Η περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 22 του ν. 4208/2013 (Α’ 252), περί της συμμετοχής ιατρών στις εξετάσεις για απόκτηση τίτλου ειδικότητας, αντικαθίσταται ως εξής:
«α. Οι ιατροί, ελληνικής υπηκοότητας ή υπήκοοι άλλων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι επιθυμούν να αποκτήσουν τίτλο ειδικότητας στη χώρα μας και δεν έχουν λάβει νόμιμη απαλλαγή από την υποχρέωση εκπλήρωσης υπηρεσίας υπαίθρου, δύνανται να συμμετέχουν στις εξετάσεις για την απόκτηση του τίτλου ειδικότητας, χωρίς να απαιτείται να έχουν προηγουμένως εκπληρώσει την υποχρέωση υπηρεσίας υπαίθρου. Στους επιτυχόντες στις εξετάσεις απονέμεται ο τίτλος ειδικότητας με ημερομηνία κτήσης την ημερομηνία διεξαγωγής εξετάσεων, μετά από εκπλήρωση της υποχρέωσης υπηρεσίας υπαίθρου ή δωδεκάμηνης υπηρεσίας σε νοσοκομείο, που πραγματοποιείται είτε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 32 του ν. 4865/2021 (Α’ 238) είτε κατόπιν αίτησής τους, η οποία υποβάλλεται σε μία από τις επτά (7) Υγειονομικές Περιφέρειες (Υ.ΠΕ.) και σε συνέχεια της οποίας δύνανται να τοποθετούνται, με απόφαση του Διοικητή της οικείας Υ.ΠΕ., σε κενή οργανική θέση ειδικευμένων της οικείας ειδικότητας, σε νοσοκομείο αρμοδιότητάς της, ανάλογα με τις ανάγκες του δημόσιου συστήματος υγείας. Σε συνέχεια της απόφασης τοποθέτησης, υπογράφεται σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου μεταξύ του ιατρού και του οικείου νοσοκομείου, κατά τη διάρκεια ισχύος της οποίας οι ιατροί λαμβάνουν τις αποδοχές των ιατρών υπηρεσίας υπαίθρου. Η διάρκεια της δωδεκάμηνης υπηρεσίας που πραγματοποιείται μετά από την επιτυχή συμμετοχή στις εξετάσεις για την απόκτηση του τίτλου ειδικότητας λογίζεται ως προϋπηρεσία ειδικευμένου ιατρού και με την ολοκλήρωσή της ο ιατρός απαλλάσσεται από την υποχρέωση εκπλήρωσης της υπηρεσίας υπαίθρου. Κατά τη διάρκεια της δωδεκάμηνης υπηρεσίας, οι ιατροί δύνανται να μετακινούνται, ανάλογα με τις ανάγκες του δημόσιου συστήματος υγείας, σε νοσοκομείο ή δημόσια δομή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας της ίδιας Υ.ΠΕ., με απόφαση του Διοικητή της, ή σε νοσοκομείο ή δημόσια δομή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας άλλης Υ.ΠΕ., με κοινή απόφαση των Διοικητών των οικείων Υ.ΠΕ.. Με την προσκόμιση βεβαίωσης ολοκλήρωσης της δωδεκάμηνης υπηρεσίας, η οποία χορηγείται από τον φορέα ή τους φορείς τοποθέτησης και, κατά περίπτωση, μετακίνησης του ιατρού, χορηγείται από την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Υγείας βεβαίωση απαλλαγής από την υποχρέωση εκπλήρωσης υπηρεσίας υπαίθρου. Για τη χορήγηση του τίτλου ειδικότητας απαιτείται η προσκόμιση βεβαίωσης εκπλήρωσης της υποχρέωσης υπηρεσίας υπαίθρου ή βεβαίωσης απαλλαγής από την υποχρέωση υπηρεσίας υπαίθρου μετά από ολοκλήρωση δωδεκάμηνης υπηρεσίας, που πραγματοποιείται είτε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 32 του ν. 4865/2021 είτε κατ’ εφαρμογή της παρούσας.».
Θεωρούμε ότι το άρθρο 18 βρίσκεται προς τη σωστή κατεύθυνση, όσον αφορά τις εξετάσεις ειδικότητας και την υποχρέωση υπηρεσίας υπαίθρου, η οποία ίσως θα πρέπει να μετονομασθεί, πιθανά σε υποχρέωση υπηρεσίας σε δομές Υ.ΠΕ.
Με αυτό το καθεστώς, οι άρτι ειδικευμένοι ιατροί θα προσφέρουν τις εξειδικευμένες υπηρεσίες τους (αντί να συνταγογραφούν σε Κ.Υ. και Α.Ι.) και θα στελεχώνουν νοσοκομεία με ελλιπές εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό. Πολύ παραπάνω για ειδικότητες όπως της Παθολογικής Ανατομικής, που οι ελλείψεις στα νοσοκομεία είναι μεγάλες.
Προτείνουμε όμως, να δίνεται η δυνατότητα εκπλήρωσης της υπηρεσίας υπαίθρου όχι μόνο σε κενές θέσεις ειδικευμένων ιατρών, αλλά και σε κενές θέσεις ειδικευομένων. Όπως γνωρίζετε, τα περισσότερα νοσοκομεία λειτουργούν με παρωχημένους οργανισμούς, οι οποίοι δεν αντιπροσωπεύουν τις πραγματικές ανάγκες τους.
Πρέπει σαφώς να διατυπώνεται ότι μπορεί να γίνεται εξαρχής «τοποθέτηση» των ιατρών και σε δημόσιες δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και όχι μόνο να υφίσταται δυνατότητα μετακίνησής τους σε αυτές.
Δηλαδή η παράγραφος να διατυπωθεί «…δύνανται να τοποθετούνται, με απόφαση του Διοικητή της οικείας Υ.ΠΕ., σε κενή οργανική θέση ειδικευμένων της οικείας ειδικότητας, σε νοσοκομείο ή δημόσια δομή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας αρμοδιότητάς της, ανάλογα με τις ανάγκες του δημόσιου συστήματος υγείας.». Είναι σημαντικό για τους Ιατρούς Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής αλλά και άλλες ειδικότητες που εξυπηρετούν ανάγκες σε δημόσιες δομές ΠΦΥ
«σε κενή οργανική θέση ειδικευμένων της οικείας ειδικότητας»
Επομένως αυτή η ρύθμιση θα αφορά πολύ περιορισμένες περιπτώσεις σε συγκεκριμένα νοσοκομεία…
Το συγκεκριμένο χωρίο θα πρέπει να τροποποποιηθεί ώστε να δίνεται η δυνατότητα σε περισσότερους νέους γιατρούς
Θα πρέπει να υπάρχει κοινωνική μέριμνα για όσους έχουν ολοκληρώσει την εκπαίδευσή τους και είναι γονείς ανήλικων τέκνων , να έχουν απαλλαγή από την υπηρεσία υπαίθρου ή να υπηρετούν μειωμένη θητεία.
ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΚΕΝΗ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΕΔΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ 6-7 ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΤΕΛΕΙΩΣ ΕΚΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Με τις αέναες παρατάσεις των ειδικευόμενων με το νόμο Ξάνθου που μπορούν να πάρουν σύνταξη (ως ειδικευόμενοι) τι θα γίνει; Σε καποιες περιπτωσεις εκανε καλο και σε καποιες πολυ κακο,πρεπει να διορθωθει. Ήδη κάποιοι είναι στον 7ο χρόνο (!!!) παράτασης. Δεν πάνε να δώσουν εξετάσεις καποιοι και κάθονται με τα χρόνια σε νοσοκομεία. Καποιος που κανει ειδικοτητα 4-5 χρονια, οταν ειναι ηδη 10-12 χρόνια με την παράταση τι ακριβως κάνει; Εκπαιδευεται ακομα;Δεν πρέπει να υπάρχει ένας χρονικός περιορισμός στην παράταση;
Κάποιες κλινικές είναι άδειες από ειδικευόμενους και κάποιες άλλες έχουν πληρότητα 200% – 300%. Δεν είναι εις βάρος της εκπαίδευσης αυτό; Σε Ψυχιατρική κλινική Νοσοκομείου της Περιφέρειας αντί για 2 ειδικευόμενους που προβλέπονται (και μολις 1 μόνιμο ιατρό) είναι 6 (!!!). Ποιος τους εκπαιδεύει αυτούς; Επίσης με αυτή την υπερπληρότητα δημιουργείται πρόβλημα και στο θέμα των εφημεριών, αφου αναλογούν λιγότερα χρήματα στον καθένα από τους νέους ειδικευομενους.
Σε κάποιες χειρουργικές που εχουν υπερπληρότητα ειδικευόμενων λόγω παρατάσεων, ποιος θα εκπαιδεύσει τους νέους, οταν ο Διευθυντής προτιμά τους παλιούς στα χειρουργεία;
1)Πρέπει να μπει πλαφόν στα χρόνια παράτασης είτε στην κύρια ειδικότητα είτε στο κομμάτι της μερικής ειδικότητας
2)Πρέπει να μπει πλαφόν στον αριθμό των ειδικευόμενων+τον αριθμό των παρατασιακών για λόγους εκπαιδευτικούς κυρίως αλλά και οικονομικούς. Δε μπορεί να υπάρχουν 5 θέσεις και να υπηρετούν 10 ειδικευομενοι. Πρεπει να μη ξεπερνα το 150% η υπερπληροτητα σε ειδικευομενους μια κλινικη/τμημα.