Άρθρο 31 Σκοπός του Εθνικού Οργανισμού Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων

Πως είναι δυνατόν να ενοποιούνται δύο φορείς ΚΕΘΕΑ & ΟΚΑΝΑ με διαφορετική φιλοσοφία ο ένας από τον άλλο.

Τα στεγνά προγράμματα απεξάρτησης δεν μπορούν να ενοποιούνται με αυτά που λειτουργούν με υποκατάστατα.

Ότι σχόλιο διάβασα θετικό για αυτό το νομοσχέδιο σίγουρα έγινε από ανθρώπους που δεν χρειάστηκαν & δεν ήρθαν ποτέ σε επαφή ούτε με τα προγράμματά απεξάρτησης, ούτε και με τους ωφελούμενους αυτών των προγραμμάτων.
Τα υποκατάστατα είναι το μόνο που προωθεί αυτό το νομοσχέδιο γιατί εκεί φυσικά υπάρχει το κέρδος για τον ιδιωτικό τομέα και τις φαρμακοβιομηχανίες και φαίνεται να μην ενδιαφέρεται πραγματικά ούτε για την απεξάρτηση, ούτε για τη θεραπεία ούτε για την επανένταξη γιατί αν ενδιέφερε θα άφηναν απέξω απ’όλη τη μεταρρύθμιση το ΚΕΘΕΑ που λειτουργεί τόσα χρόνια με πραγματικά αποτελέσματα δίπλα στις τοπικές κοινωνίες, υπηρετώντας τις ανάγκες της κάθε περιοχής. Με τον κεντρικό σχεδιασμό που εισάγει αυτό το νομοσχέδιο αυτό δε διασφαλίζεται. Οι κοινότητες τί θα απογίνουν? Παιδιά που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε κοινότητες του ΚΕΘΕΑ τί θα γίνουν? Θα παίρνουν υποκατάστατα την επόμενη μέρα του ΕΟΠΑΕ? Η επανένταξη με ποιά συνταγογράφηση θα επιτυγχάνεται? Χωρίς τη ψυχολογική στήριξη της οικογένειας των εξαρτώμενων δεν υπάρχει θεραπεία και επανένταξη του εξαρτώμενου και αυτό το ξέρουν όσοι εχουν περάσει απο αυτό το δρόμο. Το νομοσχέδιο δεν κάνει κουβέντα για αυτούς ή ακόμα και για το χρονικό διάστημα που χρειάζεται να παρέχεται αυτή η ψυχολογική στήριξη. Οι άνθρωποι δεν ειναι ρομπότ ούτε θεραπεύονται στον ίδιο χρόνο όλοι. Και φυσικά ένας εξαρτημένος δεν γινεται να απευθύνεται στον εφημερεύοντα ψυχιατρο κάθε φορά αλλά στον ψυχίατρο που έχτισε σχέση εμπιστοσύνης. Σε αυτή τη χώρα το ΚΕΘΕΑ πραγματικά ηταν από τα λίγα πράγματα λειτουργούσε με αποτελέσματα τόσα χρόνια γλυτώνοντας άπειρο κόσμο από παράνομες και νόμιμες εξαρτήσεις (ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΟΓΟΣ). Σε μια εποχή που οι άνθρωποι δείχνουν να νοσούν ψυχικά και να εξαρτώνται απο νόμιμες (συνταγογραφούμενες κιολας) & παράνομες ουσίες όλο και περισσότερο εσεις θέλετε να διαλύσετε και τα τελευταία προπήργια της κοινωνίας.Ας ετοιμαστούμε λοιπον για ακόμα χειρότερα αποτελέσματα στην κοινωνία με ανθρώπους που δεν θα θεραπεύονται ποτέ αλλά θα παίρνουν και τα υποκατάστατά τους

Πως είναι δυνατόν να ενοποιούνται δύο φορείς ΚΕΘΕΑ & ΟΚΑΝΑ με διαφορετική φιλοσοφία ο ένας από τον άλλο.

Τα στεγνά προγράμματα απεξάρτησης δεν μπορούν να ενοποιούνται με αυτά που λειτουργούν με υποκατάστατα.

Ότι σχόλιο διάβασα θετικό για αυτό το νομοσχέδιο σίγουρα έγινε από ανθρώπους που δεν χρειάστηκαν & δεν ήρθαν ποτέ σε επαφή ούτε με τα προγράμματά απεξάρτησης, ούτε και με τους ωφελούμενους αυτών των προγραμμάτων.

Το ΚΕΘΕΑ του σκανδάλου των παραποιημένων στοιχείων,το ΚΕΘΕΑ των οικονομικών σκανδάλων είναι το προπύργιο της κοινωνίας;Χαθήκαμε.Το νομοσχέδιο είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.Τέλος με τις «θρησκείες» και τις αιρέσεις στο χώρο των εξαρτήσεων.

Το Θεραπευτικό Πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ, έσωσε τον γιό μου και την οικογένειά μας από τον εφιάλτη των ναρκωτικών.

Δεν περιμέναμε σε καμμία λίστα αναμονής, αντιθέτως μέσα σε διάστημα λίγων ημερών από την αρχική μας επικοινωνία ξεκινήσαμε και εμείς και το παιδί μας την παρακολούθηση του προγράμματος.

Το μοντέλο της θεραπευτικής κοινοτήτας χωρίς υποκατάστατα του ΚΕΘΕΑ κάνει θαύματα! Το έχω βιώσει ο ίδιος, βλέποντας πάρα πολλά παιδιά που βρέθηκαν στο σκοτάδι των ουσιών, μεταξύ αυτών και τον γιό μου, να μεταμορφώνονται σε ανθρώπους με αξίες και όρεξη για ζωή.

Η συγχώνευση θεραπευτικών μοντέλων μόνο κίνδυνους μπορεί να προκαλέσει.

Είναι ξεκάθαρο ότι με το νομοσχέδιο απειλείται η αυτονομία των στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων, κάτι που είναι απολύτως απαραίτητο για να μπορούν να εκτελούν το ιερό έργο τους, όπως γνωρίζουν εδώ και 40 χρόνια.

Οποιαδήποτε κεντρική παρέμβαση στον τρόπο λειτουργίας ενός μοντέλου που εδώ και 40 χρόνια έχει θεαματικά αποτελέσματα θα είναι καταστροφική.

Θλίβομαι που αυτό το νομοσχέδιο βάζει βόμβα στα θεμέλια μια δημόσιας υπηρεσίας, όπως το ΚΕΘΕΑ, που λειτουργεί και που τόσο πολύ ανάγκη έχει η κοινωνία.

Η αποδυνάμωση του ΚΕΘΕΑ θα μεγενθύνει το ήδη τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα της χρήσης ουσιών, αφήνοντάς μας να αντιμετωπίσουμε τις τραγικές συνέπειες χωρίς μια ζωτική λύση.

Εύχομαι πραγματικά να μην συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο, αλλά άν συμβεί να ξέρετε ότι δεν θα το αντέξει η συνείδησή σας.

Όπως αναφέρεται στο άρθρο 31 ένας εκ των βασικών σκοπών του ΕΟΠΑΕ είναι η εφαρμογή
της Εθνικής Στρατηγικής για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων και η υλοποίηση του Εθνικού
Σχεδίου Δράσης κατά των Εξαρτήσεων, την ίδια στιγμή στο άρθρο 51 προβλέπεται ότι ο
Πρόεδρος του ΕΟΠΑΕ να είναι ταυτόχρονα και ο Εθνικός Συντονιστής για την Αντιμετώπιση
των Εξαρτήσεων. Πως είναι δυνατόν ένας Οργανισμός και
ειδικότερα ο Πρόεδρός του να είναι ταυτόχρονα επόπτης και εποπτευόμενος; Ο Εθνικός Συντονιστής θα πρέπει να είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον Πρόεδρο του νέου
φορέα ΕΟΠΑΕ, θα πρέπει να είναι ένα πρόσωπο κύρους και υψηλής
επιστημονικής κατάρτισης με εξειδίκευση και εμπειρία στον τομέα των εξαρτήσεων και να
προέρχεται από των χώρο των επιστημών της υγείας ή των ανθρωπιστικών επιστημών. Παράλληλα, ο θεσμικός του ρόλος χρειάζεται να είναι με σαφήνεια
προσδιορισμένος καθώς και ο τρόπος που αυτός ασκείται σε σχέση με τον ΕΟΠΑΕ.

Όπως αναφέρεται στο άρθρο 31 ένας εκ των βασικών σκοπών του ΕΟΠΑΕ είναι η εφαρμογή της Εθνικής Στρατηγικής για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων και η υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά των Εξαρτήσεων, την ίδια στιγμή στο άρθρο 51 προβλέπεται ότι ο Πρόεδρος του ΕΟΠΑΕ θα είναι ταυτόχρονα και ο Εθνικός Συντονιστής για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων. Δημιουργεί εύλογη απορία πως είναι δυνατόν ένας Οργανισμός και ειδικότερα ο Πρόεδρός του να είναι ταυτόχρονα και επόπτης και εποπτευόμενος. Επίσης θεωρούμε άκρως προβληματικό το γεγονός της δημιουργίας ενός υπεροργανισμού που ταυτόχρονα θα χαράσσει πολιτική, θα ιδρύει και θα λειτουργεί δομές τις οποίες ταυτόχρονα θα εποπτεύει. Ειδικότερα όταν αυτό γίνεται στο πλαίσιο ενός συγκεντρωτικού συστήματος και δομής χωρίς καμία πρόβλεψη ως προς τον τρόπο σύνδεσης όλων αυτών των δομών σε περιφερειακό επίπεδο. Δημιουργείται μία κάθετη ιεραρχικά δομή, ιδιαίτερα προβληματική, καθώς θα αυξήσει τη γραφειοκρατία, θα δημιουργεί σοβαρές καθυστερήσεις και κυρίως θα περιορίσει την ευελιξία και την εναρμόνιση των υπηρεσιών που παρέχουν οι δομές με τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε τοπικής κοινότητας.
Ο Εθνικός Συντονιστής θα πρέπει να είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον Πρόεδρο του ΟΚΑΝΑ, θα πρέπει να είναι ένα πρόσωπο εγνωσμένου κύρους και υψηλής επιστημονικής κατάρτισης με εξειδίκευση και εμπειρία στον τομέα των εξαρτήσεων και να προέρχεται από των χώρο των επιστημών τη υγείας ή των ανθρωπιστικών επιστημών και όχι από τον χώρο των οικονομικών επιστημών όπως προβλέπεται μεταξύ άλλων για τον Πρόεδρο του ΕΟΠΑΕ.

Άρθρα 31 και 51
Όπως αναφέρεται στο άρθρο 31 ένας εκ των βασικών σκοπών του ΕΟΠΑΕ είναι η εφαρμογή της Εθνικής Στρατηγικής για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων και η υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά των Εξαρτήσεων, την ίδια στιγμή στο άρθρο 51 προβλέπεται ότι ο Πρόεδρος του ΕΟΠΑΕ θα είναι ταυτόχρονα και ο Εθνικός Συντονιστής για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων. Δημιουργεί εύλογη απορία πως είναι δυνατόν ένας Οργανισμός και ειδικότερα ο Πρόεδρός του να είναι ταυτόχρονα και επόπτης και εποπτευόμενος. Επίσης θεωρούμε άκρως προβληματικό το γεγονός της δημιουργίας ενός υπεροργανισμού που ταυτόχρονα θα χαράσσει πολιτική, θα ιδρύει και θα λειτουργεί δομές τις οποίες ταυτόχρονα θα εποπτεύει. Ειδικότερα όταν αυτό γίνεται στο πλαίσιο ενός συγκεντρωτικού συστήματος και δομής χωρίς καμία πρόβλεψη ως προς τον τρόπο σύνδεσης όλων αυτών των δομών σε περιφερειακό επίπεδο. Δημιουργείται μία κάθετη ιεραρχικά δομή, ιδιαίτερα προβληματική, καθώς θα αυξήσει τη γραφειοκρατία, θα δημιουργεί σοβαρές καθυστερήσεις και κυρίως θα περιορίσει την ευελιξία και την εναρμόνιση των υπηρεσιών που παρέχουν οι δομές με τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε τοπικής κοινότητας.
Ο Εθνικός Συντονιστής θα πρέπει να είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον Πρόεδρο του ΟΚΑΝΑ, θα πρέπει να είναι ένα πρόσωπο εγνωσμένου κύρους και υψηλής επιστημονικής κατάρτισης με εξειδίκευση και εμπειρία στον τομέα των εξαρτήσεων και να προέρχεται από των χώρο των επιστημών τη υγείας ή των ανθρωπιστικών επιστημών και όχι από τον χώρο των οικονομικών επιστημών όπως προβλέπεται μεταξύ άλλων για τον Πρόεδρο του ΕΟΠΑΕ.

Τι κάνει μια δημοκρατία για να μεταρρυθμίσει την πολιτική που έχει για τις εξαρτήσεις;

1) Οργανώνει τακτικά δημόσια φόρουμ όπου διάφορα μέλη της κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων και των ατόμων με βιωμένη εμπειρία, μπορούν να εκφράσουν τις απόψεις τους και να μοιραστούν τις ιστορίες τους. Αυτό διασφαλίζει ότι οι πολιτικές βασίζονται σε εμπειρίες του πραγματικού κόσμου.
2)Κάνει συνελεύσεις πολιτών Διαβουλευτικη Δημοκρατία όπου τυχαία επιλεγμένα άτομα από διαφορετικά υπόβαθρα συγκεντρώνονται για να συζητήσουν σχετικά με τις πολιτικές θεραπείας του εθισμού. Αυτή η μέθοδος προωθεί διαφορετικές προοπτικές και τεκμηριωμένη λήψη αποφάσεων.
3)Εμπλεκει ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματιών υγείας, των αρχών επιβολής του νόμου, των κοινωνικών λειτουργών, των οικογενειών όσων επηρεάζονται από τον εθισμό και των ομάδων υπεράσπισης της κοινωτητας των χρηστών .
Αυτό διασφαλίζει ότι λαμβάνονται υπόψη όλες οι σχετικές απόψεις.
4)Θα Αξιοποιήσει τις ψηφιακές πλατφόρμες για να συγκεντρώσει πληροφορίες από ένα ευρύτερο κοινό. Οι διαδικτυακές έρευνες, οι δημοσκοπήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα εικονικά συμβούλια μπορούν να αυξήσουν τη συμμετοχή, ειδικά από εκείνους που ενδέχεται να μην παρακολουθήσουν προσωπικές συναντήσεις.
5)Διεξάγει εκπαιδευτικές εκστρατείες για να ενημερώσει το κοινό σχετικά με τον εθισμό, τις επιλογές θεραπείας και τον αντίκτυπο των πολιτικών. Ένα καλά ενημερωμένο κοινό είναι πιο πιθανό να συμμετάσχει σε ουσιαστικό διάλογο και να συνεισφέρει εποικοδομητικά.
6)Προώθηση της ενσυναίσθησης και μείωση του στίγματος μέσω πρωτοβουλιών ευαισθητοποίησης του κοινού. Η ανταλλαγή ιστοριών ανάρρωσης και η έμφαση στην ανθρώπινη πτυχή του εθισμού μπορεί να αλλάξει την αντίληψη του κοινού και να ενθαρρύνει υποστηρικτικές πολιτικές.

7)Εχει Βεβαιωθεί ότι όλες οι συζητήσεις και οι αποφάσεις ενημερώνονται από τις πιο πρόσφατες επιστημονικές έρευνες και δεδομένα. Συμμετάσχουν εμπειρογνώμονες από τομείς όπως η δημόσια υγεία, η ψυχολογία και οι κοινωνικές επιστήμες για την παροχή πληροφοριών.
8)Διατηρείται την διαφάνεια σε όλη τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Αναφέρετε ξεκάθαρα τα βήματα που έγιναν, το σκεπτικό πίσω από τις αποφάσεις και τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Αυτό χτίζει εμπιστοσύνη και διασφαλίζει τη λογοδοσία.
9)Εφαρμοζει μηχανισμους για συνεχή ανατροφοδότηση και αξιολόγηση των πολιτικών. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει περιοδικές αναθεωρήσεις, συνεδρίες δημόσιας ανατροφοδότησης και προσαρμογές με βάση την αποτελεσματικότητα των μέτρων που εφαρμόζονται.
10)Συνεργάζεται με μη κυβερνητικούς οργανισμούς (ΜΚΟ) και διεθνείς φορείς όπως ο ΟΗΕ και ο ΠΟΥ, οι οποίοι μπορούν να παρέχουν πολύτιμους πόρους, τεχνογνωσία και μια παγκόσμια προοπτική για τις βέλτιστες πρακτικές στη θεραπεία του εθισμού.

Ειναι ντροπή στην χώρα της δημοκρατίας να μην έχουμε δημοκρατικές διαδικασίες για ένα τόσο σοβαρό θέμα

Άρθρο 31. Προτείνουμε να γίνει διαχωρισμός της αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων από την Πρόληψη των εξαρτήσεων. Αυτές οι 2 στρατηγικές μπορεί να συναντώνται στην κοινή προσπάθεια μείωσης των εξαρτητικών συμπεριφορών αλλά διαφέρουν σημαντικά ως προς τους πληθυσμούς που απευθύνονται και κυρίως στις μεθοδολογίες. Επειδή δε η εκπαίδευση και η εμπειρία είναι διαφορετικές θα πρέπει να αποτελέσουν ξεχωριστούς τομείς με διαφορετικούς συντονιστές. Να ορισθεί διαφορετικός Συντονιστής Πρόληψης.

Α) να προστεθεί και προγραμματισμός, όχι μόνο σχεδιασμός. Ωστε να εξασφαλιστεί το γενικό πλαίσιο δραστηριότητας/ενεργειών και μέσων κατάρτισης, εκτέλεσης και προσαρμογής εναλλακτικών προγραμμάτων δράσης.
Β) να προστεθεί και η πρόληψη στην εθνική στρατηγική.
Ζ) οι οικογένειες δεν θέλουν επιμόρφωση, θέλουν θεραπεία…
Η απεξάρτηση αναφέρεται στον δ’ σκοπό, μετά την σωματική αποτοξίνωση: καταδεικνύεται από την ιεραρχηση που θα δοθεί βάση στη μείωση βλαβης και όχι η απεξάρτηση (και δη με στεγνα προγράμματα)

Όπως αναφέρεται στο άρθρο 31 ένας εκ των βασικών σκοπών του ΕΟΠΑΕ είναι η εφαρμογή της Εθνικής Στρατηγικής για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων και η υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά των Εξαρτήσεων, την ίδια στιγμή στο άρθρο 51 προβλέπεται ότι ο Πρόεδρος του ΕΟΠΑΕ να είναι ταυτόχρονα και ο Εθνικός Συντονιστής για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων. Δημιουργεί εύλογη απορία πως είναι δυνατόν ένας Οργανισμός και ειδικότερα ο Πρόεδρός του να είναι ταυτόχρονα επόπτης και εποπτευόμενος. Επίσης θεωρούμε άκρως προβληματικό το γεγονός της δημιουργίας ενός υπεροργανισμού που ταυτόχρονα θα χαράσσει πολιτική, θα ιδρύει και θα λειτουργεί δομές τις οποίες ταυτόχρονα θα εποπτεύει. Ειδικότερα όταν αυτό γίνεται στο πλαίσιο ενός συγκεντρωτικού συστήματος και δομής χωρίς καμία πρόβλεψη ως προς τον τρόπο σύνδεσης όλων αυτών των δομών σε περιφερειακό επίπεδο. Δημιουργείται μία κάθετη ιεραρχικά δομή, ιδιαίτερα προβληματική, καθώς θα αυξήσει τη γραφειοκρατία, θα δημιουργεί σοβαρές καθυστερήσεις και κυρίως θα περιορίσει την ευελιξία και την εναρμόνιση των υπηρεσιών που παρέχουν οι δομές με τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε τοπικής κοινότητας.

Ο Εθνικός Συντονιστής θα πρέπει να είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον Πρόεδρο του νέου φορέα ΕΟΠΑΕ, θα πρέπει να είναι ένα πρόσωπο εγνωσμένου κύρους και υψηλής επιστημονικής κατάρτισης με εξειδίκευση και εμπειρία στον τομέα των εξαρτήσεων και να προέρχεται από των χώρο των επιστημών της υγείας ή των ανθρωπιστικών επιστημών και όχι από τον χώρο των οικονομικών επιστημών, όπως προβλέπεται μεταξύ άλλων για τον Πρόεδρο του ΕΟΠΑΕ. Παράλληλα, ο θεσμικός του ρόλος χρειάζεται να είναι με σαφήνεια προσδιορισμένος καθώς και ο τρόπος που αυτός ασκείται σε σχέση με τον ΕΟΠΑΕ.
Σε άλλο σημείο του άρθρου 31 αναφέρεται ένας ακόμα από τους σκοπούς του νέου φορέα:
γ) η πρόληψη της χρήσης και της διάδοσης των εξαρτησιογόνων ουσιών, παράνομων ή νόμιμων, καθώς και η πρόληψη της εμφάνισης εξαρτητικών συμπεριφορών και εθισμών, μέσα από τις ενδεδειγμένες κατά περίπτωση δράσεις,

η) η επιστημονικά τεκμηριωμένη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τις συνέπειες και τους κινδύνους από τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών και την ανάπτυξη εξαρτητικών συμπεριφορών και εθισμών
Στα εν λόγω σημεία αναφέρεται για πρώτη φορά ο όρος πρόληψη γενικά χωρίς όμως να προσδιορίζεται το είδος της προσέγγισης- μοντέλου που προτείνεται. Στη συνέχεια φαίνεται να διαφοροποιείται ως προς την μέχρι τώρα φιλοσοφία της καθώς απουσιάζει η πρόληψη μέσω της καλλιέργειας των ψυχοκοινωνικών παραγόντων, που λειτουργούν προστατευτικά της χρήσης στα περιβάλλοντα που μεγαλώνουν παιδιά και νέοι-οικογένεια, σχολείο, ευρύτερη κοινότητα. Ενώ η προσέγγιση που διαφαίνεται αποτελεί ένα παρωχημένο μοντέλο, το οποίο η διεθνής επιστημονική κοινότητα μετά τα πρώτα χρόνια εφαρμογής του, αξιολόγησε ως αναποτελεσματικό και εν συνεχεία το αντικατέστησε με το μοντέλο της κοινοτικής πρόληψης, που εφαρμόζεται αποτελεσματικά εδώ και 30 χρόνια στην Ελλάδα. Επίσης, το εν λόγω μοντέλο αφορά στη μείωση της βλάβης, ενώ μέχρι σήμερα η πρόληψη αποτιμάται ως αποτελεσματική, όταν στοχεύει στη μείωση της ζήτησης, όπως εφαρμοζόταν μέχρι τώρα και από τον ΟΚΑΝΑ.

Άρθρα 31 -Σκοπός του ΕΟΠΑΕ και άρθρο 51- Ορισμός Εθνικού Συντονιστή για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων- Αντικατάσταση παρ.1 άρθρου 49ν. 4139/2013
Όπως αναφέρεται στο άρθρο 31 ένας εκ των βασικών σκοπών του ΕΟΠΑΕ είναι η εφαρμογή της Εθνικής Στρατηγικής για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων και η υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά των Εξαρτήσεων, την ίδια στιγμή στο άρθρο 51 προβλέπεται ότι ο Πρόεδρος του ΕΟΠΑΕ να είναι ταυτόχρονα και ο Εθνικός Συντονιστής για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων. Δημιουργεί εύλογη απορία πως είναι δυνατόν ένας Οργανισμός και ειδικότερα ο Πρόεδρός του να είναι ταυτόχρονα επόπτης και εποπτευόμενος. Επίσης θεωρούμε άκρως προβληματικό το γεγονός της δημιουργίας ενός υπεροργανισμού που ταυτόχρονα θα χαράσσει πολιτική, θα ιδρύει και θα λειτουργεί δομές τις οποίες ταυτόχρονα θα εποπτεύει. Ειδικότερα όταν αυτό γίνεται στο πλαίσιο ενός συγκεντρωτικού συστήματος και δομής χωρίς καμία πρόβλεψη ως προς τον τρόπο σύνδεσης όλων αυτών των δομών σε περιφερειακό επίπεδο. Δημιουργείται μία κάθετη ιεραρχικά δομή, ιδιαίτερα προβληματική, καθώς θα αυξήσει τη γραφειοκρατία, θα δημιουργεί σοβαρές καθυστερήσεις και κυρίως θα περιορίσει την ευελιξία και την εναρμόνιση των υπηρεσιών που παρέχουν οι δομές με τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε τοπικής κοινότητας.

Ο Εθνικός Συντονιστής θα πρέπει να είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον Πρόεδρο του νέου φορέα ΕΟΠΑΕ, θα πρέπει να είναι ένα πρόσωπο εγνωσμένου κύρους και υψηλής επιστημονικής κατάρτισης με εξειδίκευση και εμπειρία στον τομέα των εξαρτήσεων και να προέρχεται από των χώρο των επιστημών της υγείας ή των ανθρωπιστικών επιστημών και όχι από τον χώρο των οικονομικών επιστημών, όπως προβλέπεται μεταξύ άλλων για τον Πρόεδρο του ΕΟΠΑΕ. Παράλληλα, ο θεσμικός του ρόλος χρειάζεται να είναι με σαφήνεια προσδιορισμένος καθώς και ο τρόπος που αυτός ασκείται σε σχέση με τον ΕΟΠΑΕ.
Σε άλλο σημείο του άρθρου 31 αναφέρεται ένας ακόμα από τους σκοπούς του νέου φορέα:
γ) η πρόληψη της χρήσης και της διάδοσης των εξαρτησιογόνων ουσιών, παράνομων ή νόμιμων, καθώς και η πρόληψη της εμφάνισης εξαρτητικών συμπεριφορών και εθισμών, μέσα από τις ενδεδειγμένες κατά περίπτωση δράσεις,

η) η επιστημονικά τεκμηριωμένη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τις συνέπειες και τους κινδύνους από τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών και την ανάπτυξη εξαρτητικών συμπεριφορών και εθισμών
Στα εν λόγω σημεία αναφέρεται για πρώτη φορά ο όρος πρόληψη γενικά χωρίς όμως να προσδιορίζεται το είδος της προσέγγισης- μοντέλου που προτείνεται. Στη συνέχεια φαίνεται να διαφοροποιείται ως προς την μέχρι τώρα φιλοσοφία της καθώς απουσιάζει η πρόληψη μέσω της καλλιέργειας των ψυχοκοινωνικών παραγόντων, που λειτουργούν προστατευτικά της χρήσης στα περιβάλλοντα που μεγαλώνουν παιδιά και νέοι-οικογένεια, σχολείο, ευρύτερη κοινότητα. Ενώ η προσέγγιση που διαφαίνεται αποτελεί ένα παρωχημένο μοντέλο, το οποίο η διεθνής επιστημονική κοινότητα μετά τα πρώτα χρόνια εφαρμογής του, αξιολόγησε ως αναποτελεσματικό και εν συνεχεία το αντικατέστησε με το μοντέλο της κοινοτικής πρόληψης, που εφαρμόζεται αποτελεσματικά εδώ και 30 χρόνια στην Ελλάδα. Επίσης, το εν λόγω μοντέλο αφορά στη μείωση της βλάβης, ενώ μέχρι σήμερα η πρόληψη αποτιμάται ως αποτελεσματική, όταν στοχεύει στη μείωση της ζήτησης, όπως εφαρμοζόταν μέχρι τώρα και από τον ΟΚΑΝΑ.

Διαβάζοντας στο άρθρο 31 για τον σκοπό του ΕΟΠΑΕ και για την υλοποίηση του είμαι πολύ αισιόδοξη πως όλα βαδίζουν προς τον σωστό δρόμο. Η χάραξη εθνικής πολιτικής για την ολιστική αντιμετώπιση του προβλήματος της εξάρτησης που αφορούν νόμιμες ή μη ουσίες και εξαρτητικές συμπεριφορές, η εφαρμογή εθνικής στρατηγικής και η υλοποίηση εθνικού σχεδίου δράσης, η πρόληψη της χρήσης και της εμφάνισης εξαρτητικών συμπεριφορών, η σωματική αποτοξίνωση, η θεραπεία, η μείωση της βλάβης, η ψυχοκοινωνική φροντίδα και υποστήριξη των ατόμων, η πρόσβαση τους σε υπηρεσίες ολοκληρωμένης φροντίδας, η ανάπτυξη δεξιοτήτων, η επαγγελματική κατάρτιση , η ενδυνάμωση και η επανένταξη των ατόμων κάτω από έναν ενιαίο φορέα καθιστά μεγαλύτερη την αποτελεσματικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Η αξιοποίηση του υπάρχοντος έμπειρου προσωπικού και η περαιτέρω εκπαίδευση του προς την ενίσχυση του σκοπού του ΕΟΠΑΕ μπορούν να διασφαλίσουν την ολιστική αντιμετώπιση της εξάρτησης.

Όπως αναφέρεται στο άρθρο 31 ένας εκ των βασικών σκοπών του ΕΟΠΑΕ είναι η εφαρμογή της Εθνικής Στρατηγικής για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων και η υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά των Εξαρτήσεων, την ίδια στιγμή στο άρθρο 51 προβλέπεται ότι ο Πρόεδρος του ΕΟΠΑΕ να είναι ταυτόχρονα και ο Εθνικός Συντονιστής για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων. Δημιουργεί εύλογη απορία πως είναι δυνατόν ένας Οργανισμός και ειδικότερα ο Πρόεδρός του να είναι ταυτόχρονα επόπτης και εποπτευόμενος. Επίσης, θεωρούμε άκρως προβληματικό το γεγονός της δημιουργίας ενός υπεροργανισμού που ταυτόχρονα θα χαράσσει πολιτική, θα ιδρύει και θα λειτουργεί δομές τις οποίες ταυτόχρονα θα εποπτεύει. Ειδικότερα όταν αυτό γίνεται στο πλαίσιο ενός συγκεντρωτικού συστήματος και δομής χωρίς καμία πρόβλεψη ως προς τον τρόπο σύνδεσης όλων αυτών των δομών σε περιφερειακό επίπεδο. Δημιουργείται μία κάθετη ιεραρχικά δομή, ιδιαίτερα προβληματική, καθώς θα αυξήσει τη γραφειοκρατία, θα δημιουργεί σοβαρές καθυστερήσεις και κυρίως θα περιορίσει την ευελιξία και την εναρμόνιση των υπηρεσιών που παρέχουν οι δομές με τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε τοπικής κοινότητας.
Ο Εθνικός Συντονιστής θα πρέπει να είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον Πρόεδρο του νέου φορέα ΕΟΠΑΕ, θα πρέπει να είναι ένα πρόσωπο εγνωσμένου κύρους και υψηλής επιστημονικής κατάρτισης με εξειδίκευση και εμπειρία στον τομέα των εξαρτήσεων και να προέρχεται από των χώρο των επιστημών της υγείας ή των ανθρωπιστικών επιστημών και όχι από τον χώρο των οικονομικών επιστημών, όπως προβλέπεται μεταξύ άλλων για τον Πρόεδρο του ΕΟΠΑΕ. Παράλληλα, ο θεσμικός του ρόλος χρειάζεται να είναι με σαφήνεια προσδιορισμένος καθώς και ο τρόπος που αυτός ασκείται σε σχέση με τον ΕΟΠΑΕ.

γ) η πρόληψη της χρήσης και της διάδοσης των εξαρτησιογόνων ουσιών, παράνομων ή νόμιμων, καθώς και η πρόληψη της εμφάνισης εξαρτητικών συμπεριφορών και εθισμών, μέσα από τις ενδεδειγμένες κατά περίπτωση δράσεις,

η) η επιστημονικά τεκμηριωμένη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τις συνέπειες και τους κινδύνους από τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών και την ανάπτυξη εξαρτητικών συμπεριφορών και εθισμών
Στα παραπάνω σημεία αναφέρεται για πρώτη φορά ο όρος πρόληψη γενικά χωρίς όμως να προσδιορίζεται το είδος της προσέγγισης- μοντέλου που προτείνεται. Στη συνέχεια φαίνεται να διαφοροποιείται ως προς την μέχρι τώρα φιλοσοφία της καθώς απουσιάζει η πρόληψη μέσω της καλλιέργειας των ψυχοκοινωνικών παραγόντων, που λειτουργούν προστατευτικά της χρήσης στα περιβάλλοντα που μεγαλώνουν παιδιά και νέοι-οικογένεια, σχολείο, ευρύτερη κοινότητα. Ενώ η προσέγγιση που διαφαίνεται αποτελεί ένα παρωχημένο μοντέλο, το οποίο η διεθνής επιστημονική κοινότητα μετά τα πρώτα χρόνια εφαρμογής του, αξιολόγησε ως αναποτελεσματικό και εν συνεχεία το αντικατέστησε με το μοντέλο της κοινοτικής πρόληψης, που εφαρμόζεται αποτελεσματικά εδώ και 30 χρόνια στην Ελλάδα. Επίσης, το εν λόγω μοντέλο αφορά στη μείωση της βλάβης, ενώ μέχρι σήμερα η πρόληψη αποτιμάται ως αποτελεσματική, όταν στοχεύει στη μείωση της ζήτησης, όπως εφαρμοζόταν μέχρι τώρα και από τον ΟΚΑΝΑ.

…Να προστεθεί
«Όσον αφορά τις προγραμματικές συμβάσεις που σύναπτε ο ΟΚΑΝΑ με τα Κέντρα Πρόληψης, τη συνέχιση αυτής της υποχρέωσης αναλαμβάνει ο ΕΟΠΑΕ, φροντίζοντας να παρέχει επιστημονική και οικονομική εποπτεία στα Κέντρα Πρόληψης.Η δε χρηματοδότηση των Κέντρων Πρόληψης εξασφαλίζεται ως πάγια από τον κρατικό προϋπολογισμό, με κονδύλια από το Υπουργείο Υγείας και το Υπουργείο Εσωτερικών»

[Για τα συνολικά σχόλια του ΕΚΤΕΠΝ σχετικά με το Κεφάλαιο Β΄ του νομοσχεδίου, βλ. σχετικό σχόλιο σε Άρθρο 29.]

Όσον αφορά το Άρθρο 31, στον σκοπό του ΕΟΠΑΕ, το ΕΚΤΕΠΝ θεωρεί ότι θα πρέπει να αποτυπώνεται ρητά η διασύνδεση και η συνεργασία με τον ΕΚΤΕΠΝ, με παρόμοιο τρόπο που αποτυπωνόταν στο αντίστοιχο σημείο στον σκοπό του ΟΚΑΝΑ, από τον ιδρυτικό του Νόμο έως και τον πιο πρόσφατο τροποποιημένο Νόμο. Στο πλαίσιο αυτό, στην παράγραφο 1 περ. ι) προστίθεται εδάφιο και η σχετική περ. ι) διαμορφώνεται ως εξής: «ι) η μελέτη και η παρακολούθηση του προβλήματος των εν γένει εξαρτήσεων, εξαρτητικών συμπεριφορών και εθισμών και των εκθέσεων για την εξέλιξή του σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, η συλλογή και επεξεργασία στοιχείων για όλες τις εξαρτήσεις, καθώς και η συνεργασία του με το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (Ε.Κ.ΤΕ.Π.Ν.) ως προς την εκάστοτε κατάσταση και έκταση του προβλήματος των ναρκωτικών και των εξαρτήσεων εν γένει στη χώρα, η ανάλυση και αξιολόγηση σχετικών επιστημονικών μελετών και δεδομένων, η υλοποίηση εθνικών ερευνών, καθώς και η υποβολή προτάσεων και σχεδίων και η εισήγηση μέτρων προς το Υπουργείο Υγείας».

Το σκεπτικό για το παραπάνω βασίζεται στο ότι το ΕΚΤΕΠΝ λειτουργεί εδώ και 30 χρόνια (από το 1993) και αποτελεί τον αρμόδιο φορέα για τη συλλογή, την επεξεργασία και τη δημοσιοποίηση των διαθέσιμων επίσημων στοιχείων σχετικά με την κατάσταση της χρήσης ουσιών στη χώρα, ως το εθνικό παρατηρητήριο για τα ναρκωτικά και τα οινοπνευματώδη. Το ΕΚΤΕΠΝ λειτουργεί ως μονάδα του ΕΠΙΨΥ, ενώ αποτελεί ένα από τα Εθνικά Κέντρα που λειτουργούν στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη Νορβηγία, την Τουρκία και τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες, ως εθνικοί φορείς του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Ναρκωτικά (EUDA). Συνεπώς το έργο του είναι σε συμφωνία με τις εκάστοτε κατευθυντήριες γραμμές και τις προδιαγραφές του EUDA και του Ευρωπαϊκού Δικτύου REITOX των Εθνικών Κέντρων, καθώς και σύμφωνα με τις εκάστοτε εθνικές ανάγκες και τις συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας μας ως προς το EUDA και άλλους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς, όπως το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος (UNODC).

Στο πλαίσιο των παραπάνω και με βάση τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντά του:
– Το ΕΚΤΕΠΝ ως ο αρμόδιος φορέας για τη δημιουργία και τον συντονισμό εθνικού δικτύου φορέων και υπηρεσιών από τον χώρο των εξαρτήσεων για τη συλλογή, ανάλυση και δημοσιοποίηση αντικειμενικών, αξιόπιστων και συγκρίσιμων δεδομένων για τη χώρα έχει δημιουργήσει και λειτουργεί από το 1998 το Εθνικό Σύστημα Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης.
– Οι φορείς, υπηρεσίες, δομές που λειτουργούν στη χώρα οφείλουν να παρέχουν στοιχεία στο ΕΚΤΕΠΝ προκειμένου να εξυπηρετούνται οι εκάστοτε υποχρεώσεις και ανάγκες της χώρας και του EUDA ως προς την αποτύπωση της κατάστασης για όλες τις διαστάσεις που συνδέονται με τα ναρκωτικά και τα οινοπνευματώδη (και εν γένει τις εξαρτήσεις).
– Το ΕΚΤΕΠΝ συγκεντρώνει για σχεδόν μια 30ετία από πανελλαδικό δίκτυο περισσοτέρων των 800 φορέων, υπηρεσιών, δομών και προσώπων που δραστηριοποιούνται στο χώρο δεδομένα για όλες τις παραμέτρους που συνδέονται με τις ψυχοτρόπες ουσίες, συμπεριλαμβανομένου του αλκοόλ (επιπολασμός της χρήσης, συννοσηρότητα, πρόληψη, θεραπεία, μείωση της βλάβης, συλλήψεις, κατασχέσεις, τιμές, σύνθεση ουσιών, νομοθεσία, κλπ.).
– Το ΕΚΤΕΠΝ δύναται επιπλέον να συλλέγει, να επεξεργάζεται και να δημοσιεύει στοιχεία για επιπλέον εξαρτητικές συμπεριφορές όπως για παράδειγμα την παθολογική ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια (τζόγος).

Όσον αφορά το Άρθρο 31, στον σκοπό του ΕΟΠΑΕ, το ΕΚΤΕΠΝ θεωρεί ότι θα πρέπει να αποτυπώνεται ρητά η διασύνδεση και η συνεργασία με τον ΕΚΤΕΠΝ, με παρόμοιο τρόπο που αποτυπωνόταν στο αντίστοιχο σημείο στον σκοπό του ΟΚΑΝΑ, από τον ιδρυτικό του Νόμο έως και τον πιο πρόσφατο τροποποιημένο Νόμο. Στο πλαίσιο αυτό, στην παράγραφο 1 περ. ι) προστίθεται εδάφιο και η σχετική περ. ι) διαμορφώνεται ως εξής: «ι) η μελέτη και η παρακολούθηση του προβλήματος των εν γένει εξαρτήσεων, εξαρτητικών συμπεριφορών και εθισμών και των εκθέσεων για την εξέλιξή του σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, η συλλογή και επεξεργασία στοιχείων για όλες τις εξαρτήσεις, καθώς και η συνεργασία του με το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (Ε.Κ.ΤΕ.Π.Ν.) ως προς την εκάστοτε κατάσταση και έκταση του προβλήματος των ναρκωτικών και των εξαρτήσεων εν γένει στη χώρα, η ανάλυση και αξιολόγηση σχετικών επιστημονικών μελετών και δεδομένων, η υλοποίηση εθνικών ερευνών, καθώς και η υποβολή προτάσεων και σχεδίων και η εισήγηση μέτρων προς το Υπουργείο Υγείας».

Το σκεπτικό για το παραπάνω βασίζεται στο ότι το ΕΚΤΕΠΝ λειτουργεί εδώ και 30 χρόνια (από το 1993) και αποτελεί τον αρμόδιο φορέα για τη συλλογή, την επεξεργασία και τη δημοσιοποίηση των διαθέσιμων επίσημων στοιχείων σχετικά με την κατάσταση της χρήσης ουσιών στη χώρα, ως το εθνικό παρατηρητήριο για τα ναρκωτικά και τα οινοπνευματώδη. Το ΕΚΤΕΠΝ λειτουργεί ως μονάδα του ΕΠΙΨΥ, ενώ αποτελεί ένα από τα Εθνικά Κέντρα που λειτουργούν στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη Νορβηγία, την Τουρκία και τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες, ως εθνικοί φορείς του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Ναρκωτικά (EUDA). Συνεπώς το έργο του είναι σε συμφωνία με τις εκάστοτε κατευθυντήριες γραμμές και τις προδιαγραφές του EUDA και του Ευρωπαϊκού Δικτύου REITOX των Εθνικών Κέντρων, καθώς και σύμφωνα με τις εκάστοτε εθνικές ανάγκες και τις συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας μας ως προς το EUDA και άλλους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς, όπως το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος (UNODC).

Στο πλαίσιο των παραπάνω και με βάση τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντά του:

Το ΕΚΤΕΠΝ ως ο αρμόδιος φορέας για τη δημιουργία και τον συντονισμό εθνικού δικτύου φορέων και υπηρεσιών από τον χώρο των εξαρτήσεων για τη συλλογή, ανάλυση και δημοσιοποίηση αντικειμενικών, αξιόπιστων και συγκρίσιμων δεδομένων για τη χώρα έχει δημιουργήσει και λειτουργεί από το 1998 το Εθνικό Σύστημα Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης.

Οι φορείς, υπηρεσίες, δομές που λειτουργούν στη χώρα οφείλουν να παρέχουν στοιχεία στο ΕΚΤΕΠΝ προκειμένου να εξυπηρετούνται οι εκάστοτε υποχρεώσεις και ανάγκες της χώρας και του EUDA ως προς την αποτύπωση της κατάστασης για όλες τις διαστάσεις που συνδέονται με τα ναρκωτικά και τα οινοπνευματώδη (και εν γένει τις εξαρτήσεις).

Το ΕΚΤΕΠΝ συγκεντρώνει για σχεδόν μια 30ετία από πανελλαδικό δίκτυο περισσοτέρων των 800 φορέων, υπηρεσιών, δομών και προσώπων που δραστηριοποιούνται στο χώρο δεδομένα για όλες τις παραμέτρους που συνδέονται με τις ψυχοτρόπες ουσίες, συμπεριλαμβανομένου του αλκοόλ (επιπολασμός της χρήσης, συννοσηρότητα, πρόληψη, θεραπεία, μείωση της βλάβης, συλλήψεις, κατασχέσεις, τιμές, σύνθεση ουσιών, νομοθεσία, κλπ.).

Το ΕΚΤΕΠΝ δύναται επιπλέον να συλλέγει, να επεξεργάζεται και να δημοσιεύει στοιχεία για επιπλέον εξαρτητικές συμπεριφορές όπως για παράδειγμα την παθολογική ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια (τζόγος).

[Για τα συνολικά σχόλια του ΕΚΤΕΠΝ σχετικά με το Κεφάλαιο Β΄ του νομοσχεδίου, βλ. σχετικό σχόλιο σε Άρθρο 29.]

Στην παράγραφο 1 εδάφιο ε) να προστεθεί και η φροντίδα για την σωματική και ψυχική υγεία των εξαρτημένων ατόμων
και στο εδάφιο στ) να προστεθεί και η διανομή στους ωφελουμένους και στον οικογενειακό και φιλικό τους περίγυρο ναλοξόνης και η εκπαίδευσή τους στη χρήση της

Πολύ φοβάμαι οτι το ΕΚΤΕΠΝ εκτέθηκε τελικά μετά απο μια μακρά περίοδο επιστημονικής κατατονίας και απουσίας απο το επιστημονικό πεδίο.Στην προσπάθειά του να μην χάσει,κέκτημένα,ή αυτά που σε κάθε περίπτωση λανθασμένα θεωρούσε ως δικά του έδειξε τις πραγματικές προθέσεις και τα κίνητρα πίσω απο τα λεγόμενα του.Αντί να υπερασπίζεται την επιστημονικά τεκμηριωμένη Πρόληψη,Θεραπεία,Μείωση βλάβης και όλα όσα χρειάζεται ένα σύστημα παροχής υπηρεσιών για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων,το μόνο που έκανε και μάλιστα πολύ άγαρμπα είναι να διεκδικήσει για τον εαυτό του έμμεσα (αλλά όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοεί )τη θέση του Εθνικού Συντονιστή,τη θέση του αξιολογητή των πάντων (αλήθεια εσάς ποιός σας αξιολογεί)τη θέση του «προστάτη»των απανταχού Κέντρων Πρόληψης.Αντί να υπερασπιστεί στα διεθνή φόρα στα οποία κυκλοφορεί της επιστημονικά ορθές θέσεις μιας και πιστεύει οτι αυτό το νομοσχέδιο δεν τις εκφράζει,υποκινεί αντιδράσεις και κρύβεται πίσω απο ανακοινώσεις άλλων φορέων και οργανώσεων.Παράλληλα προσπαθεί με κάθε μέσο να αποσπάσει κονδύλια για έρευνες ,χωρίς ποτέ ωστόσο να είναι ευχαριστημένο με τίποτα καθώς πάντα φταίει κάποιος απο πάνω στο Υπουργείο στην Κυβέρνηση και πάει λέγοντας.Διατηρεί για τον εαυτό του το αποκλειστικό προνόμιο του ορθόδοξου επιστημονικού λόγου ενώ θεωρεί προβληματικούς όλους τους άλλους επιστημονικούς φορείς ακόμη και αυτούς που φαινομενικά υπερασπίζεται,στοχεύοντας φυσικά να αποκτήσει το ρόλο του καθοδηγητή -μέντορα με το αζημίωτο φυσικά.Το τελευταίο διάστημα και μετά τις αλλαγές που του έχουν συμβεί δεν παίρνει ξεκάθαρη θέση για τίποτα ,πατά συνεχώς σε δυο βάρκες πιστεύοντας οτι έτσι θα τα έχει καλά με όλους και θα επιβιώσει.Χαίρομαι που τελικά πήρε θέση έστω και άγαρμπα γιατί μας έκανε σαφές αυτό που τόσο καιρό υποψιαζόμασταν.