Άρθρο 11 Πιστοποίηση θανάτου
- Η αφαίρεση οργάνων πραγματοποιείται μετά την επέλευση του θανάτου, ήτοι σε περίπτωση μη αναστρέψιμης απώλειας της λειτουργίας του εγκεφαλικού στελέχους (εγκεφαλικός θάνατος) ή σε περίπτωση μη αναστρέψιμης παύσης της καρδιακής λειτουργίας (καρδιακός θάνατος).
- Όταν ο θεράπων ιατρός διαγνώσει την επέλευση του θανάτου, υποχρεούται να προβεί αμελλητί, από κοινού με τους ιατρούς των κατά περίπτωση προβλεπόμενων ειδικοτήτων ανάλογα με το είδος του θανάτου, στην επιβεβαίωσή του και την υπογραφή του πιστοποιητικού θανάτου. Η ανωτέρω υποχρέωση είναι αυτοτελής και ανεξάρτητη από την αφαίρεση ή μη των οργάνων. Στην πιστοποίηση του θανάτου απαγορεύεται να συμμετέχουν ιατροί που ανήκουν στη Μονάδα Μεταμόσχευσης και την ομάδα αφαίρεσης.
- Εφόσον πιστοποιηθεί ο θάνατος, ο θεράπων ιατρός ή ο Τοπικός Συντονιστής Μεταμοσχεύσεων οφείλει να ενημερώσει τον Ελληνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), προκειμένου να διαπιστωθεί εάν ο εκλιπών ήταν εγγεγραμμένος στο Μητρώο Δωρητών ή στο Μητρώο Αρνητών Δωρεάς οργάνων.
- Η αφαίρεση οργάνων από αποβιώσαντα δότη γίνεται με τον προσήκοντα σεβασμό στο σώμα του νεκρού.
- Οι χειρουργικές πράξεις της αφαίρεσης και της μεταμόσχευσης διενεργούνται κατ΄ απόλυτη προτεραιότητα σε σχέση με τις λοιπές χειρουργικές επεμβάσεις με την εξαίρεση των περιστατικών που κρίνονται εξαιρετικώς επείγοντα, μετά από σύμφωνη και τεκμηριωμένη γνώμη και του Διευθυντή Ιατρικής Υπηρεσίας. Υπεύθυνοι για την εκπλήρωση της υποχρέωσης του πρώτου εδαφίου είναι οι Διοικητές των οικείων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων.
Πλοήγηση στη Διαβούλευση
- Άρθρο 11 Πιστοποίηση θανάτου
Οι επεξηγήσεις και η διαδικασία διαπίστωσης του καρδιακού θανάτου είναι επαρκέστατες και θα καθησυχάσουν πολλούς δυνητικούς δότες