπορούμε οι ίδιες να επιλέξουμε τον τρόπο που επιθυμούμε να πραγματοποιηθεί, από την στιγμή που από εκείνον εξαρτάται και η εξέλιξη μας στην συνέχεια! Οι μαίες είναι πολύτιμες από την στιγμή που μας εμπνέουν εμπιστοσύνη, μας στηρίζουν και μας ενημερώνουν πλήρως για όλη την διαδικασία αλλά και για όσα θα ακολουθήσουν! Δεν είμαστε μόνες σε μια τόσο σημαντική στιγμή της ζωής μας, μας κάνουν να νιώθουμε ασφάλεια και μας βοηθούν να προσανατολιστούμε και να μην πράττουμε με πλήρη άγνοια.

Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.

Γενικώς θα ήθελα να εκφέρω την άποψη πως ο τοκετός ειναι ένα δημιούργημα ζωής που αφορά προπαντος την μητέρα και το έμβρυο
Συνάμα πρέπει να αντιληφθούμε λοιπόν ότι ο τοκετός απαιτεί πάντα την παρουσία των μαιων για πάρα πολλούς ειδικούς σκοπούς.

Οι Μαιες έχουν διαμορφωθεί σαν ένα επάγγελμα που γνωρίζουν ενδόμυχα την μητέρα την οποία κουβαλάει ένα έμβρυο στον οργανισμό της όπου πρέπει με την κατάλληλη καθοδήγηση να βγει στον έξω κόσμο οπότε οι εγκυμονούσες λαμβάνουν συμβουλές και μια ισχυρή βοήθεια από την μαιες ώστε ο τοκετός να είναι μια καθοριστική στιγμη για την μητέρα ώστε με τον κατάλληλο χειρισμό από τις μαιες,από το νοσηλευτικό πρωσοπικο και από τον γυναικολόγο να διαμορφωθεί μια αύρα για να εισχωρήσει στην μητέρα αυτή η καλή αυρα ώστε να έχουμε το επιθυμητό στόχο

Πρωταγωνιστικο παράγοντα έχουν και οι μάιες διότι μπορούν να βοηθήσουν τις εγκυμονούμε από το αρχικό μέχρι το τελικό στάδιο ώστε να έχουμε το τελικό αντίκρισμα

ΘΕΛΟΥΜΕ :
Α. Κέντρα τοκετού, αυτόνομα, όπου οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά χωρίς παρεμβασεις και με συνεχόμενη μαιευτική υποστήριξη.
Β. Η Πολιτεία να ενισχύσει / στηρίξει την σχέση της γυναικας με τη μαία, δίνοντας της τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Γ. Τη θεσμοθέτηση Κέντρων Τοκετού με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και όχι με ασαφείς ρυθμίσεις.

Για να λειτουργήσουν αποτελεσματικά για αυτό που προορίζονται, τον ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΚΕΤΟ, τα κέντρα τοκετού οφείλουν να δημιουργηθούν ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από τα νοσοκομεία και τις κλινικές.
Η οργάνωσή τους οφείλει να γίνεται από ανεξάρτητες Μαίες, οι μόνες επαγγελματίες υγείας κατάλληλα καταρτισμένες για την διεξαγωγή φυσικού/φυσιολογικού τοκετού.
Μόνο έτσι θα αποφευχθεί το φαινόμενο της μετατροπής των υπό ίδρυση κέντρων σε «προθάλαμους» των χειρουργίων των μαιευτηρίων, ως άλλος ένας τρόπος εξαπάτησης των γυναικών από τους γυναικολόγους-χειρουργούς, που δεν είναι εκπαιδευμένοι ούτε έχουν εμπειρία στους φυσικούς τοκετούς.
Ο σεβασμός στη γέννα είναι καθοριστικός για την ψυχική και σωματική υγεία της γυναίκας-μητέρας. Η πολιτεία οφείλει να καταλάβει το όφελος αυτό για την μελλοντική κοινωνία της χώρας μας και να δημιουργήσει κέντρα τοκετού που θα προστατεύουν την γυναίκα και το βρέφος.

1. Καλωσορίζω ότι το κράτος θα αρχίσει να μεριμνά για την «πρακτική προαγωγή και την εφαρμογή των σύγχρονων γνώσεων και υψηλών διεθνών προδιαγραφών σε θέματα φυσικού τοκετού». Διαχρονικά οι μαίες* κατέχουν τις γνώσεις για τον φυσιολογικό τοκετό. Πλέον η σημαντικότητα του έργου των μαιών αναγνωρίζεται σε όλο και περισσότερες μετα-αναλύσεις.

Ας ξεκινήσουμε ακολουθώντας τις συστάσεις του ΠΟΥ που από το 1996 έχει δημοσιέυσει το Safe motherhood “Care in Normal Birth: a practical guide” που ορίζουν μεταξύ άλλων το μαιευτικό επάγγελμα ως το πλέον κατάλληλο για την υποστήριξη των γυναικών* και οικογενειών σε όλη την περιγεννητική περίοδο.

Επιπλέον, αξίζει να διευκρινιστεί ότι δεν υφίσταται ο ορισμός του «φυσικού» τοκετού στην μαιευτική. Ο ορισμός αυτός προέκυψε για να διαχωριστεί ο τοκετός χωρίς παρεμβάσεις από τον κολπικό, χειρουργικό (προγραμματισμένος τοκετός, περινεοτομή, εμβρυουλκία, χειρισμός κριστέλλερ) που συναντάται βάσει ρουτίνας στα μαιευτήρια και ονομάζεται κατά τα άλλα «φυσιολογικός».

2. Επιβάλλεται τα κέντρο τοκετού να είναι διοικητικά αυτόνομα από τις μαιευτικές κλινικές και να διοιείται από μαίες-μαιευτές. Κάθε άλλο θα είναι ενάντια στον ορισμού ενός κέντρου τοκετού (birth center) και θα οδηγήσει στην περαιτέρω κατακραυγή από τη διαθνή επιστημονική κοινότητα και τον Π.Ο.Υ, ο οποίος επανειλημμένα έχει ασκήσει κριτική στις περιγεννητικές πρακτικές και την υποβάσμιση του μαιευτικού επαγγέλματος στη χώρα μας.

3. Επιβάλλεται επίσης το αρμόδιο όργανου του Υπουργείου Υγείας που θα ορίζει τους όρους και τις προϋποθεσεις όρους και τις προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας να αποτελείται ως πί το πλείστον από μαίες/μαιευτές και εκπροσώπους των επαγγελματικών συλλόγων (ΣΕΜΜ-ΕΑΜΜΕ κ.α.)

όπου * συμπεριλαμβάνονται όλα τα φύλα

Δήμητρα Κουτουμάνου,
Mαία BSc

Βιβλιογραφία

^[1]

^[2]

Koblinsky et.al. 2016. Quality maternity care for every woman, everywhere: a call to action. The
Lancet. Vol. 399 No. 1057 P2307-2320. November 2016
^[3]

Sandall J. The contribution of continuity of midwifery care to high quality maternity care. Report
for the Royal Collee of Midwives.
^[4]

European Court of Human Rights, Second Section. (2010). Case of Ternovszky v. Hungary.
(Application no. 67545/09). Retrieved from:
^[5]{«dmdocnumber»:[«878621″],»itemid»:[«001-102254»]}

United Nations Population Fund (UNFPA), International Confederation of Midwives. (2008).
Investing in midwives and others with midwifery skills to save the lives of mothers and
newborns and improve their health. Retrieved from:
^[6]

World Health Organisation. (1996). Care in Normal Birth: a Practical Guide. Report of a technical
working group. Retrieved from:
^[7]

^[8]

^[9]

Mother Baby Package: Implementing Safe Motherhood in Countries. Geneva, Switzerland: WHO, 1994

^[10]

Hatem M, Sandall J, Devane D, Soltani H, Gates S. 2008. Midwife-led versus other models of care for childbearing women. Cochrane Database of Systematic Reviews. Issue 4. Art. No.: CD004667.

Homer C, Friberg I, Bastis Dias M, ten Hoope-Bender P, Sandall J, Speciale A, Bartlett L. 2014. The projected effect of scaling up midwifery. Lancet

Johanson R, Newburn M, Macfarlane A. 2002, Has the medicalisation of birth gone too far? BMJ.

Maassen MS, Hendrix MJC, Van Vugt HC, Veersema S, Smits F, Nijhuis JG. 2008. Operative deliveries in low-risk pregnancies in The Netherlands: primary versus secondary care. Birth. 35:4 December 2008, 277-82

Renfew M, et.al. 2014. Midwifery and quality care: findings from a new evidence-informed framework for maternal and newborn care. Lancet
Sandall J, Soltani H, Gates S, Shennan A, Devane D. 2016. Midwife-led continuity models versus other models of care for childbearing women. Cochrane. United Nations. 2016

^[11]

Forster, D.A., et al. (2016) Continuity of care by a primary midwife (caseload midwifery) increases women’s satisfaction with
antenatal, intrapartum and postpartum care: results from the COSMOS randomised controlled trial. BMC Pregnancy and Childbirth.
16(1): p. 28. Available at: ^[12]

Beake, S., McCourt, C., and Bick, D. (2005) Women’s views of hospital and community-based postnatal care: the good, the bad and the indifferent. Evidence-Based Midwifery. Dec 1;3(2):80-7. Available at: ^[13]

McCourt, C., Page, L., Hewison, J., Vail, A. (1998) Evaluation of one-to-one midwifery: Women’s responses to care. Birth.
Jun;25(2):73-80. Available at: ^[14]
20 Tracy, S.K., Hartz, D.L., et al. (2013) «Caseload midwifery care versus standard maternity care for women of any risk: M@NGO, a randomised controlled trial». Lancet. Nov 23;382(9906):1723–32. Available at: ^[15]

Gao, Y., Gold, L., et al. (2014) A cost-consequences analysis of a Midwifery Group Practice for Aboriginal mothers and infants in the Top End of the Northern Territory, Australia. Midwifery. Apr 30(4):447-55. Available at:
^[16]

Homer, C.S. (2016) Models of maternity care: evidence for midwifery continuity of care. Medical Journal of Australia. 205(8):370-
374. Available at: ^[17]

^[18]

WHO/ICM/FIGO. Joint Statement. Making pregnancy safer: the critical role of the skilled attendant. Department of Reproductive Health and Research, WHO, Geneva, 2004.

^[19]

^[2]