Αντικείμενο του παρόντος Μέρους είναι:
α) η δημιουργία και οργάνωση ενός Εθνικού Δικτύου Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (Ε.Δ.Υ.Ψ.Υ.), που διαρθρώνεται σε Περιφερειακά Δίκτυα Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (Πε.Δ.Υ.Ψ.Υ.), τα οποία λειτουργούν στις Διοικήσεις Υγειονομικών Περιφερειών (Δ.ΥΠε.) και διοικούνται από τον Υποδιοικητή της οικείας Υγειονομικής Περιφέρειας (Υ.Πε.) που είναι αρμόδιος για θέματα ψυχικής υγείας,
β) ο καθορισμός των εντασσόμενων στο Ε.Δ.Υ.Ψ.Υ. δομών του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.), καθώς και των διασυνδεόμενων, συνεργαζόμενων και εποπτευόμενων φορέων παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας του άνω Δικτύου,
γ) η διασύνδεση των ανωτέρω δομών και φορέων παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας μεταξύ τους, αλλά και με τους λοιπούς φορείς και δομές του Ε.Σ.Υ., για τη στοχευμένη εισαγωγή, πορεία και ανακατεύθυνση των ασθενών εντός του Δικτύου,
δ) η εξειδίκευση του τρόπου λειτουργίας του Ψυχιατρείου Κορυδαλλού και του Ψυχιατρικού Τμήματος Γυναικών του Σωφρονιστικού Καταστήματος Ελεώνα Θηβών εντός του Ε.Σ.Υ.,
ε) ο καθορισμός του πλαισίου αποζημίωσης των εποπτευόμενων ιδιωτικών φορέων παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας από τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) και τους λοιπούς ασφαλιστικούς οργανισμούς δυνάμει συμβάσεων, η υπογραφή και διατήρηση σε ισχύ των οποίων προϋποθέτει την τήρηση από μέρους τους ελάχιστων κριτηρίων λειτουργίας, ποιότητας και ασφάλειας των ωφελουμένων κατά τη λειτουργία τους,
στ) η σύσταση Μητρώου Μονάδων Ψυχικής Υγείας (Μ.Μ.Ψ.Υ.) νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, στο οποίο εγγράφονται υποχρεωτικά και υπό την προϋπόθεση της τήρησης ελάχιστων αναγκαίων όρων και προϋποθέσεων, τα νομικά πρόσωπα που ιδρύουν και λειτουργούν Μονάδες Ψυχικής Υγείας (Μ.Ψ.Υ.) στον ιδιωτικό, κερδοσκοπικό και μη κερδοσκοπικό τομέα, για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Ο συνδυασμός της διάταξης αυτής με το άρθρο 21 σημαίνει το τέλος της χρηματοδότησης από το κράτος της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Ενώ δεν υπάρχει ρητή μνεία περί κατάργησης της επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό (το άρθρο 13 παρ. 5 ν. 2716/1999), φαίνεται ότι αυτό επιχειρείται εμμέσως με την ένταξη στο σύστημα της αποζημίωσης από τα ασφαλιστικά ταμεία. Σε κάθε περίπτωση το κράτος δεν φαίνεται να αναλαμβάνει την συνταγματική υποχρέωσή του ως κράτος πρόνοιας. Βλ. και σχόλια στα άρθρα 21 και άρθρο 10 παρ. 1
ΤΩΡΑ να αποσυρθεί αυτό το νομοσχέδιο, που έρχεται εν μέσω καλοκαιριού να βάλει ταφόπλακα στις δημόσιες υπηρεσίες ψυχικής υγείας και απεξάρτησης!
* Ούτε ένα ευρώ στα επιχειρηματικά συμφέροντα, στα αρπακτικά των ΜΚΟ, στους κάθε λογής φιλάνθρωπους που εμπορεύονται τον ψυχικό πόνο.
* Υιοθέτηση των στεγνών προγραμμάτων ως κύρια μορφή θεραπείας της εξάρτησης.
* Πλήρη, επαρκή, διαρκή και αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη στελέχωση και τον εκσυγχρονισμό των υπαρχουσών δομών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης, κέντρων πρόληψης κ.ά, και την ανάπτυξη νέων με στόχο την κάλυψη του συνόλου των αναγκών σε σύγχρονες, απολύτως δωρεάν υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας, ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και απεξάρτησης.
Με το σχέδιο νόμου συνιστάται Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (Ε.Δ.Υ.Ψ.Υ.), το οποίο σχεδιάζεται να λειτουργεί στις Διοικήσεις Υγειονομικών Περιφερειών (Δ.Υ.Πε.) και να διαρθρώνεται σε Περιφερειακά Δίκτυα Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (Πε.Δ.Υ.Ψ.Υ.), χωρίς όμως πρόβλεψη Διοίκησης σε Εθνικό Επίπεδο, που θα αποτρέπει ενδεχομένως διαφοροποιήσεις ανά ΔΥΠΕ και τον ενδεχόμενο κίνδυνο έλλειψης συντονισμού από αυτή τη συνθήκη. Τον παραπάνω προβληματισμό ενισχύει η παντελής έλλειψη αναφοράς στην Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας που έχει έναν καθοριστικό ρόλο στην παρακολούθηση και τον συντονισμό των δράσεων της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης.Η υποκατάσταση των Τομέων Ψυχικής Υγείας από τα ΠεΔΥΨΥ διακινδυνεύει τη θεμελιώδη αρχή της τομεοποίησης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και τη λειτουργία ενός απαρτιωμένου δικτύου υπηρεσιών, με συγκεκριμένη γεωγραφική και πληθυσμιακή αναφορά, με ευχέρεια στον προσδιορισμό των αναγκών και με τελικό στόχο την επίτευξη του συνεχούς της φροντίδας των ψυχικά ασθενών στο πλαίσιο της κοινότητας. Η αλλαγή αυτή επιφέρει έως και πενταπλασιασμό του πληθυσμού ανά νέο τομέα ψυχικής υγείας με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους πληθυσμιακά εστιασμένους στόχους της λειτουργίας του Τομέα. Στο σημείο εδώ, πρέπει να παρατηρηθεί ότι στα σημαντικά άρθρα 4 και 5 του νομοσχεδίου απουσιάζει – προφανώς εκ παραδρομής- η εμφατική και μεγάλου συμβολισμού αναφορά ότι το Κράτος έχει την ευθύνη για την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας και ο επακριβής προσδιορισμός της δωρεάν παροχής υπηρεσιών.
Ο συνδυασμός της διάταξης αυτής με το άρθρο 21 σημαίνει το τέλος της χρηματοδότησης από το κράτος της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Ενώ δεν υπάρχει ρητή μνεία περί κατάργησης της επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό (το άρθρο 13 παρ. 5 ν. 2716/1999), φαίνεται ότι αυτό επιχειρείται εμμέσως με την ένταξη στο σύστημα της αποζημίωσης από τα ασφαλιστικά ταμεία. Σε κάθε περίπτωση το κράτος δεν φαίνεται να αναλαμβάνει την συνταγματική υποχρέωσή του ως κράτος πρόνοιας. Βλ. και σχόλια στα άρθρα 21 και άρθρο 10 παρ. 1
Κάθε επίδομα που λαμβάνεται από ψυχικά ασθενείς να διακόπτεται με την εισαγωγή τους εκούσια ή ακούσια σε νοσηλευτική μονάδα.
Η διάταξη αυτή κρίνεται απαραίτητη καθώς παρατηρείται πολύ συχνά το φαινόμενο να επιδιώκεται κυρίως με εισαγγελικές η συνεχής νοσηλεία των ψυχικά ασθενών, ακόμη και των σταθεροποιημένων, σε ψυχιατρικά τμήματα ενώ παράλληλα το περιβάλλον που συνεχίζει να λαμβάνει τα επιδόματα δεν ανταποκρινεται στα αιτήματα των νοσηλευόμενων για προσκόμιση ειδών, όπως αναλώσιμα προσωπικής υγιεινής, καπνικά προιόντα κλπ.
Η καταβολή για όσο διαρκεί η νοσηλεία θα μπορεί να γίνεται στην κοινωνική υπηρεσία των μονάδων ψυχικής υγείας και να διατίθεται υπ΄ευθύνη τους.
Η κατάργηση των υφιστάμενων Τομέων Ψυχικής Υγείας, όπως αυτές προβλέπονταν στο άρθρο 3 του ν. 2716/1999, που απευθύνονταν σε πολύ μικρότερο πληθυσμό από τα Περιφερειακά Δίκτυα Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (ΠεΔΥΨΥ) που απευθύνονται σε ένα κατά πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό, θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αποτελεσματικότητα της λειτουργίας τους, τόσο ως προς την άμεση ανταπόκριση στις ανάγκες παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας στον πληθυσμό της εκάστοτε Περιφερείας, όσο και ως προς τη άμεση επέμβαση σε λειτουργικά ζητήματα που δύναται να προκύψουν στις μονάδες ψυχικής υγείας των ΠεΔΥΨΥ. Με άλλα λόγια, η εν λόγω «μετάβαση» από τους υφιστάμενους Τομείς Ψυχικής Υγείας στα ΠεΔΥΨΥ, δεν συνάδει με τις βασικές αρχές της τομεοποίησης.
Ο συνδυασμός της διάταξης αυτής με το άρθρο 21 σημαίνει το τέλος της χρηματοδότησης από το κράτος της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Ενώ δεν υπάρχει ρητή μνεία περί κατάργησης της επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό (το άρθρο 13 παρ. 5 ν. 2716/1999), φαίνεται ότι αυτό επιχειρείται εμμέσως με την ένταξη στο σύστημα της αποζημίωσης από τα ασφαλιστικά ταμεία. Σε κάθε περίπτωση το κράτος δεν φαίνεται να αναλαμβάνει την συνταγματική υποχρέωσή του ως κράτος πρόνοιας. Βλ. και σχόλια στα άρθρα 21 και άρθρο 10 παρ. 1
Ο συνδυασμός της διάταξης αυτής με το άρθρο 21 σημαίνει το τέλος της χρηματοδότησης από το κράτος της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Ενώ δεν υπάρχει ρητή μνεία περί κατάργησης της επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό (το άρθρο 13 παρ. 5 ν. 2716/1999), φαίνεται ότι αυτό επιχειρείται εμμέσως με την ένταξη στο σύστημα της αποζημίωσης από τα ασφαλιστικά ταμεία. Σε κάθε περίπτωση το κράτος δεν φαίνεται να αναλαμβάνει την συνταγματική υποχρέωσή του ως κράτος πρόνοιας. Βλ. και σχόλια στα άρθρα 21 και άρθρο 10 παρ. 1.
Ο συνδυασμός της διάταξης αυτής με το άρθρο 21 σημαίνει το τέλος της χρηματοδότησης από το κράτος της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Ενώ δεν υπάρχει ρητή μνεία περί κατάργησης της επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό (το άρθρο 13 παρ. 5 ν. 2716/1999), φαίνεται ότι αυτό επιχειρείται εμμέσως με την ένταξη στο σύστημα της αποζημίωσης από τα ασφαλιστικά ταμεία. Σε κάθε περίπτωση το κράτος δεν φαίνεται να αναλαμβάνει την συνταγματική υποχρέωσή του ως κράτος πρόνοιας. Βλ. και σχόλια στα άρθρα 21 και άρθρο 10 παρ. 1.
Το παρόν νομοσχέδιο δημιουργεί τεράστια αναστάτωση και ανασφάλεια στους τρεις χιλιάδες και πλέον εργαζόμενους του «ΨΥΧΑΡΓΩΣ».
Στο άρθρο 21 αναφέρεται ως μοναδική πηγή χρηματοδότησης ο ΕΟΠΥΥ και δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά σε χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Για το λόγο αυτό, εγείρονται πολλά ερωτήματα σχετικά με τη συχνότητα χρηματοδότησης από τον ΕΟΠΥΥ. Όπως υποθέτουμε, σας είναι ήδη γνωστό, ο χώρος της ψυχικής υγείας έχει ταλαιπωρηθεί κατά το παρελθόν, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης, με συνέπεια μεγάλες καθυστερήσεις (από 3 εως 8 μήνες) καταβολής μισθοδοσίας. Το γεγονός αυτό οδήγησε πολλούς επαγγελματίες ψυχικής υγείας στο να εγκαταλείψουν τις θέσεις εργασίας τους.
Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι στο παρόν νομοσχέδιο, το υπουργείο αποφεύγει σκοπίμως τη διασφάλιση των συμβάσεων και των θέσεων εργασίας των εργαζομένων, κάτι το οποίο είχε προβλεφθεί το 2012 όταν αποφασίστηκε οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας να αμοίβονται βάση του ενιαίου μισθολογίου.
Ως εκ τούτου:
1. Απαιτούμε την απόσυρση του άρθρου 21 σύμφωνα με το οποίο μεταφέρεται η χρηματοδότηση των Μ.Ψ.Υ αποκλειστικά στον ΕΟΠΥΥ με νοσήλειο (χωρίς να υπάρχει καμία πρόβλεψη για το ύψος του νοσηλείου) και να συνεχιστεί η χρηματοδότηση των Μ.Ψ.Υ αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό.
2. Απαιτούμε να προβλεφθεί στο παρόν νομοσχέδιο η διασφάλιση των θέσεων εργασίας (αλληλένδετο με τη διασφάλιση της ποιότητας παροχής υπηρεσιών) και να διευκρινισθεί ρητώς ότι οι φορείς θα συνεχίσουν να αμείβουν τους εργαζόμενους βάσει του ενιαίου μισθολογίου καθώς επίσης ουδείς εργαζόμενος θα υποχρεωθεί να υπογράψει νέα σύμβαση εργασίας.
3. Όλοι οι επαγγελματίες της ψυχικής υγείας δεν είναι διατεθειμένοι να υποστούν την παραμικρή μείωση του μισθού τους.
Ανακεφαλαιώνοντας, το παρόν σχέδιο νόμου έχει τίτλο «Ολοκλήρωση ψυχιατρικής μεταρρύθμισης». Στην ανάγνωσή του, ως επαγγελματίες ψυχικής υγείας, νοιώθουμε ότι δεν διασφαλίζεται η ποιότητα στην παροχή υπηρεσιών και οι Μ.Ψ.Υ οδηγούνται μοιραία σε τρόπο λειτουργίας όμοιο με αυτό των ιδιωτικών κλινικών.
Άρθρο 2 παρ. 1 περ. ε Ο συνδυασμός της διάταξης αυτής με το άρθρο 21 σημαίνει το τέλος της χρηματοδότησης από το κράτος της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Ενώ δεν υπάρχει ρητή μνεία περί κατάργησης της επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό (το άρθρο 13 παρ. 5 ν. 2716/1999), φαίνεται ότι αυτό επιχειρείται εμμέσως με την ένταξη στο σύστημα της αποζημίωσης από τα ασφαλιστικά ταμεία. Σε κάθε περίπτωση το κράτος δεν φαίνεται να αναλαμβάνει την συνταγματική υποχρέωσή του ως κράτος πρόνοιας. Βλ. και σχόλια στα άρθρα 21 και άρθρο 10 παρ. 1
Δημιουργείται το Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (Ε.Δ.Υ.Ψ.Υ) το οποίο ουσιαστικά καταργεί την τομεοποιήση και στην ουσία του δημιουργεί την ομάδα των ΝΠΙΔ –το μητρώο Μονάδων Ψυχικής Υγείας ΝΠΙΔ – ως εποπτευόμενο ιδιωτικό φορέα παροχής υπηρεσιών- που θα αποζημιώνεται μέσω των συμβάσεων όπως αναφέρεται στην παράγραφο 9 που θα υπογράφει, χωρίς να καθορίζεται το ύψος της αποζημίωσης.
Έζησα από κοντά το κλείσιμο ενός ψυχιατρείου και μπορώ να καταλάβω πόσο σπουδαία δουλειά γίνεται στην κοινότητα. Ήταν απέραντη η χαρά μου όταν ένοιωσα ελεύθερος από τα δεσμά του τοίχου του ψυχιατρείου και για πρώτη φορά βγήκα στην πόλη μου να ζήσω σε ανθρώπινες συνθήκες. Σήμερα ζω σε διαμέρισμα και εργάζομαι σε ΚοιΣΠΕ, πράγμα αδύνατο πριν μερικά χρόνια. Μπράβο που συνεχίζεται η μεταρρύθμιση και τώρα όλοι οι ασθενείς θα μπορούν να είναι σαν κάθε άλλον άνθρωπο και να πηγαίνουν στον γιατρό τους ή στον ψυχολόγο τους αλλά και στην εργασία τους. Αυτός ο νόμος είναι σταθμός στην ελληνική κοινωνία.
Η τηλεψυχιατρική και τηλεσυμβουλευτική απο ποιους οργανισμούς/ μονάδες θα παρέχεται? Θα περιλαμβάνει και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου? Πως θα διασφαλίζεται η κατάρτισή τους στην θεραπεία κάθε ωφελούμενου?
Π Χ. Στα προγράμματα απεξάρτησης εφήβων θεωρούμε ότι η εμπειρία είναι βασική συνιστώσα για την αποθεραπεία
Τοσο στο σκοπό όσο και στο αντικείμενο δεν αναφέρεται θεραπεία και υποστήριξη για τις οικογένειες, φροντιστές, κτλ. Αυτό το κομμάτι πως θα διαχειριστεί και πού εμπίπτει?
Η τομεοποιημένη διάρθρωση των υπηρεσιών ΨΥ (διακριτά για ενηλίκους και διακριτά για παιδιά-εφήβους) αποτέλεσε για όλους τους εμπλεκόμενους μέχρι σήμερα, βασικό «εργαλείο» υποστήριξης της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Βασισμένη στη λογική ότι ο ανταποκρινόμενος στις ακάλυπτες ανάγκες των ληπτών σχεδιασμός μπορεί να είναι αποτελεσματικός όταν η κατάρτιση, η υλοποίηση και ο έλεγχος / αξιολόγηση της υλοποίησής του, καθώς και ο συντονισμός των πολιτικών ανά πεδίο και η εμπέδωση του ρόλου των ληπτών/ οικογενειών, διενεργείται σε τοπικό επίπεδο , σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών της τάξης των 250 -300.000 κατοίκων – και όχι της τάξης του 1,5 εκ. (!)- η τομεοποίηση αποτελεί βασική παραδοχή / πλάισιο για την προώθηση των όποιων παρεμβάσεων επιδιώκουν την αναβάθμιση των υπηρεσιών ΨΥ. Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί πως η εγκατάλειψη της τομεοποίησης, αντι να εξυπηρετεί τους στόχους της ολοκλήρωσης της μεταρρύθμισης, αποτελεί στην ουσία αντιμεταρρύθμιση .
Η επιλογή που θα έπρεπε να προκριθεί είναι αυτή της διατήρησης του θεσμικού πλαισίου της τομεοποίησης και οι βελτιώσεις του ν. 4461 / 2017 (προβλέψεις για Τομεακές Επιτροπές και Συμβούλια Διατομεακών Επιτροπών ανά ΥΠε), προκειμένου να καταστεί πιο λειτουργικός ως προς τους σκοπούς του.
Μέτωπο για την Ψυχική Υγεία και τις Εξαρτήσεις
Ο συνδυασμός της διάταξης αυτής: «ε) ο καθορισμός του πλαισίου αποζημίωσης των εποπτευόμενων ιδιωτικών φορέων παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας από τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) και τους λοιπούς ασφαλιστικούς οργανισμούς δυνάμει συμβάσεων, η υπογραφή και διατήρηση σε ισχύ των οποίων προϋποθέτει την τήρηση από μέρους τους ελάχιστων κριτηρίων λειτουργίας, ποιότητας και ασφάλειας των ωφελουμένων κατά τη λειτουργία τους,» με το άρθρο 21 σημαίνει το τέλος της χρηματοδότησης από το κράτος της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Ενώ δεν υπάρχει ρητή μνεία περί κατάργησης της επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό (το άρθρο 13 παρ. 5 ν. 2716/1999), φαίνεται ότι αυτό επιχειρείται εμμέσως με την ένταξη στο σύστημα της αποζημίωσης από τα ασφαλιστικά ταμεία. Σε κάθε περίπτωση το κράτος δεν φαίνεται να αναλαμβάνει την συνταγματική υποχρέωσή του ως κράτος πρόνοιας. α) Τι θα προβλέπεται με τους ανασφάλιστους πολίτες; β) Πώς θα εξασφαλίζεται η εύρυθμη καταβολή των προβλεπόμενων από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.; γ) Τι θα ισχύει στην περίπτωση καθυστερήσεων των καταβολών από τους ασφαλιστικούς φορείς; Ποιος θα καταβάλλει τα πάγια έξοδα λειτουργίας των Μονάδων Ψυχικής Υγείας, καθώς και τις μισθοδοσίες των εργαζομένων σε αυτές, ώστε να διασφαλίζεται η ποιοτική λειτουργία των Μονάδων;
Με το σχέδιο νόμου συνιστάται Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (Ε.Δ.Υ.Ψ.Υ.), το οποίο σχεδιάζεται να λειτουργεί στις Διοικήσεις Υγειονομικών Περιφερειών (Δ.Υ.Πε.) και να διαρθρώνεται σε Περιφερειακά Δίκτυα Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (Πε.Δ.Υ.Ψ.Υ.), χωρίς όμως πρόβλεψη Διοίκησης σε Εθνικό Επίπεδο, που θα αποτρέπει ενδεχομένως διαφοροποιήσεις ανά ΔΥΠΕ και τον ενδεχόμενο κίνδυνο έλλειψης συντονισμού από αυτή τη συνθήκη. Τον παραπάνω προβληματισμό ενισχύει η παντελής έλλειψη αναφοράς στην Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας που έχει έναν καθοριστικό ρόλο στην παρακολούθηση και τον συντονισμό των δράσεων της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης.
Η υποκατάσταση των Τομέων Ψυχικής Υγείας από τα ΠεΔΥΨΥ διακινδυνεύει τη θεμελιώδη αρχή της τομεοποίησης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και τη λειτουργία ενός απαρτιωμένου δικτύου υπηρεσιών, με συγκεκριμένη γεωγραφική και πληθυσμιακή αναφορά, με ευχέρεια στον προσδιορισμό των αναγκών και με τελικό στόχο την επίτευξη του συνεχούς της φροντίδας των ψυχικά ασθενών στο πλαίσιο της κοινότητας. Η αλλαγή αυτή επιφέρει έως και πενταπλασιασμό του πληθυσμού ανά νέο τομέα ψυχικής υγείας με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους πληθυσμιακά εστιασμένους στόχους της λειτουργίας του Τομέα. Στο σημείο εδώ, πρέπει να παρατηρηθεί ότι στα σημαντικά άρθρα 4 και 5 του νομοσχεδίου απουσιάζει – προφανώς εκ παραδρομής- η εμφατική και μεγάλου συμβολισμού αναφορά ότι το Κράτος έχει την ευθύνη για την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας και ο επακριβής προσδιορισμός της δωρεάν παροχής υπηρεσιών.
Ειναι αστείο εαν δει καποιος αντικειμενικά τι πανε να καταστρέψουν και τι οανε να δημιουργήσουν…
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ (Σ.Ο.Φ.Ψ.Υ) ΡΕΘΥΜΝΟΥ
Ο Σ.Ο.Φ.Ψ.Υ. Ρεθύμνου, είναι ένα κοινωφελές, μη κερδοσκοπικό σωματείο και ο μοναδικός ενεργός σύλλογος ψυχικής υγείας που δραστηριοποιείται στην Κρήτη. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Οικογενειών για τη Ψυχική Υγεία (Π.Ο.Σ.Ο.Ψ.Υ.) και της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε,Σ.Α.με.Α.). Τακτικά μέλη του είναι μέλη οικογενειών, πρόσωπα με εμπειρία ψυχικής ασθένειας, φίλοι των οικογενειών και ευαισθητοποιημένοι ενεργοί πολίτες. Πρόσεδρα μέλη του είναι άτομα που εργάζονται στο χώρο της ψυχικής υγείας και στην ακαδημαϊκή κοινότητα με συναφές με την ψυχική υγεία αντικείμενο.
Πριν αναφερθούμε στο Σχέδιο Νόμου «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» που έχει τεθεί σε Διαβούλευση την περίοδο αυτή, να αναφερθούμε σε μια άλλη Διαβούλευση για την ψυχική υγεία, που έλαβε χώρα τον Φεβρουάριο του 2023, την οποία προκάλεσε η τότε Υφυπουργός Υγείας, κ. Ζωή Ράπτη. Ο Σ.Ο.Φ.Ψ.Υ. Ρεθύμνου πήρε μέρος σε αυτήν και κατέθεσε τις προτάσεις του, που εξακολουθούν να αποτελούν τις βασικές μας θέσεις. Με τη λήξη της προαναφερόμενης Δημόσιας Διαβούλευσης συντάχθηκε ένα τελικό κείμενο, το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030» που περιλάμβανε 10 άξονες παρεμβάσεων. Μερικούς μήνες μετά απομακρύνεται η κ. Ζωή Ράπτη των καθηκόντων της, αναλαμβάνει αρμόδιος Υφυπουργός υπεύθυνος για την Ψυχική Υγεία ο κ. Δημήτρης Βαρτζόπουλος και δημοσιοποιείται από το Υπουργείο Υγείας το «Ετήσιο Σχέδιο Δράσης Σκοπών», που αφορούσαν μεταξύ άλλων και στην Ψυχική Υγεία, με τίτλο «Μεταρρύθμιση της Ψυχικής Υγείας μέσω της αναδιοργάνωσης του συστήματος». Η ανακοίνωση των σκοπών αυτών αποτελεί στην ουσία προπομπό του Σχεδίου Νόμου «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης».
Ένα πρώτο ερώτημα που προκύπτει, μελετώντας το τελικό κείμενο «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030» και το Σχέδιο Νόμου «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» είναι πού προσβλέπει το Υπουργείο Υγείας… Θα έλεγε κανείς ότι ενώ συντάχθηκε ένα εκτενές κείμενο, αποτέλεσμα της 1ης Διαβούλευσης, στην οποία αναφερθήκαμε, ελάχιστα στοιχεία βλέπουμε να παίρνει το Υπουργείο Υγείας από αυτό επανέρχεται με ένα σχέδιο νόμου σχηματικό, βεβιασμένο, γραφειοκρατικού- διοικητικού τύπου, που δίνει μεταξύ άλλων, πράσινο φως, όπως διαφαίνεται και στην ιδιωτικοποίηση.
Το Σχέδιο Νόμου «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» καταργεί το υφιστάμενο οργανωτικό και διοικητικό μοντέλο των Μονάδων Ψυχικής Υγείας -που ενδεχομένως το θεωρεί υπεύθυνο για τις υφιστάμενες σοβαρές δυσλειτουργίες και ανεπάρκειες!! Εισαγάγει τη σύσταση ενός Εθνικού Δικτύου Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, την Πληροφορική Οργάνωση των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, καθώς και τη Σύσταση Εθνικού Οργανισμού Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων.
Ένα δεύτερο ερώτημα που προκύπτει, είναι κατά πόσο το Σχέδιο Νόμου «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης», είναι συμβατό και σε συνέπεια με τα δομικά στοιχεία, τις αξίες, τις αρχές και τους στόχους της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης, αλλά και των Δικαιωμάτων των ανθρώπων με ψυχιατρική εμπειρία, έτσι όπως αυτά ρυθμίζονται από την εθνική μας νομοθεσία που βασίζεται στο Σύνταγμα και στους Ν. 1397/1983, 2071/1992, 2447/96, 2519/1997 και 2716/1999, σε συνδυασμό με διάσπαρτες επιμέρους διατάξεις του Αστικού και Ποινικού Κώδικα, που είναι εναρμονισμένες με κείμενα και κατευθύνσεις του Π.Ο.Υ. και του Ο.Η.Ε.
Ένα τρίτο ερώτημα, σχετίζεται με το κατά πόσο εξυπηρετούνται ζωτικές ανάγκες των ανθρώπων με ψυχιατρική εμπειρία, των οικείων τους αλλά και των εργαζομένων, στο πολύπαθο χώρο της Ψυχικής Υγείας.
Στο Σχέδιο Νόμου, κατά τη γνώμη μας, δεν προτείνονται μέσα και πλαίσιο που μπορούν να αντιμετωπίσουν τις πολλαπλές και ιδιαίτερες ανάγκες⁚
α. των ληπτών/-τριών υπηρεσιών ψυχικής υγείας, που μεγάλος αριθμός τους είναι άτομα βαριάς αναπηρίας (65% και άνω)
β. των οικογενειών τους, οι οποίες σχεδόν εξ ολοκλήρου αναλαμβάνουν τη στήριξη και φροντίδα των ανθρώπων τους που νοσούν (άτυποι φροντιστές)
γ. των εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας που μοχθούν σε μονάδες ψυχικής υγείας υποστελεχωμένες, κτιριακά ανεπαρκείς και συχνά ακατάλληλες.
Δεν υπάρχει επίσης πρόβλεψη οι υφιστάμενες δημόσιες υπηρεσίες ψυχικής υγείας να αναβαθμιστούν, ώστε να μπορέσουν α. να αξιοποιήσουν τα δεδομένα της σύγχρονης ψυχιατρικής και των επιτευγμάτων της, β. να παρέχουν υπηρεσίες δωρεάν, σύγχρονες και υψηλού επιπέδου και γ. να κάνουν πράξη την κατάργηση των όποιων ασυλικών πρακτικών και του ανερχόμενου νεοϊδρυματισμού.
Στο Σχέδιο Νόμου, ο νέος Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων (ΕΟΠΑΕ) που δημιουργείται και που σε αυτόν θα υπαχθούν όλοι ανεξαιρέτως οι υπάρχοντες οργανισμοί κατά των εξαρτήσεων, όπως ΚΕΘΕΑ, ΟΚΑΝΑ, 18ΑΝΩ, σχεδιάζονται σε μια προοπτική που ισοδυναμεί με δραματικές εξελίξεις, όχι μόνο στη φιλοσοφία ύπαρξης αυτών των δομών, αλλά και στη θεραπευτική διαδικασία, με σοβαρές επιπτώσεις στον στόχο της απεξάρτησης και της ψυχικής υγείας των ωφελούμενων.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το Σχέδιο Νόμου υπό την πίεση μιας πολιτικής λιτότητας και της αδυναμίας αντιμετώπισης του κόστους της Ψυχικής Υγείας από την πολιτεία, συρρικνώνει το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών κακήν κακώς και διογκώνει τον ιδιωτικό, με ότι αυτό συνεπάγεται. Άκρως δε ανησυχητικό είναι ότι το Σχέδιο Νόμου έχει συνταχθεί ερήμην των άμεσα ενδιαφερομένων και ωφελούμενων και δεν προβλέπει τη συμμετοχή τους στα συνιστάμενα διοικητικά όργανα, όπως προέβλεπε το υφιστάμενο πλαίσιο.
Ο Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία (Σ.Ο.Φ.Ψ.Υ.) Νομού Ρεθύμνου λαμβάνοντας υπόψη του τα παραπάνω ενώνει τη φωνή του με αυτούς που ζητούν το Σχέδιο Νόμου «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» να μη φτάσει στη Βουλή και να αποσυρθεί! Μοναδικό κίνητρο στην απόφαση μας αυτή είναι ο δια βίου αγώνας των ανθρώπων μας, των μελών μας που υποφέρουν όχι μόνο εξαιτίας της ασθένειας τους, αλλά και των δευτερογενών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν (αποκλεισμός, στιγματισμός, περιθωριοποίηση, ανεργία, μοναξιά…).
Χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι κάθε άνθρωπος με ψυχιατρική εμπειρία «δικαιούται» να θεραπεύεται σε ελάχιστα περιοριστικό περιβάλλον με τη λιγότερο παρεμβατική θεραπεία, να ζει και να εργάζεται στην κοινότητα, να λαμβάνει υπηρεσιών κοντά στην κατοικία του, να υπάρχει ποιοτική συνέχεια της φροντίδας του, να εξυπηρετείται σε ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών(θεραπευτικών, εργασιακών, κοινωνικών, πολιτισμικών) ώστε να επέλθει η επιθυμητή επανάκαμψη του.
Εν κατακλείδι, το Σχέδιο Νόμου «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» δεν εμπεριέχει τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών ψυχικής υγείας και επανένταξης και αίτημά μας, όπως αναφέραμε και παραπάνω, είναι να αποσυρθεί…
Ρέθυμνο 10-07-2024
Από το Δ.Σ
Λόγω το ότι σας έχει πίεση η ευρωπαϊκή ένωση και είστε υποχρεωμένοι να φτιάξετε ένα υπέροχο νομοσχέδιο να πάρετε μερικές ιδέες από προοδευτικές χώρες όπως γερμανία, σουηδία, αγγλία ,αμερική.
Η ψυχικές διαταραχές η διπολική άνθρωποι, άνθρωποι με χρόνια κατάθλιψη ακολουθώντας φαρμακευτική αγωγή. Εκτός από την πάθηση τους έχουν να αντιμετωπίσουν και την καθημερινότητα της ζωής που επιβαρύνει την υγεία μας όπως είναι το εργασιακό άγχος, η οικονομική ανασφάλεια,…
Προτείνω για τη βελτίωση της ψυχικής υγείας να υπάρχει πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες ψυχιατρικες κλινικές, γενικων νοσοκομείων , κέντρα υγείας πρωτοβάθμιας ώστε να μπορούν να εξυπηρετηθούν τα άτομα, είτε με συνεδρίες, είτε με συνταγογράφηση φαρμάκων.
Να λειτουργήσει ο ηλεκτρονικός φάκελος υγείας.
Να πιστοποιηθούν με το μητρώο τα άτομα που πάσχουν και να τους δοθεί μία ειδική κάρτα για έκτακτες ανάγκες ώστε με αυτή την ειδική ατομική και προσωπική κάρτα να μπορεί να πάει στο οποιοδήποτε φαρμακείο και να πάρει τα φάρμακά του και χωρίς συνταγογράφηση, ειδικά τα ηρεμιστικά.. να μας δοθεί η ευκαιρία να έχουμε δωρεάν συνεδρίες. Εργασιακά να μας δοθεί η ευκαιρία να ενταχθούμε στο κοινωνικό ιστό με δίχτυ προστασίας σεβασμού αξιοπρέπειας στα ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς αποκλεισμούς. Πρέπει να παραμείνουμε κοινωνικοποιημένη και όχι στιγματοποιημένη. Εργασιακά να μας παρέχεται ευέλικτα ωράρια, περισσότερη άδεια κανονική. Μία μικρή οικονομική συνδρομή. Ξέρετε και αυτό το μικρό βοηθάει στο ψυχικό μας κόσμο. Η κάρτα που θα παρέχεται στα άτομα με ψυχικές διαταραχές κατάθλιψης διπολικούς θα είναι προσωπική με κωδικό που θα έρχεται στο προσωπικό κίνητό τηλέφωνο του πασχών. Και μετά θα μπορεί να ενεργοποιηθεί εφόσον του έρθει ειδικό μήνυμα στο κινητό. Με αυτή την κάρτα να του παρέχεται μία έκπτωση, στα εστιατόρια ,σε ένα καφέ ,σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα ,σε ένα θέατρο ή σε ένα ταξίδι. Να εξετάσετε και το συνταξιοδοτικό στα άτομα που πραγματικά έχουν χρόνια προβλήματα .γιατί όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος αυξάνεται και η δόση των φαρμάκων και η ψυχική υγεία γίνεται και χειρότερη.
Γνωρίζετε ότι δεν έχει εφαρμοσθεί ο Ηλεκτρονικός Φάκελος Υγείας του ασθενή .
Αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε τον ογκολόγο ιατρό για να ανεβάσει τον εισηγητικό φάκελο του συζύγου μου αφού του πήγαμε ολες τις ιατρικές εξετάσεις σε έντυπη μορφή έπειτα απο ηλεκτρονική αίτηση ΚΕΠΑ για ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ, ενώ υπήρχε Κύρια πάθηση για ΨΥΧΙΚΗ Διαταραχή με απόφαση συνταξιοδότησης διάρκεια εφ όρου ζωής.
Στο Νοσοκομείο Παπανικολάου που χειρουργήθηκε ζήτησα οικογενειακή συμβουλευτική υποστήριξη με κοιτούσαν με απορία και ειρωνεία, απίστευτο..
αλλά έχουμε όμως και Ευρωπαϊκή Κάρτα Αναπηρίας.
Θα ήθελα αν είχα λίγο χρόνο να στείλω αναφορά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την αντιμετώπιση που είχα έχοντας στην οικογένεια μου άτομο με ψυχική νόσο και καρκινοπαθή.
Επίσης με την ευκαιρία θα ήθελα να πω ότι δεν νοείται ούτε και δέχομαι ως Ευρωπαίος Πολίτης να εντάσσεται να ανακαινίζεται απο το Ταμείο Ανάκαμψης κέντρο υγείας χωρίς ασθενοφόρο και με μόνη ειδικότητα γενικής ιατρικής ,να το επανεξετάσετε ποια κέντρα υγείας έχουν τις προϋποθέσεις και τα κριτήρια για ανακαίνιση διαφορετικά μπορείτε να το τροποποιήσετε νομοθετικά σε Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο διότι πιστευτώ ότι θα πρέπει να ενημερωθεί και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Fantastic