1. Για την επίτευξη του σκοπού του, ο Ε.Ο.Π.Α.Ε. δύναται να ιδρύει δομές, μονάδες και υπηρεσίες, καθώς και να αναπτύσσει, να υλοποιεί και να εφαρμόζει προγράμματα, στο πλαίσιο των προβλεπόμενων βαθμίδων αντιμετώπισης της εξάρτησης του άρθρου 58 του ν. 4139/2013 (Α’ 74). Η λειτουργία των δομών, των μονάδων και των υπηρεσιών και η υλοποίηση των προγραμμάτων του πρώτου εδαφίου δύναται να αφορά σε μία ή περισσότερες βαθμίδες αντιμετώπισης της εξάρτησης.
2. Οι δομές, μονάδες, υπηρεσίες και προγράμματα της παρ. 1 δύνανται να ιδρύονται, να αναπτύσσονται και να υλοποιούνται και εντός των δομών του Εθνικού Δικτύου Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (Ε.Δ.Υ.Ψ.Υ.), καθώς και εντός χώρων και υποδομών των Νοσοκομείων του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.), των λοιπών δημόσιων φορέων παροχής υπηρεσιών υγείας, σύμφωνα με την περ. δ της παρ. 2 του άρθρου 31, και των Σωφρονιστικών Καταστημάτων της χώρας.
3. Ο Ε.Ο.Π.Α.Ε. έχει την ευθύνη του σχεδιασμού, της εγκατάστασης, της διοικητικής οργάνωσης, της διοίκησης και της λειτουργίας των δομών, μονάδων, υπηρεσιών και προγραμμάτων της παρ. 1, της στελέχωσής τους με το αναγκαίο ιατρικό, νοσηλευτικό, θεραπευτικό, διοικητικό και λοιπό προσωπικό, της εκπαίδευσης του πάσης φύσεως προσωπικού, καθώς επίσης και του συντονισμού των δράσεών τους και της επιστημονικής εποπτείας του παρεχόμενου έργου τους. Οι δαπάνες για τη λειτουργία τους βαρύνουν αποκλειστικά τον προϋπολογισμό του Ε.Ο.Π.Α.Ε..
4. Για τη βέλτιστη κάλυψη των αναγκών των ωφελουμένων, το πεδίο δράσης των δομών, μονάδων, υπηρεσιών και προγραμμάτων της παρ. 1 δύναται να αφορά είτε σε ειδική πληθυσμιακή ομάδα, είτε σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ ΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ Άρθρο 32 Ίδρυση και λειτουργία δομών, μονάδων, υπηρεσιών και προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της εξάρτησης
Αναρτήθηκε
4 Ιουλίου 2024, 23:55
Ανοικτή σε Σχόλια έως
18 Ιουλίου 2024, 09:00
Εργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
40 Σχόλια 1411 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 14135 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19,, την ενίσχυση της προστασίας της δημόσιας υγείας και των υπηρεσιών υγείας, ...
- ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ – ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
- Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την παρακολούθηση και αξιολόγηση της φαρμακευτικής δαπάνης
- Αναμόρφωση του θεσμού του Προσωπικού Ιατρού – Σύσταση Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Υγείας
- Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης
- Δράσεις δημόσιας υγείας - Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας
- Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ)
- Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030
- Σύσταση ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Ογκολογικό Κέντρο Παίδων “Μαριάννα Β.Βαρδινογιάννη–ΕΛΠΙΔΑ”», ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊου COVID-19 και την προστασία της δημοσίας υγείας...
- Εκσυγχρονισμός του δικαίου για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων
Τα Κέντρα Πρόληψης γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται;
Προτείνουμε να προστεθεί το παρακάτω:
«Τα Κ.Π. των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας, συμβάλουν και συντελούν με τη λειτουργία τους και την παροχή υπηρεσιών στην υλοποίηση και στην επίτευξη των στόχων του ΕΟΠΑΕ».
Το Άρθρο 60, §4 του Ν. 4139/13, ορίζει πως τα Κ.Π. του Άρθρου 61 του Ν. 3459/2006, είναι εγκεκριμένοι οργανισμοί για την υλοποίηση προγραμμάτων Πρόληψης στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Δράσης.
Να παραμείνουν εν λειτουργία και μετά το 2027, χωρίς κανένας εργαζόμενος να χάσει τη δουλειά του, με τα ισχύοντα δικαιώματα και υποχρεώσεις, με τη συμμετοχή των τοπικών φορέων, ως αποκεντρωμένες οργανικές μονάδες του ΕΟΠΑΕ.
Διαθέτουν ένα άρτια εξειδικευμένο προσωπικό (Διοικητικό-Επιστημονικό), με συσσωρευμένη εμπειρία δεκαετιών που δαπανήθηκαν εκατομμύρια ευρώ από το Δημόσιο Ταμείο, για την εκπαίδευσή τους.
Ευθύμιος Ζιγγιρίδης
Πρόεδρος Κέντρου Πρόληψης Μαγνησίας
Με την έναρξη του Ε.Ο.Π.Α.Ε. το μόνιμο προσωπικό που υπηρετεί τώρα στις μονάδες απεξάρτησης έχει το δικαίωμα να αποσπαστεί σε αυτά και να ανανεώνει την απόσπαση του όσο το επιθυμεί. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για το μόνιμο προσωπικό που δούλευε στα προγράμματα αυτά και για υπηρεσιακές ανάγκες μετακινήθηκε υποχρεωτικά σε άλλο τομέα. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση και για αυτούς, που για υπηρεσιακούς λόγους, τυχαίνει αυτήν την στιγμή να είναι εκτός κάποιου προγράμματος που εντάσσεται στον Ε.Ο.Π.Α.Ε. και θα επιθυμούσαν να επιστρέψουν σε αυτό χωρίς το όριο της άπαξ απόσπασης; Θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν με ένα κριτήριο ετών προϋπηρεσίας στον συγκεκριμένο χώρο. Το γεγονός της παρούσας θέσης εργασίας δεν μπορεί να είναι το μόνο κριτήριο για έναν επαγγελματικό χώρο προσφοράς.
(Νοσηλευτής Ψυχικής Υγείας με εξειδίκευση στις εξαρτήσεις)
Θολό» τοπίο για την Πρόληψη
Οι ασαφείς προβλέψεις του νέου νομοσχεδίου για την ίδρυση μονάδων πρόληψης και θεραπείας μας δημιουργούν έντονες ανησυχίες για τη συγχώνευση της πρόληψης με την δήθεν «ταχεία» θεραπεία. Οι ανησυχίες μας ενισχύονται από τις πρόσφατες κινήσεις της διοίκησης του ΟΚΑΝΑ, διορισμένης από την Κυβέρνηση, για την εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης χωρίς να ληφθούν υπόψη τα τοπικά κέντρα πρόληψης και οι επιστημονικά αποδεκτές προδιαγραφές πρόληψης. Παράλληλα, ανακοινώνονται νέες ενοποιημένες δομές πρόληψης και θεραπείας ( π.χ. εξαγγελθέν Πρόγραμμα Πρόληψης και Αντιμετώπισης εξάρτησης από Αλκοόλ στον Άλιμο, για το διαδίκτυο και τα τυχερά παίγνια στα Ιωάννινα κλπ ) παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ήδη υποστελεχωμένα Κέντρα Πρόληψης με την ίδια αποστολή όσον αφορά την πρόληψη στις ίδιες περιοχές.
Προγράμματα πρόληψης με «ημερομηνία λήξης»
Κόντρα στην ανάγκη για μακροπρόθεσμο σχεδιασμό προγραμμάτων πρόληψης, αφήνει μετέωρο το μέλλον των 75 Κέντρων Πρόληψης μετά το 2027, με σοβαρό τον κίνδυνο κατάργησής τους ακόμα και σε μια νύχτα με τροπολογία.
Γιατί δεν περιλαμβάνονται τα Κέντρα Πρόληψης;;;; Βοηθούν άμεσα και παράγουν έργο σε γονείς και παιδιά που δεν γίνεται να αντικατασταθεί από άλλο φορέα!!!
Τα Κέντρα Πρόληψης γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται; Από την αρχή της λειτουργίας τους έχουν αποδείξει ότι σπεύδουν να ανταποκριθούν με επιστημονικότητα στις εκάστοτε ανάγκες της κοινωνίας, στέκονται στο πλευρό των νέων, των παιδιών, των γονιών, των εκπαιδευτικών; Γιατί δεν αναγνωρίζεται το έργο τους; Τι μέριμνα υπάρχει για αυτές τις δομές;
Είναι απαραίτητο να συμπεριληφθούν τα κέντρα πρ8ληψης. Γιατί δε συμπεριλαμβάνονται;
Γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται τα Κέντρα Πρόληψης ;
Τα Κέντρα Πρόληψης και οι υπάλληλοι τους κάνουν εξαιρετική δουλειά και έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητά τους .
Τα Κέντρα Πρόληψης γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται;
Έχουν συμβαλλει τα μεγιστα στην περιφερειακη κοινοτητα
Αρχικά, η τιτλοφόρηση του επί διαβουλεύσεως σχετικού νομοσχεδίου δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά, καθότι η «ολοκλήρωση» μιας μεταρρύθμισης δημιουργεί τετελεσμένο. Έπειτα, προβληματίζει, εντόνως, ο αποκλεισμός των Κέντρων Πρόληψης Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας. Ενός επιτυχημένου θεσμού, ιδαιτέρως, σε απομακρυσμένες περιοχές, αφού κατάφερε και διαμέσου των μνημονίων συνεργασίας με τα διάφορα υπουργεία (π.χ Παιδείας), να εφαρμόσει προγράμματα συμβουλευτικής παρέμβασης και υποστήριξης στο μαθητικό πληθυσμό αλλά και στο σύνολο της τοπικής οικογένειας, διαμορφώνοντας ένα πλαίσιο που παραπέμπει στην ολιστική προσέγγιση με ατομοκεντρικά χαρακτηριστικά.
Τα Κέντρα Πρόληψης γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται;
Άρθρο 32, §1 Ίδρυση δομών από τον ΕΟΠΑΕ
Προτείνουμε να προστεθεί το παρακάτω:
«Τα Κ.Π. των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας, συμβάλουν και συντελούν με τη λειτουργία τους και την παροχή υπηρεσιών στην υλοποίηση και στην επίτευξη των στόχων του ΕΟΠΑΕ».
Το Άρθρο 60, §4 του Ν. 4139/13, ορίζει πως τα Κ.Π. του Άρθρου 61 του Ν. 3459/2006, είναι εγκεκριμένοι οργανισμοί για την υλοποίηση προγραμμάτων Πρόληψης στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Δράσης.
Να παραμείνουν εν λειτουργία και μετά το 2027, χωρίς κανένας εργαζόμενος να χάσει τη δουλειά του, με τα ισχύοντα δικαιώματα και υποχρεώσεις, με τη συμμετοχή των τοπικών φορέων, ως αποκεντρωμένες οργανικές μονάδες του ΕΟΠΑΕ.
Διαθέτουν ένα άρτια εξειδικευμένο προσωπικό (Διοικητικό-Επιστημονικό), με συσσωρευμένη εμπειρία δεκαετιών που δαπανήθηκαν εκατομμύρια ευρώ από το Δημόσιο Ταμείο, για την εκπαίδευσή τους.
Το Κέντρο Πρόληψης Εξαρτήσεων και Προαγωγής Ψυχοκοινωνικής Υγείας Π.Ε. Δράμας «ΔΡΑΣΗ» είναι αντίθετο με το νέο Νομοσχέδιο για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση που αφορά στις Υπηρεσίες Πρόληψης και Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί πρόοδο για την χώρα μας η ενοποίηση – κατάργηση των υπηρεσιών πρόληψης και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων, τις συνέπειες της οποίας πολύ σύντομα θα βιώσει η Ελληνική οικογένεια και η κοινωνία.
Το Δ.Σ. του Κέντρου Πρόληψης Εξαρτήσεων και Προαγωγής Ψυχοκοινωνικής Υγείας Π.Ε. Δράμας «ΔΡΑΣΗ» μελέτησε προσεκτικά το εν λόγω νομοσχέδιο «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης», που κατατέθηκε πλέον σε Δημόσια Διαβούλευση και αποφάσισε ομόφωνα σε προτάσεις -σχόλια επί των άρθρων για την απόσυρση ή έστω την επανεξέταση του νομοσχεδίου:
Άρθρο 29, §4ε
Σύμφωνα με το Άρθρο 29, §4ε, ο ΕΟΠΑΕ, ως καθολικός διάδοχος του ΟΚΑΝΑ, δεσμεύεται να εφαρμόσει, απαρεγκλίτως, τους όρους της Προγραμματικής Σύμβασης που έχει συνάψει με τα Κ.Π. για το 2021-2027. Ως εκ τούτου, υποχρεούται να υλοποιήσει όλες τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη σύμβαση, που σημαίνει:
-Αναγορεύεται (ΕΟΠΑΕ), εποπτεύουσα Αρχή των Κ.Π. και δεσμεύεται για την α) Διοικητική, Επιστημονική υποστήριξη, εποπτεία και αξιολόγηση των δράσεων, β) Εκπαίδευση προσωπικού και όχι προσλήψεις με συμβάσεις κλπ., γ) Σύνταξη και ψήφιση του Ενιαίου Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας των, δ) Τακτικούς ελέγχους της οικονομικής διαχείρισης, ε) Χρηματοδότηση των Κ.Π. και ότι άλλο προβλέπεται.
Στο εν λόγω Άρθρο 29, προτείνουμε να προστεθεί:
«Τα Κ.Π. να ενταχθούν υπό την εποπτεία του ΕΟΠΑΕ ακόμη και μετά το 2027, να συνεχισθεί η λειτουργία τους με το ίδιο καθεστώς».
Οφείλει ο ΕΠΟΑΕ να μην τα αφήσει στην τύχη τους, να μην τα αποδυναμώσει με μετακινήσεις προσωπικού, να μην τα απαξιώσει και τα οδηγήσει στο κλείσιμό τους. Πρέπει να είναι ξεκάθαροι οι στόχοι του Ν/Σ.
Οι εργαζόμενοι και οι Διοικήσεις ακόμη, με τη σκέψη ότι θα είναι στη δουλειά τους μέχρι το 2027, είναι φυσικό και επόμενο να βρεθούν σε κατάσταση αβεβαιότητας, απογοήτευσης και απροθυμίας με άμεσο αντίκτυπο στην παραγωγικότητά τους. Για αυτό πρέπει να υπάρχουν καθαρές λύσεις.
Άρθρο 32, §1 Ίδρυση δομών από τον ΕΟΠΑΕ
Προτείνουμε να προστεθεί το παρακάτω:
«Τα Κ.Π. των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας, συμβάλουν και συντελούν με τη λειτουργία τους και την παροχή υπηρεσιών στην υλοποίηση και στην επίτευξη των στόχων του ΕΟΠΑΕ».
Το Άρθρο 60, §4 του Ν. 4139/13, ορίζει πως τα Κ.Π. του Άρθρου 61 του Ν. 3459/2006, είναι εγκεκριμένοι οργανισμοί για την υλοποίηση προγραμμάτων Πρόληψης στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Δράσης.
Να παραμείνουν εν λειτουργία και μετά το 2027, χωρίς κανένας εργαζόμενος να χάσει τη δουλειά του, με τα ισχύοντα δικαιώματα και υποχρεώσεις, με τη συμμετοχή των τοπικών φορέων, ως αποκεντρωμένες οργανικές μονάδες του ΕΟΠΑΕ.
Διαθέτουν ένα άρτια εξειδικευμένο προσωπικό (Διοικητικό-Επιστημονικό), με συσσωρευμένη εμπειρία δεκαετιών που δαπανήθηκαν εκατομμύρια ευρώ από το Δημόσιο Ταμείο, για την εκπαίδευσή τους.
Οι προτάσεις μας δεν ενέχουν σκοπιμότητες, αλλά την αγωνία για την τύχη των Κ.Π., γιατί πονέσαμε να τα κρατήσουμε όρθια τις δύσκολες εποχές.
Για εμάς, για τα μέλη των Δ.Σ των Κέντρων Πρόληψης, ο εθελοντισμός δεν είναι απόφαση μιας στιγμής, δεν είναι χόμπι ή μια ασχολία για να καλύψουμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Είναι στάση ζωής, που πηγάζει από τη βασική ανάγκη κάθε ανθρώπου για αλληλεγγύη. Γιατί πιστεύουμε πως οι ενεργοί και ευαισθητοποιημένοι πολίτες, αποτελούν ελπίδα για σημαντικές αλλαγές γύρω μας.
Είμαστε εθελοντές, εκπρόσωποι φορέων, με άμισθη προσφορά, με πολυετή ενασχόληση με τη λειτουργία των Κ.Π., με συσσωρευμένη εμπειρία στη Διοίκηση-διαχείριση διοικητικών και οικονομικών θεμάτων.
Τα μέλη του Δ.Σ.
1. Πρόεδρος: Καμπουρίδης Γαβριήλ, Εκπρόσωπος Επιμελητηρίου Δράμας
2. Αντιπρόεδρος: Παναγιωτίδης Αλέξης, Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Κοινωνικής Πολιτικής, Εκπρόσωπος ΠΑΜΘ- Π.Ε. Δράμας
3. Γραμματέας: Πούλιος Αναστάσιος, Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Δράμας
4. Μέλος: Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δράμας κ.κ. Δωρόθεος, Εκπρόσωπος Ιεράς Μητρόπολης Δράμας
5. Μέλος: Τσακιρίδου Σοφία, Αντιδήμαρχος. Κοινωνικής Πολιτικής & Δημόσιας Υγείας, Εκπρόσωπος Δήμου Δράμας
6. Μέλος: Αθανασιάδης Ιωάννης, Εκπρόσωπος ΕΛΜΕ Δράμας
7. Ταμίας: Βλάχος Κωνσταντίνος, Εκπρόσωπος εργαζομένων
Αποσύρετε το.
Η σχολική κοινότητά του Γυμνασίου μας συνεργάστηκε άψογα με το τοπικό κέντρο πρόληψης και προαγωγής της ψυχοκοινωνικής υγείας ΟΑΣΙΣ. Το τοπικό κέντρο με το εξαιρετικό επιστημονικό προσωπικό στάθηκε συνεργατής και βοηθός στις δράσεις που αφορούσαν είτε βιωματικά σεμινάρια και επιμορφώσεις εκπαιδευτικών είτε ομιλίες σε γονείς ( διά ζώσης και εξ αποστάσεως) σε θέματα που σχετίζονται με την ψυχική υγεία των εφήβων. Το έργο επομένως αυτών των δομών είναι πολύ σημαντικό γιατί κάνουν αποτελεσματικότερη την εκπαιδευτική διαδικασία και βοηθούν στην καλύτερη συνεργασία του σχολείου με τους γονείς σε θέματα που αφορούν τους εφήβους.
Η σχολική κοινότητα του 3ου Γυμνασίου Σερρών είχε άψογη συνεργασία με το τοπικό κέντρο πρόληψης και προαγωγής της ψυχοκοινωνικής υγείας ΟΑΣΙΣ. Το τοπικό κέντρο με το εξαιρετικό επιστημονικό προσωπικό ήταν υποστηρικτής των δράσεων που αφορούσαν είτε βιωματικά σεμινάρια και επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών είτε ομιλίες σε γονείς (δια ζώσης ή εξ αποστάσεως ) σε θέματα που σχετίζονταν με την ψυχική υγεία των εφήβων. Η ύπαρξη των δομών αυτών είναι πολύ σημαντκή κάνουν πιο αποτελεσματική την εκπαιδευτική διαδικασία και βοηθούν στην καλύτερη συνεργασία σχολείου με γονείς .
Ο νέος υπερ-οργανισμός καταργεί τη συμμετοχή και το δικαίωμα επιλογής των εξαρτημένων στη θεραπεία τους, περιορίζει την προοπτική απεξάρτησης και τον θεραπευτικό πλουραλισμό και επικεντρώνεται στην αναποτελεσματική βιολογική – ιατρική προσέγγιση και τον διοικητικό έλεγχο, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στη διαβούλευση στις 04.07 αγνοεί, παραβλέπει ή εσκεμμένα αποκρύπτει τις συστάσεις της επιστημονικής κοινότητας για πλουραλισμό στις προσεγγίσεις για την οργάνωση της θεραπείας των εξαρτήσεων.
Δεν πρόκειται μόνο για μια παρέμβαση προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης ενός πιο «επιτελικού κράτους», ούτε για τη «θυσία» πολλών οργανισμών με στόχο την προώθηση της πολιτικής εξισορρόπησης κόστους-οφέλους. Είναι μια παρέμβαση που πηγαίνει πιο βαθιά, στον πυρήνα της ύπαρξης των Οργανισμών Ψυχικής Υγείας και απεξάρτησης, υποκινούμενη από μερίδα συγκεκριμένων «επιστημονικών» προσεγγίσεων που ποτέ δεν είδαν σε αυτές κάτι περισσότερο από «κλινική εφαρμογή».
Ως Υπεύθυνος Σχολικών Δραστηριοτήτων για 12 χρόνια και Σύμβουλος Εκπαίδευσης Δασκάλων τα τελευταία 2 χρόνια, συνεργάστηκα πολλές φορές με το τοπικό Κέντρο Πρόληψης και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας ΟΑΣΙΣ. Το τοπικό κέντρο με το εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό του στάθηκε πάντα συνεργάτης, σύμβουλος και υποστηρικτής σε όλες τις δράσεις που αφορούσαν την ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών (μέσω επιμορφώσεων), την ενδυνάμωση των μαθητών/τριών (με εργαστήρια στις τάξεις) αλλά και των γονέων (σχολές γονέων, απογευματινές ομιλίες κλπ). Πέρα από το πολύ σημαντικό θέμα του σχολικού εκφοβισμού, το Κέντρο ανέλαβε σημαντικές πρωτοβουλίες για την ενσωμάτωση και αξιοποίηση σύγχρονων εκπαιδευτικών εργαλείων, με τελικό στόχο τη βελτίωση του κλίματος στα σχολειά μας και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του εκπαιδευτικού έργου. Σε μια περίοδο που το ζήτημα της βίας στα σχολεία αποτελεί προτεραιότητα του ΥΠΑΙΘΑ και σε μια περίοδο που ζητούμενο είναι το σχολείο να ανταποκριθεί στις προκλήσεις και προσκλήσεις του σύνθετου περιβάλλοντος που βιώνουμε, ακούω ότι ενδέχεται οι δομές αυτές να καταργηθούν. Δε γνωρίζω με λεπτομέρειες το σύνολο του Σχεδίου νόμου, θεωρώ όμως αδιανόητη και καταστροφική για την εκπαιδευτική πραγματικότητα, μια ρύθμιση που δε θα περιλαμβάνει τα ακόλουθα: α. Συνέχιση λειτουργίας των τοπικών αυτών δομών ψυχικής υγείας, β. Αξιοποίηση του υπάρχοντος έμπειρου ανθρώπινου δυναμικού (που φυσικά μπορεί να εμπλουτιστεί), γ. Διατήρηση της αυτονομίας των δομών αυτών ώστε να μπορούν με επιστημονικά και κοινωνικά κριτήρια να σχεδιάζουν δράσεις και να προχωρούν σε συμπράξεις. Το νέο σχολικό έτος ξεκινάει σε λίγους μήνες με πολλά ζητήματα σε επίπεδο ψυχικής υγείας (και των ίδιων των εκπαιδευτικών!) που θεωρώ ότι δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς τα κέντρα αυτά. Για όλους εμάς τους εκπαιδευτικούς, η ύπαρξη και λειτουργία τους είναι θεσμός και η μοναδική πηγή (πέραν όσων προβλέπονται από τη θεσμική λειτουργία της εκπαίδευσης) υποστήριξης που έχουμε.
Το νομοσχέδιο έχει σοβαρά προβλήματα! Χρειάζεται να αποσυρθεί! Ο σχεδιασμός της μεταρρύθμισης για τη φροντίδα της ψυχικής υγείας, οφείλει να λάβει υπόψη τα επιστημονικά και εμπειρικά δεδομένα κι οφείλει μακρόχρονο και τεκμηριωμένο σχεδιασμό. Ο χάρτης των υπηρεσιών χρειάζεται να καλύπτει διαφορετικά επίπεδα παρέμβασης (πρόληψη, θεραπεία…), να προσφέρει ένα φάσμα διαφορετικών υπηρεσιών απεξάρτησης, να σέβεται τη διαφορετική φιλοσοφία και μεθδολογία τους, να διατηρεί, να ενισχύει και να διασφαλίζει το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών.
Πώς γίνεται να προχωράμε σε ένα σχέδιο μεταρρύθμισης και οργάνωσης των υπηρεσιών για την ψυχική υγεία, χωρίς να διασφαλίζεται ο ρόλος της πρόληψης και ταυτίζοντας την πρόληψη με την ενημέρωση; Χρόνια πια ξέρουμε ότι η πρόληψη είναι πολύ ευρύτερη, συστηματικότερη και πολυεπίπεδη προσπάθεια που σε καμία περίπτωση δε γίνεται μόνο με ενημέρωση. (Στην Ελλάδα τα Κέντρα Πρόληψης, οι Υπηρεσίες Πρόληψης αυτό το γνωρίζουν καλά!)
Στη χώρα μας οι εγκεκριμένες, αρμόδιες για την ΠΡΟΛΗΨΗ υπηρεσίες είναι τα 75 Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας. Υπηρεσίες που λειτουργούν εδώ και περίπου 30 χρόνια. Είναι AMKE που έχουν συστήσει οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε συνεργασία με τον ΟΚΑΝΑ. Έχουν ενιαία φιλοσοφία, μεθοδολογία κι εκπαίδευση, ακολουθούν τις προδιαγραφές ποιότητας στην πρόληψη κι αναπτύσσουν παρεμβάσεις καθολικής, επικεντρωμένης και ενδεδειγμένης πρόληψης για τον ανήλικο κι ενήλικο πληθυσμό της χώρας, εντός και εκτός σχολικής κοινότητας. Τα Κέντρα Πρόληψης με αμεσότητα τα χρόνια που προηγήθηκαν βρέθηκαν μπροστά σε μεγάλες κρίσεις για την ελληνική κοινωνία (οικονομική, προσφυγική, πανδημία, φυσικές καταστροφές) και ανταποκρίθηκαν άμεσα, επιπλέον των προγραμματισμένων δράσεων τους, στις ανάγκες που προέκυψαν. Σημειωτέον ότι καλύπτουν όλη την επικράτεια, όντας σε κάποιες περιπτώσεις η μόνη υπηρεσία ψυχικής υγείας.
Στο σχεδιασμό μιας μεταρρύθμισης της ψυχικής υγείας, πρέπει να διασφαλισθεί ο πυλώνας της πρόληψης και των Κέντρων Πρόληψης στο φάσμα των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων. Να διασφαλισθεί η ύπαρξη και η θεσμική τους κατοχύρωση και να ενισχυθεί επιπλέον η λειτουργία και το έργο τους.
Ονομάζομαι Αικατερίνη Πηλού και είμαι στην φάση της κοινωνικής επανένταξης του ΚΕΘΕΑ Διάβαση. Διαβάζοντας το νομοσχέδιο αλλά ακούγοντας και τη συζήτηση γύρο από αυτό, μου είναι σαφές πως οι άνθρωποι υπεύθυνοι για τη σύνταξή του δεν γνωρίζουν τι είναι η απεξάρτηση. Η απεξάρτηση δεν είναι απλά να κόψεις τη χρήση αλλά να αλλάξεις ριζικά για να παραμείνεις καθαρός.
Όταν ζήτησα βοήθεια από το ΚΕΘΕΑ ήμουν μία σκιά ανθρώπου, ακινητοποιημένη σε ένα δωμάτιο. Το να κόψω ήταν το εύκολο, το δύσκολο ήταν να μάθω να ζω μετά από τόσα χρόνια χρήσης.
Η Διάβαση με βοήθησε να βρω δουλειά, να μετακομίσω μόνη μου, να πιστέψω στον εαυτό μου, να αναλάβω τις ευθύνες μου, να φτιάξω τη σχέση με τη μητέρα μου, να μάθω ξανά να νοιάζομαι έχοντας περάσει χρόνια να κοιτάω μόνο εμένα και τη χρήση μου. Με έμαθε να βάζω στόχους και τι είναι να προσέχεις τον εαυτό σου. Ξεκίνησα τη γυμναστική μέσα από τα αθλητικά και βρήκα ενδιαφέροντα και την αυτοπεποίθησή μου στην ομάδα κατάρτισης κεραμικής και στην ομάδα παραδοσιακών χορών.
Δύο χρόνια είμαι στο πρόγραμμα και παλεύω να φτιάξω τη ζωή μου και δίπλα μου έχω θεραπευτές που νοιάζονται για μένα, που ακούραστα συνεχίζουν να σπρώχνουν όταν εγώ τα παρατάω και θέλω να γυρίσω πίσω, που διοργανώνουν μέρες θεραπείας τα Σαββατοκύριακα και απαντάνε στα τηλέφωνα τα βράδια που εγώ χρειάζομαι βοήθεια.
Από το ΚΕΘΕΑ θα βγω ένας άνθρωπος που μπορεί να σταθεί στα πόδια του και δεν θα φύγω μόνη μου. Θα φύγω με την θεραπευτική μου ομάδα που θα είναι εκεί για το υπόλοιπο της ζωής μου να με νοιάζεται και να με κρατάει καθαρή. Το ΚΕΘΕΑ με βοήθησε να φτιάξω κάθε πτυχή της ζωής μου και φροντίζει ακόμα και όταν ολοκληρώσω να έχω ομάδα.
Κάτι που δεν αναφέρεται πουθενά στο νομοσχέδιο είναι ένα πλαίσιο για την οικογένεια τους γονείς και συντρόφους. Έχω περάσει 8 χρόνια στη χρήση με τη μητέρα μου να με βλέπει, να ζει με το χειρότερό μου εαυτό, να ανησυχεί και να μην μπορεί να κάνει τίποτα. Χρειάστηκε και η μαμά μου πάρα πολύ βοήθεια και βοήθησε και εμένα μέσα από τη δική της αλλαγή.
Οι εξαρτήσεις δεν αποτελούν αρρώστια, αλλά επιλογή. Γιατί λοιπόν οι δομές σύμφωνα με το ανωτέρω άρθρο να μετατραπούν σε δομές «κλινικής εφαρμογής;»
Άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου παρακαλώ!
Ως εκπαιδευτικός, μητέρα και πολίτης αυτής της χώρας, οφείλω να εκφράσω τη θλίψη μου για όσα σχεδιάζονται ενάντια στο κοινό καλό. Τα Κέντρα προληψης και προαγωγής ψυχικής υγείας έχουν τιμήσει στο έπακρο τον τίτλο τους, βοηθώντας με πρακτικο και άμεσο τρόπο σε καθημερινή βάση τον καθένα μας. Διαθέτουν άρτια καταρτισμενο προσωπικό με άψογο επαγγελματισμο και μεράκι για τον άνθρωπο. Η όποια παρέμβαση στις υπάρχουσες δομές, πέρα από την ενίσχυσή τους με περισσότερη χρηματοδότηση και στελέχωση για την εξασφάλιση της αυτονομίας και την ενδυνάμωσή τους, θα ήταν επιζημια για την κοινωνία μας.
Καμία παρέμβαση στην απροσκοπτη λειτουργια των φορέων προληψης και προαγωγής της ψυχικής υγείας!
Απόσυρση του νομοσχεδίου ΤΩΡΑ.
1. Καμία σύνδεση δε νοείται μεταξύ της εκκλησίας και της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και επανένταξης των ωφελούμενων.
2. Η δωρεάν, δημόσια ψυχική υγεία και απεξάρτηση είναι ευρωπαϊκά κεκτημένα.
3. Η χρηματοδότηση ιδιωτών για δημιουργία περιορισμένων δομών και προγραμμάτων είναι κερκόπορτα για κερδοσκοπία και εκμηδενισμό των εν τοις πράγμασι παροχών.
4. Δε νοούνται έκτακτες υπηρεσιακές ανάγκες προς μετακίνηση των εργαζομένων. Οι ανάγκες ειναι τακτικές και μόνιμες και η σταθερότητα στη σχέση μεταξύ θεραπευτών και θεραπευομένων είναι προτεραιότητα.
5. Οι θεραπευόμενοι δεν είναι πειραματόζωα, ώστε να αναζητούμε στις πόσες εναλλαγές δομών εξαντλούνται.
6. Είναι άκρως επικίνδυνη η ψυχιατρικοποίηση των εκρήξεων της εφηβείας και η δημιουργία «σύγχρονων αναμορφωτηρίων».
Είμαι φίλη του ΚΕΘΕΑ και το γνωρίζω α;πό κοντά ως εθελόντρια πολλά χρόνια(τουλάχιστον 20) .Ξέρω τη δουλειά του, είδα την εξέλιξή του και την προσπάθειά του τα τελευταία χρόνια να ανταποκριθεί στις καινούργιες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας…προβλήματα εξάρτησςης εφήβων, νέες ουσίες, διαδίκτυο, ηλεκτρονικά παιχνίδια…προς τι λοιπόν αυτή η ισοπέδωση?
Είμαι εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και υπηρετώ στη Δυτ. Θεσσαλονίκη.
Το κέντρο Πρόληψης «Δίκτυο Άλφα», που βρίσκεται στην περιοχή μας, είναι εδώ και πολλά χρόνια πολύ σημαντικός συμπαραστάτης στο έργο μας.
Εκεί παρακολουθούμε βιωματικά σεμινάρια και εκπονούμε προγράμματα που διακρίνονται για την επιστημονική εγκυρότητα και την αποτελεσματικότητά τους.
Το επιστημονικό προσωπικό φροντίζει για την επαγγελματική αλλά και για την προσωπική μας ανάπτυξη δημιουργώντας, μάλιστα, μια μόνιμη και ανεκτίμητη σχέση μαζί μας, ώστε και εμείς στη συνέχεια να δουλέψουμε και να βοηθήσουμε τους μαθητές/τριες μας.
Στο κέντρο πρόληψης αναφερόμαστε, κάθε φορά που χρειαζόμαστε καθοδήγηση και συμπαράσταση στην διαχείριση παιδιών με προβλήματα.
Στην υπηρεσία αυτή βρίσκουν και οι γονείς των μαθητριών/ών μας, άμεσα και χωρίς καθυστέρηση, βοήθεια για όποια προβλήματα ψυχικής υγείας αντιμετωπίζουν είτε οι ίδιοι είτε κάποιο μέλος της οικογένειάς τους.
Είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουν το έργο τους αυτοί οι άνθρωποι «της γειτονιάς» στους οποίους μπορούμε να αναφερθούμε άμεσα και να λάβουμε βοήθεια, όταν την χρειαζόμαστε, χωρίς καθυστερήσεις και γραφειοκρατίες που θα είναι απρόσωπες και θα μας μπερδέψουν.
Πρέπει να εκφράσω την έντονη αντίθεσή μου με την κατάργηση των υπηρεσιών πρόληψης και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων στην Ελλάδα και των Κέντρων Πρόληψης.
Τα κέντρα και οι υπάλληλοι τους κάνουν εξαιρετική δουλεία καταθέτοντας και την ψυχή τους. Ως γονέας και ως εκπαιδευτικός έχω λάβει την πλήρη στήριξη και βοήθεια από την εξαιρετική επιστήμονα του τοπικού κέντρου με άμεση και επαγγελματική ανταπόκριση επί πλέον σχεδόν 8 ετών σε ένα πλήθος τόσο οικογενειακών όσο και επαγγελματικών θεμάτων.
Δε θα μπορούσα να φανταστώ ποια άλλη δομή θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε όλα τα διαφορετικά αιτήματα και προβλήματα τα οποία καλούνται οι υπάλληλοι των κέντρων να αντιμετωπίσουν. Η κοινωνία βρίσκεται σε μεγάλη κρίση, γονείς και εκπαιδευτικοί αναζητήσουν βοήθεια στο έργο τους και υποστηρίζονται απόλυτα στα κέντρα αυτά.Παιδιά και έφηβοι χάνουν τον προσανατολισμό τους. Επιπλέον, σε μία εποχή εξαιρετικά μεγάλης οικονομικής κρίσης ποιος μπορεί να αναζήτηση βοήθεια από ιδιωτικό επαγγελματία;
Η κατάργηση αυτών των κέντρων συνεπάγεται με την κατάρρευση των κοινωνικά και οικονομικά αδύναμων οικογενειών αφήνοντας όμως και τους εκπαιδευτικούς με ακόμη λιγότερες υποστηρικτικές δομές και επαγγελματίες. Η ενίσχυση των κέντρων είναι μονόδρομος όχι η κατάργησή τους.
Πρέπει να εκφράσω την έντονη αντίθεσή μου με την κατάργηση των υπηρεσιών πρόληψης και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων στην Ελλάδα και των Κέντρων Πρόληψης.
Τα κέντρα και οι υπάλληλοι τους κάνουν εξαιρετική δουλεία καταθέτοντας και την ψυχή τους. Ως γονέας και ως εκπαιδευτικός έχω λάβει την πλήρη στήριξη και βοήθεια από την εξαιρετική επιστήμονα του τοπικού κέντρου με άμεση και επαγγελματική ανταπόκριση επί πλέον σχεδόν 8 ετών σε ένα πλήθος τόσο οικογενειακών όσο και επαγγελματικών θεμάτων.
Δε θα μπορούσα να φανταστώ ποια άλλη δομή θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε όλα τα διαφορετικά αιτήματα και προβλήματα τα οποία καλούνται οι υπάλληλοι των κέντρων να αντιμετωπίσουν. Η κοινωνία βρίσκεται σε μεγάλη κρίση, γονείς και εκπαιδευτικοί αναζητήσουν βοήθεια στο έργο τους και υποστηρίζονται απόλυτα στα κέντρα αυτά.Παιδιά και έφηβοι χάνουν τον προσανατολισμό τους. Επιπλέον, σε μία εποχή εξαιρετικά μεγάλης οικονομικής κρίσης ποιος μπορεί να αναζήτηση βοήθεια από ιδιωτικό επαγγελματία;
Η κατάργηση αυτών των κέντρων συνεπάγεται με την κατάρρευση των κοινωνικά και οικονομικά αδύναμων οικογενειών αφήνοντας όμως και τους εκπαιδευτικούς με ακόμη λιγότερες υποστηρικτικές δομές και επαγγελματίες. Η ενίσχυση των κέντρων είναι μονόδρομος όχι η κατάργησή τους.
Απάντηση σε Γερούκα Ξενοφώντα:
Αγαπητέ κύριε Γερούκα
Γράψε μας σε ποιον νομό αναφέρεσαι για να σου στείλει το αντίστοιχο Κέντρο Πρόληψης τις δράσεις του.
Σε ενημερώνω ότι ο μοναδικός νομός που δεν έχει Κέντρο Πρόληψης είναι ο νομός Λασιθίου και ο Δήμος του Πειραιά.
Τα κέντρα πρόληψης είναι δομές που είναι ανύπαρκτα στην κοινωνία. Ειδικά στην επαρχία που ζούμε εμείς, δεν υπάρχουν πουθενά. Ούτε στα σχολεία, ούτε στην κοινότητα, ούτε πουθενά. Επαγγελματίες κατά τα άλλα, αλλά όταν τους πας ένα άτομο το οποίο είναι εξαρτημένο από ουσίες,δεν ασχολούνται καν.
Γιατί τους πληρώνουμε αυτούς; Οργανώςτε διαφορετικά την πρόληψη. Δώστε μία άλλη προοπτική. Δεν μπορώ να ακούω για πρόληψη ότι και καλά κάνουν τόσο πολύ δουλειά τόσα χρόνια, και δίνουμε και τόσα λεφτά ως κράτος, αλλά τελικά τι αποτέλεσμα έχουμε; Γιατί θα έπρεπε να αξιολογήσουμε τα λεφτά που δίνουμε για πρόληψη, αν όντως πιάνουν τόπο.Ε και για τόσα λεφτά που δίνουμε, δεν πιάνουν τόπο, όταν συνεχίζουμε να έχουμε τοξικομανείς, όταν συνεχίζουμε να έχουμε πρόβλημα στα σχολεία, να συλλαμβάνουν τα παιδιά μας για ναρκωτικά και για διακίνηση και για εμπορία, τότε συμπεραίνει κανείς ότι μάλλον λάθος Δίνουμε τα λεφτά.
Θα ήθελα να επισημάνω τον σημαντικό ρόλο που επιτελούν ήδη οργανωμένα τα κέντρα πρόληψης με το επιστημονικά καταρτισμένο και με πολυετή εμπειρία προσωπικό τους. Οι κάτοικοι των περιοχών ευθύνης τους έχουν μάθει να συνεργάζονται μαζί τους, αναζητούν τις υπηρεσίες τους και επωφελούνται από αυτές. Προσωπικά, ως σχολική ψυχολόγος σε δημόσια σχολεία της χώρας, έχω αναζητήσει εποπτεία από τους επαγγελματίες των κέντρων πρόληψης και όχι μόνο ανταποκρίθηκαν στο αίτημά μου αλλά οργανώνουν συναντήσεις δικτύωσης των ψυχολόγων που εργάζονται στα σχολεία της περιοχής τους, κάτι που λείπει ούτως ή άλλως από τον σχεδιασμό του προγράμματος στα πλαίσια του οποίου εργαζόμαστε στα σχολεία. Ελπίζω ότι θα ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη στο παρόν νομοσχέδιο ο ήδη υπάρχον ρόλος των κέντρων πρόληψης στην ψυχική υγεία και στην πρόληψη αλλά και αντιμετώπιση των εξαρτήσεων.
Η προσπάθεια να ανήκουν όλες οι υπηρεσίες κάτω από.την ίδια ομπρέλα φορέα είναι πολύ σημαντική .
ΩΣΤΟΣΟ είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ Ο ΕΞΟΒΕΛΙΣΜΟΣ των κέντρων πρόληψης. Τα κέντρα πρόληψης δεν αναφέρονται πουθενά στο νομοσχέδιο
Αλήθεια έχετε υπόψιν σας τι ακριβώς θα απομακρύνετε;τα κέντρα πρόληψης προσφέρουν υποστήριξη των επαγγελμάτων ψυχικής υγείας και των εκπαιδευτικών
Εκπαίδευση για διάφορα καίρια ζητήματα για παιδιά και εφήβους, ομάδες γονέων και πολλά πολλά άλλα ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε κοινωνίας
Αντί να εστιάζετε μόνο στην ιατρικεντρικη διαχείριση των Εξαρτήσεων χρειάζονται ενίσχυση τα κέντρα πρόληψης και όχι απομάκρυνσση τους
Ενάντια στον κίνδυνο κάθε είδους εξάρτησης , η πρωτογενής πρόληψη στόχευει στην ενδυνάμωση της κάθε κοινότητας
Απαιτείται οργανωμενη σκέψη και τεκμηρίωση για κάτι τέτοιο
Πραγματικά το θεωρώ εγκληματικο.αυτο
Ενώ το άρθρο αναφέρεται σε «Δομές και Προγράμματα Πρόληψης των Εξαρτήσεων» ΔΕΝ αναφέρονται τα Κέντρα Πρόληψης. Ας μας ενημερώσουν οι ιθύνοντες τους λόγους για τους οποίους επιλέγουν να το πράξουν αυτό, καθώς το παράδειγμα των Κέντρων Πρόληψης είναι η Πρόληψη που θα πρέπει να ενισχυθεί στο μέλλον. Τα Κέντρα Πρόληψης αναπτύσσουν δράσεις απόλυτα εναρμονισμένες με τη Διακήρυξη του Οβιέδο για την Πρόληψη, που έχει υπογραφεί προς το παρόν από 2.066 οργανισμούς Παγκοσμίως (https://www.oviedodeclaration.org/). Τα λαμβάνουν υπόψη τα παραπάνω όσοι σχεδιάζουν και αποτυπώνουν το νομοσχέδιο αυτό; Γνωρίζουν ότι το UNODC και ο ΠΟΥ θέλουν και ωθούν τις κυβερνήσεις να δώσουν έμφαση και προτεραιότητα την Πρόληψη (https://www.unodc.org/unodc/en/drugs/index-new.html);
ΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ Άρθρο 32 Ίδρυση και λειτουργία δομών, μονάδων, υπηρεσιών και προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της εξάρτησης
Τα Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας αποτελούν μέχρι και σήμερα μη κερδοσκοπικές εταιρίες τις οποίες εποπτεύει ο ΟΚΑΝΑ και χρηματοδοτούνται 100% από το ελληνικό κράτος (από τα Υπουργεία Υγείας και Εσωτερικών) εδώ και 27-28 χρόνια. Το βασικό έργο που επιτελούν είναι η πρόληψη των εξαρτήσεων και η προαγωγή της ψυχικής υγείας του γενικού πληθυσμού. Έχουν μνημόνια συνεργασίας με τα υπουργεία Παιδείας, Δημόσιας Τάξης και Άμυνας (παλαιότερα και σήμερα). Πρόκειται για τις βασικές δημόσιες δομές που ευαισθητοποιούν, ενημερώνουν, επιμορφώνουν και στηρίζουν όλους τους πολίτες για θέματα ψυχικής υγείας και εξαρτήσεων προσφέροντας δωρεάν ομάδες γονέων, ομάδες εκπαιδευτικών (και επιμορφώσεις εκπαιδευτικών), εφαρμογή προγραμμάτων αγωγής υγείας σε όλες τις σχολικές μονάδες από την προσχολική αγωγή μέχρι και το λύκειο, ατομική συμβουλευτική γονέων, εκπαιδευτικών εφήβων και όλου του ενήλικου πληθυσμού. Το προσωπικό είναι άρτια εκπαιδευμένο και με μεγάλη εμπειρία (καθώς οι προσλήψεις νέου προσωπικού τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί). Παράλληλα συνεργάζονται με το ΕΠΙΨΥ για την πραγματοποίηση της έρευνας ESPAD στην Ελλάδα. Δεδομένου ότι το προσωπικό των ΟΚΑΝΑ και ΚΕΘΕΑ δεν επαρκεί για την κάλυψη όλων των παραπάνω αναγκών το ερώτημα μου είναι: Για ποιο λόγο λοιπόν το υπουργείο Υγείας στο σχεδιασμό του για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση στη χώρα δεν συμπεριλαμβάνει τους εργαζόμενους των Κέντρων Πρόληψης; Μήπως η πρόσληψη και εκπαίδευση νέου προσωπικού είναι προτιμότερη ή λιγότερο κοστοβόρα και για αυτό προτιμάται; Τελικά πόση σημασία δίνεται στην ψυχική υγεία των πολίτων αυτής της χώρας;
Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο άμεσα!
θα διαφωνήσω ότι ο διαχωρισμός θεραπείας επανένταξης είναι σε λάθος κατεύθυνση/
Δηλαδή αν είναι ένα στραβόξυλο θεραπευτής που θα με αναλάβει τότε δεν θα καταφέρω να φτιάξω σαν άνθρωπος ποτέ; και εν τέλει γιατί δεν μπορούν οι άλλοι θεραπευτές και αυτοί να συντελέσουν στη θεραπεία μου και επανένταξή μου; αυτό δείχνει το ότι όλοι είναι ικανοί να συμβάλουν στη θεραπεία μου και όχι μόνο κάποιοι. Πολύ ελιτίστικό ακούγεται το παραπάνω σχόλιο. ν
Αν πάτε κυριε στο ΚΕΘΕΑ θα δείτε ότι το 80% των θεραπευτών είναι απαράδεκτοι, καθόλου συμπεριληπτικοοί, καθόλου σεβαστικοί στα ανθρώπινα δικαιώματα και στη ζωή μας, και στο θέλω μας, και φυσικά και στους ρυθμούς μας, δεν είμαστε όλοι το ίδιο. και αν ενας θεραπευτής κάνει λάθος θα τον έχω ως το τέλος;;;
ένας πρώην θεραπευόμενος κοινότητας, απόφοιτος (όμως!!!!) ΟΚΑΝΑ
Η ολιστική αντιμετώπιση της εξάρτησης με την ενοποίηση των κρατικών φορέων που την υπηρετούν μόνο θετική έκβαση θα μπορούσε να έχει. Τα πολιτικά παιχνίδια και οι ανταγωνισμοί για το ποιος φορέας είναι πιο αποτελεσματικός και πιο χρήσιμος στην κοινωνία το μόνο που προσφέρει είναι να πολώνει την αμφιθυμία των εξαρτημένων ατόμων και των οικογενειών τους δημιουργώντας τους έντονα αρνητικά συναισθήματα ανασφάλειας. Δεδομένου ότι διασφαλίζεται η δωρεάν παροχή των υπηρεσιών από εξειδικευμένο προσωπικό στα θέματα των εξαρτήσεων, το να μπορεί ένας ωφελούμενος να απευθυνθεί σε έναν ενιαίο φορέα, να διασυνδεθεί με την κατάλληλη δομή υποδοχής και να λάβει υπηρεσίες βάσει του ατομικού του θεραπευτικού πλάνου φαντάζει ιδανικό και προστατευτικό.
Θα πρέπει να διευκρινιστεί με σαφήνεια για το ποια θα είναι η σχέση του ΕΟΠΑΕ (θεσμική, οικονομική, επιστημονική κτλ) με τα Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων & Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας του άρθρου 61 του ν. 3459/2006, τα οποία εδώ και τριάντα χρόνια λειτουργούν αποτελεσματικά και επιτυχημένα, σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τον ΟΚΑΝΑ.
Ο διαχωρισμός της θεραπείας από την επανένταξη καταδεικνύει την απίστευτη άγνοια της ανάγκης για ένα θεραπευτικό συνεχές, της αντιμετώπισης του «σοκ μετάβασης» από το ασφαλές περιβάλλον της θεραπευτικής δομής στο ανταγωνιστικό περιβάλλον της ευρύτερης κοινωνίας. Η επανένταξη που προτείνεται δεν είναι παρά η διαχείριση πόρων για την δημιουργία επιδοτούμενων θέσεων εργασίας, άντε και κάποιας στοιχειώδους συμβουλευτικής υποστήριξης, μια πρακτική που έχει δείξει τις αδυναμίες της ως αποκλειστικός τρόπος αντιμετώπισης του σύνθετου προβλήματος της κοινωνικής επανένταξης.
Εδώ και τριάντα χρόνια λειτουργούν τα Κέντρα Πρόληψης Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση και τον ΟΚΑΝΑ. Έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητά τους μέσα από ευρωπαϊκές αξιολογήσεις, ενώ εφαρμόζουν ήδη και τις κατευθυντηριες επιστημονικές καοδηγιες στις δράσεις τους. Στο νομοσχέδιο είναι εντελώς ασαφές: πώς θα συνεχιστεί η λειτουργία τους απρόσκοπτα, αφού ο επόπτης τους ΟΚΑΝΑ μετεξελισσεται σε άλλη δομή. Επιπλέον, δεν αποσαφηνιζεται ποιος θα ασχοληθεί με την επιστημονική και οικονομική τους εποπτεία. Αξίζει να επισημανθεί ότι δεν γίνεται και καμιά αναφορά στους εργαζόμενους, οι οποίοι είναι εξαιρετικά έμπειροι, με μεταπτυχιακές σπουδές, μετεκπαιδευσεις και επιστημονικά πολυεργαλεια στις τοπικές τους κοινότητες.
Γενικά το νομοσχέδιο έχει πολλές ασάφειες και προχειρότητα.Θα ήταν σημαντικό να προέκυπτε μέσα από την εμπειρία των εργαζομένων και των διοικήσεων. Ο χώρος της Ψυχικής Υγείας και των Εξαρτήσεων, χρειάζεται να δίνει προτεραιότητα στην πρόληψη, την αποκέντρωση και γενικότερα στην ενίσχυση των υπηρεσιών. Η αποδόμηση τους και ο συγκεντρωτισμος, δυστυχώς δεν θα μπορεί να αποδώσει.Καλυτερα να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και να προταθεί ένα καινούργιο, στα παραπάνω πρότυπα.Αναμφισβητητα χρειάζονται αλλαγές στις υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και στις Εξαρτήσεις. Όχι όμως βεβιασμενες. Δεν ταιριάζει στην πολιτική της παρούσας κυβέρνησης.
Δεν αναφέρεται τι προβλέπεται για τις υπάρχουσες δομές όπως για παράδειγμα τα Κέντρα Πρόληψης των εξαρτήσεων και προαγωγής της ψυχοκοινωνικής υγείας, πώς και εάν θα εξασφαλιστεί η φιλοσοφία των παρεχόμενων υπηρεσιών τους και αν θα διασφαλιστεί το μακροχρόνιο έργο τους καθώς και οι θέσεις εργασίας του προσωπικού στις δομές αυτές. Ποια θα είναι η σχέση του ΕΟΠΑΕ με τα κέντρα πρόληψης(θεσμική, οικονομική επιστημονική κτλ), τι προβλέπει το νομοσχέδιο για την πρόληψη, πως θα λειτουργεί στο εξής και με ποια επιστημονική τεκμηρίωση;