1. Η στελέχωση των Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας Εγκεφαλικών Επεισοδίων για ασθενείς με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ) πραγματοποιείται:α) με μετακινήσεις προσωπικού από άλλα τμήματα του νοσοκομείου με απόφαση του Διοικητή του, σύμφωνα με την παρ. 8 του άρθρου 7 του ν. 3329/2005 (Α΄81) περί αρμοδιοτήτων Διοικητή νοσοκομείου, β) με μετακινήσεις προσωπικού μεταξύ νοσοκομείων των Υγειονομικών Περιφερειών (ΥΠΕ) με απόφαση των Διοικητών των ΥΠΕ, σύμφωνα με το άρθρο 24 του ν. 3599/2007 (Α΄176), περί μετατάξεων και αποσπάσεων του προσωπικού των Φορέων Παροχής Υπηρεσιών Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Φ.Π.Υ.Υ.Κ.Α.), γ) μέσω ανακατανομής κενών οργανικών θέσεων, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 20 του ν. 4622/2019 (Α΄133), και δ) με αποσπάσεις ιατρών του Εθνικού Συστήματος Υγείας, σύμφωνα με το άρθρο 39 του ν. 4368/2016 (Α΄21), νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού, σύμφωνα με το άρθρο 50 του ίδιου νόμου και διοικητικού προσωπικού, σύμφωνα με τον ν. 4440/2016 (Α΄ 224).
- Το ιατρικό προσωπικό που κατ’ ελάχιστον απαιτείται ανά έξι (6) κλίνες για τη νοσηλεία των ασθενών σε μια ΜΑΦ ΑΕΕ είναι το εξής:
α. Ένας (1) Επιστημονικά Υπεύθυνος Νευρολόγος ή Παθολόγος,
β. ένας (1) Επιμελητής Νευρολόγος ή Παθολόγος,
γ. ένας (1) Ειδικευόμενος Ιατρός Νευρολογίας ή Παθολογίας.
- Την αντιμετώπιση των ασθενών με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ομάδα αναλαμβάνει τετραμελής διεπιστημονική ομάδα, η οποία δύναται να περιλαμβάνει τις παρακάτω ειδικότητες από τις υπάρχουσες κλινικές του εκάστοτε νοσοκομείου, όπου οι ειδικότητες αυτές υφίστανται:
α. Ακτινολόγος,
β. Επεμβατικός Ακτινολόγος,
γ. Καρδιολόγος,
δ. Ιατρός Μ.Ε.Θ.,
ε. Νευροχειρουργός,
στ. Αγγειοχειρουργός,
ζ. Ιατρός Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης.
- Το νοσηλευτικό προσωπικό που κατ’ ελάχιστον απαιτείται ανά έξι (6) κλίνες για τη νοσηλεία των ασθενών σε μια ΜΑΦ ΑΕΕ είναι δέκα (10) νοσηλευτές για να καλυφθούν οι απαραίτητες βάρδιες.
- Το παραϊατρικό προσωπικό που αποτελείται, κατ’ ελάχιστον, από τρεις (3) ειδικότητες, ανά έξι (6) κλίνες, για τη νοσηλεία των ασθενών σε μια ΜΑΦ ΑΕΕ είναι το εξής:
α. φυσικοθεραπευτές, τουλάχιστον δύο (2),
β. εργοθεραπευτές,
γ. λογοθεραπευτές,
δ. ψυχολόγοι.
θα πρέπει να εξασφαλιστεί η ύπαρξη όλων των προ-απαιτουμένων ειδικοτήτων για τη λειτουργία των Μονάδων ΑΕΕ. Eίναι γνωστό οτι η βαρύτητα των ΑΕΕ είναι ποικίλη και δεν εξέρχονται όλοι οι ασθενείς με την ίδια λειτουργική εικόνα μετά την οξεία θεραπευτική αντιμετώπιση, όσο σωστή και έγκαιρη και αν είναι αυτή.
Η συμβολή των ιατρών Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης στην πρόληψη της εγκατάστασης λειτουργικών ελλειμμάτων και αναπηρίας, αλλά και στην αποκατάσταση αυτών αν εγκατασταθούν, είναι ουσιαστική με μείωση του κόστους επόμενων νοσηλειών λόγω επιπλοκών και μείωση του κόστους παροχών. Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει Φυσίατρος σε όλες αυτές τις μονάδες. Σε όποια νοσοκομεία θα γίνουν Μονάδες ΑΕΕ και υπάρχει ήδη κλινική Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης θα πρέπει να ενισχυθεί η δύναμη των κλινών και το προσωπικό της για να υποδεχθεί τέτοια περιστατικά.
Κοτρώνη Αικατερίνη
Διευθύντρια Κλινικής Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης ΓΝΑ ΚΑΤ
Life Fellow European Board PRM
Αγαπητοί συνάδελφοι, τοποθετούμαι σχετικά με το ανωτέρω σοβαρό θέμα ως εξής :
1. Στην σύνθεση των Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ), θα πρέπει να υπάρχει και Ειδικός Ιατρός ΦΙΑπ.
2. Ειδικά σε μεγάλα Νοσοκομεία που θα έχουν ΜΑΦ για ΑΕΕ, θα πρέπει να υπάρχει κανονικά κατά τη γνώμη μου και Τμήμα ή Κλινική ΦΙΑπ
και σε πλήρη σύνθεση Ομάδα Αποκατάστασης.
3. Είμαστε πια στο 2023 και ακόμα δεν έχουν εναρμονιστεί τα πράγματα όπως ορίζει το σύγχρονο γίγνεσθαι και οι απαιτήσεις των καιρών για πιο καλά αποτελέσματα μέσα από συνεργασίες. Οι συνεργασίες όμως θα πρέπει για το καλό των ασθενών να μην είναι πολυ-διασπασμένες αλλά ειδικά ως προς την συγκεκριμένη διαβούλευση στην ίδια δομή και όχι αλλού.
4. Ακόμη μια πρόταση…από τα παλιά για ΦΙΑπ σε μεγάλα Νοσοκομεία και με πλήρη σύνθεση της Ομάδας Αποκατάστασης.
Δεν γίνονται όλα ταυτόχρονα, αλλά τουλάχιστον να γίνει μια αρχή.
Και βέβαια το όλο πλαίσιο, στην κατεύθυνση της βελτίωσης συνολικά της κατάστασης στο χώρο της Υγείας που είναι επιτακτική ανάγκη
και αναγνωρίζεται από όλους. Τέλος θα πρέπει να γίνονται σεβαστές οι προτάσεις των επιστημονικών εταιρειών, χωρίς να παραβλέπω και το επονομαζόμενο «δίκαιο» του ισχυρότερου παίκτη για λόγους που μας γυρίζουν στο παρελθόν και όχι σε βελτίωση.
Ευχαριστώ
Δρ. Κ. Αθανασόπουλος ΔΝΤΗΣ ΕΣΥ – ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ (ΕΚΑ) – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΚΑ
Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης του σχεδίου Νόμου για το «Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΑΕΕ)» θα θέλαμε να σημειώσουμε τα εξής:
Σκοπός του νόμου είναι η άμεση αντιμετώπιση περιστατικών ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΑΕΕ) που βρίσκονται στην οξεία φάση προκειμένου για την αποφυγή σημαντικού βαθμού αναπηρίας, καθώς και στη μείωση των ποσοστών θνητότητας μετά από ΑΕΕ με την ίδρυση στο πλαίσιο της Νευρολογικής ή Παθολογικής Κλινικής/Τμήματος του εκάστοτε νοσοκομείου Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για ασθενείς με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ). Οι μονάδες αυτές θα δέχονται για νοσηλεία αποκλειστικά ασθενείς με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο παρέχοντας εικοσιτετράωρη ιατρονοσηλευτική υποστήριξη και αυξημένες δυνατότητες παρακολούθησης, διαγνωστικών εξετάσεων, και θεραπευτικής παρέμβασης.
Χαιρετίζουμε τη σημαντική αυτή πρωτοβουλία τονίζοντας, όμως, ότι, η στελέχωση των ειδικών μονάδων πρέπει να γίνει κυρίως με πρόσληψη προσωπικού και όχι με τη μετακίνηση προσωπικού των ήδη υποστελεχωμένων υπόλοιπων μονάδων, τμημάτων και υγειονομικών δομών.
Επίσης, θεωρούμε κοινώς αποδεκτό πως η συνδρομή και των 4 παραϊατρικών ειδικοτήτων (φυσικοθεραπευτών, εργοθεραπευτών, λογοθεραπευτών και ψυχολόγων) είναι απαραίτητη και για το λόγο αυτό προτείνεται η εξής τροποποίηση της παρ. 5 του άρθρου 4: « Το παραϊατρικό προσωπικό θα αποτελείται, κατ’ ελάχιστον, ανά έξι (6) κλίνες, για τη νοσηλεία των ασθενών σε μια ΜΑΦ ΑΕΕ από τις εξής ειδικότητες: α. φυσικοθεραπευτές, β. εργοθεραπευτές, γ. λογοθεραπευτές και δ. ψυχολόγοι.».
Τέλος θεωρούμε απαραίτητο, ιδιαίτερα μετά την πλήρη αντιστοίχιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων των Σχολών λογοθεραπείας των Α.Ε.Ι. με αυτά που ρυθμίστηκαν για τους απόφοιτους των αντίστοιχων Σχολών των πρώην Α.Τ.Ε.Ι. με το άρθρο 32 του Ν. 4999/2022, πως οι θέσεις για την κάλυψη των αναγκών θα πρέπει να είναι ΠΕ/ΤΕ, χωρίς διάκριση.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΛΟΓΟΠΑΘΟΛΟΓΩΝ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΣΕΛΛΕ)
Πρωτίστως να δώσουμε συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία συγκρότησης ΜΑΦ ΑΕΕ.
Θα μπορούσαμε όμως να παρατηρήσουμε τα εξής:
• Βάσει κατευθυντήριων οδηγιών σε Ευρώπη (https://eso-stroke.org/), Καναδά (https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/1747493018786616), Ηνωμένο Βασίλειο και Ιρλανδία (http://www.strokeguideline.org/) τις δομές αυτές επανδρώνουν ομάδες ειδικών με γνώσεις και δεξιότητες στην αποκατάσταση ασθενών με ΑΕΕ. Συνεπώς και οι φυσικοθεραπευτές θα πρέπει να είναι εξειδικευμένοι στη νευρολογική αποκατάσταση και να πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια πρόσληψης όχι απλά να μετακινηθούν στις μονάδες αυτές από Νοσοκομεία των Υγειονομικών Περιφερειών (ΥΠΕ) με απόφαση των Διοικητών των ΥΠΕ.
• Επίσης οι Διεθνείς Οδηγίες Αυστραλίας, Νέας Ζηλανδίας και Ευρώπης συστήνουν εντατική προγραμματισμένη θεραπεία με «…πρώιμη κινητοποίηση και φυσικοθεραπεία τουλάχιστον μία φορά την ημέρα (7/7) και, εάν οι πόροι το επιτρέπουν, κατά προτίμηση δύο φορές την ημέρα, προσαρμοσμένες στην ιατρική κατάσταση του ασθενούς….». (https://app.magicapp.org/#/guideline/Kj2R8j/section/nyGJ2j), (https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/strokeaha.112.670430).
Συνεπώς ο αριθμός των φυσικοθεραπευτών χρειάζεται να είναι επαρκής (τουλάχιστο 3 ανά 5 κλίνες) ώστε να καλύπτει όλες τις μέρες της εβδομάδας και όλες τις βάρδιες
• Τέλος, σύμφωνα με όλες τις κατευθυντήριες οδηγίες και το θεσμοθετημένο πλαίσιο αποκατάστασης ασθενών με ΑΕΕ παγκοσμίως (NICE 2023), (www.strokeguideline.org) (https://eso-stroke.org/) ο φυσικοθεραπευτής αποτελεί απαραίτητο μέλος της βασικής διεπιστημονικής ομάδας αποκατάστασης και δεν θεωρείται πουθενά παραϊατρικό προσωπικό.
Δρ. Σοφία Λαμπροπούλου
Επίκουρη Καθηγήτρια Φυσικοθεραπείας Πανεπιστημίου Πατρών
Εκπρόσωπος Ελλάδας στη Διεθνή Ένωση Νευρολογικής Φυσικοθεραπείας (INPA)
Το νομοσχέδιο δεν αφορά καθαρά και μόνο την θρομβόλυση ασθενών αλλά και την γενικότερη άμεση αντιμετώπιση των ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΑΕΕ) στην οξεία φάση, την βελτιστοποίηση της πρόληψης, της θεραπείας και της φροντίδας των ασθενών καθώς και την αύξηση της λειτουργικής ανεξαρτησίας και την αποφυγή σημαντικού βαθμού αναπηρίας, όπως επίσης και την ελάττωση της διαρκειας νοσηλείας μετά από ΑΕΕ.
Ο ασθενής θα καταλήξει τις περισσότερες φορές με συχνά με κάποιου βαθμού ανικανότητα και αναπηρία και σε κάποιες από τις δομές Αποκατάστασης (κλινικές Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης του ΕΣΥ, Κέντρα Αποθεραπείας Αποκατάστασης, ΚΕφΙΑπ Δημόσιων Νοσοκομείων)
Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ξεκινά από την οξεία κιόλας φάση του ΑΕΕ και είναι απαραίτητη η λειτουργία της Διεπιστημονικής Ομάδας Αποκατάστασης με τακτικές συνεδριάσεις και την φροντίδα της λειτουργίας της από Ιατρό Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης. Έτσι, σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία, επιτυγχάνεται το μέγιστο δυνατό επίπεδο Αποκατάστασης στο αρχικό στάδιο. Έχοντας και το ρόλο της Διασυνδετικής Αποκατάστασης θα επιτρέψει την ομαλή μετάβαση σε κάποια από τις προαναφερθείσες δομές- επίπεδα παρεχομένων υπηρεσιών και τελικά να συνεχίσει να ακολουθεί κάποιο πρόγραμμα Αποκατάστασης στην κοινότητα.
Πρέπει λοιπόν να αναφέρεται ως υποχρεωτική η ύπαρξη Ιατρού Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης στην Μονάδα αντιμετώπισης ΑΕΕ αλλά και ως υπευθύνου της ομάδας Αποκατάστασης καθώς και η κατάλληλη και επαρκής στελέχωσή της ομάδας.
Στα νοσοκομεία που δεν υπάρχει η ειδικότητα της Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης και των μελών της ομάδας Αποκατάστασης η παροχή υπηρεσιών θα είναι ελλιπής και θα περιορίζεται καθαρά στην θρομβόλυση και στην δευτερογενή πρόληψη ελλιπόντων αυτών που στην συνέχεια θα αναλάβουν τον ασθενή.
Στα μικρότερα νοσοκομεία θα αρκούσε η ύπαρξη του φυσιάτρου ως συνεργάτης-συμβούλου (υποχρεωτικά όμως!) και στα μεγαλύτερα η ύπαρξη μικρών κλινικών Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης θα επέτρεπε την ορθή λειτουργία της ομάδας Αποκατάστασης και την ομαλή μετάβαση σε επόμενες δομές Αποκατάστασης ή/και την νοσηλεία των ασθενών κάτι που θα εξυπηρετούσε και ασθενείς που πάσχουν από άλλες παθήσεις με μεγάλο βαθμό ανικανότητας και αναπηρίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα ο συνολικός αριθμός κλινών Δημόσιας Αποκατάστασης ανέρχεται σε περίπου 220 κλίνες ενώ ο αντίστοιχος αριθμός Ιδιωτικής Αποκατάστασης ανέρχεται σε περίπου 2900 κλίνες.
Το σημαντικό ακόμα είναι ότι η δημιουργία κάποιων νέων κλινικών ΦΙΑπ ή και μόνο η λεοτυργία Ιατρών Αποκατάστασης στα μικρότερα νοσοκομεία θα έδινε την δυνστότητα με την επαρκή ομάδα Αποκατάστασης να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε όφελος του ασθενούς αλλά και των ασφαλιστικών ταμείων.
Μάρκος Σγάντζος
Ιατρός Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης
Αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης
Πρωτίστως συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία συγκρότησης ΜΑΦ ΑΕΕ. Τέτοιες εξειδικευμένες παροχές φροντίδας αναφέρονται ως απαραίτητες σε όλες τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες για την αντιμετώπιση του ΑΕΕ.
Θα μπορούσαμε όμως να παρατηρήσουμε τα εξής:
· Βάσει των κατευθυντήριων οδηγιών σε Ευρώπη (https://eso-stroke.org/), Καναδά (https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/1747493018786616), Ηνωμένο Βασίλειο και Ιρλανδία (http://www.strokeguideline.org/) η επάνδρωση τέτοιων εξειδικευμένων δομών γίνεται από ομάδα ειδικών που έχουν τις γνώσεις και δεξιότητες για την αξιολόγηση και την επίλυση προβλημάτων που εμφανίζουν οι ασθενείς με ΑΕΕ. Συνεπώς και οι φυσικοθεραπευτές θα πρέπει να είναι εξειδικευμένοι στη νευρολογική αποκατάσταση και να πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια όχι απλά να μετακινηθούν στις μονάδες αυτές από Νοσοκομεία των Υγειονομικών Περιφερειών (ΥΠΕ) με απόφαση των Διοικητών των ΥΠΕ.
· Επίσης οι Διεθνείς Οδηγίες Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας (https://app.magicapp.org/#/guideline/Kj2R8j/section/nyGJ2j), όπως και οι Ευρωπαϊκές Συστάσεις για τη δημιουργία Κέντρων και Μονάδων ΑΕΕ (https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/strokeaha.112.670430) συστήνουν εντατική προγραμματισμένη θεραπεία με «…πρώιμη κινητοποίηση και φυσικοθεραπεία τουλάχιστον μία φορά την ημέρα (7/7) και, εάν οι πόροι το επιτρέπουν, κατά προτίμηση δύο φορές την ημέρα, προσαρμοσμένες στην ιατρική κατάσταση του ασθενούς….». Συνεπώς ο αριθμός των φυσικοθεραπευτών χρειάζεται να είναι επαρκής (και σίγουρα πάνω από 2 ανά 5 κλίνες) ώστε να καλύπτει όλες τις μέρες της εβδομάδας και όλες τις βάρδιες
· Τέλος, σύμφωνα με όλες τις κατευθυντήριες οδηγίες και το θεσμοθετημένο πλαίσιο αποκατάστασης ασθενών με ΑΕΕ παγκοσμίως (NICE 2023), (www.strokeguideline.org) (https://eso-stroke.org/) ο φυσικοθεραπευτής αποτελεί απαραίτητο μέλος της βασικής διεπιστημονικής ομάδας αποκατάστασης και δεν θεωρείται πουθενά παραϊατρικό προσωπικό.
Δρ. Λαμπροπούλου Σοφία
Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πατρών
Εκπρόσωπος Ελλάδας στη Διεθνή Ένωση Νευρολογικής Φυσικοθεραπείας (INPA)
Η δημιουργία μονάδων αυξημένης φροντίδας για την αντιμετώπιση ασθενών με αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια είναι μια απαραίτητη ενέργεια. Η διεθνή εμπειρία έχει δείξει ότι οι μονάδες αυτές είναι χρήσιμες για τον περιορισμό των επιπτώσεων ενός αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. Αναπόσπαστο κομμάτι αυτών των μονάδων είναι και ο φυσικοθεραπευτής. Η πρώιμη κινητοποίηση είναι θεμελιώδη ενέργεια η οποία επηρεάζει όλη την πορεία της αποκατάστασης. Η φυσικοθεραπεία είναι απαραίτητη 7 ημέρες την εβδομάδα τουλάχιστον μια φορά την ημέρα ενώ αν το επιτρέπει η δυναμικότητα της μονάδας και η κατάσταση του ασθενούς εφαρμόζεται και δεύτερη. Απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα των μονάδων εκτός από την ενδεδειγμένη αναλογία φυσικοθεραπευτή ανά κλίνη είναι και η εξειδικευμένη εκπαίδευση κάτι φυσικά που αφορά όλο το προσωπικό της μονάδας. Οι παράμετροι αυτοί πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν στη δημιουργία αυτών των μονάδων.
Διονύσιος Θεοδωρόπουλος. Φυσικοθεραπευτής MSc, Συντονιστής Επιστημονικού Τμήματος Νευρολογικής Φυσικοθεραπείας Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών-ΝΠΔΔ.
Ενδεικτικές αναφορές :
https://www.strokeguideline.org/
https://www.angels-initiative.com/sites/default/files/stroke_unit_brochure_v7_pages_no_crop.pdf
Δεν νοείται αποκατάσταση χωρίς ιατρό φυσικής αποκατάστασης, ειδικότητα που λείπει από τα περισσότερα νοσοκομεία που αναφέρονται. Επίλυσης δεν νοείται να φτιάχνεις καινούργιες μονάδες με μετακινήσεις προσωπικού, λες και περισσεύουν νοσηλευτές π.χ. Από τα άλλα τμήματα. Προσλήψεις λοιπόν… μονόδρομος!
Απαραίτητη η δημιουργία δομών υπερ-οξείας φροντίδας ασθενών με ΑΕΕ, συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία.
Σημαντικό να τεθεί πιο συγκεκριμένα η ποσόστωση ανά ασθενή σε προσωπικό αποκατάστασης, αν θεωρήσουμε ότι η λειτουργική έκβαση αποτελεί πυλώνα του σκοπού της δημιουργίας. Πέρα από το μεγάλο έλλειμα σε νοσηλευτικό προσωπικό και φυσικοθεραπευτές, χαρακτηριστική είναι η σχεδόν πλήρης απουσία εργοθεραπευτών και λογοθεραπευτών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Σημαντικό να τεθεί και ένα σαφές πλαίσιο λειτουργίας αναγνωρισμένο (π.χ. ESO certified units) όπως και καταγραφή ποιότητας παρεχόμενων υπηρεσιών (δείκτες θνητότητας, νοσηρότητας και λειτουργικότητας) που θα ακολουθούν τους ασθενείς στην Μονάδα Αγγειακών Εγκεφαλικών και θα οδηγήσουν στην περαιτέρω βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Ιδανικά, η καθιέρωση και ερευνητικού προσωπικού πέρα από τις Ακαδημαϊκές Δομές, θα ενδυνάμωνε τις δομές αυτές.
Επίσης, πρόσφατη η απόφαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (76η World Health Assembly- https://apps.who.int/gb/ebwha/pdf_files/WHA76/A76_R6-en.pdf) για την ανάγκη της ενδυνάμωσης των υπηρεσιών αποκατάστασης σε όλα τα στάδια του συστήματος Υγείας, με συγκεκριμένα εργαλεία στα πλαίσια της Στρατηγικής Rehabilitation 2030 (https://iris.who.int/bitstream/handle/10665/325607/9789241515986-eng.pdf?sequence=1). Εδώ εάν μιλάμε για μια σοβαρή παρέμβαση στο σύστημα υγείας και όχι απλά τυπική αναφορά σε οργανισμούς νοσοκομείων, οφείλει η όποια εισήγηση να έχει λάβει καθοδήγηση από το Ευρωπαϊκό Παράρτημα του WHO για την οργάνωση των παραπάνω δομών.
Λυπηρό το γεγονός ότι πέρα από 4 από τα 17 νοσοκομεία, είναι ανύπαρκτη η ειδικότητα της Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης και άρα η κατά περίπτωση συμμετοχή που αναφέρεται σαφώς, θεωρεί τις υπηρεσίες αυτές πολυτέλεια, αφήνοντας ουσιαστικά την διαχείριση εκτεταμένων επιπλοκών που θα μπορούσαν να αποφευχθούν στο μεθεπόμενο στάδιο της υποξείας/ χρόνιας φάσης στις δομές αποκατάστασης, αυξάνοντας τη διάρκεια, το κόστος νοσηλείας σε κάθε στάδιο και επιβαρύνοντας την λειτουργική έκβαση, σε πλήρη αντίθεση με τους σκοπούς του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου. Η σημασία της παρέμβασης αυτής έχει τεθεί σαφώς από την UEMS-PRM (https://www.minervamedica.it/en/journals/europa-medicophysica/article.php?cod=R33Y2018N06A0957)
Επίσης, η ένταξη ΜΑΦ ΑΕΕ χωρίς να συνδέεται σαφώς με το δίκτυο διαχείρισης των ασθενών (βλ. https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/STR.0000000000000424), πολύ πιθανό να οδηγήσει σε ανεπαρκή λειτουργία και των ίδιων των υπεροξέων αυτών δομών.
Απαραίτητη η δημιουργία δομών υπερ-οξείας φροντίδας ασθενών με ΑΕΕ, συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία.
Σημαντικό να τεθεί πιο συγκεκριμένα η ποσόστωση ανά ασθενή σε προσωπικό αποκατάστασης, αν θεωρήσουμε ότι η λειτουργική έκβαση αποτελεί πυλώνα του σκοπού της δημιουργίας. Πέρα από το μεγάλο έλλειμα σε νοσηλευτικό προσωπικό και φυσικοθεραπευτές, χαρακτηριστική είναι η σχεδόν πλήρης απουσία εργοθεραπευτών και λογοθεραπευτών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Σημαντικό να τεθεί και ένα σαφές πλαίσιο λειτουργίας αναγνωρισμένο (π.χ. ESO certified units) όπως και καταγραφή ποιότητας παρεχόμενων υπηρεσιών (δείκτες θνητότητας, νοσηρότητας και λειτουργικότητας) που θα ακολουθούν τους ασθενείς στην Μονάδα Αγγειακών Εγκεφαλικών και θα οδηγήσουν στην περαιτέρω βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Ιδανικά, η καθιέρωση και ερευνητικού προσωπικού πέρα από τις Ακαδημαϊκές Δομές, θα ενδυνάμωνε τις δομές αυτές.
Επίσης, πρόσφατη η απόφαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (76η World Health Assembly) για την ανάγκη της ενδυνάμωσης των υπηρεσιών αποκατάστασης σε όλα τα στάδια του συστήματος Υγείας, με συγκεκριμένα εργαλεία στα πλαίσια της Στρατηγικής Rehabilitation 2030. Εδώ εάν μιλάμε για μια σοβαρή παρέμβαση στο σύστημα υγείας και όχι απλά τυπική αναφορά σε οργανισμούς νοσοκομείων, οφείλει η όποια εισήγηση να έχει λάβει καθοδήγηση από το Ευρωπαϊκό Παράρτημα του WHO για την οργάνωση των παραπάνω δομών.
Λυπηρό το γεγονός ότι πέρα από 4 από τα 17 νοσοκομεία, είναι ανύπαρκτη η ειδικότητα της Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης και άρα η κατά περίπτωση συμμετοχή που αναφέρεται σαφώς, θεωρεί τις υπηρεσίες αυτές πολυτέλεια, αφήνοντας ουσιαστικά την διαχείριση εκτεταμένων επιπλοκών που θα μπορούσαν να αποφευχθούν στο μεθεπόμενο στάδιο της υποξείας/ χρόνιας φάσης στις δομές αποκατάστασης, αυξάνοντας τη διάρκεια, το κόστος νοσηλείας σε κάθε στάδιο και επιβαρύνοντας την λειτουργική έκβαση, σε πλήρη αντίθεση με τους σκοπούς του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου.
Επίσης, η ένταξη ΜΑΦ ΑΕΕ χωρίς να συνδέεται σαφώς με το δίκτυο διαχείρισης των ασθενών (βλ. https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/STR.0000000000000424) μάλλον δίνει την εικόνα πλημελλούς διαχείρισης εν έτη 2023…
Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της American Stroke Association και του Σουηδικού Υπουργείου Υγείας, η αποκατάσταση ενός ατόμου που έχει υποστεί αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ξεκινά από την οξεία φάση, συνεχίζεται στην υποξεία και ακόμα περαιτέρω. Όσον αφορά τις μονάδες αυξημένης φροντίδας ΑΕΕ, η παρέμβαση του ιατρού φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση των λειτουργικών ελλειμμάτων, τον συντονισμό της ομάδας αποκατάστασης και την πρόληψη επιπλοκών, οι οποίες εάν συμβούν δυσχεραίνουν την περαιτέρω αποκατάσταση με δύο τρόπους:
1. δημιουργώντας ανασταλτικά εμπόδια στην κινητοποίηση, στην εγρήγορση και τη λειτουργικότητα του ατόμου
2. επιμηκύνοντας τη νοσηλεία του ατόμου και καθυστερώντας την έξοδό του από δομές αποκατάστασης κλειστής νοσηλείας με επίπτωση στην παραγωγικότητα
Τέλος, η ομάδα αποκατάστασης απαρτίζεται από τον ειδικό ιατρό αποκατάστασης, τους θεραπευτές (φυσικοθεραπευτές, λόγοθεραπευτές, εργοθεραπευτές), ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό, διατροφολόγο και άλλες ειδικότητες τεχνικής φύσης για την κατασκευή και λειτουργία βοηθημάτων.
Η συντονισμένη δράση και συνεργασία όλων των ιατρικών ειδικοτήτων και της ομάδας αποκατάστασης συμβάλλει καθοριστικά στην βελτίωση του προσδόκιμου επιβίωσης και την επιστροφή του ατόμου σε λειτουργικό τρόπο ζωής.
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον διαβάζουμε το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας για τη δημιουργία Εθνικού Δικτύου Μονάδων για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΑΕΕ). Γνωρίζουμε όλοι ότι με βάση διεθνή επιστημονικά δεδομένα, τέτοιες μονάδες συμβάλλουν αποφασιστικά στην βελτίωση της έκβασης και θεωρούμε πως η πρωτοβουλία του Υπουργείου Υγείας μπορεί να συμβάλλει στην θέσπιση ανάλογων συνθηκών φροντίδας των ασθενών και στη χώρα μας.
Η Ελληνική Εταιρεία Εντατικής Θεραπείας (ΕΕΕΘ) επισημαίνει ότι τόσο για τις ΜΕΘ όσο και για τις ΜΑΦ έχει δημοσιευθεί πρόσφατα και κατόπιν εισήγησης του ΚΕΣΥ εγκύκλιος του Υπουργείου Υγείας σχετική με τη λειτουργία τμημάτων Εντατικής Θεραπείας Ενηλίκων – Παίδων, στην οποία προσδιορίζονται τα λειτουργικά κριτήρια και τα κριτήρια δραστηριότητας των ΜΕΘ/ΜΑΦ της χώρας. Ειδικότερα δε, στα λειτουργικά κριτήρια ορίζονται σαφώς τόσο ποιοι πρέπει να είναι οι χώροι και το περιβάλλον των ΜΕΘ/ΜΑΦ όσο και ποιο οφείλει να είναι το ιατρικό και λοιπό επιστημονικό ανθρώπινο δυναμικό που τις συγκροτεί. Οι ιατροί των ΜΕΘ/ΜΑΦ οφείλουν να έχουν την εξειδίκευση που απαιτείται για την άσκηση της Εντατικής Θεραπείας, ο δε Ιατρικός Διευθυντής να κατέχει απαραίτητα τίτλο Εξειδίκευσης στην Εντατική Θεραπεία και να εργάζεται για τουλάχιστον τρία συνεχή χρόνια σε ΜΕΘ.
Χρειάζεται λοιπόν να γίνει σαφές ότι οι μονάδες αντιμετώπισης ΑΕΕ ουδεμία σχέση δεν μπορεί να έχουν με ΜΑΦ, αλλά ότι μπορεί να αποτελούν ξεχωριστά και ανεξάρτητα από τις ΜΕΘ-ΜΑΦ τμήματα και δεν θα πρέπει να συγχέονται με τις ΜΕΘ ή τις ΜΑΦ ούτε ως φυσικοί χώροι ούτε ως λειτουργικές δομές. Οι Εντατικολόγοι, θεωρούμε δεδομένο με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία μας ότι σε περίπτωση που ασθενής με ΑΕΕ πληροί κριτήρια νοσηλείας σε ΜΕΘ/ΜΑΦ, είτε βρίσκεται στο τμήμα επειγόντων, είτε σε ειδική μονάδα ΑΕΕ είτε σε Νευρολογικό ή Παθολογικό τμήμα, χρειάζεται να μεταφέρεται στο χώρο της ΜΕΘ υπό την βασική φροντίδα και ευθύνη των ειδικών Εντατικολόγων, όπως εξ’ άλλου συμβαίνει έως τώρα, και σε συνεργασία πάντοτε με τις λοιπές αρμόδιες ιατρικές ειδικότητες (Παθολογία, Νευρολογία, Καρδιολογία, Νευροχειρουργική και Επεμβατική Ακτινολογία).
Κλείνοντας, ας μας επιτραπεί να δηλώσουμε την υποστήριξή μας σε κάθε προσπάθεια της πολιτείας να αναβαθμίσει την ποιότητα της ιατρικής φροντίδας, και την πρόθεση συμμετοχής μας στο σχεδιασμό των διαδικασιών και των δομών υγείας που αφορούν άμεσα ή έμμεσα τις ΜΕΘ/ΜΑΦ και τους ασθενείς που νοσηλεύονται σε αυτές.
Το Δ.Σ. της ΕΕΕΘ
Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία. Θα πρέπει να είναι περισσότεροι οι φυσικοθεραπευτές. Επίσης πρέπει να προβλεφθούν και θέσεις Π.Ε φυσικοθεραπευτών που έχουν αποκλειστεί από τις δημόσιες δομές υγείας.
Από το 1974 δίνεται σε Δημόσια νοσοκομεία της χώρας η ειδικότητα της Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης ,που είναι η πλέον αρμόδια για την αποκατάσταση ασθενών με ΑΕΕ . Ο Ιατρός Φυσικής Ιατρικής & Αποκατάστασης συντονίζει την ομάδα Αποκατάστασης και συνεργάζεται με όλες τις ιατρικές ειδικότητες που χρειάζονται , για την ανάρρωση του ασθενούς μετά από ΑΕΕ. Είναι αυτός που γνωρίζει τις θεραπείες , την διάρκεια της αποκατάστασης κατά την οξεία , υποξεία και χρόνια φάση του ΑΕΕ, παρεμβαίνει ώστε να προλαμβάνονται ή να αντιμετωπίζονται επιπλοκές από αυτό και γνωρίζει πως να συνεργαστεί με τις παραϊατρικές ειδικότητες με κέντρο τον ασθενή.
Θεωρώ την παρουσία του Ιατρού Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης απαραίτητη και όχι προαιρετική, όπως αναφέρεται:»δύναται να περιλαμβάνει τις παρακάτω ειδικότητες από τις υπάρχουσες κλινικές του εκάστοτε νοσοκομείου, όπου οι ειδικότητες αυτές υφίστανται» γιατί ο ιατρός Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης
.εντοπίζει ασθενείς που θα ωφεληθούν από την πρώιμη εντατική αποκατάσταση εγκεφαλικού (καταγραφή των δυνατοτήτων και των αναγκών)
. εξορθολογίζει τις παραπομπές (εκπαίδευση και οδηγίες στην ΜΕΘ/ΜΑΦ για σωστή τοποθέτηση επί κλίνης, συχνές αλλαγές θέσεων, σωστή θέση κεφαλής ώστε να προλαμβάνονται συγκάμψεις, κατακλίσεις και ο ασθενής να μπορεί να συμμετάσχει απρόσκοπτα στα μελλοντικά προγράμματα ενεργούς αποκατάστασης), αξιολογεί την ικανότητα κατάποσης σε συνεργασία με ΩΡΛ και λογοθεραπευτή για την αποφυγή εισροφήσεων και την λήψη απόφασης για έγκαιρη γαστροστομία. Συμβουλεύει για την ειδική διατροφή λόγω του έντονου καταβολισμού και σημαντικής απίσχνασης -Αξιολογεί τον ασθενή με ειδικές κλίμακες κατά την έξοδο από τις ΜΕΘ/ΜΑΦ για οδηγίες και κατευθύνσεις σε υπηρεσίες
.Μέσω της πρώιμης διερεύνησης νοσολογικών καταστάσεων απότοκων της κύριας πάθησης όπως σπαστικότητα , νευρογενή δυσλειτουργία ουροδόχου κύστεως και εντέρου, αναπνευστική δυσλειτουργία μειώνει την διάρκεια νοσηλείας και
.βελτιώνει τα λειτουργικά αποτελέσματα.
Μου φαίνεται τουλάχιστον ανεξήγητο το γεγονός πως είναι δυνατόν στο τακτικό προσωπικό των συγκεκριμένων μονάδων να προβλέπεται η παρουσία νευρολόγου η παθολόγου ενώ δεν προβλέπεται η επιλογή μιας καθ ύλης αρμόδιας ειδικότητας αυτής της νευροχειρουργικής. Πως δηλαδή μπορεί να θεωρηθεί πλέον αρμόδια ειδικότητα αυτής του παθολόγου από του νευροχειρουργου στην αντιμετώπιση των αγγειακών εγκεφαλικών με ξεπερνά. Τούτο δεν συμβαίνει την στιγμή που επισήμως η πολιτεία έχει αναγνωρίσει την ανάγκη να εντάξει στις ειδικότητες που μπορούν να εξειδικευθουν στις ΜΕΘ τόσο τους νευρολόγους όσο και τους νευροχειρουργους.
Όπως είναι εμφανές από τις οδηγίες του ΠΟΥ (Ιούλιος 2023) https://www.who.int/activities/integrating-rehabilitation-into-health-systems/service-delivery/package-of-interventions-for-rehabilitation αλλά και σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία, ο ρόλος των φυσικοθεραπευτών είναι σημαντικός, διαρκής, κλινικά και οικονομικά ουσιαστικός
Η σημερινή στελέχωση των νοσοκομείων από φυσικοθεραπευτές σε καμία περίπτωση δεν καλύπτει στο ελάχιστο τις διεθνείς ανάγκες και πρότυπα.
Προτείνεται οι θέσεις των υπηρετούντων φυσικοθεραπευτών να αυξηθούν από 2 σε 3 ανά 6 κλίνες, να έχουν σχέση μόνιμης εργασίας μέσω πρόσληψης ΑΣΕΠ και με ειδική μοριοδότηση σχετικών προσόντων με το εργασιακό τους αντικείμενο, που θα καθοριστούν από το ΝΠΔΔ πανελλήνιος σύλλογος φυσικοθεραπευτών μέσω του επιστημονικού του τμήμα-τος «νευρολογική φυσικοθεραπεία»
Μεταβατική διάταξη να προσληφθούν 3 φυσικοθεραπευτές ως επικουρικοί με θητεία τα 3 έτη και αυξημένα προσόντα ως άνω
«Προτάσεις του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών- (Π.Σ.Φ) για το Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΑΕΕ)»
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (Π.Σ.Φ) έχει ιδρυθεί ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με τον Νόμο 3599/2007 και αποτελεί τον επίσημο επαγγελματικό σύλλογο όλων των Φυσικοθεραπευτών της χώρας, προβλεπόμενης της υποχρεωτικής εγγραφής αυτών στα μητρώα του, κατά το πρότυπο των δικηγορικών, ιατρικών και λοιπών συλλόγων – Ν.Π.Δ.Δ σωματειακής φύσεως.
Ο ΠΣΦ ως σύμβουλος των φορέων της Κυβέρνησης για την προαγωγή της Επιστήμης της Φυσικοθεραπείας και για την επίτευξη των σκοπών συντάσσει εισηγήσεις επί φυσικοθεραπευτικών θεμάτων είτε με δική του πρωτοβουλία είτε κατόπιν προσκλήσεως από τον αρμόδιο Υπουργό ή άλλο φορέα.
Στα πλαίσια της διαβούλευσης του σχεδίου Νόμου για το ΄΄ Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΑΕΕ)΄΄ έχει να παρατηρήσει τα εξής:
Σύμφωνα με την αιτιολόγηση της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας ΄΄Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου στοχεύει στην άμεση αντιμετώπιση περιστατικών ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΑΕΕ) που βρίσκονται στην οξεία φάση και την αποφυγή σημαντικού βαθμού αναπηρίας, καθώς και στη μείωση των ποσοστών θνητότητας μετά από ΑΕΕ΄΄ επίσης ΄΄ ρυθμίζεται η ίδρυση των Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για ασθενείς με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ) ως μη αυτοτελών υγειονομικών μονάδων, οι οποίες λειτουργούν στο πλαίσιο της Νευρολογικής ή Παθολογικής Κλινικής/Τμήματος του εκάστοτε νοσοκομείου και δέχονται αποκλειστικά για νοσηλεία ασθενείς με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο παρέχοντας εικοσιτετράωρη ιατρονοσηλευτική υποστήριξη και αυξημένες δυνατότητες παρακολούθησης, διαγνωστικών εξετάσεων, και θεραπευτικής παρέμβασης΄΄.
Στο σχετικό άρθρο που προβλέπει τη στελέχωση του προσωπικού (μη Ιατρικού) αναφέρονται τα εξής:
Το παραϊατρικό προσωπικό που αποτελείται, κατ’ ελάχιστον, από τρεις (3) ειδικότητες, ανά έξι (6) κλίνες, για τη νοσηλεία των ασθενών σε μια ΜΑΦ ΑΕΕ είναι το εξής:
α. φυσικοθεραπευτές, τουλάχιστον δύο (2)
β. εργοθεραπευτές,
γ. λογοθεραπευτές,
δ. ψυχολόγοι.
Έχοντας υπόψη τις γενικές προβλέψεις του σχεδίου Νόμου και τις παραπάνω ρυθμίσεις σας καταθέτουμε τα εξής:
Α) Είναι πολύ σημαντική αυτή η πρωτοβουλία της δημιουργίας ειδικών μονάδων αυξημένης φροντίδας για την αντιμετώπιση των ασθενών με ΑΕΕ και θα πρέπει να δημιουργηθούν εκτός από τα μεγάλα αστικά κέντρα και τουλάχιστον ένα (1) σε κάθε Νομό της χώρας.
Β) Περαιτέρω θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η στελέχωση των ειδικών μονάδων θα γίνει κυρίως με μετακίνηση προσωπικού και όχι με πρόσληψη προσωπικού, γεγονός που μοιραία από αποβεί σε βάρος των υπόλοιπων μονάδων, τμημάτων και υγειονομικών δομών που όπως γνωρίζουμε είναι ήδη υποστελεχωμένες, έτσι προτείνουμε να προσληφθεί νέο προσωπικό.
Όσον αφορά τις ειδικές προβλέψεις του σχεδίου Νόμου, θα θέλαμε να παρατηρήσουμε ότι επειδή οι ΜΑΦ είναι μονάδες που νοσηλεύουν ασθενείς σε σοβαρή κατάσταση με προβλήματα κυρίως κινητικά και η υποστήριξη των φυσικοθεραπευτών θα είναι 24ωρη, θα πρέπει να προβλεφθεί ένας (1) φυσικοθεραπευτής για κάθε βάρδια, δηλαδή σύνολο τρείς (3) φυσικοθεραπευτές.
Επίσης όσον αφορά τη στελέχωση των ΜΑΦ και επειδή θεωρούμε ότι η παρουσία του φυσικοθεραπευτή είναι απολύτως απαραίτητη και επειδή η πρόβλεψη του σχεδίου Νόμου, αναφέρει ότι: ΄΄το παραϊατρικό προσωπικό αποτελείται, κατ’ ελάχιστον, από τρεις (3) ειδικότητες, ανά έξι (6) κλίνες΄΄ και επειδή οι προβλεπόμενες ειδικότητες είναι τέσσερις (4) (φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, ψυχολόγοι), θεωρούμε ότι θα πρέπει να διατυπωθεί ως εξής : ΄΄το παραϊατρικό προσωπικό αποτελείται, κατ’ ελάχιστον, από τρεις (3) ειδικότητες, ανά έξι (6) κλίνες, εκ των οποίων η μία είναι του φυσικοθεραπευτή΄΄, για τη νοσηλεία των ασθενών σε μια ΜΑΦ ΑΕΕ και είναι το εξής:
α. φυσικοθεραπευτές, τουλάχιστον τρείς (3)
β. εργοθεραπευτές,
γ. λογοθεραπευτές,
δ. ψυχολόγοι.
Τέλος κατά την πρόσληψη του προσωπικού πρέπει να προβλεφθούν θέσεις ΠΕ, ΤΕ φυσικοθεραπευτών, αδιακρίτως, αφού είναι πλέον γεγονός η ισοτίμηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων ΠΕ και ΤΕ (ν.4999/2022) και είναι γνωστή η αδυναμία διεκδίκησης θέσεων προσωπικού από τους αποφοίτους των Πανεπιστημίων της χώρας ειδικότητας φυσικοθεραπευτή (ΠΕ), οι οποίοι αποφοιτούν από το 2019 και μέχρι σήμερα.
Αναμένουμε την αποδοχή των προτάσεών μας προκειμένου συμπεριληφθούν στο σχέδιο Νόμου.
ΛΥΜΠΕΡΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ
ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ
Συμπληρωματικά θα ήθελα να αναφέρω ότι η συμβολή του Κοινωνικού Λειτουργού κρίνεται απαραίτητη και για την περίοδο μετά την έξοδο από την ΜΑΦ ΑΕΕ
Παρατηρήσεις:
1)θα πρέπει να οριστεί η κάλυψη των ΜΑΦ ΑΕΕ απο ιατρό κατά την 24ωρη λειτουργία της, το οξύ ΑΕΕ μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ώρα εντος του 24ωρου
2)ποια θα είναι τα ελάχιστα προσοντα τα οποία θα απαιτούνται για την τοποθέτηση Επιστημονικά Υπεύθυνου(πχ προηγούμενη εργασία σε μονάδα ΑΕΕ;, εμπειρία στη Θρομβολυση;)
3)ποια θα είναι τα κριτήρια διαλογής ασθενών /προτεραιότητας για εισαγωγή και αν θα προβλέπεται διακομιδή ασθενών από νοσοκοκομεια που δεν διαθέτουν
4)η κάλυψη θα με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό θα πρέπει να γίνει με πρόσληψεις νέου προσωπικού και όχι με μετακίνηση από τις υποστελεχωμένες παθολογικές κλινικές
Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία σας.
Σε αυτά τα Νοσοκομεία υπάρχουν ελλείψεις Φυσικοθεραπευτών για αυτό θα πρέπει να υπάρξει ξεκάθαρη πρόβλεψη στον προγραμματισμό μόνιμων ή επικουρικών προσλήψεων για νέες θέσεις Φυσικοθεραπευτών σε αυτές τις μονάδες.
Για την στελέχωση των ΜΑΦ ΑΕΕ θεωρούμε απαραίτητο να υπάρχει και η ειδικότητα του Κοινωνικού Λειτουργού
κοινωνικός λειτουργός
Θα πρέπει να υπάρχει σαφής αναφορά του απαραίτητου ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού .
Θεωρώ ότι οι φυσικοθεραπευτές είναι αρκετά λίγοι στο ΕΣΥ πως είναι δυνατόν να καλύψουν την ΜΑΦ (ΑΕΕ). Επίσης έχουν αποκλειστεί από το ΕΣΥ οι φυσικοθεραπευτές Π.Ε ενα τεράστιο θέμα που πρέπει να βρεθεί λύση!
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΙΑΤΡΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ.
Ο Κοινωνικός Λειτουργός έρχεται σε επαφή με τον ασθενή και τους συγγενείς του για τη συμπλήρωση του κοινωνικού ιστορικού, ώστε να διερευνηθούν όλοι οι παράγοντες που μπορούν να βοηθήσουν. Είναι επιφορτισμένος με τη συλλογή όλων των απαραίτητων πληροφοριών, τις οποίες οφείλει να μεταφέρει στην υπόλοιπη Διεπιστημονική Ομάδα, ώστε να γίνει κατανοητή η κοινωνική διάσταση κάθε περίπτωσης, οι κοινωνικοί παράγοντες που πιθανόν επηρέασαν στην εκδήλωση του νοσήματος, καθώς και τα ζητήματα που ίσως θα ακολουθήσουν μελλοντικά και πιθανόν να επαναφέρουν το πρόβλημα.
Η και μετά από την αποκατάσταση (ολική ή μερική) επανένταξη του ασθενή στο περιβάλλον του και κυρίως το οικογενειακό και εργασιακό αλλά και κοινωνικό, είναι ευθύνη του Κοινωνικού Λειτουργού. Ο Κοινωνικός Λειτουργός οφείλει να ενημερώσει και να καθοδηγήσει σχετικά με την κοινωνική πολιτική και τα δικαιώματά του ασθενούς, στοχεύοντας στην διασφάλιση μιας καλής ποιότητας ζωής για τον ίδιο και την οικογένειά του. Για το σκοπό αυτό, ενδέχεται να υποστηρίξει τον ασθενή σε δημόσιες υπηρεσίες ή όπου αλλού κρίνεται απαραίτητο. Τέλος, ο Κοινωνικός Λειτουργός ωθεί σε ενεργή συμμετοχή του ασθενή σε κοινωνικές και πολιτιστικές δράσεις και εκδηλώσεις, καθώς και σε ομάδες δημιουργικής απασχόλησης, ώστε να ενισχυθεί η ανεξαρτητοποίησή του και η όσο το δυνατό επιτυχής κοινωνική επανένταξή του.
ΣΤΟ ΠΑΡΑΙΑΤΡΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ.
Ο Κοινωνικός Λειτουργός έρχεται σε επαφή με τον ασθενή και τους συγγενείς του για τη συμπλήρωση του κοινωνικού ιστορικού, ώστε να διερευνηθούν όλοι οι παράγοντες που μπορούν να βοηθήσουν. Είναι επιφορτισμένος με τη συλλογή όλων των απαραίτητων πληροφοριών, τις οποίες οφείλει να μεταφέρει στην υπόλοιπη Διεπιστημονική Ομάδα, ώστε να γίνει κατανοητή η κοινωνική διάσταση κάθε περίπτωσης, οι κοινωνικοί παράγοντες που πιθανόν επηρέασαν στην εκδήλωση του νοσήματος, καθώς και τα ζητήματα που ίσως θα ακολουθήσουν μελλοντικά και πιθανόν να επαναφέρουν το πρόβλημα.
Η και μετά από την αποκατάσταση (ολική ή μερική) επανένταξη του ασθενή στο περιβάλλον του και κυρίως το οικογενειακό και εργασιακό αλλά και κοινωνικό, είναι ευθύνη του Κοινωνικού Λειτουργού. Ο Κοινωνικός Λειτουργός οφείλει να ενημερώσει και να καθοδηγήσει σχετικά με την κοινωνική πολιτική και τα δικαιώματά του ασθενούς, στοχεύοντας στην διασφάλιση μιας καλής ποιότητας ζωής για τον ίδιο και την οικογένειά του. Για το σκοπό αυτό, ενδέχεται να υποστηρίξει τον ασθενή σε δημόσιες υπηρεσίες ή όπου αλλού κρίνεται απαραίτητο. Τέλος, ο Κοινωνικός Λειτουργός ωθεί σε ενεργή συμμετοχή του ασθενή σε κοινωνικές και πολιτιστικές δράσεις και εκδηλώσεις, καθώς και σε ομάδες δημιουργικής απασχόλησης, ώστε να ενισχυθεί η ανεξαρτητοποίησή του και η όσο το δυνατό επιτυχής κοινωνική επανένταξή του.
Bravo