Άρθρο 38 Καταργούμενες διατάξεις Μέρους Β’

ΣΤΟ ΘΕΣΜΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΘΩΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗΣ.

Bravo

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ (well visits) ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΕΦΗΒΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Επειδή είναι γνωστό πως:

• Το δημογραφικό πρόβλημα είναι ίσως το σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας μας, με τις γεννήσεις το 2023 να ανέρχονται στις 72.244, ενώ το 2000 ήταν 103.274.
• Η πλειονότητα των οικογενειών στη χώρα επιλέγουν για την παιδιατρική παρακολούθηση των παιδιών τους (προληπτικός έλεγχος, έλεγχος ανάπτυξης και εμβολιασμοί) παιδίατρο της επιλογής τους. Στην περίπτωση αυτή η αμοιβή γίνεται κατά πράξη και περίπτωση. Λιγότερο συχνά ο παραπάνω έλεγχος γίνεται σε δομές του ΕΣΥ (ενδεικτικά σε εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας, σε ΤΟΜΥ ή σε συμβεβλημένους γιατρούς.) Η ιδιωτική ασφάλιση υγείας έχει μικρό μόνο μερίδιο στην παροχή αυτών των υπηρεσιών και κυρίως στις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας.
• Η άσκηση της παιδιατρικής στη χώρα μας βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο ενώ ο αριθμός παιδιάτρων είναι επαρκής, παρά την ανισοκατανομή τους ανά την επικράτεια (περισσότεροι στα αστικά κέντρα και τις πρωτεύουσες νομών σε σχέση με την επαρχία, τη νησιωτική Ελλάδα και τις ακριτικές περιοχές).
• Το σύστημα Υγείας της χώρας θα είχε νόημα να εκλαμβάνεται ως η «μεγάλη εικόνα» που περιλαμβάνει όλους τους λειτουργούς και παρόχους υγείας, με υποσύνολά του να είναι το Δημόσιο Σύστημα και ο ιδιωτικός τομέας. Για τη βέλτιστη αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα προς όφελος των πολιτών, θα ήταν σημαντική η αλληλοσυμπλήρωση των δύο αυτών πυλώνων και στην παιδιατρική φροντίδα, υπό τις κατάλληλες όμως προϋποθέσεις.
• Ακόμα και από ειδικούς στην υγεία, πάρα πολλές φορές γίνεται λανθασμένα η χρήση του όρου Δημόσια Υγεία (Public health), όταν γίνεται αναφορά στο Συστήμα Υγείας (Health System). Η Δημόσια Υγεία είναι ένας όρος ευρύτερος που εμπεριέχει το καθαρό νερό, την ασφάλεια των τροφίμων, την ασφάλεια των μετακινήσεων, το καθαρό περιβάλλον και πολλές άλλες παραμέτρους που επιδρούν στην υγεία του πληθυσμού.
• Η οικογένειες που ζουν στην Ελλάδα, κυρίως μετά τη δεκαετή οικονομική κρίση, την πανδημία αμέσως μετά και στη συνέχεια την ενεργειακή κρίση, βιώνουν σημαντική οικονομική πίεση.
• Διαχρονικά το ελληνικό κράτος υποχρηματοδοτεί την υγεία, δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, συγκριτικά με το μέσο όρο της ΕΕ, ενώ ζητούμενο αποτελεί και η βέλτιστη κατανομή των πόρων καθώς και η αξιολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών και της ποιότητάς τους.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ
ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΕΦΗΒΩΝ, ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥΣ.

Για την επαρκή παρακολούθηση της πορείας υγείας, αύξησης και ψυχοκοινωνικής εξέλιξης αλλά και τον πλήρη εμβολιασμό των παιδιών, κατά τα δύο πρώτα έτη ζωής οι επισκέψεις στον παιδίατρο είναι συχνότερες (προτείνονται 10), και συγκεκριμένα κατά την 7η -15η ημέρα ζωής, τον 1ο , 2ο , 4ο , 6ο , 9ο , 12ο , 15ο , 18ο και 24ο μήνα ζωής. Ακολούθως μία φορά ανά έτος μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Αν κοστολογίσουμε 40 ευρώ την κάθε επίσκεψη, αυτό αντιστοιχεί σε ένα ποσόν περίπου 29.000.000 ευρώ για τα πρώτα δύο έτη ζωής των παιδιών που γεννήθηκαν το 2023 και 64.000.000 ευρώ για όλα τα παιδιά και εφήβους μέχρι την ηλικία των δεκαοκτώ ετών για έναν ετήσιο έλεγχο (υπολογίζοντας μεσοσταθμικά 100.000 παιδιά ανά έτος από το 2006 έως το 2022). Επομένως το ετήσιο ποσό για τη σωστή παρακολούθηση του συνόλου του παιδιών και εφήβων είναι της τάξης των 100.000.000 ευρώ.
Η παρακολούθηση ενός παιδιού προτείνεται να γίνεται από τον παιδίατρο της επιλογής της οικογένειας. Σε κάθε επίσκεψη θα διενεργείται προκαθορισμένος έλεχγος (ενδεικτικά: κλινική εξέταση, σωματομετρικά στοιχεία, διενέργεια εμβολιασμών σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα, συζήτηση και συμβουλευτική με τους γονείς για ζητήματα που τους απασχολούν, χορήγηση βεβαιώσεων για σχολική χρήση ή συμμετοχή σε αθλήματα, συνταγογράφηση, παραπομπή σε ειδικό ή γιατρό άλλης ειδικότητας όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο). Σε κάθε επίσκεψη θα γίνεται καταχώρηση των ευρημάτων και των δεδομένων στον ηλεκτρονικό φάκελο του παιδιού. Εφόσον ο παιδίατρος της επιλογής της οικογένειας ζητά υψηλότερη αμοιβή των 40€, αυτό θα πρέπει να γνωστοποιείται εξαρχής στους γονείς στο στάδιο επιλογής του προσωπικού παιδιάτρου, ενώ η ενδεχόμενη διαφορά θα επιβαρύνει τους γονείς και όχι το κράτος. Η πρόταση αυτή έρχεται κατ’ αναλογία της ισχύουσας πολιτικής περί της επιλογής του ασφαλισμένου για πρωτότυπο, αντί για γενόσημο φάρμακο.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

1. Ελεύθερη επιλογή γιατρού από την οικογένεια ανεξάρτητα από το αν εγάζεται στο δημόσιο ή τον ιδιωτικό πυλώνα του συστήματος.
2. Σημαντική ελάφρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού και ουσιαστική αναγνώριση της σημαντικότητας της γονεϊκότητας από το κράτος.
3. Η προτυποποίηση της παρακολούθησης θα δίνει τη δυνατότητα συνεχούς αξιολόγησης των παιδιάτρων και του έργου τους με εργαλεία που η τεχνολογία και η διασύνδεση πλέον παρέχει (π.χ. αριθμός και κόστος συνταγογραφούμενων αντιβιοτικών και άλλων φαρμάκων ανά ασθενή, αριθμός και κόστος παραπομπών κτλ)
4. Αυξημένη πρόσβαση και λιγότερες μετακινήσεις των οικογενειών σε παιδίατρο χωρίς να είναι απαραίτητη η ίδρυση ΤΟΜΥ όπου αυτό δεν αναγκαίο (για παράδειγμα σε μια ορεινή ή νησιωτική περιοχή, αν εκεί υπάρχει ιδιώτης παιδίατρος).
5. Η συγκεκριμένη πρόταση δεν επιφέρει προκλητή ζήτηση, καθώς ο αριθμός των well visits είναι προκαθορισμένος ανά παιδί και ανά ηλικία, όπως έχει περιγραφεί παραπάνω. Ζητούμενο αποτελεί η περίπτωση επείγουσας ανάγκης εξέτασης του παιδιού σε περίπτωση ασθένειας.
6. Δημιουργία ενός ενιαίου μητρώου της υγείας του παιδικού πληθυσμού (χρόνιες νόσοι, παιδιά με αναπηρία, κατανάλωση αντιβιοτικών, υπολογισμός παιδικής παχυσαρκία) που θα αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο χάραξης πολιτικών υγείας μεσομακροπρόθεσμα.
7. Πρωτίστως όμως θα εκπεμφθεί ένα σαφές μήνυμα από το κράτος ότι αντιλαμβάνεται τη σημασία της οικογένειας και δρα προς την κατεύθυνση αυτή.

Με εκτίμηση
Νίκος Α. Καρανταγλής
Παιδίατρος, Ιατρός Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Ιατρικής.